“Hier, een bosje van mij erbij”, hoor ik hem zeggen. Zijn gezicht glimlacht van oor tot oor, zijn ogen tintelen. Met mijn armen vol bloemen loop ik de winkel uit. Wandelend naar mijn appartement, zie ik zijn gezicht in m’n gedachten en hoor ik de klanken van zijn stem. In korte tijd heeft hij mij meer toegelachen en complimentjes gegeven dan ik in tijden heb gezien en gehoord. Toch schuiven er ook donkere wolken voor die lichte gedachten. Misschien is hij tegen iedereen wel zo. Zijn taak is immers zoveel mogelijk koopwaar aan de man te brengen. Het was mogelijk niet meer dan klantvriendelijkheid, die hij aangeleerd gekregen heeft. Hoewel, de manier waarop hij me aankeek, iets zei over de kleur van mijn bloemen, dat die zo goed bij mijn jas pasten, en mij per ongeluk te veel geld teruggaf. Hij bloosde toen ik daar iets van zei…
Ik kan ’s nachts maar moeilijk in slaap komen. Ik heb weliswaar televisie gekeken, maar was er met mijn gedachten nauwelijks bij. Sterker nog: ik zou werkelijk niet meer weten wat ik nou eigenlijk gezien heb. Ik heb al zo’n tijd geen liefde gekend, geen seks gehad, ben al bijna een jaar alleen geweest. En nu lig ik in bed maar te piekeren. Van slapen komt op deze manier niks. Even twijfel ik, maar pak dan toch maar mijn Satisfyer uit de la van het nachtkastje. Onder het dekbed doe ik mijn slipje uit en probeer het speeltje op een zo fijn mogelijk plekje van mijn clitoris te plaatsen. Met mijn vrije hand reik ik onder mijn hemdje en omvat daarmee een borst. Het volume daarvan brengt me in die, mij zo bekende, stemming van zorgen opzij en alles loslaten. Het duurt dan ook maar kort: het zuchten klinkt door de slaapkamer als heftige krampen vormgeven aan een heerlijk hoogtepunt.
Als ik de volgende dag naar mijn werk rijd, kom ik langs de bloemenwinkel. Ik kan het niet laten vanuit mijn auto een blik in die richting te werpen, maar de jongeman die nog steeds een plaatsje in mijn gedachten bezet houdt, zie ik niet. De werkdag duurt mij veel te lang, maar op de terugweg besluit ik nog maar eens een bosje bloemen te gaan halen. De winkel inlopend zie ik tot mijn teleurstelling een vrouw van middelbare leeftijd staan. “Waarmee kan ik u van dienst zijn?”, vraagt ze me vriendelijk. Wat moet ik nu? Ik kan toch moeilijk zeggen dat ik niet voor bloemen kom, maar voor de verkoper van gisteren? Ik hakkel wat. Gelukkig wordt de situatie gered, als ik “Hoi mam”, achter me hoor. Het is de jongeman van gisteren. Hij draagt lege plastic vazen in zijn handen. Die zijn waarschijnlijk van boeketten die hij bezorgd heeft. Als hij mij opmerkt, blijft hij plotseling stil bij de toonbank staan.
“Ik help wel even mam”, zegt hij en loopt op mij af. Zijn moeder verdwijnt door een deur in de winkel. “Is er iets niet goed met de bloemen van gisteren?”, vraagt hij. Hij herkent mij dus, bedenk ik blij. Nu moet ik de stoute schoenen wel aantrekken. Op dit moment stil blijven en mijn kans is verkeken. Alsof ik helemaal niet zenuwachtig ben, en alsof mijn hart niet als een razende tekeer gaat, zeg ik flink: “in tegendeel ze staan prachtig!” Dat toont een blik van verwarring op het gezicht van de man die de hele dag en nacht in mijn hoofd heeft rondgedwaald. Hoe nu verder? Ik stamel en stotter en kom er even niet meer uit. Wat nu? Wegrennen? Wat een blunder zou dat zijn. Ineens voel ik een grote hand op mijn jas ter hoogte van mijn schouder. “Ik heet Sam en jij?” Dat hij mij niet aanspreekt met “u“ doet mijn zenuwachtigheid iets afnemen. “Julia”, zeg ik vlug. “Wat een leuke naam”, reageert hij lief, “die naam hoor je niet zo vaak”.
