De broeierige Arena Fonte Nova bruist en kolkt. De tribune is afgeladen vol en ik heb met de grootste moeite nog een plaatsje gevonden tussen hoofdzakelijk Amerikaanse supporters. Vlak voor mij staat een blonde krullenbol, zo te zien een Amerikaanse jongen van vooraan in de twintig. Hij ziet er tenger uit, vrouwelijk haast, met zijn ronde schouders, smalle taille en lichte dons op armen en benen. A graça feminil e falsa dos pederastas que passam, lentos! Hij draagt een korte jeansbroek die strak om een heerlijk kontje spant.
De aftrap! Al meteen een kans voor Origi, maar hij neemt de hoek te scherp en Howard kan zich voor de bal werpen. Doch daar is De Bruyne! Die dringt onweerstaanbaar naar voor en ik dring mee, tegen de jongen aan die voor me staat. Mijn adem blaast in zijn nekharen en ik inhaleer in een roes zijn peperige geur van vers zweet. Jammer, op het nippertje afgestopt!
Na de verschroeiende beginfase wordt het wat kalmer op het veld. Ik blijf zo dicht mogelijk achter de jongen staan maar durf me amper tegen hem aan te drukken, zelfs al maakt hij geen aanstalten om me af te weren. Hij neemt mijn opdringerigheid blijkbaar nogal sportief op. Een stuk sportiever dan Cameron op het veld, die nu geel krijgt voor natrappen tegen de kuit van Mertens.
Twintigste minuut: de jongen leunt achterover, mee met de bal, terwijl Cameron de eerste Amerikaanse hoekschop neemt. Hij blijft tegen me aanleunen zolang de Amerikanen zich met vereende krachten door het hart van de Belgische verdediging beuken. Courtois heeft gelukkig geen moeite met het zwakke schot van Clint Dempsey. Ik voel de warmte van de jongenskont tegen mijn kruis en mijn pik begint te spannen in mijn broek.
Scherpe tegenaanval van Vertonghen nu; mijn beurt om stevig tegen de jongen aan te schurken. Enkele minuten later opnieuw Hazard in een één-tweetje met Vertonghen, maar zijn assist naar Fellaini gaat de mist in. We zijn een half uur in de wedstrijd en de Belgen hebben duidelijk het overwicht. De jongen voor me geeft het initiatief uit handen en stribbelt niet tegen als ik keer op keer mijn kruis tegen zijn kontje stoot.
Opnieuw een hoekschop voor de Amerikanen. Mijn paal staat nu hard en recht in mijn broek en past precies tussen de billen van de jongen die zich hard tegen me aandrukt, net zolang tot Jones de assist van Dempsey verknalt. Twee minuten later kan ik terugduwen, op het ogenblik dat Hazard naar binnen draait op aangeven van De Bruyne, maar helaas tegen een muur van vijf Amerikanen aanbotst. Twee minuten later is het weer de beurt aan de jongen bij een gevaarlijke voorzet van Yedlin, die gelukkig door Van Buyten weg van het doel wordt gekopt.
Met de rust in aantocht komen de Amerikanen nog enkele keren dreigend opzetten. Ik blijf nu aan de knaap voor me kleven en heb één arm rond zijn middel geslagen. Mijn hand daalt steels naar zijn kruis waar ik door de ruwe stof heen ook iets hards voel kloppen. Ik knijp er krachtig in op het ogenblik dat de zich virtuoos vrij dribbelende Origi de bal naar De Bruyne doorspeelt, die het leer meteen naast Howard probeert te plaatsen. Howard is echter even stevig en onpenetreerbaar als de jeansstof van het broekje van de knaap die ik in mijn armen sluit.
De tweede helft begint voorspoedig voor de Belgen. Na twee minuten een kopbal van Dries Mertens. De Amerikaanse doelman kan de bal op het nippertje vanonder de deklat tikken. Tien minuten later is het de beurt aan Origi: zijn geniale kopbal verslaat Howard maar de lat zit in de weg. Dan een loeiharde lel van Vertonghen. En nog één! Opnieuw een bijna goal van Dries. Het regent kansen voor de Rode Duivels, maar de bal wil er maar niet in.
De tweede helft begint even voorspoedig voor mijn persoonlijke match met de Amerikaanse jongen voor me. Die heeft aan het begin van de tweede helft de sluiting van zijn broekje los getrokken, zodat mijn hand naar binnen kan dringen en mijn vingers het rimpelig velletje van zijn balzak, zijn stug bosje schaamhaar en zijn stijve knuppel kunnen betasten. O que palpar-vos representa para mim! Net als de Belgen op het veld krijg ik nu vrij spel en kan voluit mijn gang gaan.
Ik haal mijn pik uit mijn broek en buig diep door de benen. De supporters rond me gaan volledig op in het voetbalfeest en merken niets. Juist op het moment dat Witsel een schot net naast het Amerikaanse doel schuift, schuift mijn pik door de broekspijp van het broekje naar zijn bilspleet. Mijn pik zit gekneld tussen het zachte vlees van zijn billen en het ruwe katoen van zijn broekje, maar heeft toch net genoeg ruimte om heen en weer te schuren telkens de blonde stoot voor me op zijn tenen wipt. Dat doet hij spontaan bij elke kans van de Rode Duivels en de Belgische kansen rijgen zich aaneen: Origi en Mirallas in de 71ste minuut, Mirallas opnieuw vijf minuten later, op voorzet van Origi. Hazard misschien? Daar is Howard weer. Van Buyten dan? Er staat een verdediger in de weg. Een snelle doorbraak van Hazard en De Bruyne! Het schot van Hazard belandt in het zijnet. Kompany? Hij schiet tegen zijn eigen steunbeen maar Howard moet zich wel reppen.
