Ik ontmoette haar enkele weken geleden. Nee, dat klopt eigenlijk helemaal niet. Enkele weken geleden ontmoette ik haar weer. Bij de feestelijke opening van het nieuwe gebouw van mijn oude school. Ik had daar toch een paar jaar les gehad, in het oude pand dan, en was erg nieuwsgierig naar hoe dat nieuwe, luxe en grotere gebouw er nu uit is komen te zien. Al wandelend door de gangen, die niet meer kil en koud overkomen maar door juiste toepassing van architectuur en kleuren juist warmte uitstralen, kwam ik de ene na de andere leraar tegen waarvan ik les heb gehad. Met iedereen heb ik even handjes geschud en netjes een praatje gemaakt. Hier en daar ontmoette ik een paar oud-klasgenoten met iets levendiger gesprekken tot gevolg. Na een korte zoektocht naar een toilet en de verlichting van mijn blaas, besloot mijn maag met fiks gerommel mijn aandacht te trekken. Ik begon honger te krijgen en het leek mij een uitstekend idee om de nieuwe kantine maar eens met een bezoek te vereren.
Na wederom een zoektocht; tja, in zo’n mooi, nieuw gebouw is alles natuurlijk zoeken, voor zowel personeel, leerlingen als bezoekers. Maar na zo’n kwartiertje door diverse gangen te zijn gewandeld en enkele trappen op- en afgelopen te zijn lukt het me in de kantine terecht te komen. Door de zoektocht is het beetje honger dat ik had gegroeid tot echte honger..(Ja ik weet het. In Nederland heb je geen honger; in Afrika, daar hebben ze honger!) Ik zie aan de glimmende, lichtgevende tekstbalken met de verschillende mogelijkheden dat Jamie Olivers gezond eten ook deze school bereikt heeft. Dat geeft niet, dat is goed. Als er op deze manier voor gezorgd kan worden dat de schooljeugd meer groenten, fruit en salades eet en dus minder dik wordt, dan is dat uiteraard toe te juichen. Maar daar zit ik nu eigenlijk niet op te wachten. Ik wil vette hap! Gelukkig zie ik, als ik dichterbij de vitrines kom, dat men voor deze feestelijke opening besloten heeft een mobiele frituur aan te laten rukken. Gelukkig is het rustig, dus la snel loop ik met een lekker warm broodje frikadel met de kantine verder in.
Ik kan zien dat voor deze opening kosten noch moeite gespaard zijn want op een tafel staat zelfs een bowl met punch, hoe heet dat in goed Nederlands? Vruchtenbowl ofzo? Nu begrijp ik ook het gegniffel dat ik in de gangen hoorde, daar is de een alcoholhoudende substantie bij in gegoten! Alleen de blikken in de ogen van de bij de kom staande leraren maakt me duidelijk dat het geheimpje al snel is uitgekomen. Ik besluit, met het oog op de rit naar huis, om maar geen glas te nemen en met de smoes “dat smaakt niet bij een broodje frikadel” schuif ik langs de erg vrolijke leraren verder de kantine in. Al wandelend kijk ik rond op zoek naar een geschikte plek om mijn broodje op te eten. Met een zucht bedenk ik dat ik natuurlijk wel het broodje met iets weg moet spoelen. Nogmaals een ronde vitrine-kassa-bowl later kijk ik weer rond. Nu zie ik alleen iets wat ik nog niet eerder had gezien. Buiten op het balkon, of zou dat terras heten, staat een jonge vrouw over de reling te kijken. In haar handen houdt ze een glas vruchtenpunch, maar de daar in aanwezige alcohol lijkt haar, gezien de uitdrukking op haar gezicht,niet vrolijk te stemmen. Haar donkere haren fladderen wat op het briesje wat er staat en nadat ik even heb staan kijken herken ik haar. Marie-Ann, mijn vroegere lerares Nederlands; met ook een oer-Nederlandse naam, haar vader was nogal gek van Amerika. Zij niet, ze bleek een echte Hollandse meid te zijn, vandaar ook dat ze Nederlands is gaan studeren en later ook in die taal les is gaan geven. Gek eigenlijk, al die jaren heb ik van haar les gehad en eigenlijk zie ik nu pas wat voor een mooi vrouw zij is. Misschien komt het door de tijd dat ik haar niet meer gezien heb, maar ze lijkt me mooier dan dat ik haar me herinner. Onder het motto “je moet toch wat” besluit ik dat het een goed idee is om op het terras mijn broodje te eten. Ze merkt het meteen als ik de deur open en haar gezicht fleurt op als ze me herkent, “Heee, mijn meest favoriete leerling!” en in haar ogen fonkelt het. Vanuit mijn ooghoek zie ik nu ook tafels en stoelen staan en ik begroet Marie-Ann even enthousiast “Mijn favoriete leerkracht!”. Ze wil me omhelzen maar ik toon het broodje waarop zich enkele druppels met vet bevinden en dus besluit ze me een zoen op mijn wang te geven. Door haar relaxte houding ben ik van mijn à propos gebracht. Gelukkig lijkt ze dit niet te merken, want ze gebaart naar één van de tafels met als bedoeling daar plaats te nemen; een aanbod dat ik met plezier accepteer.
Als we eenmaal zitten duurt het even voor het gesprek echt goed op gang komt. Onder andere doordat ik het broodje moet opeten, maar met stukjes en beetjes begint het te lopen. Ze complimenteert me met mijn voorspoedig lopende carrière, ik wist daar eigenlijk niet veel tegenover te stellen; zij is immers nog steeds leerkracht op deze school. Naar mate het gesprek vordert en de alcohol in haar drankje effect begon te krijgen, werden we persoonlijker en gingen we dichter bij elkaar zitten, ook vanwege de wind die toch wat kou meebracht. Toen ik nog bij haar in de klas zat had ze een vriend, een relatie die schijnbaar serieus was want ze hadden samen een kat gekocht. Maar ongeveer een half jaar nadat ik de school met een diploma verlaten had, was de kat op straat doodgereden en niet veel later zijn Marie-Ann en haar vriend uit elkaar gegaan. Wederom kon ik hier niet veel tegenoverstellen, want ik ben al die tijd vrijgezel gebleven, nooit een vrouw tegengekomen die mijn aandacht lang vast kon houden. Plots werd ons gezellig samenzijn verstoord door iemand die op de ruit tikt. Het is één van de mensen van de catering die ons erop wijst dat men wil gaan afsluiten. “Oh,”zegt Marie-Ann, “Dat is jammer, ik heb het net zo naar mijn zin.” “Ik ook.” kan ik alleen maar bevestigen. Ze staat op en pakt haar tasje, ik was onbewust op de stoel gaan zitten waar ze haar jas aan opgehangen had, dus sta ik ook op en help haar in haar jas. Plotseling verstart ze, draait zich om en kijkt me aan. Met schrikte ogen vraagt ze hoe laat het is. Ik raadpleeg mijn horloge en meld haar dat het net iets voor vijf uur is. Ze slaat haar hand voor haar mond, “Shit,” mompelt ze. Uiteraard vraag ik haar wat er aan de hand is. “In verband met werkzaamheden rijden er vanaf half vier geen treinen meer naar mijn woonplaats. Ik had al lang weg moeten zijn. Hoe kom ik nu thuis?” Ik sla mijn arm om haar schouder en begeleid haar naar de uitgang van het schoolgebouw, door alle gangen heen. Onderweg zeg ik haar “Aangezien ik je opgehouden heb en je dus door mij je trein gemist hebt, zal ik je naar huis brengen.” Ze wil protesteren, maar ik tut het weg. “Niets ervan, ik accepteer geen nee. Het is het minste dat ik kan doen. Net alsof ik het erg zou vinden met mijnmooie ex-lerares in één auto te zitten.”
