15 augustus 2009
Lieve Esther,
Jij kent mij niet, en ik ken jou niet. We hebben elkaar nooit ontmoet en dat zal waarschijnlijk ook nooit gebeuren. Ik weet niet eens hoe je heet, maar voor het gemak noem ik je Esther. Ik betwijfel of je van mijn bestaan op de hoogte bent, maar ik weet dat jij bestaat. Je bent getrouwd en hebt twee kinderen. En verder weet ik iets dat jij niet weet, namelijk dat je vanaf vandaag als een bedrogen echtgenote door het leven gaat. Hoe ik dat weet? Ik was er zelf bij. Ik ben, zoals dat in de volksmond zo mooi heet, de minnares van je man. Althans dat was ik. Heel even maar. Ik mocht vandaag enkele mooie uurtjes van zijn opgewekte gezelschap en zijn verrukkelijke lichaam genieten. Maar daar moet het bij blijven. Het is niet voor herhaling vatbaar. Ook dat weet ik.
Ik zal je uitleggen hoe het allemaal begon. Ik ben momenteel, zoals de Engelsen zeggen, ‘between boyfriends’. Om mijn seksloze avonden op te vullen schrijf ik in mijn spaarzame vrije tijd erotische verhalen voor websites als deze. De reactie van jouw man op één van mijn eerste verhalen was heel anders dan de primitieve geile e-mails van de meeste mannen. Hij toonde serieuze belangstelling in mij persoonlijk en de achtergrond van mijn verhalen. Voorzichtig peilde ik of er toch niets anders school achter de bijzonder specifieke vragen die hij me stelde. Maar na een paar mailtjes kon ik niet anders dan concluderen dat zijn interesse oprecht gemeend was. Enkel om die reden stond ik hem toe om ook met me te chatten.
Hoewel seks het hoofdingrediënt was van onze conversaties, was er daarnaast ook ruimte voor alledaagse onderwerpen. Al gauw kwam ik erachter dat hij een hardwerkende zakenman was, die ook thuis vele uren achter de computer doorbracht om brood op de plank te toveren. Ik kreeg sterk de indruk dat zijn relatie met jou enigszins was ingedut. De spanning was eraf. Hij gaf toe dat jullie seksleven een beetje saai en voorspelbaar was geworden. Geloof me, lieve Esther, saaiheid en sleur zijn op termijn dodelijk voor je relatie. Je man zocht via het internet iets meer sensatie. En zo kwam hij dus bij mij terecht.
Ik moet je eerlijk bekennen dat ik me verheugde op zijn e-mails en de late chat sessies op MSN als jij allang sliep. Hij prikkelde mijn zinnen en op mijn beurt voerde ik hem mijn verhaaltjes en fantasieën. Ik gaf hem inzage in een stukje van mijn leven, mijn seksuele belevingen en kickte vervolgens op zijn geile reacties. Als het even kon zat ik bijna naakt achter mijn PC en dreven we elkaar naar een orgasme toe. Vervolgens wisselden we onze foto’s uit. Schaars geklede foto’s wel te verstaan. Grenzen vervaagden en langzaam maar zeker bouwde de gespannen sfeer zich verder op. We werden onvermijdelijk steeds nieuwsgieriger naar elkaar.
Hoewel we al in een vroeg stadium met elkaar hadden afgesproken dat een persoonlijke ontmoeting niet wenselijk was en daarom niet tot de mogelijkheden behoorde, werd het wederzijdse verlangen ondanks alle goede voornemens toch beduidend heviger. Ik wilde weten of het in werkelijkheid ook zou klikken tussen ons. Ik wilde hem in de ogen kijken, zijn stem horen, zijn huid aanraken, zijn mannelijke geur opsnuiven, zijn lippen proeven en misschien nog wel meer. Hoe zou hij op mij reageren? En ik op hem? Tussen de regels las ik dat hij met hetzelfde dilemma worstelde maar het duurde toch nog vrij lang voordat we dat aan elkaar durfden toe te geven.
