BAL IN IERLAND
We logeerden in de oude hut. We dat waren ik en Anja. En ‘de oude hut’ is net wat het zegt. Ergens in het zuidwesten van Ierland hadden wij kennis gemaakt met een jong koppel met twee schatten van kinderen. Zij woonden in een modern huis op grond die al eeuwenlang in familiebezit was. De oude hut was het stamhuis van de familie sinds de 18de eeuw. Stamhuis is een groot woord voor een hut met drie kamers die oorspronkelijk uit plaggen was opgetrokken met een rieten dak. Het was er laag en een beetje somber maar voor ons was het meer dan voldoende om als uitvalsbasis te dienen voor onze trektochten.
Als de avond de omringende groene heuvels met een mistig deken bedekte was het erg gezellig bij de open haard. In de “master bedroom” stond het oude bed er nog met een doorgezakte verenbodem. Het was zalig om daar samen in te liggen omdat er naar het midden, door de eeuwen heen, een gigantische kuil gevormd was waardoor we automatisch naar elkaar toe rolden. Moesten de katholieke voorouders weten wat er in hun bed allemaal gebeurde tussen deze twee meiden. Maar och… Wie weet wat we allemaal te horen zouden krijgen moesten de oude planken kunnen praten.
We logeerden daar ondertussen een week en hadden een paar schitterende tochten gemaakt door de woeste groene heuvels en elke dag genoten wij met volle teugen van elkaar. Het was er zo woest en verlaten dat we het al eens gewaagd hadden om op een zonnige dag een hele namiddag naakt aan de oever van een bergmeertje lekker te liggen zonnen. En tja… bij het zonnen moet je geregeld zonnebrandolie aanbrengen en wie kan dat dan beter dan je geliefde. En als je echt helemaal naakt bent moeten de intieme delen, waar nooit zon komt, toch extra aandacht krijgen. En wat gebeurt er als jouw tepels zo liefdevol behandeld worden? Wat voel jij als je intimiteit gekoesterd wordt? Juist. Ik ook.
Een ding intrigeerde ons. In de verre omtrek waren grootse affiches aangeplakt over het ‘grote’ jaarlijkse bal in het dorp. We waren er niet echt op voorzien maar een mooie dans gelegenheid konden we niet laten voor wat het was. Wij hadden ons zo goed mogelijk opgetut hoewel dat niet veel belang had. Na drie kwartier flink doorstappen naar dat dorp was zelfs Chanel machteloos. Bovendien stelde het geheel een beetje teleur. De affiche verspreiden was blijkbaar de grootste inspanning geweest. Om negen uur brandde er maar één lichtje meer in heel het dorp. De plaatselijke kroeg dus. We hoopten nog op een aangrenzende parochiezaal, maar niets.
In een plaatsje niet groter dan mijn salon stond de bevolking van uren in het rond op elkaar geplakt geduldig te wachten op hun biertje of whisky. In een hoekje zaten drie tandeloze grijsaards met een trekzak, een trommel en een fiedel. De rook was letterlijk te snijden en het stonk er naar goedkoop parfum en aftershave. Stel je voor hoe wij bekeken werden toen wij daar argeloos kwamen aangestouwd. Twee vreemde vrouwen zonder begeleiding.
Anja heeft net als ikzelf halflang blond haar. Ze heeft een rond gezicht met hoge jukbeenderen en een paar stralende blauwe ogen. Haar lippen zijn net iets te smal maar haar schitterende glimlach met hagelwitte tanden maakt dat allemaal goed. Als ik in de spiegel kijk, zie ik een ovaal gezicht haast zonder jukbeenderen, een wipneusje met lichtbruine sproetjes en een paar glinsterende bruine kijkers. Anja is net iets groter dan mijn eigen één meter zestig. We kwamen net uit de wastobbe waar wij elkaar speels geholpen hadden om het vuil van de laatste dagen grondig weg te wassen. Ze rook heerlijk naar de shampoo en op dat moment had ik eigenlijk meer zin om mijn gezicht in haar nek te leggen en haar heerlijke vrouwelijkheid op te snuiven. We hadden onze nieuwste jeans aangedaan, daarop een wollen geblokt hemd, een beetje make-up van onze gastvrouw en met een paar juweeltjes vonden we dat we mochten gezien worden in dit landelijke kader.
Toen we binnen kwamen viel een oorverdovende loden stiltedeken over heel het gebeuren. Maar, toen ze merkten dat we dadelijk rechtsomkeer wilden maken draaide heel de sfeer direct. Het was onmiddellijk terug een gezellige gemoedelijke boel. Van dansen was geen sprake en de speelmannen waren vlug door hun repertoire. Maar toen begon het pas. Als vanzelfsprekend begonnen er een paar te zingen en meer dan een uur zongen ze daar het ene (echte) volkslied na het andere. Dranouter in het klein maar dan ‘echt’ zonder de commerciële poespas. Natuurlijk werden wij aangepord om ook te zingen. We kunnen geen van beiden echt zingen maar dat stoorde niet en ‘kom van dat dak af’ hebben we drie keer moet ‘doen’.
