Helemaal in het donker liep Helene langs de oevers van het in daglicht zo mooie riviertje ergens in Zuid-Frankrijk. Haar lange, glanzende haren dansten als een mooi lied op de wind van deze zwoele zomeravond, terwijl ze tuurde in het steeds dieper wordende donker van de groeiende nacht die de kou met zich meebracht. Het voelde alsof iemand een warme deken van Helene s’ schouders af had getrokken en deze een gooi had gegeven, zo het water in. Ze had harde tepels van de wind gekregen en haar korte rokje waaide in allerlei richtingen gedwongen door de wind. Die middag had Helene een jongeman ontmoet op de markt van het, o zo vredige, dorpje vlak bij het huisje dat ze had gehuurd voor de zomer.
Zijn naam was – heel toepasselijk – Pierre en hij had gitzwarte ogen, dezelfde kleur als zijn halflange haren die hadden geglommen onder de hete, opwindende zon. Hij had haar aangesproken en met een zoetsappige Franse stem had hij haar gevraagd of ze wat met hem wilde drinken. Helene kon gewoon geen ‘Nee’ zeggen tegen deze Zuidelijke Adonis, dus volgde ze hem als een mak lammetje naar de lokale kroeg. Het was er donker en muf, de vliegen waren hun enige gezelschap, buiten de barman om, verder was het er uitgestorven. Ze zaten aan een vuile plakkend tafeltje met elkaar te praten over poëzie, drank, lekker eten en de romantiek. Helene was helemaal weggedreven op de zwarte meren in zijn diepe ogen en het leek erop dat ze verliefd was. Pierre had haar na letterlijk enkele uren van drinken en praten gevraagd om die avond naar de rivier buiten het dorp te komen, dan zou hij daar op haar wachten met een leuke verrassing. Nou, Helene wist zich even geen raad, maar ze besloot toch maar in te gaan op zijn uitnodiging. Je leeft tenslotte maar een keer, dacht ze bij zichzelf.
En nu stond ze aan de oever van het riviertje te turen over het kabbelende water. Ze volgde de kleine golfjes die de stroming veroorzaakte met haar ogen, tot de rivier een bocht maakte. Daar zag ze een klein, warm lichtje branden en haar gedachten gingen meteen over naar Pierre. Zo snel als ze kon, liep ze richting het lokkende licht, wat hierdoor alsmaar groter en groter werd. Ze was er nu bijna en ze kon Pierre zien liggen in het droge gras aan de oever. Maar hij was niet alleen! Ten hoogte van zijn kruis bewoog een blond vrouwenhoofd zachtjes op en neer en naast het kabbelen van het water, was het sabbelen van haar mond duidelijk hoorbaar voor Helene.
Boos stapte ze op Pierre af. “Wat is dit? Is dit je leuke verrassing? Nou, verrast ben ik zeker!” Pierre schrok op en het blonde stuk dat aan zijn lul sabbelde, verslikte zich haast in haar eigen spuug. “Helene, ik kan het je uitleggen. Dit is inderdaad mijn verrassing. Ik had geen idee dat je zo zou schrikken, mijn excuses. Dit is mijn vrouw. Toen ik haar over jou vertelde, werd ze onmiddellijk geil en wilde ze naar hier meekomen. Maar, als je dit zo niet wilt, dan kan ik je later wel alleen ontmoeten?” Helene ’s woede zakt al wat af en ze stelde Pierre gerust door op het tweetal af te stappen en de vrouw een dikke tongzoen te geven, terwijl ze Pierre zijn natte en keiharde lul af begon te trekken. Pierre liet zich achterover vallen en genoot van het schouwspel boven zijn lul.
Helene bracht haar mond richting de grote gezwollen eikel en maakte haar lippen nat. Ze keek Pierre wellustig aan, nam ze zijn dikke lul tussen haar lippen en begon keihard te zuigen. Helene schoof iets opzij, zodat Pierre zijn vrouw mee kon doen en samen likte ze aan zijn natte eikel en om de rest van zijn geile pik dat het een lieve lust was. Pierre hield het haast niet meer en kondigde aan dat hij klaar ging komen. Sneller begon het tweetal nu te zuigen, likken en trekken en binnen enkele ogenblikken spoot het witte spul recht omhoog op de uitgestoken tongen van de dames, die alles op probeerden te likken en dat wat ze niet met hun mond opvingen, droop over hun handen op Pierre zijn buik en ballen. Zijn vrouw pakte een handdoek en veegde Pierre helemaal schoon.
Tot Helene ’s verbazing bleef zijn lul keihard overeind staan en gebaarde Pierre haar om op zijn lul te gaan zitten. Dat liet ze zich geen twee keer zeggen en terwijl Helene haar slipje uittrok, wreef Pierre zijn vrouw langs haar dijen. Helene had verwacht dat ze geschrokken zou reageren, maar ze raakte door de lichte, fluwelen betasting van haar warme vingers alleen maar opgewonden. Ze liet zich nu zakken over Pierre zijn harde lul en ze slaakte een zachte, haast inwendige zucht, terwijl Pierre ’s vrouw haar klitje begon te bewerken met haar vingers. Harder en sneller begon Helene te rijden en het duurde niet lang meer of ze zou klaar gaan komen, mee door de vrouw haar wrijven over haar klitje. “Pierre… Ik ga zo… komen!” Pierre kondigde met een hoop gehijg aan dat het bij hem ook niet lang meer zou duren en zo kwamen ze tegelijk tot een geweldig orgasme.
Helene stapte van Pierre af, ging op haar rug liggen en ze voelde hoe zijn vrouw haar kutje leeg begon te likken. Dat was nog eens lekker nagenieten zeg. In de diepe nacht begon Pierre nu zijn vrouw in haar kleine kontje te neuken en Helene bekeek dit alles aandachtig, terwijl ze zichzelf tot een nieuw orgasme vingerde en streelde. Pierre had de volgende nacht een nieuw ‘slachtoffer’ weten te strikken en Helene mocht dit keer niet mee, maar op een afstandje stond ze stiekem mee te gluren en te vingeren, terwijl het verhaal zich voortzette. Het was een schitterende vakantie, hier bij het riviertje.
Xaviëra