Peter had een midweek vakantie genomen en een kamer geboekt in een klein eeuwenoud klooster dat verbouwd was tot hotel, midden in het middeleeuwse dorp Saint- Amour aan de voet van de Alpen. Kon het romantischer?
Voor mij als student was het paasvakantie en ik trok er voor het eerst op uit met mijn minnaar. Hoewel. Peter was twintig jaar ouder en leek soms meer op vader dan ik fijn vond. Maar zijn liefde was zeker niet vaderlijk, integendeel. En toch weer wel. We zagen elkaar nu twee weken en buiten hartstochtelijk zoenen en een beetje bepotelen was er nog niets ‘gebeurd’ tussen ons. Ik was studente en hij een ‘prof met buit’. En ik wou meer. Veel meer! Ik wou vrouw zijn. Geen studenten-wicht. Zelfs de eerste nacht in Frankrijk sliepen we uiteindelijk apart na uren verlangende blikken in het uitstekende restaurant. Knuffelen, zoenen, strelen en tasten en toen ik dacht het pleit te winnen en net zou gaan pijpen, hield hij weer de boot af en ging, alsof er niets gebeurd was, douchen en zonder meer slapen.
Vandaag had Peter zijn rugzak gepakt en waren we wandelend de omgeving gaan verkennen. Daarop was ik zeker niet bedacht geweest bij het pakken en het enige schoeisel dat ik daarvoor kon gebruiken waren sexy knielaarzen. Uit wraak had ik er dan maar een super kort bijpassend jeansrokje bij aangedaan met daaronder een reet-veter met kut-lapje en een ‘bijpassend’ topje zonder bh. Ik was woedend. Na een tiental kilometer had hij het eindelijk door dat ik alles behalve aanhankelijk was. En wat deed mijnheer? Hij startte een filosofische monoloog over hoe vrouwen tegenstrijdige signalen uitzenden.
Nou moe! Ik zou hem wel eens een ‘eenduidig’ signaal tussen zijn benen schoppen maar dat zou misschien het toekomstig ‘kindergeld’ in gevaar brengen. Ik moest een punt maken en met argumenteren kon ik het nooit van hem winnen. Zonder de boe, en de ba liet ik hem voor wat hij was, draaide ik 45° en stapte een gigantische wei in.
God, wat voelde die zachte ondergrond heerlijk aan mijn voeten. Bovendien zag ik nu pas wat een prachtig zicht zich hier ontplooide. Voor mij glooide de wei nog honderden meters naar beneden wat mij een ongelooflijk mooie horizon opleverde met zicht op de uitlopers van de Alpen. Als ik verder naar beneden ging zou ik waarschijnlijk op een met bomen en struiken omgeven beekje uitkomen waar ik mijn schrijnende voeten kon verfrissen. Prachtig! En vastbesloten stapte ik driftig verder naar beneden. Lekker zo. Maar als ‘geluk’ naar je zwaait staat ‘ongeluk’ om de hoek.
Omdat ik nogal onbezonnen naar beneden huppelde verzwikte ik ondanks de laarzen mijn enkel en kwam nogal ongelukkig op mijn rechter zij terecht. Voor ik kon recht krabbelen was Peter natuurlijk bij mij. Hij had gezien dat mijn rechter enkel een klap had gekregen en hij wou dadelijk de laars uittrekken. Dat kon ik voorkomen door driftig weerstand te bieden en te argumenteren dat de enkel zou zwellen en ik dan de nauwsluitende laars niet meer zou aankrijgen. Ik wou nog steeds driftig verder maar toen deed Peter eindelijk iets wat ik van hem verlangde. Hij drukte me stevig en liefdevol tegen de grond en zoende als nooit voordien om me te laten zwijgen. En het werkte.
Nog terwijl hij zoende en zijn tong gebruikte, werd ik week en zoals gewoonlijk voelde ik dat ik uit zijn hand wou eten. En deze keer liet hij me als een ‘vrouw’ reageren. Het zoenen was bekend terrein maar nu liet hij toe dat ik zijn hand onder mijn topje stopte. En daar deed hij wat een man hoort te doen bij een vrouw. Hij drukte het topje omhoog en verlegde zijn zoenen naar mijn naakte tepels. Oh! Jezus! God in Frankrijk! Ga door Peter! Uitvoerig werden mijn borsten en tepels beroerd en voor het eerst ondervond ik dat een naakt bovenlichaam één grote erogene zone is als het door de juiste persoon juist behandeld wordt. En ja! Hij trok zelfs mijn topje over mijn hoofd. Ik knelde zijn hoofd tussen mijn grauwende handen, door zijn haar en geleidde hem van de ene zoenplek naar de andere. En hij stopte niet! Zijn lippen hapten zich naar mijn navel en ook dat was een bron waar hij zich aan mij moest laven. Oh! Peter! Ga door! En dat deed hij.
Hij zoende en likte zich een weg naar de rand van dat kleine jeansrokje, maakte de drie knopen los en trok het handig over mijn heupen, laarzen, voeten en liet het ergens vallen. En daar bleef het niet bij. Nu beet hij in het kut-lapje dat ondertussen eerder een nat schotelvodje was geworden. Hij snoof uitdrukkelijk mijn ‘vrouw’ op en zoog het nat uit het lapje. O! God! Lieve Peter! Toen ik zijn hoofd tussen mijn dijen wou klemmen likte hij terug naar boven en liet mij al tongend mijn eigen vrouwelijkheid proeven. Mm… Heerlijk! En ik wiste uit vroegere vingerervaring dat die hormonensmaak me nog natter maakte. En wat voelde ik? Peter! Door zijn linnen broek heen drukte zijn harde penis tegen mijn heuveltje en hij miste maar net mijn clitoris. Maar geen nood. Mijn handen drukten op zijn billen om hem in positie te brengen en hij besefte al zoenend wat ik voor hem deed. Even ging hij driftig mee in de oer-beweging. Maar ik kon hem niet leiden. Zoenend en bijtend zakte hij terug naar onder. Tussen mijn dijen, likkend in mijn liesstreek maakt hij dat ik recht kwam zitten om zijn mond op mijn lippen te drukken.
Pas toen hij dat deed ging ik terug op mijn rug liggen, kreunend van verlangen naar meer. En dat meer kreeg ik. Reet-veter en kut-lapje verdwenen en zijn lippen kusten voor het eerst rechtstreeks mijn clitoris. Mijn clitje werd clit, net zoals mijn tepeltjes knikkers werden die ik zelf kon bespelen terwijl Peter nu tussen mijn lipjes zijn tong steeds meer en dieper liet verharden. Afwisselend bespeelde hij mijn liesstreek, clitoris en lippen. Mijn kut-lippen zwollen zo erg als ik het zelf nog nooit voor elkaar had gekregen. Het leek of mijn clitoris een brandende rode peper werd en alleen zijn natte bedrijvige tong tijdelijk verlichting gaf.
Hij lag nu op zijn buik met zijn hoofd tussen mijn naakte dijen onder mijn naakt bovenlichaam dat enkel verkoeld werd door een zacht, warm briesje dat over de grashalmen en mijn brandende lijf golfde. O! Peter! God Peter! En nu? Nu voelde ik wat ik tot nog toe alleen bij mezelf had gedaan. Maar nu deed hij het. O! Peter! Ik voelde hoe hij zijn vinger tussen mijn lipjes stak en daar stil hield. Vooruit Peter! Maar hij hield zijn vinger stil en hij beperkte zich tot likken en zoenen van heel mijn schaamstreek. Ik hield het niet meer! Nu duwde ik mijzelf naar onder, zijn vinger tegemoet en dat werkte, dat liet hij gebeuren, moedigde hij aan door zijn vinger rondjes te laten draaien in mijn schede. O! Ja! Peter! En ik liet hem nog dieper komen door naar onder te bewegen op het ritme van zijn zuigbewegingen op mijn clitoris. O! God! Nog Peter!