Uiteindelijk werd het ons beiden duidelijk dat het onontkoombaar was dat we elkaar zouden opzoeken, hoewel ons gezond verstand ons zei dat we een dergelijk plan beter niet ten uitvoer konden brengen. Maar het duiveltje binnenin onze zielen was sterker. ‘Verdomme Fanny, ik wil je ontmoeten’, las ik tijdens één van onze chat sessies op mijn beeldscherm. ‘Ik jou ook’, typte ik schoorvoetend. Toen werd het stil. Geen van beiden durfden we de volgende stap te zetten. Allebei leverden we onze eigen innerlijke strijd. ‘Wanneer?’ stond er de volgende dag in zijn e-mail. ‘Waar?’ schreef ik terug.
Tegen beter weten in maakten we een afspraak voor de daarop volgende week, vandaag dus. Met moeite kon hij een paar zakelijke afspraken verzetten en ik nam een dagje vrij op mijn werk zodat ik niemand iets hoefde uit te leggen. Halverwege onze woonplaatsen zouden we elkaar treffen in een wegrestaurant van ‘van der Valk’ voor de lunch. Anoniemer kon bijna niet.
’s Ochtends bracht ik een uur door voor de spiegel om de juiste kledingcombinatie uit te zoeken. Na lang wikken en wegen koos ik voor een wit lingeriesetje, de enige rok die ik bezit en een opvallende rode bloes. Ik maakte me zorgvuldig op, spoot een luchtje van Dior op en maakte het geheel af met een paar bescheiden zilveren sieraden en mijn zwarte pumps. Ik voelde me op en top vrouw toen ik in mijn autootje stapte.
Zonder het te weten parkeerde ik mijn oude Corsa een uurtje later naast jouw fonkelnieuwe zilvergrijze stationwagon. Met het zweet in mijn handen en lood in mijn schoenen begaf ik me naar de ingang. Eenmaal binnen viel mijn ergste vrees echter van me af. Hij was er en hij viel niet tegen. Je man zag er precies zo uit als ik me had voorgesteld: strak in het pak, smetteloos wit overhemd en smaakvol gekleurde stropdas. Zijn ogen twinkelden en zijn mond lachte toen ik hem een hand gaf en ik hem meteen mijn wang aanbood voor een zoen. Ik zou bijna verliefd op hem kunnen worden.
Mijn hart bonsde in mijn keel en mijn bloed stroomde twee keer zo hard door mijn aders omdat hij me van top tot teen bekeek. Onwennig ging ik tegenover hem zitten. Het gesprek wilde aanvankelijk niet vlotten. Mijn verlegenheid, waarvan ik achter mijn computer geen last heb, speelde me nu ineens wel parten. Blozend als een onervaren puber reageerde ik op zijn attente complimentjes, maar ik wist niet wat ik moest zeggen. Wat een charmeur! Gelukkig kon ik me even op de kaart concentreren die de ober bracht.
Ondanks het feit dat ik nog moest rijden bestelde ik een glas witte wijn bij het eten. Alcohol is namelijk de enige remedie tegen mijn onverklaarbare remmingen. Ik was hem dankbaar dat hij zich weinig aantrok van mijn geslotenheid. Hij babbelde honderduit over van alles en nog wat en gaandeweg wist hij op zijn eigen charmante manier het ijs te breken. Ik werd nu ook losser en begon hem geraffineerd te bekogelen met allerlei vragen en dubbelzinnige opmerkingen.
Na het eten ging ik even naar het toilet terwijl hij nog een drankje voor ons bestelde. Ik had wel gezien hoe zijn ogen voortdurend op mijn boezem bleven rusten en daarom verwijderde ik nu mijn lingerie. Mijn beha en slipje verdwenen in mijn handtas. Nog voor ik weer op mijn stoel zat had hij al gezien dat mijn borsten de vrijheid hadden gekregen. Dat maakte hem even sprakeloos. Maar ondertussen was ik zelf natuurlijk ook niet blind voor de enorme bult in zijn broek.
