Waarom verlies je toch altijd het contact met de mensen die je eigenlijk het liefst ziet? Ik heb het antwoord op deze vraag niet, maar ben wel blij dat het soms nog goed komt zoals die ene keer met Frank.
Ruim twintig jaar hadden we elkaar niet meer gezien. Eigenlijk sinds we samen nog op school zaten, daarna gingen we ieder onze eigen weg en was het alleen nog af en toe een kort “hallo” als we elkaar op straat ergens tegen kwamen, maar nooit meer dan dat. Ik ken Frank al vanaf onze kleutertijd, woonde in de zelfde straat, speelde op straat samen voetbal en bouwde hutten in het bos. We waren niet elkaars beste vrienden, maar konden het wel goed met elkaar vinden. Frank was één jaar ouder en we zaten dus niet bij elkaar in de klas. En als je jong bent is één jaar leeftijdsverschil heel erg veel dus keek ik wel een beetje tegen Frank op.
Frank was zo gezegd een ‘vroegbloeier’, in elk geval in mijn ogen. Hij was met alles eerder dan ik en had dus ook eerder vriendinnetjes. Hij was enigs kind en dus behoorlijk verwend door zijn ouders. Als ze op vakantie gingen mocht er altijd wel iemand mee op vakantie om Frank gezelschap te houden, anders was hij zo alleen. In het begin waren dat altijd vriendjes die mee mochten. En nee, ik was helaas nooit de gelukkige. Zoals ik al zei waren wij niet elkaars beste vrienden en hij koos dus altijd iemand waar hij veel ‘closer’ mee was. Toen we in de pubertijd kwamen, Frank was dus vroeg met zo’n 11, 12 jaar, mocht Frank al zijn vriendinnetjes meenemen op vakantie. En als hij dan terug kwam van vakantie had hij altijd de sterkste verhalen. Hij kreeg altijd een eigen kamer in het hotel en mocht daar dan ook met zijn ‘meisje’ samen slapen. En ik en mijn vriendjes die bijna allemaal een jaar jonger waren konden niet wachten op het moment dat Frank weer z’n spannende verhaaltjes zou gaan vertellen. Over wat ze wel niet allemaal hadden gedaan op die hotelkamer. Voor ons was dit nog iets waar we alleen maar stilletjes over konden fantaseren. Wij waren al blij als we meisjes in bikini zagen, maar Frank wist véél meer, hij had ALLES gezien.
Op een vrije middag had ik met Frank afgesproken om samen te gaan voetballen. Maar tot mijn spijt regende het en kwam er van voetballen niets terecht. Frank stelde voor om bij hem thuis TV te gaan kijken. Dat leek mij een goed idee want ik mocht van mijn ouders nooit overdag TV kijken, maar bij Frank was dat geen probleem. Overdag was hij sowieso altijd alleen want zijn ouders waren altijd werken en kwamen pas laat thuis. We gingen naast elkaar op de bank zitten en hij zette de TV aan. Er was eigenlijk niet veel op dus zaten we maar wat te zappen tussen de zenders en elke keer als er een mooi meisje of vrouw in beeld kwam gaven we er commentaar op. Frank was het meest expliciet en keurde elk meisje op haar borsten en kont. Ik was nog zo onervaren in dit soort zaken dat ik niet goed wist wat ik moet zeggen en werd er haast verlegen van. Toen vroeg Frank of ik wel eens een naakt meisje had gezien. Ik schaamde mij dat ik moest toegeven dat dat niet het geval was en toen begon hij te vertellen over zijn eigen ervaringen met z’n vriendinnetjes. Ik kreeg er een rood hoofd van en voelde mij nogal overvallen door al deze informatie. Maar merkte ook dat het mij niet koud liet doordat mijn broekje zichzelf strak trok in mijn kruis. Natuurlijk wist ik wel het een en ander over seksualiteit maar niet meer dan de bloemetjes en de bijtjes die op school in de biologie boeken stonden.
