13) Een toeschouwer

()

Mijn telefoon rinkelde, maar er was geen denken aan dat ik zou opnemen. Ik lag vastgebonden op bed. Geblinddoekt en naakt lag ik uitgestrekt, mijn handen vastgebonden aan de ijzeren bedstijlen, mijn benen gespreid door de touwen die mijn enkels aan het frame vasthielden. Bij de eerste ring maakte mijn hand een onwillekeurige beweging om vervolgens door het dikke katoenen koord te worden tegengehouden, ik hoorde Johan zacht lachen.

Bijna een week geleden waren Johan en ik op zijn motor teruggekomen. We waren uitgeput op mijn bed gevallen en sindsdien was hij er nauwelijks uit geweest, behalve wanneer we op zijn motor reden of een van ons moest werken. Ik was ervan overtuigd dat ik er uiteindelijk genoeg van zou krijgen hem constant om me heen te hebben, maar zover was het nog niet. We verbaasden elkaar nog steeds. Dat was vanavond ook gebeurd, toen Johan met een zorgvuldig ingepakt pakje met een zijden lint erom was komen aanzetten. Ik had het geopend in de verwachting lingerie of parfum te krijgen, maar het bevatte vier stukken zacht koord en een zijden blinddoek. Johan zat me stilletjes gade te slaan. Toen ik verward naar hem opkeek, bleef zijn gezicht uitdrukkingsloos, en hij vroeg alleen. “Ga je ze niet proberen?”

Dus lag ik nu naar het gerinkel van de telefoon te luisteren, mijn hele lichaam gespannen terwijl ik wachtte tot het antwoordapparaat zou aanslaan. Ik wist wie het zou zijn, wie terug was van zijn klimvakantie en belde om vieze praatjes te houden, Guido. Ik kon niet eens bij het apparaat komen om de microfoon uit te schakelen. Hoe zou Johan reageren? Hij had zeker niet de indruk gekregen dat ik voor Dirk ’s bruiloft vast met niemand omging, maar dat betekende niet dat hij verwachtte dat Guido ’s stem tot in het kleinste detail zou beschrijven wat hij van plan was met me te doen. “Wie is het?” Johan ’s stem vlak bij mijn oor deed me opschrikken. Zijn hand die loom over mijn huid had gedwaald, kneep zonder waarschuwing in mijn tepel en deed me naar adem snakken. “Het is een man, is het niet? Wil je met hem praten?” Op dat moment hoorde ik de band met een klik inschakelen. “Zo, sexy rooie,” kwam Guido ’s schorre fluisterstem, “wat doe je? Ben je uit of ben je thuis? Alle gordijnen zijn gesloten, dat is niets voor jou…”

Ik rukte aan de touwen, wetend dat het geen zin had. Verdorie, waarom hadden we het nog niet over relaties gehad? Ik was bang dat Johan dit niet aankon, en dat ik hem misschien nooit meer zou zien. Guido ’s zachte stem ging verder. “Ik denk aan jou. Ben je daar, lig je op bed, speel je met jezelf? Ik zie je voor me, naakt, en mijn pik wordt hard. Heb je een man bij je? Neukt hij je nu, neem je daarom niet op?” Ik voelde me ongelooflijk hulpeloos. Toen werd de plastic hoorn tegen mijn wang gehouden. “Antwoord hem,” zei Johan. “Anja?” vroeg Guido in de hoorn. “Antwoord hem,” herhaalde Johan. “Vertel hem wat je doet.”

“Guido?” Mijn stem klonk beverig. “Anja? Alles goed?” Guido klonk bezorgd. “Ja, alles is prima.”
“Is er iemand bij je?”
“Ja.” Ik voelde de spanning in de krakerige stilte. “En wat doen jullie?” Guido ’s vraag was zo zacht dat ik het amper verstond. Johan ’s adem streek heet langs mijn wang. “Zeg het hem,” fluisterde hij. “Ik ben hier met Johan. Ik ben geblinddoekt en ik ben naakt en hij heeft me aan het bed gebonden.”
“Wat doet hij met je?” vroeg Guido. Bij het horen van zijn stem kon ik hem bijna ruiken, de vage geur van zweet gemengd met die scherpe geur van opwinding.
Johan ’s mond dwaalde over mijn borsten, liet een vochtig spoor achter. “Hij likt mijn borsten,” zei ik tegen Guido. “Hij bijt in mijn ene tepel en kneedt de andere met zijn hand.” Het wond Johan duidelijk nog meer op toen hij me dit tegen een ander hoorde zeggen. Hij zoog en likte het gevoelige plekje onder mijn oksel en zijn hand schoof naar mijn poesje. “Hij duwt zijn vingers in mijn kut,” vertelde ik Guido, “twee, drie vingers, hij rekt me open…”

Ik had het gevoel alsof verslag uitbrengen aan Guido, aan de andere kant van de lijn, mijn enige functie was, als een soort tussenpersoon. Dit, plus het feit dat mijn benen gespreid waren vastgebonden, en de desoriëntatie door de blinddoek, veranderde mij in een opgewonden, hulpeloos object, wachtend op wat Johan vervolgens met me ging doen. Het gevoel absoluut geen controle te hebben was enorm bevrijdend. Het was alsof ik er eigenlijk niet was, niet echt deelnam, alsof ik alleen mijn lichamelijke reactie gadesloeg als antwoord op Johan ’s liefkozingen. Niet in staat iets te zien, ervoer ik andere gevoelens met een intensiteit die ik nooit eerder had meegemaakt. Johan ’s lichaamsgeuren en de geluiden, vochtig of drukkend, door zijn geringste aanrakingen, waren intens levendig. De lichtste aanraking van zijn huid tegen de mijn was elektrisch, veroorzaakte energiestromen rond het contactpunt. Zijn tong bewoog zich teder rond de randen van mijn geslacht en niets anders in de wereld was echt, en toch, tegelijkertijd, leek het of de grofheid van de woorden die ik gebruikte het anoniem en pornografische maakte. “Hij likt de rand van mijn kut,” zei ik in de hoorn die op het kussen naast mijn mond lag. Ik had het gevoel alsof ik het over een ander had. Ik had kunnen zeggen, “Ze is zo nat door zijn likken dat ze haar eigen sappen naar buiten voelt druipen.”

“Open de gordijnen,” beval Guido. Ik stopte verbaasd. Sinds ik aan mijn verslag begon was hij erg stil geweest. “Die man van je, laat hij de gordijnen openen. Ik wil hem jou zien neuken.” Hij stond weer buiten. Terwijl ik hier uitgestrekt lag, beschreef wat er met me gebeurde, was hij aan de andere kant van het raam slechts enkele meters verwijderd, zich door mijn beschrijving verbeeldend dat hij erbij was en door wat hij al zo goed kende, mijn flat en mijn lichaam. “Doe de gordijnen open,” zei ik tegen Johan. Een vragende stilte waarbij hij zijn strelingen staakte. “Hij is buiten, op het balkon. Hij zegt dat hij wil zien hoe je me neukt.” Ik voelde het bed deinen toen Johan opstond. Een publiek aan de andere kant van de telefoon was één ding, maar een ongeziene luisteraar is weer heel iets anders dan de lichamelijke aanwezigheid van een toeschouwer. Ik vond het buitengewoon opwindend. Mijn lichaam smolt bij de gedachte aan de toekijkende Guido terwijl Johan me penetreerde. Guido vond het kennelijk net zo opwindend, maar hoe zat het met Johan?
Wel, hier is jouw grens, Johan, dacht ik. Wat ga je doen? Ben je bereid eroverheen te gaan? Of is dit het moment dat je afhaakt?

How useful was this post?

Click on a star to rate it!

Average rating / 5. Vote count:

No votes so far! Be the first to rate this post.

We are sorry that this post was not useful for you!

Let us improve this post!

Tell us how we can improve this post?

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *