Met een klik valt de voordeur van onze woonboerderij achter me in het slot. Er brandt weinig licht. Zo weinig dat ik er kippenvel van krijg op mijn armen. Mike zou thuis zijn. Maar als ik roep krijg ik geen antwoord. In de woonkamer brandt een enkele kaars op de eettafel. Ertegenaan staat een omslag. Mijn eerste reactie is er een van ergernis. Lekker handig die kerel. Brandbaar papier tegen een kaars aanzetten. Mijn nieuwsgierigheid wint het al snel en ik maak de omslag open. Er staat geen tekst in, alleen een illustratie van een vinger tegen een mond. Betekent dit dat ik stil moet zijn? Niet echt mijn sterkste punt, maar ik zal het proberen.
Mijn hakken tikken zacht op de trap. In het donkere huis galmt het geluid na bij iedere tree. Onze trap maakt een bocht waardoor de bovenverdieping vanaf beneden niet te zien is. Gehuld in duisternis loop ik dan ook met mijn hoofd tegen het zwarte zeil dat de overloop van de rest van het huis afscheidt. Op de tast zoek ik naar een opening. Die vind ik, laag bij de grond en weinig flamboyant kruip ik erdoor.
Ik kom terecht in een andere wereld. Spinnenwebben, zo groot dat ze spinnen van een handbreedte groot zouden kunnen huisvesten hangen aan de plafonds en muren. Kleine lampionnetjes werpen spookachtige schaduwen door de lange gang. De geur van de houten vloer dringt zich op in mijn neus en draagt bij aan het creepy tafereel. Een skelet in de hoek wijst naar onze badkamer. Ook hier is het licht summier. In het midden staat een tafeltje met daarop een doodskistje.
Half om half verwachtende dat er iets uit gaat springen als ik het open doe licht ik het deksel op. De schok valt mee. Er springt niets uit. Er ligt alleen een bundeltje kleren in. In het weinige licht van de kaars die brandt in de kamer is het even zoeken hoe ik alles aan moet krijgen. Ik verbaas me iedere keer opnieuw om wat Mike bedenkt. Als het mijn vriend Mike is die dit bedacht heeft. Misschien is het Floor wel, mijn beste vriendin en regelmatige bedpartner van zowel mij als Mike. Of zou Mike mijn grapje als waarheid aangenomen hebben toen ik zei dat ik weleens stiekem een andere man zou willen? Het op me af en over me heen laten komen is denk ik het beste dat ik kan doen. Maar normaal ben ik een control freak, deze situatie bezorgt me dan ook opnieuw kippenvel.
Mezelf vermanend loop ik op de slaapkamer af, ervan uitgaande dat het daar moet gaan gebeuren.
De glimmende leren laarzen tot over de knie zitten strak om mijn slanke benen. De hakken tikken als een langzaam hagel op het laminaat. Op de string zit een glow in the dark pompoentje. Om mijn ‘belager’ de weg te wijzen? Het korset zit als een tweede huid om mijn bovenlijf. Het rode fluweel schittert zacht ik het licht van de flakkerende kaars. De zwarte baleinen geven het iets majestueus.
Mijn sexy verschijning wordt gecomplimenteerd met een leren bandje rond mijn nek waaraan een ring hangt met een doodshoofdje aan. Als laatste pak ik de heksenhoed en zet deze schuin op mijn hoofd. De kleine pompoentjes aan de rand bungelen koket heen en weer. In mijn onderbuik begint het nu toch wel al flink te kriebelen. In de open cups van het korset liggen mijn borsten als rijpe grapefruits klaar om beroerd te worden. De zachtroze tepels maken uitdagend prikken hun aanwezigheid kenbaar, hunkerend naar aandacht. Zij het liefkozend zij het hardhandig.
