Ten slotte werd ons verzocht plaats te nemen voor de koffietafel. Ik ging tussen de jonge bruidsjonker en een van Esmeralda’s oude schoolvriendinnen zitten. Ik keek zoekend rond naar Johan, maar zag hem nergens. Ach, dacht ik, het heeft toch geen zin me er druk over te maken. Na vandaag zal ik hem toch niet meer zien.
Ik draaide me om naar de bruidsjonker en zag dat Johan hem hardhandig overeind trok. “Jij moet naast je oom Bernard gaan zitten,” zei hij tegen hem zonder een weerwoord te verwachten. “Hij heeft iemand nodig die een beetje op hem let.” En het volgende moment ging hij naast me op de lege plaats zitten.
Van binnen trok alles samen ik legde mijn handen plat op tafel om mezelf overeind te houden.
“Het heeft geen zin je met de tafelschikking te belasten als je niet eens je eigen plaats kunt kiezen,” zei hij opgewekt en reikte naar mijn glas. “Zo, waar waren we gebleven?”
Ik had nog nooit iemand ontmoet die in het openbaar zo schaamteloos flirtte als Johan tijdens die maaltijd. Het waren niet de gewone dingen als suggestief eten of het per ongeluk aanraken van onze handen bij het doorgeven van het zout. In feite raakten we elkaar nauwelijks aan. Het lag meer aan zijn ogen en de manier waarop hij tegen me praatte.
“Hoe was je reis hiernaartoe?” liet hij klinken als; “Hoe zou je het vinden om door mij te worden geneukt?”
Toen de maaltijd was afgelopen ontstond er enige drukte in de feesttent.
Mensen ruimden de tafel, de band arriveerde en in de verte zag ik de getuige zijn best doen Johan’s aandacht te trekken met een dwingende – kom-nu-hier – blik.
“Ik geloof dat je – meubel-verhuis-kwaliteiten – worden aangesproken,” zei ik tegen hem. Johan keek over zijn schouder en ving de blik van de getuige. Terwijl hij dat deed stak hij zijn hand onder de tafel en raakte me aan. Een vinger streek over de bovenkant van mijn dij naar waar de rand van mijn kous begon, die hij door mijn rok heen kon voelen. Alsof er niets was gebeurd keek hij mij weer aan.
“Je hebt gelijk.” Ik wilde hem ter plekke kussen en ik wist dat hij dat in mijn ogen kon lezen, maar hij stond op en liep weg naar het kleine podium.
Ik trof een groep jongere familieleden en hun vrienden bij de drankentafel. Terwijl de instrumenten werden opgesteld dronken we wat en maakten elkaar aan het lachen.
De muziek begon, een swingband, Esmeralda’s keuze, en het gelukkige paar leidde ons naar de dansvloer. Ze konden werkelijk fantastisch swingen. Hoewel Esmeralda nog steeds haar lange jurk droeg zwaaide haar nieuwe echtgenoot haar over zijn schouder en draaide haar op armlengte in het rond.
Geen wonder dat ze deze band had gekozen! De pianist en de bassist gaven een straffe beat ten beste, ondersteund door een groepje koperblazers dat al spelend rondliep. De zangeres stond op een zeer verleidelijke manier te zingen en ze zag er in haar strakke lovertjes jurk, die wel opgeschilderd leek, oogverblindend uit.
Gelukkig konden zelfs degenen die helemaal niet konden dansen zich op deze muziek bewegen en binnen de kortste keren hopste iedereen enthousiast in het rond. Hierdoor, en door mijn toch al opgewonden staat, brak het zweet me algauw uit. Ik voelde het langs mijn rug druppelen. Zo verhit botste ik bijna tegen Johan. Hij ving me keurig in zijn armen en gebruikte mijn verbazing om me tegen zich aan te trekken, niet hard, maar wel stevig. Zijn rechterhand pakte mijn hand en we dansten dicht tegen elkaar aan, zonder een maat van de muziek te missen. Zijn andere hand lag tegen mijn onderrug en hield me losjes vast zodat mijn heupen met de muziek mee konden bewegen. Dicht genoeg om te voelen dat hij net zo opgewonden was als ik.
Hij was een goede danser. Hij kende niet meer passen dan ik maar zijn hele lichaam bewoog soepel mee op de maat van de muziek. Hij leidde me met een natuurlijke gratie. Ik hoefde alleen maar mijn dijen tegen de zijn te drukken waarna mijn voeten vanzelf zijn passen volgden. Mijn hoofd hing iets achterover zodat ik hem kon blijven aankijken, en mijn gezicht was vlak bij het zijn. Als hij zich iets naar voren boog zouden we elkaar kunnen kussen.
En weer waren die handen, zonder zich over mijn huid te bewegen, zo uiterst veelbelovend.