Hij maakte nu neukbewegingen met zijn vinger. Eventjes toch. Toen was daar alleen nog zijn slurpende mond die mijn geil op likte. O! Peter toe! Peter! En ja! Ja! O! Ja Peter! Hij zette nu twee vingers voor mijn tochtige schede en liet mij weer samen met zijn tong het tempo bepalen waarmee hij bij mij binnen drong. Toen vond hij mijn plekje dat ik zelf nog niet zo lang ontdekt had en bracht mij naar het Walhalla van de vrouwelijke strijders, de harem waar de hoeri hun martelaren vertroostten, de hemel waar ik het engeltje werd om speciaal Peter te dienen. Ja, even voelde ik de vrouw in mij.
Maar blijkbaar werd het hem teveel. Hij trok terug. Maar? O! Ja! Hij maakte zijn broek los, haalde Peterman uit de onderbroek en… Daar stelde hij me weer teleur. Hij masturbeerde hijgend boven mijn blote lijf, gezeten op zijn knieën. Terwijl ik noodgedwongen mijn eigen vingers gebruikte spoot zijn mannelijkheid op mijn buik.
Ik was gelukkig en teleurgesteld tegelijk, verward, hitsig, vernederd en dolblij. Ik was nog nooit zo geil geweest en nooit zo klaar gekomen. Maar ook nooit zo vernederd en getransformeerd tot een kartonnen nierbekken in een ziekenhuis. De wei deed mezelf zien als een tochtige koe. Bweuuu!
En toch… Iedereen had mij altijd voorgehouden dat ‘houden van’, een mens verandert. Een vrouw willoos maakt. En ‘zijn’ liefde je enige streven betekende. Zou dat hier aan de gang zijn? Houd ik van deze man? Mijn verstand protesteerde, mijn naakte lijf rolde boven op hem en wou meer. Zo veel meer! Maar Peter was weer niet te verleiden, we lagen hier open en bloot in een enorme wei waar iedereen ons vanaf de top van de Mont Blanc met een (heel) sterke kijker kon zien ‘copuleren’; noemde hij het. Jezus, Peter! Ik hield het eerder op een lekker voorspel en dreigde met verkrachting als hij me niet stand pede mee troonde naar onze kamer en daar zijn mannelijke plicht vervulde. Ik stopte eigenhandig zijn zaakje waar het (voorlopig) hoorde, zocht mijn lapjes stof bij elkaar en joeg hem op naar onze kamer. Aan de balie van het hotel zagen ze waarschijnlijk de grasgroene sporen en mijn blozende konen. Een besmuikt lachje was dan ook ons verdiende deel. Maar dat deerde me niet. Ik vroeg schaamteloos naar een fles wijn en kreeg die ook. Champagne zou ik liever gehad hebben maar die stond niet koud en die brachten ze dan later naar de kamer. Geen denken aan ‘later’. Nu! En op de kamer transformeert hij. Hij is terug ‘mijn prof’
Peter schopte zijn leren wandelschoenen uit en ging op mijn bed liggen. Ik ga bij hem zitten, rits mijn laarzen open en trek voorzichtig mijn sokken uit. Mijn rechter enkel is opgezwollen en ik voel mijn hielen branden. Peter duwt de fles in mijn handen.
“Drink.” De hand op mijn borst had ik niet zien aankomen. Ook niet voelen aankomen. Maar hij is meer dan welkom en ik draai me naar Peter om, zoek zijn mond, open mijn lippen voor zijn zachte, vochtige tong die traag en dan weer haastig de mijne bewerkt met een intensiteit die me doet duizelen. Mijn vingertoppen strelen zijn hals. Hij laat zich achterover op het bed zakken en trekt me met zachte dwang mee.
“Kom maar op me zitten,” fluistert hij. Dat doe ik, voorzichtig. Zijn handen masseren mijn heupen, bevoelen het vlees en mijn vormen door mijn jeansrokje heen. Zoeken de band van mijn rokje en strijken plagerig langs de blote huid van mijn rug. Ik verlies me volkomen in zijn zachte, liefdevolle blik, richt me op, trek mijn topje uit, en daarna mijn rokje. Mijn kruis rust op het zijne. Zijn erectie is allesoverheersend aanwezig, voert druk uit tussen mijn benen en ik begin zacht heen en weer te bewegen.
Peter omvat mijn borsten, duwt ze bij elkaar en omhoog. Ik lik mijn tepels tot knikkers. Zijn irissen lijken wel zwart in het zacht twinkelende licht van de eerste zomerzon. Weer geeft hij lichte tegendruk vanuit zijn heupen, alsof het een reflex is waarover hij geen controle heeft. Hij helpt me uit mijn string.
“Kom eens hier.” Ik krom mijn rug, laat me voorover zakken en pluk aan zijn overhemd, totdat ook zijn bovenlijf is ontbloot en ik mijn lichaam tegen het zijne kan vlijen. Huid tegen huid.
”Laat me naar je kijken.” Hij duwt behoedzaam tegen mijn schouders en ik richt me op.
Ik laat mijn nagels voor het eerst over zijn naakte lijf dwalen. Peter heeft weinig borsthaar en zijn huid ligt strak over zijn slanke, goed geconserveerde lichaam. De sproeten zitten niet alleen in zijn gezicht maar ook op de rest van zijn lijf; op zijn schouders en langs zijn kleine, samengetrokken tepels en op de talloze welvingen van zijn ribben, en verder, tot onder het schaamhaar dat kort is, rossig en door zijn katoenen broek grotendeels aan het oog wordt onttrokken. Mijn heupen bewegen subtiel over de zijne, vochtig van mijn eigen verlangen. Peter verslindt me met zijn verhitte blik, hij laat zijn duimen over mijn tepels zwerven.
“Wil je verder?” Dat noem ik een ernstige vraag. Dat is respect. Ik knik, ogen gesloten.
“Zeker weten? Durf je dat aan. Beheers je jezelf?”
Hij is bang geworden, besef ik. Bang dat ik opnieuw bronstig en ongecontroleerd mezelf zal verliezen. Maar ik weet dat dat niet gaat gebeuren. Ik ben te opgewonden, er is te veel liefde, warmte, hunkering en vertrouwen. Ik geef hem de ruimte en beheers mezelf, als hij in een paar snelle bewegingen zijn broek uit trekt. Ik laat me naast hem op de matras zakken, glimlachend, trillerig, waarna ik weer terug op hem kruip, naakt en vochtig. Overweldigend.
We rijden tegen elkaar aan, glijden, duwen, ritmisch en onontkoombaar, totdat hij behoedzaam, geleidelijk in me schuift. Voorzichtig duwt hij zich verder bij me naar binnen, dieper en dieper, zijn mond half open, zijn ogen donkere, glinsterende gaten. Ik laat me zakken, neem hem volledig in me op, trek mijn bekken-spieren samen, ontspan ze weer. Opnieuw en opnieuw. Kronkel over hem heen. De natuur heerst.
Zijn slanke handen zijn nu overal, ze bevoelen mijn borsten, heupen en middel, ze woelen rond in het dikke haar in mijn nek. Een onstuitbare golf van liefde en geilheid overspoelt me. Dit is de man voor wie ik het afgelopen weken heb geleefd, die geen seconde uit mijn gedachten is geweest. De man op wie ik alle mogelijke fantasieën heb losgelaten in de beslotenheid van mijn eigen studentenkamer.
Nu zijn het geen fantasieën meer. Het gebeurt echt. Mijn onbereikbare ideaalbeeld is bij me. In me. Dichterbij dan dit is niet mogelijk. Het einde van een fantasie.
私の指
