Dertig wagonnetjes

()

Station Brussel centraal.

Ik loop nerveus heen en weer op het perron. Ik ben vandaag dertig geworden en zag enorm tegen mijn verjaardag op. Dertig, het lijkt me zo oud. Om deze dag wat aangenamer te maken heb ik mijzelf getrakteerd op een dagje shoppen in Brussel .Veel heb ik niet gekocht maar de aangeschafte kleding bevalt mijn erg, lichtjes extravagante maar zeer verleidelijke spullen. Ik heb alles in één grote draagtas gestopt. Nu nog een uur durende rit met de speciaal uitgezochte trein van 16u30 naar huis. Alles moet kloppen voor de uitvoering van mijn fantasie waar ik al dagen aan denkt. Vandaag beheerst het mijn gedachten en maakt het me uiterst prikkelbaar. Dit moet lukken zo niet wordt deze verjaardag ééntje om zo snel mogelijk te vergeten. Zenuwen. Nog vijf minuten. Vlug nog even naar het toilet. Daar keur ik mijzelf nog snel.

Gitzwarte haren, lichte verzorgde make-up, lippen lichtjes geaccentueerd, stijlvol lederen jasje met daaronder een nauwsluitende zwarte pull die mijn B-cup mystiek omhult, een zwarte rok tot iets boven de knieën met twee zijdelingse splits. Mijn goed gevormde benen zitten in donkere nylon kousen met een speels ruitjesmotief, mijn voeten in stevige maar elegante zwarte schoenen. Mm… ja, mijn slanke 1.73 m mag gezien zijn, ik ben me bewust van mijn sterk uitgesproken seksuele uitstraling. Snel terug naar het perron. Daar komt de trein al. Met bonzend hart stap ik op.

De eerste coupé, twee bejaarde koppels en twee vrouwen van mijn leeftijd. Coupé twee, afwezig kijkende arbeiders van divers pluimage. Volgende coupé, niets. Zo doorloop ik er een aantal. Nu sta ik in het gangpad van de zevende coupé. Mijn ogen zoeken de zetels af. Niemand? Ja, toch, daar een niet onaardig ogende dertiger. Ik ga tegenover hem zitten, mijn tas naast mij op het pad. Hij leunt tegen het raam en kijkt mijn geamuseerd aan. Een praktisch lege coupé en ik kom bij hem? Ik val met de deur in huis.

“Goedenavond, mag ik?” Korte lachende hoofdknik. Mijn blik valt op het spel kaarten in zijn hand.

“Mag ik u een ander spel voorstellen dan dat?”

“Een jonge knappe vrouw als u mag mij veel voorstellen”. Hij neemt mijn onderzoekend op, nieuwsgierig. Vleier.

“Wel, heu… ik ben vandaag dertig geworden en ik heb mijzelf een fantasietje veroorloofd. Dit is de trein van 4u30 en ik wil gedurende dertig minuten…”

“Ja, ik ben hier. Laat ons er maar aan beginnen. Goedenavond mevrouw. Sorry, mag ik?”

Een struise, sportief geklede man staat in het gangpad. De zittende man toont me ietwat schaapachtig het kaartspel.

“Mijn vaste kaartmaat”. Ik vloek binnensmonds en sta snel op. Dit kan niet waar zijn. Ik laat me in de volgende zetel neerploffen. Nu pas merk ik dat hier ook nog een man zit. Mijn ogen taxeren hem vlug terwijl ik goedenavond mompelt. Hij kijkt even op en doet verder met datgene waarin hij verdiept was, het lezen van Trends. Het zal wel een hardwerkende bediende zijn, goede job, goede verdienste, vrouw en kind m.a.w. een verstandig man, risicoloos door het leven, zeker niet geschikt voor wat ik mezelf voorgenomen had te doen. Ik kijk wanhopig de coupé rond. Niemand anders. Verdomme. Ik neem vlug de mogelijkheden door en besluit dat ik het best kan blijven zitten en proberen de aandacht van de man naast mij te trekken en kies voor de directe aanpak. Ik schud nog even de haren.

