Mandela kwam vrij. Greta Garbo overleed. McDonald’s opende zijn eerste restaurant in Moskou. De Berlijnse muur viel. Russische staten implodeerden. Irak viel Koeweit binnen. De wereld lag aan onze voeten. We waren jong en we wilden wel eens wat. We waren afgestudeerd. We hadden alle twee onze eerste echte baan. We hadden ons eerste vriendje gedumpt. We waren alle twee uit de kast gekomen met onze gevoelens. We leefden in een roes van gelukzaligheid. We waren verliefd. We waren verliefd op elkaar. We? Anja en ik, Tania.
Ik had een vleeskleurig slipje en BH gekozen met daarover een rood lederen rokje en een doorschijnende witte bloes. Een panty met kanten roosjes in verwerkt en rode pumps. Daar nonchalant nog wat smeedwerk en geurstoffen als toegevoegde waarde bij maakten mijn verschijning tot een geheel. Anja koos voor een meer sportieve look. Ze droeg een vakkundig gescheurde jeans en een los shirt met korte mouwen. Als ik oplette kon ik door de wijde mouwen zien dat ze geen BH droeg. Met een zoentje en een aaitje over haar lekkere billen kwam ik er achter dat ik gelijk had. Ze droeg geen slipje.
De dancing was ons aanbevolen maar wel een flink stuk rijden. Dat was geen probleem omdat ik zo eens lekker kon scheuren met mijn nagelnieuwe luxe karretje. We genoten van de intieme sfeer tijdens de rit. De dancing bleek echter niet te geven wat we verwacht hadden. De sfeer was koud en kil. De muziek loeihard. Een tiental klanten probeerden wanhopig er sfeer in te brengen. De drank warm. De puistenkoppen opdringerig. Een al wat oudere man stak er wel bovenuit. Hij was mooier dan goed voor hem was. Een beetje te afgelikt proper. Op het eerste zicht een zakenman die ergens in den vreemde verdwaald was. Charme en een vlot praatje waren niet zijn sterkste troeven. Om toch niet voor aap te staan hupten we maar een beetje mee op de muziek en hij kwam er nogal opzichtig bij staan. Dat deed de deur dicht. Eén blik tussen ons volstond om onze biezen te pakken en de onverschillig geeuwende portier het nakijken te geven.
Tja … Wat nu gedaan? Het was twee uur rijden om terug thuis te raken en om dan nog ergens toe te komen was ook te laat. We moesten dus ergens niet te ver weg op de weg naar huis iets gezelligs vinden in een landelijke streek waar we totaal onbekend waren. Een speld in een hooiberg. Och … Veel slechter dan waar we vandaan kwamen kon het niet en we besloten een beetje baldadig het eerste café dat links voor ons opdoemde binnen te gaan. Was dat niets dan het volgende rechts te nemen en zo verder van links naar rechts zwalpend naar huis ter rijden.
Het eerste café dat we aandeden bleek een plaatselijk dorpscafé te zijn waar de halfdronken boeren vloekend en tierend de speelkaarten mishandelden. Een paar slungels deden hun best om de dartspijlen ongeveer in dezelfde richting te strooien. Enfin, we pasten daar als een tang op een varken en na het beleefdheidswatertje kuisten wij de toepasselijke spade af. Eigenlijk vonden we het wel spannend om zo maar onbekend ergens binnen te vallen en we zetten ons plan door. Aan de linkerkant passeerden we nog enkele lichtjes. We hielden ons aan de afspraak, rechts was voorlopig het motto. Een gewoon baancafé was de volgende pitstop. Och ja, het was er netjes en proper maar dat was het dan ook. Snel een biertje naar binnen, wat andere vloeistof lozen. We waren blij om terug in de intimiteit van de auto van elkaar te genieten. We begonnen het echt leuk te vinden om een café te overvallen een biertje te pakken en snel terug weg te snorren. Vooral als er nog wat mansvolk begon te likkebaarden bij onze entree. Na een zestal biertjes kon het ons dan ook niets meer maken dat de kroeg waar we giechelend binnenstormden toch een heel andere sfeer uitstraalde dan de vorige.