Zachte muziek gaat aan. Het is een melodie zonde tekst, trage donkere klanken rollen door mijn toch al geprikkelde onderbuik. Het heeft zelfs effect op mijn ademhaling, die versnelt. Het is van spanning, dat weet ik. Maar van welke? Gezonde of zit er toch een randje onzekerheid of zelfs ongerustheid aan? Ik kan er niet de vinger op leggen. Als ik niet zo nieuwsgierig geweest was had ik me nu direct omgedraaid en was beneden met alle lichten aan op de bank gaan zitten.
Alsof ik bekeken word gaat de slaapkamerdeur vanzelf open als ik ervoor sta. De heksenhoed wiebelt op mijn hoofd als de ruime slaapkamer binnen stap. Dat lijkt wel het enige dat me in de realiteit houdt. Ik ben me bewust van het vocht dat in mijn string trekt. Bewust van de kleine zweetdruppeltjes die zich ophopen tussen mijn borsten. De brede leren band met daaraan een ijzeren ring rond schuurt als ik mijn nek draai. Met ingehouden adem stap ik over de drempel. Een zoete geur als van bosfruit komt me tegemoet.
Spinrag hangt over de meubels gedrapeerd, onze boxspring heeft plaats gemaakt voor een hemelbed met rafelige gordijnen en ouderwetse sprei. Een grote spiegel tegen de wand weerkaatst het licht van twee kaarsen elk zo dik als mijn arm. Ik zet twee stappen de kamer in. Met een klap die me op doet springen van schrik gaat de deur achter me dicht. Ik voel alleen een gestalte achter me, ik kan niks meer zien want ik word direct geblinddoekt en meegevoerd naar waar ik dacht dat de grote spiegel stond.
Met een ijzeren greep worden mijn handen vast gepakt en tegen de spiegel geplant. Mijn benen worden wijd gezet. Een zucht ontsnapt aan mijn keel. Een zucht van verwachting en verrukking.
Het is warm in de kamer. Toch krijg ik kippenvel als ik een tiental leren riempjes over mijn billen voel glijden. De zachte aanraking van het werktuig dat ook gebruikt kan worden om te straffen, doet de kriebels in mijn buik zakken. Letterlijk. Ik voel hoe de zachte stof van mijn stringetje bevochtigd raakt door mijzelf.
Aan een vuistvol haar wordt mijn hoofd naar achteren getrokken. Warme adem stroomt over mijn hals en langs mijn oor. Ik kreun zacht. En dat mag schijnbaar niet want ik krijg direct een flinke tik op mijn billen met de flogger. Mijn billen gloeien onder de straf terwijl een wang tegen de mijne gedrukt word. Stoppels van een dag prikken tegen mijn huid. Een natte warme tong zoekt als een kleine slang zijn weg richting mijn lippen. Ik steek de mijn uit en in de lucht ontmoeten ze elkaar. Nat, warm en voeren ze een wilde en hartstochtelijke dans uit. Een hand kneedt mijn billen ruw en knijpt er hard in. De andere hand duwt het handvat van de flogger hard tussen mijn benen. Als ik opnieuw kreun krijg ik als reactie een vlakke hand op mijn bil.
In plaats van pijn trekt een golf van opwinding en verlangen naar meer vanuit mijn bekken omhoog. Mijn ademhaling versnelt als mijn string opzij getrokken word en het handvat een enkele centimeter in me schuift. Mijn handen krampachtig op de spiegel houdend draai ik mijn bekken en laat me, zij het maar een miniem stukje van binnen beroeren. Ik hoor de doodshoofdjes rinkelen aan mijn hoed als in sneller ga. Mijn ademhaling wordt nu gehijg. Ik word geiler en geiler. De flogger wordt uit me getrokken. Ook al zat hij er maar net in, het voelt als een grote leegte die achterblijft. De tong van mijn medespeler trekt zich terug en maakt plaats voor het object dat zojuist nog in me zat. Gulzig lik ik eraan. Nog verder opgezweept door mijn eigen opwinding. Het mannenlijf verplaatst zich naar achter mij. Ik voel zijn opwinding door de stof van zijn boxer tegen mijn billen drukken.