“Hm… hm…, meneer, heu… heeft u een ogenblik? Het zit namelijk zo. Ik ben vandaag dertig geworden en ik wil mij deze dag als een aangename dag herinneren…”

“Dat zal wel lukken zeker. Ik zie dat je jezelf al verwend hebt”. Zijn ogen rusten even op de draagtas en daarna terug op zijn tijdschrift. Droge zak. Ik heb niets te verliezen. In het slechtste geval sta ik op en wandelt gewoon naar een ander gedeelte.

“Dat klopt maar heu, ik heu wilde iets doen wat ik eigenlijk dacht nooit te zullen doen”.

“En dat ben?” Nu is hij plots erg geïnteresseerd. Hij houdt wel van mensen die iets wagen, het klassieke proberen te doorbreken, en deze vrouw is daarenboven meer dan het bekijken waard. Lichtjes treiterig klinkt.

“Kan ik u daarbij van dienst zijn?”

“Dat zeker. Het is wel nogal onorthodox. Maar met de juiste ingesteldheid kan het voor ons beiden een zeer aangename belevenis worden”. Ik weet wel zijn aandacht te vestigen.

“Zeg het maar”.

“Wel, heu… ik zoek een knappe attente man, zoals u… die mij hier op trein van 16u30 gedurende dertig minuten wil verwennen”.

“Je bedoelt; de liefde bedrijven?” De vraag rolt zonder nadenken over zijn lippen; mjah, direct op doel af.

“Ja”. Uiterst rustig antwoordt hij.

“Weet jij wel wat je voorstelt? Welk gevoel geeft je dat, als ik zeg dat ik 39 ben, 17 jaar gehuwd, 3 kinderen heb en mijn leven volledig op orde is?” Ik bloos. Verkeerd gegokt. Ik besluit op te staan maar eerst hem in alle eerlijkheid van antwoord dienen.

“Je daarnet geschetst profiel maakt je voor mij nog begeerlijker. Het zou éénmalig en vrijwel risicoloos geweest zijn. Trouwens, als je alles zo ordelijk voor elkaar hebt loert de sleur om de hoek. Goedenavond”. Ik sta op. Hij ook. Hij neemt mijn draagtas van het gangpad op en legt hem boven in het rek.

“Geef je jas.” Ik kijk hem een ogenblik niet begrijpend aan.

“Komaan, dertig minuten zijn vlug voorbij”. Zonder verder nadenken geef ik hem. Hij stopt hem vlug in de tas. Zijn aktetas, jas en das gaan erboven op. Mijn hart jubelt. YES!YES!YES!

“Daar zijn er toiletten”. Ik ga een toilet binnen en we staan in de kleine ruimte tegen elkaar aangedrukt. Hij kijkt mijn zelfbewust aan. Ik voel zijn hete adem in mijn gezicht.

“Ik ben Frank. En jij?”

“Ik… Meer hoeven we niet te weten van elkaar.”

“Voor alle duidelijkheid volgende afspraak: geen gesodemieter achteraf. Eenmalige actie. Ter informatie: voor mij is dit pure lustbevrediging. Teddyberen met piemels verkopen niet. En o ja, jij gaat volledig naakt. Zo niet gaat het niet door”.

Even wil ik met hem in discussie gaan maar hij wacht mijn antwoord niet af. Zeker van zijn stuk zoekt zijn mond al mijn glimmende lichtrode lippen. Ik open gretig mijn mond en het tongen start furieus. Wild trek ik zijn hemd uit zijn broek en laat mijn handen gek van verlangen over zijn rug gaan. Hij blijft rustiger maar wil zo snel mogelijk mijn kleren uit. Hij streelt mij niet maar trekt resoluut mijn pull over het hoofd en pakt ondertussen mijn beha mee naar boven zodat ik met naakt bovenlijf voor hem sta. Eén zéér goedkeurende blik erop en opnieuw zoeken onze tongen elkaar. Zijn handen dalen af, openen de rok, glijden de rok neerwaarts en zoeken tevergeefs de rand van mijn slip die ik niet aan heb. Ik heb ondertussen zijn broek open en duw die naar beneden. Zo staat hij tegen de deur geleund, zijn paal schuin voorwaarts pronkend. Zijn ogen verslinden gretig het beeld van de ranke zwartharige, duidelijk super-hete vrouw met alleen mijn schoenen en zelf-ophoudende kousen aan.

