Het had iets clandestiens om in een hotel aangrenzende kamers te nemen, bedacht ik.
De kamer was een minisuite met een bank en een keukenhoek en een aparte slaapkamer. Ik kon rondlopen, maar dat deed ik niet. Ik kon het licht aandoen, maar dat deed ik ook niet. Want er stond iets te gebeuren. Ik voelde het. Ik zette mijn tas op het aanrechtje en luisterde. Johan was in zijn kamer. De grendel aan de andere kant van de tussendeur werd weggeschoven en… Mijn hart bonsde zoals het al deed vanaf het moment dat ik met de lift naar boven was gekomen. Hij had zijn kaken op elkaar geklemd en zijn handen diep in de zakken van zijn jas gestoken.
Mijn blik was afgedwaald naar de rits van zijn broek. Hij was opgewonden. Heel erg. Ik had verrast kunnen zijn, behalve dat ik mijn deel had bijgedragen om hem zover te brengen. Toen hij me hielp bij het uitstappen voor het hotel, had ik hem eerst gekust. Hard en snel, met mijn handen in de zijne. Ik had hem losgelaten met de woorden “hoe eerder, hoe beter”.
Nu, op dit moment, stond er iets te gebeuren. Goddank. Ik had hem bijna besprongen toen we op de snelweg reden en hij mijn verbeelding prikkelde met alle dingen die hij met mij wilde doen. Onder de gordel.
Hij verspilde geen tijd met praten. De tijd voor lieve woordjes was voorbij. Zijn hand omklemde in één vloeiende beweging mijn kaak, tilde mijn gezicht op en hij nam mijn mond met een heftigheid die mijn lippen zacht maakte, mijn longen leegzoog.
Ik had het heet, mijn huid stond strak en tintelde op de juiste plekken. Ik deed mijn hoofd achterover om naar adem te kunnen snakken en hij maakte gebruik van de gelegenheid om zijn tong in mijn mond te steken. En wat altijd zo… merkwaardig had geleken, was nu absoluut, absoluut logisch. Het was voorspel. Een belofte. Wat hij met zijn mond aan het doen was, zou hij ook doen met dat keiharde lichaamsdeel dat, daarbeneden, tegen mijn aan drukte. Hij maakte zich los en zijn stem klonk als een grom en deed mijn huiveren. “Zeg ja.”
”Ja.”
Hij duwde mijn tegen de deur, plaatste zijn handen aan weerszijden van mijn hoofd, terwijl zijn heupen tegen mijn middel wreven. “Alles wat ik wil. Zeg het.”
”Alles…” ik aarzelde. “Wat be…”
”Alles wat ik wil,” herhaalde hij ruw. Toen zachtjes: “Alles wat ik wil zal je een goed gevoel geven. Dat beloof ik je. Dus zeg het tegen me, Veronique. Alles wat ik wil.”
Ik knikte. Hervond mijn stem. “Alles.”
Hij kuste mijn opnieuw, zachte, prikkelende kussen maakte dat ik wilde zuchtte. Hij wreef met zijn neus in mijn hals, ging met zijn tong naar de plek waar mijn halsslagader klopte. “Zenuwachtig?”
”Een beetje. Ja.”
”Hoeft niet.” Hij draaide met zijn heupen en ik snakte naar adem. “Ben je nat?”
Er ging een rilling door mijn heen. O god. “Ja.”
”Een beetje?”
Ik slaakte een zucht. “Nee.”
Hij ademde huiverend uit. “Mooi.” Hij hield zijn handen aan weerszijden van mijn hoofd plat tegen de deur en nam mijn mond opnieuw voor een verzengende zoen. Ik greep zijn jas en klampte me als een drenkeling aan hem vast.
”Maak je jas los.” Ik gehoorzaamde met trillende vingers en liet de jas zonder er een seconde over na te denken op de grond vallen.
“Nu je trui.” Ik trok hem over mijn hoofd. Ik aarzelde even toen de col vast kwam te zitten. Ik maakte de trui voorzichtig los en streek mijn haar goed terwijl ik de trui boven op mijn jas liet vallen.
Zijn mond ging weer naar de mijne; dit keer was de zoen sensueel en ongehaast en toen hij zich losmaakte, liet ik een zacht protesterend geluid klinken.
“Nu mag je zelf kiezen wat je uitdoet,” mompelde hij. “Spijkerbroek of beha.”
“Ik heb mijn schoenen nog aan.”
“Daar zorg ik wel voor.” Ik huiverde opnieuw toen er allerlei beelden door mijn hoofd flitsten. “Trek je broek uit voor me, Veronique.”