We vermoedden wel dat het eerder het aanschouwelijk uitbeelden was waardoor we zoveel bijval oogstten. Maar dat stoorde ons niet. En als we door met ons zedig jeanskontje te wiegelen en een paar wulpse blikken te werpen de ene Guinness na de andere kregen aangereikt kwam dat alleen de algemene sfeer ten goed. De stemmen werden steeds luider de liedjes steeds pikanter en we begonnen te merken dat de plaatselijke dames stilaan zenuwachtig werden. Och… hoe zouden we zelf reageren in onze thuishaven. Bovendien moesten we nog zien dat we zonder verloren te lopen terug bij onze hut geraakten en zo zochten we stilaan de voordeur op. En eerlijk gezegd, de sfeer deed mij dromen van de harde tepels en de zacht borsten van mijn vriendin.
Maar, dat was buiten de plaatselijke Don Juan gerekend. Hij posteerde zichzelf breeduit voor de deur met voor elk nog een Guinness in zijn grote sterke handen. Hij had een brede borst, kolossale schouders en was zeker een kop groter dan wij. Er was geen ontkomen aan, er moest een diepzinnig gesprek van komen. Hij stelde zich voor als Glenn, de grootste schapenhouder van de streek en hij had ons al een paar keer vanuit de verte door de streek zien zwerven. Eventjes werden we beiden vuurrood denk ik maar hij ging er niet op door. Hij was wel leuk om aan te zien en toen we hem een beetje aandacht gaven begon hij de ene wijsheid na de andere weg te geven. Het was duidelijk te merken dat zijn schapen hem nooit tegenspraken en wij lieten het allemaal maar over ons heen gaan. Het meest interessantste voor ons was dat hij beweerde dat hij ‘gemotoriseerd’ was. Dat kwam mooi uit, het zou ons een flinke wandeling kunnen besparen.
Al vlug merkten wij dat Anja hem het best lag en met een blik van verstandhouding trok ik mij een beetje uit het gesprek. Daardoor kreeg ik terug aandacht voor de rest van de mensen en merkte ik dat één vrouw speciale belangstelling had voor wat er gebeurde tussen Glenn en Anja. Het was echt een mooie vrouw in haar volle vrouwelijkheid. Ze had een typisch Iers voorkomen. Niet groot en schijnbaar fijn gebouwd maar als je goed keek zag je duidelijk de pezige kracht van haar spieren en de eeltige handen vertelden dat ze van aanpakken wist. Haar fijn gevormd gezicht was verbrand door de wind en de eerste rimpeltjes begonnen zich af te tekenen. De sproetjes stonden haar beeldig en het haar golfde in koperen krullen tot op haar schouders. Ze droeg een wijd vallende groene jurk afgezet met klein bloemetjesmotief.
Ik kon mij best voorstellen dat mijn hand een voor een de knoopjes tussen haar borsten zouden open maken en dat mijn tong over de heuveltjes de weg zou zoeken. Het kwam goed uit dat ik nog met twee pinten Guinness in de hand stond. Dat maakte dat ik haar kon uitnodigen om mij te verlossen van één van de twee. Dankbaar nam ze mijn uitnodiging aan, niet zozeer voor de Guinness, maar daardoor kon ze korter bij komen en haar aanwezigheid laten voelen aan Glenn. Ook voor ons kwam dat ook goed uit. Door haar uit te nodigen maakten we subtiel duidelijk aan iedereen die geïnteresseerd was dat wij ons niet wilden mengen in de plaatselijke romances en als er iemand op zijn kop zou krijgen zou het Don Juan worden. En eerlijk gezegd vond ik zelf het ook wel prettig om twee vliegen in één klap te slaan.
Maurien bleek prettig gezelschap en zodra er gelegenheid voor was gaf ik aan dat ze zich geen zorgen moest maken over Glenn en Anja. Ze leek eerst een beetje geschokt toen ik vertelde dat wij meer dan vriendinnen waren. Ze werd even stil en moest duidelijk aan het idee wennen maar toen begonnen haar ogen te schitteren en had ze er duidelijk plezier in dat Glenn al zijn kruit voor niets aan het verschieten was. Ze had er duidelijk schik in dat ze in mij een bondgenote had gevonden en begon heel open te vertellen over het leven in het dorp, de roddels van het moment, de romances die bloeiden, de toekomstdromen van zichzelf en heel haar omgeving.
