Suzanne
Het grote huis met de witte muren en klassieke deuren heeft een onmogelijke aantrekkingskracht op haar. Haar vader heeft het uit een erfenis gekregen, het is een geschenk uit de hemel want nadat mama is overleden, zo ongeveer 5 jaar geleden, was het niet gemakkelijk geweest. Financieel en nog meer zo; emotioneel. Een tijd van onrust en verdriet liet een slechte sfeer achter en draaide alles steeds meer negatief. Haar vader was er op een moment helemaal kapot van, en tijdens een compleet verregende vakantie in Hongarije draaide hij helemaal door. De overige camping gasten waren in totale verbazing komen kijken hoe Suzanne en haar vader schreeuwend en smijtend de tent aan het afbreken waren. Met gebroken stokken en toiletspullen kwam het tot een gebroken en uitgeputte pappa. Hij zakte gewoon in elkaar, met zijn handen voor zijn ogen. Eerst snikkend en daarna hardop huilend.
Suzanne, die ook onder hoogspanning stond, boog langzaam mee naar beneden. De regen maakte het af en spoelde het verdriet los en ook weg, het maakte niet meer uit. Uiteindelijk zei ze tegen haar vader; “Het geeft niets pap.”
Het was een einde, een einde aan het verdriet en een afscheid. Met zijn tweeën kropen ze onder de half kapotte tent om van de ergste regen af te zijn. Een uur later regende het minder hard en tegen de avond werd het droog.
“Wat zullen we doen?” vroeg hij.
“Naar huis, laten we maar naar huis gaan.” had Suzanne gezegd. Dit was het dan, het afscheid waar ze zo tegenop hadden gezien. Het toegeven dat je van iemand houd die nooit meer terugkomt.
Met nog natte kleding en een doorweekte tent waren ze naar hun appartement terug gereden. Vanaf dat moment kwam de zomer op gang en na 5 weken kregen ze de brief. De brief die alles ging veranderen, haar vader kreeg een huis en een klein vermogen aan geld van een overleden tante. Even vreesde ze dat haar vader weer een klap zou krijgen van dit overlijden maar deze droefenis was verdraagbaar.
En nu zitten ze hier, in een mooi statig huis. Het appartement is inmiddels opgezegd. Toen ze er voor het eerst van hoorde vond ze het maar niks, ergens buiten de stad, ver weg van alle vrienden en haar opleiding. Maar toen ze eenmaal waren gaan kijken viel het meteen goed. Nu wonen ze er permanent en de reistijd met de trein is te doen.
Na een week of twee in het nieuwe huis wordt het allemaal snel gewoon. De dozen en de verhuis spullen zijn grotendeels weg. Veel hadden ze ook niet mee te nemen. Suzanne komt van haar studie weer thuis en samen beginnen ze aan het klaar maken van het avond eten. De taken zijn verdeeld, haar vader is de kok geworden en zij ruimt het meeste weg in de vaatwasser en is aan het opschonen. Rond een uur of acht in de avond zegt ze al welterusten tegen haar vader en loopt de trap op naar haar kamer. Het zachte tapijt voelt heerlijk aan onder haar blote voeten. In haar kamer aangekomen begint zich uit te kleden. In haar ondergoed loopt ze naar de badkamer. Ze poetst haar tanden en tijdens het poetsen heeft ze het idee dat er iemand naar haar kijkt. Ze kijkt om zich heen en in de hal, maar er is niemand te zien. Niks te horen buiten dat er beneden de tv in de huiskamer aan staat. Ze schudt het van zich af en spoelt haar mond. Even later staat ze weer in haar slaapkamer, kleedt zich helemaal uit en pakt een handdoek uit de kast. Met de handdoek om haar heengeslagen loopt ze naar de badkamer. Ze voelt overal kippenvel over zich en dit prikkelt onder haar handdoek. In de badkamer doet ze de deur op slot en draait de kraan open van het bad. Terwijl het bad vol loopt vijlt ze haar nagels.
In het oude huis was het idee van een bad ondenkbaar maar hier… hier was het gewoon fantastisch! De grote badruimte had gewoon alles wat je wilde. Ruimte, stijl en comfort. Het was toch wel iets wat dit huis zo leuk maakte. Ze legt haar nagelvijl neer en laat haar baddoek van zich afgeleiden. De zachte baddoek glijdt langs haar borsten en billen als de streling van een fluwelen zachte hand. Behoedzaam stapt ze het warme water in en voelt de druk van het water haar voeten omsluiten. Als ze zich voorzichtig laat zakken omsluit het water haar en laat het haar borsten mooi naar voren komen. Hoewel het even duurt voor het bad vol stroomt en ze eigenlijk van natuur ongeduldig is, neemt ze er nu een keer per week de tijd voor en dan meestal op vrijdag. Met een diepe zucht laat ze haar hoofd rusten op een kleine handdoek, die achter haar op de rand ligt. Af en toe waaiert ze het warme water een beetje rond. Soms heeft ze het idee dat het dan wat lang doorstroomt maar besteed er eigenlijk geen aandacht aan. De minuten van ontspanning glijden voorbij, het warme water woelt zich langs haar rug en strakke dijen. Maar als het water te veel afkoelt is het tijd om af te spoelen, met enige moeite staat ze op. Het uitnodigende van het water wordt gewisseld voor de frisse lucht in de badkamer. Ze spoelt zich af met warm water en geniet duidelijk van de masserende straal water op haar lichaam. Dan stapt ze uit het bad en ze droogt zich af. Met haar handdoek om haar heen geslagen loopt ze de gang op en hoort in de woonkamer haar vader spreken op de telefoon.
“Hm… dat zal wel zijn nieuwe vriendin zijn.” Denkt ze snel.
Zonder al te veel enthousiasme denkt ze aan de twee vorige vriendinnen. Het zachte tapijt masseert haar voeten en snel gaat ze haar kamer binnen. Ze sluit de deur en doet hem op slot. Waarom? Het is eigenlijk haar gewoonte maar ook wel een vorm van gêne. Wat als er onverwacht bezoek is? Met de gordijnen dicht kan ze haar baddoek afdoen. Ze hangt hem op een houten rek en loopt terug naar haar bed. Het bed was voor haar toch wel een vorm van hilariteit, hoewel ze de enige leek die het opviel. De bed-versieringen leken toch wel heel erg veel op… en ze lachte in zichzelf, gebogen dildo’s! Terwijl ze langs het bed loopt laat ze haar vingers sensueel over de toppen glijden. Uit de la pakt ze haar slipje en gaat op het bed zitten om het aan te trekken. Dan kijkt ze vooruit en ze ziet zichzelf in de spiegel. Haar blonde haar en blauwe ogen kijken fris terug naar haar. Ze kijkt een beetje kritisch naar zichzelf, pakt haar borsten vast en denkt; ‘waren ze maar iets groter’ en zucht er van. Een hemd is niet nodig, het is altijd warm in haar kamer door de zomer zon. Ze laat de koele lakens over zich heen glijden en geniet van haar nieuwe leven. Bijna elke dag denkt ze: “Dit is echt fantastisch.” Van zo een leven had ze vroeger gedroomd. Als snel valt ze in een diepe slaap.
Plots schrikt ze wakker, het is midden in de nacht. Verward kijkt ze om zich heen. Dan weet ze het weer, het was een rare droom. Het ging over heksen, ze zochten paddenstoelen of nee…. het waren wortels. Witte wortels zo lang als een halve meter! Mistflarden en dwalen in het bos, bang dat ze haar zouden ontdekken. Nu zat ze veilig in haar bed, maar aan slapen kon ze even niet meer denken. Dan maar even een glaasje water halen. Ze draait zich naar links en laat haar benen naast haar bed op de grond komen. Dan pakt ze de bed-paal vast en voordat ze op staat laat ze deze nog een keer door haar fijne handen glijden. Na het opstaan heeft ze de bed-paal nodig, want anders wordt ze duizelig. Zo komt ze voorzichtig naar de deur toe. Ze opent de deur en loopt over het zachte tapijt naar de trap toe. Dan gaat ze rap de trap af en dansen haar borsten op het ritme van haar benen mee. Al snel heeft ze een glas gevonden en ze vult het met koel mineraal water. De trap op gaat wat rustiger en als ze de gang op stapt valt haar iets op, het is als een tinteling in haar linker ooghoek. Het maanlicht dat op de linker muur valt ziet er op één plaats anders uit. Het hout dat gebruikt is voor de muurpanelen, reflecteert net iets anders en in dit licht valt het haar meteen op. Nieuwsgierig bevoelt ze de muur, dan ziet ze een naad in het hout. Ze drukt zachtjes en met een zachte ‘klik’ opent er een deur! Haar mond valt open van verbazing. ‘Dit is zo spannend!’ Denkt ze en met een vinger wrikt ze de deur verder open. De deur kraakt in haar scharnieren en ze vloekt er zachtjes bij. Het blijft stil in huis, heel stil. Voorzichtig stapt ze door de deur een trap op. De trap leidt naar een zolder! ‘Er is hier nog een zolder? Maar hoe zit dat dan?’ Ze kan het niet geloven maar deze geheime deur leidt tot een grote donkere zolder. Als ze aan het eind van de trap is gekomen kijkt ze de kamer in. De grote houten vloer glanst in het maanlicht dat door de ramen valt. Ze loopt door de kamer naar de ramen toe. Links ziet ze een stoel, iets wat lijkt op een tafel en een vreemd rond ding staan. Aan de muur hangen diverse voorwerpen, waarvan de vorm vervaagt door de duisternis. Dan is ze bij het raam. Buiten maakt het maanlicht een magisch schouwspel van duizenden grijstinten. Het huis staat buiten de stad en voor het huis is een groot veld met aan het einde een grote heg. Het bos begint verderop en is groter dan je verwacht. Ze staat half naakt voor het raam, het maanlicht kust haar zachte huid en laat het stralen. Dan leunt ze op de rand van het raam en ze duwt haar borsten wat bij elkaar. Waarom ze het doet weet ze niet, maar dan duwt ze haar tepels tegen het koude glas. Ze worden er een beetje hard van. Met kippenvel op haar armen gaat ze weer naar achteren. Ze loopt voorzichtig de ruimte rond, hoewel er maanlicht naar binnen komt zijn de hoeken en de muur erg donker. De vloer kraakt af en toe en ze kan er niet echt iets zien, dan stoot ze ook nog haar teen. Met een pijnlijke voet keert ze om en gaat naar de houten stoel toe. Hij is bedekt met een lederen zitting, de rugleuning is van hout gemaakt maar wel mooi afgewerkt. Op de rug zijn versieringen aangebracht die lijken op bloemen, een soort gestileerde bloemen afgewisseld met spiralen. Ze voelt met haar vingers over het hout en het voelt glad aan, het is heel goed gemaakt. Dan gaat ze in de stoel zitten, het lederen kussen is fris maar de rugleuning is gewoon koud. Ze wrijft over haar pijnlijke voet en dan ziet ze zichzelf in de spiegel, zittend en half naakt. Ze vindt zichzelf maar raar.