Om te beginnen was er de intieme verlichting. De tafeltjes stonden in aparte hoekjes waar nog minder te zien was. Een piepklein dansvloertje onder een spiegelbol. Naast en achter de bar, grote spiegels die maakten dat de bar veel groter leek dan hij was. De barkrukken zaten erg comfortabel en waren net als de bar bekleed met rood fluweel. De zachte zwoele muziek maakte dat je ongestoord kon praten zonder last van luistervinken. Eigenlijk best gezellig, alleen dat er niemand was om ons te bedienen. We werden er stil van. Ik moest dringend een plas maken. Dus gingen we maar samen naar het kleinste kamertje.
Zelfs het toilet had een erotische uitstraling. Anja ging als eerste even zitten omdat zij het minste werk had met haar kleding en ik deed ondertussen mijn panty maar uit. Panty ‘s zijn niet echt mijn favoriete kledingstuk en ik was blij ervan verlost te zijn. Kom Anja, uit de weg, want het is echt hoog water. Nog terwijl ik neerzit, geeft Anja een zoen. Een zoen die aanduidt dat het bij haar niet alleen hoog water is maar dat ze best nog meer wil dan alleen maar plassen. Als ik recht sta, staat ze met het papiertje klaar om het laatste druppeltje weg te vegen. Mm… Heerlijk schat. Onze tongen vinden elkaar. Voor ik mijn rokje omlaag doe druk ik mijn hele lijf tegen haar aan met de nadruk op mijn heuveltje tegen het hare. Al zoenend knielt ze voor mij neer, neemt de rand van mijn slipje; en al zoenend komt ze terug boven terwijl ze het slipje mee optrekt. Onze tongen tasten elkaar af ze trekt met haar handen het slipje diep in mijn gleufje. Stoute Anja. Je weet dat ik daar wel eens erg geil van wordt. Dat is blijkbaar je bedoeling. Giechelend houd ik nog even de boot af en nadat we ons toonbaar gemaakt hebben gaan we terug naar het publieke gedeelte.
Als we het café binnen gaan staat er een vrouw achter de bar. Ze schrikt een beetje. Ze had ons blijkbaar niet vanuit deze deur verwacht. We gaan op een kruk zitten en het wordt tijd om elkaar eens goed te bekijken. Wat de vrouw ziet bevalt haar blijkbaar wel. Ze wordt zelfs een beetje zenuwachtig achter haar eigen tapkraan. Ze stelt zich voor als Vera de uitbaatster. Ze lijkt mij plus minus dertig jaar en is duidelijk van gemengde afkomst. Niet erg groot en erg slank gebouwd. Haar lichtbruine matte huid vraagt gewoon om te strelen. Ondanks haar negerbloed heeft ze schitterend lang sluik zwart haar. De glans van het haar in combinatie met de matte lichtbruine huid geeft een erg mooi effect. De ogen verraden dan weer een beetje oosters bloed en de neus en de lippen lijken wel van Romeinse oorsprong. Mm…Dit lijk mij een internationaal gerichte vrouw. Ze draagt een strak kort jeansrokje met bovenop een losse T shirt. Haar stem is een beetje hees. Als ze vraagt wat we willen drinken lijkt ze zelfs een beetje zenuwachtig. Een beetje raar voor een uitbaatster. Zou ze hier nog maar pas werken? We zijn beiden duidelijk een beetje gefascineerd door deze vrouw en hebben nauwelijks oog voor elkaar. Mm… Dat merk ik toch nog wel.
