Vrijdag

Het stormt. En niet zo’n klein beetje ook. Ons schip slingert en de golven beuken tegen de boeg. Ik sta op het achterdek, vlak bij het roer. Mijn lange rokken plakken tegen mijn benen en mijn haren zijn losgeraakt. Mijn vader, de kapitein, schreeuwt de bemanning allemaal bevelen toe, maar het mag niet baten. De enorme vloedgolf die voor ons schip opdoemt, werpt zich met volle vaart op het voordek en verslind ons schip. Nog even zie ik mijn vader, dan verdwijnt alles onder water. Ik word meegesleurd onder water, mijn rokken zuigen zich vol water en ineens merk ik dat ik vast zit. De touwen van de mast hebben zich om mijn benen gewikkeld en snijden in mijn rok en benen. Ik grijp me vast aan een plank die langs drijft en dan verschijnt een volgende enorme golf. De golf slaat om en dondert over me heen. Die enorme watermassa is het laatste wat ik zie, daarna wordt alles zwart.
Ik voel zand, schelpen en water dat over mijn voeten kabbelt. Als ik mijn ogen open doe, zie ik een rustige blauwe zee en een wit palmenstrand. Ik heb dorst, pijn en probeer overeind te krabbelen. Mijn voeten zijn verkleumd, mijn rok gescheurd en als ik naar mijn benen kijk zie ik één bloederige massa. De touwen van de mast hebben mijn benen kapot gesneden en het doet vreselijk zeer. Ik strompel het strand op, maar na 200 meter moet ik het opgeven en val ik uitgeput, bewusteloos neer.
Ik probeer mijn ogen open te doen, maar het gaat niet, ik ben te moe. Ik ben me half bewust van een stekende pijn in mijn benen. Dan is er ineens een ruwe hand die zacht over mijn wonden streelt. Voor mij voelt het echter alsof de wereld vergaat en zo goed en kwaad als mijn stem het toelaat begin ik te kreunen. De hand trekt zich verschrikt terug. Dan tilt iemand me op en ik voel de pijn in mijn benen nog erger als hij begint te lopen. De tranen rollen over mijn wangen en huilend van de pijn raak ik weer buiten bewust zijn.

Als ik weer bijkom, kijk ik versuft om me heen. Ik lig in één of andere bamboe hut en hoor allemaal vreemde geluiden. Ik kijk naar mijn lijf en schrik. Ik ben helemaal naakt op mijn benen na. Deze zijn gewikkeld in grote repen stof, die ik herken als de stof van mijn jurk. Ik voel me vreemd suf en voel een vervelende pijn in mijn benen opkomen. Dan ineens kom jij de hut binnen. Een man, een jonge man, breed gebouwd, blonde haren, blauwe ogen alleen gekleed in een soort broek. Je loopt op me toe en knielt naast me neer. Ik realiseer me dat ik naakt ben en sla beschermend mijn armen om me heen. Je trekt echter rustig mijn handen weg en wijst naar mijn benen. Ik besef ineens weer dat ze pijn doen en kreun zachtjes. Je gaat zitten en begint de lappen stof af te wikkelen. Mijn benen zien er vreselijk uit en ik begin te huilen als je er zachtjes een groene drab op smeert… het doet zo’n pijn! Je ziet mijn tranen en als je klaar bent met mijn benen, ga je naast me liggen en kust zachtjes mijn tranen weg. Je voert me iets van kokosrasp en dan val ik weer in slaap.
Dagen achtereen gebeurt er hetzelfde. En na een paar weken ben ik in staat om op eigen krachten naar het meertje vlak bij je hut te lopen. Bij het water wijs je me eerst te gaan zitten en begint dan je broek uit te trekken. Aan mijn eigen naaktheid ben ik zo langzamerhand wel gewend, maar dat jij je nu uitkleedt, doet me toch wel even slikken. Als je naakt bent, kijk ik naar je mooi gevormde penis. De zacht glimmende paarse eikel doet me zuchten en als je me het water in helpt word ik nat, en dat is niet alleen van het water. We glijden samen door het koele water en genieten van elkaars aanwezigheid. Na het zwemmen, gaan we samen op de rotsen liggen en ineens begin je tegen me te praten.

