“Moet je eens naar buiten kijken”, zeg ik tegen Maarten. Hij is met de auto naar mij toe komen rijden voor een derde date. Het is zo gezellig geweest dat we gezoend hebben. Met onze tongen erbij. Heerlijk. Het is nu echter al laat geworden. De afspraak is dat Maarten aan het eind van de avond weer naar zijn eigen huis zal gaan. Vandaar dat ik even uit het raam kijk om te zien wat voor weer het is. Buiten is het aardedonker en grote mistflarden schuiven voorbij. “Ik kijk even op mijn mobiel of er iets over mist is gezegd”, antwoordt Maarten mij. “O jee”, zegt hij even later, “dat ziet er niet goed uit. Het is code rood in ons deel van het land. Zeer dichte mist, gevaar voor ijzel. Ze zeggen dat je beter niet de weg op kunt gaan als het echt niet hoeft. Wat nu?”
We kijken elkaar vragend aan. Er is wel gewaarschuwd voor mist, maar dat het zo ernstig zou zijn en bovendien nog spekglad ook, nee, daar hebben we niet bij stil gestaan. “Misschien blijft de mist in het dorp wel meer hangen dan op de autoweg”, suggereert Maarten. We besluiten het daarom zo te doen dat ik, lopend langs de weg, hem in zijn auto door de dorpse straatjes tot de rand van het dorp zal loodsen. Daar zullen we vast kunnen zien of het voor hem verantwoord is om naar huis te gaan. Eenmaal buiten, ik met een dikke jas aan en Maarten in zijn auto, zie ik bijna geen hand voor ogen. De straatlantaarns zijn weliswaar net sterren, maar het ontbreekt ze aan lichtbundels die de straat zouden moeten verlichten. De wereld lijkt potdicht gevangen in eentje die uit watten bestaat.
Ik loop naar Maarten. Die laat het zijraam van de auto zakken en ik vraag of hij nog wat ziet in deze mist. “Ik kan net voorbij de motorkap kijken, maar dan houdt het wel op”, laat hij weten. Het doet mij beseffen dat ik hem zo niet de straat op kan sturen, daar komen ongelukken van. “Kom er maar uit”, zeg ik, “je moet vannacht maar bij mij slapen”. “Ja, hoe dan?”, vraagt Maarten, “ik heb niets bij me.” Ik vind dat geen probleem. Een matras heb ik op de vliering liggen, er is een douche er zijn handdoeken en ik heb zelfs nog een ongebruikte tandenborstel in mijn badmeubel liggen. Daarmee komen we de avond en nacht wel door. “Beter morgenochtend veilig naar huis, dan het risico lopen dat je een sloot of kanaal inrijdt”, breng ik in ons overleg.
Eenmaal terug in mijn huisje zie ik Maarten dankbaar kijken. “Vind je het niet raar dan dat ik bij jou blijf?”, vraagt hij galant. Daarop opper ik dat we ook gewoon kunnen gaan slapen, wel wetend dat ik echt lijd aan huidhonger. Maar de kat op het spek binden wil ik ook niet. Hij kan naast mij op een matras gaan liggen, maar niet in mijn bed. Nog niet. Ik zal voor hem een handdoek en de tandenborstel klaarleggen in de badkamer, zodat hij zijn gang kan gaan. Even later hoor ik douche geluiden. Op hem wachtend kijk ik nog eens uit het raam. De mist geeft een wel heel bijzondere sfeer. Er staat geen zuchtje wind. Dat geeft me het gevoel van intense rust. De mist veroorzaakt een abrupt einde aan het menselijke gedraaf en gehol, de wereld staat helemaal stil. Bijzonder …
“Help je mee Maarten?”, vraag ik, “even de matras van de zolder halen? Dan leggen we die naast mijn bed. Dan mag je daarop slapen”. Mijn bed is een twijfelaar, ruim voor één persoon, krap voor twee. Als de matras naast mijn bed ligt, geef ik Maarten een oversized shirt die hij als pyjama kan gebruiken. Zelf draag ik een glanzende, dieppaars pyjamajasje en een broek van dezelfde kleur. Na nog een nachtzoen doe ik mijn bedlampje uit en liggen we naast elkaar te slapen. Althans, dat is de bedoeling. Ik lig in het donker op mijn rug naar het plafond te staren. Het is al laat, maar waar is mijn slaap gebleven? Ik draai op mijn ene zij, dan op de andere, maar het helpt niet om in te dommelen. Kijkend op mijn wekker zie ik dat ik al een uur hiermee bezig ben geweest. Het helpt bovendien niet dat ik Maarten steeds, hoor. Zijn gezucht doet mij beseffen dat hij met hetzelfde euvel kampt.
