“Nog steeds een leuke plek,” zegt Sandra terwijl ze de deuren naar het balkon opent en in de volle zon naar buiten stapt. “Ja”, zeg ik en stap achter haar aan het balkon op. Samen kijken we uit over een pleintje met in het midden een fontein. Sandra vult twee wijnglazen en even later proosten we op onze reünie. “Leuk dat we het dit jaar hier doen”, zeggen we tegen elkaar. Op de achtergrond strekt het oude centrum van Leuven zich uit, de stad waar we tien jaar geleden onze studies afsloten.
“Misschien niet de allerbeste keus”, een versufte Sandra kijkt me aan met haar gezicht half boven de lakens. Ik knik en mijn gegrom verraadt de staat van mijn lijf. Gelukkig blijven we allebei niet lang chagrijnig en aan het ontbijt kunnen we alweer voorzichtig lachen om onze eigen keus voor een Airbnb in dezelfde straat als waar we vroeger op kamers zaten. Of ‘op kot’, zoals ze hier zeggen. Net als toen blijken hier nog steeds veel studentenhuizen te staan en dat hebben we vannacht geweten. Zelf zijn we niet vroeg gaan slapen, maar we zijn ruimschoots verslagen door de buren.
Vastberaden om ons weekend hierdoor niet te laten verpesten gaan we goedgemutst op pad en struinen we door de stad. Samen halen we herinneringen op en genieten van het zonnetje, dat ook vandaag volop schijnt. Of het de wijn of de plek is weet ik niet, maar in de loop van de dag komen we in een giechelige bui. Alsof we niet ouder zijn geworden, laten we net als vroeger onze blikken gaan over de veelal studenten die hier rondlopen. Sandra heeft de nog altijd een, voor mij vreemde, handenfetisj waarbij ze vooral kijkt naar zijn handen. Ik ben met mijn ‘billenblik’ wat meer gewoon.
Later in de middag keren we in die staat terug naar ons appartementje. Vlak voordat we het huis binnenstappen, gaat de deur van de buren open. Twee mannelijke studenten, van zo’n jaar of 23, stappen naar buiten. Aan hun blik te zien zijn ze nog niet zolang uit bed. Dat moeten de nachtelijke raddraaiers zijn. Even wil ik ze streng toespreken, maar als ik erop afstap, zie ik dat ze er zelfs in deze staat nog goed uitzien en mijn strenge dertigersblik verandert binnen twee stappen naar het meisje van weleer. “Hoi”, zeg ik veel te opgewekt. Geschrokken van mezelf, weet ik niet hoe snel ik Sandra mee naar binnen moet trekken. “Wat was dat?” vraagt ze, en samen proesten we in lachen uit.
In de avond kiezen we een van de vele kroegjes uit en nemen in een hoekje plaats op een bankje dat zich om de tafel heen krult. Net als vanmiddag kletsen we nog wat over ons verleden in deze stad. Ineens port Sandra in mijn zij. Ik kijk op en schrik als ik zie dat onze buurmannen op ons af lopen. “Goedenavond, dames”, zeggen ze bijna in koor met een Vlaamse tongval. Met een lagere toon dan eerder die dag groeten we hen terug. “Zeg, jullie hebben ons vannacht zeker wel gehoord.” Sandra en ik knikken. “Sorry voor de overlast. Mogen we jullie dan met een drankje compenseren.” Biedt hij ons aan. “Ach, we zijn wel wat gewend,” liegt Sandra, “maar een drankje mag altijd.” Een van de jongens loopt terug naar de bar om te bestellen en even later schuiven ze allebei aan. Maarten aan mijn kant en Steven naast Sandra. We starten een gesprek over studeren in Leuven. Ergens gedurende het gesprek vraagt Maarten wanneer we zijn afgestudeerd. Sandra maakt dankbaar gebruik van een opmerking die ze eerder die dag had gekregen en praat er nog wat jaartjes vanaf. Sandra ken ik al jaren en ik weet waar dit naartoe kan gaan. Ik zeg dat ik naar het toilet ga en stoot tegelijkertijd onder de tafel tegen Sandra’s been.