Hij wist blijkbaar heel goed hoe hij zijn schapen moest behandelen maar zij was diegene die ervoor zou gaan zorgen dat er ook nog wat te verdienen viel met die schapen. Ze was echt interessant gezelschap en al vlug waren we de hele kroeg om ons heen vergeten. Maar de kroeg had ons niet vergeten en Anja zeker niet. Glenn had blijkbaar net iets te veel kruit gebruikt bij zijn laatste schot en ze zocht ons gezelschap terug op, het aan hem overlatend of hij zijn geweer nog eens wou laden.
Of vond ze misschien dat ik en Maurien net iets te veel belangstelling voor elkaar hadden? We hebben het er nooit over gehad en waarschijnlijk heeft ze het ook niet doelbewust gedaan maar eerder instinctmatig gereageerd. Het resultaat was wel dat we al vlug met drie meiden een reuze lol hadden en dat Glenn er maar van ver een beetje voor spek en bonen bij stond. Na een tijdje merkten we dat hij een beetje buiten spel stond en ik zag dat Maurien moeite deed om hem niet voor schut te laten staan voor zijn kameraden. Dat streelde dan weer terug zijn ijdelheid en zodoende vormden we toch nog een vrolijk kwartet.
De avond liep een beetje over zijn hoogtepunt. De muzikanten hadden het al lang opgegeven en nu er van ons geen tegenwerk meer kwam was ook het zingen opgehouden. Nu kwam ook de aap uit de mouw bij onze gemotoriseerde schapenhouder. Hij was namelijk naar het dorp gekomen met zijn tractor. Maurien moest maar even een toespeling maken om hem galant zijn diensten te laten aanbieden.
Tja… zo een tractor is natuurlijk niet bedoeld voor massavervoer. Glenn zat op de bestuurdersplaats en Maurien nestelde zich op zijn schoot. Ik installeerde mij op een van de spatborden en Anja kwam lekker bij mij op de schoot. En daar gingen we, denderend en daverend over de Ierse landwegen. Het was niet gemakkelijk om niet pardoes van dat spatbord te donderen en ik moest mij met beide handen vasthouden aan de stuurhut. Anja hield zich op haar beurt stevig vast rond mijn nek en middel.
Haar billen drukten zich heerlijk in mijn schoot, haar hoofd lag op mijn schouder en stiekem begon ze mij likjes te geven in mijn nek. Ik voelde door haar hemd heen dat haar tepels reageerden en toen ze opkeek zag ik die heerlijke veelbelovende glans in haar ogen komen. Ze drukte zich nog harder tegen mij aan en ik voelde de zachte zoentjes door mijn nekharen dwalen. Zelf kon ik niets doen omdat ik mij strak moest vasthouden aan de cabine. Stel je voor, daar zat ik met daverende borsten, uitgespreide armen, mijn lief op mijn schoot na een gezellige avond te smachten naar meer.
Zacht begon ze mijn weerloosheid te bespelen, ze nam mij even iets anders vast zodat haar handen net geen contact maakten met mijn tepels, haar dijbeen wrong ze net zo lang tot het vast zat tussen mijn dijen en ze liet de gouden lokken mijn hele gezicht liefkozen zonder dat ik een vinger kon uitsteken. Al een geluk dat Glenn er een flink vaartje achter zette en in geen tijd kwamen we aan de hut. Toen we terug aandacht kregen voor wat er rond ons gebeurde wisten we direct waarom het zo snel was gegaan.
Maurien had een schattige blos op de wangen en Glenn duldde niet dat ze van plaats wisselde nadat wij waren afgestapt.
Met een haastige nachtwens en een flinke dot diesel scheurde hij terug de nacht in. Aan het geluid te horen kwamen ze niet ver. Een paar honderd meter verder hoorden we de motor afslaan maar hij vergat wel de lichten te doven. In die plotse stilte keken we elkaar giechelend aan en vielen elkaar in de armen. Hartstochtelijk zochten onze monden elkaar en lieten we onze tongen hun werk doen. Onze handen dwaalden alsof het de eerste keer was. Onze borsten drukten elkaar plat zodat alleen de vier stijve tepels als knikker tussen onze verstrengelde lichamen bewogen. We zetten onze benen iets open en drukten onze dijen tegen het wachtende heuveltje. Mijn handen schoten onder haar hemd. Zonder aarzelen vonden ze de sluiting van haar BH.
Haar vingers rukten de knoop van mijn jeans los en ritsten de broek helemaal open zodat ze haar twee sterken handen onder mijn slipje direct op mijn billen kon leggen en onze poesjes nog strakker tegen elkaar aan kon trekken. Heftig stonden we nu tegen elkaar aan te rijen, onze tongen verstrengeld, mijn handen op haar borsten, haar handen op mijn billen. Ze aarzelde niet lang en haar handen gleden onder mijn slipje naar voor, vonden het geschoren heuveltje en ik voelde haar vingers rond mijn knopje cirkelen. Ik begroef mijn hoofd in haar nek, drukte haar borst stijf tegen mij aan en opende mijn vrouwelijkheid voor haar liefkozende vingers. Nu drukte ze twee vingers naar binnen en kneep met haar andere hand in mijn billen. Wild begon ik op haar hand te rijden, hijgend fluisterde ik liefdeswoordjes in haar oor en naderde het punt waarvan geen terugkeer meer mogelijk was… Maar, neen, dat wou ik nog niet.
