Vorige winter waren we met school eind januari in de Ardennen, we waren met de hele klas in een herberg en we maakten wandel en fietstochten. Op één van die fietstochten moesten we in groepjes van vijf, een soort puzzelroute volgen. We vertrokken om tien uur in ochtends en zouden om vijf uur op zijn laatst weer terug moeten zijn, maar het liep iets anders.
Nog geen twee uur na vertrek ben ik (ik ben Mia – de knapste-) en mijn vriendin Anja het al niet meer eens met onze kaartlezer, we vonden haar toch al een stom trutje en dat maakte haar keuze om door een raadsel in de puzzel ergens links af te slaan, een bos in met de fiets, nog stommer. Wij vinden dat we beter door het open gebied heen konden gaan en wilden dus rechtdoor. Tot die trut ineens zegt dat we wat haar betrof de boom in konden. Ze stapt op haar fiets en rijdt het bos in. Die twee anderen gaan er achteraan en wij kijken ze na.
Zonder kaart of aanwijzingen. Daar staan we. Maar haar volgen? Voor geen geld al vallen we dood. Dat we daarmee er niet ver naast gokten lezen jullie verder.
Dus, gaan we rechtdoor. Het is wel erg koud, de wind blaast ons recht in het gezicht en het begint ook wat te sneeuwen. We blijven het pad volgen en komen ook geen splitsingen meer tegen. Na een uurtje of zo komen we bij een soort houten bushalte. Dus daar stoppen we even om wat te eten en te schuilen want de sneeuw valt nu echt heel dik en mijn broek is al wat doorweekt aan het worden. We kunnen nog geen honderd meter ver kijken als we ons brood op hebben en verder willen gaan. Blijven heeft echt geen zin dus stappen we toch weer op.
Mijn broek voelt ijskoud in de wind en ik merk dat ook mijn armen langzaamaan nat beginnen te worden, ik kijk naar Anja, die trapt stug gewoon door. Haar broek is ook al drijfnat en de sneeuw op haar jas blijft in alle hoekjes hangen waar het net als bij mij smelt en naar binnen dringt.
Tegen een uur of drie begint het al wat donkerder te worden en ik heb echt geen idee waar we zijn. Ik wordt wel wat bezorgd en kijk weer naar Anja. Ik vraag of we even zullen stoppen en Anja knikt ja. We kijken om ons heen maar zien alleen maar sneeuwvlokken en grijs. Anja zegt dat we ergens moeten schuilen en ik stel voor dat we bij het eerste bos onder een boom gaan zitten om daar verder te kijken wat we moeten doen. Anja vindt het goed en we stappen weer op.
Ik ben drijfnat en kreeg bij het praten mijn mond bijna niet meer onder controle, ik verstond mij zelf bijna niet. Mijn vingers doen pijn van de kou, mijn kin voel ik niet meer en mijn tenen probeer ik zoveel mogelijk te bewegen bij het trappen. Dan ziet Anja een bos. We gaan van het pad af en lopen door een pas gekapt bos er naar toe, de fietsen aan de hand.
In de verte horen we gerommel en de wind lijkt nog wat harder te gaan blazen. Maar in het bos gaat het al beter, de wind voel je bijna niet en sneeuw blijft ver boven ons liggen. We vinden een boomstronk waar we kunnen zitten. Met de ruggen tegen elkaar zitten we te luisteren naar het dichterbij komende onweer.
Ik begin nu wel een beetje in paniek te raken, niemand vindt ons hier ooit en ik heb het nog steeds heel erg koud. Ik wil dat tegen Anja zeggen, maar er komt alleen maar gebrabbel uit mijn mond. Zo stil zittend koel ik volgens mij nog verder af, alleen voel ik het veel minder.
Ineens hoor ik een krakend geluid en een paar tellen later valt er nog geen twintig meter verderop een bomtop met een berg sneeuw naar beneden.
Gelijk daarop een knal van het onweer, Anja hoor ik huilen en ik kan ook niet meer. We moeten verder, snel weer een schuilhut vinden want anders gaat het niet goed komen. Ik wil opstaan maar voel aan mijn benen dat ze eerst wat moeten bewegen voordat ik er op kan gaan staan. We laten de fietsen liggen in pijlvorm waar we naartoe gaan, en lopen verder het bos in.