Zei ik dat laatste echt hardop? Marie-Ann bloost van oor tot oor(staat haar erg goed) maar reageert er niet op, ik voelde in mijn arm, die nog steeds om haar schouder ligt, geen verandering in haar houding. Inmiddels zijn we bij mijn auto aangekomen. Met een druk op de knop van de afstandsbediening springt de auto open en galant open ik de deur voor haar. Ze stapt in en als ze zit sluit ik de deur en loop snel om de auto heen naar mijn plek achter het stuur. Na snel de gordel omgedaan te hebben, Marie-Ann had dat al gedaan, terwijl ik omliep, start ik de auto. “Ik weet je woonplaats, “ zeg ik, “maar in welke straat woon je?” Marie-Ann noemt me een adres in haar woonplaats, gelukkig is het een straat die ik door een stage goed ken. Ongeveer driekwart van de reis verloopt voorspoedig en stil. Afgezien van de bliep van Marie-Ann’s telefoon, de waarschuwing dat de batterij bijna leeg is, heeft er rust in de auto. Dan komt er plots van Marie-Ann toch een reactie op wat ik voor de rit zei. “Meende je dat?” vraagt ze. Ik probeer er een luchtige draai aan te geven door te antwoorden dat ik het echt niet erg vind om met haar in de auto te zitten.. Een brom is haar reactie, “Neehee. Ik bedoel, meende je het toen je zei mooie ex-lerares?” Ik doe nog een , zielige en mislukte, poging het gesprek te draaien, “Je geeft me geen les meer, dus dat ex klopt helemaal.” Ze kijkt me nu fel aan, ik zie het vanuit mijn ooghoek. “Vind je me echt mooi?” vraagt ze dan langzaam en duidelijk articulerend.
Geen ontsnappen meer mogelijk, hier moet een antwoord op komen. Ik besluit maar eerlijk te zijn en antwoord : Ja, ik vind je erg mooi; dat was al zo toen ik bij je on de klas zat en je bent alleen maar mooier geworden.” Ze draait zich nu iets naar me toe en kijkt me lang aan. Ik moet op de weg letten, zeker nu we in de buurt van haar huis komen. Met deze spanning in de auto die voortduurt, rijden we de straat in waar Marie-Ann woont. “Heb je misschien om bij mij nog iets te drinken? Fris ofzo?” Ik durf niet eens te weigeren, waarom weet ik ook niet. Marie-Ann stapt uit en ik doe hetzelfde ; weer een druk op de knop van de afstandbediening later is de auto veilig op slot. Het huis van Marie-Ann mag gerust huisje genoemd worden, dat zie ik al snel als we door het hekje het voortuintje betreden op weg naar de voordeur. Het is zo’n huisje dat toen het in de jaren 50 gebouwd werd op de markt kwam als een gezinswoning. Inmiddels is de tijd veranderd en is het huisje door toename van de materiële bezittingen van de moderne mens, verworden tot een woning voor hooguit twee personen. Marie-Ann ontsluit de deur en opent hem, ze pakt de post uit de brievenbus en loopt verder het halletje in. Als ze de deur voorbij is stopt ze, draait ze zich om en wenkt me verder naar binnen toe. Achter me doet Marie-Ann de deur dicht en op slot, nou ja, een nachtslotje zodat niemand van buiten de deur niet kan openen. Ik loop verder, de gezellig ingerichte kamer binnen en Marie-Ann loopt achter me aan en zegt me plaats te nemen. Ik kijk even de kamer rond, zie een tafeltje, twee luie stoelen en een tweezitsbank. Ik zie hoe Marie-Ann de keuken binnenstapt onder een kreet “Wat wil je drinken?” Mijn eerste gedachten gaan naar een goede whiskey, maar niet iedereen heeft dat in huis en daarbij moet ik nog weer naar huis rijden. “Doe maar wat fris, Dubbeldrank ofzo.” is dus mijn antwoord.
