Het was een voorjaarsdag waarbij de zon speciaal voor hen was opgekomen. De stad alleen voor haar en hem zijn drukte uitstraalde. De cafés en restaurants speciaal voor hen de beste koffie, de heerlijkste wijn en de meest bruisende champagne schonken vergezeld van de heerlijkste gerechten. Tegen de avond slenterden ze richting jachthaven. De avondschemering maakte de horizon een beetje wazig. De vermoeidheid liet zich nu wel kennen en een verfrissende douche zou welkom zijn. Het was een warme avond vond Mia.
“Ja, het is een warme avond en we wonen in het Venetië van het Noorden. Je hebt hier overal plekken waar je kunt zwemmen. Daar, bijvoorbeeld.” Hij wees in de richting van twee woonboten, waar een houten steiger het water in liep. Zonder op haar te wachten liep hij er op een drafje heen. Dankzij de boten was hij vanaf de kaaien niet goed te zien. Hij boog zich voorover en knoopte zijn veters los. Mia keek om zich heen. Er was geen kip te bekennen. Er was weinig verkeer. Erik trok zijn linnen overhemd, zijn spijkerbroek en zijn schoenen uit. Zijn sokken. Zijn onderbroek. Zijn bleke billen glansden in het donker. Vervolgens hoorde Mia een kreet, die plaatsmaakte voor een plons. Ze boog zich naar voren. Twee meter lager was hij aan het watertrappelen en keek naar haar omhoog.
“Koud, maar lekker,” meldde hij. “Kom er ook in.”
Mia wierp een blik over haar schouder en stelde vast dat ze dat best kon doen. Nadat ze uit haar schoenen was gestapt, legde ze haar jurk naast het stapeltje kleren van Erik. Haar ondergoed hield ze aan. Ze zette zich af en trappelde in de lucht, waarna ze door het wateroppervlak schoot. Schreeuwend, zowel van blijdschap als van schrik. Het was echt koud. Ze zwommen een eindje bij de steiger vandaan en bleven toen naast elkaar watertrappelen, terwijl ze huiverend naar de lichtjes van de stad keken.
“Ik vind je leuk,” zei Erik. De woorden kwamen hortend, klappertandend. Mia glimlachte omdat het er grappig uitzag, maar vanbinnen werd ze zo warm dat ze de kou even vergat. Ze wilde iets zeggen, maar bleef zwijgen. Ze had zichzelf beloofd om niet verliefd te worden, maar besefte dat haar verdediging op instorten stond. Erik maakte haar aan het lachen, was een gentleman zonder verborgen agenda. Hij was een succesvolle zakenman die haar werk begreep, en zijn glimlach deed haar smelten, zelfs in dit koude rivierwater. Toen ze terug op de steiger stonden en hun kleren weer hadden aangetrokken, wreef Erik over haar bovenarmen om haar weer warm te krijgen.
“En nu?” Vroeg ze. Ze besefte dat ze niet terug wilde naar de hotelkamer. Erik keek ondeugend.
“Kom,” zei hij slechts en hij trok zijn schoenen aan. Ze volgde hem naar de bootclub aan de andere kant van de jachthaven. Haar haar plakte op haar schouders en haar rug, terwijl ze half joggend warm probeerden te worden. Bij het hek stopten ze. Erik keek in het huisje van de beveiliging, constateerde dat dat leeg was en klom over de omheining.
“Er zit een camera,” zei Mia wijzend.
“Maak je geen zorgen,” zei hij toen hij aan de andere kant stond. “Een vriend van me heeft hier een boot liggen; hij wordt niet boos als we die lenen.” Voorzichtig plaatste Mia haar voet op het hek, greep de spijlen beet en hees zich eroverheen, waarna Erik haar opving. Hij keek zoekend naar de boten. Het volgende moment pakte hij haar hand beet en trok haar met zich mee. Nadat ze aan boord waren gestapt, liet Erik zich op zijn hurken zakken en voelde met zijn hand onder een wit kussen. Vervolgens hield hij met een triomfantelijke glimlach een setje sleutels omhoog. Nadat hij had opengedaan, stapte Mia de warmte in. Ze trokken hun natte kleren uit en wikkelden zich in de grote badlakens die Erik had gevonden.
