Met een glas ijskoud droge witte wijn in haar ene hand en een sigaret in haar andere hand kijkt Madeleine verveeld het veld over. Zichzelf afvragend hoe het heeft kunnen gebeuren dat ze nu hier zit, op een vlonder voor een tent op een camping. Als ze iets verafschuwt is het wel een camping. Dat armoedige leuren, geen privacy en de o zo zogenaamd gezellige sociale contacten. Dit was in ieder geval niet wat ze in gedachten had toen Simone haar vroeg of ze een week meeging op vakantie. Ze was er gewoon vanuit gegaan dat het een ouderwetse vakantie in een hotel zou zijn zoals ze deden voordat Simone getrouwd was.
Het moment dat Madeleine begreep dat het een andere versie van de vakantie werd was het al te laat. Natuurlijk begrijpt ze dat het voor Pieter leuker is op een camping. Pieter is het resultaat van het 5 jaar durende huwelijk van Simone. Madeleine neemt een slok van haar wijn. Haar blik dwaalt over het veld, op alle vlonders voor de tenten zitten gezinnetjes gezellig bij elkaar, soms zitten ouderen alleen, midden op het veld kluiten wat kinderen in een zandbak. Simone is bezig om Pieter schoon en fris in zijn bed te leggen.
“Een week”, denkt ze bij zichzelf, ‘dat moet toch te doen zijn?’ Het stemmetje in haar hoofd schreeuwde; ‘Hoe dan!?’ Ze grinnikte, het is wat het is. Simone ploft bij haar neer op de loungebank. Een glas wijn omhoog houdend. “Een cheers op de vakantie”, zegt ze en neemt een ferme slok. “Bedankt dat je bent meegegaan Lein, zo’n eerste vakantie zonder Roel is vreemd”. Madeleine knikt begrijpend, hoewel ze Roel altijd een eersteklas zak heeft gevonden. Een ruggengraatloze zak hooi.
“Meid, maak je niet druk, we maken er wat van” en ze klinken hun glazen. Nadat ze bijgepraat zijn en bijna twee flessen wijn soldaat hebben gemaakt is de sfeer al weer zoals het was, voor dat Simone getrouwd was, voor Madeleine haar hart verzegeld had. Samenzweerderig scannen ze het veld, ze zien de stellen, de gezinnen. Ze maken hun eigen verhaal bij de scènes die ze zien. Nadat de tweede fles wijn tot de laatste druppel leeg is gemaakt, gaan ze toch maar naar bed. Madeleine laat zich moe en soezerig op het hemelbed vallen. ‘Op zich is dit prachtig’, denkt ze, ‘maar het is en blijft een camping, al geef je het nog zo’n fancy naam’. Ze valt in een droomloze slaap, de wijn heeft zijn werk gedaan.
’s Morgens is er al vroeg leven op de camping, Madeleine kijkt op haar iPhone en ziet tot haar schrik dat het net acht uur is. ‘In hemelsnaam, het is vakantie’, denkt ze. Kreunend draait ze zich nog even om en drukt een kussen op haar oor. Plots springt Pieter op haar bed. “Madeleine, wakker worden we gaan eten en daarna gaan we spelletjes doen!”, kraait hij. Madeleine draait zich om. “Ah, nog even blijven liggen, Pieter het is nog vroeg”. Pieter begint haar te kietelen. “Nee, opstaan”. Ze stoeien even tot ze de koffie ruikt.
“Kom op Pietje, wie het eerst aan tafel zit.” Pieter sjeest weg. Madeleine lacht als ze hem koddig weg ziet rennen. Simone heeft de tafel gedekt op de vlonder, verse koffie, verse broodjes, pannenkoeken en zelfs gebakken eieren. “Uw ontbijt, hoogheid”, grijnst Simone. “Dat kun je dus regelen op een Glamping.” Na een paar bakken koffie en pannenkoeken en een gebakken eitje kijkt Madeleine over het veld. “Psst… Simon, die hebben we gisteravond gemist.” Ze knikt met haar hoofd schuin over het veld. Daar zit een man gebogen over zijn laptop, telefoon aan zijn oor, het lijkt of hij nors bezig is met van allesbehalve vakantie. Hij komt overeind en beent heen en weer voor de vlonder van zijn tent, breed gebarend, met ingehouden stem probeert hij degene die hij aan de telefoon heeft van zijn gelijk te overtuigen.
