Er stond een lekker briesje. Regina hield de fokkeschoot goed vast. Daniël neuriede aan het roer en deed vergeefse pogingen om zijn sigaret aan te krijgen. Hij deed het roer onder zijn oksel om twee handen vrij te hebben en eindelijk lukte het hem. Een geurige sliert tabaksrook fladderde naar stuurboord. Daniël liet zijn blikken over Ursula dwalen die aan bakboord lag te soezen. Haar stevige kontje torende omhoog in haar gespannen bikinibroekje. Omdat ze een beetje wijdbeens lag, kon hij iets verder kijken. Hij voelde hoe er iets in zijn kleine zwembroek begon te werken. Hij liet snel zijn blik naar de andere kant van de boot gaan, waar Finn op zijn rug een sjekkie lag te roken. Finn, over wie op school zoveel verhalen de ronde deden! Wie en wat die al niet allemaal versierd had! Het was een troost voor Daniël dat de bobbel in Finn broek een gewone bobbel was, niet groter dan bijvoorbeeld zijn eigen bobbel.
He, wat begon dat ding in zijn broek te spannen en te jeuken. Weer keek hij naar Ursula’s onderaanzicht. Het bloed begon hem naar het hoofd te stijgen. Ook Regina betrok hij nu in zijn gezichtskring. Ze zat half van hem afgewend voorin. Hij kon juist de lijn van haar linkerborst volgen. Regina haar borsten had hij vaak gevoeld onder het vrijen, maar steeds door een jurk of shirtje heen. Hij probeerde zich te herinneren hoe dat voelde. Net als destijds kreeg hij er nu ook weer een stijve van. Als hij ergens alleen was geweest, had hij er wel raad mee geweten. In bed, boven de wasbak, met in zijn andere hand een seksblaadje.
“lk heb zin om te zwemmen” zei Hilda, zonder zich om te draaien.
“Ja, ik heb het ook warm” antwoordde Finn.
“We kunnen het anker hier uitgooien maar ook doorvaren tot dat eilandje” zei Daniël.
“Doe dat maar kerel” zei Finn, “daar ligt nog een boot en in boten bij eilandjes heb ik vaak de leukste dingen gezien”.
Ook Ursula richtte zich nu op, en vroeg: “Hoe laat is het eigenlijk?”
“Vier uur” zei Finn.
“Moet je vroeg thuis zijn?” Daniël koerste op het eilandje af, de andere boot lag gedeeltelijk achter bomen en struiken aan de andere kant, legde de boot stil en wierp het anker uit. Achtereenvolgens lieten alle vier zich in het water glijden. Finn ging meteen Ursula achterna. Ursula had de naam het mooiste meisje van de school te zijn, en ook het geilste. Ze wilde pas mee gaan zeilen toen Finn het gevraagd had. Finn was dan ook al zeventien!
Daniël zwom een rondje om het eiland. Op een meter of twintig passeerde hij de andere boot. Deze leek wel uitgestorven. Alleen het kabbelen van het water was te horen. Nee, nu hij meer in de wind zwom, hoorde hij duidelijk, hoewel zacht, een radio, “See fly feel me”. Hij liet zich op zijn rug uitdrijven. Zag hij daar haren of vergiste hij zich? Hij vergiste zich niet. Het haar ging achterover, er kwam een neus, een mond, en een fles. Wijn zo te zien. Beter dan die zoete en lauwe priktroep die zij meegenomen hadden. De fles ging weer naar beneden en kwam even later op een andere plek weer omhoog. Hij zwom in een grote boog naar het eilandje toe, Daar kon hij misschien beter zien. Wat hij zag, viel hem in eerste instantie tegen. Twee vrouwen. Ze zagen hem ook en een donkere met heel kort haar hield de fles uitnodigend omhoog Hij waadde weer het water in en zwom naar hun boot toe, hees zich aan de rand op en bleef zo op zijn gestrekte armen hangen.
“Je mag wel even aan boord komen” zei de donkere. “Een slokje wijn is beter dan een scheut van dat verpeste water hier.”