Even snel als we op gang gekomen zijn houdt alles weer op. Alles laat me los en Mike, ik ga er vanuit dat hij het is, doet een stap achteruit. Tintelend door mijn hele lijf sta ik daar… Handen plat op de spiegel benen wijd en villen statig naar achteren. Ik voel me op een rare manier bekeken… Een voorwerp wordt in mijn mond gedrukt en achter mijn hoofd vastgemaakt. Mike gaat echt all the way nu denk ik met de bal in mijn mond. De warme kamer, het gloeien van de slagen op mijn billen en de opwinding, het zorgt ervoor dat mijn thermostaatje een paar graadjes hoger is. De schok is dan ook groot als een handvol ijsblokjes over mijn bek gewreven word. Streepjes smeltwater trekken koelende sporen over mijn rug het korset in. Het koude ijs warmt me in een paradox juist nog meer op. Ik draai mijn hoofd allerlei kanten op zodat het koude ijs overal zijn vurige weg kan banen.
Ik gil als Mike zonder waarschuwing ook een ijsblokje bij me naar binnen duwt. Om zeker te zijn dat het koude kubusje er niet direct terug uit glibber drukt hij het handvat van de flogger hard tegen mijn vochtige hemelpoortjes. Het ijs lijkt zich uit te breiden naar mijn benen. Daarin heb ik nu ook nog de kracht van smeltend ijs namelijk. Het blokje in me maakt geen schijn van kans tegen al de vochtige warmte. Het water vermengt zich met mijn vocht. Ik ben nu nat tot op mijn benen.
Ik wil Mike! Ik wil hem zo graag in me voelen. Ik wil zijn handen over mij lijf. Zijn tong die vecht met de mijne. Maar ik krijg niks. Minutenlang laat hij me daar maar staan. Geen zachte, geen ruige aanraking. Helemaal niks. Alleen het gevoel van bekeken worden, en niet door één paar ogen.
Gedwee maar gefrustreerd wacht ik af. Groot is dan ook mijn opluchting als ik eindelijk Mike’s handen weer voel.
Tergend langzaam haakt hij zijn vinger achter het touwtje tussen mijn billen. Zijn vinger vervolgt zijn weg naar beneden en krijgt daar gezelschap van een tweede. Plagerig gaan hun knokkels over mijn lipjes. Met één ferme ruk scheurt Mike de stof kapot. Een tweede en het vetertje rond mijn heupen bezwijkt ook. Is het dan nu eindelijk zover? Ja, het is zover. Ik voel zijn kop tegen mijn lipjes drukken. Mijn lichaam opent zich voor deze welkome bezoeker. Nog meer dan in me voel ik hem als een warme tinteling over mijn ruggengraat trekken. Centimeter voor centimeter neemt Mike van binnen uit meer en meer bezit van me. Hij vult niet alleen mijn vurige poesje maar meer nog vult hij mijn hele wezen.
Mijn handen worden naar beneden gedrukt tot ik helemaal horizontaal sta met mijn rug. Mike zit nu in zijn volle lengte in me. Het snijdt me de adem af. Had hij zojuist nog de controle, die lijkt hij nu te verliezen. Wild graaien zijn handen naar mijn tepels. Ze knijpen eraan, te hard om plezierig te zijn maar ik laat hem begaan, zo blij als ik ben met hem in mij. Nagels trekken sporen over mijn blote schouders als Mike met zijn handen op zoektocht gaat over mijn lichaam. De reis eindigt op mijn heupen. Ook hier laten zijn nagels zich gelden als hij in het zachte vlees klauwt.
