Het moest er weer eens van komen… een paar dagen lekker shoppen in Amsterdam. Als altijd logeer ik dan bij vrienden in Noord. Heerlijk zomerweer, wat wil je nog meer? Met een paar tassen succesvolle aankopen sta ik midden op de Dam wanneer, letterlijk als een donderslag bij heldere hemel, de enige wolk boven mij een enorme plens water laat vallen. Dikke druppels als een tropische stortbui. Op hoge hakken probeer ik naar de dichtstbijzijnde beschutting te rennen. Tevergeefs, na een paar stappen val ik bijna voorover omdat een hak tussen de kinderkopjes is blijven steken. Gelukkig kan ik mij nog net staande houden en hink terug naar de schoen die is achtergebleven. De regen blijft neerstorten. Ik ben door en door nat. ‘Ja hoor, dat heb ik weer.’ Het maakt me niets meer uit en strompel met een pijnlijke enkel richting de tramhalte. Net voor ik wil oversteken stopt er een auto. Het raampje gaat open en ik zie een bekende kop.
“Gijs, wat moet jij hier?” Gijs is een van onze beste vrienden. Hij en zijn vrouw Sacha wonen in Brabant.
“Dat kan ik ook aan jou vragen, maar zou je niet eerst instappen, of vind je dat lekker zo in de regen?” Hij reikt naar achteren, pakt een fleece deken van de achterbank en gooit die op de bijrijdersstoel. Als een verzopen kat ga ik naast hem zitten. Terwijl hij snel weer optrekt, want lang stoppen kun je daar beter niet in Amsterdam, vertel ik hem van mijn verblijf en vraag hem wat hij hier te zoeken heeft.
“Ik ben net klaar met de overname van een onderneming. Waar moet ik je afzetten?” “Maakt me niets uit,” zeg ik wat troosteloos. “Ga eerst maar even mee naar mijn hotel, dan kun je je daar een beetje opknappen.” Terwijl ik intussen aan de jurk pluk die als een tweede huid aan mij vastgeplakt zit, zie ik hem kijken naar mijn lange, stijf geworden tepels die door de stof heen willen priemen.
“Oeps, die hebben het koud,” zegt hij met een grote grijns op zijn gezicht.
Die tepels heeft hij overigens wel vaker gezien. Wij komen regelmatig bij hen op bezoek. Op mooie zomerdagen liggen Sacha en ik topless in hun grote achtertuin. Sinds vorig jaar, toen hun zwembad klaar was, maakt ook het bikini broekje geen deel meer uit van onze outfit en duiken we zo het water in. Ook mijn P. en Gijs lopen naakt rond. Het is een volkomen ontspannen situatie, bijna net zo on-erotisch als in een nudistenoord, stel ik me zo voor. We kijken naar elkaar, genieten van elkaars lijf, maar er is geen enkel spoor van behoefte om stuivertje te wisselen. Bij het hotel aangekomen sla ik, om geen aanstoot te geven, het deken om me heen.
“Zo, en nu ga jij eerst eens onder een lekkere warme douche,” zegt Gijs terwijl hij het deken van mij afneemt. Ik stroop het jurkje af, meer is niet nodig want ik draag verder nooit lingerie. Het warme water van de stortdouche doet wonderen. Ik sta te mijmeren als ik Gijs hoor vragen.
“Mag ik erbij komen?” Op zich schrik ik daar niet van, maar zie wel tot mijn verbazing dat zijn lid half-mast staat.
“Zo, kan hij dat ook?” Zeg ik met een lach en tik met het topje van een vinger op zijn eikel die zich meer en meer opricht. “Zo interessant heb ik hem nog nooit gezien.”
“Ja, sorry, jouw prachtige lange stijve tepels hebben hem van slag gebracht, denk ik.” We zeggen niets meer, nemen elkaar in de armen en raken verstrengeld in hevig tongzoenen. Tijdens het afdrogen zie ik zijn flesje scheer olie staan. Van Sacha weet ik dat zij er regelmatig een druppeltje van pikt om het op haar clitje te smeren. -Die eucalyptusolie werkt ontzettend stimulerend,- heeft ze mij eens verteld. Als ik het pak denkt Gijs dat ik wat haartjes wil wegscheren en reikt mij zijn mesje aan.