“Mag je wel drinken? Hoe oud ben je?” Vroeg de roodharige vamp.
“Achttien” antwoordde Daniël zonder te liegen. Hij stapte naar binnen; ging op de bank zitten en nam de fles aan. Erg veel zat er overigens niet meer in.
“Geneer je niet, het is niet onze enige!” Kordaat zette hij de fles aan de mond en dronk: ad fundum, waardoor hij zich verslikte.
“Lekker? “ vroeg de rooie. “Maak jij nog eens een fles open Ada!”
“De laatste” zei ze. Daniël begon zich al wat rozig te voelen. Die borsten leken verdomme bij iedere slok groter te worden.
“Ben je in je eentje aan het zeilen?”“Nee, met zijn vieren.”
“Met vier jongens?”
“Nee, er zijn twee meisjes bij.”
“Zo, jij bent er vroeg bij!” Daniël voelde dat hij bloosde.
“Waar zijn de anderen?”
“Nog aan het zwemmen denk ik.” Hij keek naar de boot en zag vaag dat Ursula zich stond af te drogen.
“Is dat je vriendinnetje?” Vroeg Marion.
“Nee.”
“Is het andere meisje je vriendinnetje?”
“Geweest” antwoordde Daniël. Dus je hebt een ongelukkige lief de achter de rug! Daar moet op gedronken worden” zei Ada.
“Hi ha ho” zei Daniël. Van die ene borst zag hij bijna de hele tepel. Voor de tweede keer vandaag leek het of zijn broekje te klein was. Ada bukte zich voorover om de fles te pakken en hij zag zo haar hele tieten. Hoe zouden die voelen?
“Heerlijk, die wijn. Wil je nog wat?” Vroeg Ada.
“Ach, een klein slokje gaat er nog wel in.” Veel meer dan een klein slokje nam hij ook niet, want hij voelde zich al een tikkeltje dizzy.
“Leuk figuurtje heeft dat meisje, daar op die boot. Niks voor jouw Daniël?” Vroeg Marion “of heeft ze al een vriend?”
“Geen vaste, iedereen loopt haar achterna!”
“Jij ook?”
“Iedereen!” Ada was bezig met de nagels van haar voeten. Haar borsten lagen op een presenteerblaadje, glad en rond.
“Vind je onze bikini’s mooi?” Vroeg Marion.
“Prachtig, “ bracht Daniël er uit.
“Wat vind je er mooi aan?”
“Eh… alles!”
“Alles? Zoveel is het anders niet. Zijn ze mooier dan van de meisjes die jullie bij je hebben?”
“Ze staan mooier.”
“Wij zijn ook ouder, wij zijn al bijna dertig.” Een van Ada’s borsten was nu helemaal uit zijn schamele omhulling gefloept. Daniël keek er gebiologeerd naar. Marion stootte haar aan.
”Ada, je bent een beetje bloot aan de bovenkant. Er is een heer in het gezelschap!” Ada keek verschrikt op en frommelde haar tiet er weer in.
“Heb je wel eens vaker borsten gezien?” Vroeg Marion.
“Ja.”
“Mooier dan deze?”
“Niet in het echt.”
“Vind je de mijne ook mooi?” Tijdens deze zin maakte Marion haar behaatje los en haar twee tieten hadden de grootste moeite om te blijven staan. Aarzelend keek Daniël ernaar. “Wij hebben daar namelijk altijd ruzie over, wie de mooiste heeft. Hebben jongens nooit zoiets?”
“Ja, als we ons verkleden voor gymnastiek of zo.”
“Nou, welke vind je het mooiste?”
“Ik zie niet veel verschil.”
“Ada, laat jij ze ook eens zien. We hebben nu tenminste eens een onpartijdige scheidsrechter” Ook Ada liet haar slabbetje vallen.
“Deze zijn iets minder groot, maar ik vind wel dat ze mooier staan,” luidde Daniëls commentaar.
“Ik geloof dat je gelijk heb, die van Ada zijn steviger. Die van mij groter.” Om dit laatste te demonstreren schudde ze even licht met haar bovenlichaam.
