Ik zit in de trein met mijn iPod aan. In de hoop mijn gedachtegang te kunnen ombuigen, richt ik mijn aandacht op het voorbijflitsende landschap. Het wordt al donker. Hoe kon hij? De gedachte flitst evenzo hard mee, er is geen ontkomen aan. Ik voel me ellendig, verdrietig. Nog drie stations. Maar wat dan? Mijn tegenstrijdige gevoel rammelt me door elkaar. Heb ik er wel goed aan gedaan om zomaar op te stappen en de eerste de beste trein naar een voor mij volkomen onbekende stad te nemen? Ik denk aan dat meisje. Zou ze hem hebben verleid of was het Mike? Onwillekeurig verschijnen de beelden die hij met zijn telefoon ergens op een toilet had gemaakt op mijn netvliezen. Hoe hij haar van bovenaf filmt, terwijl ze dat kleine pikkie van hem in haar mond heeft, ritmisch met haar hoofd beweegt. Uit de kleine speaker klinkt zijn gekreun boven het soppende geluid uit.
Ik weet genoeg, wil het niet zien, maar mijn blik blijft aan het schermpje kleven. Aan zijn ademhaling hoor ik dat hij zijn hoogtepunt nadert, zo goed ken ik hem nog wel. Vreemd genoeg knijp ik mijn ogen tot spleetjes om het beter te kunnen zien. De brunette stopt met pijpen. Geknield en met haar lippen gevormd als een “O” ontvangt ze zijn sperma. De klootzak ontlaadt zich in haar mond. Dan stopt het filmpje. De trein rijdt het station van Amersfoort binnen. In de weerspiegeling van het raam zie ik een traan over mijn wang naar mijn mondhoek rollen. Met de rug van mijn hand veeg ik hem weg en pak mijn spullen.
Buiten is het al donker als ik een bruin kroegje binnenstap. Er zitten twee jongemannen met hun rug naar de deur aan de bar. Hun gelach verstomt als ik binnen ben, ze kijken me aan. De donkere man knikt goedkeurend naar zijn maat. Op de hoek zit een grijze man voorovergebogen te lezen. Er staat een borreltje voor zijn neus. Door de schaduwval is zijn gezicht niet te zien. Ik vraag de barman of hij een hotel in de buurt weet. Dat weet hij. Nadat de man de route had uitgetekend, had hij me een wit wijntje aangeboden. “Van de zaak”, had hij gezegd. Ik had plaatsgenomen aan de bar en we waren verder in gesprek geraakt. Met drie glazen wijn in mijn bloed loop ik met mijn weekendtas om mijn schouder en een bierviltje tussen mijn koude vingers geklemd naar het hotel. Ik kan mezelf wel voor de kop slaan dat ik ben blijven hangen. Straks is er geen kamer meer vrij op dit uur van de avond.
Ik voel me ongemakkelijk en heb het gevoel dat ik word bekeken. Als ik omzichtig omkijk, is er niets te zien. Niets bijzonders in ieder geval. Er zijn niet veel mensen op straat en diegenen die ik zie, zijn druk met elkaar in gesprek. Een stelletje loopt hand in hand voorbij. Mijn gedachten drijven weer af naar Mike, naar vroeger, de tijd voor ik dat filmpje in zijn telefoon ontdekte. Ik zie het hotel liggen en loop er in flinke pas op af. Voor de ingang kijk ik nog eens om, maar ook nu is er niets te zien en ik maak mezelf uit voor bangerik. Als ik me weer omdraai en de lobby binnen wil lopen, staat er plotseling een man. We schrikken beiden. “Neem me niet kwalijk, ik wilde net naar binnen gaan,” verontschuldigt de man vriendelijk. “O, eh, nu … ik ook,” stamel ik. “Na u”, antwoordt de man en strekt zijn lange arm uit ten teken dat ik voor mag. Ik bedank hem voor zijn hoffelijkheid en loop door de lobby naar de onbemande receptie. Na enkele seconden sla ik zachtjes op het koperen belletje dat op de balie ligt.
