Ik glimlachte, liet mijn glas zakken en stond op. Mr Devil deed zijn ogen halfopen en keek hoe ik naar hem toe kwam. Ik zonk langzaam op m’n knieën op het vloerkleed voor zijn stoel en liet een arm op zijn rechterdijbeen rusten. De rokken van mijn lavendelblauwe japon lagen verkreukeld om mijn benen. Ik voelde de warmte van zijn lichaam door de stof van zijn broek heen. “Je bent een goed mens, Jason, een man met idealen en eer. Met een intens, diepgeworteld gevoel voor goed en slecht. Verzet je niet te hevig tegen dat soort eigenschappen. Ik verzeker je dat ik ook om vele andere redenen, met heel mijn hart van je hou.”
Ik zag verrassing en vervolgens hartstocht in zijn halfgesloten ogen.
“Riana!” Met een zacht, verlangend gekreun stak hij zijn armen naar mij uit en trok me tegen zich aan zodat ik tegen zijn borst kwam te liggen. Zijn mond sloot zich over de mijne, dwingend, heftig en onstuimig. Ik spreidde mijn vingers over zijn schouder en kuste hem met alle intense gevoelens die ik hem toeliet in mij op te wekken. Zijn opwinding was binnen een paar seconden een voldongen feit.
Ik voelde zijn vingers tegen de achterkant van mijn japon en even later liet hij mijn lijfje tot aan mijn middel zakken. Zijn duim gleed over mijn naakte tepel, mijn adem stokte in mijn keel. Dit was zeker niet de eerste keer dat hij mij op deze manier aanraakte, dacht ik, maar het had altijd hetzelfde effect. Op de een of andere manier liet hij mij, ondanks alles, telkens weer naar adem snakken.
Hoe dan ook was hij een begerenswaardige man. Als hij de gevolgen van deze avond en het zware slaapmiddel doorstond zou hij mij probleemloos kunnen vervangen door een oprechte vrouw.
Het had mij maanden voorbereiding gekost om mezelf in deze positie te brengen. ‘Het consortium” had mij na een zorgvuldige selectie voor deze opdracht aangesproken. Wat ik nu ging doen was in wezen poepsimpel en ik zou achteraf gewoon ‘rijk’ zijn. ‘Win for live’ met, om een idee te geven, 1 miljoen Euro per maand. Het was de jarenlange voorbereiding van ‘Het consortium’, mijn eigen unieke positie met uitzonderlijke kwaliteiten en de maanden voorbereiding van mijzelf, die hetgeen ging volgen tot ‘een klusje van niets’ maakte. Als ik het ondanks alles verprutste zou geen enkele planeet binnen of buiten de Melkweg nog veilig voor me zijn. De andere kant van de medaille, weet je wel.
Ik liet mijn hand onder zijn hemd glijden en genoot van de bewegingen van zijn onderhuidse spieren. Ik liet mijn vingertoppen lager gaan en vond de sluiting van zijn broek. Toen ik die had losgemaakt, drukte hij zijn lid tegen mijn handpalm. Ik sloot mijn vingers eromheen en streelde hem tot hij een schor geluid maakte. Haastig bedekte hij m’n hand met de zijne en dwong mijn vingers niet meer te bewegen.
Hij liet me van zijn schoot glijden. Ik wist dat hij me op de grond voor de open haard wilde neerleggen om de liefde te bedrijven.
“Nee,” fluisterde ik tegen zijn hals. “Laat me dit vanavond voor je doen.”
Ik legde hem met nog een kusje het zwijgen op. Toen zonk ik op mijn knieën terug op het vloerkleed tussen zijn dijbenen en nam hem in mijn mond.
Hij ademde zwaar en zacht kreunend uit, zijn handen grepen mijn lange, zorgvuldig gekleurde, haren.
Binnen heel korte tijd voelde ik hoe de spieren van zijn dijbeen zich tot stalen banden spanden. Opnieuw liet hij me ophouden met mijn liefkozingen.
“Ik kan niet langer wachten,” kreunde hij.
Ik haalde mijn mond even weg, met m’n vingers nog om hem heen. “Ik wil ook niet dat je wacht.”
Ik nam hem weer tussen mijn lippen. Hij greep de armleuningen van de stoel beet. Zijn hele lichaam verstarde. Hij wierp zijn hoofd achterover.
Ik voelde het hoogtepunt in een serie aanzwellende golven door hem heen kloppen. Hij maakte vrijwel geen geluid. Het leek of hij zich zo overgaf aan de bevrijding dat hij geen energie meer overhad om te fluisteren of zelfs maar te kreunen.
Na een tijdje werd hij rustig en ontspannen. Langzaam keek ik op, zag dat zijn ogen gesloten waren en dat zijn hoofd tegen de zijkant van de stoel rustte. Ik gebruikte de slip van zijn hemd om de overvloed die ik niet had kunnen behappen uit mijn mondhoed te vegen.
Ik stond rustig op en reikte naar beneden om zijn rechterbeen op te tillen. Mr Devil bewoog zich niet toen ik zijn gelaarsde voet naast de ander op de poef legde. Ik maakte een kastje open, haalde er een deken uit en stopte hem zo strak in dat hij weliswaar geen argwaan zou hebben bij het ontwaken, maar als ik in moeilijkheden zou komen zou dit liefdevol gebaar me net die tien seconden extra geven die het verschil konden maken.
“Slaap zacht Jason Devil” waren mijn laatste woorden voor hem.
Nu was het alleen nog de kwestie om het SD kaartje in te pluggen en de bestanden spoorloos te kopiëren. Terwijl ik even moest wachten werkte ik mijn lippenrood bij en schikte mijn kapsel. Na het kopiëren verborg ik hier en daar een onzichtbare code in het bestand zodat ik zeker was dat ik eerst het winnende loterijbriefje zou krijgen voor ‘Het consortium’ het programma zou kunnen lezen. Een munt heeft drie kanten, weet je wel.
Rustig verwijderende ik alle verdachte sporen in de buurt van het bureau. Bij het buiten gaan gaf ik James (bodyguard 4.2) nog een laatste knipoogje dat hij nooit zou vergeten, maar ook nooit meer zou terug zien.
Ik liep met mijn discreet ruisende, lavendelblauwe japon de gang uit, deed de deur zachtjes achter me dicht en trippelde de trap af. Riana leave the castle.
Riana
Graag uw sterrenwaardering bovenaan en/of reactie onder het verhaal. En/of eventueel rechtstreekse mail met schrijver. Dank u.
Liefs My