Mijn vriendin Veronique en ik hadden altijd al de droom een wereldreis te maken. Toen we uiteindelijk besloten te trouwen vroegen we aan al onze vrienden en kennissen een enveloppe, met inhoud, zodat we onze droom in vervulling konden laten gaan. En daarmee werd tevens een stiekeme droom van mij werkelijkheid.
Het trouwen werd een prachtige dag voor ons allebei. Ten eerste zag mijn Veronique er aller-heerlijkst uit. Haar half lange blonde haar droeg ze los, de witte jurk was kunstig versierd met allerlei pareltjes en naaiwerk en was strapless, zodat haar mooie schouderpartij goed uitkwam. Haar borsten hielden de jurk zonder moeite op zijn plaats, maar ik kan je wel vertellen dat ik het moeilijk had. Ik zou haar het liefst van het altaar hebben weggedragen, meteen naar onze hotelkamer en ons privé feestje hebben gebouwd, terwijl onze gasten zichzelf zouden moeten vermaken.
Maar goed, beschaafd gedrag voor alles en ik werd gedwongen het feest uit te zitten, wat trouwens helemaal niet zo’n straf was. Onze familie, vrienden en kennissen waren in groten getale aanwezig en door hun aanwezigheid was de mooiste dag van ons leven een echte beleving. Hun inzamelingsactie voor ons was eveneens een groot succes. We kregen een aardig bedrag binnen en aangezien we zelf zowel geld als vakantie hadden gespaard konden we eigenlijk rechtstreeks van onze huwelijksreis in Egypte, doorgaan naar waar we maar wilden. Fantastisch!
Onze huwelijksnacht houd ik privé, maar ik kan verklappen dat die ook goddelijk was. Voor de eerste keer ging ik naar bed met mijn vrouw, in plaats van met mijn vriendin. De huwelijksnacht zelf werd gevolgd door nog een aantal nachten in een Egyptisch hotel. De piramides en de sfinxen waren indrukwekkend, maar we besloten ook om de wat minder bekendere plekken in Afrika te bezoeken. We keken op een aantal websites en lieten ons doorlinken naar weer ander websites om de cliché spots te vermijden. En zo kwamen we op de website van de plaats die Toesmeet heette.
“Toesmeet” zo stond er op de website “is prachtig gelegen in de regio onder de Sahara. Het is relatief gemakkelijk bereikbaar, maar toch niet aangeraakt door het massatoerisme van deze tijd. De bevolking is vriendelijk en gastvrij. Het plaatselijke geloof schrijft hen voor om vreemdelingen te behandelen alsof zij leden van de eigen stam zijn, waardoor het voor kan komen dat je aan tafel wordt uitgenodigd bij het stamhoofd. Ook is het gebruikelijk dat buitenstaanders deelnemen aan de vruchtbaarheidsrituelen.”
Dat laatste woord stond onderstreept, zodat duidelijk was dat we hem konden aanklikken. We probeerden dat en werden doorverwezen naar een website in een taal die we niet kenden, waar waarschijnlijk het ritueel werd uitgelegd. Maar goed, Veronique en ik konden ons niet voorstellen dat hun vruchtbaarheidsrituelen zo verschrikkelijk werden. En aangezien het ook ons plan was een gezin te stichten leek het Veronique wel leuk om naar Toesmeet te af te reizen en mogelijk zelf deel te nemen aan het ritueel. Niet dat we er serieus zoveel van verwachtten, maar de natuur in de buurt van Toesmeet was zo mooi dat we er toch heen wilden.
Het was een paar uur vliegen en daarna werden we minstens net zo lang door een bus over een hobbelig weggetje vervoerd. Toesmeet was een prachtig gebied. Het oerwoud was dicht en onontgonnen en het enige teken van menselijk leven was de weg waarop we reden en af en toe een dorpje waar we voorbij reden. We wisten niet precies waar we moesten zijn, maar de chauffeur, een grote neger en goedlachse kerel die gebrekkig Engels sprak, had ons beloofd eruit te zetten op een plek die ons wel zou bevallen. Bijna was ik bang dat hij ons zou vergeten.
Na drie uur rijden reed hij een dorpje in. De bevolking zelf keek wel op, maar ze waren niet extreem verbaasd. Dit zogenaamde ongerepte gebied was niet achterlijk te noemen, ze herkenden een bus wanneer ze die zagen. De chauffeur draaide zich om en lachte naar ons. “This Tukosea. Your village.” Ik tikte Veronique aan, die tegen de raam aan was weggedommeld.
“Veronique, we zijn er.”
“Hm…,” zei Veronique. Veronique is niet op d’r best als ze net heeft geslapen.
We pakten onze spullen en stapten de bus uit. De chauffeur lachte zijn witte tanden bloot en zwaaide enthousiast naar ons. Daarna reed hij weg, tot aan de rand van het dorp, alsof hij ergens op wachtte. En daar stonden we dan. Opeens leken we goed gek. In een klein Afrikaanse dorpje, drie uur van de dichtstbijzijnde stad en zonder enige voorbereiding. Ze konden ons hier wel van alles aandoen en niemand zou het ooit te weten komen.