De deur achter de balie gaat open. Een gezette man met een rood, bezweet gezicht verschijnt in de deuropening en legt uit dat het nog even duurt voor er ingecheckt kan worden. Problemen met de computer. Terwijl hij zijn woorden kiest, is zijn blik afwisselend op mij en ver boven mij gericht. Als ik omkijk, zie ik de man staan waarmee ik zojuist een bijna-botsing had. “U kunt in bar op kosten van het hotel een drankje doen, als u wenst,” zegt de man. “Ik roep u wel.” “Nou, er zit niets anders op,” hoor ik een zware stem achter me zeggen. Nee, denk ik, er zit inderdaad weinig anders op. Ik ken de stad niet en om op dit tijdstip weer over straat te gaan, lijkt me zeker geen goed idee. Ik leg me er bij neer. Als ik me omdraai, is de grote man al onderweg.
Hij heeft niets bij zich, valt me op. Geen tas, geen koffer. Niets. Ik pak mijn tas van de grond en loop dezelfde richting uit. Net als ik de bar inloop, zet de barman een glas whisky, althans, dat vermoed ik, en een glas witte wijn op de bar. De bijna-botsingman pakt beide glazen op en loopt naar een tafeltje. Hij wenkt me bij hem te komen zitten. “Waarom ook niet”, hoor ik mezelf zeggen en loop op het tafeltje af. De man stelde zich voor als Robert. We dronken wat, praatten over koetjes en kalfjes, over het computerprobleem, over de stad die me vreemd is. Toen na een half uur de man van de receptie met zijn dikke buik en worstenvingers naar ons wenkte ten teken dat het computerprobleem was opgelost, zei de oudere man dat hij nog bleef om een laatste drankje te doen. Ik groette hem, liep alleen naar de receptie en kreeg voor de prijs van een gewone kamer een luxe suite, de enige kamer op de bovenste etage. Ik zei hem dat dat helemaal niet hoefde, maar hij stond erop. “U heeft lang moeten wachten en hij is toch vrij”, had de dikke man gezegd.
Ik stap de lift in. Om de bovenste etage te kunnen bereiken stop ik de chipkaart in de daarvoor bestemde gleuf en druk op de knop met het hoogste cijfer. De liftdeuren schuiven langzaam naar elkaar toe. Vermoeid als ik ben, leun ik tegen de wand. Ik leg mijn hoofd in mijn nek en sluit mijn ogen. Plotseling gaan de deuren weer open. Ik schrik op, maar glimlach dan. Robert. De lift is snel. “Je vergeet te drukken”, zeg ik. In de kleine ruimte valt me pas op hoe groot hij is. Mijn ogen gaan omhoog en ik kijk in een verstrakt gezicht. Zijn ogen staan heel anders. Die blik roept een gevoel van angst bij me op en ik schuifel de hoek in. Met een stap staat hij voor me, torent hoog boven mij uit. “Al vanaf het moment dat je die kroeg inliep en je vertelde dat je alleen was en op zoek was naar een hotel, wist ik dat je vanavond nog van mij zou zijn,” zegt hij hees. “Dat zit maar met dat kontje naar achteren op die barkruk. Je bent niets anders dan een slet!” bijt hij me toe. Ik probeer hem weg te duwen en wil gillen, maar hij is veel sterker. Legt zijn grote hand op mijn mond. “En sletjes zijn er om geneukt te worden.”
Een hoge toon onderbreekt hem, de lift heeft zijn bestemming bereikt. De suite. Hij grijpt me bij mijn arm en trekt me ruw mee de openschuivende deuren door die direct toegang verschaffen tot de luxe suite. De enige kamer op de etage. Shit! “Tegenspartelen heeft geen zin, Jane, ik ben sterker en het maakt me alleen maar geiler.” zegt hij op kalme toon. “Schreeuwen heeft eveneens geen zin, niemand die je hoort. Jammeren? Ook zinloos, ik neuk je toch wel!” Hij duwt me achterwaarts verder de suite in en smijt me op bed, verstijfd blijf ik op het grote bed liggen, terwijl hij zichzelf iets inschenkt vanuit de minibar. Hij neemt plaats in een comfortabele fauteuil. “Strip voor me”, zegt hij kortaf. Ik schud mijn hoofd en schat ondertussen mijn kansen in. Alsof hij mijn gedachten kan lezen, zegt hij: “Meisje, meisje, toch. Tegen de tijd dat de lift boven is, ben ik al lang en breed bij je. Ook zinloos, dus.” Hij heeft gelijk, realiseer ik me. “Strip voor me.” Onwennig doe ik mijn jas uit. “Staand natuurlijk!”
Ik sta op, maar sla dicht, kan me nauwelijks bewegen. Met trillende vingers knoop ik mijn blouse los. Ik hoor hem een blijk van waardering uitbrengen. “Dat mag er best wezen. Wist je dat ik van kleine borsten houd?” Ik zwijg. Mijn beha ligt aan mijn voeten als ik mijn broeksknoop lospeuter. “Draai je maar lekker om, sletje van me.” Ik doe wat hij vraagt en trek mijn spijkerbroek van mijn kont die zo strak is dat ik mijn string in een keer meeneem. “Ik wist wel dat je een lekker kontje had, zoals je op die barkruk zat, maar in het echt is hij nog veel lekkerder.” Als ik naakt voor hem sta en de overduidelijke reactie in zijn pantalon zie, gaat er een gevoel door me heen dat ik nog niet ken. Gedomineerd worden windt me stiekem op! “Op je knieën, en kruip langzaam naar me toe. Nu!” Als ik voor hem geknield aankom, doet hij zijn jasje uit en gaat staan. Hij knikt naar de bobbel in zijn broek en ik begrijp wat hij wil. Ik rits zijn gulp open en pak zijn mannelijkheid, een enorme pik, die trots en kaarsrecht vooruit staat. De tinteling in mijn onderbuik is hevig en ik denk onwillekeurig aan dat zielige geval van Mike. “Waar wacht je op? Pijpen, slet die je er bent!”
Gewillig lik ik aan dat gevoelige plekje onderaan zijn eikel. Dan sluiten mijn lippen eromheen en ik beweeg langzaam mijn hoofd naar voren en naar achteren. Na een minuut heeft hij er blijkbaar genoeg van en duwt me weg. Hij buigt zich over me heen en slaat me op mijn billen. “Noem je dat pijpen?” roep je minachtend. “Noem je dat pijpen? Handen op je rug, schiet op!” Ik gehoorzaam weer en hij grijpt me ruw aan mijn haar vast. Slaat zijn pik tegen mijn lippen. Ik open mijn mond en dan lijkt het beest los te zijn. “Ik zal dat geile mondje eens goed neuken, slet. Hier, pak aan!” Zijn pik beweegt in afwisselend tempo in en uit mijn mond. Hij gromt tevreden. Zijn pik voelt hard en groot in mijn kleine mond en ik geneer me toch wel een beetje om het feit dat ik kletsnat ben geworden. Dan trekt hij langzaam mijn mond helemaal over zijn kloppende pik. De haartjes op zijn oude mannenbuik kriebelen aan mijn neus als hij mij een paar tellen over de gehele lengte van zijn pik vasthoudt. Als hij mijn hoofd weer van zijn pik wegtrekt, snak ik naar adem.
De oude man knijpt in mijn kleine borsten, rolt mijn harde tepels tussen zijn vingers. “Draai je maar eens om, dan zal ik je de beurt van je leven geven.” Ik kijk wat vertwijfeld. “Draai je om, zei ik. Slet!” Ik gehoorzaam. Eerst voel ik nog zijn vingers die op onderzoek zijn, maar al gauw zet hij die machtige eikel tegen mijn lipjes en stoot hij in een beweging twintig centimeter naar binnen. Minstens vijf minuten neukt hij m’n kletsnatte kutje. Hard. Zo ben ik nog niet eerder genomen. Hij heeft zijn duim op mijn rozetje en drukt hem erin. “Ben je weleens in dat lekkere kontje van je geneukt?” vraag je. Ik heb de grootste moeite met normaal ademen, dus ik geef geen antwoord. “Nu! Vertel!” “Dat gaat je niets aan”, zeg ik uiteindelijk. Pets “Laat ik duidelijk zijn, slet! Vanaf nu ben je van mij en gaat alles mij dus aan. Ik doe met je wat ik wil en hóé ik het wil, begrepen? Ik neuk, jij wordt geneukt! En nog iets; vanaf nu spreek je mij aan met Meester! Hoor je wat ik zeg?” Pets “Ja Meester.” “Dat is beter. Zo, nu wil ik dat je naar het bed kruipt en op je buik, half op het bed gaat liggen. Benen gekruist en alleen je tenen op de vloer.”