“Ik weet wat jij wil,” zeiden ze. “Wanneer de tijd komt zal jouw genot en het mijne buiten elke proportie zijn.”
Ik dwong hem zijn hand op mijn rug te bewegen, naar mijn billen, of naar de voorkant, naar de aanzet van mijn borsten. Ik kronkelde praktisch als een reptiel over de dansvloer. Althans voor zover dat kon zonder ophouden met dansen.
De saxofoon jammerde vol passie een solo en ondertussen hielden Johan ’s ogen mij gevangen, mij tartend om weg te kijken.
Het nummer eindigde met een uitbarsting van lawaai en daarna speelde de band een rustiger stuk.
Sommige mensen verlieten de dansvloer om iets te drinken te halen. Wij bleven en maakten gebruik van het kalmere nummer om echt dicht tegen elkaar aan te dansen. Ik wreef mijn buik opzettelijk tegen de voorkant van zijn broek, waar ik zo’n harde, hete erectie voelde dat ik dacht dat hij ter plekke zou klaarkomen. Hij streek met zijn duim over mijn onderrug en vond de juiste plaats die mijn knieën deed verslappen.
“Anja.” Het was Koert. Zijn timing was weer eens net zo waardeloos als gewoonlijk. “Hoelang wil je nog blijven?”
“Wat denk je van voorgoed?” Wilde ik zeggen, maar ik hield mijn mond. Koert had aangeboden nuchter te blijven en terug te rijden, dus verveelde hij zich kennelijk nu al en hij wilde naar huis naar zijn tuinboeken. Als je hem zo bekeek, zou je nooit zeggen dat hij nog geen dertig was.
“We hebben nog een tamelijk lange rit voor de boeg dus ik wil wel dadelijk vertrekken. Over twintig minuten, goed?”
Ik knikte hulpeloos. Ik zou het waarschijnlijk wel tot een halfuur kunnen rekken, maar wat had het voor zin?
Ik zou hoe dan ook in Koert zijn auto belanden en terugrijden naar het huis van mijn zus, weg van deze man die ik al zijn kleren wilde uittrekken en overal likken.
Terwijl Koert zich een weg door de menigte baande keek Johan naar mijn verslagen gezicht.
“Blijf je niet logeren?” vroeg hij. Ik schudde vertwijfeld mijn hoofd.
“Nee, mijn zwager rijdt me straks naar het huis van mijn zus. Ik heb nog maar twintig minuten.”
Hij zei geen woord en hij liet mijn hand niet los. Hij draaide zich alleen snel om, liep haastig van de dansvloer weg en trok mij achter zich aan. We liepen de feesttent uit en hij sloeg meteen rechtsaf, weg van de lichten in de tuin, de duisternis in. Ik kon geen hand voor ogen zien. Op een haartje na misten we verscheidene scheerlijnen en bloembedden.
Johan stopte in de schaduw van een kleine boom, drukte mijn rug tegen de stam en kuste me eindelijk. Hij had zijn handen aan weerskanten van mijn gezicht geplaatst, omvatte het als een schaal waaruit hij dronk. Zijn lippen waren vol, zacht en hij bedekte er mijn hele mond mee terwijl zijn tong tussen mijn uiteen geweken lippen drong en over de mijne wreef. Ik smolt. Ik hield me aan zijn armen vast om niet voorover te vallen. Hij likte mijn tanden en mijn lippen, ongehaast en lui. Zijn mond was zo warm en nat. Hij kuste mijn kin, hals, en ik voelde kleine steekjes van genot tussen mijn benen.
Zonder omhaal trok hij de bovenkant van mijn lijfje naar beneden omvatte mijn borsten en likte ze waar ze boven mijn beha uit staken.
Ik woelde met mijn vingers door zijn haar. Hij rook schoon, naar babyshampoo. Vanuit de feesttent hoorde ik de muziek, een bezielde saxofoon speelde de eerste maten van “Summertime”.
Hij haakte zijn duimen in de cups van mijn beha en trok ze naar beneden zodat mijn tepels werden ontbloot. Teder liet hij zijn tong een voor een over mijn tepels spelen, waarna hij er zacht in beet. Ik was zo nat dat ik de kanten teddy tussen mijn benen drijfnat voelde worden. Terwijl hij scherp aan een tepel zoog, drukte Johan zijn hand op de voorkant van mijn rok tegen mijn klit en bewerkte hem door de stof heen met zijn vinger en duim. Ik kreunde zacht.
“Summertime…” klonk de hese stem van de zangeres uit de tent, “… and the living is easy.”
Johan ’s lange, slanke vingers wreven me door mijn rok heen. Soepele, ongehaaste strelingen die mijn benen deden trillen. Ik klemde me ter ondersteuning aan zijn schouders vast. Hij keek me nu recht aan, streek met zijn andere hand over mijn tepels. Alleen zijn handpalm raakte me aan toen hij zich langzaam heen en weer bewoog. Ik boog mijn hoofd naar voren, mijn mond vond de zijne en kuste hem gretig.Hij trok mijn rok omhoog, duwde me zacht terug zodat ik weer tegen de boom leunde. De teddy sluit met drukkertjes tussen mijn benen en hij trok ze met een dwingende hand open. Ik voelde de koele avondbries door mijn schaamhaar, over mijn vochtige geslacht.
Zijn duim duwde mijn klit van de ene naar de andere kant en vervolgens stak hij drie vingers bij me naar binnen. Ik was nu zó nat dat mijn sappen over zijn hand stroomden. Zijn ogen hypnotiseerden me tussen de kussen door. Zijn hand gleed in en uit me waarbij zijn vingers mijn kut opende en zijn knokkels me nog verder openduwden. Met zijn andere hand knoopte hij zijn gulp los en onthulde de erectie waar ik op de dansvloer tegenaan had gewreven.
Hij was lang, iets gebogen, met een grote kop. Zelfs in het halfdonker zag ik een druppel vocht op de top glinsteren. Ik stak mijn hand uit en pakte hem, trok hem naar me toe. Nu was het Johan ’s beurt om te kreunen terwijl ik de voorhuid op en neer, met volle vuist, over zijn eikel bewoog. Ik pakte zijn lip tussen mijn tanden en beet, niet hard, alleen maar om milde pijn toe te voegen aan het genot dat hij onderging.
Hij trok zijn hand van me weg en legde hem over mijn vingers rond zijn pik. Ik voelde mijn kleverige vocht op zijn vingers. Hij leidde zijn pik naar mijn ingang en duwde de dikke, gladde kop naar binnen zodat hij net de opening vulde.
Toen nam hij mijn handen, drukte ze naar mijn rug en tegen de ruwe bast van de boom. Een ogenblik bleef hij heel stil staan, kuste me niet eens, zijn pik maar net binnen in me en keek me recht in mijn ogen. Een laatste kans om neen te zeggen. God wat hou ik van hem, alleen nog maar om die ene seconde.
Toen gleed hij, met het woord glijden in zijn meest glijdende, glibberige betekenis. Hij gleed; hard, buigzaam en glad. Sterk, dwingend, dringend en teder naar binnen. Langzaam, onhoudbaar, beheerst en toch door niets te stoppen tot hij me volledig vulde. Ik voelde hem, vast geklonken, niet te verwijderen, gelast en samen gesmolten in de hoogoven van ons zijn.
Ik voelde zijn schaamhaar hard tegen mijn klit geperst dat mij nog harder deed verlangen naar de eruptie van zijn gloeiende alles verterende lava. Ik wilde gezuiverd worden door het vuur van zijn magma. Klaar gemaakt voor…
En ik huilde zonder geluid. Ik weende, zielsgelukkig en hartverscheurend. Stil en gelaten om mijn onontkoombare bestemming als vrouw. Het lot waar ik voor geschapen ben, de oerfunctie van elke vrouw die ik altijd had gehaat. Wat ik nooit wilde, voor niets zou laten gebeuren.
De ongerepte aarde, als Goddelijk geschenk in drievoud, verpakt in een sterrenhemel die bedrukt mocht worden met miljoenen Gigolo, en versierd met miljarden kanten Hoeri. Nooit! Niets zou mij ooit overtuigen.
En nu? Ik wilde. Punt.
Angstig voor mijzelf en zijn reactie smoorde ik mijn oeverloos verlangen in een onverstaanbare kreun.
Het was genoeg, hij was de efficiëntie ten top. Ik was al zo lang zó opgewonden dat ik meteen kwam. Gespietst op zijn lange pik, tegen de boom gedrukt, terwijl de huwelijksgasten in de tent dansten en het meisje zong, “One of these mornings, you”re gonna rise up sin- ging…”
Johan hield zich bewegingloos toen de krampen van mijn orgasme zijn pik knepen en mijn lichaam hulpeloos verkrampte. Hij sloeg mijn gezicht gade toen ik erin slaagde niet hardop te schreeuwen.
Pas toen ik mijn ogen weer opende en hem aankeek begon hij me met langzame, afgemeten stoten te neuken. Zijn staaf schoof diep in me, ik voelde zijn linnen broek tegen mijn dijen en buik. De dikke kop van zijn pik schuurde op en neer langs de binnenkant van mijn vagina.