Waarom staat die spiegel daar? Terwijl ze haar armen op de armleuningen legt denkt ze; ‘is wel een beetje klein hoor.’ Ze past er net tussen en zij is niet zo heel groot. Dan schieten er twee luide klikgeluiden door de zolderruimte! Bij de eerste klik slaan er twee messing-kleurige klemmen over haar polsen heen, bij de tweede om haar enkels. Ze laat een kleine gil horen maar houdt zich ook meteen in. Ze heeft plotseling heel erg veel spijt van haar nieuwsgierigheid. Ze vloekt tegen zichzelf en vraagt zich af hoe ze hier in vredesnaam is beland en hoe kan ze hier uit komen? Angstig kijkt ze naar zichzelf in de spiegel. ‘Hello stupid!’ sist ze tegen haar spiegelbeeld. Als ze probeert op te staan komt ze niet meer dan een centimeter of 5-6 uit haar zitting. De klemmen voelen pijnlijk aan haar polsen en ze ploft weer neer in de stoel. Bezorgt bijt ze op haar lip; ‘Hoe kom ik hier weer uit? Hoe lang duurt dit nog? Oh man… zit ik hier.’ Een gevoel van schaamte komt over haar heen. Maar veel tijd om na te denken heeft ze niet meer. Een zachte tik verraad dat er nog iets staat te gebeuren.
Met grote ogen wacht ze op wat komen gaat en al snel is het antwoordt bij haar aangekomen. Een duidelijke duw tussen haar benen laat haar schrikken. Snel probeert ze zo ver mogelijk op te staan. Ze kijkt naar de zitting en dan ziet ze met het magere maanlicht dat er iets naar boven komt zetten. Met een vast ritme duwt zich een puntig ding omhoog. Tot haar verontrusting komt het steeds verder omhoog. Ze durft niet om hulp te roepen. Wat doet ze hier en ‘Oh kun je me even uit mijn dildo stoel verwijderen? Ik ging er per ongeluk op zitten’. De schaamte en het verhaal zouden haar jaren achtervolgen. Terwijl ze dit overdenkt legt de glad gevormde punt de afstand af tussen haar jonge warme lippen en waar hij net was. Weer voelt ze de druk tegen haar aan. ‘Misschien stopt het wel vanzelf!’ Het is de hoop waar ze nu zich aan vasthoudt. Maar haar benen worden moe en haar polsen doen zeer. De top gaat nog steeds langzaam hoger en hoger. Het duwt haar slipje naar binnen en laat haar lippen wijken. Ze kan niet naar links, rechts of naar achteren. Naar voren met veel pijn misschien wel maar dat lijkt haar geen goed idee. Ze voelt haar benen verzuren, ze trillen van de inspanning. ‘Oh stop nou… ik houd dit niet lang meer vol.’ Het harde feit dat ze dit niet gaat winnen komt langzaam in haar gedachten tot stand. Dan als de pijn in haar benen alle kracht weg nemen, begint ze langzaam te zakken. De top gaat niet meer hoger maar dat hoeft ook niet. Met het ritme van de punt zakt zij mee naar beneden maar terug omhoog lukt niet meer. Het is maar een centimeter of twee maar ze voelt het meer dan dat. Ze sluit haar ogen en voelt de druk op haar slipje stijgen. Hij boort zich een weg naar boven. Haar slipje is niet gemaakt om dit tegen te houden en begint te scheuren. De volgende slag zakt ze weer mee en glijdt de paal tussen haar lippen naar boven.
Ze is gespannen en uiteindelijk valt alle kracht uit haar benen. De paal maakt zijn ritmische slagen langzaam af. De pijn in haar benen, polsen trekken hun aandacht maar deze wordt bliksem snel vervangen door de paal die langs haar lippen naar binnen glijdt. Ze voelt hem iedere centimeter die hij in haar is. Hoewel ze angstig is merkt ze dat ze geen pijn heeft, de paal is super glad en brengt haar lichaam meer en meer in opwinding. Haar hart klopt snel en ze heeft zweet handen. Dan voelt ze dat ze nat wordt, de paal voelt warm aan en ze sluit haar ogen weer. Hoe meer ze weet te genieten, hoe makkelijker het wordt. Haar lichaam omsluit de harde gladde paal en een orgasme begint zich te vormen. Hij duwt zich steeds dieper in haar, steeds een klein beetje erbij. Dan voelt ze iets tegen haar clitoris aan komen, het komt er heel zachtjes bij. Het trilt en geeft haar een nieuw warm gevoel, het golft in haar lichaam en hoewel ze nu graag haar handen zou gebruiken blijven de klemmen ferm gesloten. Dan wordt het steeds sterker en sterker en de snelheid van de paal wordt groter en groter. Haar hart slaat weer sneller en met haar ogen gesloten voelt het orgasme door haar lichaam golven. Met een onverstoorbaar ritme glijdt hij langs haar en ze voelt hoe nat ze is geworden. Het is een onbedwingbare golf van extase en met haar gevoelige borsten, die zich graag hadden laten bespelen, komt ze tot een zoet orgasme. Terwijl ze de paal omklemt spuit deze in haar. Het orgasme is heftig en het loopt uit haar. Dan is het plotseling stil. De klemmen van de stoel zijn los maar ze staat niet op. Ze kan niet opstaan maar ze slaat haar hand voor haar mond. Zo zit ze even, hoelang weet ze niet. Dan probeert ze op te staan, haar benen willen niet van de inspanning. Het lijkt wel een droom allemaal. Verdoofd en verward loopt ze richting de trap naar beneden. Ze laat zich in haar bed glijden en vervuld laat zij haar ogen dichtvallen.