Ik rol met mijn heupen, hunkerend naar beweging in me. Mike laat me begaan en staat als een standbeeld achter me. Mijn eigen adem inhoudend concentreer ik me op die van Mike. Het horten en stoten klinkt als een symfonie. Wetende dat ik de echte ben met de controle. Het zal waarschijnlijk minuten geweest zijn maar voor mijn gevoel ontlaadt hij na slecht een ogenblik al in me. De druk moest behoorlijk opgebouwd zijn.
Verstard in onze wellustige houding staan we minutenlang. Tot Mike zo slap wordt dat hij langzaam uit me glijdt. Dit betekent ook het einde van mijn relatieve rust. Een metaalachtig klikje net onder mijn kin doet ronde twee inluiden. Als aan een halsband word ik van de spiegel weggevoerd. Op handen en knieën kruip ik onderdanig achter Mike aan de kamer door. Het laminaat is hard onder mijn knieën, de laarzen knellen in mijn de holten. Het is een vernedering die ik onderga. Maar wat geniet ik ervan.
Mike voert me naar het bed waar ik op mijn knieën gezet word, mijn handen worden in mijn schoot gevouwen. De rug recht op. Aan beide tepels manifesteert zich een klemmende pijn. Een hand glijdt naar beneden en duwt iets bij me naar binnen. Geen ijsblokje dit keer. Het zijn trileitjes. I love them!
Aan de druk in de matras voel ik hoe Mike achter me gaat zitten. De blinddoek hult me nog steeds in duisternis, wat me extra opzweept. Met een tederheid die ik niet van hem ken vlecht hij mijn lange haren in een staart. Als hij daar mee klaar is blijft het even stil. Tot een zoete geur om me heen walmt. Met dezelfde tederheid masseert Mike mijn schouders en de bovenkant van mijn rug. In me, als jonge katjes spinnen de eitjes zacht. Ik moet mijn spieren spannen opdat ze er niet uitvallen. Zacht zuchtend onderga ik de zachte aanraking van Mike, wetende dat het maar van korte duur zal zijn. En ik heb gelijk. Al snel maken zijn tedere handen plaats voor de flogger van eerst. Als een ware hagelstorm wordt mijn rug gegeseld. Slag na slag kletst op mijn huid. Tussen de slagen door, hoor ik aan Mike’s hortende ademhaling hoezeer hij geniet. De eitjes gaan harder trillen. Het kost me al mijn wilskracht om in deze houding te blijven zitten. Heel mijn ziel schreeuwt erom hem op zijn rug te duwen en hem als te berijden als de wilde stier die hij is. Net op het moment dat ik mezelf echt niet meer lijkt te kunnen bedwingen word ik meer voorover geduwd. Nu krijgen mijn billen ervan langs. Harder dan eerst, dat heb ik ook nodig. Zo gaat Mike door tot ik klaar kom. Warm nat en wild schok ik door mijn orgasme heen.
Maar Mike geeft me geen tel rust. Mijn handen worden vastgenomen en elk aan een spijl van het hemelbed vastgemaakt. Met armen wijd hang ik na te hijgen. De eitjes gaan gelukkig zachter, anders was ik in huilen uitgebarsten van teveel genot. Mijn mondknevel gaat uit. De bal wordt zachtzinnig van tussen mijn tanden gehaald. Het voelt fijn weer normaal te kunnen slikken en ademhalen. Het brengt me terug in de realiteit. Ik ga er wel vanuit dat de rubberen bal moet wijken voor de penis van Mike. Maar tot mijn verbazing kust hij me. Zijn stevige tong gaat diep mijn mond in terwijl zijn nagels over mijn rug krauwen.