De meeste bezoekers in het café zijn mannen en op het damestoilet is niemand. Meteen confronteer ik Sandra met haar gedrag. “Ik zie dat je gestrest raakt”, reageert ze. Dat was niet de tegenreactie die ik verwachtte, want normaal zou ze lijnrecht tegen me in zijn gegaan. “Ik weet gewoon niet goed of ik dit wel wil”, zeg ik. Ze pakt me vast en kijkt me met die indringende ogen aan die ik al zo vaak heb gezien. “Ik wil het wel, maar als jij niet wil, pakken we straks met een smoes onze spullen en gaan ergens anders naartoe.” “Nou”, zeg ik, en terwijl ik mijn hoofd op orde wil krijgen onderbreekt Sandra me. “Lieverd, je ging vanmiddag spontaan naar ze toe, weet je nog? Volgens mij wil je wel, maar durf je niet zo goed. Laat mij dan het initiatief nemen. Als je van mening verandert, laat het dan gewoon weten en dan gaan we weg.” Ik denk aan vanmiddag en moet bekennen dat ik ze allebei lekker vind en hoewel Sandra pro-actiever is dan ik, zal ze altijd rekening met me houden en mijn grenzen respecteren. Ik knik en samen lopen we weer terug het café in.
Twee uur later lopen we met z’n vieren de trap op van het appartement. Sandra neemt inderdaad het initiatief, maar gaandeweg kan ik mijn gevoelens ook niet meer voor me houden. De gesprekken worden smeuïger, ik haal flirterig mijn vingers door mijn haar en Maartens vingers verdwijnen steeds vaker onder mijn kleding in het duistere hoekje van het al donkere café. In de slaapkamer duurt het niet lang of we kijken tegen twee grote bobbels aan in de boxers van Steven en Maarten. Terwijl Sandra met Steven zoent en daarbij ook haar kledingstukken één voor één op de grond vallen, grijpt Maarten mijn billen vast. Onze lippen naderen elkaar en bij het eerste contact, knijpt Maarten zachtjes in mijn billen. Zijn donkerblonde lokken vallen één voor één in mijn gezicht, terwijl hij me stukje bij beetje achterover duwt en een van zijn sterke armen mijn rug ondersteunt. Hoe precies zal ik later nog steeds niet weten, maar ineens, als ik het niet meer kan houden en overeind wil staan, grijpt hij me vast, neemt me in zijn armen en gooit me op bed.
Sandra landt naakt naast me. Wat ik nog aan heb, verdwijnt met een beetje hulp van Maarten in een hoek van de kamer. Maarten heeft een gespierde torso en ik kan niet ontkennen dat ook de stijve pik van Steven indruk maakt als zijn boxer op de grond valt. Zo kijken Sandra en ik vanuit ons bed naar de vangst van vanavond. Allebei de mannen staan aan het voeteneind, Maarten bij mij en Steven bij Sandra. Als ook Maartens boxer van zijn lijf is, kruipen beide mannen als hongerige leeuwen over ons heen. Ik voel de warmte en zijn sterke lichaam op me neerdalen en het beetje verzet, want ze zijn zo jong, spoelt met het vocht tussen mijn benen weg. Al kussend, likkend en strelend stuurt hij zijn gezicht en handen over mijn opgewonden lijf. Van kleine beetjes in mijn hals, terwijl mijn handen tevergeefs reiken naar zijn billen die wat te ver voor me zijn, naar mijn tepels die uit hun schuilplaats kruipen en nu vragend om aandacht recht omhoog priemen. Afgedaald naar mijn buik stopt zijn mond tussen mijn benen. Even kijk ik opzij en zie dat Steven ’s gezicht tussen Sandra’s benen ligt. Sandra ziet mij kijken en grijpt mijn hand vast. Met mijn andere hand wrijf ik door het zalige haar van Maarten.
