Terwijl ik op de hoek van de straat op Johan stond te wachten rook ik voor het eerst iets van herfst in de lucht. De avond was nog steeds warm, maar een vleugje vorst voelde scherp aan in mijn neusgaten en de lichte bries bracht de geur van dode bladeren met zich mee. Hoewel het net zeven uur was, kleurde de ondergaande zon de lucht boven de schoorstenen en daken roze. Mijn blote benen in de koele lucht vertelden me dat de zomer bijna voorbij was. De hete lome middagen lagen voor een jaar achter ons. Ik zag mijn auto om de bocht van de weg komen en sloeg Johan gade die hem enkele meters verderop parkeerde. We waren hard op weg het paar te worden dat we op Dirk ‘s bruiloft voorwendden te zijn. We gaven de voorkeur aan elkaars gezelschap en elkaars vervoermiddelen. Hoewel de motoren waarop ik de hele zomer had gereden meestal geleend waren en niet Johan ’s eigen, oude machine. Ik verbaasde mij nog steeds, als ik mijn eigen stem dingen hoorde zeggen als. “Ik weet het niet, ik moet eerst vragen wat Johan doet.”
Gelukkig voor mij had Guido, kort na ons gesprek op de Vismarkt, een volgende filmaanbieding gekregen en ik moest hem geen verklaring geven tijdens zijn afwezigheid. We hadden nooit veel contact gehad wanneer hij aan het werk was, hoewel ik typische Guido ansichtkaarten ontving. Op de voorkant een foto van een of ander tropisch paradijs, op de achterkant een lijst van de explosies, vuurballen en etalages waar hij die week als stuntman doorheen was gegaan. Toen hij terugkwam wist ik dat de zaak vrij duidelijk was. Johan was een groot deel van mijn leven geworden. Het was niet alleen de gewoonte en kameraadschap, dacht ik, terwijl ik toekeek hoe Johan met het lastige slot aan de bestuurderskant worstelde. Er was nog steeds een aantrekkingskracht tussen ons die onweerstaanbaar was. Andere mannen hadden mijn lichaam in vuur en vlam gezet, zodat hun lichtste aanraking me dol van verlangen maakte, maar Johan was in mijn geest gekropen. Terwijl hij over de Mechelse kasseien naar me toe liep, voelde ik een steek van verwachting. Het zou nog uren duren voor ik alleen met hem zou zijn, maar ieder moment dat we samen doorbrachten, was een onderdeel van ons spel, een verkenning van onze uiterste grenzen.
Hij omvatte mijn hoofd met beide handen en kuste me zodra hij bij me was. Zijn gezicht was koud. Hij had met open raam gereden, wat hij prettig vond, waarschijnlijk omdat hij de wind op de motor wilde compenseren. Ik wilde hem meteen mee terug naar de auto nemen en thuis naar bed gaan, maar ik wist dat deze avond al moeilijk genoeg voor hem te regelen was geweest. “Je bent vroeg,” zei hij met duidelijk genoegen. “Je zult moeten wachten tot Eddie mijn haar heeft geknipt.”
“Vind ik niet erg. Ik kan toekijken. Ik was vroeg klaar en wilde meteen hierheen komen.” De luiken voor de kapperszaak waren gesloten en op de deur hing een bord- Gesloten – maar Johan klopte op de ruit. “Doet Eddie na sluitingstijd wel vaker open?” vroeg ik, toen de lichten in de winkel aanfloepten. “Hangt ervan af wie daar om vraagt,” zei Johan, tamelijk zelfgenoegzaam. “Ik heb hem gezegd dat het een speciale gelegenheid was.” Johan had het momenteel drukker dan ik. Hij werkte voor een tijdschrift over zwangerschapsverlof voor mannen, en hij had in drie weken tijd geen vrije dag gehad. Hij had dit weekend vrij kunnen krijgen om naar de bruiloft van zijn nicht te gaan, maar nog geen tijd gehad voor dingen als het kostuum en de kapper. De deur ging open en Eddie glimlachte naar ons. “Alle twee?” vroeg hij. “Nee, alleen ik,” antwoordde Johan, waarna we naar binnen liepen.
“Anja laat haar lokken niet door een barbaar als jij knippen.” Johan kwam al zo lang in Eddie ’s zaak dat ze elkaar als oude vrienden behandelden, met plagerijtjes en al. “Nee, alleen barbaren zoals jij hebben een barbaars kapsel nodig,” zei Eddie, en hij knipoogde in de spiegel naar mij terwijl hij een kapmantel rond Johan ‘s schouders drapeerde. Hij was niet bijzonder knap, maar hij had iets dat hem op een ondeugende manier aantrekkelijk maakte. Vanaf mijn plaats achter Johan keek ik toe en luisterde terwijl Eddie met zijn kam en schaar aan de slag ging met Johan ‘s haar. Hier werden geen praatjes gehouden over waar je met vakantie naartoe ging. Eddie had altijd wel een verhaal over zijn familie, hetzij in Brussel, Mechelen of in Italië. Of over zijn duistere vrienden die een of andere deal hadden gesloten. Ik vond het heerlijk een toeschouwer te zijn in deze mannelijke wereld, Johan te midden van mannen te zien, hem te zien meedoen met hun grappen. Eddie had het deze keer over ongewone klanten. “Eén man komt iedere week volkomen kaal.” Ik opende mijn mond om te vragen wat een kale man bij de kapper kwam doen, maar hij vervolgde. “Hij heeft een pruik. Brengt de pruik mee, die fatsoeneer ik en hij gaat blij naar huis. Het punt is…” Eddie ging helemaal op in het verhaal en vergat verder te knippen. Hij liep om Johan heen zodat hij zijn gebaren kon zien.
“… dat hij niet hier blijft zitten terwijl ik met die pruik bezig ben. Hij wil niet dat iedereen zijn hoofd zonder pruik ziet, dus wacht hij in de voorraadkamer… ” Nu had hij onze aandacht gevangen en hield ons in spanning door zorgvuldig en gespannen twee wilde wenkbrauwharen met de nodige precisie bij te knippen. “… met een theedoek om zijn hoofd! Voor het geval er iemand per ongeluk binnenkomt. Arme stakker.” Dit was waarom Eddie ‘s knipbeurten zo lang duurden. Voor een goed verhaal stopte hij met knippen. Maar het was de moeite waard. Niet zozeer wat hij vertelde maar vooral, hoe hij vertelde. Maar niet alleen dat. Eddie was zeker een vakman. Ik zag waarom Johan erop had gestaan zijn haar hier te laten knippen en nergens anders. Johan ‘s prachtige, chocoladebruine haar viel in laagjes in een schitterend model rond zijn schedel. Ik zag Johan ‘s gezicht in de spiegel en af en toe wierp hij me een brandende blik toe. Ik vroeg me af of hij van de knipbeurt genoot, van het gevoel van Eddie ‘s snelle vingers die door zijn haar gingen en over zijn schedel. In tegenstelling tot Johan ‘s opmerking had ik mijn haar een keer door Eddie laten knippen, en ik had de stevige, vastberaden aanraking van zijn hand een interessante afwisseling gevonden op de vrouwen die gewoonlijk mijn haar deden. Nadat Eddie de schaar voor een tondeuse had verruild, had ik het zoemen ervan in mijn nek gevoeld waar Eddie mijn korte kapsel afwerkte.
Nu ik zag dat Johan zijn hoofd naar voren boog om zijn nek uit te laten scheren, voelde ik weer een huivering langs mijn eigen nek lopen. Het koele plastic van het handvat vibreerde terwijl de mesjes knipten wat me een rilling door mijn hele lichaam had bezorgd, helemaal tot aan mijn geslacht, en met mijn handen onder de kapmantel had ik mezelf als reactie daarop aangeraakt. “Er is nog een vent,” vervolgde Eddie, “die zich iedere zaterdag komt laten scheren.” Hij schijnt zich de rest van de week niet te scheren. Hij heeft praktisch een volle baard wanneer hij binnenkomt. Iedere week hetzelfde. Helemaal scheren met een scheermes, hete handdoeken en alles. En dat was het dan tot de volgende zaterdag.” “Misschien heeft hij een minnares,” opperde Johan, “die er niet van houdt dat hij pikkerig is.” Eddie lachte. “Dat is het!” zei hij. “Gaat de hele week naar zijn werk, waarbij hij eruitziet alsof hij zich nooit wast, en op zaterdag gaat hij helemaal opgepoetst naar zijn liefje. Dat vind ik mooi. Het is toch zo dat vrouwen het niet fijn vinden om hun huid open te halen?” Hij sprak rechtstreeks tegen mij en ving mijn blik in de spiegel.
“Nee,” zei ik, “glad is absoluut beter.” “Het is ook wel eerlijk,” ging Eddie verder. “Jullie scheren je benen toch ook voor ons?” Zijn blik dwaalde naar mijn gladde, bruine benen onder de leren stoel. “Niet alleen voor jullie, ik wil zelf dat mijn benen glad zijn.” “En je oksels,” voegde Johan eraan toe, waarbij hij me in de spiegel doordringend aankeek. “Ja, benen en oksels,” antwoordde ik en vroeg me af waartoe dit leidde. Johan wist dat ik mijn benen en oksels schoor en mijn bikinilijn waks. Hij wist ook dat we vluchtig hadden besproken of ik mijn schaamhaar helemaal zou afscheren en dat ik het idee niet helemaal had afgewezen. “Krijg je ooit wel eens vrouwen hier die vragen of je hun benen wilt scheren?” vroeg Johan aan Eddie. Ik stond op en ging op de rand van Eddie ‘s toonbank zitten vanwaar ik toekeek hoe hij Johan ‘s bakkebaarden bijknipte Eddie lachte ten antwoord, maar iets in zijn gezicht reageerde onwillekeurig. “Je zou het doen, is het niet?” drong ik aan. Ik sloeg zelfbewust mijn benen over elkaar en streek met een hand over mijn gladde scheenbeen naar mijn knie. “Als die van mij niet waren geschoren, zou je ze met een scheermes kunnen doen, toch?” Door de manier waarop Eddie naar mijn benen keek, wist ik dat Johan en ik zijn belangstelling hadden gewekt. “Ja..? Antwoordde hij aarzelend, “dat zou ik kunnen doen…”
“Het zou toch gemakkelijk te doen zijn?” merkte Johan op. “Ze zou op deze stoel kunnen zitten en haar benen op je schouders laten rusten. Of ik zou ze voor je ophouden.” Ik zag dat ze een blik wisselden. Een blik die tegen Eddie zei, “het is goed, we kunnen op deze manier over mijn vriendin praten. Ik vind het niet erg.” Eddie ‘s ogen dwaalden weer over mijn benen, brutaler ditmaal. “Ja,” zei hij, met een stem die zowel uitdagend als schertsend klonk. “Kom de volgende keer maar met harige benen en dan zal ik mijn scheermes erop loslaten.” “Afgesproken,” zei ik en schoof naar achteren op de toonbank, mijn knieën iets uiteen zodat Eddie de beschaduwde holte eronder kon zien. Ik droeg een vleeskleurige Tanga, dus moest het eruitzien alsof mijn dijen in het duister vervaagden. Ik keek naar de mantel die Johan van zijn schouders tot zijn schoot bedekte en vroeg me af of hij net zo opgewonden was als ik. Eddie zette de tondeuse uit en reikte naar het scheermes. Staande achter Johan om zijn neklijn en bakkebaarden bij te knippen, keek hij mij via de spiegel aan, kennelijk zonder erg dat Johan hem ook in de spiegel kon zien.
“Je kunt dat scheermes dus voor van alles gebruiken?” Mijn vraag was niet zozeer een uitdaging als wel een uitnodiging. Eddie knikte, zijn ogen bleven me aankijken terwijl hij de losse haartjes uit Johan ‘s nek borstelde. “Wat ze je probeert te vragen is…” Zei Johan zacht, waarbij hij opstond en de lokjes van de kapmantel schudde.“…is, zou je haar helemaal willen scheren?” Eddie keek Johan ongelovig aan. “Het haar tussen haar benen, haar schaamhaar. Zou je het nu, terwijl ik toekijk willen afscheren?” Ik bleef zwijgend zitten, kijkend naar het verlangen en de verwarring op Eddie ‘s gezicht en voelde mijn poesje bij de gedachte alleen al nat worden. “We betalen er natuurlijk voor.” Vervolgde Johan, leunend tegen de toonbank, zodat we een driehoek vormden. Johan en ik tegen de toonbank, Eddie achter de stoel. Hij keek ons beiden aan, alsof hij bevestiging zocht, en toen gebaarde hij ten antwoord naar de stoel.
Ik ging op het leer zitten, nog warm waar Johan had gezeten en leunde met mijn hoofd tegen de steun terwijl Eddie de stoel tot heuphoogte omhoog pompte en hem achterover kiepte zodat ik bijna gestrekt kwam te liggen. Ik legde mijn benen op de armleuningen, het chroom koud tegen mijn kuiten en trok mijn rok omhoog en opzij. Ik voelde me verrukkelijk opgewonden bij het idee dat deze man mijn haar zou afscheren waarna ik volkomen naakt en blootgesteld zou zijn, in deze winkel achter de gesloten luiken. Johan ging tussen mijn benen staan en legde een hand pal op mijn geslacht, waar mijn Tanga al helemaal vochtig was door mijn opwinding. “Dit kan beter uit,” zei hij, en trok de Tanga uit, die hij vervolgens in zijn zak stopte. Hij staarde een ogenblik op me neer, naar mijn onbedekte geslacht, mijn gespreide benen en mijn achterover liggende lichaam op de stoel. Toen stapte hij opzij en zei tegen Eddie, “ga je gang.”
Eddie nam Johan ‘s plaats tussen mijn benen in. Hij had een scheerkwast van Marterharen in zijn hand en een kom met scheerzeep. Ook hij staarde enkele ogenblikken op me neer. Ik voelde me heerlijk kwetsbaar, keek naar hem op en sloeg mijn benen uitdagend verder uit elkaar over de metalen armleuningen. Langzaam, naar me kijkend, begon hij mijn geslacht in te zepen met de scheerkwast. De haren streelden zacht over mijn gevoelige huid en tussen de stugge krulletjes terwijl hij verderging. Toen de kwast over mijn klit ging, was het bijna pijnlijk door de indringende werking van de scheerzeep. Een scherp prikkelend maar zalig gevoel trok bij iedere streek door me heen. In de spiegel achter Eddie zag ik Johan ‘s gezicht, dat over mijn schouders naar Eddie ‘s werk keek.
Het duurde niet lang of al mijn schaamhaar was met scheerzeep bedekt waarna hij de scheerkwast neerlegde en een scheermes greep. Johan pakte mijn polsen, hield ze omhoog tegen de leren rugleuning terwijl Eddie aan mijn zijkant ging staan en ik naar mezelf in de spiegel keek. Benen gespreid en vastgehouden, klaar voor het scheermes. Een intense kramp van opwinding deed me beven toen ik het glimmende blad zag naderen en ik me de kou ervan tegen mijn huid voorstelde. Met zijn vrije hand pakte Eddie een plukje haar op mijn venusheuvel, gaf er een rukje aan zodat ik mijn adem inhield en sneed het af. Heel mijn schaamstreek bewerkte hij op die manier. Rustig, beheerst en met onbetwistbaar vakmanschap tot het meeste haar afgesneden was en er alleen stoppels over bleven.
Tegen dat Eddy zo ver was begreep ik waarom Johan mijn polsen in een ijzeren greep hield. Zonder zijn steun zou ik mijzelf onmogelijk kunnen bedwingen en onstuitbaar met tien vingers mijn orgasme hebben opgewekt. Vervolgens legde Eddy een stomende handdoek in mijn lies waarmee hij het overgebleven schuim weg veegde. Alleen al die behandeling deed mijn bekken opwippen en ik moest mijzelf aanmanen om mijn kuiten op de leuning te houden. Daarna zeepte Eddy de overblijvende stoppels terug uitvoerig in met de prikkelende scheerzeep, de strelende kwast. Nog steeds zwijgend terwijl het zweet op zijn voorhoofd parelde, zette hij op de leren riem het scheermes aan, zodat het op zijn scherpst aan het vervolg kon beginnen.
Het metaal raakte nu voluit mijn huid. Het enige dat ik voelde was het korte beheerste schrapen van het mes op mijn tere huid terwijl de stoppels werden afgeschraapt. Ik keek gehypnotiseerd toe hoe Eddie ‘s snelle handen over me heen gleden, de huid glad trok en schoor, glad trok en schoor. Het witte schuim verdween snel, liet roze huid achter. Toen hij dichter bij mijn geslachtsdelen kwam deed Eddie langzamer, zijn behoedzame vingers vonden de randen van de tere huid en trokken ook daar de huid glad voor het scheermes zijn werk deed. Zijn handen zwierven rondom mijn poesje, raakten me intiem aan, maar met een vreemd klinische benadering wat het nog opwindender maakte. Zijn vingers bewogen zich rond mijn klit. Omhoog en omlaag langs mijn schaamlippen, maar alleen lang genoeg om ook daar de pure zuiverheid achter te laten. Ik keek vol verbazing toe terwijl een compleet onbekend landschap zich onder het mes ontvouwde, mijn klit ontbloot, liggend tussen twee eenvoudige plooien van roze huid. De meesterhanden gingen naar beneden, uit mijn zicht, ik voelde dat ze aan weerskanten van mijn geslacht hun werk deden en bij het gevoelige plekje boven mijn anus eindigden.
Eddie stopte, bekeek zijn werk een ogenblik en wendde zich vervolgens tot Johan. Even verdween de vakman en veegde de getergde man het zweet van zijn voorhoofd. “Johan, wil je me een hete handdoek aangeven?” Het was de eerste keer dat iemand van ons had gesproken sinds hij mij was gaan scheren. Johan liet mijn polsen los en overhandigde Eddie een hete natte, flanellen handdoek, waarna hij zich vooroverboog om Eddie ‘s werk te bekijken. Terwijl Eddie de handdoek zachtjes over mijn geslacht wreef om de schuimresten weg te vegen, kon ik mij niet meer beheersen en drukte kermend en huilend van genot de hete handdoek in mijn kut, samen met Eddie ’s vingers. Ik liet mijn beheersing een ogenblik varen om kreunend een van de meest intense orgasmen van mijn leven uit te laten woeden