“Van wie is deze boot?” Vroeg Mia, die zich op een bank had laten zakken, terwijl hij in de keukenkastjes rommelde.
“Van een goede vriend,” herhaalde hij, waarna hij uitriep: “Kijk eens, whisky!” Hij schonk een glas voor haar in en gaf het haar aan. Daarna kwam hij naast haar zitten. De alcohol verwarmde hun lichamen van binnenuit. De golven klotsten tegen de romp, waardoor de boot aangenaam heen en weer deinde. Een zachte melancholie nam bezit van haar.
“Waar was je met je gedachten?” Erik keek haar teder aan. “Sorry… Ik…” Mia legde een hand op zijn arm om aan te geven dat het niet erg was. Toen ze de warmte van zijn lichaam voelde, kreeg ze kriebels in haar buik. Erik glimlachte naar haar.
“Wat is er?” Vroeg ze.
“Niets,” antwoordde hij. Ze stond op het punt om te zeggen dat ze hem ook leuk vond, als een vertraagd antwoord op wat hij haar in het water had verteld, maar wist zich er niet toe te zetten. De woorden bleven in haar keel steken.
“Mag ik bij je langskomen wanneer je thuis bent?” Vroeg hij.
“Als je dat wilt.”
“Dat wil ik.”
“Ik ook.” Hij zuchtte glimlachend.
“Ik weet niet wat er met me is, maar als ik met jou samen ben voel ik me idioot gelukkig. Als je zegt dat je mij ook leuk vindt voel ik alsof ik vijftien ben en indruk op je wil maken. Ik vind het niet eens leuk om in de openlucht te zwemmen. Tegelijk besef ik dat het je niets uitmaakt, dat je me toch wel leuk vindt, ook al zeg je dat niet. En ik ben dankbaar dat je zo open tegen me bent geweest.”
Mia knikte zwijgend. Boog zich naar hem toe. Ze wilde niet meer praten. Niet nu. Ze drukte haar lippen op die van Erik om hem tot zwijgen te brengen. Ze waren zachter dan ze had verwacht.
“We hebben het nergens over. We hebben het alleen nog over onszelf, in elk geval vanavond.”
“Deal.” Alsof ze het stilzwijgend waren overeengekomen, gingen ze staan en namen de fles mee naar de kooi. Het verbazingwekkend grote bed was opgemaakt met witte lakens. Mia ging op de rand van het bed zitten en liet haar handdoek vallen. Ze droeg er niets onder en keek Erik recht aan. Zijn blik was nevelig, zowel van de whisky als van opwinding. Langzaam kwam hij naar haar toe. Hij liet zijn handdoek ook vallen, was al hard. Vlak voor Mia bleef hij staan, zijn geslacht ter hoogte van haar gezicht. Zonder hem met haar ogen los te laten pakte Mia zijn stam met haar hand beet. Langzaam bracht ze haar gezicht dichterbij en opende haar mond. Omsloot zijn eikel in eerste instantie alleen met haar warme ademhaling. Vervolgens stak ze haar tong uit. Likte een druppel voorvocht weg. Erik kreunde diep, sloot zijn ogen maar deed ze meteen weer open om haar aan te kijken.
Ze opende haar mond iets verder. Omsloot het topje van zijn lul met haar lippen. Haar tong plaagde het toompje en ze genoot van Eriks hijgende geluiden. Langzaam, heel langzaam nam ze hem steeds verder in haar mond. Ze voelde een lichte neiging tot kokhalzen, maar bracht zijn penis vlak voordat het onaangenaam werd weer iets naar buiten. Toen weer naar binnen. En naar buiten. Ze hielp met haar hand, haar speeksel maakte de penis nat en glad en haar hand gleed gemakkelijk. Erik ademde steeds sneller, kreunde luid, sloot nu zijn ogen, met zijn handen om haar hoofd, zijn vingers diep begraven in haar natte haar.