We hebben geluk. Aan de rand van het bos komen we voor de afsluiting van een weide. Net er over rand de weide in een dalletje zien we lichtjes. We lopen sneller verder en zien een huis, maar bij de rand van het bos staat een hek. Anja kan niet meer en huilt van de pijn, ik kijk langs het hek, maar zie zo snel geen ingang.
Ik help Anja omhoog en duw haar over het hek, ze scheurt haar jas aan de bovenkant van het hek open en valt aan de andere kant in een dik pak sneeuw. Ik klim er ook overheen en let extra op de scherpe kanten bovenop en met een klein zetje kan ik me aan de andere kant laten vallen. Met een plof kom in de sneeuw terecht. Anja staat al naast me en samen strompelen we door de sneeuw naar het huis.
Het is een heel groot huis en de lampen die wij vanuit het bos zagen waren van het overdekte zwembad, er klimt juist iemand uit het water. Het is een jonge man en hij is helemaal bloot, het dringt eerst niet eens tot me door, maar ik denk dat elk meisje van achttien toch wel even goed kijkt als je zoiets voor je ziet gebeuren.
Daar heb ik nu geen aandacht meer voor, ik wil naar binnen. Ik neem Anja aan de hand en we lopen om het huis naar de voordeur. Anja zakt tegen de pilaar van het afdakje op de grond, flauw gevallen. Geen bel te zien. Met het laatste dat ik in mij heb hamer ik mijn vuisten op de deur. En God dank. Een paar tellen later wordt een luikje in de deur geopend en zie ik het hoofd van de jonge man verschijnen. Hij kijkt verbaast naar mij en dan naar Anja.
Gelijk gaat het luikje weer dicht en hoor ik het slot eraf gaan en deur wordt geopend. Ik kan bijna niet meer normaal praten, laat staan in het Frans, maar hij begrijpt kennelijk meteen wat er aan de hand is en met alleen een badjas aan loopt hij naar Anja, tilt haar op en neemt haar mee naar binnen, ik ga er achteraan.
Hij loopt snel voor mij uit en kan hem bijna niet volgen. We komen bij het zwembad en de warmte slaat me in mijn gezicht. Anja wordt in de doucheruimte op de grond gelegd en hij pakt een berg handdoeken en twee badjassen uit een kast en legt die bij ons neer op een houten bankje. In het Frans zegt hij dat we ons snel uit moeten kleden en afdrogen en warm wrijven.
Ik knik dat ik het begrijp en begin me uit te kleden, snel loopt hij weer weg en doet de deur dicht.
“Anja, je moet je uitkleden, die natte kleding weg,” zeg ik. Maar Anja krijgt met haar verkleumde handen de rits van haar jas niet eens omlaag. Ze is blauw in het gezicht en ik raak toch weer een beetje in paniek, dit gaat niet goed zo. Ik draag alleen nog maar een doorweekt slipje een BH, maar het maakt me niets uit als ik die man ga roepen. Hij komt er al snel aan en ik leg hem uit dat we Anja moeten helpen en wijs naar haar. Hij snapt het en gaat me helpen haar uit te kleden, ik voel de warme vloer nu erg prikken. Er lijken wel naalden in mijn voeten gestoken te worden. Het doet erg pijn en terwijl ik Anja haar broek uittrek ga ik op het bankje zitten, ik doe de broek aan de kant en trek mijn voeten op tegen mijn billen en wrijf erover om het steken tegen te gaan.
De man ziet het en gooit me een badjas toe. Ik kijk naar beneden en zie wat hem ook opgevallen moet zijn; ik zie mijn kaalgeschoren spleetje afgetekend in mijn drijfnatte slipje. Snel doe ik de badjas aan en trek mijn slipje eronderuit. De man gaat ondertussen gewoon door met het uitrekken van de trui van Anja en ik kijk toe. Voorlopig wil ik even niet meer op die warme vloer gaan staan. Hij laat het ondergoed van Anja aan en gaat bezig haar met een handdoek warm te wrijven, ze krijgt gelukkig al weer wat kleur op haar gezicht. Dan tilt hij haar gehuld in de handdoeken op en legt haar naast mij op het bankje.