We stonden op een pleintje. De huizen om ons heen waren uit takken en stro opgetrokken, maar de mensen die we zagen waren goed gekleed in gewaden. Niks bamboe-rokjes, kokosnoten en bizarre peniskokers, dat was gelukkig wat geruststellender. Maar waar zouden we slapen… Langzaam stroomde het pleintje vol. De kinderen gaapten ons aan, maar de volwassenen keken alleen maar. Er was geen enkele emotie op hun gezicht te lezen. Ik voelde hoe Veronique ’s hand de mijne beetpakte. Ze trilde een beetje. Ik wist ook niet zo goed wat te doen.
De verzamelde menigte week opeens uiteen. Er kwam een oudere man aanlopen. Hij was de zestig waarschijnlijk al lang gepasseerd, maar liep met een waardigheid die aangeboren was. Zijn houding was kaarsrecht en de plukken wit haar op zijn schedel leken wel een kroon. Donkere ogen glommen onder zijn wenkbrauwen en keken ons aan. Net zo uitdrukkingsloos als die van zijn dorpsgenoten. Ik keek terug. Veronique ook. Hij leek te luisteren. En opeens barstte zijn uitdrukkingsloze masker open in een brede lach en hij riep iets wat ik niet verstond. Maar meteen na zijn uitroep lachten ook al zijn dorpsgenoten. Het was alsof de drukkende hitte van Afrika wegviel en een aangename warme gloed zich over iedereen verspreidde.
Achter de man doemde twee gestaltes op. De ene viel onmiddellijk op. Hij was bijna twee meter lang en breed. Zijn armen waren zo breed als mijn bovenbenen en hij droeg een grote oorbel in zijn rechteroor. Hoewel hij indrukwekkend was, was hij absoluut niet dreigend aanwezig. Zijn aanwezigheid was eerder geruststellend te noemen.
De andere gestalte viel bijna in het niets bij hem. Het was een vrouw. Ze had kort zwart kroeshaar en een tengere gestalte. Haar lichaam werd geheel bedekt door een aardebruin gewaad, hoewel ze blote voeten had. Aan één teen zat een ring. Haar huid was donkerder dan die van de oude man en de grote man naast haar, maar er was overeenkomst in hun trekken, alsof ze familie waren. Tot mijn verbazing was zij degene die sprak, in Engels. Verstaanbaar, maar met een zwaar accent: “Welcome. This is my father Bakeyemba. He asked the Spirits if you are true of heart, and you are. So this means we bid you welcome. My name is Yumi, and this is my brother Makangele. It would honor us if you would be our guests.”
Dat was een warm welkom. Deze mensen kenden ons nauwelijks, maar binnen enkele ogenblikken waren we helemaal deel van hen. En zo zouden de komende dagen blijven. Overdag kwamen de kinderen naar ons toe met zelf gemaakte geschenkjes of mooie bloemen uit het bos. De jongeren lieten ons de mooie plekken van het oerwoud in de buurt zien, de ouderen mannen namen ons mee het bos in om dieren te laten zien en de vrouwen lieten ons het dorpsleven zien. Iedere avond werden we door een ander gezin uitgenodigd aan tafel en deelden wij hun eten. Het waren vreemde exotische gerechten, maar zeer smakelijk. En Yumi was voortdurend bij ons. Yumi was namelijk de enige in het hele dorp die Engels sprak.
Hoewel ze hele dagen in ons gezelschap door moest brengen leek ze dat absoluut niet als een belemmering te zien. Om te slapen hadden we een hut gekregen, met een houten bed erin. Het kraakte nogal en er was niet echt een mogelijkheid om de deuren goed af te sluiten, dus ons liefdesleven stond even op een laag pitje. Het enige wat we maar niet tegenkwamen was dat zogenaamde vruchtbaarheidsritueel. Toen we Yumi ernaar vroegen zei ze ons alleen geduld te hebben. We snapten niet precies waarom, maar Yumi vertelde ons dat het te maken had met de Geesten en dat ze wachtte op goedkeuring van haar vader. We drongen verder niet aan. Het hele gebeuren van dat ritueel namen we toch niet zo serieus. Er was genoeg te doen en te zien rondom Tukosea zonder dat ritueel.
Er kwam op een gegeven moment een wat koelere dag. De zon scheen net zo hard als normaal, maar er was een wind opgestoken, die voor wat verkoeling zorgde. Bakeyemba wachtte ons op midden het dorpsplein, met zijn gezin. Hij mompelde iets terwijl hij zijn vinger nat maakte met speeksel en de wind leek te voelen. Daarna knikte hij. Yumi richtte zich tot ons: “It is time.”
Veronique en ik keken haar verbaasd aan. We snapten niet precies wat er aan de hand was. Moesten we weg? De lachende gezichten van de drie tegenover ons leken ons niet weg te jagen. Yumi sprak weer: “First we go to waterfall.”
De waterval hadden we al gezien. In buurt van het dorp liep een rivier, die een kilometer of wat verderop in het oerwoud stroomde. We hadden hem al een keer bezocht met de kinderen, dus eigenlijk kenden we hem al. Maar we wilden de gastvrije mensen niet beledigen door te weigeren, dus we gingen gedwee mee.