“Je bent mooi” Het komt eruit alsof je weken geoefend heb om dat ene zinnetje tegen me te kunnen zeggen. Ik draai me op m’n zij en zeg tegen je: “Dank je, maar hoe heet je eigenlijk?” Je kijkt me eerst wat vreemd aan en zegt dan: “Me Rob” Ik glimlach en zeg voor de grap “Me Vrijdag.” Je hand zweeft ineens mijn richting op en glijdt zachtjes over mijn bijna genezen benen. Je streelt ze zachtjes en ik kreun licht. Je streelt van mijn enkels naar boven, langs de binnenkant van mijn benen. Bij mijn liezen aangekomen stop je en kijk je me aan. Ik krijg een kusje en dan sta je op. Je wenkt me en samen lopen we terug naar je hut. We eten wat, en maken een lange strandwandeling. Het is al bijna donker als we terug komen. Eenmaal binnen loop ik naar mijn slaapplek en ga liggen. Jij wilt naar buiten gaan maar ik roep je terug en wenk je.

“Kom maar naast me liggen”, fluister ik. Je begrijpt me en gaat naast me liggen. Je handen volgen weer de lijnen van mijn benen. Elk plekje strelen ze. Je streelt mijn buik en aait zachtjes over mijn borsten. Zachtjes kus je mijn mond, mijn hals… en dan mijn borsten. Ik sidder van genot. Je warme adem op mijn huid is als een zomerbries over het water. Je daalt steeds lager af en kust de haartjes op mijn kruisje. Een diepe zucht ontsnapt aan mijn lippen. Je kust verder en ineens duikt je tong tussen mijn benen. Ik slaak een gilletje als je mijn klitje aanraakt. Je tong draait naar beneden en glijdt zacht naar binnen. Je likt en zuigt me langzaam helemaal leeg. Je wijsvinger streelt ondertussen mijn klitje en ik raak helemaal in extase: je mond op mijn kruisje, je vinger op mijn klitje… ik weet niet wat me overkomt als een rilling zich van mij meester maakt. Zonder dat ik het wil draai ik met mijn lichaam en kreun diep. Dan is het ineens over. Je gaat weer naast me liggen, kust me op mijn mond en slaat je armen om me heen. Dan doezel ik weg.

Als ik ’s ochtends wakker word, is de plek naast me leeg. Ik zie je nergens en besluit te gaan zwemmen. Van de repen stof van mijn rok die als verband hebben gediend, maak ik een soort topje en rokje. Dan loop ik naar het meer. Het is bijna helemaal stil, het water rimpelt niet en ik hoor alleen maar een paar vogels. Ik trek mijn rokje en topje uit en laat me van de rotsen het water in zakken. Rustig zwem ik door het water. Na een tijdje gezwommen te hebben, klim ik weer op de rotsen en ga in de zon liggen. De warme zonnestralen strelen mijn huid en ik krijg er kippenvel van. Mijn hand streelt mijn borsten en tepels. Door de plotselinge overgang van het koude water naar de warme zon, staan mijn tepels vier overeind. Als ik ze vastpak en er zachtjes in knijp, voel ik dat ze keihard zijn. Een rilling van genot trekt door me heen als ik voorzichtig aan mijn tepels trek. Mijn handen glijden over mijn buik naar beneden en strelen mijn heuveltje. Zacht trek ik mijn kruisje open en een vinger zoekt zich een weg naar binnen. Terwijl ik mezelf zo vinger, bijt ik op mijn lip van geiligheid.

