Die nacht. De nacht dat de wereld begon. Ging Tania met Anja naar bed. En met deze zin is alles verteld. En toch weer niet. Het was geen haastige, onhandige verleiding, maar het natuurlijke besluit van een avond met muziek, dans en een dinertje.
Tania. Dat ben ik. Een huis, tuin en keukenmeid. Toen zeventien jaar. Lekker strak in mijn vel. Blond lang haar. Leuke snoet. Iets te klein om te voldoen aan de schoonheidsnormen. Alles in proportie. Ik was smoorverliefd op Anja. Ik kende haar al van mijn dertiende jaar. We waren door de jaren heen hartsvriendinnen geworden. Dat ik echt van haar hield besefte ik nog niet zo lang. De laatste maanden hadden wij ons langzaam, ongemerkt, een beetje teruggetrokken uit onze grote vriendenkring. We leunden steeds meer, en exclusief, op elkaar. We creëerden een parallel wereldje waartoe slechts wij twee toegang hadden. Daarna, kwam het weten. Het beseffen dat ik niet meer zonder Anja kon. De zekerheid dat ik voor haar door het vuur zou gaan. Ik voelde wat het betekende om van iemand te houden. En net zoals duizenden, miljoen, miljarden mensen voor mij, kan ik dat gevoel niet beschrijven. Alleen weten. Ik wist het. Ik hield van Anja.
Anja. Een paar zachtgroene ogen om in weg te dromen. Een Grieks gezicht alsof het een afgietsel is van een bronzen beeld uit de klassieke oudheid. Een huid als een perzikvelletje met de kleur van melk met een heel klein beetje koffie. Lange zachte zwarte haren waar ik uren kon mee spelen. Iets groter en steviger van gestalte. Zachte volle borsten met lekkere tepels die ik zo graag voel groeien onder mijn tong.
Anja.
We hadden er nooit gesproken. Als we alleen waren was er de angst voor de gevoelens. Als we niet samen waren kwam de twijfel over onze liefde. Alleen waren we niet compleet. Als we elkaar ontmoetten gingen er belletjes rinkelen. Als we elkaar aanraakten vonkten we. Als we met elkaar spraken zong de wereld. Anja was niet meer Anja. Tanja bestond niet meer. Samen waren we Wij.
Toen ik haar na het dinertje mee nam naar mijn studentenflatje in Leuven probeerde ik mijzelf nog wijs te maken dat het alleen om koffie en een nachtzoen ging. Diep in mijn hart wist ik wel beter. Diep in mij voelde ik mijn hart overslaan iedere keer ze mij aankeek. De grote gecompliceerde wereld drong niet tot mij door. Ik zag alleen Anja. Ik voelde alleen Anja. Ik rook alleen Anja. Ik proefde alleen Anja. Het was lente in mijn buik.
Toen ze mij omhelsde en zacht maar met overtuiging kuste, verzette ik mij niet. Haar lippen dwaalden over mijn gezicht. Ze kuste mijn oogleden. Verkende mijn wangen. Een speels zoentje op mijn neus. Tenslotte, eindelijk, haar lippen op de mijne. Ze zoende mij niet zoals een moeder, een vriendin of een man. Ze zoende in de meest intieme betekenis van een zoen. Zacht proefde ze mij. Ik proefde haar. Ik had geen lippen meer. Zij had geen lippen meer. Wij hadden lippen. Ik smolt in haar armen. Alle maatschappelijke taboes vielen weg. Mijn hart bonsde. Ik voelde haar handen op mijn schouders, mijn lende, mijn heupen. Ze bleven rusten op mijn billen. Haar tongetje likte mijn lippen en zonder aarzelen kwam ik haar tegemoet. Ik was nog net genoeg bij de wereld om te beseffen dat ik ook handen had. Heel bescheiden verkende ik de welvingen van haar zachte borsten. Eén zachte aanraking was voldoende om haar tepels te voelen groeien. Ze omhelsde mij wat steviger. Mijn handen gleden naar haar billen. Onze heuveltjes vonden elkaar. Zonder aarzelen zetten we onze voeten iets uit elkaar. Zij bewoog haast ongemerkt heen en weer, op en neer, tegen mijn dij. Ik bij haar. Onze handen drukten steeds steviger. Protesteren was het laatste dat ik wilde. We namen even de tijd om in elkanders ogen te verdrinken en te zien dat het goed was.