“Nee, heb ik niet nodig,” zeg ik en leg tot zijn verbazing een druppeltje op mijn genotsknopje dat onmiddellijk reageert.
“Is dat lekker?” vraagt hij verbaasd.
“Ja. Wist je dat niet?” Dan schud ik wat druppels in de palm van mijn hand en draai die langzaam over zijn eikel die vrijwel meteen diep-paars begint te kleuren. Het hek is van de dam. We staan weer in elkaar verstrengeld. Ik voel zijn machtige lans tegen mijn buik kloppen. Dat leg ik mijn handen om zijn nek, spring op en klem mijn benen om zijn heupen. Gijs pakt mij stevig vast en draagt me zo naar de kamer. Ik laat me zakken en duw hem achterover op het bed met zijn enorme lid uitdagend recht omhoog. Op handen en voeten kruip ik naar hem toe, knabbel voorzichtig op zijn tepels en laat mijn gezwollen schaamlippen over de eikel zakken. Gijs steunt en kreunt. Langzaam kantel ik mijn bekken heen en weer om zijn eikel goed tegen mijn g-spot aan te voelen. Het duurt niet lang voor ik heftig klaarkom. Ook Gijs ontploft en spuit krachtige warme stralen geil bij mij naar binnen. Uitgeput vallen we over elkaar heen. Ik denk dat we zomaar een uur geslapen hebben als ik voel dat hij zich onder mij vandaan wurmt. Hij gaat op de stoel tegenover het bed zitten en zegt.
“Ik ga morgenochtend terug naar het Zuiden. Als je wilt kun je meerijden.”
“Ja, goed, maar dan moet ik eerst mijn vrienden in Noord bellen dat ik vanavond niet meer terugkom.”
“Zet me morgen dan maar af bij het station, dan ga ik met de trein verder. Ik durf na vandaag Sacha echt niet onder ogen te komen. Die ziet meteen aan mijn snoet wat er gebeurd is.”
“Oké, kleed je aan, dan gaan we wat eten.”
Het jurkje van die middag hangt nog als een natte dweil over de stoel, maar gelukkig heb ik net wat nieuws gekocht. Een lange doorknoopjurk met een grote boothals. Gijs kan zijn ogen niet van mij afhouden als mijn borsten tot aan de tepels zichtbaar worden wanneer ik voorover buk. De nacht verloopt als de middag. We slapen als rozen. Zodra we de volgende dag op de snelweg zitten merk ik dat Gijs nog steeds gebiologeerd naar mij kijkt, zeker nadat ik hem wat ‘ruimer inzicht’ heb verschaft.
“Ik heb niets te klagen met Sacha,” zegt hij, “maar Peter is ook een geluksvogel met jou.” Ik ben gevleid.
“Wil je het hele pakket?” Ontvalt me spontaan.
“Wat dan? Gisteren was toch al alles? Heb je nog meer in de aanbieding?”
Langzaam knoop ik de jurk tot onderaan toe open. Doe hem uit, gooi hem op de achterbank, laat de stoel zakken en ga me liggen vingeren. “Dit vindt Peter altijd geweldig,” zeg ik.
“Dat is wel heel heftig,” hoor ik hem nog mompelen terwijl hij in zijn kruis wat recht legt. Blijkbaar ben ik weggedommeld want Gijs wekt me. “Misschien moet je je maar weer eens aankleden want we zijn bijna in Den Bosch.”
Bij het station nemen wij opnieuw gepassioneerd afscheid. Dan pak ik zijn hoofd liefdevol tussen mijn handen en zeg.
“Het was heerlijk. Dank je wel, maar het was eens maar nooit meer. Akkoord? Ik wil geen ruzie met Sacha.”
Liefs,
Loïs