De ochtendzon brengt haar traag uit haar slaap. Dan ligt ze op haar rug en kijkt naar het plafond. De herinneringen van de nacht vloeien terug naar haar als stroop. Dan voelt ze met haar hand aan haar slipje! Er zit een gat in! Met een felle haal slaat ze het laken weg. Vol ongeloof kijkt ze naar haar slipje… Dus het was geen droom! Ze springt op uit bed en grist een blouse van haar kleding stapel. Snel knoopt ze hem dicht en stapt de gang op. Het zachte tapijt brengt nog meer herinneringen terug. Over hoe de punt zo eenvoudig het katoen scheurde. Hoe haar lippen zo graag de gladde paal omsloot… ze stopt de gedachte en schut haar hoofd. Ze zoekt naar de ingang, de ingang naar zolder. Terwijl ze zo langs de muur kijkt hoort ze haar vader vanuit de keuken roepen.
“Is alles goed lieverd?” Met een vage glimlach kijkt ze om en probeert ze gewoon te doen.
“Ach ik… ik kijk gewoon naar het mooie houtwerk. Is echt super hoor.” Haar vader kijkt haar een beetje vaag aan en zegt.
“Thee staat op de tafel… als je daaraan toe bent.”
Ze kan niks vinden, ‘hm… nu niet’ denkt ze, ‘maar later wel… in de nacht.’ Ze wil even niet denken aan de nacht. Dan schiet de herinnering terug over… het einde… ze weet niet de woorden te vormen… anders dan ‘hij spoot me helemaal vol’ maar wie is –hij-? Ze loopt terug naar haar bed en gaat erop zitten. Weer ziet ze zichzelf in de spiegel. Ze gaat nog een keer over alle herinneringen heen maar bij de gedachte van dat ze op de gladde paal ging zitten voelt ze de lust weer opkomen. ‘Waar zijn mijn gedachten toch?’
Dan staat ze op en ze laat haar slipje op de grond vallen. Ze kijkt er naar: ‘Die kan ik wel weggooien.’ Denkt ze vlakjes.
Suzanne zit aan het ontbijt, de koffie laat ze staan. Ze is te onrustig voor een normaal ontbijt, van gezonde ontbijtgranen, en houdt het op toast en een kopje thee. Met haar toast staat ze voor het raam. Ze is alleen in huis en staat nog in haar ochtendjas. Het feit dat ze hieronder niks aan heeft lijkt haar niet te deren. Ze wil even niet thuis zijn, even weg. Ze besluit naar de stad te gaan, de drukte en winkels leiden haar even af van de stroom gedachten die door haar heen vloeien. Ze neemt een laatste grote hap van de toast en loopt de gang uit. Met fikse tred gaat ze de trap op. Haar stevige tepels schuren tegen haar zachte badjas aan en met haar rechterhand sluit ze de voorkant van haar jas om haar borsten te klemmen.
Als snel loopt ze in een zomerjurkje de voordeur uit en gaat ze op weg naar de bushalte. De dag in de stad vult zich gemakkelijk met vriendinnen, kopjes cappuccino en koopjes. In de avond is ze pas weer terug en de dagen lopen verder. De nachten vullen zich met onrustige dromen, een blauw paars licht stroomt soms door de muren als ze ’s nachts haar ogen open doet. Maar het is maar kort te zien, het schuilt in haar ooghoeken. Net buiten haar beeld kan ze toch iets zien. Dan was er nog het geval van haar onderbroekje, het gat wat er in zat. Misschien had ze het zelf er in gemaakt in haar slaap en droomde ze dit alles gewoon. Tenslotte kon ze de zolder helemaal niet meer vinden. Het was duidelijk. Het was allemaal niet echt.
De ochtend komt en ze is onrustig. ’s Nachts had ze het maanlicht langs haar gordijnen zien komen en… ja was ze was gewoon gespannen. Alsof er iets ging gebeuren. Ze stapt uit bed en ziet zichzelf in de spiegel. Snel draait ze weg en besluit om een bad te nemen. Dit was altijd ontspannend en een beetje rust daar had ze wel zin in. Ze trekt haar slipje uit en pakt een baddoek.
Niet veel later doet ze haar baddoek af en stapt behoedzaam in het warme water. Met wat badzout erbij heeft ze een heerlijk ontspannend bad. Terwijl ze in gedachten de zolderruimte nog eens doorloopt en terugdenkt aan hoe ze vast zat op de stoel glijdt ze met haar handen over haar benen. Nu alles goed was afgelopen had ze het eigenlijk heel spannend gevonden, nog niet eerder had ze kunnen denken dat het zo kon zijn.
Dan voelt ze het water bewegen, het duwt haar borsten een beetje omhoog maar ook naar elkaar. “Huh,” komt er dan nog dromerig uit. Met haar ogen gesloten heeft ze niets van dit kunnen meemaken, en al snel is ze er van overtuigd dat ze het door haar eigen gedachten komt. Ze zakt weer terug het water in met haar hoofd rustend op de rand van het bad. Even is het water helemaal stil geworden.
Dan voelt ze een golf water tussen haar benen naar boven komen, het glijdt over haar borsten en krult via haar schouders terug het bad in. Ongelooflijk, nu is ze wel wakker. ‘Dit kan niet, toch?’ In een eerste opwelling wil ze het bad uit maar dat doet ze toch niet. Het water houdt haar niet tegen maar zuigt zachtjes aan haar en dit houdt haar in het badwater. Dan voelt ze dat haar haar borsten vanuit het water betast worden. Ze is verrast maar niet onaangedaan door deze betasting, haar tepels worden harder en gevoelig. Een stroom water begint over haar buik te vormen en vormt als een draaikolk een druk op haar buik… de draaikolk zakt steeds verder naar beneden. Terwijl haar borsten nog steeds verder gestimuleerd worden kijkt ze naar het ongelooflijke schouwspel van drie draaikolken in het water, twee over haar borsten en een op haar onderbuik. De draaikolk op haar onderbuik zakt steeds verder en verder en verdwijnt tussen haar benen. Het water lijkt een wil van zichzelf te hebben en ze voelt dat het haar binnen begint te dringen. Ze probeert haar benen bij elkaar te houden. Ze worstelt nog wel maar ze kan van het water niet winnen. Met haar benen strak tegen elkaar voelt ze de draaikolk over haar lippen heen kolken. Het stimuleert haar meer en meer. Dan voelt ze dat ze steeds meer opgewonden wordt. Het kolken van het water blijft doorgaan. Het zuigt aan haar tepels en masseert haar overal.
Na de eerste schok van dit kolkende water komt ze een beetje tot rust. Het water woelt zich een weg over haar buik, langs haar borsten en masseert haar rug. Het is bijna overal, zelfs haar voeten voelen de golven van het water. Hoewel ze zich eenvoudig kan bewegen in het water worden haar handen met het water meegevoerd als aan de kolken probeert te voelen. Met haar hand glijdt ze tussen haar benen en voelt ze de draaikolk die tussen haar benen is. Dan duwt het water haar hand op haar lippen en laat het haar hand bewegen. Met haar vingertoppen masseert ze haar clitoris en een golf van lust overspoelt haar. Langzaam trekt ze haar hand naar boven. De waterdruk komt weer recht op haar lippen en speelt nu met haar clitoris. Met beide handen speelt ze een beetje met de draaikolken op haar borsten. Ze wiebelen in het dansende water. Traag loopt de druk op van het water dat tegen haar lippen stroomt. Met meer en meer druk dringt het water bij haar naar binnen en ze voelt een warme massa water in zich. Het vult haar en masseert haar en door het bewegen van het water begint het over de rand te klotsen. Met haar ogen gesloten laat ze zich gaan en met het stromen over haar lichaam en de waterkolom die in haar draait is de lust onafwendbaar. Het orgasme komt als een zijden golf die lang na zoemt. Ze komt klaar en de watermassa valt stil… voor even.
Door het stille heldere water kijkt ze naar haar lichaam. De watermassa is nog steeds in haar, ze kan het zien. Dan is de stilte van het water over en begint de watermassa in haar zich weer zachtjes te roeren. Een nieuw orgasme laat zich opkomen… tot weer en weer en nog een keer. Dan valt het water echt stil.
De ruimte is stil en alleen het water op de vloer is een herinnering aan wat er net gebeurd is. In ongeloof ligt ze in het bad.
Ze laat het water uit het bad lopen. Nog gevoelig door wat er net is gebeurd droogt ze zich voorzichtig af. Met haar badhanddoek om zich heen geslagen loopt ze richting haar slaapkamer. Ze laat zich op bed vallen en draait dan op haar rug en staart naar het plafond. ‘Waarom stond ik niet op? Ben ik pervers? Ben ik ziek?’ Nog opgewonden van wat er net gebeurd is laat ze haar vingers over haar nog natte lippen glijden. ‘Het huis lijkt wel tot leven te kunnen komen.’ Ze loopt naar haar kamer, gooit de handdoek op een stoel en gaat verward in haar bed liggen. Ze kijkt naar het plafond en glijdt heel langzaam en verward verder in een diepe slaap.
Pas ’s ochtends wordt ze wakker van de wekker. Ze staat op en ziet dat ze nog in haar ondergoed is. ‘Huh, ik ben toch in bad geweest? Wat is dit? Mijn baddoek…’
Haar baddoek ligt in de kast! Heel stiekem is ze opgelucht dat het allemaal een droom was, dat moet wel. Hoe anders gebeurt dit zo? Nog slaperig loopt ze naar de badkamer en tijdens het tandenpoetsen merkt ze dat er water op de grond ligt. ‘Wat?’ Dan ziet ze uit haar ooghoeken een de paars blauwe kleur. Als ze kijkt naar ze dacht dat het was dan ziet ze niets ongewoons. “Tijd voor frisse lucht!” Zegt ze hardop tegen zichzelf en na het tandenpoetsen begint zich aan te kleden.