Johan schoof zijn handen onder mijn naakte dijen en tilde me op waarna ik mijn benen om zijn middel sloeg. Mijn gewicht steunde op hem en tegen de boomstam. Ik bewoog op en neer op zijn paal. Zijn middelvinger streelde me achter de ingang van mijn kut waar zijn pik in en uit gleed, glibberig van mijn sappen. Ik voelde zijn bewegingen dringender worden en zijn opwinding wond me nog meer op. Ik voelde zijn natte vinger bij de ingang van mijn anus, zacht drukkend en toen duwde hij hem erin. Bevochtigd door mijn eigen sappen gleed de vinger helemaal naar binnen. Ik was vol, voor en achter. Iedere stoot wreef hij nu zowel tegen zijn eigen vinger als tegen mijn vaginawand. Hoe langer hij doorging hoe meer ik me op zijn bewegingen en formaat instelde. Hij neukte mij niet, ik liet mij niet pakken. We gaven toe aan ons wederzijds verlangen, het oude ritueel tussen man en vrouw. Een rite waar beide naar verlanden en moesten ondergaan. We beleefden het simultaan tot aan het uiterst denkbare genot. Een genot zo diep en heftig, omdat de natuur het in als zijn egoïsme, had ingebouwd om zijn eigen voortbestaan te bestendigen.
Toen hij kwam, met heftige stoten pompend, voelde ik zelf weer een orgasme opwellen. Kut en anus trokken tegelijkertijd samen en een kreet ontsnapte mij, nauwelijks onderdrukt door Johan ’s mond op mijn lippen.
Terwijl ik mijn voeten weer onvast op de grond plaatste en we hijgend stilstonden, nog steeds verenigd, legde Johan zacht een vinger op mijn lippen.
“Hush little baby, don”t you cry”, klonken de laatste maten van het lied door het dunne canvas van de tent. We glimlachen allebei.
Johan boog zijn hoofd en kuste me weer, zachter ditmaal. Ook ik wou meer.
In de verte hoorde ik iemand roepen.
“Anja?” Het was mijn stiefzus.
“Shit!” fluisterde ik en keek rond om te zien waar de stem vandaan kwam. Een gestalte liep door de tuin in onze richting. Het was Koert.
Johan glipte uit me en ik trok mijn rok naar beneden. Ik liep in het donker zo snel mogelijk weg en trok onder¬tussen mijn lijfje over mijn borsten.
Toen ik de hoek van de tent om kwam botste ik tegen de zangeres aan die net door de tentflap naar buiten kwam met haar glinsterende sandaaltjes in haar hand.
Ze keek me verbaasd aan, zag mijn wanordelijke kleren en schonk me een begrijpende grijns. Voor het eerst bloosde ik onder de begrijpende blik van een andere vrouw. Ze wende zich erg bruusk weg.
Terwijl ik naar de voorkant van de tent liep waarbij ik de zoekactie ontweek die Koert had opgezet zag ik dat ze naar een busje liep.
Er was iets minder glamour aan haar; wat was het? Toen ze de lichten van de parkeerplaats bereikte zag ik het, ze had tuinklompen aangetrokken om de modderige tuin over te steken. Maar er was nog iets subtiel veranderd in haar houding dat niets met klompen te maken had.
Ik was niet voorbereid op de geschrokken blikken die me begroette toen ik de tent binnenging om mijn handtas te zoeken. We waren toch niet boven de muziek uit te horen geweest?
My overhandigde me mijn tas en stuurde me meteen weer naar buiten.
“Kom mee,” siste ze, “voor Esmeralda ’s moeder je in deze toestand ziet.”
“Wat voor toestand?” Ik was vastbesloten me er zo brutaal mogelijk doorheen te slaan.
“Laten we zeggen dat je de volgende keer beter geen roomkleurig pakje aan kunt trekken,” antwoordde ze en gooide me bijna op de achterbank van de auto. Koert had de motor al gestart en hij had een gezicht als een donderbui. Ik besloot me niet te verontschuldigen voor het oponthoud.
Toen de auto van de parkeerplaats reed slaagde ik erin mijn jasje uit te trekken en het te onderzoeken. De rug vertoonde groene strepen van de boom. Ze zagen eruit als grasvlekken. Eigenlijk ironisch dacht ik, innerlijk grinnikend. Geen wonder dat Koert zich zo geërgerd gedroeg.
Terwijl we de hoofdweg naar Mechelen op draaiden, bedacht ik me plotseling dat ik niet eens afscheid had genomen. Ik vond het bijzonder spijtig, voelde mij ellendig. Even had ik aandrang om mijzelf te betreuren, de hemelsluizen open te zetten.
En toch… Ik troostte mezelf.
Ik hunkerde nu naar hetgeen ik altijd verafschuwd had.
Binnen een paar dagen zou ik mijzelf raadplegen. Met die gedachte kon ik vrede nemen en mij neervlijen in de warme schoot van My. Mijn Doni was gewekt.