In de spiegel naast het bed zie ik mezelf liggen, de seksslavin van iemand die mijn vader had kunnen zijn. Nadat hij mijn kontje heeft voorbereid, zet hij zijn eikel ertegen en drukt door. Langzaam. Dwingend. Ik knijp mijn ogen dicht van de pijnscheut die door mijn lichaam trekt. Als zijn pik voor de helft in mijn nauwe kontje zit, begint hij langzaam te bewegen. Hij voert het tempo op en ramt hem dan tot aan zijn ballen door. De aanblik van mijn jonge, ronde billen en jouw doorgewinterde mannelijkheid die daar in en uit stoot, maakt hem nog geiler dan hij al was. Tenminste, dat leid ik af uit de goedkeurende geluiden die hij maakt en het heftiger ademen. De oude man neukt mijn kont, slaat erop, trekt me aan mijn haren. Neukt. Hard. Hij beveelt me op mijn rug te draaien en pakt mijn benen vast. Weer stoot hij diep in mijn kleine kontje. Hij kneedt mijn borsten. De meester die zijn seksslavin neukt zoals hij dat wenst. En ik laat me gewillig door een volslagen vreemde hard in mijn kont neuken. Hij manoeuvreert me op mijn zij, trekt mijn billen van elkaar en stoot andermaal toe.
Nooit werd ik zo hard in mijn kont geneukt, en nu hamerde er al dik tien minuten lang een enorme pik in mij. Plots trek hij hem eruit. Ik moet op de grond zitten en mijn hoofd op de rand van het bed leggen. “Open je mondje, lekker geil, slet!” “Ja, Meester,” antwoord ik. Ik wil hem behagen. Dienen. Ik denk aan de beelden in Mikes telefoon. Dat was nog niets. Hij stopt zijn pik weer in mijn mond en maakt krachtige heupbewegingen, neukt mijn geile mondje. Sneller. Dan explodeert hij. Gaat uit me en trekt zich voor mijn gezicht af en mikt. Dikke stralen sperma spuit hij over mijn tong mijn openstaande mond in. Enkele belanden op mijn lippen. Hij leegt zijn hele zak in mijn mond. Dan stopt hij hem er weer terug in. “Zuig me leeg, slet!” Ik zuig op die grote pik en kom zonder aanraking spontaan klaar. Voldaan duwt hij mijn hoofd weg en loopt naar de badkamer.
Ik blijf achter, hoor het water uit de kraan lopen. Maar ik hoor meer. Ik hoor hem praten. Hij voert een telefoongesprek. Aandachtig luister ik, maar ik kan niets letterlijk verstaan. Hij zit weer in de comfortabele fauteuil en kijkt naar mijn lichaam. “Kruip naar het midden van de kamer”, beveelt hij me, “en blijf daar zitten. Kont goed omhoog. Gezicht goed omhoog.” Ik schrik me rot als de liftdeuren spontaan opengaan en er vier mannen uitstappen. Ik herken ze direct. De barman, de twee jongemannen uit de kroeg en de dikke receptionist. Ze gaan om mij staan, betasten mijn slanke lijf, slaan me op mijn billen. Ze halen hun verschillende formaten pik tevoorschijn. Ik moet weer pijpen, ik word weer in mijn mond geneukt. Om beurten. Ik onderga het gedwee, voel me de slet, zoals ik de hele avond al word genoemd. Dan plots voel ik een vinger in mijn kontje verdwijnen, heel even maar.
En dan wordt hij helemaal gevuld. De oude man is naar me toegelopen en heeft zijn pik weer in mijn kontje gestopt. Een neukslet, niets meer, niets minder. Ik pijp en word tegelijkertijd diep anaal gedomineerd. De oude man trekt zich terug, draait me ruw op mijn rug, houdt mijn benen bij elkaar en omhoog en stopt zijn pik opnieuw in mijn kont. De vier mannen positioneren zich om mijn gezicht en beginnen aan hun pikken te trekken. Eerst komt de dikke man klaar en spuit kleverig zaad in mijn gezicht. De oude man neukt en neukt maar door in mijn nauwe kontje en ziet de anderen ook hun lading sperma in mijn gezicht spuiten. Ik zit helemaal onder. Als laatste komt de oude man over me heen zitten, voor hem open ik mijn mond. Nu voor de twee keer.
We zitten in de hotelbar, drinken wat. Het is gezellig. Vijf minuten later komt ook de receptionist, zwaaiend met een plat doosje in zijn hand, de bar binnengelopen. “Zo, alles staat erop, de hele film. Die Mike zal zijn lesje wel leren,” zegt hij met een vette knipoog.
Gille
Graag uw waardering en/of reactie onder het verhaal, dank u.
Liefs
My