Suzanne loopt in haar beige broek en witte blouse naar buiten. De zon schijnt en het is heerlijk warm. Een klein blauw rugzakje verstopt wat water in een klein flesje en een snack. Ze loopt het veld door wat voor het huis ligt, dan draait ze het zandpad op dat naast het veld loopt, dit pad leidt naar het bos. In het bos is het koeler en na een stukje heuvel op lopen is ze blij weer de zon te voelen. Haar gymschoenen zijn geen super goede wandelschoenen maar die heeft ze ook niet. Na een goed half uur lopen komt ze steeds meer bij een moerasachtig gebied. De bossen en graslandjes worden minder en het gras gaat over in riet. ‘Het is tijd om terug te gaan.’ Denkt ze. Maar in de verte ziet ze een vreemde grote pilaar of kei. Nieuwsgierig als ze is loopt ze er naar toe maar net voordat ze er is zakt ze door de grond. Ze verzwikt stevig haar voet en komt muurvast te zitten. Ze kermt het uit van de pijn. Na een paar minuten kijkt ze vertwijfelt om zich heen, begint om hulp te roepen maar niemand komt. De zon zakt steeds verder en het begint al flink af te koelen. In de schemering zit ze verdrietig wat te huilen. ‘Hoe komt dit nu weer?’ En terwijl ze in haar misère dwaalt, schiet er plotseling een speer langs haar been. Ze schrikt zich wezenloos en gilt; een groen kleurige ‘man’ staat naast haar en kijkt op haar neer. Maar haar voet is vrij en langzaam trekt ze haar been omhoog. Ze kan er onmogelijk op staan en wijkt langzaam achteruit, steunend op haar handen en voeten. Hij kijkt haar aan en twijfelt. De speer trekt hij weer uit de grond. Zij ziet dat hij kleding draagt, bruine kleding. Hij is zo goed gecamoufleerd dat hij bijna vervaagd voor haar ogen. Dan zegt hij.
“Grennan” maar zij reageert niet.
Weer zegt hij “Grennan” maar ze is verstijfd van schrik. Hij pakt haar arm en neemt haar mee.
“Mijn voet doet zo zeer dat ik er onmogelijk op kan lopen.” Zegt ze. Half hangend op zijn arm lopen ze samen verder. Grennan zwijgt de hele tijd en loopt zo naar een hut, verder in het moerasland. In de hut zet hij haar op een bankje met een warm kleed. Hij verzorgt haar voet en kijkt naar haar met een blik van herkenning maar zij is bang.
Met grote ogen van angst ligt ze later in de hut, een klein rookloos vuur verwarmd de ruimte en heel laat in de nacht valt ze toch in slaap.
De ochtend begint goed, de zon is te zien en haar voet doet al veel minder pijn. Ze staat op en verkend de hut, ze vindt wat ze al had gevreesd. Ze kan er niet uit. Haar water is bijna op en de snack is allang opgegeten. Haar voet wordt al weer pijnlijk dus gaat ze er bij zitten. Ze kijkt naar beneden en wacht. Wacht tot Grennan weer terugkomt.
Dan is hij plots bij de deur, ze heeft hem niet eens horen aankomen! Hij kijkt haar aan en ruikt aan haar. Hij kijkt niet blij en begint te wijzen. Er staat een grote teil.
“Oh nee, als je denkt dat ik me daar ga wassen!” Zegt ze tegen hem maar hij verstaat er niets van. Hij duwt haar ertoe en doet voor wat er moet gebeuren.
“Ja, echt niet!” roept ze. Maar hij is vastberaden. Als ze blijft weigeren pakt hij zijn staf en dreigt er mee. Geschrokken van het plotselinge gevaar, begint ze te waaien met haar handen. Maar hij gaat niet weg, waarom zou hij?
Ze draait haar rug naar hem toe en doet haar blouse los, ze schept wat water onder haar armen en wast haar gezicht. Hij moet lachen en zij glimlacht schuchter mee. Dan stapt hij op haar af en tilt haar zo de teil in. Het water is ijskoud en het verstokt haar adem. Nu wijst hij weer met de staf en trekt aan haar blouse.
“Alles moet uit zeker…” bromt ze zachtjes. Grennan gaat zitten en kijkt naar haar. Hij heeft een groenige huid en helemaal geen haar. Het is vreemd hoor vind ze. Ze trekt haar blouse uit en daarna haar bh maar blijft met haar rug naar hem toe zitten, zo goed als dat gaat. Haar borsten reageren op het koude water en haar huid voelt strak met overal kippenvel. Hij kijkt naar haar, hoe het water langs haar borsten en rug stroomt. Hoe haar fijne handen de blouse uitwringen en op de rand van de teil leggen. Haar broek gaat met moeite uit en neemt meteen haar slipje mee. Dan komt het volgende moeilijke moment; ze moet het water uit want ze heeft het steenkoud. Hij geeft aan dat ze moet opstaan en langzaam doet ze het ook. Ze vreest het ergste en ze staat rillend van de kou in de hut. Het vuur warmt haar aan een kant. Dan pakt hij de teil en gooit het water weg. Als snel staat er een nieuwe bak met water klaar. Met haar handen voor haar borsten en voor haar kruis staat ze bij het vuur. Hij lacht en trekt zijn bruine kleren uit, stapt in bad en ‘roept’ haar. Als ze wat dichterbij staat moet ze zijn rug wassen. Hij reikt haar een lap aan en begint zijn donker groenachtige rug te wassen en als ze klaar is gaat hij rustig zitten. Zijn huid is een soort donkere camouflage, het is geen groen en het is geen bruin. Dan ziet ze tot haar verbazing dat zijn pik omhoog staat, met de eikel uit het water. Ze probeert het niet te zien maar gaat door met het wassen van Grennan. Hij ziet haar kijken, lacht en zegt iets wat zij niet kan volgen. Hij pakt haar hand vast en trekt deze naar zijn half harde pik. Ze voelt de warme pik kloppen in haar hand. Zachtjes begint ze langs zijn harde pik te strelen en voelt deze steeds harder worden. Het voelt vreemd zacht en warm aan. De streling is aantrekkelijk en opwindend. Met het schaamrood op haar gezicht begint ze met zijn ballen te spelen en laat haar soepele vingers over de gevoelige eikel glijden. Dan uit het niets komt hij spuitend klaar. Een zilverachtige straal zaad schiet uit zijn harde pik naar buiten. Ze is een verrast en trekt meteen haar hand terug maar hij gromt tevreden. Verlegen en verrast door haar eigen doen gaat ze bij het vuur zitten.