Het was een heerlijke dag. De hitte die normaal op ons neer beukte was wat verminderd, door een warme, maar aangename wind. Het pad naar de waterval was goed begaanbaar, maar niet te min ging Yumi voorop om te zorgen dat we niet tegen één of ander giftig beest aan zouden lopen. Niet dat dat nodig was, want we kwamen er geen tegen. De waterval raasde met donderend geweld naar beneden. De fijne waterdruppeltjes die in de lucht werden gelanceerd zorgden ervoor dat het hier koeler was dan in het oerwoud, waar de hitte tussen de bomen bleef hangen. Het water rook fris en schoon, maar eerder had Yumi ons afgeraden om erin te baden. We namen aan dat het kwam, omdat er een parasiet of ziekte in leefde, maar Yumi had het verder niet toegelicht.
Het vallende water maakte een hels kabaal, dus communiceren was vrij lastig, zeker in Yumi’s gebrekkige Engels, maar even waren we tevreden met het simpelweg vergapen aan de schoonheid van de wereld. Ik greep Veronique ’s hand beet, terwijl ik de schoonheid van de omgeving indronk. Veronique leunde rustig tegen mijn borst. Ze had weinig kleren aan en het gevoel van haar lichaam tegen het mijne bezorgde me een stijve. Ik droeg zelf een kniebroek en vond het een beetje gênant tegenover Yumi, dus ging ik helemaal achter Veronique staan, zodat het niet zo zou opvallen.
Yumi zelf was wat vooruit gelopen. Ze knielde neer bij het bassin, wat het woeste water in de grond had geslagen. Haar hand kabbelde door het water, alsof ze wilde voelen hoe warm het was. Ze wist kennelijk wat ze wilde weten, want met een mysterieuze blik in haar ogen liep ze terug, op ons af.
“We go swim,” riep ze boven het lawaai uit. Veronique keek me even snel aan, om te controleren of ze het wel goed had begrepen. Ik wist ook even niet wat te zeggen en vooral niet wat te doen, met nog steeds die stijve die zich in mijn broek aftekende. Yumi wenkte ons haar te volgen. Terwijl ze naar het wat liep trok ze in één beweging haar wijde gewaad over haar hoofd. Ik had me al vaak afgevraagd wat de vrouwen in het dorp droegen onder hun wijde omslagdoeken. Stiekem hoopte ik altijd op dat ze helemaal niets eronder droegen, maar Yumi had een strak lijfje aan wat haar borsten geheel bedekte en zelfs iets wat leek in te snoeren en een broekje wat haar geslacht en billen gewoon verborgen. Ik betrapte me erop dat ik het eigenlijk jammer vond dat ze niet naakt was, maar niet te min bekeek ik haar ranke figuurtje met waardering. Onmiddellijk kreeg ik een por in mijn ribben van Veronique. Ik keek haar ietwat schuldbewust aan, maar Veronique schoot ook even in de lach, om te laten weten dat het niet zo serieus bedoeld was.
Veronique volgde het voorbeeld van Yumi en stapte uit haar korte broek en deed haar T-shirt uit. Zij droeg een bikini die heel wat meer vlees bloot liet dan bij Yumi het geval was. Toen ze voorover bukte om haar schoenen los te gespen zag ik haar schaamlippen zich heel even aftekenen in haar broekje. Het begon nu zelfs pijn te doen in mijn broek.
Yumi was al in het water gesprongen en lag lekker te spartelen. Veronique ging achter haar aan. Ze probeerde wat te zwemmen, maar Yumi greep haar beet en probeerde haar onder te duwen. Veronique liet dat niet op zich zitten en probeerde onmiddellijk hetzelfde bij haar. Ik kon aan hun gezichten zien dat ze lachten, maar kon niks horen. Ik lachte zelf ook en keek naar hen. Ondertussen hoopte ik dat mijn pik wat zou krimpen, zodat ik niet zo voor… eh… lul zou staan als ik moest gaan zwemmen. Maar zoals elke man weet heeft je pik een eigen wil en leven en hij doet zelden, op het goede moment, precies dat wat jij wilt.
Yumi, die wat beweeglijker en behendiger was dan Veronique, won uiteindelijk en Veronique verdween onder water. Yumi slaakte een triomfantelijke kreet. Veronique kwam proestend boven. Haar blik gleed naar de rivieroever waar ik nog steeds stond. Ze zwaaide naar me en wenkte. Yumi viel haar bij en ik werd min of meer het bassin ingelokt. Ik had weinig keus.
Ik kleedde me snel uit, maar hield mijn boxershort aan. Mijn stijve paste er nauwelijks in. Ik bukte me voorover, zogenaamd om een knoop uit mijn veter te halen, maar in werkelijkheid om mijn opwinding te verbergen. Ondertussen smokkelde ik wat stapjes in de richting van het water. Met allerlei omzichtige pogingen, die allemaal inhielden dat ik wat gebukt stond legde ik het laatste stukje naar het water af en sprong met een grote boog het water in.
Het koude water deed me in eerste instantie goed. Mijn pik kromp weer tot zijn kleinere formaat, hetgeen wel prettig was. Stel je voor dat Yumi zich geschonden voelde… Stel je voor dat haar reusachtige broer Makangele besloot voor haar op te komen. Ik wilde deze gastvrije mensen niet beledigen en al helemaal niet met Makangele op de vuist.