Aan de kneepjes van Sandra in mijn hand, merk ik wanneer Steven ’s tong over haar klitje glijdt. Andersom moet dat hetzelfde zijn. Maarten glijdt van onder tergend langzaam met zijn tong tot net boven mijn klitje en doet dat opnieuw en opnieuw. Hoe hard ik ook mijn best doe om met mijn hand zijn tong dichter bij mijn klitje te houden, hoe langzamer hij gaat en hoe harder ik mijn frustratie uit in gekreun. Dan stoppen de mannen ineens. Ik kijk naar beneden zie twee grote glimlachen op hun gezichten. “Niet stoppen”, roepen we allebei. Maarten en Steven antwoorden zonder woorden, maar wel met hun lippen en tong. Ditmaal richt Maarten zich wel helemaal op mijn klitje; hij draait rondjes met zijn tong en sabbelt er heerlijk op. Dan kruipt een van zijn armen omhoog en begint mijn borst te kneden. De andere arm glijdt omhoog naar een van Sandra’s borsten en doet bij haar hetzelfde. Steven volgt Maarten en kneedt mijn andere borst. Nu echt met z’n vieren gaan we verder. Sandra en ik draaien uit genot rond met onze lichamen, terwijl we elkaar wanhopig proberen vast te houden.
“Nu wij”, roept Sandra ineens door de kamer. Aan haar stem kan je horen hoeveel energie het haar kost om even los te komen uit de greep van Steven, Maarten en mij. “Changer”, zegt ze terwijl ze naar me knipoogt. Ze gaat op het voeteneind zitten voor de stijve pik van Maarten. Ik doe hetzelfde, maar dan bij Steven. Ik weet wat die knipoog betekent, want een tijd geleden, na wat wijntjes, heb ik aan haar opgebiecht dat ik er heel veel van geniet als ik een grote, dikke pik mag pijpen. Die pik heb ik nu in mijn hand en mijn tong glijdt eroverheen. Steven ’s pik is sterk en ik moet kracht zetten om hem vast te houden. Het geeft een heerlijk gevoel om heen en weer over de rand van zijn eikel te zuigen en te reageren op zijn pik die alsmaar stijver wordt. Steven ’s gekreun voelt als een aanmoediging om door te gaan en hij begint te trillen en wiebelen op zijn benen. Ineens trekt hij zijn pik uit mijn mond en ik kijk omhoog en zie aan zijn gezicht dat even bijkomt. “Heb ik iets?”, maar hij onderbreekt me met een lange zoen en duwt me achterover op de matras. “Het was wat te goed”, fluistert hij in mijn oor.
Nadat Sandra en Maarten ook horizontaal gaan, draaien Sandra en ik op onze zij met onze gezichten naar elkaar toe. Steven komt achter mij liggen en Maarten achter Sandra. Allebei openen we onze benen. “Wacht, ik help even,” zegt Sandra. Ze pakt de stijve pik van Steven vast en geleidt hem bij mij naar binnen. Als ze haar hand terugtrekt, voel ik een rilling van genot door mijn lijf trekken als ze even langs mijn klitje glijdt. Ik doe hetzelfde en pak de pik van Maarten vast en voel hoe nat Sandra is.
Sandra en ik haken onze handen in elkaar, terwijl de mannen in ons stoten. Met mijn ogen dicht voel ik hoe Steven ritmisch in en uit glijdt. Hoe Sandra’s hand mij al even ritmisch knijpt, als haar lichaam schokt. Intussen beweegt Steven ’s hand richting mijn borsten en die combinatie met zijn duim en wijsvinger over mijn tepel is olie op het vuur. Mijn bewustzijn raakt op de achtergrond en pas later realiseer ik me dat Sandra haar hand lostrekt en naar mijn klitje beweegt. De aanhoudende spanning van Steven ’s grote, stijve pik die in en uit me glijdt, zijn vingers rondom mijn tepels en Sandra’s hand bij mijn klitje leidt tot ontbranding. Ergens op de achtergrond hoor ik hoe Sandra, Steven en Maarten klaarkomen. Als ik mijn ogen opendoe, kijk ik in de vertrouwde ogen van Sandra.
Mia Beeck
Graag uw hartenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u.
Liefs
My