Grennan droogt zich en pakt kleding voor haar. Het is bont, wat heerlijk warm is. Normaal zou ze geen bont willen maar dit is extreem. Grennan neemt haar mee naar buiten. Tot haar verbazing wil hij haar alles laten zien. Waar je vis kan vangen, hoe je speren maakt. Langzaam breekt de muur af tussen hen beide. Haar voeten zijn pijnlijk en het modder van het moeras zit over haar benen en op haar armen. In de hut aangekomen is ze zo moe dat ze meteen in slaap valt. Wat ze niet kan zien is dat Grennan elke avond naar haar kijkt. In een aantal dagen leert Grennan hoe ze, in de basis, moet overleven. Het is veel te kort en hij maakt zich ook zorgen, ook al laat hij dit niet blijken. Vaak moet hij lachen en lijkt hij te zeggen; “jij weet echt niks en kunt nog minder!” Als ze op de vierde ochtend zich gaat wassen trekt ze eenvoudig haar bont uit, ze heeft geen zin meer om zich te verbergen in een hoekje. Na het wassen heeft ze alles wel gezien en Grennan ook wel. Haar borsten glinsteren in het licht van de opgaande zon. Grennan kijkt altijd graag naar haar. Dan staat hij plotseling achter haar. Met zijn sterke handen glijdt hij langs haar lichaam. Ze verstijft en weet niet wat ze moet doen. Dan draait ze zich om en ze ziet hem staan. Zijn pik is al stijf en zwaait gevaarlijk in haar richting. Dan streelt hij zachtjes langs haar borsten en draait rondjes om haar tepels. Hij leunt naar voren en met zijn tong likt hij aan haar tepel en met zijn hand kneed hij haar andere borst. Ze weet dat hij haar nu wil nemen, vol met die donkergroene gezwollen pik in haar roze kutje wil verdwijnen. De harde gedachten komen snel en ze moet iets beslissen. Ze kan er niet meer omheen of onderuit zoals ze altijd doet. De confrontatie is hier. De tijd lijkt wel even stil te staan en te wachten op haar antwoordt.
“Nee” zegt ze dan, in dat ogenblik schieten haar gedachten de andere kant op. “Niet zo,” zegt ze en ze laat Grennan via een been greep op zijn rug vallen. Hij is verbaasd door haar kracht maar ook opgelucht, in de dagen dat hij haar iets wilde leren had hij dit nooit gezien. Dan stapt ze over hem heen.
Ze kijkt hem aan en zegt met een zachte stem. “Ook zoals ik het wil.”
Langzaam laat ze zich zakken en pakt met haar rechterhand de stijve vast. Op haar knieën gaat ze tussen zijn benen ziftten, ze kijkt intens naar de hard gezwollen pik. Als ze er in knijpt komt er al voorvocht uit en dit maakt de hele eikel glimmen. Dan begint ze, een beetje twijfelend, te likken langs de schacht. Met haar natte tong werkt ze langzaam omhoog. Dan laat ze de pik los en hij blijft gewoon staan. Ze laat de ronde ballen door haar fijne handen glijden en likt langs de rand van de eikel. Met golf van genot van Grennan komt een stoot voorvocht uit zijn eikel. De spanning klopt in haar keel en haar hele lichaam is gevoelig geworden. Ze heeft het warm, zelfs zonder kleren in de hut. En niet alleen haar borsten maar ook haar buik, billen, benen… alles wil ook gestreeld worden in dit vreemde spel, ergens in het moeras. Ze staat op en Grennan wil ook opstaan maar ze maant hem te blijven liggen. Ze draait zich over hem heen en laat haar natte lippen over zijn mond zakken. Zijn lange tong duwt haar lippen opzij en glijdt met een lange lik over haar clitoris. Een golf van lust laat haar benen ontspannen en ze zakt verder naar beneden. Zijn tong duwt diep bij haar naar binnen en laat haar kreunen van genot. Dan pakt ze zijn trillende harde pik vast en neemt deze in haar mond. Het voorvocht laat de eikel door haar mond glijden met een tintelende sensatie. Ze voelt zijn tong dan weer stevig over haar clitoris gaan en dan weer diep bij haar naar binnen glijden. Zo glijdt ze af naar een weergaloos hoogtepunt. Met de sensationele tong in haar vindt ze het steeds moeilijker om hem te blijven pijpen. Als er met de lange tong weer intens aan haar clit wordt gezogen vloeit het orgasme door haar heen. Ze valt over hem heen en twist en draait van genot. Ze komt golf na golf en is zo gevoelig dat ze van hem afdraait. Lang genietend ligt ze kreunend op de grond. Dan met een kleine grom draait ze weer zich naar hem toe. Grennan die een beetje buiten zijn normale doen is geraakt ligt met een enorme glanzende stijve te kijken naar hoe haar soepel lichaam draait op het kleed. Met een dierlijke blik in haar ogen kijkt ze naar de harde staaf, het voorvocht loopt langs zijn schacht naar beneden.