“Ik heb alleen Sinasappel-Perzik, is dat erg?” vraagt ze, nadat ze een blik in haar koelkast heeft geworpen. “Nee hoor,” zeg ik terwijl ik mijn jas uitdoe, “lekker.” Op het moment dat ik naast mijn jas plaatsneem op de bank komt Marie-Ann de kamer binnen gelopen met twee glazen Dubbeldrank in haar handen. Ze bukt om de glazen op tafel te zetten en even hoop ik op een glimp door haar trui naar beneden, maar helaas heeft ze een trui met een korte hals aan, dus deze hangt niet open; daarbij helpt haar jas ook niet mee. “ik doe even mijn jas uit,” zegt ze, “en dan kom ik gezellig bij je zitten. Ik zal jouw jas ook even ophangen.” En ze steekt haar hand uit. Ik reik mijn jas aan en kijk haar na als ze naar de kapstok loopt. Ligt het aan mij of wiegt ze meer met haar kont dan voorheen? Maar dan bedenk ik dat ik daar nog niet eerder zicht op gehad heb, dus als ze meer wiegt, dan heb ik geen vergelijkingsmateriaal. Als Marie-Ann de jassen heeft opgehangen loopt ze terug. Ze gaat naast me op de bank zitten, pakt de glazen van het tafeltje; geeft er één aan mij en draait zich naar me toe terwijl ze één been onder zich trekt. De spanning zoals die in de auto heerste is weer volledig aanwezig. Ze heft haar glas en ik tik met het mijne er tegen voor een toost. “Een toost.” zeg ik. Ze knikt, “Een toost.” Ik houd mijn hoofd schuin, “Een toost waarop?” vraag ik. Een denkrimpel verschijnt op haar hoofd, even is ze stil tot haar hoofd opklaart; “Een toost op het ridderschap!” zegt ze dan triomfantelijk.
Nu is het mijn beurt om bedenkelijk te kijken. Ze buigt zich voorover tot haar gezicht vlak bij het mijne is. Ze kijkt me diep in de ogen en zegt zachtjes, net niet fluisterend “Een ridder die een dame met zijn auto naar huis brengt.” en ze kust me voorzichtig op mijn lippen. Aarzelend kus ik haar terug en gelijktijdig sluiten we onze ogen. Voorzichtig, omdat ze niet weet hoe ik zal reageren doet ze haar lippen van elkaar en begint ze met haar zachte, natte tong met mijn lippen te spelen. Aangemoedigd door haar actie open ik mijn lippen en onze tongen beginnen een passionele worsteling. Dan, net zo plots als dat ze me begon te kussen, stopt ze. Marie-Ann ademt zwaar, met haar vrije hand pakt ze het glas Dubbeldrank uit mijn hand en zet het, met haar eigen glas op tafel. Ze komt weer overeind en met een vloeiende beweging trekt ze haar trui over haar hoofd, gracieus zoals alleen vrouwen dat kunnen. Onder haar trui draagt ze een mooie, zwarte BH die haar borsten perfect omsluiten; ik heb de schaalverdeling van cupmaten nog nooit begrepen, als ik ze zou moeten omschrijven kom ik tot ‘een hand vol’. Overigens let ik in het geheel niet op de borsten van Marie-Ann, we kijken elkaar alleen maar in de ogen. Ze ademt nog steeds zwaar en na een seconde of tien duikt ze naar voren. Ze pakt mijn hoofd stevig beet en drukt haar lippen met kracht op de mijne. Door de kracht en de onverwachtheid waarmee ze op me duikt, val/zak/glijd ik achterover en kom op mijn rug terecht. Welkom is haar ‘aanval’ wel en ik sla mijn armen om haar, op de BH band met de sluiting na, naakte rug. Wederom tongen we er op los, alsof we er nooit meer van kunnen genieten. Haar handen gaan wild door mijn haren heen en ik streel met mijn vingertoppen over haar rug. Zo spelen onze tongen met elkaar en onze handen glijden over elkaars lichamen. Marie-Ann begint nu mijn trui omhoog te trekken en leunt daarmee met haar mond op de mijne. Doordat ze op me ligt valt het niet mee om mijn trui uit te krijgen. Met enige hulp van mij lukt het Marie-Ann om mijn trui tot mijn hals te krijgen. Dan moeten we ons tongduel even onderbreken om de trui over mijn hooft te trekken. Met een ferme zwaai gooi ik mijn trui de kamer in, waar hij direct naast de trui van Marie-Ann beland. Beiden kijken we de vliegende, en landende, trui na. Dan kijken we elkaar weer aan en met volle passie beginnen we weer te tongen. Met een kreunende zucht, of een gezuchte kreun, kruipt Marie-Ann weer op me. Ze klauwt met haar handen in mijn T-shirt en we tongen er op los. Ik wrijf met mijn handen over haar onderrug, wat haar meer doet kreunen.