Zonder haast, liefdevol, en één na één maakten we de knoopjes los van elkanders bloezen. Na elk los knopje een zoen. Na elke zoen een knop. Ik droeg geen BH, zij wel. Het was een zalig gevoel mijn tepels tegen de ragfijne stof van haar BH te drukken. Ik voelde haar grote harde tepels door de stof rond mijn knopjes cirkelen. Lang hield ik het niet vol. Ik opende de sluiting op haar rug. Zij maakte één beweging en voor het eerst voelden onze tepels elkaar ongegeneerd groeien, harden, hunkeren.
Ze begeleidde mij naar de kleine slaapkamer. Ik liet het gebeuren. Mijn voornemen om te protesteren leek weg te smelten zonder dat ik er iets aan kon doen. En eigenlijk wilde ik dat ook niet Ik voelde het nauwelijks toen mijn rokje op de vloer gleed. Haar vingers waren heel behendig. Geen getrek of geduw zoals toen bij … Geen ritsen of knopen die bleven haken. Geen panty die scheurde.
Zij had haar slip nog aan toen ze onder het zacht vederen dek naast mij schoof. De warmte van haar sterke lichaam was heerlijk in de koude winternacht. Ik wist niet wat ik moest doen en dus sloot ik mijn ogen en wachtte af. Vreemde afschuwelijke, zondige sensaties trokken door mijn onwennige zenuwen toen mijn lichaam door haar zachte zoekende lippen werd beroerd. Ik raakte in paniek toen haar lippen van mijn mond en borsten naar andere plaatsen gleden, verboden plaatsen. Ik protesteerde zwakjes en probeerde haar weg te duwen omdat ik wist dat de reacties van mijn onderlichaam niet netjes en fatsoenlijk waren. Zij was zo heerlijk gretig. Zij trok zich niets aan van mijn “neen, nee”.De sensatie werd een golf. Ik was verloren als een kleine roeiboot op een kolkende oceaan. Tot de laatste grote vloedgolf over mij heen sloeg. Ik verdronk in een maalstroom.
Daarna drukte ik mijn gezicht tussen haar borsten en zij wiegde mij zwijgend in haar armen. Twee keer nog die nacht beminden wij elkaar. Twee keer was zij zo teder dat al mijn opgekropte liefde als een explosie een uitweg zocht. Zo heftig had ik het nooit voor mogelijk gehouden.
Pas na de tweede keer durfde ik haar strelen. Ik verwonderde mij over de heerlijke volle lippen die ik mocht proeven. De gespannen volle borsten met grote strakke tepels moest ik gewoon uitvoerig likken en zuigen. De sidderingen in haar buik verwonderden mij toen ik langs haar navel verder naar onder zoende. De geur van haar vochtige vrouwelijkheid overspoelde mijn zintuigen. Ik likte het zilte vocht van haar gezwollen lippen. Ik stootte mijn verharde tong zo diep mogelijk in haar hunkerende schacht. Liet twee vingers mijn tong begeleiden. Haar reacties op mijn liefkozingen van haar knopje waren heftige sidderende krampen die mij een beetje beangstigden. Maar ik had ze net zelf ervaren en ging dus liefdevol verder. H tot ze de alles overheersende vloedgolfdoor haar bekken voelde bruisen. Om uiteindelijk onze hete buiken tegen elkaar aan te rijden. Onze tepels met elkaar te laten wedijveren. Onze tongen te verstrengelen. In elkaars armen te dromen van passie en eeuwig durende lust. Wij.
TaniaB
Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u.
Liefs
My