Zij stelt zichzelf blijkbaar ook een heleboel vragen over ons. Als we beiden een biertje bestellen fronst ze even haar wenkbrauwen. Ze tapt niet uit de tapkraan maar uit twee flesjes. Ze vraagt, een beetje schuchter en erg afwachtend, of ze er bij mag komen zitten. Natuurlijk zijn we zo vriendelijk om haar erbij te laten. Of ze ook iets mag drinken? Natuurlijk mag zij iets van ons drinken. Anja en ik snappen er niets meer van. En wat ze van ons mag drinken? Nou moe! Zal mij een zorg wezen. Maar bij Anja gaat er blijkbaar ergens toch een alarmbelletje rinkelen. Anja vraagt wat er zoal te krijgen is. Ik weet nog altijd niet waar dit naartoe moet maar Vera voelt zich blijkbaar al iets meer op vertrouwd terrein. Vanachter de bar vist ze een piepklein prijskaartje op dat ze discreet aan Anja geeft, net of ik hier niets over in te brengen heb. Normaal heb ik daar allemaal geen problemen mee maar deze situatie was mij zo onbekend dat ik ongevraagd over Anja ’s schouder ga meekijken. Terwijl ik recht sta hoor ik Anja even diep ademhalen. Vera krijgt een bezorgd trekje rond de mond. Als ik eindelijk de kaart zie vraag ik mij af of de prijzen in Peseta geschreven zijn. Maar als ik dan eens goed kijk zak ik haast door de grond van schaamte over mijn grenzeloze naïviteit. Eindelijk dringt het tot mij door waar we verzeild zijn.
Jullie. Wereldburgers. Mensen die alles al gezien en meegemaakt hebben zitten natuurlijk al heel de tijd te gniffelen over onze naïviteit. Inderdaad we waren aangeland in een uitzuip -kroeg, een café van lichte zeden. Een zaak met “kamers” die per uur verhuurd worden, met gezelschap. Deze wetenschap had zich dus aan ons geopenbaard. Maar, die mooie mulat voelde zich nog steeds niet helemaal zeker van haar stuk en onze reactie droeg daar zeker niet aan bij. Ook hier weer bracht de koelbloedige Anja redding. Enfin … wat een mens zoal redding noemt! Anja vertelde doodleuk dat deze prijskaart haar wel beviel. Of de winst 50-50 werd gedeeld.
En nu gingen er bij die mooie meid lichtjes branden. Of we er over dachten om hier te komen werken? Anja hield zich op de vlakte. We hadden nog enkele andere zaken bezocht en deze zaak scoorde nu niet bepaald door zijn drukbezette klandizie. Tja, …Vera was als Chinese vrijwilliger door de baas aangesteld en moest op haar eentje de zaak draaiende houden. Gekkenwerk was het. Ze kon zich eigenlijk nooit op een klant focussen en daardoor liep het inderdaad niet te best. Maar, als wij hier zouden meedraaien ging dat een wereld van verschil maken.
Ondertussen was ik bij gebeend en vond dat het tijd werd om mijn duit in het zakje te doen. Of er dan kon gepraat worden over een zeventig- dertig verhouding? Dat vond ze net iets te overdreven, maar ze wou er wel met de baas over praten om de verhoudingen enigszins in ons voordeel te wijzigen. En wij zouden er verder over denken, want eigenlijk beviel het ons hier wel beweerde Anja stoer. En nu eventjes voorstellen? Ik ben Tania, dat is Anja. Beiden drieëntwintig en van plan om samen veel poen te pakken, op de Malediven een chirurg en een bankier met een jacht aan de haak te slaan, waarna we verder feestend door het leven zouden zwalpen. Nu was zij terug aan zet. En dat deed ze onmiddellijk. Of we de nodige ervaring hadden?
Ik weet nog altijd niet wat hier de bedoelingen van Anja waren. Had zij hier een strategische terugtocht in gedachten of… Ik heb het nooit geweten. Blozend merkte ze op dat we eigenlijk op vlak van mannen onbeschreven waren. De jokkebrok! Wij waren sinds onze pubertijd samen en gingen dat zo houden. Maar technisch gezien was Anja bijna gescheiden. Ik was pas van mijn erg viriel vriendje af. En potverdikke, nu was het weer de beurt aan Vera om te blozen. Ze bekende dat ze nog niet zolang geleden een relatie met haar vriendin verbroken had en dat ze deels uit financiële noodzaak, maar ook wel om wraak te nemen, hier was komen werken. Ze wist zeker dat haar ex de muren op kroop bij de wetenschap van wat ze hier deed. En om ons vooral niet af te schrikken vertelde ze dat het meestal eigenlijk niet veel voorstelde. Het was vooral gemakkelijk verdiend en als we met drie samenwerkten konden we deze kroeg naar onze hand zetten, er voor ons een goudmijn van maken. En als jullie voor de bankier en de chirurg zorgen kijk ik uit naar een goede advocate. De baas zou nooit tegen ons drie op kunnen. De sfeer werd ineens erg ontspannen door het grapje.
Toen werd ruw de voordeur opengestoten. De verdwaalde zakenman uit de povere dancing zwalpte naar binnen. Hij was net niet dronken. Hij staarde ons alle drie aan. De diepe frons op zijn voorhoofd vertelde mij dat hij eventjes moest focussen op zijn beperkt werkend brein. De vettige grijns sprak boekdelen over zijn uiteindelijke conclusies. Hij herkende mij en Anja, dat was duidelijk. Vera kende hij blijkbaar al beter van eerder bezoek en ongegeneerd bestelde hij voor zichzelf een pint.
“En geef die ferme tiet en dat schoon poepeke ook een coupeke “
Dat vetzakske dacht blijkbaar dat hier nieuw volk aan het werk was. Wat mij betrof mocht die hier ten bate van Vera zo veel “coupekes” aan buitensporige prijzen weggeven als hij wou. Maar alleen al zijn taaltje en ongelofelijk gevoel voor het betere rijmwerk deed ons beiden veranderen in diepvriezers. Vera onderging een metamorfose. Zij begon heel opzichtig met hem te flirten en dat beviel hem duidelijk. Ook bij ons probeerde hij te scoren maar tja… Eventjes kreeg ik medelijden en wou de mens in mij laten primeren boven de diepvries. Maar, toen stelde hij aan Anja grofweg voor om met een “fleske en zijn Jef soldaat” in de zeteltjes te gaan zitten. Het ijs in mijn aderen veranderde in stoom. Gelukkig was Vera alert en zonder dat hij het zelfs maar merkte leidde zij zijn aandacht af van ons en belandde zelf met hem in een zetel. Daar gingen haar handen direct aan de slag en zoentjes in zijn nek, zuchtjes in zijn oor en meer van die onzin brachten hem er toe om binnen het kwartier twee “fleskes” te bestellen. Hij merkte zelfs niet dat hij twee keer dezelfde fles kreeg voorgeschoteld. Vera was, van een verlegen, timide vrouw, veranderd in een echte poenpakker. We kregen beiden een lesje manipuleren in 15 minuten en het was voor ons duidelijk dat Vera het ook didactisch bedoelde.
Toen wou hij “het doen”. Er was geen weg naast, hij wou en hij zou “het doen”. En wel met mij. “Het poepeke”. Brallende gaf hij de meest gore kritiek op de borsten van Anja die hij “de tiet” noemde. Maar, ook hier bracht Vera soelaas, hoewel het ten koste ging van zichzelf. Poeslief smeekte zij hem om “haar eens lekker te pakken”. Ze had naar hem verlangd. En natuurlijk trapte hij er in. Maar, met een vette grijns wou hij dat wij zouden toekijken en hem aanmoedigen. En het moest hier gebeuren. Niet op een stom bed. Hier! De deur op slot. Basta! Dan was hij zeker dat “we in aanbidding zouden vallen voor zijn soldaat en met plezier zouden gaan meespelen”. Eventjes overlegden wij woordeloos. Vera zette de klok even stil bij de vetzak door hem letterlijk uit de fles te voeren. Enkele blikken en een knipoog volstonden om het onder elkaar eens te worden. En Vera stak van wal.