Ik twijfel een beetje; zal ik haar kontje gaan masseren, of toch eerst maar die BH uit doen? Marie-Ann begint nu met haar onderlichaam tegen mijn inmiddels stijve pik aan te rijden, zodanig dat haar BH mijn doel wordt. Ik wrijf nu langzaam over haar rug naar boven toe, tot mijn vinger de sluiting van de BH hebben gevonden. Maar net op het moment dat ik de sluiting wil openen grijpt Marie-Ann in. Ze pakt mijn handen van achter haar rug en legt ze boven mijn hoofd. Dan glijdt ze haar benen van op die van mij naar naast de mijne en richt ze zich op. Ze drukt een kus op haar hand en de hand op mijn mond. Marie-Ann legt één hand over haar BH en borsten; met de andere maakt ze geroutineerd de sluiting open. Ik zie hoe de bandjes links en rechts van achter haar rug naar opzij schieten. Een glimlach verschijnt op haar lippen en ik zie haar ogen lachen. Met beide armen bedekt Marie-Ann nu haar borsten weer. Tergend langzaam trekt ze de BH tussen haar borsten en arm weg. Met haar linkerhand; want met de rechterarm verbergt ze nog steeds haar borsten, gooit ze met een zwaai, een uitbundige zwaai, haar BH de kamer in. Of het is toeval, of Marie-Ann kan gewoon erg goed mikken, want haar BH komt precies tussen haar en mijn trui terecht. Ze straalt en lachend kijkt ze me aan. Ze houdt haar borsten nu weer met beide armen verborgen en dit begint me te lang te duren. Voorzichtig maar me overtuiging probeer ik haar armen voor haar borsten weg te trekken, maar dat weet ze toe voorkomen en zegt “Nee, jij eerst. En alles!”
Ik probeer het met een zucht te ontlopen, maar Marie-Ann is resoluut. Redelijk snel, want gehinderd doordat ik op de bank lig met Marie-Ann die op mijn heupen zit, trek ik mijn T-shirt uit en gooi ik deze de kamer in. Toeval? Hij landt op de BH en verbind haar en mijn trui. Dan kijk ik haar aan; “En nu? Hoe moet ik mijn broek nu uitdoen?” Ietwat beteuterd kijkt Marie-Ann nu naar beneden. Doordat ze op mijn heupen zit, kan ik mijn broek niet uitdoen. De denkrimpel keert terug op haar hoofd terwijl ze met één hand(de ander bedenkt nog steeds haar borsten) mijn riem losmaakt. Als mijn riem los is knipt ze met haar vingers en klaart haar gezicht op. “wacht maar.” zegt ze en ze schuifelt naar voren zodat haar kont op mijn maag gaat rusten. Onnodig om te melden dat dit geschuifel mijn inmiddels verslapte lul weer op oorlogssterkte brengt. “Kijk,” zegt Marie-Ann, “Nu kun je je je broek en onderbroek uittrekken, als je je armen in mijn knieholten legt.” en ze richt zich op. Met enige moeite lukt het me inderdaad om mijn broek voor een deel uit te doen; dat wil zeggen al liggend lukt het me om mijn broeken tot voorbij mijn kont te krijgen; maar ik zou me moeten oprichten om verder te komen. Met mijn neus kom ik tegen de pols van Marie-Ann aan, ik kan haar borsten al ruiken, één of ander zoete zeeplucht, niet onprettig. Ik kan mijn knieën net ver genoeg optrekken om mijn broeken er overheen te trekken. Als dit