Dan ineens is daar die andere hand, niet mijn eigen. Die hand streelt mijn lippen en hals. En dan is daar ook plots die mond. Die lippen die zich zacht, maar dringend op de mijn plaatsen. En die tong… mmm … die tong die zich een weg naar binnen baant. Een passievolle kus volgt. Ik open mijn ogen en kijk recht in die van jou… die staalblauwe waterpoelen waar je zo in verdrinkt. Ik ben geil en dat zeg ik je ook. Je glimlacht en kust me weer.
Mijn pen krast onbeholpen over het papier terwijl ik dit schrijf. Gelukkig is het papier dat ik gebruik is nog helemaal vergaan, en blijkt zelfs de inkt nog bruikbaar voor mijn hanenpoten. Het is tien jaar geleden dat ik de behoefte heb gevoeld om te schrijven. Of twaalf, het kunnen er ook vijftien geweest zijn. Hier op dit eiland ben ik het gevoel voor tijd kwijtgeraakt. Het speelt ook geen rol meer. Seizoenen komen en gaan en elke dag is er weer de strijd om te overleven. Ik was er haast zeker van dat ik hier in eenzaamheid zou sterven, op dit van God verlaten kloteneiland.
Tot de schipbreuk van een paar weken geleden. De woeste storm had ik uitgezeten in mijn grot in de bergen. Een beetje mediteren en slapen. Zoals gebruikelijk ging ik na de storm het strand op om te zoeken naar wrakhout zelden ben ik meer geschrokken als die dag. Want behalve wrakhout en lijken vond ik een vrouw. Een levende vrouw. Een knappe levende vrouw. Dagenlang was ze half bewusteloos, en verzorgde ik haar wonden. Haar rokken verscheurde ik tot verband. En haar blote lichaam kwam tevoorschijn.
Het was alsof ik door een steekvlam getroffen werd. Jaren, jarenlang had ik alle lusten in mij weggedrukt. De eerste weken na mijn schipbreuk doodde ik de tijd nog wel eens door me af te trekken. Vaak rechtop staand in de wind en liet mijn zaad op de rotsen kletsen, als een soort pervers protest tegen mijn eenzaamheid. Later heb ik me nog wel eens vergrepen aan een wilde geit of ander dier. Maar naarmate de jaren verstreken doofde de passie in mijn lendenen. Nooit meer zou er een vrouw voor mij zijn om de heerlijke geneugten van de passie mee te kunnen delen. Nooit meer de zachte welving van een vrouwenboezem. Nooit meer de bedwelmende smaak van een vagina. Nooit meer… dacht ik.
Tot ik haar naakt zag. Alles kwam weer terug. Natuurlijk, ik ben wel verwilderd in die jaren, maar geen beest geworden. Ik heb haar uiteraard met rust gelaten, maar God, wat heb ik die dagen vaak de hand aan mijzelf geslagen. De eerste keer kwam ik brullend als een beer klaar, en zakte daarna week door mijn knieën. Uren heb ik op het strand gelegen en nagenoten van het gevoel, het vergeten gevoel.
Langzaam kwam de vrouw op krachten door mijn verzorging en op een gegeven moment durf ik mijn stem te gebruiken. Na jaren niet of nauwelijks praten, voelt het vreemd. Ik zeg dat ze mooi is, en tot mijn verbazing begrijpt ze mijn gewauwel nog ook.

Na het zwemmen, liggen we naast elkaar, ik kijk naar haar ogen die warm stralen als ze me aankijkt. Haar lichaam is prachtig. De mooie stevige borsten met de priemende tepels, haar stevige dijen met de weelderige bos haar, de ronde billen. Ik krijg een waas voor mijn ogen en begin haar te strelen. Ik kan niet ophouden, ik wil alles van haar lichaam meemaken, ik kus haar streel haar en lik haar tussen de benen. Ze geniet ervan! Dan valt ze in slaap.