Het einde van de tweede helft komt in zicht en de billen van de jongen zijn nat van het voorvocht dat bij dit opgewonden heen en weer stoten uit mijn eikel lekt. Zelf is hij ook behoorlijk opgeladen. Zijn glibberige paal glipt bij herhaling uit mijn graaiende vingers.
Twee minuten in blessuretijd : een gigantische kans voor Chris Wondolowski ! Ik knijp zo hard in de pik van de jongen voor me dat die zijn eerste vlokken zaad lost, maar een orgasme is het niet. Een doelpunt evenmin, want de bal gaat nipt over. Het hart klopt me in de keel wanneer het fluitsignaal weerklinkt; verlengingen!
Bij de eerste verlenging ben ik niet meer te houden. Ik heb het broekje van de Amerikaanse voetbalfan naar beneden gerukt, zodat hij nu in zijn blote kont voor me staat. Een wonder dat geen van de omstaanders het merkt, maar niemand wil het veld een seconde uit het oog verliezen. Mijn opwinding is zo intens dat het omslaat in een fysieke malaise en dat ik de neiging moet onderdrukken om, zoals Vertonghen nu op het veld, de inhoud van mijn maag te legen. Maar dat gaat snel over en mijn honger naar seks neemt weer de overhand. Geen wonder ook, mijn pik verkeert nu al meer dan negentig minuten in een toestand van hoogste prikkeling. Ik richt mijn paal dus zonder dralen op zijn sterretje en stoot zo hard, zo snel en zo diep als ik kan. Kom op Lukaku, help de Rode Duivels eindelijk aan dat doelpunt! De Amerikaanse verdediging breekt onder het geweldig beuken van mijn pik. Rugindo, rangendo, ciciando, estrugindo, ferreando… Ah, poder exprimir-me todo como um motor se exprime! Ser completo como uma máquina! Lukaku snijdt door de verdediging als een mes door de boter, stormt vanop rechts naar de zestien meter en schuift de bal door naar De Bruyne. De Bruyne! Goal! Goal! Goal! Zijn gekruist schot vloert Howard en de bal belandt in de netten. Eindelijk! Net op dat moment explodeer ik in de aars van de jongen voor me en vul hem op met een warme stroel zaad. Hijgend en wankelend van uitputting klem ik me aan de jongen voor me vast bij het wegebben van de ontlading.
Uitgeput? Nee! Ik dorst naar meer. Ah, como todos os meus sentidos têm cio de vós! Ik wil de knaap voor me nog niet laten gaan. Mijn pik wordt slapper maar blijft hard genoeg om zijn aars te blijven vullen, hoezeer zijn kringspieren zich ook samentrekken om het vreemde vlees uit te stoten. Howard blijft de mooie reddingen aaneen rijgen, maar onpenetrabel is hij niet, net zo min als de knaap voor me die mijn pik steeds dieper in zijn kont voelt schuiven. Ik ga nu in een flink tempo door en nu, precies op het ogenblik van de moordende doeltrap van Lukaku op aangeven van De Bruyne, golft wat me resteert aan zaad in de weerloze knapenkont. Twee nul! De Rode Duivels gaan door naar de kwartfinale!
Gedurende ons hele bedrijf heeft de knaap geen enkele keer omgekeken. Ook nu de tweede verlenging is ingezet blijft zijn blik op het veld gericht. Ik hang nog in zijn nek na te hijgen, een hand vast om zijn pik geklemd. Hoe kan ik hem bedanken voor het genot dat hij me in de eerste verlenging heeft geschonken? Daar begaat Toby Alderweireld een stommiteit: hij heft de buitenspelval op en Julian Green kan een diepe bal in doel werken. Een doelpunt voor de Amerikanen. De knaap in mijn armen schokt over heel zijn lijf en mijn hand wordt plots gevuld met zijn lauwwarme zaad. Straal op straal stroelt tussen mijn vingers. Jongens wat kan die spuiten!
Plots voel ik gefriemel aan mijn kruis. Ik kijk omlaag en zie een paar grote bruine handen die mijn broek open ritsen. Eén krachtige ruk en mijn broek belandt op mijn enkels. Eindelijk werden onze crispações absurdas em pleno meio das turbas door een omstaander opgemerkt en hij wil delen in de fun! Ik voel zijn dikke paal heen en weer schuren tussen mijn blote billen. Promíscua fúria de ser parte-agente! Zijn hand heeft mijn pik gevonden en probeert die al rukkend weer recht te krijgen. Op het veld wisselen de kansen. 110de minuut: Lukaku overmeestert twee verdedigers, maar Howard redt andermaal de knikkers. Vier minuten later moet Thibaut Courtois alles uit de kast halen om een vrije trap van de Amerikanen uit de netten te weren. Blijft het 2 – 1 of wordt de wedstrijd met strafschoppen beslist? De kerel die achter op me inbeukt doet er in elk geval alles aan om zo snel mogelijk een balzak vol Amerikaans zaad in een Belgische kont te hozen. Zijn doel is zonneklaar: Rasgar-me todo, abrir-me completamente, tornar-me passento. Maar eindelijk, daar klinkt het verlossende fluitsignaal van de scheids! De Belgen gaan naar de kwartfinale!
Voor wie het echt wil weten: de Portugese versregels komen uit ‘Ode Triumfal’ van Alvaro da Campos, een alias van Pessoa.
Heer Halewijn
Graag uw sterrenwaardering bovenaan en/of reactie onder het verhaal of rechtstreeks per mail. Dank u. Liefs My