eenmaal gelukt is, is het laatste deel een makkie. Snel trek ik mijn sokken mee en het hele pakket werp ik lukraak de kamer in waar het, toevallig?, terecht komt bij de andere kleren. Marie-Ann schuifelt nu weer wat naar achteren zodat mijn stijve lul tegen haar, in haar broek verborgen, billen prikt. Naakt lig ik nu onder haar en ik grijns. “Nu jij.” zeg ik en Marie-Ann lacht ook. “Dat,” zegt ze, “Mag jij doen.” Ik laat mij handen even op haar benen rusten , knijp er zachtjes in en begin dan haar riem open te maken. Als de riem los is trek ik hem uit haar broek en mik hem de kamer in. De knoop van de rits heb ik snel open en onthullen onder de broek een bij haar BH passend zwarte slipje. Tot mijn spijt lukt het me niet beiden zo ver naar beneden te trekken dat haar kutje te zien is. Marie-Ann zit immers met haar benen om me heen. Het valt me wel op dat ik geen schaamhaar zie, dat had ik op deze hoogte wel verwacht.
Marie-Ann bukt zich voorover en kust me zachtjes, dan rekt ze zich achterover tot ze met haar rus plat de bank ligt, mijn benen links en rechts van haar. Hierdoor komen haar knieën omhoog en ze brengt ze naar elkaar. Gelukkig kan ik op deze manier haar broek met slipje verder naar beneden trekken, helaas blokkeren deze twee het uitzicht tussen haar benen. Eenmaal voorbij haar knieën tilt Marie-Ann haar benen op zodat ik het geheel, inclusief de witte minisokjes, kan uittrekken. Ik gooi het pakket de kamer in waar het wederom, ik geloof niet meer dat het toeval is, bij de andere kleren terecht komt. Marie-Anns voeten rusten weer naast mijn lichaam, maar ze heeft haar knieën nog stevig tegen elkaar. Mijn handen gaan via haar voeten, kuiten en scheenbenen naar boven en belanden op haar knieën. Marie-Ann reageert door haar knieën nog steviger tegen elkaar te drukken. Door haar bewegingen, en de glijdende werking van mijn voorvocht, glijdt mijn lul van onder haar billen naar boven om exact voor haar kutje uit te komen; uiteraard voelt Marie-Ann dat zelf ook. Ze zet haar voeten op mijn borst en duwt zichzelf naar me toe. Het lijkt alsof we voor elkaar gemaakt zijn want als vanzelf schuift mijn lul bij haar naar binnen, wat weer een zucht van Marie-Ann tot gevolg heeft. Haar kutje voelt warm en zacht aan, vochtig, maar ook strak als van een jonge maagd. We blijven beiden liggen, vervult van het gevoel van onze samensmelting. Het is Marie-Ann die als eerste weer gaat bewegen. Ze probeert door met haar benen te trekken mijn lul dieper in haar kutje te krijgen, maar dit wil niet lukken. De positie waarin we liggen is misschien erg Kama Sutra, maar voor simpele Hollanders niet geschikt voor enig in- en uitactie. Marie-Ann spreid haar benen tot naast mijn borst en richt zich op. Doorsta ze kantelt glipt mijn lul weer uit haar, maar dat duurt niet lang. Ze trekt zichzelf langs de rugleuning van de bank omhoog en glijdt over me heen. Ze zit nu op mijn buik met mijn lul die weer tegen haar billen prikt.