Madeleine ziet twee kinderen de tent uitschieten en naar hun vader zwaaien. Afwezig steekt hij zijn hand op. De vrouw ruimt de tafel af. Madeleine neemt nog een pannenkoek en schenkt koffie voor haar en Simone in. Pieter rent naar de zandbak. Onder het genot van een bakje koffie maken ze plannen voor de dag. Hoewel, ze besluiten om niets aan te halen en gewoon te blijven. Het is prachtig mooi weer.
Na het ontbijt gaat Madeleine douchen, daarvoor moet ze wel het veld oversteken. Gewapend met handdoek, toilettas en lichte gêne. Ze passeert de tent van de workaholic. Een beetje nieuwsgierig is ze wel. Zo onopvallend mogelijk kijkt ze stiekem in het voorbij gaan naar hem. ‘Beetje nederig type’ denkt ze. Alsof hij haar ogen voelt prikken kijkt hij verstrooid op van zijn laptop. Zijn blik vangt de hare. “Goedemorgen”, zegt Madeleine snel. Een lichte blos trekt over haar kaken. ‘djeeezz moest dat nu?’, denkt ze bij zichzelf. Hij knikt, beleefd. ‘Onbehoorlijke zak’, denkt ze bij zichzelf.
Opgefrist na een verkwikkende douche is ze klaar voor de dag. Zwierig wandelt ze over het veld terug naar de tent. Madeleine heeft alvast haar bikini aangedaan, daaroverheen een zomers niemendalletje waar je haar vrouwelijke vormen nog door kunt zien. Bij de tent installeert ze zich op het zonnebed, met een boek en koffie. Pieter en Simone vertrokken naar recreatie, net als alle andere kinderen. Ze smeert zich in met zonbescherming. Ze wil wel bruin worden en niet verbranden. Het veld is verlaten, ouders zijn met kinderen naar recreatie of iets anders gaan doen. De rust is een weldaad.
Ze doezelt wat weg, onder de zachte strelingen van de zonnestralen. Tot ze opschrikt van een korte stemverheffing. Met wat lichte irritatie kijkt ze op en ziet de nerd weer ijsberen. Hij maakt een soort van excuus gebaar naar haar. Zijn blik blijft op haar hangen. Madeleine voelt iets van een kriebel door haar lijf trekken. Om zich niet te laten kennen gaat ze snel weer liggen. Genieten van de zon en een goed boek.
Later in de middag is het veld nog steeds verlaten, alleen Madeleine en de nerd zijn er nog. De nerd heeft zo’n beetje de hele tijd gewerkt, Madeleine genoot van de zon en de rust. Af en toe van onder haar wimpers naar de nerd glurend. Want op één of andere manier heeft de blik die hij haar gaf iets in haar lijf ontwaakt. ’s middags trekt ze de stoute schoenen aan. Ze maakt koffie en loopt met een mok het veld over naar hem toe.
“Ben je toe aan een bakkie?”, vraagt ze. Verstrooid, kijkt hij op. Een nors gezicht, alsof hij haar zonder woorden wil zeggen ‘hoe durf je mij te storen’. Ze trekt zich niks aan van zijn blik en zet de mok bij hem neer. “Je hebt toch wel recht op pauze?”, vraagt ze licht geamuseerd. “Hu”, komt er als reactie. Madeleine steekt haar hand uit. “Madeleine”. Hij beantwoordt haar hand. “Sjoerd”. Hij pakt de mok en steekt hem iets omhoog. “Bedankt”, en zijn aandacht verplaatst zich weer naar zijn laptop. Nu wordt het een uitdaging voor Madeleine. Ze gaat bij hem zitten. “Heb je geen recht op pauze?”, vraagt ze nog maar een keer. Geïrriteerd kijkt hij weer op.
“Druk”, is zijn reactie. Madeleine vlijt neer op de loungebank, haar doorschijnende niemendalletje verhult niets van haar welgevormde lichaam. Dat ontgaat de nerd niet. Zijn blik verplaatst van de laptop naar haar lichaam. Madeleine merkt dat de aandacht verschuift, van waar hij mee bezig was, naar haar. “Aardig van je”. Hij tilt zijn mok nog maar eens op. “Graag gedaan” en ze knipoogt naar hem. Nu heeft ze zijn aandacht. Ze slaat haar welgevormde benen over elkaar en nipt van haar eigen koffie. Sjoerd schraapt zijn keel. “Ik ben niet zo goed in camping etiquette”, zegt Madeleine. “Dit is mijn eerste keer.” Biecht ze op. “Ik ook niet, ik haat campings, dus geen idee hoe dit hoort”.