“Kun jij ook niet slapen?”, probeer ik fluisterend. “Nee, nog geen seconde weggeweest”, antwoordt hij. Ik lig over zijn reactie na te denken, maar ook over mijn huidhonger. Het is al een hele tijd geleden dat ik met iemand gevreeën heb. Wat ben ik eraan toe om dat weer eens te beleven, ik hunker ernaar. Ik besluit de stoute schoenen aan te trekken en vraag of hij zin heeft om tegen mij aan te kruipen. Die opmerking is niet tegen dovemansoren gezegd. Het is een beetje krap in het iets te kleine bed, maar als hij naast me ligt kussen we elkaar eerst voorzichtig. Maar dan vinden onze tongen elkaar. Passievol zetten we een gedreven tongzoen in. Mijn lippen tintelen, ik proef hem en hij mij. We wisselen speeksel uit als onze zoen steeds heftiger en natter wordt. Als onze kus stopt, vraagt Maarten heel netjes of hij aan mij komen mag. “Dat lijkt me heerlijk”, laat ik weten, “zoveel je maar wil”. Huidhonger, ik heb geen zin om daar weerstand tegen te bieden, nu er zo’n heerlijk snoepje naast mij ligt.
Al gauw voel ik zijn hand over mijn pyjama van satijn strijken. Eerst rondjes over mijn buik, maar dan over mijn borsten. Hij voelt de rondingen en knijpt er zachtjes in. “Je bent lekker”, zegt hij vol bewondering in mijn oor. Dan glijdt zijn vlakke hand naar mijn broek. Maarten verkent mijn vulva, al is het over de satijnen stof heen. Dat hij van mijn vormen geniet laat zich gemakkelijk raden; hij blijft maar teder over mijn kruis aaien. Over mijn gladde pyjamabroek met daaronder mijn string. “Jeetje lieverd, wat is dit fijn”, laat hij mij weten, waarna hij vraagt: “zal ik je eens lekker verwennen?” “Natuurlijk wil ik dat, heel graag zelfs”, zeg ik, “maar dan moet je me ook lekker neuken. Kijk maar in mijn nachtkastje, daar heb ik ook nog wat condooms liggen”.
Als Maarten er eentje heeft gepakt legt hij die op de bedrand. Vervolgens verdwijnt zijn hoofd onder het dekbed. Ik til mijn billen van de matras als ik merk dat hij aan mijn pyjamabroek begint te sjorren. Is die uit, dan lig ik enkel nog met mijn pyjamajasje en string in bed. Dan hoor en voel ik hoe hij kusjes op mijn string plant. Eerst op mijn venusheuvel, maar dan ook op het kleine stukje stof dat mijn vulva bedekt. O, wat heb ik naar deze sfeer en dit gevoel verlangd. Vol geile verwachtingen duw ik mijn onderlichaam tegen zijn mond. Voor hem is dit het teken om een vinger rond mijn string heen te haken en die opzij te schuiven. “Mmm …mooi”, klinkt het onder het dekbed en dan glibbert zijn tong over mijn vulvalippen. Eigenlijk komt zijn tong overal. Die gaat over mijn buitenste en binnenste lippen en ook zo diep hij kan in mijn vagina. Hij kietelt mijn plasgaatje en likt dan aan weerszijden langs mijn clit en over het kapje daarboven.