Ik voel hoe de hitte van haar grotje via haar geil naar mijn buik overvloeit. Ze bukt voorover en ik zie de geilheid in haar ogen. Even, want als haar lippen de mijne raken sluiten wij onze ogen en voelen ons één. Een eeuwigheid of enkele seconden later laten haar lippen mij los. Haar glimlach is veelzeggend als ze langzaam naar beneden glijdt. Doordat mijn paal nat is van haar geil en Marie-Ann haar benen optrekt, waardoor haar heerlijke billen verder uit elkaar gaan staan; glipt mijn eikel tegen haar sterretje aan. Ze lacht en haar ogen schitteren. “Dat,” zegt ze, “Doen we misschien later nog wel een keer.” en ze grijpt achter haar rug langs, pakt mijn pik vast; ze kreunt als ze de eikel toch even steviger tegen haar kontgaatje drukt, ik kreun zelf ook. Dan vermaand ze zich en duwt mijn lul naar beneden, langzaam door haar bilspleet naar haar geile grotje toe. Even wacht ze als ze mijn eikel tegen haar licht gespreide kutlipjes plaatst. Ze rekt zich uit, kust me en gelijk met haar tong in mijn mond drukt ze mijn kloppende staaf bij zich naar binnen.. Het heerlijke gevoel van eerder keert terug. Mijn lul in haar warme, strakke kutje. Ze ligt nu op me, haar tepels prikken in mijn borst(ik had niet eens gemerkt dat ze haar armen voor haar borsten had weggehaald) en ik voel haar hart in hetzelfde ritme kloppen als het mijne. Ze kijkt me diep in mijn ogen, speelt met haar vingers over mijn gezicht en beiden weten we het. Tot nu toe zit alleen mijn eikel in haar, langzaam drukt ze nu haar onderlijf verder naar beneden en dieper en dieper glijd ik in haar. Haar billen raken mijn ballen op het moment dat mijn eikel tegen haar baarmoedermondje aantikt, wat een korte “Oe” van Marie-Ann tot gevolg heeft. En een nieuwe glimlach op har lippen. Zachtjes kust ze me weer en even langzaam begint ze haar onderlichaam omhoog en omlaag te bewegen. Verscheidene sensaties gaan door me heen als haar kutspieren mijn lul masseren, haar lang langs mijn lippen likt en haar vingers over mijn gezicht kroelen. Mijn handen lagen tot nu toe werkeloos naast me, maar ik besluit ze in de actie mee te laten doen. Zachtjes laat ik mijn vingers over de rug van Marie-Ann glijden, slechts de toppen raken haar zachte huid. Intussen ben ik met mijn tong de strijd aangegaan met die van Marie-Ann. Speels draaien onze tongen rondjes om elkaar en we kreunen allebei. Steeds als Marie-Ann met haar heupen naar beneden komt stoot ik omhoog. Een klein, warm straaltje geil loopt via de schacht van mijn lul over mijn ballen naar beneden, een nat spoor achterlatend. Als we instoten kreunt Marie-Ann, als we uitstoten kreun ik. Ik stuur haar heupbewegingen door mijn handen op haar zachte billen te plaatsten. Bij het naar beneden komen druk ik haar iets door, waardoor ik nog dieper in haar dring. Onze actie begint effect te krijgen op Marie-Ann, want het heerlijke spel onzer tongen moet ze onderbreken om gejaagd adem te halen. Haar ritme wordt verstoord als de sensaties in haar kutje de overhand beginnen te krijgen. Ze stopt met kussen en gaat met haar ogen dicht, maar met haar mond open met haar hoofd op mijn borst liggen. Zo duwt ze haar kont omhoog en moet ik de actie voortzetten. Mijn keiharde paal had alles uitstekend doorstaan, maar niet in het minst doordat ik me op het tongen concentreerde; dat deed ik bewust anders had ik al zeker één alinea geleden mijn lading in haar heerlijke kutje gelost. Door haar positie zal alleen nog mijn eikel in haar. Ik voel haar jachtige ademhaling en merk door het trillen van haar spieren dat ze niet ver van een orgasme af zit. Ik leg mijn handen op haar billen; quasi om ze te masseren, maar meer om me aan op te trekken. Langzaam druk ik mijn heupen omhoog en zo mijn lul dieper in haar, wat een langgerekte “Ooooooh” van Marie-Ann tot gevolg heeft. Een zweem van teleurstelling merk ik in haar “Oeeeeh” als ik me weer laat zakken. Mijn liezen en bovenbenen zijn inmiddels nat van het zoet ruikende geil van Marie-Ann en ik voel dat het de bank al bereikt heeft. Ik kan me er niet druk om maken en stoot weer omhoog. Als ik om mijn diepst in haar ben pauzeer ik een halve seconde, maar ik begin wel sneller in haar kutje te pompen. Haar “Oeh” en “Oh”’s volgen elkaar dan ook steeds sneller op tot ik haar kutje voel samentrekken, ze nog meer geil laat lopen, ze haar nagels in mijn borst zet en met een bedeesde, doch langgerekte “Ahhhhhhh” klaar komt.