“Wrijf haar verder warm,” zegt hij en hij loopt weer weg. Ik doe wat hij zegt, eerst de benen dan de buik en dan weer naar de benen. Anja begint weer wat verstaanbaar te praten.
“Ik wil dat natte ondergoed uit hebben, het voelt vies.” Zegt ze. Ik doe de handdoeken opzij en moet toch wel even lachen, haar witte slipje laat goed zien wat er onder zit. Net als bij mij, alleen bij Anja zie ik een driehoekje van zwarte haren. Ik voel een warme gloed door mijn onderbuik gaan en ril er van.
OK Mia! Stop. Haar slipje en BH uit, jeetje, wat een mooie borsten heeft ze. De mijn zijn veel puntiger, zij heeft mooie bolle. Met de handdoek wrijf ik erover, haar tepels zijn nog hard van de kou.
Dan vraagt de man vanaf de gang of we allebei iets aan hebben, wat een lieverd is het eigenlijk.
Ik help Anja in haar badjas en roep terug dat we aangekleed zijn. Hij komt binnen en kijkt onderzoekend naar Anja.
“Gaat het weer,” vraagt hij. Anja knikt, “alleen mijn voeten doen nog pijn.”
Hij gaat voor haar zitten, pakt haar voeten en wrijft de onderkanten tegen elkaar. Haar badjas valt van haar benen en Anja zit daar in een soort kleermakerszit met haar poesje vol in beeld, Anja steunt met beide armen op het bankje om niet achterover te vallen dus kan ze haar badjas niet meer terug doen. De man kijkt even omhoog naar Anja en dan naar beneden, volgens mij recht tegen haar licht behaarde spleetje. Ik vind het wel een spanend idee dat hij mij ook bijna zo gezien heeft, maar ik help Anja toch maar even met het terugleggen van de badjas.
In het Vlaams zeg ik tegen Anja dat hij mij ook zo gezien heeft. Anja kijkt verbaasd en ik vertel haar van mijn natte slipje. Heb jij jezelf geschoren, vraagt Anja. Doe ik iedere week, zeg ik. De man krijgt een rood hoofd en vraagt waar we vandaag komen. Wij komen uit Zottegem, zeg ik.
“Dan spreken jullie goed Frans,” zegt hij ineens in het Vlaams. Anja en ik kijken elkaar aan en schieten in de lach. De hele tijd moeilijk in het Frans zitten doen…behalve zonet, bedenk ik me. Dat heeft hij dus ook allemaal verstaan.
Nu krijg ik een rood hoofd en de man lacht naar me. Ik vind hem steeds leuker worden. Er kriebelt wat in mijn buik.
“Hoe gaat het met je voeten,” vraagt hij. Het voelt veel beter, zegt Anja, maar stop nog maar niet, want het is erg lekker. Hij grinnikt, ik vind hem echt een lekker ding, nu ik eens goed kijk schat ik hem begin dertig. Dat wil ik wel weten en ik bedenk me ook dat we ons nog niet voorgesteld hebben, zo kom zijn leeftijd ook wel te weten denk ik. Dus ik vraag hem naar z’n naam.
“Johan,” is het enige antwoord.
OK, dat is niet veel, maar dat was wat ik had gevraagd.
“Dit is Anja en ik ben Mia, we komen dus uit Zottegem en zijn met onze school hier op werkweek. Over drie dagen gaan we weer terug.” Johan knikt. “Ik heb net soep gemaakt en volgens mij hebben jullie daar wel zin in, gaan jullie mee?”