Ik kan de slaap niet vatten. De emoties zijn me teveel geworden. Uren zwerf ik rond en als ik weer bij het meertje komt, ligt ze op de rotsen. Ze was zichzelf aan het verwennen, en ik hoorde haar mijn naam mompelen. Ze wilde mij… En ik wilde haar, God wat wilde ik haar, het was ondragelijk… Sluipend als een kat liep ik naar haar toe, mijn hand nam de taak van haar eigen hand over, en vervolgens begon ik weer haar poes te likken. De smaak, de goddelijke smaak, ze kreunde, en mijn paal werd hard als staal. Toen ging ik op haar liggen, zoog haar tepels, kuste haar mond, en dreef mijn paal langzaam bij haar naar binnen. Het genot was onbeschrijfelijk en veel te heftig ineens. Na enkele onwennige slagen spoot ik kreunend mijn zaad ik haar. Ik keek haar aan en zei “sorry”. Ze antwoordde dat het niet erg was, en dat ze het wel begreep. Na al die jaren.
“Je hebt me zo goed verzorgd de laatste weken, ga jij nu maar eens liggen” ik ging liggen en ze begon me te verwennen. Ze likte mijn tepels, en streelde mijn ballen. Binnen enkele minuten was mijn mast alweer zo hard als kort ervoor…·

Je kuste me weer en daarna begon je zachtjes lager te zoenen. Je tong streelde mijn kruis en ik kreunde. Oh God, ‘t is zo lekker. Alle ellende van de schipbreuk vergeet ik, ik kan alleen maar voelen. En wat ik voel is … jou. Je gaat op me liggen. Weer kijk ik in die staalblauwe ogen. Dan verdrink je in me. Voorzichtig schuif je in me en ik kan weer alleen maar voelen. Voelen en genieten. Maar ineens verstrak je. En na slechts enkele stoten, gooi je alle remmen los. Voel ik je warme zaad in me spuiten. Je kijkt me aan en weer spreek je. Ditmaal is het een verontschuldiging: “Sorry!” Komt er onbeholpen uit je mond. Ik lach en zeg dat het niet geeft, op één of andere manier voelde ik aan dat dit lang geleden voor je moet zijn geweest.
Ik was onder de indruk van dit machtige en vooral prachtige mannenlijf. En ik wilde meer, veel meer van dat lijf voelen en proeven. Ik zeg dat je moet liggen. Mijn handen glijden over je lijf. Alle spieren, elk eeltplekjes en elk litteken, alles wil ik voelen. Ik lik over je tepels en nog bijna voor ik ze aanraak verstijven ze al.

Ik glimlach in mezelf: “ t ‘is echt lang geleden voor hem. En, oh wee, wat is hij gevoelig!” Mijn handen zakken af naar beneden en strelen je ballen. En inderdaad ik hoef maar weinig te doen om je te laten reageren. Na enkele kleine aanhalingen van mijn zachte hand, sta je in volle glorie recht overeind. Ik wil nu wat langer van je genieten en doe rustig aan. Ik laat me boven je hangen en streel met mijn nog vochtige poesje over je paal heen. Je kreunt. Ik kus je en wrijf iets harder. Ineens glijdt je naar binnen. Met grote verschrikte ogen kijk je me aan.

Dan neemt het genot de overhand. Je kreunt weer en als ik zachtjes begin te bewegen, doe je voorzichtig mee. Je handen twijfelen, maar plaatsen zich uiteindelijk toch over mijn deinende borsten heen. Je masseert ze en ik kreun. Ik begin mijn klitje te masseren en vraag hijgend of je het lekker vindt. Hortend en stotend antwoord je iets als “ja… ja!” Dan weer die grote schrikogen en met een machtige kreet spuit je uw zaad diep in me. Het kippenvel loopt over mijn rug. Ten eerste schrok ik me te pletter van je brul en ten tweede bracht je zaad me dus danig van slag dat ik ook acuut klaar kwam.
Na even gelegen te hebben, sta ik op en duik het water in. Je duikt me achterna en samen zwemmen we. Je bent helemaal in extase volgens mij, want je handen kunnen niet van me afblijven. Elke keer als ik in je buurt kom wil je me strelen en aanraken. Ik sla speels je handen weg, en uiteindelijk loop ik ‘t water uit. Ik trek mijn topje en rok aan en loop terug naar je hut. Je loopt me achterna en als ik je bij de ingang een kus geef, wil je met me mee naar binnen lopen, naar mijn hokje. Maar op één of andere manier, schaam ik me, en ik voel me vrouw. Ik kus je weer en wijs dan twijfelend, maar streng met mijn vinger: “Alsjeblieft, ga weg. Ik wil alleen zijn.” Je kijkt me aan en twijfelt, dan draai je om en loopt weg. Als een verslagen hond. Maar ja, hoe kon je nou weten dat ik nog maagd was. Dat jij mijn eerste echte liefde was, de eerste… de allereerste.
Hoe vreemd kan het lopen… Na mijn eerste veel te snelle orgasme in Vrijdag kwam ze op me zitten rijden, en liet me voor een tweede keer in korte tijd een hoogtepunt bereiken. Ik ben overdonderd, verward, verliefd. En ik wil meer, nog meer genieten samen met deze engel. Maar na wat frivool gespeel bij het meertje trekt ze zich terug in de hut. Ik moet haar even met rust laten. Maar waarom? Wat is er aan de hand?
Jarenlang in de wilde natuur overleven heeft me veel geleerd, en twee dingen komen me nu goed van pas: geduld en stilte. Op mijn hurken ga ik naast de deur zitten, en sluit mijn gedachten af. Het enige wat ik doe is luisteren. Een hele tijd zit ik daar en in het begin hoor ik wat ingehouden gesnik, je hebt verdriet?