Rillend van genot ligt ze op me, door haar orgasme is ze weer helemaal op me gezakt, waardoor ook mijn lul helemaal in haar zit. Ik kan het bloed door de aderen voelen bonzen, of is dat haar kutje? Zachtjes kus ik de zweetdruppels van haar voorhoofd af en ik heb zelfs de tijd om me af te vragen waarom ik nog niet ben klaargekomen. Alle ingrediënten zijn aanwezig : een heerlijke vrouw, haar geil, mijn ogen en de blik op haar lichaam. Geen orgasme nog, wel mijn paal diep in haar grotje en de trillingen die door beiden heengaan. Marie-Ann opent nu haar ogen, ze kijkt me aan en kust me. Weer speelt die fluwelen tong met mijn lippen en onze monden openen zich weer voor een intieme tongzoen. Intiem, maar kort. Marie-Ann laat me los en kijkt naar beneden, waar haar kutje en mijn paal nog diep verenigd zijn. Ik merk de verbazing in haar stem als ze zegt “Je bent helemaal niet gekomen?” “Nee,” zeg ik nonchalant, “Ik concentreerde me helemaal op jou.” Ze glimlacht breed en zegt “Dat is erg lief van je.” Haar lippen raken de mijne weer en mijn tong tikt tegen haar, maar ze richt zich op en schommelt even met haar heupen. Als een beginnende regenbui ontstaan de tintelingen in mijn ballen. Ik kan ze één voor één voelen, ze zelfs tellen. Marie-Ann lacht me nu hardop toe. Ik mijn ogen kan ze lezen hoe ik eraan toe ben. Ze houdt haar hoofd scheef, “Zal ik je dan eens verlossen?” en ze knijpt haar dijen zachtjes tegen me aan. Ze tilt zich op, rekt zich bijna uit tot mijn eikel haar schaamlippen doet bollen en laat zich met een zucht weer zakken. Ze komt weer omhoog en begint me nu echt te berijden. Steeds sneller schuift ze zich over mijn lul heen en de tintelingen vermenigvuldigen zich in rap tempo. Met mijn ogen dicht lig ik te genieten van de masserende kutspieren van Marie-Ann, mijn handen slechts rustend op haar dijen. Ze is zichzelf inmiddels gaan vingeren en ze flitst over haar klitje heen. Alsof het gepland is komt ze klaar op hetzelfde moment dat de tintelingen tot uitbarsting komen en ik met ferme stralen mijn zaad haar kutje in spuit. Marie-Ann kreunt en bijt op haar lip om zich in te houden en ze laat zich weer over me heen zakken. Ze legt haar hoofd op mijn borst en ik leg mijn armen om haar heen. Om de laatste tintelingen mee te nemen stoot ik nog door, maar meer dan drie stoten heb ik niet meer. We zijn zo lang blijven liggen en nu? Nu wonen we al een tijdje samen, zijn we al halverwege het Kama Sutra boek en houden we elke dag meer van elkaar.
Graag uw sterrenwaardering bovenaan en/of reactie onder het verhaal. Dank u.
Liefs My