We lopen achter hem aan, het is een enorm huis volgens mij. We komen weer langs de voordeur in een grote hoge hal. Daarna lopen we de keuken binnen, heel modern en ruim. In het midden staat een groot kookeiland en daar kunnen we ook aanschuiven. Johan zet ons de soepkommen voor en pakt zelf ook. Het ruikt heerlijk, maar ik heb ook geweldige trek, ben gewoon slap van alle toestanden en de kou. Het is een stevige soep en we eten er veel te veel van, maar ik knap nu echt pas op. Johan verteld ondertussen hoe hij in de Ardennen is verzeild geraakt, hij is een paar jaar wezen varen als machinist en kocht huizen die hij tijdens zijn verlof opknapte en daarna weer doorverkocht. Dat leverde na een tijdje zoveel geld op dat hij stopte met varen en alleen maar met huizen bezig ging. Nu heeft hij vijf mensen in dienst die dat voor hem doen en hij hoeft alleen maar één week in de maand naar kantoor om de administratie te doen en met zijn mensen zaken door te spreken. Klinkt allemaal super, dat wil ik later ook wel. Na het eten probeert Johan nog om onze herberg of de politie te bellen om te vertellen waar we zijn, maar hij krijgt geen verbinding.
Hij heeft een logeerkamer waar we kunnen slapen, het is een enorme kamer met eigen badkamer en een gigantisch bed. Wij hebben natuurlijk geen enkel probleem met deze ongeplande overnachting.
“Als jullie allebei goed doorgewarmd zijn, kun je wel even gaan zwemmen voor het slapen, dan voel je morgen je spieren en zo wat minder. Verder zal ik jullie kleding in de was stoppen dan zijn ze voor morgen weer droog.”
Wij kijken elkaar aan, dit is pas een goed hotel, zeggen we allebei tegelijk. Johan lacht en hij heeft een leuke lach, met mooie pretoogjes. We lopen naar het zwembad en Johan gaat naar de doucheruimte ernaast om onze kleren te pakken.
Bij het zwembad komen we pas op het idee dat we geen badkleding hebben. We kunnen ook zonder hoor zegt Anja. Ik denk ook niet dat Johan het vreemd zal vinden, hij zwemt zelf ook bloot en we hebben net in vol ornaat ons uit staan kleden, dus hij kan er wel tegen. We doen onze badjassen op een stoel en lopen het water in. Het is warm, maar het prikt niet zoals die vloer. Ik blijf nog even staan met het water tot mijn knieën, Anja duikt er al wel in en zwemt een stukje onder water. Als ze boven komt draait ze zich om en kijkt naar mij.
“Kom op Mia, duik er in, het is heerlijk.” Dan kijkt ze wat lager en ik volg haar blik, ze kijkt naar mijn geschoren spleetje. Ik vind deze aandacht wel spannend en ik hoop eigenlijk dat Johan ook nog binnen komt, maar ik loop toch wat verder en neem dan een duik.
Het is inderdaad heerlijk en we zwemmen een paar minuten rond. Dan komt Johan binnen en het gaat meteen weer wat kriebelen in mijn buik. Hij kijkt even en glimlacht. Het gaat hier wel goed geloof ik, zegt hij. Volgens mij kan hij ons zo niet helemaal zien, met al dat golvende water om ons heen, maar het is toch wel een spannend idee zo naakt in het water met hem erbij aan de kant. Bij iedere beweging stroomt er water langs mijn spleetje en dat voelt erg lekker. Ben benieuwd of Anja dat ook heeft, met dat haar eromheen.
Maar Anja ligt helemaal stil te drijven, haar tepels komen iets boven water en ook haar heuveltje is soms te zien. Ik zie Johan ook kijken, heeft ze dan niets in de gaten of doet ze het expres. Zal ik het ook doen?
Maar Johan zegt dat hij gaat slapen, morgen gaan we proberen jullie terug te brengen. Hij kijkt nog even naar mij, want Anja hoort waarschijnlijk niets met haar oren onder water, en hij loopt weg.
Ik baal dat hij weg gaat en al gaat slapen, ik had nog wel een tijdje met hem willen kletsen. Anja drijft nog steeds languit in het midden van het zwembad, ze ziet er mooi uit met alles wat net boven water uit komt, echt iets voor een foto. Ik maak wat golven naar haar toe en ze kijkt op.
“Had je niets in de gaten?”
” Waarvan? Vraagt ze. Ik moet toch wel lachen.
“Johan was hier net en je lag er erg bijzonder bij, dus…”
Anja kijkt naar de deur,” je klets maar wat,” zegt ze.
Ik haal mijn schouders op, dan niet.
“Ik ga er uit,” zeg ik, en zwem naar de trap. Anja komt me achterna. We stappen nog even onder de douche en ik merk dat Anja naar me kijkt. Voorzichtig probeer ik haar te betrappen en als ik mijn benen afspoel zie ik haar inderdaad kijken.
“Vind je het mooi,” vraag ik brutaal. Anja schrikt even.
“Wil je ook je haar eraf?” Anja kijkt naar haar poesje en weer naar mij.
“Is het niet lastig?” Vraagt ze dan.
” Je moet het wel bijhouden, want die stoppels jeuken enorm.”
Anja trekt haar neus op en draait de kraan dicht. We drogen ons af en lopen naar onze mega slaapkamer. Ik stap in het bed, het is heerlijk zacht en warm.
Zodra ik even lig komt er een moeheid over me heen dat ik zo gaan wegdommelen, maar Anja komt er bij en een koele wind komt onder het dekbed.
” Mag ik er eens aan voelen?” Vraagt ze zacht. Wauw wat een vraag, er schieten allerlei gedachten door mijn hoofd. Om haar aan mijn heuveltje te laten voelen, en dan? Anja lijkt het te merken en zegt niets meer. Maar ik ben eigenlijk ook wel nieuwsgierig hoe haar borsten voelen, dus stel ik voor dat zij bij mij mag als ik haar brosten mag voelen. Dat vindt ze meteen goed en gelijk voel ik haar hand over mijn buik naar beneden glijden. Oef, dat is raar en lekker tegelijk, ze gaat direct naar mijn spleetje en aait er langs en eroverheen. Ook verder tussen mijn benen gaan haar vingers, tot tussen mijn billen. Ik krijg het heel warm en merk dat mijn lippen zwellen. Als haar hand weer omhoog gaat over mijn heuveltje kan ik een diepe zucht niet onderdrukken. Haar hand gaat weer weg, “het voelt lekker glad “zegt ze,” nu jij?”
Ik lig nog even een beetje na te hijgen en draai me dan om zodat ik goed bij haar borsten kan. Mijn hand gaat over haar schouder naar beneden en daar voel ik gelijk de zachte welving en dan een harde tepel, dit keer niet van de kou denk ik nog.
“Wil je ze niet liever zien,” vraagt ze en doet het dekbed weg. De koelte is fijn, want ik begon al wat te zweten. Ze zijn erg mooi, zelfs als ze ligt blijven ze zo bol. Ik ga op mijn knieën bij haar zitten en masseer ze zacht met beide handen. Wilde ik eerst alleen voelen hoe zacht en bol ze waren, nu heb ik zin om ze met massage olie in te wrijven. Dan gaan haar handen naar mijn borsten en ik ril helemaal als ze mijn tepels zacht tussen haar vingers draait. Dit heeft niet veel meer met nieuwsgierigheid te maken denk ik nog, maar ik wil ook wel meer.
“Mag ik jou ook nog wat beter bekijken,” hoor ik Anja vragen. Ik was even helemaal weggedroomd, maar wil wel wat ze vraagt. Het dekbed leggen we aan het voeteneind en ik ga liggen, Anja gaat nu op haar knieën naast me zitten en daar gaat haar hand weer over mijn buik naar beneden. Langs mijn spleetje omlaag en weer omhoog langs de andere kant. Zo gaat ze nog een paar keer rond, ik word er aardig heet van. Mijn ogen houd ik dicht en ik geniet van haar strelingen en krijg steeds meer zin om verder te gaan. Als ik mijn ogen weer open kijk ik tegen de rug van Anja aan, haar handen gaan over mijn inmiddels natte spleetje. Ze wrijft het over mijn schaamlippen en heeft alleen aandacht voor wat haar handen doen. Ik krijg zin om haar ook zo te verwennen en eigenlijk krijg ik gewoon zin om met haar te vrijen.