“Wat was het lekker” hoor ik je in jezelf zeggen. “Hij kon het niet weten” Dan begin je tegen jezelf te praten. “Ja, ja natuurlijk had ik vader beloofd om maagd te blijven. Natuurlijk. Maar geld dat ook op een onbewoond eiland? Zou vader verwachten dat ik nooit met een man zou zijn, als er geen priester was om ons te huwen? Natuurlijk niet, vader was realistisch. Maar zo snel? Maar het was onvermijdelijk, en onweerstaanbaar! Nee, ik ga me niet druk maken. Ik ben een volwassen vrouw, ver weg van de bewoonde wereld. Het is mijn leven, en mijn beslissing. Ik heb geen spijt, ik wil meer! En ik ga het Rob laten merken ook!”
Dan kom je naar buiten gestormd roepend “Rob! Rob! Ik wil je Ro…” Je ziet me zitten komt naar me toe en zegt “oh, Rob ik…” Ik leg mijn vinger op je lippen en kijk je doordringend aan. Mijn begrijpende blik zegt genoeg. Samen gaan we naar het strand en na een verfrissende duik in de oceaan, liggen we naakt, op de rotsen in de zon te soezen. Na een tijdje ga je op je zij liggen, en ik merk dat je mijn lijf bestudeerd, en je zegt: “Je hebt veel littekens”. Ik antwoord dat het leven op het eiland soms hard is. Je vinger gaat over een spoor van drie langgerekte littekens die dwars over mijn borst lopen. “Waar is dit van?” Ik vertel het verhaal van de bergleeuw die ik op een van mijn zwerftochten tegenkwam. En daarna komen bij elk litteken de verhalen. De slecht genezen breuk van mijn rechter bovenarm, na een val uit een boom. De kras op mijn voorhoofd van de adelaar die mijn ogen uit wilde pikken toen ik te dicht bij haar nest kwam. En de tenslotte de snee in mijn buik, een stommiteit van mezelf met een mes. Je hand gaat over mijn ruwe buik, zakt naar beneden, kriebelt door mijn schaamhaar, en je zegt bronstig: “En hier?”.

Mijn reflexen zijn bliksemsnel, en in een flits pak ik je hand, kijk je vurig in je ogen en zeg: “Een slang op zoek naar een warm nest”. Ik draai je op je rug pak nu ook je andere pols, en steun over je heen. Je polsen gevangen in mijn handen naast je hoofd. En mijn buik drukt tegen de jouwe. Ik kus je op je mond, en een heftige tongzoen volgt. Je kreunt en begint met je bekken te draaien. Mijn mond gaat naar je tepels en een voor een neem ik ze in mijn mond. Ik zuig er stevig aan, en knabbel er op alsof het kersjes zijn. Je kreunt van verlangen. Mijn grote mast is inmiddels snoeihard geworden, en ik beweeg mijn heupen zodat de onderkant ervan langs je klitje glijdt. “Sla je benen om mijn heupen” zeg ik tegen je en ik kijk diep in je ogen.