“Ik kan niet langer wachten, ik wil bij je naar binnen,” mompelde hij. Ze ging op het bed liggen en hij boven op haar, tussen haar benen en drukte tegen haar lippen, maakte haar groter en drong langzaam, ondraaglijk langzaam naar binnen. Het was goddelijk. Nu was zij degene die kreunde; ze voelde zijn warmte tussen haar benen, zijn hardheid, zijn kordaatheid. Toen hij bijna helemaal in haar was, drong hij plotseling snel en hard verder, drukte zich tegen haar aan. Al stotend bracht hij zijn mond naar haar oor en streek met zijn warme adem over haar wang, terwijl zij haar benen om hem heen sloeg. Ze hield hem stevig bij zijn heupen vast, hielp hem het ritme te vinden, drukte haar heupen naar hem toe, wilde meer, wilde hem helemaal. Toen kwam hij weer uit haar.
“Ik wil nog niet klaarkomen. Ik word helemaal gek van je. Ik moet je proeven.”
Hij duwde haar benen uit elkaar, likte aan de vingers van zijn rechterhand en begon haar langzaam te liefkozen. Ze tilde haar hoofd op, wilde zien hoe hij haar aanraakte. Hij streelde haar clitoris en bracht daarna zacht eerst twee vingers naar binnen, vervolgens drie. Ze snikte, steunde.
Erik haalde zijn vingers naar buiten. Ze kermde, kon nu elk moment klaarkomen. Hij spreidde haar benen verder, kwam dichterbij met zijn gezicht. Liet het puntje zijn tong plagerig met haar clitoris spelen. Mia probeerde haar heupen omhoog te drukken, maar hij hield haar met zijn handen op haar knieën voorzichtig tegen. Zijn tong was zacht maar gedecideerd, drukte steeds harder tegen haar clitoris, bewoog in cirkels. Hij dreef haar tot op de rand, ze greep de lakens stevig vast, kromde haar rug. Toen hij zijn vingers weer naar binnen bracht voelde ze hoe het orgasme werd opgebouwd. Het was op de grens van pijnlijk. De grens tussen genot en pijn was haarfijn en ze draaide haar hoofd heen en weer, terwijl hij haar steeds dichter naar het orgasme bracht. Toen Mia klaarkwam schreeuwde ze het uit. Hij ging verder en vergrootte de intensiteit, terwijl haar hele lichaam om zijn vingers schokte en verkrampte.
Toen het orgasme was weggeëbd ontspande ze weer, maar Mia wilde niet uitrusten, ze wilde hem in zich voelen. De boot deinde, de golven klotsten. Mia draaide zich om, ging op handen en voeten zitten. Stootte haar hoofd in de lage kajuit en ze moesten alle twee giechelen. Ze liet zich iets zakken en kantelde haar bekken naar hem toe. Toen ze haar hoofd omdraaide zag ze dat hij ging staan en van achteren dichterbij kwam. Maar hij nam haar niet meteen, eerst streelde hij haar achterwerk, teder, liefdevol.
“Je bent zo mooi.”
“Neuk me,” zei Mia, terwijl ze haar bekken nog meer naar hem toe kantelde. Erik streelde haar billen nog een keer, vervolgens pakte hij haar heupen beet, drukte zich naar haar toe en bracht zijn roede diep naar binnen. Hoewel Mia net was klaargekomen, was ze nog net zo geil als daarvoor en ze verlangde naar meer.
“Neuk me, Erik,” zei ze hortend en dat liet hij zich geen twee keer zeggen.
Naderhand lieten ze zich op het bed zakken en genoten van elkaars warme lichaam. Erik streek haar haar uit haar nek en kuste haar, precies op het gevoeligste puntje achter haar oor. Ze giechelde, het was ontzettend lekker maar het kietelde ook. Hij rolde van haar af en ging op zijn rug liggen, met zijn handen in de holte van haar rug.
“Ik ben bezweet,” zei ze en ze draaide zich op haar zij, waardoor zijn hand op haar heup terechtkwam. Hij tilde zijn hand op en streelde teder haar wang.
“Weet je wel hoe fantastisch je bent, hoe mooi je bent?”
“Nee, ik denk dat je me dat moet vertellen.”
“Dat zal ik zeker doen. Steeds weer.”
Mia Beeck