“Neem je altijd je werk mee op vakantie?”, vraagt ze hem, om het gesprek gaande te houden. “Mwoa”, is het korte antwoord. Zijn blik heeft haar nog niet verlaten, vanbinnen voelt Madeleine het kriebeltje weer door haar lijf gaan. “Wil je nog een bakkie?” Sjoerd knikt en Madeleine pakt beide bekers op en loopt heupwiegend naar haar eigen tent om de bekers te vullen. Ze voelt zijn blik haar volgen. Een opwindende sensatie trekt door haar heen, kriebelt haar buik en haar borsten, haar tepels verharden iets. In het keukengedeelte van de tent schenkt ze de koffie in de bekers, als ze een hand op haar billen voelt.
“Als ik het verkeerd begrepen heb moet je het nu zeggen”, hoort ze een hese stem zeggen. Even houdt Madeleine stil, ze overweegt snel haar opties. Ze kantelt haar billen en zet haar voeten iets verder uit elkaar, maar zegt niets. Ze voelt een hand over haar buik glijden naar haar borsten. Hij streelt onder de stof van het niemendalletje en over de stof van haar bikini-top. Ze buigt iets naar voren. Zijn andere hand streelt, haar billen, ze kantelt, haar bekken iets verder. De hitte trekt door haar heen, ze voelt hoe haar zachtheid smacht naar aanraking. Zijn hand glijdt tussen haar billen strelend naar haar kut.
“Je bent nat”, klinkt het schor in haar oor, hij drukt zijn intussen hard geworden pik tegen haar aan. Een kreun ontsnapt haar. Haar hand strijkt hard over zijn pik, nog gevangen in zijn broek. Hij knijpt zacht in haar borst, de vingers van zijn andere hand vinden een weg tussen haar natte lippen, haar smachtende kut in. Ze wil zich omdraaien om zijn broek open te maken, hij houdt haar tegen. Zonder woorden begrijpt hij haar bedoeling. Snel opent hij zijn broek, haar hand vindt zijn pik en ze trekt er hard aan. Zijn vingers vinden haar kut weer en hij bespeelt haar meesterlijk, als een klassiek stuk op een klassieke piano.
Hun ademhaling versnelt, ze buigt verder naar voren, zijn vingers glijden in en uit haar. Hij voert het tempo rap op. Madeleine gaat er in mee. Ze kreunt en kronkelt, ze voelt een orgasme opborrelen. Hij moedigt haar aan te komen. Hij knijpt zacht in haar klit, terwijl zijn vingers haar verder bewerken. Ze voelen hoe haar kut samen krampt, hoe ze zijn vingers melkt, hoe haar orgasme zich in duivels tempo in haar ontrolt. Ze kreunt luider, kronkelt ongecontroleerd onder zijn handen.
Ze hijgt, voelt zijn pik tegen haar aandrukken. Haar benen worden slap, ze zakt er langzaam doorheen. Op haar knieën voor hem draait ze zich naar hem toe. Voor haar mond zijn stijve pik. Ze opent haar mond uitnodigend, hij duwt hem in haar en ze zuigt. Vol overgave zuigt ze aan zijn pik, kneedt haar hand zijn ballen. Ze voelt hoe ze verstrakken, ze zuigt harder, likt over zijn top. Zijn hand woelt in haar haren, nemen greep op haar achterhoofd. Zijn pik diep in haar mond, hij neukt haar mond ritmisch en ze voelt hoe ook hij zijn orgasme nadert. Hij trekt zich terug. Ze neemt zijn pik in haar hand en trekt hem af. Haar mond is open. Hij kreunt een keer luid en een gegrom welt op uit de diepte van zijn ziel. Hij spuit zijn hete zaad in haar mond, over haar gezicht. Hij stoot, hij kreunt, hij komt.
Madeleine zit nog op haar knieën voor hem en grijnst naar hem op. Hij trekt haar overeind. “Ja, ik heb soms pauze”, zegt hij met een scheve grijns. Dan draait hij zich om en loopt weg.
Eva
Graag uw waardering en/of reactie onder het verhaal, dank u.
Liefs
My