“Ze lijken op die van die ene filmster” zei Daniël, “hoe heet die ook alweer?” Die gingen ook zo op en neer toen ze door het bos rende.”
“Ben jij wel eens met een meisje naar bed geweest?” Vroeg Marion, terwijl ze haar hand op Daniël zijn knie legde.
“Nee, nog nooit. Alleen maar vrijen en grijpen.” De hand masseerde de knie, kroop af en toe een stukje hoger, ging dan weer terug naar de knie. Ook Ada was nu iets dichter bij komen zitten. Vier borsten had hij onder zijn handbereik. Zijn lul dreigde boven zijn broekje uit te komen. Hij voelde hem helemaal bewegen en kloppen. Voordat hij het volledig besefte, had hij twee borsten vast, van elk een. De warmte en zachtheid ervan plantte zich over zijn eigen lichaam voort. Wat waren die tepels groot en hard. Alsof ze op een dergelijk sein gewacht hadden, wierpen vier handen zich op zijn hinderlijke broekje, dat binnen de kortste keren naar de bodem verhuisde. Wat een verademing Trots keek hij naar zijn schuin omhoog wijzende lul.
“Wat er niet allemaal in een dergelijk klein broekje kan zitten, he Ada.”
“Ongelofelijk.” Ada voelde er voorzichtig aan en een ongekend zalige huivering doorvoer Daniëls lichaam. Door zijn hele lijf leek elektrische stroom te lopen, van zijn lul tot in alle uithoeken. Heel zacht masseerde Ada zijn lid, met haar andere hand aaide ze over zijn zak. “Prachtig is hij. Voel jij ook eens Marion?” Nu betastten Marions handen zijn lul. Zij deed het iets forser, schoof al aarzelend zijn opperhuid op en neer, waardoor zijn eikel vrij kwam. Ook die streelde Marion. Dat deed op een vreselijk lekkere manier een beetje zeer. Van de weeromstuit had Daniël vergeten iets uit te richten met de twee borsten die hij nog steeds in zijn handen droeg. De borsten zelf herinnerden hem er aan. Ze drongen duidelijk aan en Daniël hervatte zijn streel-, grijp- en knijpwerk. Steeds dichter kwamen de borsten bij hem. Die van Marion, de grote, lagen ongeveer op zijn schoot, hij voelde ze tegen zijn dijen opkruipen. Ada richtte zijn piemel tussen Marions tieten, Marion kneep ze door haar schouders naar voren te brengen samen en begon langzaam heen en weer te gaan. Hij liet Ada’s tiet los en greep ze nu alle twee van Marion, drukte ze nog meer naar elkaar toe en bewoog steeds meer zijn heupen op en neer.
“Nu ga je bijna met een meisje naar bed, he Daniël? Alleen op de verkeerde plaats, “ zei Marion. Daniël merkte dat haar stem zachter was geworden dan eerst.
“Echt neuken doe je hier,” vervolgde Marion en ze pakte Ada bij haar kruis, waarin ze leek te wroeten. Aan Ada te zien, vond ze dit lekker. Marion greep de bovenkant van Ada’s broekje en, Daniël kon zijn ogen haast niet geloven, begon ze met korte rukken het broekje omlaag te trekken. Een donkere dot haar, en daaronder. Snel lag Ada’s bikinibroekje naast dat van Daniël en Marion bleef door-wroeten. Geleidelijk gingen de benen uiteen en steeds meer van de kut werd zichtbaar, vooral toen Marion af en toe haar vinger naar binnen liet schieten, aanvankelijk een klein stukje, allengs steeds verder tot hij er bijna helemaal in verdween. Toen hij Ada zwak hoorde kreunen, bemerkte hij pas dat hij daar zelf ook, waarschijnlijk al een tijdje, mee bezig was. Marion haalde zijn lul tussen haar borsten vandaan, ze bleef bij Ada naar binnen en naar buiten schuiven, en bracht hem aan haar lippen, die ze er traag omheen welfde. Steeds verder verdween hij in haar warme, vochtige mond. Zou een kut ook zo voelen? Dacht hij, of nog lekkerder?