Net als ik wil vragen of ik hetzelfde bij haar zal doen, buigt ze wat voorover en komen haar billen los van haar voeten, ik kijk zo tegen haar kutje aan. Het haar eromheen is heel licht en sexy, het lijkt wel gekamd, zo keurig ligt het tegen haar schaamlippen aan.
Met één vinger ga ik van haar rug naar beneden tussen haar billen, Anja rilt ervan en ik weet dat ze hetzelfde wil als ik. Haar schaamlippen gaan wat uit elkaar als ik langs haar kontgaatje ga, het nat van tussen haar lipjes neem ik aan mijn vinger mee, verder naar beneden.
Anja gaat ook verder, haar vinger gaat nu op en neer tussen mijn schaamlippen en soms even naar binnen. Ze wrijft mijn klitje met het vocht in, kleine stroomschokjes schieten door mijn buik. Wat is dit lekker, veel beter dan ik zelf kan. Een paar tellen later kom ik klaar.
Anja draait langzaam met haar vlakke hand over mijn drijfnatte klit en ik blijf komen, ik krijg er bijna kramp van. Als het wegebt, draait Anja zich om en komt naast me liggen, ik lig nog bij te komen van dit geweldige orgasme als Anja me in mijn nek begint te zoenen.
Het is heel vreemd want ik ben absoluut niet lesbisch, maar dit voelt wel heel fijn. Ze komt steeds dichter bij mijn mond en ik wil haar ook zoenen, ik draai mijn hoofd en onze lippen raken elkaar. We zoenen elkaar intens en onze handen gaan overal.
Wat is dit? Ik lig gewoon heftig te vrijen met een meisje en ik vind het heerlijk.
Ineens weet ik waar ik zin in heb, deze kans krijg misschien nooit meer. Langzaam ga ik naar beneden met mijn mond, overal steeds een kusje gevend. Even wat langer bij haar borsten, want die zijn erg lekker, sabbelend op haar tepels wrijf tegelijk over haar poesje, af en toe strek ik een vinger over haar klitje. Dan zak ik verder af en ga tussen haar benen liggen, ik ruik haar kutje en het is enorm geil.
Zachtjes zoentjes op haar schaamlippen, helemaal naar onder, mijn tong ertegenaan, proef haar druppels nat die naar buiten komen. Het is super geil. Voorzichtig duw ik mijn tong tussen haar gezwollen lipjes. Ik hoor Anja kreunen en ik grom zelfs even.
Mijn tong gaat steeds verder naar binnen tot ik niet verder kan, daarna ga ik omhoog op zoek naar haar klitje. Het is gemakkelijk gevonden…het harde knopje draait onder mijn tong en Anja beweegt mee.
Met het puntje van mijn tong maak ik haar helemaal wild, ze kreunt luid als ik mijn mond erop zet en ga zuigen. Allerlei verschillende O, o! Oh, o. Oh ’s komen uit haar mond. Dan.
Eén hele rauwe en een seconde later komt ze klaar. Vlug stop ik met zuigen en druk mijn tong vlak tegen haar knopje om zo zachtjes verder te wrijven. Zo ligt ze even na te genieten.
Als het weer wat rustig is lik ik verder langs en in haar kutje, ze is nog drijfnat en ik vind het erg lekker. Volgens mij zit mijn hele gezicht onder het nat en ik wil het Anja ook laten proeven.
Ik druk me op en kruip naar haar toe. Ze komt al wat overeind en zoent me overal, ze is zo geil als boter. Als ze me schoongelikt heeft kruipen we tegen elkaar aan, ik heb mijn arm om haar heen en houd een borst vast, haar billen drukken tegen mijn buikje en haar zweet maakt het glibberig.
Ik lig nog na te denken over wat ik net allemaal heb meegemaakt als Anja vraagt of ik lesbisch ben.
“Volgens mij niet,” zeg ik.
“En jij?”
” Ik weet het niet,” antwoord ze.
Op dit spannende moment. Het moment waarop trommels roffelen, klaroenen schallen, de waarheid zijn intrede doet.
Het moment dat jij net met een knoert van daar tot hier zit, en jij lieve zuster je vier vingers niet meer beheerst…
Verklappen we dat je ook nog een vervolg komt.
A&M