Pas toen hij op de stoel rechts naast me plaats nam merkte ik op dat hij een strategische plaats in een hoekje van de eetzaal had uitgezocht. We zaten nu samen met onze ruggen naar de overige gasten toe en in principe kon nu niemand meer zien wat we deden. Hij schoof zijn stoel helemaal tegen me aan en legde zijn linker arm om mijn schouders. Toen onze lippen elkaar eindelijk vonden voelde ik dat er een knoopje van mijn bloes werd losgemaakt. Zijn rechter hand gleed subtiel door de ontstane spleet naar binnen. Zijn vingers beroerden mijn tepel en mijn lichaam reageerde onmiddellijk. Een klein kreetje uit mijn keel werd gesmoord in een hartstochtelijke tongzoen.
Mijn rechterhand ging vervolgens op zoek naar zijn erectie. Meedogenloos kneep ik door de stof van zijn broek in zijn bikkelharde pik. Tevreden voelde ik een heftige schok door zijn lichaam gaan. Mijn vingers trokken de rits van zijn gulp open en gingen via de randjes van zijn boxershort op zoek naar zijn blote vlees. Door een krappe opening vond ik zijn strakke zak en op dat moment smeekte hij me bijna om te stoppen. Hij stond op springen en hield het nauwelijks meer vol, maar ik was allerminst van plan om aan zijn verzoek te voldoen. Vanmiddag was hij heel even van mij en die tijd wilde ik optimaal benutten.
Zijn hand ging ondertussen ook door met zijn ontdekkingstocht over mijn wild hijgende lijf. Ik voelde zijn vingers op mij knie om daarna te verdwijnen onder mijn rok, doelbewust op weg naar dat ene plekje tussen mijn benen. Ik was intussen zo nat en heet als een oase in een woestijn, en als vanzelf bewogen mijn knieën uitnodigend iets verder uit elkaar. Een elektrische schok was niets bij het gevoel dat zijn vingers tussen mijn schaamlippen veroorzaakten.
“Yes, please”, fluisterde ik hees. “Vinger mijn klitje. Laat me komen”.
“Hier?” vroeg hij toch ietwat verbaasd.
“Nu!” gebood ik hem dwingend.
Meg Ryan deed ooit een luidruchtige act in de film “When Harry met Sally” alsof ze klaarkwam midden in een restaurant. Ik hoefde absoluut niet te doen alsof. Dit was echter dan echt. Ik zakte trillend, maar zo geruisloos mogelijk onderuit op mijn stoel. Maar blijkbaar ging het toch niet helemaal ongemerkt want de ober kwam bezorgd vragen of het wel goed met me ging. Goed? Beste man, het ging nooit beter met me.
Ineens hadden we alle twee haast om af te rekenen. Alsof de duivel ons op de hielen zat renden we hand in hand naar de hotelkamer die we hier voor slechts enkele uurtjes tot onze beschikking hadden. De deur was nog niet achter ons in het slot gevallen toen onze kledingstukken al in het rond vlogen. Met onze armen en benen om elkaar verstrengeld lieten we ons op het bed vallen en het duurde niet lang voordat ik zijn stijve pik in mijn grotje voelde dansen.
“Nee”, zei ik en duwde hem van me af. “De eerste lading wil ik proeven”.
Ik knielde tussen zijn gespreide benen en begon het topje van zijn eikel te likken. Daarna zoog ik hem af, zijn harde vlees steeds even loslatend om hem meteen daarna weer een klein stukje verder in mijn mond te laten verdwijnen. Toen ik ook zijn kontgaatje lichtjes masseerde kwam er een abrupt einde aan zijn uithoudingsvermogen. Mijn lippen reikten nog niet tot aan zijn ballen toen hij zijn zaad in mijn keel schoot. Zelden heb ik met zoveel plezier en genot het mannelijke vocht gedronken.