Plots bukt hij zich, trekt zijn broek omhoog en opent de deur. Ik geloof mijn eigen ogen niet als hij weggaat. Dit is pas een anticlimax. Mijn ongeloof wordt nog groter als Ik zie dat in het nauwe gangetje de twee kaarters staan.

“Dit zijn Frank en Danny, collega’s”. Ik sla mijn handen voor mijn borsten en draait me een kwart om ze te beschermen tegen hun ongegeneerde blikken. Mijn ogen zoeken mijn kleren. Vooraleer ik die kan oprapen is Frank terug binnen, raapt alles op en gooit dit in de gang.

“Wil je wel eens mijn kleren terug geven”. Frank stapt terug het kleine hokje binnen, legt zijn handen op mijn schouders, draait mijn een kwart terug.

“Doe je handen opzij”. Zegt hij zacht. Ik wil woedend reageren maar iets in zijn stem zegt mij te gehoorzamen. Hij kijkt mij gebiedend, prijzend maar toch met een zekere zachtheid in zijn ogen aan. Met zware stem zegt hij.

“Jij wilde vandaag zoveel mogelijk doen met dertig of drie, wel. Wij zijn met drie, jij hebt er drie, je hoeft alleen nog te zorgen voor een mooie 0. Wij zullen je daarbij om beurt helpen”. Ik kijk hem verbouwereerd aan. Dit was niet de bedoeling.

“Wie zegt dat ik dit wil?” Hij doet niet eens de moeite om te antwoorden. Als in trance zie ik hoe Frank snel zijn kleren uittrekt, bij de mijne gooit en van Danny een condoom krijgt dat hij snel opzet.

“Nu hebben we dezelfde wapens”. Hij lacht, rustig, zelfzeker. “De manier waarop jij je aangeboden hebt bewijst dat je heel erg verlangt naar dit avontuurtje, en al lang met het idee speelt. En ja, ik ben ervan overtuigd dat je het ook in gewijzigde vorm zult spelen”. Zachtjes omhelst hij me en neemt rustig de tijd om mijn lichaam te strelen, kussen, beminnen. Ik zie hoe de twee anderen wellustig toekijken. Ik sluit de ogen, kan deze onverwachte wending moeilijk geloven, maar uiteindelijk begint mijn occasionele partner op mijn beurt te stimuleren, beseffend dat mijn verjaardag nog opwindender wordt dan in mijn fantasie. Franks hand glijdt tussen mijn benen die ik gewillig open. Geroutineerd bewerkt hij mijn liefdesknopje. Hij schuift twee vingers naar binnen en voelt dat ik kletsnat ben. Hij trekt mijn ene been omhoog en zet de voet op het wc-deksel. Zijn harde knoert schuift hij probleemloos bij mij naar binnen en wordt daarvoor beloond met luid gekreun en genotsrillingen over mijn ganse lichaam. Hij begint mij in een traag tempo te naaien terwijl onze tongen in een steeds dwingender ritme in en uit elkanders mond flitsen. Onze handen gaan wild knedend, wrijvend, knijpend over elkaars lichaam.

Plots wordt de deur achter ons dichtgegooid. Hij beperkt zich nu tot kleine stoten, vooraan in mijn grotje. In het gangetje is duidelijk een derde persoon aanwezig.

“Dank u. Alsjeblieft. Goedenavond nog” zegt een zachte vrouwenstem. Dan valt het oog van de vrouwelijke kaartjesknipper op de kledij op de vloer, achter de beide mannen die zich betrapt voelen. In het toilet is duidelijk zacht gekreun hoorbaar. Frank verzint razend snel iets en met een om begrip vragende blik zegt hij.