Ada was nu ook met Marions broekje bezig, de laatste der Mohikanen, en ook dat verdween naar de bodem van de boot. Hier zag Daniël prachtig, donkerrood schaamhaar, nog meer dan bij Ada, wier hand ook hier spoedig haar weg vond.
“Stop, hem er in,” hijgde Marion ineens en liet zich achterover vallen. Dit liet Daniël zich geen twee keer zeggen. Hij dook boven op haar en begon al te wippen voordat zijn pik er in zat. “Stop hem er met je hand in!” Dit deed Daniël. Hij pakte zijn lul vast en begon het gat ermee te zoeken. Toen hij kennelijk vlakbij was, schoot Marions toch al zo bewegelijke kutje plotseling omhoog en vast zat hij. Er leek geen eind aan te komen, zijn hele lul schoot naar binnen, werd opgeslurpt. Ze duwde hem er weer bijna uit en weer schoof hij de warme, zachte, vochtige tunnel in. Steeds sneller volgden de bewegingen elkaar op. Daniël hoorde iedereen kreunen en hijgen. Hij had nooit kunnen dromen dat het zo lekker was. Plots voelde hij dat zijn sperma in aantocht was, zijn eikel begon te kloppen. Hij dacht dat hij het uitgilde toen de eerste spetter er uit schoot. Als een waanzinnige bleef hij door stoten en door spetteren. Ook Marion hoorde hij vreemde geluiden maken. Hij voelde dat zijn voorraad bijna uitgeput was, maar toch kwamen er nog spetters, zij het met steeds meer tussentijd.
“Nog meer, Daniël. Daniël!”
Hij stootte door maar er kwam niets meer. Marion gierde nu helemaal. Haar hele onderlichaam schoot omhoog, haar benen trokken zijn lichaam omlaag en persten zijn lul, nog steeds stijf, naar binnen. Daar binnenin werd zijn lul aan alle kanten geknepen en gemangeld. Het deed hem behoorlijk pijn en Marion krijste door. Rustiger werd Marion in haar geluiden en in haar schokken. Ze kneep hem nog wel. Afgemat lag hij met zijn wang op haar formidabele, snel op en neergaande borst. Een hand streek over zijn billen, ertussendoor, over zijn ruggengraat, door zijn haar. Hij kwam tot de conclusie dat het een hand van Ada moest zijn, nu weer terug bij, en vooral tussen zijn billen, want beide handen van Marion waren bij Ada bezig. En hoe! Twee vingers van de ene hand woelden in de kut, waarvan hij soms de roze binnen stoffering ontwaarde. De duim, van diezelfde hand, ging onder haar kutje door in de richting van haar billen en deed daar misschien wel hetzelfde wat die ene vinger bij en vooral in zijn kont deed. Verdomme, wat stak ze die vinger er ver in. Ook onder zijn zak voelde hij trouwens iets. Zijn leuter was ondertussen slap geworden maar zat er nog steeds een stukje in, hoewel hij voelde dat hij er uit wilde floepen. Hij deed zijn uiterste best om hem er in te houden, zeker nu hij naast zich kon zien wat een prachtig en zalig ding een kut was. Hij wou dat hij daarin zat, maar dan wel stijf!
Ada begon nu wijdbeens te kronkelen. Hij zag nu ook dat Marions andere hand midden in het schaamhaar bezig was en snel horizontaal heen en weer wreef. Nog dieper ging die vinger bij hem naar binnen, nog duidelijker werden zijn kloten vastgegrepen. Zijn lul vertoonde weer tekenen van leven en strekte zich als een uitschuifbare verrekijker uit, steeds dieper weer naar binnen bij Marion. Ada ging nu net zo te keer als Marion een kwartiertje geleden onder hem. Marion begon zelf ook weer een beetje mee te wippen, wat zijn erectie alleen maar bevorderde. Bij iedere kalme maar steeds diepere stoot werd het weer lekkerder.