Maar Yumi en Veronique hadden blijkbaar een verbond gesloten met elkaar en ik was ditmaal degene die onder water moest. Met zijn tweeën deden ze verwoede pogingen. Veronique dook onder en probeerde mijn benen te pakken om me onderuit te halen, tegelijkertijd sprong Yumi uit het water omhoog om me bij mijn nek te pakken en met haar volle gewicht (hetgeen nog niet veel was) uit balans te brengen. Helaas voor de beide dames wist ik Veronique te ontwijken, omdat ze haar ogen onder water niet open durft te houden. Yumi’s greep op mijn nek was ook niet stevig, maar haar lichaam tegen het mijne was een ontzettende afleiding. Ze hing met haar halve bovenlijf boven water en de witte stof van haar lijfje was inmiddels doorzichtig geworden. Ik keek zo tegen haar borsten aan en haar koolzwarte tepels. Ze waren duidelijk te zien, stijf door het koude water. Het was zo afleidend, dat ik twee handen om mijn kuiten voelde en voor ik het wist werden mijn voeten onder me vandaan getrokken. Ik ging kopje onder, met Yumi nog om mijn nek. Onder water was het een wirwar van lijven. Ik voelde borsten langs me heen strijken en ik wist niet of ze van Veronique of Yumi waren. Iemand kneep even zachtjes in mijn pik, die alweer aardig hard begon te worden. Ik had echter een sterk vermoeden dat het niet Veronique was.
Toen ik weer bovenkwam kwam ook het kopje van mijn vrouw weer boven. Haar halflange blonde haar viel in natte strengen langs haar gezicht en haar gezichtje was rood van de inspanning. Ze wreef verwoed in haar ogen. Ze zag er absoluut uit om op te vreten en ik kon me niet bedwingen. Ik zwom naar haar toe en kuste haar vol op haar mond. Ze schrok er een beetje van, want ze zag me niet aankomen. Maar ze liet zich al snel kussen. Haar handen sloeg ze om mijn nek en haar benen haakte om mijn onderbenen. Het water maakte haar nagenoeg gewichtloos en met het grootste gemak kon ik haar tegen me aanhouden. Als Yumi niet daar was geweest had ik haar ter plekke genomen en ze had er geen bezwaar tegen gehad, dat voelde ik wel aan de manier waarop ze haar onderlichaam tegen mijn stijve pik aandrukte. Ik greep haar billen in mijn beide handen en voelde hoe lekker ze in mijn handen lagen.
Toevallig zag ik vanuit een ooghoek Yumi. Yumi keek naar ons, toen naar de hemel en leek iets te mompelen, terwijl ze met haar handen iets op het water tekende. Ik vroeg me af wat ze deed, maar toen ze weer naar boven keek viel mij opeens iets op. De zonovergoten dag was niet langer zonovergoten. Ik wist dat de dag snel kon eindigen hier in de tropen, maar dit was wel heel snel.
Een bliksemschicht doorkliefde de lucht. Onweer? Hier? In eerste instantie dacht ik even na over deze meteorologische onwaarschijnlijkheid, maar al snel raakte ik wat in paniek. In het water zijn als het onweerde was niet zo’n goed idee. Ik liet Veronique los en gebaarde naar de dames dat we terug moesten naar de kant. Veronique keek even op naar de lucht en zag wat ik bedoelde. Yumi echter schudde haar hoofd. Ze gebaarde achter ons, naar de waterval. Daarna draaide ze zich om en zwom die kant op.
Ik begreep even niet wat ze bedoelde en ook Veronique keek niet begrijpend. We bleven twijfelend even midden in het water staan. Yumi klom op de rotsen, vlak naast het donderende water en wenkte ons opnieuw. Daarna verdween ze tussen de rotsen. Even was ik bang dat ze gevallen was, dus ik begon achter haar aan te zwemmen en ook Veronique zwom naar haar toe.
De rotsen waren ruw en glibberig en ik begon al helemaal voor Yumi’s leven te vrezen. Wat als ze gevallen was? Maar dat bleek niet het geval. Yumi stond voor de ingang van een grote grot. Ze had duidelijk op ons gewacht, want zodra ze ons zag liep ze de grot in. Zelf haastten we ons om haar te volgen, want een felle bliksemschicht werd gevolgd door een knallende donderdagslag en bijna tegelijkertijd stroomde de regen met bakken uit de hemel. We waren al drijfnat, maar zo stil in de regen blijven staan leek ons ook vrij dwaas.
We volgden Yumi dieper de grot in. Ik was normaal wat claustrofobisch, maar de grot was wijd en daglicht begeleidde ons tot diep in de grot. Toen het donkerder werd stopte Yumi bij de wand van de grot. Ik hoorde het geluid van stenen die tegen elkaar sloegen en er vonkte iets. Even later baadde de grot in het licht van een fakkel. Yumi leidde ons dieper de grot in. Het was duidelijk dat hier vaker mensen kwamen. Vreemde tekens stonden op de muur getekend. Ik hoorde Veronique naast me giechelen. Ik volgde haar blik. Ze keek naar een gestileerde tekening van een vrouw die tussen twee mannen zat, die beide een erectie hadden die tot aan hun kin kwam. Toen ik beter keek zag ik diverse vormen van erotische kunst hangen.