Toen stond Frank op en zij tegen mij dat we naar zijn kamer gingen want hij moest me iets laten zien. Verbaasd dat hij zo maar stopte met zijn verhaal stond ik op en merkte meteen dat dit niet zo’n goed idee was want mijn broekje stond nog steeds gespannen en er lag een flinke bult onder mijn gulp. Ik probeerde het zo goed mogelijk te verbergen en weet ook niet of Frank het heeft gezien, maar ik volgde hem gedwee naar boven naar zijn kamer. Ik ging op zijn bed zitten met de rug tegen de muur. Frank stond voor de boekenkast die hij er had staan en schoof een stapeltje Donald Duck’s opzij en haalde er iets achter vandaan. Toen kwam hij naast me op bed zitten. Uit een papieren zakje haalde hij een stapeltje tijdschriften en toen hij ze mij trots overhandigde zag en begreep ik wat het was. Het waren seksboekjes! Verbaasd keek ik hem aan maar begon daarna nieuwsgierig door de lectuur te bladeren.
Ik vroeg hoe hij er aan kwam, maar dat was volgens hem een groot geheim en dat wilde hij dus niet zeggen. Omdat ik toch niet door alle boekjes (een stuk of 3) gelijktijdig kon bladeren pakte hij ook een boekje en begon er ook in te ‘lezen’. Zo bleven een paar minuten stilletjes naast elkaar zitten en ik genoot verbaasd van wat er allemaal in stond. Toen ik eindelijk weer opkeek uit het boekje en naar Frank keek viel mij gelijk op dat hij het boekje discreet met een hand vasthield en op z’n schoot had liggen. Zijn andere hand hield hij verborgen onder het boekje. Maar het boekje lag niet helemaal stil wat dus betekende dat hij met zijn verborgen hand over z’n kruis bewoog. Dit was een voor mij niet geheel onbekende beweging want ik was tenslotte al een jaar of elf en had heus al wel eens met mijn piemeltje gespeeld en er mezelf afgetrokken, al wist ik waarschijnlijk niet dat het zo genoemd werd.
Ik had dus wel door dat hij over zijn pikkie wreef en opgewonden werd van de foto’s in het boekje. Verbaasd bleef ik toch naar het bewegende boekje kijken. Toen Frank door had dat ik mijn blik niet meer op mijn eigen boekje had gericht maar op dat van hem reageerde hij heel laconiek. Hij vroeg of ik ook zo ‘geil’ (dat woord kende ik nog niet) werd van de foto’s en of ik ook al een ‘stijve’ had. Betrapt en verrast wende ik snel mijn blik weer af en keek snel in mijn eigen boekje. Omdat ik hem geen antwoord gaf ondernam Frank maar zelf het initiatief en duwde mijn seksboekje opzij om een goed zicht te hebben op mijn kruisje. En ik wist het wel, en nu zag hij het ook, ik had inderdaad een ‘stijve’. Niet dat hij geweldig groot was, ik was tenslotte pas elf jaar, maar door mijn broek heen kon je wel heel duidelijk zien dat er een bobbel was. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was ging Frank verder met zijn vragen.
“Vind jij het ook zo lekker om je zelf af te trekken?” en “Doe je het vaak?”
Ik werd er nog stiller van en kan alleen maar knikken. Toen vroeg hij het volgende; “hoe groot is die van jou eigenlijk?”
Hier kon ik geen antwoord middels een knikje op geven en dat bracht mij dus nog meer in verlegenheid. Met mijn vingers probeerde ik de maat aan te geven maar hier werd ik zo nerveus van dat het waarschijnlijk voor niemand duidelijk zou zijn geweest wat ik nu precies bedoelde.
“Kom op” zij Frank, “laat eens zien hoe groot hij is, dan laat ik hem ook zien”. Verbaasd keek ik hem nu aan en schudde verlegen nee.