Ze twijfelt geen moment en stapt over hem heen. Hij ziet haar ronde en beetje puntige borsten lustig van links naar recht schommelen en reikt er met een hand naar uit. De zachte huid, de kleine gevoelige tepel. Ondertussen duwt ze haar natte gevoelige lippen tegen zijn druipende eikel. Met haar borst in zijn grote hand laat ze zich zakken. Rustig voelt ze haar lippen wijken en dan glijdt de glibberige paal naar binnen. Niet meteen helemaal maar beetje voor beetje. Ze moet wennen aan hoe zeer ze gevuld is. De kloppende eikel voelt ze langs haar wanden glijden. Dan als ze hem helemaal heeft genomen begint ze hem zachtjes te berijden. Graag laat ze haar borsten door zijn sterke handen verwennen. Het rijden gaat steeds heftiger en heftiger. Hij knijpt in haar tepel en ze begint diep te grommen, uit het diepste van haar ziel, en het laat haar nog meer genieten. Dan pakt hij haar bij haar middel beet en tilt haar van zijn stijve af. Ze voelt de harde pik naar buiten glijden en merkt dan hoe zeer hij haar heerlijk vulde. Dan maant hij haar om op handen en knieën te gaan. Ze glimlacht naar hem en laat haar ronde witte kontje in zijn richting steken. Snel voelt ze weer die ronde eikel tegen haar aandrukken en met een soepele stoot vanuit de heupen duwt hij hem helemaal naar binnen. Ze gooit haar hoofd naar achteren en pakt haar tepel vast. Dan begint hij haar stevig te nemen, zijn pik glijdt met grote gang tussen haar lippen en zijn ballen kletsen hard tegen haar clitoris. Ze moet nu wel beide handen op de grond houden om de harde stoten op te vangen. Haar billen golven op beuken en haar borsten zwiepen geil heen en weer. Ze bijt op haar lip, weer gaat ze komen, ze omklemt zijn stotende pik hard en met een ongebreidelde oer-kreun komt ze intens klaar en voelt nu ook hem in haar komen. Het zaad spuit er uit en met elke stoot komt weer een lading en weer tot hij helemaal leeg is. Dan is het stil en laat ze haar hoofd zakken. Haar lichaam trilt en hij trekt zich heel voorzichtig uit haar terug. Ze heeft nog een paar ongecontroleerde spasmen van het orgasme en laat zich dan op haar zij vallen. Grennan laat zich op zijn rug vallen. Zijn nog gezwollen pik glimt van het kutsap en zaad wat langzaam naar van zijn eikel druppelt. Zij kijkt hem aan en lacht verlegen. Hij lacht ook en kijkt met grote donkere ogen naar het plafond. Dan zegt ze zachtjes, “Nog een keer?”
Grennan heeft niet echt een idee wat ze zegt maar hij vind alles goed. Dit is het meest fantastische wat hij ooit heeft gedaan.
Dan staat ze weer op en ze laat zich zachtjes zakken over de nog steeds harde pik. Haar lippen laten zich eenvoudig opzij duwen en de gladde harde pik glijdt rustig naar binnen. Ze voelt de dikke eikel langs haar wanden glijden en stopt pas als ze bij de basis is aangekomen. Ze schommelt langzaam heen en weer om haar clitoris te verwennen. Het gevoel van lust, net zoals in het bad, komt bij haar terug. Grennan streelt haar borsten en haar rug, langs haar zachte kont en over haar boven benen. Ze begint hem te neuken en geniet van hoe de ronde eikel langs haar wanden glijdt, het kutsap druipt er uit. Ze pakt zijn ballen vast en voelt dat ze glibberig zijn van het zaad en kutsap, zachtjes laat ze de ballen door haar handen gaan. Dan gaat ze wat sneller op en neer. Nu tilt Grennan haar met zijn sterke armen een beetje op en begint haar hard te neuken. Ze sluit haar ogen en voelt de ballen tegen haar kont aan slaan. Een nieuw orgasme groeit in haar en komt steeds en beetje dichterbij. Ze pakt haar borst vast en knijpt in haar tepel. Haar andere borst golft omhoog en omlaag door het gebeuk van Grennan op haar kut. Ze is al zo opgewonden dat ze nu veel sneller komt, als golf na golf. Ze komt weer klaar en knijpt de harde pik samen. Door de grote scheuten van genot spuit hij zich leeg in haar. De stilte van het moeras komt als een dichte mist en laat alles weer stilstaan. Met een moeite laat ze zich op het kleed vallen. Uit haar kut stroomt zaad en het orgasme gonst nog na.
Ze liggen samen bij het vuur kruipen onder een deken. In haar hoofd is alles is de war. Haar leven staat compleet op zijn kop. Hoe ze hier is gekomen, hoe ze is beland in het huis… hoe alles begon.
De volgende dag hangen haar eigen kleren over een tak. Het is tijd om te gaan. Verlegen kijkt ze naar beneden. Zo bang als ze was, voor alles eigenlijk, zo blij is ze nu dat ze dit heeft gezien en gedaan. Spijt heeft ze niet. Ze zeggen vaarwel, ook al verstaan ze van elkaar niet veel. In haar eigen kleren loopt ze weg, al snel ziet ze niks meer van het haar grote vriend Grennan of zijn hut. Het is al avond als ze terug komt, haar vader. ‘Hij zal wel dood ongelukkig en vreselijk ongerust zijn,’ denkt zij. Hij ziet haar komen aanlopen en zwaait vrolijk.
“Ha, daar ben je dan! Ik dacht al, kom je wel op tijd voor het eten?”
“Maar was je niet ongerust dan? Ik was zo lang weg!”
“Nou, zo lang lieverd. Een middagje wandelen? Je bent vroeger thuis dan normaal!” Haar vader lacht er vrolijk bij en zegt dan duidelijk.
“Ga jij eerst maar een douchen!”
In totale verbazing gaat ze naar binnen en zegt in zichzelf; ”maar ik was dagen weg! Ik weet het zeker!”
Arjan