We kwamen aan in een grotere kamer. In een hoek lagen een aantal dierenhuiden opgestapeld. Yumi liep naar de muren en stak met haar fakkel diverse andere fakkels aan, voor ze een grote vuurkuil in het midden aanstak. Een behaaglijke warmte verspreidde zich door de grot. De rook krinkelde omhoog en verwaaide, kennelijk waren er luchtsluizen, want de lucht bleef fris. Het gehele tafereel baadde in een spiritueel licht. “This is beautiful Yumi,” hoorde ik Veronique naast me zeggen: “What is this, place.” “Sembagare…” antwoordde Yumi, “Spirit’s house.” Ze draaide zich om, mompelde weer iets in een taal die we niet verstonden en tekende wat gebaren in de lucht. Daarna kruiste ze haar armen voor haar lichaam en trok haar bovenstuk uit. Helaas voor mij stond ze met haar rug naar me toe, maar de glimp die ik opving van haar borsten leerde me dat ze mooi gevormd waren. Lang hoefde ik echter niet te wachten. Yumi draaide zich om en legde haar bovenstuk te drogen bij het vuur. Ik kon mezelf niet beheersen en keek naar haar prachtige borsten. Veronique ’s borsten waren groter, met roze tepels. Bij Yumi zag je nauwelijks waar de donkere huid van haar borsten overging in die van haar tepelhof.
“Let’s not get cold,” zei Yumi. Ze liep op ons af. Ik wist niet zo goed wat te doen. Nou ja, eigenlijk wist ik dat juist wel. Ik wilde graag Yumi’s borsten bewonderen, maar met Veronique naast me. Veronique keek ook naar Yumi’s borsten. Ik zag haar ogen glinsteren, maar ik wist niet of dat van schaamte of van iets anders was. Yumi liep tussen ons door en greep onze handen. Ze leidde ons naar de stapel dierenhuiden. Daar duwde ze mij neer, zodat ik half zittend, half liggend terecht kwam. Ik positioneerde me wat makkelijker. Yumi ging links naast me liggen, Veronique rechts. Voordat ze echter ging liggen zag ik dat ze even achter haar rug de haakjes van haar bikinitopje losmaakte. Ze liet het van haar borsten afglijden en kroop tegen me aan. Haar warme borsten drukten tegen mijn ribbekast. Ik sloeg een arm om haar heen en drukte haar tegen me aan. Aan de andere kant kroop Yumi tegen me aan. Ik keek op hun beide hoofden neer. De geur van Yumi’s kroeshaar vulde mijn neus, samen met de heerlijke geur van Veronique ’s natte haar. Ik zag dat Veronique Yumi aankeek. Er lag geen afkeur of jaloezie in haar ogen, dus ik besloot maar zo te blijven liggen. Welke man zou het nou niet willen, twee mooie vrouwen die hun halfnaakte lijf tegen je aandrukken.
Ik had inmiddels voor de zoveelste keer een stijve. Het was nu duidelijk, want hij was met zulke kracht opgezwollen dat hij een stukje uit mijn boxershort stak. Veronique ’s vingers streelden over mijn borst. Yumi lag wat kalmer, wat passiever tegen me aan, alsof ze ergens op wachtte. Ik zag haar lippen bewegen, maar hoorde haar niets zeggen. Het leek wel alsof ze aan het bidden was naar de vreemde geesten, die volgens haar, deze plek bevolkten. Het was een vreemde situatie, maar al met al niet vervelend.
Yumi legde haar hoofd op mijn borst. Ze lag links, dus hoorde mijn hart kloppen. “His heart beats like crazy,” zei ze. Veronique legde ook haar hoofd op mijn borst om te luisteren. Hun beide wangen voelden erg zacht aan. Mijn borst zwoegde echter op en neer in opwinding, de meisjes gleden voortdurend een stukje van mijn borst af. Ik zag echter dat zowel Veronique als Yumi doelbewust hun hoofd iedere keer weer meer naar het midden terug duwden, zodat hun hoofden steeds dichter bij elkaar uitkwamen. Toen ik dat merkte begon ik expres nog wat dieper in en uit te ademen. Ik wilde wel eens weten hoe dit zou aflopen. Hun neuzen raakten elkaar al. Ik had het met Veronique over biseksualiteit gehad en Veronique had te kennen gegeven dat ze, hoewel ze vrouwen erg mooi vond, niet vaak dacht aan seks met een vrouw. Maar nu leek ze plezier te hebben in het halfnaakt aanwezig zijn bij een andere vrouw die zelf ook half naakt was. Ik vroeg me af of ze elkaar zouden zoenen als ze de kans kregen…
Gezien de geladen sfeer in de grot verbaasde het me niet. Hun hoofden schoven een stukje dichter naar elkaar en Yumi plaatste haar volle lippen op de sensuele mond van mijn vrouw. Ik zag hun lippen van elkaar wijken en hun tongen met elkaar spelen. Het was een prachtig gezicht om te zien hoe mijn vrouw een andere vrouw zoende. Ik had er al vaak over gefantaseerd dat te zien, maar altijd was het een blanke vrouw geweest met wie Veronique het bed deelde. Nu was het opeens een donkere, mysterieuze schone, maar het maakte er mijn opwinding niet minder door. Ik zag ook dat Veronique ervan genoot en ik genoot er zelf ook van. Ze gingen wat meer rechtop zitten en even was ik vergeten.