Je doet als gevraagd, en in een keer drijf ik mijn paal diep in je sappige grot. Verschrikt zuig je een diepe ademtocht naar binnen als je voelt hoe je in een keer opgerekt en opgevuld wordt. Na een paar tellen laat je de lucht met een lange kreun uit je longen ontsnappen “ah… ha … Ach… ja!” Terwijl je je benen achter mijn billen klemt. Dan begin ik je met lange slagen van mijn paal in je nog bijna maagdelijke en dus strakke hemel te neuken. We hijgen en kreunen van genot “God wat lekker” hoor ik je steunen, en ik voer het tempo op. Als een machtige beer hang ik boven je, en ik begin steeds heftiger te stoten, als reactie hierop wrik je uw handen los, pakt me achter mijn rug, en van genot sla je uw nagels in mijn rug. Dit is voor mij de druppel. Ik stoot een laatste keer diep in je. Ook voor jou is blijkbaar de limiet bereikt. Want terwijl ik voor de derde keer die dag mijn zaad in je stort, krom je uw rug als een kat en begint te schokken door het zinderend orgasme wat door je jaagt. Inmiddels is de zon ondergegaan, ik neem je in mijn armen, kus je oogleden en je mond, en samen vallen onder de sterrenhemel in slaap. De lome warmte van de nacht is onze deken.
Nadat ik wanhopig huilend in je hut zat, ben ik naar buiten gerend. Ik heb de knoop doorgehakt en je toegeschreeuwd dat ik je wil, voor eens en altijd. Je sloeg je armen om me heen en ik realiseerde me dat je alles had gehoord. Je trekt me mee naar het strand en samen zwemmen we. Het koele water strijkt langs onze naakte huid. We kussen, strelen, voelen en genieten van elkaars aanwezigheid. Het is alsof een onzichtbare draad ons verbindt. Eenmaal uit het water liggen we te drogen op de rotsen, in de zon. Ik voel de vlinders in mijn buik en wil alleen maar je kijken. Ik draai me op mijn zij en kijk naar je lijf. Al die littekens, en voor elk ervan heb je een ander verhaal: een bergleeuw, gevallen uit een boom, een adelaar, enz. Ik luister en kijk. Je vertelt over de snee in je buik, maar ondertussen zakken mijn ogen af naar beneden en kijken naar heel iets anders. Ik kan me niet meer inhouden en kriebel zacht door je schaamhaar. Je gromt goedkeurend en als ik vraag wat dat is, pak je in een flits mijn hand, gooit me op mijn rug en zegt: “Een slang op zoek naar een warm nest.”

Ik ril bij het horen van de geile klank in je stem. Je likt me en bijt in m’n tepels. Ik kreun en geniet, maar ik wil meer. Je zegt me, mijn benen om je heen te slaan en stoot dan in één keer diep in me. Ik schrik en slaak dan een lange kreun. “Mmm…” Dat gevulde gevoel van, jij in mij, het is zo overweldigend. Dan begin je me met lange diepe slagen te neuken. “Oh mijn God, heer, wat lekker!” Je stoten zijn machtig en je gromt en kreunt als een beer. IK probeer los te komen uit je stevige greep en eenmaal los sla ik mijn handen om je rug heen. De eerstvolgende stoot is zo heftig dat ik mijn nagels in je rug sla en wellustig kreun. Blijkbaar is dit voor jou de grens, want na de laatste stoot spuit je voor de derde keer je zaad in me. Ik krom mijn rug en mijn orgasme woed als een storm door me heen. Daarna vielen we samen in slaap.
’s Ochtens is het de warme zon die me wekt. Ik streel je lijf en fluister in je oor dat ik van je houd. ’t Is gek, maar na deze nacht zo in je armen gelegen te hebben, weet ik het zeker. “Ik houd van je, ik houd van je.” En eigenlijk moet iedereen het weten. Je knippert met je ogen en kijkt me aan. Je handen strelen mijn lijf en je fluister: “Ik ook van jou.”

A & M