Net als mijn verlangen bijna maximaal gegroeid is, likt hij met snelle bewegingen over mijn clitje. Ik geniet intens van de variatie aan tongbewegingen die hij over mijn gevoelige knopje laat gaan. Dat wordt er helemaal stijf van. Weer til ik mijn billen van de matras, zodat ik mijn vulva in het gezicht van Maarten kan duwen. Hij blijft, maar likken en zuigen, wat doet hij zijn best. Hij drinkt mijn vocht alsof het zoete honing is. Wat is het heerlijk, dit is inderdaad wat je verwennen noemt. Zodanig dat er een sensatie van genot in mij komt opborrelen. Het maakt dat ik mijn spieren daar beneden aantrek en er krampjes opkomen die me naar een eindspurt leiden. “Ja, ja … ja …”, kerm ik als het hoogtepunt zich aandient. Mijn handen leg ik in mijn knieholtes, mijn benen til ik op en dan juicht mijn stem een gigantische climax door de ruimte. Mijn hart klopt in mijn keel, mijn lichaam trilt ervan. Ik moet eerst weer even in de gewone wereld belanden. Het geeft Maarten de tijd om zijn erectie van het condoom te voorzien. Dan keer ik me op mijn zij en trek mijn knieën op. “Kom maar in me schat”, moedig ik hem aan. Zo liggen we heerlijk knus lepeltje-lepeltje tegen elkaar aan. Maarten ligt eerst met zijn stijve tussen mijn billen en drukt die vervolgens van achteren mijn vagina in. Ondertussen knijpt hij in mijn borsten als hij zijn heupen begint te bewegen. Ik voel het verlangen van de man achter mij om zijn erectie in en uit mij te schuiven. Het duurt dan ook niet lang totdat hij dat daadwerkelijk doet. Blijkbaar heeft hij een dikke pik, want ik voel dat zijn zalige ding de wanden van mijn vagina verwarmen. Wat is die lang en dik, het lijkt wel eentje die je bij pornoacteurs ziet. Zo voelt het althans.
De trage cadans waarmee Maarten mij vervolgens neukt, is magnifiek. Het schuiven van zijn lul in mijn kutje verandert na een tijdje in verrukkelijke stoten. Mijn lichaam schokt ervan, mijn borsten bewegen mee bij elke stoot. “Doe nog maar steviger”, hijg ik. Op het toppunt van mijn opwinding wil ik flink genomen worden. En dat is wat er gebeurt. Ik hoor grommen in mijn nek en voel hoe stoten veranderen in hemels geram. “O ja o ja”, ontsnapt er uit mijn keel. Ik word helemaal door elkaar geschud, fantastisch wat geil. Er klinkt het geluid van twee tegen elkaar botsende lichamen en tevens dat van soppige nattigheid. Voor de tweede keer voel ik een climax opkomen. Ik knijp met mijn kutje in de lul die mij zo door elkaar rammelt. Totaal ongecontroleerd word ik overvallen door de samentrekkingen in mijn onderlichaam. Ik jammer mijn orgasme door de kamer: “yes, yes, yessss”. Dit stimuleert Maarten zo erg, dat ook hij klaarkomt. Met een laatste stoot spuit hij het condoom vol met een flinke lading zaad.
Dan valt er een serene stilte over ons heen. Enigszins bezweet, maar met een ultiem voldaan gevoel, liggen we tegen elkaar uit te hijgen. Wat een gebeurtenis, eindelijk is mijn huidhonger tot een ontlading gekomen.
De volgende ochtend ontbijten we samen. Aan de keukentafel vertelt hij mij dat hij binnenkort voor zaken naar het buitenland moet. Het zal een paar dagen duren voordat hij weer terug is. In mijn hoofd is het alsof hij voor lange tijd in de mist verdwijnt … o… die huidhonger … Op het moment dat hij later met zijn auto wegrijdt, voel ik het alweer opkomen.
Mia Beeck
Graag uw waardering en/of reactie onder het verhaal, dank u.
Liefs
My
Een zalig verhaal zoals altijd jouw verhalen zijn