Ik bleef maar kijken hoe Yumi met mijn vrouw zoende. Haar stevige lippen gleden over die van mijn vrouw. Hun borsten drukten tegen elkaar, hun handen gleden over elkaars lichaam. Ik zag mijn vrouw haar lippen los maken van die van Yumi en die lippen om haar donkere tepels vouwen. De twee vrouwen gingen helemaal op in elkaar. Ik had nooit verwacht dat Veronique zo heftig kon vrijen met een vrouw en waarschijnlijk zij zelf ook niet. Dat Veronique opgewonden was, dat was wel te merken aan de heftigheid waarmee ze Yumi zoende. Normaal bewaarde ze die heftigheid voor onze geilste vrijages, de momenten dat zij me bijna smeekte om geneukt te worden. Nu was er geen sprake van smeken, zij en Yumi voelden elkaar instinctief aan. Hun handen, lippen en tongen wisten precies waar ze moesten zijn. Ze leken al met al geen haast te hebben en besteedden uren aan elkaars bovenlichaam. Ze streelden en likten elkaars borsten, urenlang voor mijn gevoel.
Ik lag naar hen te kijken, stijf als een paal, maar tot het uiterste gespannen om mezelf niet aan te raken. Veronique en Yumi leunden nog steeds over mijn lichaam lijf heen en na wat een eeuwigheid leek, zakten ze langzaam weer naar mijn buik toe, terwijl ze nog steeds zoenden. Ik voelde tevens hoe Veronique ’s hand naar beneden gleed over mijn buik en mijn harde pik begon te kneden. Ze liet haar hand in mijn boxershort verdwijnen en masturbeerde me, onhandig door de vreemde hoek, de afleiding en de beknelling van mijn boxershort. Niet te min was het gehele tafereel erg opwindend. Ik wilde niet meteen klaar komen, dus ik leunde wat achterover en deed mijn ogen dicht. Ik wilde alleen genieten van het idee en van Veronique die me aftrok. De meisjes kusten door. Hun zachte geluidjes waren niet te negeren en zorgden alleen maar voor meer opwinding.
Ik ging weer rechtop zitten en woelde door Veronique ‘s blonde haar. Ze brak haar kus met Yumi af en keek me aan, met in haar ogen een duidelijke behoefte aan meer. Ik drukte vol overgave mijn lippen op de hare en gaf haar wat ze nodig had. We sloegen onze armen om elkaar heen om dit spannende seksuele moment even met elkaar te delen. Ik beet van verbazing bijna in haar tong toen ik rondom mijn pik iets warms en nats voelde. Het gevoel van een mond rondom mijn pik. Het was alleen een vreemde gewaarwording. Veronique is de enige vrouw die me ooit gepijpt had en nu een onbekende mond te voelen was verassend. Ik kon een kreuntje niet onderdrukken.
Veronique maakte zich van me los. Ze keek naar mij en naar Yumi die mijn pik in haar mond had. Nu maar hopen dat ze niet boos zou worden. Ik keek haar aan. Er was van alles op haar gezicht te lezen. Ze leek wat jaloers, maar duidelijk ook opgewonden. Ze keek ook mij aan. Wat er precies op mijn gezicht te lezen viel kan ik niet zeggen. Ik probeerde niet te laten merken hoezeer ik genoot van de mond van Yumi, die met lange halen aan mijn pik zoog. Het voelde heel anders aan dan Veronique ’s mond, maar de onbekendheid maakte me geiler en het aller geilste was nog wel het feit dat mijn vrouw toekeek.
Veronique leek te beslissen dat ze het allemaal wel best vond. Ze boog zich wat voorover en begon Yumi’s rug te strelen, maar al snel dwaalden haar handen naar de hangende borsten van Yumi en vouwde ze haar handen er omheen. Yumi hield even op met pijpen en draaide haar hoofd. Ze blies Veronique een half kusje toe, maar keerde toen weer terug naar mij. Haar mond begon weer. Ik haalde diep adem en voelde het begin van een orgasme komen. Yumi merkte dit en onmiddellijk liet ze me helemaal los. Mijn orgasme bleef nog twee drie tellen op de rand balanceren, maar langzaam ebde het gevoel weg, hoewel mijn pik van puur genot klopte. De hartslag die erin klopte deed hem heen en weer zwiepen.
Yumi verlegde haar aandacht weer compleet naar Veronique. Ze draaide zich om en pakte ook haar borsten beet. De twee vrouwen keken elkaar diep in de ogen, terwijl ze hun tepels zachtjes langs elkaar wreven. Ik zag dat Veronique net zo in de ban was van geilheid als ik. Yumi’s handen vlogen vederlicht over Veronique’s lichaam, haar bikinibroekje in. Ik hoorde de geluiden van Veronique ’s kutje toen Yumi haar vingers erover liet glijden. Veronique, die op haar knieën zat, spreidde haar benen en leunde achterover. Haar borsten gingen heftig heen en weer door de snelle ademhaling. Ik voelde hoe mijn pik om aandacht schreeuwde en er schoot één bijna obscene gedachte door mijn hoofd.
“Een vreemde vrouw zit aan mijn vrouw haar kut.” De aandrang om mezelf te bevredigen was overweldigend. Ik hield mezelf echter zo goed mogelijk tegen, want ik voelde wel dat ik meteen zou komen als ik dat zou doen. Ik wilde meer genieten. Om mijn handen bezig te houden streelde ik de mooie billen van Yumi, die nog steeds in haar broekje zaten. Ik wilde haar echte huid voelen en stroopte het broekje af. Yumi schudde en bewoog zo veel mogelijk om me te helpen. Al snel was ook zij naakt en kon ik tussen haar benen met haar roze kutje spelen. Ik liet mijn handen daar glijden en voelde dat ook zij nat was. Zonder moeite vond ik haar gezwollen clitoris. Met natte vingers gleed ik erlangs. Yumi opende zich wat meer en ik ging door met strelen. Ondertussen bleef ik kijken naar wat ze deden.