Hij wilde het initiatief weer van me overnemen, maar ik had andere plannen. Tijdens het chatten had hij me één van zijn fantasieën toevertrouwd. Hij zou graag eens toekijken hoe een vrouw zichzelf bevredigde. Ik kon nauwelijks geloven dat jij hem dit voorrecht nooit gunde. Als je zoveel jaar getrouwd bent schaam je je toch niet meer voor je eigen orgasme?
In ieder geval raapte ik zijn stropdas van de vloer en bond daarmee zijn polsen aan het bed, zodat ik er zeker van was dat hij alleen zijn ogen gebruikte. Eerst masseerde ik hem. Niet uitgebreid, maar lang genoeg om zijn aandacht onverdeeld op mij te vestigen. Zijn gedachten mochten niet bij jou zijn. Niet zolang hij bij mij was.
Vervolgens liet ik mijn handen over mijn eigen geile lijf dwalen, te beginnen bij mijn borsten. Daarna mijn tepels, mijn billen, mijn dijen en mijn liezen. Al die tijd zorgde ik ervoor dat hij goed zicht had op alles wat ik deed. Ook toen mijn vingers zich uiteindelijk naar mijn sappige kutje bewogen wrong ik mezelf in een positie waarin hij niets hoefde te missen. Ik trok mijn schaamlippen ver genoeg uit elkaar dat hij haarfijn kon zien hoe mijn wijsvinger over mijn klitje wreef en ik mezelf naar een hoogtepunt toewerkte.
Hij kreunde minstens zo hard als ik toen ik klaarkwam. Zijn heerlijke lul steigerde intussen alweer op volle sterkte. Nadat ik was uitgepuft bevrijdde ik hem uit zijn bondage. Toen liet ik hem gewillig het heft in handen nemen. Hij duwde me op mijn rug in de kussens en gebruikte zijn stropdas ditmaal om mijn polsen te binden. Ik had hem immers verteld dat ik niets heerlijker vond dan hulpeloos overgeleverd te zijn aan mijn minnaar. Ik vertrouwde erop dat hij me niet zou teleurstellen. En dat deed hij dan ook niet.
“Ik ga je neuken tot je scheel ziet”, fluisterde hij op zwoele toon mijn oor.
“Graag”, was mijn gretige antwoord.
Zijn eikel bewoog eerst een paar keer heen en weer over mijn nog overgevoelige klitje. Intussen zoog en likte hij gulzig aan mijn tepels. Daarna gleed hij tot aan zijn zak in mijn grotje en langzaam begon hij te stoten. Niet te hard omdat hij niet te snel wilde komen. Bovendien gunde hij mij eerst wat tijd om weer op gang te komen, maar in zijn aanwezigheid kostte me dat geen enkele moeite. Hij duwde mijn knieën omhoog om nog dieper in me te kunnen komen. Ik wist dat effect nog verder te versterken door mijn enkels in zijn nek te leggen.
Het bed zuchtte en kraakte protesterend bij elke beweging, maar het drong niet echt tot ons door. Ons liefdesspel was ongetwijfeld tot op de gang en in de omliggende kamers te horen, maar wat gaf het? Hij neukte me inderdaad het licht uit de ogen en toen mijn derde orgasme door mijn lijf gierde schreeuwde ik het uit. Overigens deed hij niet voor mij onder, maar het geluid dat aan zijn keel ontsnapte leek meer op leeuwengebrul.
Zonder mijn handen los te maken nam hij me na afloop teder in zijn armen en zo bleven we een tijdje liggen, ons zelf afvragend wat we nou eigenlijk van deze middag moesten verwachten en hoe het nu verder moest. Toch durfden we geen van beiden onze gedachten hardop uit te spreken. Woorden waren in dit stadium overbodig geworden. Ik zag aan zijn gezicht dat hij zich schuldig voelde, dat hij zich zorgen maakte om jou. Diep in zijn hart wilde hij je dit niet aandoen. Hij was je nog nooit eerder ontrouw en waarschijnlijk had er nu al spijt van. Hij hield niet van me. Het was slechts nieuwsgierigheid en spanning die ons hiertoe hadden gedreven. De gevolgen waren misschien niet te overzien. Was het dat wel waard?