“Nou, kom op, dan doen we het alle twee gelijktijdig” en hij ging op z’n knieën op bed zitten en begon al aan zijn rits van de broek te friemelen. Ik voelde mij overrompeld en kon voor mijn gevoel niet anders dan hem maar te volgen en ging dus ook op mijn knieën zitten. We zaten nu tegenover elkaar en ondanks dat ik ontzettend nerveus was, vond ik het toch ook wel heel erg spannend.
“Ik tel tot drie en dan doen we alle twee gelijk onze broek open” zij Frank en heel langzaam begon hij te tellen. We keken elkaar strak aan en ik durfde niet naar beneden te kijken. Net als hij had ik mijn handen op mijn kruis gelegd en hield met mijn vingers het knoopje van mijn broek vast.
”Een… Twee… Drie… “ en toen hoorde ik het geluid van zijn rits opengaan. Ik wilde ook stoer doen en snel greep ik ook naar het lipje van mijn rits en trok hem open. Maar natuurlijk hadden we nog een onderbroekje aan en toen ik eindelijk naar beneden durfde te kijken zag ik alleen maar hoe zijn bobbel onder zijn onderbroekje door zijn gulp naar buiten puilde. Ook hij keek al naar beneden naar mijn kruis en barse niet veel later in lachen uit.
“Je onderbroekje is te klein” riep hij en wees naar mijn kruis. Ik richtte mijn blik op mijn eigen kruis en zag dat hij gelijk had. Mijn piemeltje was al boven mijn onderbroekje uit gekomen en zijn kopje piepte over het boordje van mijn onderbroek. En nee, ik was toen nog niet zo groot geschapen hoor, maar door het schuiven en schuren op de bank en het bed was mijn onderbroekje iets naar beneden gezakt en zodoende stak mijn piemeltje nu al een beetje naar buiten. Ik probeerde hem snel met mijn handen te bedekken maar wist dat ik toch al te laat was, hij had hem tenslotte al gezien.
“Is niet erg” zei Frank, “je mag die van mij ook wel zien hoor”. En voor ik het wist had hij ook zijn onderbroekje naar beneden geschoven en zijn piemeltje sprong naar voren. Hij had het knoopje van z’n broek nog steeds dicht zitten en dus was het een koddig gezicht om te zien hoe zijn piemeltje door de gulp naar voren stak. En ik zeg nu wel piemeltje, maar in mijn ogen toen was het een behoorlijke piemel, Frank was tenslotte een jaar ouder dan mij en dus ook al iets meer volgroeid dan mij. Ik vond hem behoorlijk groot en was onder de indruk van wat ik zag.
“Nu wil ik die van jou ook helemaal zien” zij Frank en hij strekte zijn hand richting mijn kruis uit. Geschrokken deinde ik een stukje naar achteren.
“Kom op man, dat is niet eerlijk, ik wil die van jou ook zien” en nogmaals kwam zijn hand in mijn richting. Ik wilde geen spelbederver zijn en vond het eigenlijk ook wel spannend dus nu trok ik mezelf niet terug en lukte het Frank om bij mijn broekje te komen. Eerst met een hand, maar toen dat niet lukte met twee, probeerde Frank mijn onderbroekje naar beneden te duwen. Dat wilde echter niet echt lukken omdat mijn gewone broek die ik aan had ook behoorlijk strak zat en hij er niet genoeg grip op kon krijgen. Hij duwde mij met een hand naar achteren zodat ik achterover viel zodat ik nu met mijn kont op mijn voeten zat en mijn handen achter me moest plaatsen om niet verder achterover te vallen. Frank begon aan de knoop van mijn broek te frummelen en toen hij die open had kon hij gemakkelijk mijn onderbroekje ook naar beneden trekken. Nu was ook mijn piemeltje bevrijd en lag een beetje hulpeloos op mijn onderbuik. Om niet om te vallen had ik nog steeds mijn handen achter me staan en van een afstand moet het er dus erg uitnodigend hebben uitgezien hoe ik daar op Frank z’n bed zat. Maar ik durfde mezelf niet te bewegen. Bang om te vallen en te zenuwachtig om te bewegen bleef ik stil zitten. Frank bleef naar mijn kruis kijken en had ondertussen ook het knoopje van zijn eigen broek open gemaakt waardoor hij gemakkelijk zijn piemel in de hand kan pakken. Terwijl hij met zich zelf speelde rijkte hij weer met z’n vrije hand naar mijn kruis. Heel zachtjes nu pakte hij mijn piemeltje van mijn onderbuik op en streelde hem een beetje.
“Ziet er mooi uit” zei hij, “trek je jezelf vaak af?” Vroeg hij alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ik kwam alweer niet uit mijn worden, zo zenuwachtig was ik en kon alleen maar zachtjes antwoorden “ ehmm….af en toe”.
“Nou ik vind hem er mooi uitzien, mag ik er eens aan trekken?” En eigenlijk zonder mijn antwoord af te wachten begon hij zachtjes met mijn piemeltje te spelen en langzaam af te trekken. Ik vond het heerlijk maar wist me nog steeds geen houding, maar was blij dat Frank het initiatief nam.
“Wil je die van mij niet eens voelen, of durf je dat niet?”
Nou, zeg nooit tegen mij dat ik iets niet durf want dan wil ik het juist extra graag doen. Niet dat ik het eigenlijk niet wilde hoor, want ik had al met een begerende blik naar Frank z’n kruis gekeken maar durfde geen eigen initiatief te nemen. Maar nu mij als het ware uitnodigde was de drempel weg. Ik richtte mij weer langzaam op en terwijl Frank mij bleef vasthouden bij mijn piemeltje, stak ik mijn hand uit naar zijn kruis. Frank schoof op z’n knieën iets dichter bij waardoor zijn lange broek verder naar beneden zakte en de onderbroek net iets onder zijn balletjes losjes om zijn heupen hing. We zaten nu dicht tegenover elkaar op onze knieën en ik pakte zijn piemel in de hand. Die eerste aanraking zal ik nooit vergeten. Zijn piemel was zowel hard als ook zacht. Hard omdat hij stijf was, maar hij was omhuld met het zachtste vel wat ik tot dan toe ooit gevoeld had, en zo lekker warm bovendien. Bijna als een automatisme begon ik aftrekkende bewegingen te maken, wat overigens niet moeilijk was want zijn piemel stak recht vooruit, in de vuist die ik er omheen had gevouwen. En bovendien maakte hij (zo besef ik nu eigenlijk pas) een neukende beweging door zijn kont naar voren en naar achteren te bewegen.
Ondertussen had Frank nog steeds mijn piemeltje in de hand waar hij ook nog steeds mee speelde. Af en toe haalde hij heel voorzichtig mijn velletje (voorhuid) naar achteren waardoor mijn eikeltje vrij kwam. Dat deed ik zelf ook wel eens maar vond mijn eikel altijd heel gevoelig. En ook dus nu Frank dat deed en met zijn vingers over mijn eikeltje wreef ging er elke keer een rilling door mijn lijf. Ik wist niet meteen of ik het nu juist lekker vond of vervelend, maar ik wilde in elk geval niet dat Frank er mee stopte.
Ik weet niet precies hoe lang we zo tegenover elkaar hebben gezeten en met elkaar hebben gespeeld, maar opeens voelde ik hoe Frank helemaal verstarde. Verbaasd richtte ik mijn blik naar boven en zag hoe hij met vertrokken gezicht naar mijn kruis keek en voelde gelijktijdig dat hij steeds sneller aan mijn piemeltje begon te trekken. Ik wist niet wat ik moest doen maar stoppen leek mij op dat moment ook geen optie dus ik hield mijn hand gevouwen om zijn piemel en voelde hoe hij mijn hand bleef ‘neuken’. Toen drukte hij zich ineens tegen mij aan en viel als het ware bijna in mijn armen. Mijn hand om zijn piemel kon ik niet meet op tijd terug trekken dus die bleef onhandig tussen ons ingeklemd zitten. Maar ik voelde hoe mijn hand nat en plakkerig werd. Dit was nieuw voor mij en ik liet verschrikt Frank z’n piemel los en trok mijn arm tussen ons uit. Ik dacht in eerste instantie dat ik te hard had getrokken en dat het bloed was wat ik voelde. Maar toen ik mijn hand bekeek was mij al snel duidelijk dat dat niet het geval was. Ik had snel door dat het uit Frank’s piemel kwam en dat hij, waar ik wel al van gehoord had maar nog nooit zelf had ervaren, was klaar gekomen.
Frank liet zich achterover op bed vallen en lag zichtbaar te genieten. Ik probeerde mijn hand schoon te wrijven aan het dekbed wat gelukkig snel lukte. Want veel sperma had Frank natuurlijk ook nog niet gehad, hij was tenslotte pas twaalf. Maar omdat ik zelf dus nog nooit ook maar een druppeltje uit mijn piemeltje had gekregen was ik toch diep onder de indruk van deze ‘grote jongen’.
“Dat was lekker” zei frank die nog steeds op zijn rug lag en zelf met zijn inmiddels geslonken piemeltje lag te spelen. “Kun jij ook al spuiten?” Vroeg hij quasi laconiek. Beschaamd moest ik toegeven dat er bij mij nog niets uit kwam maar Frank reageerde hier heel rustig op met de opmerking “nou, dan moeten we daar dus nog aan werken, kom eens hier.”
Van verbazing was mijn piemeltje ook al weer klein geworden maar omdat Frank zijn hand uit stak schoof ik weer in zijn richting. Omdat hij languit op bed lag zat ik nu naast hem ter hoogte van zijn middel. Frank kwam een stukje overeind en leunde nu op zijn ellebogen. Toen draaide hij zich op z’n zij en zijn vrijgekomen hand lag hij nu op mijn billen waar nog steeds mijn onderbroekje omheen zat. Toen hij dat voelde trok hij deze met een ruk naar beneden en opnieuw belande zijn hand op mijn nu blote bil. Met een lichte druk duwde hij mij nu naar voren en zelf kwam hij met zijn gezicht steeds dichter bij mijn kruis. Ik durfde niet te kijken, maar gelijktijdig durfde ik ook niet terug te trekken. Ik wist dat dit wat we hier en nu deden niet normaal was voor jongetjes van elf jaar. Maar ik kon en wilde het ook niet stoppen. Ik voelde hoe hij zijn tong over mijn piemeltje liet glijden. Het duurde niet lang voordat mijn piemeltje ook weer was veranderd in een harde staaf. Frank ging helemaal op in zijn werk en nam mijn piemel helemaal in de mond. Het duurde niet lang, en er kwam ook nog geen sperma uit mijn piemel, maar ik kwam wel klaar, dat weet ik zeker en zal ik nooit meer vergeten.
Dat gevoel van warmte en nattigheid om mijn piemel was een waar genot en hoewel ik nu, nu ik volwassen ben, vooral op vrouwen verliefd ben geworden, zal ik nooit vergeten hoe mijn eerste seksuele ervaring was en ben Frank dan ook voor altijd dankbaar. En ik ben ook waarschijnlijk mede door deze ervaring misschien toch wel een beetje biseksueel. Want van een mooie piemel kan ik nog steeds genieten. Nog heel vaak hebben we daarna samen ‘vieze boekjes’ gelezen en ben ik er ook achter gekomen hoe Frank aan die boekjes kwam. Maar over al deze en nog vele andere ervaringen zal ik misschien nog wel eens iets meer vertellen. En waarom ik nu zo blij ben dat ik Frank weer heb ontmoet… Tja, ook dat verhaal is voor een volgende keer.
Maar volgens mij kennen jullie Paula nog niet, dus dat is de verrassing voor de volgende keer.
Exhibitio