“Mevrouw, ik schat dat u begin de dertig bent?” De bedoeling van deze vraag niet snappend antwoordt ze toch positief.

“Heu, ja… eenendertig om juist te zijn”

“O, dan had u vorig jaar ook dat gevoel dat de overstap naar dertig een speciale was en eigenlijk iets unieks verdiend?” Hij wacht duidelijk mijn bevestiging af.

“Heu…, ja”. Ik snap niet waar hij heen wil en durft zeker niet bekennen dat ik het doodjammer vond dat die dag voorbij is gegaan zoals alle andere verjaardagen. Noppes. “Welnu, dan zal je er alle begrip voor hebben dat de vrouw van een collega van ons, die vandaag dertig geworden is, als unieke ervaring op haar dertigste eens dertig minuten lang de liefde wilde bedrijven met haar man, in het toilet van een trein.

“Mm… ja… elk zijn fantasietjes hé”. De vrouw, een mollig goedlachs type weet hiervoor begrip op te brengen. “Die vrouw heeft misschien gelijk. Toch moet ik dat even checken. Stel je voor dat op mijn trein een vrouw tot seks gedwongen werd en ik er met mijn neus opstond zonder iets te merken”.

Resoluut duwt ze Frank opzij en opent de deur. Ze kijkt op de naakte bruine huid van een goed gebouwde man die zijn zacht stoten niet onderbreekt en met zijn ene hand zijn partner teder tegen zich aandrukt terwijl hij met de andere wellustig mijn ene borst kneedt. Dan kijkt ze in de wijd open ogen van de vrouw en alle twijfel valt weg. Die oprecht ingetogen gelukkige blik, dat kan je niet spelen. Op dat ogenblik ontsnapt een genotvolle kreun uit de sensuele mond van de mooie zwartharige. Met de bedenking dat sommigen alle geluk hebben, doet ze de deur dicht.

“Wat zei je, dertig minuten. Ja, ja… Let er wel op dat ze niet te luidruchtig worden”. Gemaakt lachend vervolgt ze haar ronde maar binnenin voelt ze een jaloezie en een gevoel van onbehagen besluipt haar als ze aan haar overgang van twee naar drie denkt.

Frank en Danny kunnen met moeite een schaterlach onderdrukken en openen vlug de deur want ze willen verder genieten van het erotisch schouwspel. Langzaam schakelt Frank over op een hoger tempo en harder gebeuk. Ik moedig hem daarbij zonder woorden maar toch overduidelijk aan. Zijn handen bewegen hongerig voelend over mijn witte huid die zo erotisch contrasteert met zijn bruin vel. We genieten met volle teugen en gaan vol vertrouwen onder twee paar kwijlende ogen naar onze climax. Die komt voor mij een paar minuten nadat ik hem heb voelen spuiten en voel dat hij hem nog een tijdje in de ‘military position’ weet te houden om mijn crash mee te maken. Als dank geef ik hem nog een innige kus maar vooral een alleszeggende dankbare blik. Eén ogenblik toont de intense omhelzing dat er al meer is dan seks tussen ons, dat we elkaar duidelijk zeer goed aanvoelen. Dan laat hij mij met tegenzin los en maakt de weg vrij voor Frank die reeds naakt in de gang staat, in stand-by met een flinterdun helmpje op.

Hij blijft in de deuropening staan, legt zijn hand in mijn nek en merkt tot zijn genoegen dat ik door heb wat hij wil. Zonder verdere plichtplegingen verdwijnt zijn eikel in mijn warme vochtige mond. Ik pijp hem verrukkelijk. Frank heeft zijn kleren weer aangetrokken en samen met Danny schermt hij het zich op het toilet zoveel mogelijk af. Met gevoelens van lichte jaloezie zien ze hoe Frank ontzettend geniet van het afzuigwerk van deze vrouw die dit duidelijk met veel plezier doet. Frank zit alleen en probeert de beelden van mij zo intens mogelijk in zijn geheugen te griffen. We gaan er zo in op dat géén van beiden merkt dat plots de kaartjesknipster terug naast hen staat.