Mijn vrouw had haar bikinibroek om een enkel hangen en lag achterover te genieten. Yumi, die mij al oraal had bevredigd, was nu bezig met het kutje te likken, dat eigenlijk alleen voor mij was. Ik werd niet jaloers, alleen geil. Mijn vrouw genoot duidelijk, te merken aan haar gekreun en het feit dat ze haar borsten in haar beide handen had genomen en nu haar eigen tepels streelde. Ik had Yumi’s heerlijke pijpen al ondervonden, maar kennelijk kon ze ook goed beffen. Veronique beet op haar lip en haar kreunen stopte even. Ze hield haar adem in en werd rood… de tekenen van een naderend orgasme.
Maar net als bij mij hield Yumi hier op. Kennelijk wilde ze ons geen van beide echt laten komen, maar was ze er tevreden mee om ons op het randje te houden. Ik zag de geile teleurstelling in de ogen van mijn vrouw. Ik stak mijn armen naar haar uit en drukte haar tegen me aan. Mijn pik tegen haar buik, mijn ballen tegen haar kale venusheuvel en Yumi die ons allebei omhelsde en streelde. Haar zwarte borsten leidden zowel mij als Veronique af en we begonnen allebei op een tepel te zuigen. Ik wilde mijn hand weer tussen Yumi’s benen laten glijden, maar toen ik dat deed trof ik daar al een hand aan. Veronique was bezig Yumi te vingeren. Haar twee vingers gleden links en rechts langs haar clitoris en Yumi genoot er duidelijk van. Het leek me slimmer om Veronique dit te laten doen, tenslotte wist Veronique beter waar een kutje op reageert dan ik.
In plaats daarvan liet ik de twee knuffelende meisjes hun gang gaan en ging op mijn rug liggen. Ik schoof rustig onder Veronique. Haar geopende kutje bevond zich enkele centimeters van mijn lippen. Ik tilde mijn hoofd iets op en drukte een kus op haar clitoris. Veronique liet zich onmiddellijk wat zakken, zodat haar schaamlippen mijn lippen raakten en ik haar kon likken. Ik stak mijn tong diep in haar kut. In de greep van pure geilheid wilde ik haar compleet hebben, zo volledig mogelijk. Ik hoorde haar een gesmoorde vloek fluisteren. Tevens voelde ik handen rondom mijn pik. Het waren die van Yumi, want Veronique deed het anders. Ik concentreerde me op mijn vrouw, om niet te komen. Maar het was moeilijk. De smaak van mijn vrouw in mijn mond, het gezicht van haar vingers die een andere vrouw vingerden en de handen van die vrouw weer om mijn lul. Niet klaarkomen leek bijna onmogelijk.
Ik zag ook dat Yumi steeds heftiger met haar onderlijf bewoog en haar clit stak groot en gezwollen tussen haar zwarte lippen. Veronique duwde haar kutje steeds harder op mijn mond en maakte cirkels met haar heupen, haar favoriete manier om te komen wist ik.
De grot was vol gekreun en gehijg en de geluiden vulden mijn oren net zoals mijn ogen gevuld werden met geile beelden. Toen Yumi sidderend haar benen tegen elkaar sloeg en klaarkwam onder Veronique ’s vingers dacht ik dat ik het niet zou houden. Maar net een seconde voordat ik zou komen liet Yumi, in haar eigen plezier opgaand, mijn lul los, waardoor ik weer net niet kwam.
Veronique opende met haar vrije handen haar eigen schaamlippen even, zodat haar clitje bloot kwam te liggen. Ik likte er met het puntje van mijn tong een enkele keer over en ook zij bereikte een orgasme, vrijwel tegelijk met Yumi. Ze was zo geil dat ik al half verwachtte dat ze zouden gillen en schreeuwen in hun orgasme, maar in werkelijkheid was er niet veel meer te merken. Alleen hun ademhaling versnelde en de spieren in hun benen spanden zich aan om hun evenwicht te behouden. Hun orgasme bracht hen geen bevrediging maar leek hen alleen nog maar meer op te geilen. Veronique verplaatste zich wat en keek me aan.
“Lik haar ook. Ik wil je zien likken, terwijl je in me bent.” Ze schoof over mijn buik naar beneden en spietste zich zonder moeite op mijn harde pik. Yumi kroop ook wat naar voren. In plaats van Veronique ’s kutje had ik nu Yumi boven me, maar ik likte ook haar met hetzelfde plezier als waarmee ik mijn vrouw had gelikt. Yumi leunde naar voren en zoende mijn vrouw weer. We gingen helemaal op in elkaar, in mijn geval letterlijk. Ik had het idee groter en stijver te zijn dan ooit. Krampachtig spande ik me in om niet snel heen en weer te stoten in haar lijf, hoewel Veronique zichzelf heen en weer schoof over mij heen. Ik zat zo diep in haar dat haar clitoris over mijn schaambeen heen en weer schoof, wat altijd een prettige stimulatie was voor ons beiden. Ik wilde die sensatie ondergaan, maar als ik me er te bewust van was, wist ik dat ik zou komen. Mijn concentratie ging uit alle macht naar Yumi genot schenken. Mijn tong gleed heen en weer in haar exotische kutje. Yumi’s hand gleed over mijn buik en draaide een beetje.