Om beurten doken we vervolgens onder de douche en namen op de parkeerplaats met een weemoedig gevoel afscheid van elkaar. Geen kus, alleen een hand. We beloofden elkaar niets omdat we geen valse hoop wilden wekken. Zelfs een onschuldig mailtje of een simpel sms’je wordt ineens onzeker. “Too much love will kill you” galmde Brian May door de auto onderweg naar huis.
Esther, je snapt waarschijnlijk niet waarom ik je dit allemaal vertel. Waarom ik het belangrijk vind dat je mijn kant van het verhaal kent. Niet omdat ik je excuses wil aanbieden, want ik heb nergens spijt van. Ik voel me hooguit een beetje schuldig tegenover jou, maar dat is niet de aanleiding voor deze brief. Ik wil vooral dat je beseft wat een moordkerel er elke avond in je bed kruipt. Dag in dag uit, hij is er altijd. Exclusief van jou alleen. Behalve vandaag, per hoge uitzondering heel even niet. Hij is een vent uit duizenden. De hoofdprijs uit de loterij. Maar zijn aanwezigheid is voor jou inmiddels zo vanzelfsprekend geworden dat je er niet meer bij stil staat dat hij er wellicht ooit niet meer zou kunnen zijn.
De liefde tussen man en vrouw is echter niet vanzelfsprekend. Het hebben van een boterbriefje is nog nooit een garantie geweest voor een lang en gelukkig leven. Hij werkt zich kapot en jij zorgt voor de kinderen en het huishouden. Jullie groeien uit elkaar. Vroeg of laat leert één van jullie beiden iemand kennen die op het juiste moment de juiste dingen weet te zeggen. Iemand die wel genoeg aandacht heeft en een gevoelige snaar weet te raken. Op zo’n moment realiseer je voor het eerst dat de liefde die je ooit met je partner deelde, niet meer is dan een mooie herinnering. Je leven is routine geworden. Sinds vandaag weet hij het. Nu jij nog.
Ik was zelf ooit een bedrogen echtgenote en daarom leef ik nu zo met jou mee. Ondanks alles voel ik me solidair met jou. Ik wil eigenlijk nooit ‘die ander’ zijn want ik weet hoe het voelt. Ik weet hoe bedreigend het kan zijn voor je relatie als je man vreemd gaat met een ander. Een tijdbom onder je huwelijk. In één klap is niets meer hetzelfde. Het vertrouwde wereldje waarin je jezelf zo veilig voelt, stort onherroepelijk ineen. Je man, op wie je al jaren blindelings bouwt, blijkt opeens niet de lieve betrouwbare monogaam te zijn voor wie jij hem al jaren houdt. Het vertrouwen is plotseling ernstig beschadigd, en niemand kan je garanderen dat het ooit weer zal worden zoals het was. Je hebt tijd nodig om te ontdekken of een toekomst voor jou en hem samen nog wel mogelijk is.
Ik weet dat hij oneindig veel van jou en de kinderen houdt. Hij zal jullie niet in de steek laten voor mij of welke andere vrouw dan ook. Nu nog niet althans. Anderzijds begeer ik hem niet. Ik wil geen gebonden man, niet als vriend en zelfs niet als sporadische minnaar. Ik hou van mijn huidige ongeregelde leventje. Dat geef ik niet op. Zelfs niet voor jouw man, hoewel hij de moeite dubbel en dik waard is om voor te vechten. Je mag hem houden Esther, maar ik hoop dat jij in mijn plaats voor hem vecht.
© Fanny
Graag uw sterrenwaardering bovenaan en/of reactie onder het verhaal. Dank u.
Liefs My