“Ik had de kaartjes van mevrouw en mijnheer nog niet…” Ze stokt in haar woorden als ze ziet dat de daarnet lustig neukende man aangekleed in de gang staat en nu geil toekijkt hoe zijn vrouw één van zijn collega’s pijpt.

“Jullie viezeriken. Stop hier onmiddellijk mee… Ik maak een PV op”. Frank heeft zijn antwoord vlug klaar.

“Dat zou ik niet doen. Anders verklaren wij alle vier dat jij het daarnet toeliet. Hoe ga je dat verantwoorden?” Hij laat zijn woorden goed tot haar doordringen. Hier heeft ze duidelijk niet van terug.

“Nu ga jij nog even luisteren. Het verhaal van daarnet was lichtjes gelogen. Zij is mijn vrouw niet maar een toevallige treinreizigster. Ze heeft ons zelf deze vrijpartij voorgesteld als beloning voor zichzelf voor haar dertigste verjaardag. Dus een klacht van hààr hoef je niet te vrezen”. De vrouw staart naar de duidelijk gulzig zuigende vrouw. Ze weet het even niet meer. Ze krijgt zichzelf terug onder controle en richt zich tot Danny.

“Ik veronderstel dat jij straks ook nog aan de bak komt? Hopelijk laat ze je vriend vlug spuiten zo niet zal je jezelf moeten behelpen want over een tiental minuutjes komen we ter bestemming”. Zo, die zit. Ze draait zich snel om en beent met grote passen weg. Als Frank eindelijk zijn vrachtje lost, resteren nog een paar minuten.

Vlug draait Danny mij om zodat ik in gebukte houding met de handen op de bril kan steunen. Zijn broek gaat op de enkels, mijn benen worden lichtjes opengeduwd en zijn van condoom voorzien lid wordt zonder voorbereiding met één wilde, naar bevrediging snakkende stoot, onder een dierlijk gebrul in mijn kontschacht gestoten. Ik tier het uit. Het doet pijn, zo zonder voorbereiding maar ik ben wel één en ander gewoon. Vrij snel deint de pijn uit en komt het genot opzetten. Ik mag ‘anaaltje’ wel, zeker als Danny beide handen onder mijn schuift en mijn fors gezwollen klit tussen de vingers begint te rollen. Ik voel een fel orgasme aankomen, nog versterkt door de tijdsdruk. De trein remt af, Danny versnelt en beiden komen we. Met een luide en langgerekte Oo… vier ik mijn dertigste.

Als de trein tot stilstand komt ben ik bijlange nog niet tot rust gekomen maar het afscheid wenkt. Ik trek vlug de rok en de pull aan en wenst Frank en Danny een goede nachtrust toe. Bij Frank blijf ik even staan, kus hem zachtjes, vervuld van oneindige tederheid op de lippen. Hij zegt.

“Het was een prachtige O. Bedankt”

“Vond ik ook. Bedankt” Mijn blik zegt ‘ik wil nog bij je blijven, je volledig leren kennen, op alle gebied’ maar dat was noch de bedoeling, noch de afspraak. Ik stap trots het perron op, naar alle waarschijnlijkheid voor immer weg uit zijn leven. Nog even draai ik mijn hoofd. De woorden “nog de groeten aan je vrouw” sterven uit op het kille perron. Wat blijft is een herinnering die veelvuldig zal opgehaald worden, ééntje die onomstootbaar toont waarom ‘leven’ zo aangenaam kan zijn.

ChristaS

How useful was this post?

Click on a star to rate it!

Average rating / 5. Vote count:

No votes so far! Be the first to rate this post.

We are sorry that this post was not useful for you!

Let us improve this post!

Tell us how we can improve this post?

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *