Haar kortgeknipt blond haar was ingevet met ouderwetse Brillantinecrème en strak naar achter getrokken langs de oren. Ze ging geschoeid in supervrouwelijke hoge hakken, maar verder was ze mannelijk gekleed in zwart pantalon en dito colbert met brede gepunte glans-revers. Bovenaan de hals, net onder de kin had ze een lap donkere stof gewikkeld en daaronder een wit boord waaraan een eveneens witte strik was vastgemaakt. Het colbert was niet dichtgeknoopt en ze droeg er al evenmin een bloes onder zodat tussen de jaspanden over de hele lengte van haar bovenlichaam tot aan de broeksriem een strook naakte huid zichtbaar was. Borsten had ze nauwelijks want ik zag totaal geen welving. Maar dat maakte de manier waarop ze zich in een openbare gelegenheid vertoonde natuurlijk niet minder gedurfd.
Een metalen etui opdiepend uit een zak stak ze een lange dunne sigaret in een houder en gaf zichzelf vuur met een benzine-aansteker terwijl ze naar de barman keek, alsof ze hem uitdaagde haar op het rookverbod te wijzen. Toen hij de schouders ten slotte ophaalde, glimlachte ze en blies een voldane pluim uit.
Ondanks haar uitdagende kledij en oogverblindende uitstraling stond ze in haar eentje aan de pooltafel in het midden van het biljartcafé, ondertussen een keu in de hand. Haar arrogante blik leek mannen af te schrikken, want hoewel alle ogen haar richting uitkeken durfde niemand haar benaderen. Dat was voor mij aanleiding op haar af te stappen en haar aan te spreken.
“Jij zou blijkbaar graag een man zijn.” Ze trok een laatdunkende wenkbrauw op bij mijn openingszet. “Wat brengt jou op dat idee?”
“Allereerst je pak. En dan die keu. Die doet me denken dat jij dolgraag een pik zou hebben.”
“Mannen! Jullie zien overal een fallussymbool in”, zei ze met een minachtende trek rond de mondhoeken. Ze krijtte de tip van de keu, en liet haar hand dan suggestief op en neer gaan langs de schacht terwijl ze tegelijkertijd hartstochtelijk aan de houder zoog zodat het uiteinde van de sigaret oplichtte in de vuurrode kleur van haar lippen. In de wetenschap waarmee ze me een erectie had bezorgd, liet ze de keu naar me toe kantelen en duwde de punt trefzeker tegen mijn gulp en de eikel erachter, triomfantelijk glimlachend alleen maar met spottende ogen want de mond bleef onbewogen. Natuurlijk kon ik niet voor haar onderdoen.
“Speel je met me?” Vroeg ik dubbelzinnig terwijl ik mijn gezwollen eikel met mijn bekken tegen de tip van de keu wreef. “Vanzelfsprekend. Pak je keu”, repliceerde zij al even dubbelzinnig, onbeschaamd naar mijn kruis en dan in mijn gezicht starend. Ik beantwoordde haar blik onverschrokken door een hand te laten zakken ter hoogte van mijn geslacht, alsof ik dat tevoorschijn wou halen, stapte dan naar de muur en nam een keu uit het rek.
Ondertussen legde zij de speelbal en de kleurballen klaar, en schikte de rode ballen in een driehoek. De keu in de aanslag boog ze voorover zodat ik haar tieten helemaal kon zien. Ze waren inderdaad erg klein, maar door het lef waarmee ze die toonde enorm opwindend. Mijn eikel jeukte in de tip van mijn keu. Vanzelfsprekend wist ze dat ik naar haar blote borsten keek. Hard stootte ze toe.
“Au”, kreet ik, alsof het mijn ballen waren die ze had geraakt. Ditmaal lachte ze hardop terwijl een bal in de zak in de tegenovergestelde hoek van de tafel verdween. Ze werkte het hele rijtje meedogenloos af, me telkens een blik schenkend wanneer een volgende bal in een zak schoot. Ze liet me geen andere keuze dat er bij te staan en er naar te kijken. Ik kwam er immers helemaal niet aan te pas.
“Nu begrijp ik waarom je hier helemaal alleen stond. Je gunt niemand een kans”, zei ik nadat ze de laatste bal had weggezet.
“Kansen geef ik niet weg. Aan geen enkele man. Kansen maakt een echte man zelf.”
“Thuis heb ik zelf een biljart”, speelde ik de bal terug.
“Heb je ook ballen?”
“Meer dan genoeg.”
“Ik hoop het voor je.”
“Voor jezelf bedoel je.”
“Niemand daagt mij straffeloos uit”, sprak ze. Dit was duidelijk een vrouw die steeds het laatste woord wou hebben.
“Kom. We gaan”, zei ik daarom voor ze de kans kreeg nog een opmerking te maken. Stilzwijgend reden we naar mijn woning, in mijn wagen. Ze vroeg geen toestemming om een sigaret op te steken, als wou ze me duidelijk maken dat ze overal en altijd haar zin deed. Door zo ostentatief te tonen dat ze moeilijk te krijgen was, verzekerde ze zich ervan dat ik haar nog meer begeerde dan ik dat al deed. Dat was haar spel. Ik nam haar mee naar mijn souterrain en schakelde de lichten aan.
“Je hebt alvast niet gelogen dat je een biljart hebt”, zei ze. “Maar of je ook ballen hebt?” Op die provocatie ging ik niet in.
“Zullen we tossen wie begint?” stelde ze voor. “Neen. Je zei toch dat een echte man zelf kansen maakt. Ik begin dus.”
“Zolang je bewijst dat je kunt afmaken waar je aan begint.”
Ik schikte de ballen, nam een keu en boog voorover. Terwijl ze toekeek stootte ik toe. Het groene biljartlaken scheurde luidruchtig open.
Voor het eerst was ze uit het lood geslagen. “Wat doe je nou?”
“Dit!” Met een stap stond ik bij haar. Ik liet de keu vallen, greep haar colbert bij de revers en trok het over de schouder omlaag zodat haar armen gevangen zaten tegen haar lijf. Toen scheurde ik haar broek en slip open, net als het laken tevoren om daar duidelijk te maken dat ik dat met opzet gedaan had. Ik zag respect in haar ogen.
Hoewel ik die aanmoediging niet nodig had, drong ik haar tegen de rand van de tafel en liet haar dan toekijken hoe ik me uitkleedde tot ik spiernaakt voor haar stond. Meer nog dan naar mijn stijve lul staarde ze met een zaad-hengstige blik naar mijn ballen, die zwaar tussen mijn dijen hingen. Ik pakte het biljartkrijt en krijtte mijn eikel voor haar ongelovige blikken alsof het om het uiteinde van mijn keu ging. Ik kwam tussen haar dijen staan, die ik uit elkaar duwde met mijn knieën
“Begin dan”, hijgde ze tartend.
Zonder verdere boe of bah stootte ik mijn lul tot aan de ballen in haar kut. Toen ik haar penetreerde nam ze een grote hap uit mijn gezicht en liet haar tanden meteen weer los, een pijnlijke afdruk achterlatend in mijn wangen. Dat was haar manier van kussen, brutaal en bezitterig. Om me uit te dagen haar te bewijzen dat ik uit hetzelfde hout gesneden was als zij, stak ze haar tong naar me uit. Ik liet me niet intimideren en beet onzacht in de tip. Bij het opwellen van een druppel bloed stootte ik nog eens toe en dan nog eens, en nog, en nog.
Ik neukte haar zoals een man een vrouw, in onmin en zonder ongewenste zachtheid. Ik had altijd al geweten dat een vrouw die de moeite loont tederheid als een belediging ervaart. Een echte vrouw wil dat een man wraak neemt voor de lust die ze bij hem opwekt. De uitlokking van die seksuele wraakoefening is dan ook niet alleen haar eerste maar tegelijk ook haar enige reden dat ze die lustgevoelens provoceert. Voor haar kan alleen een tegenstander een goede minnaar zijn, en de volmaakte minnaar is zelfs een meedogenloze vijand. Dat zag ik aan haar gezicht terwijl ik haar naaide en die herkenning las zij in mijn ogen.
Bij elke stoot stoven haar borsten uiteen naar alle hoeken van haar bovenlichaam als ballen op het biljartlaken. Terwijl ik haar steeds verder doormidden spleet, scheurde ik het colbert helemaal van haar lijf. Aan haar blik merkte ik dat ze dat scheurend geluid haar verschrikkelijk opwond, als had ze een heel leven gewacht had op een man die haar aandurfde en haar wou onderwerpen. Toch bleef ze strijden, me tierend en met klauwende nagels uitdagend haar weerstand te breken, af en toe haar kut onverwachts samenknijpend in een poging mij voor haar te laten klaarkomen, omdat die overwinning haar nog meer genot zou geven dan haar climax. Zo zat ze namelijk in elkaar.
Pas na een hels kwartier vechten moest ze zich gewonnen geven en kwam ze. Haar orgasme vloekte van woede. Ze dreef haar trots echter niet zo ver dat ze haar bewondering trachtte te verbergen. Op murwe benen rechtte ze zich nadat ik me had teruggetrokken en haar mijn nog steeds stijve pik toonde, als het onmiskenbare bewijs van mijn zege. De vleugels van haar rauw-geneukte kut hijgden zwaar.
“Trek je nog steeds in twijfel, of ik ballen heb?” Vroeg ik.
“Ik geloof een man nooit op zijn woord”, antwoordde ze. “Maar ik geef grif toe dat jij meer dan bewezen hebt dat je inderdaad ballen hebt.”
Als om haar woorden te onderlijnen nam ze de keu en stootte die hard tegen mijn ballen aan. “Nog een partij?” Haar vraagteken klonk als een bevel.
Rudi