Hoe ik erin slaagde de knoop en de rits los te krijgen weet ik nog steeds niet maar even duwen en met de heupen draaien zorgde ervoor dat mijn spijkerbroek soepel op mijn enkels zakte. Hij zuchtte bevend en zijn adem was warm op mijn schouder. Waar hij een kus op drukte. Hij ging naar mijn sleutelbeen, maakte mijn huid ook daar warm met zijn adem. Hij ging met het puntje van zijn tong langs het midden van mijn hals en ik hield mijn adem in.
“Johan.” Ik voelde aan mijn huid dat hij glimlachte.
“Je bent toch niet verlegen, Veronique?” Hij wachtte niet op antwoord, maar liet zijn handen in een roofdierachtige beweging langs de deur omlaag wandelen en zijn schouders rolden soepel als die van een grote kat. Hij zocht zich kussend een weg tot hij bij mijn buik was en hij op zijn knieën zat. Hij knielde voor me en zijn neus was maar een paar centimeter verwijderd van de plek die inderdaad heel erg nat was.
Hij ademde in en toen hij uitademde was dat met een ruw geluid waar mijn knieën slap van werden.
“Je maakt me ongeduldig, Johan.”
Hij grinnikte duister. “Mooi. Want jij maakt me gek. Heb je enig idee hoe lekker je ruikt? Hoe graag ik aan wil vallen, je wil proeven?”
Ik moest me schrap zetten en dat maakte hem weer aan het grinniken. “Waarom doe je dat dan niet?”
Hij slikte duidelijk hoorbaar. “Omdat ik wil dat je benen vrij zijn. De eerste keer dat ik je zag stelde ik me voor hoe je benen over mijn schouders lagen en mijn tong heel diep in je zat.” Opnieuw dat duistere gegrinnik. “Ik durf te wedden dat je er geen idee van had dat ik terwijl ik je boterkoeken zat te eten, er alleen maar aan dacht om van jou te snoepen.”
“Nee,” fluisterde ik. “Absoluut geen idee.” Mijn heupen leken een eigen wil te hebben en gingen in zijn richting. Hij ging met zijn hoofd een paar centimeter achteruit en liet een waarschuwend gegrom horen.
“Als ik eenmaal begin, zal ik niet meer kunnen ophouden. Dus breng me niet in verzoeking.”
”Schiet dan in hemelsnaam op.”
Hij greep abrupt een voet beet, rukte aan de laars en wierp die over zijn schouder. De andere laars ging erachteraan. “Stap uit je broek.”
Dat deed ik en hij kwam overeind, pakte met beide handen mijn achterste en tilde mijn van de grond. Mijn knieën kwamen omhoog en omklemden zijn heupen. Ik greep zijn schouders beet toen hij mij in het rond draaide.
“Schiet op, Johan. Alsjeblieft.”
Een tel later lag ik op mijn rug op het bed met mijn benen over zijn schouders en zijn mond… “O god.” Hij zoog door het kant van mijn slipje heen en ik kromde mijn rug, vergrootte de wrijving en rolde met mijn heupen tot ik het ritme had gevonden dat mijn tot grote hoogte bracht.
Hij trok zich plotseling terug, en ontlokte daarmee een protest aan mijn lippen. “Wacht,” wist hij uit te brengen. “Even wachten.” Hij zat geknield tussen mijn benen, hoofd gebogen en zijn vuisten langs zijn lichaam. Zijn borst ging hijgend op en neer.
“Wat? Wat is er?”
Hij lachte ongelovig. “Wat er is? Veronique, ik kom bijna klaar en ik ben nog niet eens begonnen. Ik moet een beetje kalmer aan doen.” Hij ging met zijn hand over mijn benen omlaag en toen weer omhoog. “Dit moet weg.” Hij trok mijn slip eerst over het ene been, toen over het andere en bracht het naar zijn neus en snoof.
“O,” fluisterde ik.
Hij propte het slipje in zijn broekzak, legde vervolgens voorzichtig mijn benen over zijn schouders en trok me naar zijn mond. Zijn tong bewoog plagend en ik dacht dat hij naar me keek.
“Johan. Alsjeblieft.” Ik duwde mijn heupen in zijn richting. “Alsjeblieft.”
Met een grauw liet hij me op het bed vallen en stak zijn tong diep in mij. Ik klauwde mijn handen in zijn haar en trok hem dichter tegen me aan, plantte mijn hielen in zijn rug om mij verder naar boven te kunnen duwen en al die tijd likte en zoog hij en liet hij me zweven.
Ik werd volkomen overvallen door mijn orgasme en ik kromde mijn rug terwijl ik hijgend zijn naam uitstootte. Daarna… Ik lag op het bed met mijn vingers nog steeds in zijn haar en hijgde alsof ik zojuist de marathon had gelopen.
“O, mijn god,” fluisterde ik. Hij hief zijn hoofd en hing hijgend boven me.
“Lekkerder dan ik had durven dromen,” zei hij zacht. “En ik heb heel veel gedroomd.”
Ik dwong mijn vingers om zijn haar los te laten en hij liet zich op de matras vallen. “Ik kan niet geloven dat ik hier nooit over heb gehoord.”
Hij drukte een kus op de binnenkant van mijn dij. “Je zegt van die lieve dingen,” plaagde hij.
“We zijn toch nog niet klaar, hè?”
“O nee,” beloofde hij. “Maar ik kom liever niet spontaan klaar als een tiener.”
Ik beet op mijn lip. “Ik heb geen condooms bij me.”
”Ik wel.”
Ik haalde diep adem. “Schiet op,” fluisterde ik.
“Nee.” Hij stond langzaam op van het bed. Ik kreeg de indruk dat hij zich voor mij stripte, om mij de tijd te geven aan hem te wennen. Plotseling had ik er behoefte aan om hem te zien. Van mij. Dat is van mij. Het was zo erotisch als het maar zijn kon.
Hij was bezig zich van zijn overhemd te ontdoen en zijn spieren bewogen bij elke beweging van zijn lichaam. Hij liet het overhemd op de vloer vallen en ik gaf mijn ogen goed de kost. Zijn borst was… mooi. Ik deed mijn ogen dicht.
“Nee,” zei hij ruw. “Waag het niet. Kijk naar me.”
Ik deed net op tijd mijn ogen open om te zien dat hij zijn broek liet zakken. Daar stond hij, met ontbloot bovenlijf en een erectie die probeerde uit zijn boxershort te ontsnappen.
“Johan,” zuchtte ik.
“Is dit een teken dat ik problemen heb met wat ik zie?” wilde hij weten terwijl hij naar zichzelf wees. “Nou?”
“Nee.” Ik keek naar zijn gezicht en liet mijn blik toen weer naar zijn boxershort glijden. “Nee, dat is het niet.”
“Dat is het zeker niet,” gromde hij. Hij deed zijn onderbroek uit en boog zich voorover om zijn portefeuille te zoeken en haalde er een condoom uit. Hij rolde hem over zijn penis en mijn mond werd droog. Zonder zijn ogen ook maar een moment van mijn gezicht af te wenden, kroop hij op het bed tot hij boven mijn hing. “Zeg ja,” eiste hij.
“Ja.” Ik kwam overeind en kuste hem op zijn mond om mezelf op zijn lippen te kunnen proeven. Dat verraste hem. Met een zachte grom duwde hij me op het bed en drong in één beweging mijn lichaam binnen. Ik boog mijn hoofd achterover. Voelde hem in mij. “Ja.”
“Je bent strak. Dat voelt zo lekker.”
“Je bent perfect,” fluisterde ik. “Help me.”
Hij bepaalde het tempo en begon langzaam. Ik kon het zien toen hij de grenzen van zijn zelfbeheersing bereikte, want zijn ogen werden donkerder dan zwart, de spiertjes in zijn kaak bolden een beetje op en zijn bicepsen trilden van de inspanning.
“Sla je benen om me heen.”
Dat deed ik en ik begon zachtjes te kreunen toen hij nog dieper in mijn drong. Het zweet parelde op zijn voorhoofd en zijn blik werd onscherp. Toen begon hij sneller te beuken, harder en harder, en hij klemde zijn kaken op elkaar tot hij zijn rug kromde en zijn lichaam schokte terwijl hij klaarkwam. Hij zakte in elkaar, zijn lichaam zwaar op het mijne.
Ik sloeg mijn armen om hem heen en zuchtte. Hij bewoog niet en zijn stem klonk gesmoord toen hij vroeg: “Zucht van genot of van verdriet?”
“Heel erg van genot.” Hij probeerde te bewegen, maar ik verstevigde mijn greep. “Nee. Blijf liggen.”
“Ik ben te zwaar voor je.”
Ik drukte een kus op zijn schouder. “Na zo veel jaren alleen… Het voelt lekker dat je zo zwaar bent.”
Hij kuste mijn kin en liet zijn voorhoofd tegen dat van mijn rusten. “Alles wat ik wil?”
Ik moest glimlachen. “En dat vraag je nu?”
Zijn mondhoeken krulden, maar toen werd hij weer ernstig. “Toen ik je… proefde…”
Ik voelde mijn wangen warm worden. “Ja?”
“Toen had je je vingers in mijn haar en dat vond ik fijn. Ik wil je aanraken. Overal.” Hij kuste mijn slaap en ging met zijn lippen lichtjes over mijn haar.
“Ik vind je mooi, hoe dan ook. Uit zijn blik sprak tevredenheid.
Ano&Niem