Met zijn ene hand trekt hij nu de trileitjes uit me, de andere omvat mij kont. Mike trekt mij bovenop hem. Moeiteloos glijdt zijn penis bij me naar binnen en tikt mijn baarmoedermond aan. Zijn mond scheurt zich los van de mijne als hij me naar achteren duwt. De boeien snijden pijnlijk in mijn polsen zoals ik daar hang. Maar ik geef hem wat hij wil. Woest rijd ik op zijn schoot heen en weer, slechts mondjesmaat ondersteund door zijn hand op mijn kont van welke er nu één vinger in mijn achterste gaatje gedrukt word. Ik ben me bewust van alles: de weeïge geur van de kaarsen, mijn tepels die bijna de klemmen doorbreken, het gehijg van Mike, mijn eigen opwinding, het bed dat irritant piept bij elke op- en neergang. Maar bovenal ben ik me bewust van de liefde voor de man onder mij. Ik berijd hem zoals ik nog nooit gedaan heb. Harder en sneller. Ik wil hem voor de tweede keer in me voelen komen.
De hoed op mijn hoofd valt bijna af, het kan me geen ruk schelen, de wereld om ons heen mag tot stilstand komen, zelfs dat kan me geen ruk schelen nu. Zolang ik Mike maar kan geven wat ik hem nu geef. Het verbaast me dan ook in hoge mate dat hij me opeens tot stilstand dwingt. We hijgen allebei luid zoals we daar zitten. Ik laat Mike zijn gang gaan en voel hoe hij mijn tepels liefkoost met zijn mond. Me intussen zachtjes vingerend in mijn kont. Mike trekt zijn mond terug. Ik voel warmte aan mijn gezicht. Een gil van pijn en schrik ontsnapt me.
Heet kaarsvet wordt over mijn borsten gedrapeerd. Het stolt ogenblikkelijk en koelt maar langzaam af. En dat net op het moment dat ik dacht niet heter te kunnen worden. Mijn ademhaling gaat sneller dan Max Verstappen nu. De pijn bezorgt me een paniekscheut die ik maar slecht kan verwerken. Ik twijfel, zal ik het stopwoord roepen, dan moet Mike direct stoppen en me verzorgen of doorgaan? Mike maakt de keuze voor me. Hij pakt mijn heupen en begint me weer in ritme te brengen. Hierdoor zakt de pijn en kom ik weer in de weldadige roes van lust.
Minutenlang gaan we zo verder. Mike vingert me terwijl ik hem berijd, zij het halfslachtig. Een diepe grom in mijn nek en hij komt voor de tweede maal. Ik voel zijn warme zaad in me vloeien. Ik zou hem nu zo graag vast willen pakken maar mijn boeien beletten dat. Samen puffen we uit. Ik op zijn schoot.
Na een zalige eeuwigheid maakt Mike me los en legt me languit in het hemelbed. Voorzichtig kleedt hij me uit en dekt me toe met een deken.
Nog een laatste kus. Een zacht ‘sssht’ in mijn oor en hij laat me wegdoezelen in een welverdiende slaap.
De volgende ochtend word ik moeilijk wakker. Mike ligt naast me. We liggen in onze eigen boxspring. Mijn borsten gloeien nog wat na van het kaarsvet, op mijn billen zitten donkere striemen. Ik bedank Mike ervoor. Hij is zich van geen kwaad bewust.
” Je was gisteren met de meiden op stap en laat thuis. De wijn had wel gesmaakt geloof ik… Je hebt heel de nacht liggen dromen.” Een golf van teleurstelling overspoelt me. Het voelde zo echt…
Drie weken later.
Alleen thuis. Lekker in joggingpak op de bank als ik de deurbel gaat. Aan de deur staat een pakketbezorger met een klein doosje… Verbaasd neem ik het aan. Op de bank kijk ik wat erin zit. Tot mijn verbazing zit in, in spinnenwebben verpakt: een kapotgetrokken string en een USB-stick. Ik weet al precies wat daar op gaat staan maar toch steek ik het ding in de laptop.
Er staat een handvol foto’s op. Van mij!
Met mijn handen op de spiegel: rechtop en helemaal voorover, op het hemelbed, kruipend over de vloer, zittend op bed, met kaarsvet en naakt languit. De laatste foto is er eentje van een man met een boxershort aan en een masker op.
De man van wie ik dacht dat het Mike was…
Lidnaë