Ik voelde Veronique natter en natter worden, terwijl Yumi haar clitoris streelde. Vrijwel daarna trokken de spasmen door haar lijf en ze kwam voor een tweede keer klaar. Ik liet mijn tong als een gek door Yumi’s kutje heen gaan en deed een paar moeilijke staartdelingen in mijn hoofd, om te voorkomen dat ik meteen zou exploderen.
Yumi kroop van me af en Veronique stortte neer. Ze zoende me vol op mijn mond. Ik proefde Yumi’s vocht op haar lippen en ook op de mijne. Onze tongen gleden langs elkaar af, niet alleen in de mond, maar ook erbuiten om Yumi te proeven. De Afrikaanse zat naast ons, op haar knieën. Ik keek naar haar kutje en vroeg me af hoe het zou zijn om te neuken waar mijn vrouw bij was. Waarschijnlijk stond mijn idee in mijn ogen af te lezen, want Yumi boog zich voorover, kuste me even op de wang en zei: “No fuck me, Arnulf. We not married. Just fuck your wife.”
Mijn vrouw hoorde het en hijgde in mijn oor: “Doe wat ze zegt, schat. Neuk me. Wellicht gebeurt dit nooit meer. Grijp je kans.” Ze gooide zich weer achterover. Mijn geest werd gevuld met beelden. Mijn vrouw die zichzelf heen en weer deed glijden over mijn stijve pik, haar roze clitje helemaal gezwollen en haar borsten zwaaiden heen en weer op de maat van ons stoten. Ze nodigden me uit om ze beet te pakken en dat deed ik dus ook. Veronique zuchtte.
“Kijk eens naar haar schat, dat is echt heerlijk om te zien.”
Ik draaide mijn hoofd en keek naar Yumi. Zij zat naast ons, benen wijd open en haar hand bewoog heftig heen en weer over en in haar eigen geslacht. Ze mompelde weer zacht, maar ze had duidelijk moeite om de woorden goed uit haar mond te krijgen, omdat ze zo hijgde. Ik vroeg me af of ze weer één van haar geesten aanriep of dat ze zichzelf ophitste met geile woorden in een taal die zij alleen begreep. Die laatste gedachte was alleen al voldoende. Mijn ingehouden orgasme brak eindelijk door. Ik gooide mijn hoofd naar achter en kreunde of schreeuwde het uit van geluk. Terwijl ik Veronique ’s borsten nog steviger omklemde, duwde ik mezelf zo hard en diep mogelijk bij haar naar binnen en Veronique bewoog haar onderlijf snel heen en weer om zichzelf tot een derde orgasme te brengen. Of Yumi ook klaarkwam wist ik niet, ik was te gefocust op mijzelf.
Mijn orgasme leek voor eeuwigheid te duren. Ik voelde mijn pik schokken en spuiten en Veronique ontving met gretige wellust. Ze pakte mijn handen beet en bewoog die wild over haar borsten, terwijl ze mij zachtjes aanmoedigde me helemaal te laten gaan in haar. Uiteindelijk was het toch voorbij. Ik moest daarna even van de van de wereld zijn geweest. Toen ik weer een beetje tot mezelf gekomen was, werd ik me bewust van de het gevoel van twee naakte warme lichamen tegen me aan. Veronique en Yumi waren dicht tegen me aan gekropen. Hun vingers speelden met elkaar op mijn borst. Ik voelde me loom en bevredigd.
Na ongeveer een uur zei Yumi dat het tijd was om te gaan. We kleden ons deels aan en liepen terug naar de plek waar onze kleren lagen. Die waren kletsnat geregend, dus moesten we halfnaakt teruglopen naar het dorp. Ondertussen dacht ik aan wat ik had meegemaakt, aan mijn trio met twee vrouwen. Ik voelde de opwinding razendsnel terugkeren in mijn lijf.
Tot onze verbazing werden we daar opgewacht door bijna het gehele dorp. Ze lachten luid en er heerste duidelijk een feeststemming. Alle vrouwen liepen op Veronique toe en raakten even haar buik aan. De mannen, niet gehinderd door westerse preutse normen, kwamen naar me toe en raakten mijn heupen aan. Ik begreep even niet waar het om ging, maar toen ik Bakeyemba zag, stond hij net met Yumi te praten. Yumi gaf hem duidelijk een antwoord wat hem tevreden stelde, want hij zei iets wat ik niet verstond en de dorpelingen juichten nog veel harder. Yumi vertaalde voor mij: “Part one of the fertility ritual was a success…” Fertility-ritual? Vruchtbaarheidsritueel? Was dit het vruchtbaarheidsritueel? Nou, dan wilde ik er nog wel een paar…
En toen weken ze opeens uiteen. De lange, machtige gestalte van Yumi’s broer Makangele kwam aanlopen. Hij bekeek eerst Veronique en toen mij. En opeens vroeg ik me af uit hoeveel delen dit vruchtbaarheidsritueel bestond…
Arnulf