Ada ontplofte. Het schouder-schokken van haar lichaam voelde hij via Marion bij zichzelf komen. Hij zou zo wel uren willen voortglijden en hoopte dat zijn zaad niet te snel zou komen. Toen Ada’s wippen afnam, minderde Marion ook vaart. Na een poosje lag hij stil, diep in haar verankerd. Bij deze rust sloot Ada zich langzamerhand ook aan, totdat alleen nog het kabbelen tegen de boot hoorbaar was. Lang bleven ze liggen. Daniël zijn piemel was weer een aardig stukje gekrompen. Marion fluisterde in zijn oor.
”Je moet zo maar eens bij Ada naar binnen kruipen. Die wil dat fijne ding van je vast ook wel eens voelen.” Daniël lag eigenlijk net zo behaaglijk. Hoewel, nu hij weer eens naar dat donkere dotje daar keek. Met een beetje heimwee trok hij zijn half-grote lul behoedzaam uit Marion, wat maakte dat een grappig geluid, hij richtte zich op en kroop op zijn knieën naar Ada toe.
“Kom maar lieverd.” Zij pakte hem beet en had heel vlug zijn lul weer volledig stijf. Vervolgens legde ze hem op zijn rug en ze knielde boven zijn op spanning gekomen eikel. Langzaam liet ze zich zakken. Hij raakte de buitenkant al aan en steeds verder zakte ze, totdat hij haar schaamhaar tegen zijn buik voelde kriebelen. Nu ging ze op en neer wippen. Hij leek nog verder naar binnen te schieten dan eerst. Bovendien kon hij het nu schitterend bekijken. Ook haar tieten kwamen zo buitengewoon voordelig uit. Ze was trouwens verrekt knap, deze Ada. Voor hem mochten ze op school Ursula houden. Ze deden hun best maar. Voor hem hoefde het niet meer.
In zijn ooghoek ontwaarde hij Marion. Ze lag vlak naast hem en met haar handen bij zichzelf bezig. Daniël koerste ook een van zijn eigen handen in die richting. Zijn hand werd gretig ingehaald en aan het werk gezet. Hij kon er niets van zien maar voelde wel dat hij ergens tussen haar haartjes langs een klein bobbeltje werd gehaald en vandaar, omlaag dus, naar de opening waar hij net vandaan kwam. Ada begon steeds feller te wippen.
“Kom Daniël, kom!” Hij ging steeds feller meedoen, zijn hand overigens ook.
“Stoten Daniël. Stoten!” Hij deed verdomme niet anders. Hij stootte zich suf en zag een roze waas voor zijn ogen trekken. Weer voelde hij het sperma oprukken en daar kwam het aan. “Ja! Ja! Ha!”
Hij spoot zich in een hoog tempo in haar leeg. Zij kreunde en haar lippen schenen te praten of te roepen. Het antwoord kwam van de andere kant, waar zijn wijsvinger tot lul gepromoveerd was. Midden van deze tweestemmige serenade voelde hij zich heer en meester, vooral toen hij in de verte zijn naam hoorde roepen. Hij glimlachte om Hilda, om Ursula en vooral om Finn.
“Hoe laat is het,” vroeg Marion, toen ze gedrieën nog steeds naakt, een sigaretje zaten te paffen en iets verfrissends dronken. Nog steeds werd Daniël met tussenpozen geroepen. Ada haalde ergens een horloge vandaan en zei. “Het is kwart over zes.”
“Mooie tijd om een duik te nemen,“ zei Marion en ze voegde de daad bij het woord. Daniël volgde haar voorbeeld. Ada had geen zin. Dat friste lekker op. Vrij snel zwommen ze weer terug naar de boot. Bij het instappen schaamde hij zich een beetje vanwege zijn minimale leuter maar zij vonden dat juist enig. Na nog een sigaretje nam hij afscheid van allebei, vrij innig.
“Misschien tot een volgende keer Daniël. Je weet het nummer van onze boot!”
Met zijn broekje weer aan zwom hij om het eiland terug naar zijn eigen boot. Een paar keer keek hij nog om tot hij alleen nog maar het zeil zag, met het nummer.
StefanK