Het is twee weken later. Samen hebben we al eens koffie gedronken en honderduit gepraat. Ook zijn we wezen wandelen in het bos in de buurt. Het lijkt alsof we elkaar al jaren kennen. We kletsen wat af, moeten soms onbedaarlijk om elkaar lachen, maar vertellen elkaar ook hoe onze vorige relaties stuk liepen. En hoe we daarvan zijn hersteld. Ik sta er versteld van hoeveel we in een paar dagen al gedeeld hebben. Het is een fijne, rustige man concludeer ik, die toch wel goed over de dingen in het leven nadenkt. Zijn kussen zijn teder, maar daardoor ook opwindend. Oef, als ik daaraan denk, hoe zou hij in bed zijn? Belooft dit de aandacht die ik altijd zo gewenst heb? Een man die niet enkel voor zijn eigen gerief gaat, maar mij laat kronkelen van overgave en genot? Iemand bij wie ik geen reserve heb? Ik hoop het zo! De lampen in mijn appartement geven gedimd licht. Straks zal hij voor de deur staan. De eerste keer op mijn plek. Dan gaat de bel…
Er staat een enorme bos bloemen voor de deur. “Hoi lieverd”, klinkt erachter vandaan. Het boeket gaat opzij en een enorme smile verschijnt. Als vanzelf begroet ik hem met een stevige kus en gezamenlijk lopen we door de gang naar de keuken om de bloemen in een vaas te zetten. Terwijl ik die in de kast zoek, is Sam al met een keukenmesje bezig de stelen schuin af te snijden. De hand van de meester heeft in luttele minuten het klusje geklaard. Als ik hem een vaas geef, ga ik achter hem tegen zijn rug aan staan. Oei, wat ruikt hij lekker. Ik kus hem in zijn nek. “Ik ben blij dat je er bent”, fluister ik. Hij lacht en antwoordt: “Ik ben ook blij dat ik er ben, Julia!” Die avond zitten we op mijn bank. Eerst netjes naast elkaar, maar dat duurt maar even. Al gauw liggen we in elkaars armen. Het begin van een heerlijke verliefdheid. We drinken een wijntje, kletsen over alles dat los en vast zit en kunnen het zoenen niet laten. En zo is de avond om nog voordat ik er erg in heb.
“Het wordt al laat, ik moet zo dadelijk maar eens naar huis”, geeft Sam aan, “morgen moet ik op tijd weer bij de winkel zijn. Sterker nog: ik heb geluk dat ik niet op de veiling hoef te zijn, dan zou ik nog eerder het huis uit moeten. Dus over een half uurtje ga ik. Het is niet anders Julia”. Het voelt voor mij als een moment van alles of niets. Mijn verlangen is allang niet meer enkel geestelijk, wat schreeuwt mijn lichaam om seks. Ik wil seks, verdikkeme nog aan toe! Dat hij me neukt tot ik hardgrondig klaarkom, dat is wat ik wil! “Kun je morgenochtend niet van hier vandaan naar je werk? Dat je blijft, bedoel ik. Dat we nog even lekker vrijen?” Volkomen verrast kijkt hij me aan. Maar zijn ogen glimmen van vuur, zijn glimlach wordt een lachbui en zijn stevige armen omklemmen mij tot ik bijna adem tekortkom. “Heerlijk”, zegt hij, “fantastisch, niet om de hete brij dansen, maar recht op het doel af, you got yourself a deal baby!”
Die avond vrijen we innig met elkaar. Op de bank waar we de hele avond al op vertoeven. Heerlijk teder en op het eind lekker stevig. En het mag even duren, want door de opwinding ben ik zo ontzettend vochtig, dat de piemel van Sam maar zo bij mij naar binnen floept. Later hoor ik van hem dat het onvoorstelbaar lekker aanvoelde, al die warmte en nattigheid. Niet dat we bijzondere dingen doen. Ik zit onderuitgezakt op de bank met mijn benen wijd en Sam zit er op zijn knieën voor. Terwijl hij mij neukt, vinger ik mijn klitje. Heel leuk is het begin, als hij met uiterste traagheid zijn pik in mij doet glijden en dan net zo langzaam ook weer terugtrekt. Als ik af en toe naar hem kijk, zie ik hoe hij van de aanblik geniet. Maar na enige tijd neemt de geilheid het van hem over en begint het echte stoten. Van goed voelbaar tot aan heftig aan toe. Even pauzeert hij om de vraag te stellen of hij me niet zwanger kan maken. Als ik zeg dat ik een spiraaltje draag, stoot hij flink door tot een grimas op zijn gezicht aangeeft dat zijn zaad mijn vagina in spuit. Ik vinger nog heel even door tot ook ik mijn hoogtepunt bereik.
Nog bedwelmd door deze gebeurtenis pak ik mijn slipje en druk die tegen mijn vulva, zodat het sperma niet op de bank lekt. Rustig nahijgend komen we bij en belanden we weer in het hier en nu. “Ik heb nog wel wat oude T-shirts en zelfs nog een gloednieuwe, ongebruikte tandenborstel voor je. Zullen we gaan douchen en slapen?”, stel ik voor. Sinds lange tijd heb ik weer iemand naast me liggen. Voor ik in slaap val, komen alle gebeurtenissen nog een keer langs in mijn gedachten. In het donker, met op de achtergrond het geluid van zijn ademhaling, lig ik tevreden in mijn bed. “Waar gaat dit ons brengen? Eindelijk de relatie waar ik zo naar verlang? Met lekker veel seks ook? En elke week een bos bloemen?” Ik weet wel wat er in mijn hoofd gaat spelen, als ik bloemen zie. Wat een…. En dan val ik in slaap.
Duifje
Graag uw waardering en/of reactie onder het verhaal, dank u.
Liefs
My