Ik rukte het hemd van haar af, liet de BH vallen en zoende om beurten haar tepels. Ik liet haar vingers uit mijn kutje ontsnappen en zette mij op mijn knieën zodat mijn tong mijn handen konden volgen bij het losmaken van haar broek. Zonder aarzelen stapte ze uit haar slipje, zette haar benen een beetje open en trok mijn gezicht in haar schoot. Mm… Wat rook ze lekker, mijn tong gleed zachtjes door haar liesstreek wat haar een siddering van genot ontlokte.
Nu was het haar beurt om mijn hemd los te rukken en nog terwijl ze daarmee bezig was deed ik zelf mijn BH uit. Mijn gespannen borsten hunkerden naar haar strelingen en ik liet mijn tong terug door haar geschoren liesstreek dwalen, mijn lippen vonden haar bloemblaadjes en ik knabbelde er zacht op. Ik voelde ze zwellen in mijn mond en een heerlijke geur streelde mijn neus. Nu mijn tong even rond haar knopje. Tussen haar lipjes. Over haar lipjes door haar liesstreek en terug zo hard mogelijk tussen die gezwollen lippen.
Ze kreunde luid, liet mijn tepels los om haar handen in mijn nek te leggen en ze zakte een beetje door haar knieën om zichzelf nog meer te openen voor mij. Nu bracht ik ook mijn vingers in het spel en terwijl ik mijn tong over haar klitje liet flitsen duwde ik twee vingers in de hunkerende spleet. Ze zoog ze haastig naar binnen en begon nu ritmisch op mijn hand te rijden. Dat was voor mij het sein om zeker niet te stoppen. Ze begon steeds sneller te hijgen en te kreunen. Haar handen gingen steeds meer kracht zetten in mijn nek. Haar vrouwelijkheid werd steeds wijder, steeds natter. De dierlijke geuren omspoelden mijn gezicht en met een heftige roffel van haar vuistjes op mijn schouder, een langgerekte kreun en een golf van geil bereikte mijn geliefde een hoogtepunt.
Ik voelde haar benen beven en met een snik kwam ze voor mij op haar knieën zitten, ze overstelpte mij met zoentjes en eindigde met een heftige tongzoen. Haar handen zochten terug mijn borsten en terwijl ze me aankeek observeerde ze het effect dat haar strelingen over mijn tepels veroorzaakten. Maar eigenlijk was dat niet nodig, ze wist dat het bewerken van mijn tepels steeds de vlindertjes in mijn buik activeerden.
Kreunend liet ik mij op mijn rug zakken en trok haar mee achterover. Haar handen verwijderden vaardig de resterende kledij en zij legde zich voluit boven op mij. Nu was het mijn beurt om lekker haar billen te kneden. Schrijlings zette ze zich boven op mijn schoot, haar natte kutje helemaal open in nauw contact met mijn heuveltje, haar losse haren streelden mijn bovenlichaam en haar tong hitste mij via mijn tepels steeds harder op. Ik wou steeds meer haar kutje voelen, ik wou dat onze lipjes verstrengeld werden, dat onze sappen samenstroomden. Mijn bekken schokte op en neer en hunkerde naar steeds meer. Onze benen geleden als vanzelf in een V en schuurden onze natte lipjes tegen elkaar aan. O! Ja, daar voelde ik haar klitje tegen het mijn. Heftig schokten we tegen elkaar aan. Ja. O… Ga door! Verder! Snel nu!
Een siddering trok door mij heen, mijn adem stokte even om daarna met een lange kreun te ontsnappen uit mijn hijgende longen. We drukten terug onze bezwete lijven tegen elkaar, hoorden onze harten bonzen en omstrengelden elkaar in een innige omhelzing. De sterren fonkelden hun goedkeuring, het gras rook naar de ochtend en ons zweet verdampte in de koele nacht. Langzaam kwamen we terug een beetje bij tijd en ik zag Anja genietend met gesloten ogen glimlachen.
Een zacht gestommel verstoorde de nacht en het was net of we trippelende kaboutervoetjes hoorden wegvluchten. Maar, in Ierland vonden dat we zoiets niet vreemd. Het zou wel een kat of een verloren schaap zijn. Giechelend zochten we onze kleren bij elkaar en net toen we de voordeur sloten hoorden we een tractor starten.
Zouden die befaamde kabouters dan toch niet bestaan?
TaniaB
Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u.
Liefs
My