Ze droomde er al lang van om zien welk het effect van zijn stoomhamer zou zijn op iemand anders terwijl hij haar eens lekker pakte. En bovendien deed ze het gewoon voor haar eigen plezier. Ze vroeg buiten het normale tarief voor ons alleen maar een grote fles. We zouden het allemaal heel lief van hem vinden. En als we die fles op hadden zouden we nergens aan kunnen weerstaan. Maar, kunnen we dan nu eerst even afrekenen lieverd, anders word de pret achteraf zo bedorven. Terwijl hij, zijn portefeuille lichter maakte, ontkurkte Vera een magnum Laurent-Perrier demi-sec voor ons. Oké, Tania, laat het je smaken meid. Vergeet de rest even en geniet van de bubbels. Spijtig genoeg konden we ons alleen het ogenspel permitteren want als die vent zou doorkrijgen dat wij een stelletje waren… Nu was er genoeg getreuzeld vond “onze Jan”. Na wat voorbereidend pijpwerk en het condoom voelde hij zich oppermachtig. Eventjes dacht ik dat hij als King Kong op zijn borst ging roffelen. Vera ging gewillig met gespreide benen op een tafeltje liggen, terwijl hij ons voorstelde aan zijn “Jan Soldaat.” Gelukkig moesten we geen handje schudden. Bah…
Vera had gewoon haar rokje omhoog gestroopt en slipje uit gedaan. Terwijl hij zich in positie zette spuwde ze even op haar hand, daarmee maakte ze zichzelf nat om hem gemakkelijker te ontvangen. Nog een vettige knipoog naar ons en zonder boe of bah stootte hij onbeheerst in haar. Hij wou duidelijk zo snel mogelijk klaar komen. En hij stootte dan ook zo heftig toe dat Vera haast van de tafel werd geduwd. Beschaamd draaide ze haar hoofd zo dat niemand haar gezicht kon zien maar we hoorden hoe ze hem aanvuurde. Hoe ze het ene fake orgasme na het andere produceerde om hem toch maar te laten komen. Maar, het bleef maar duren. Anja moet het al eerder gemerkt hebben maar uiteindelijk merkte ik het ook. Die sukkel zou er niets van terecht brengen. Zijn triomfantelijke blik bij het begin begon te verduisteren. Als hij niet snel zou klaar komen werd deze vent een duivel en Vera zou zijn bokkenpoot voelen.
Een paar woorden tussen ons volstonden om Vera uit de nood te helpen. We schoven gewoon dichter naar elkaar en begonnen, duidelijk zichtbaar voor hem, elkaar te zoenen en een beetje te strelen. Vanuit mijn ooghoek zag ik dat het hielp. Zijn stoten werden nog heftiger, zweet droop van zijn voorhoofd en na een triomfkreet leegde hij zichzelf in de schoot van Vera. Ik vreesde even dat wij nu in aanbidding op de knieën moesten gaan. Vera liet hem nauwelijks bijkomen en duwde hem weg. Als bij toverslag had ze een paar stukken keukenrol in de hand. Ze haalde het jasje weg, duwde “zijn Jan” op zijn plaats en ritste zijn broek toe. Hij was als een lammetje in haar armen en snel liet ze hem nog een paar glazen stevig bier drinken omdat hij toch goed voorbereid moest zijn tegen dat wij aan de beurt zouden komen. Het duurde dan ook niet lang voor hij half in slaap viel. Direct telefoneerde ze een taxibedrijf waarvan ze de chauffeurs kende en binnen het halve uur zat mijnheer “de grote zakenman” in een taxi op weg naar zijn hotel. De deur sloeg dicht. We waren terug alleen.
Vera leunde even tegen de toog en plots leek het wel of er ergens een strak gespannen veer knapte. Ze ging zwijgend, in zichzelf gekeerd een sigaret roken in het meest duistere hoekje. We schrokken beiden. Na haar uiterst professionele aanpak had ik een luchtige, snedige opmerking verwacht. Maar ze stortte blijkbaar gewoon in elkaar. We hadden dan ook geen overleg nodig. Zonder praten ruimden we de boel op. Zijn lege glazen, het half lege “fleske”, de asbak, keukenrol… Binnen de kortste keren was alles terug netjes. Alleen de magnum champagne stond nog onaangeroerd, die was alleen maar ontkurkt. Ik nam een ijsemmer deponeerde de fles er in, Anja nam drie glazen en zonder woorden gingen we bij haar zitten. Na enige tijd kwam ze terug een beetje bij. Normaal had ze met mannen eigenlijk geen last vertelde ze, maar deze dacht dat hij haar zo een beetje als zijn privé hoer kon beschouwen. Het was een geluk geweest dat er geen andere man in de zaak was toen hij binnen kwam want dan zou hij compleet ongenietbaar zijn geweest. De baas wou hem niet weigeren omdat hij, zoals we hadden kunnen zien, de poen strooide alsof het speelkaarten waren. En zo kwamen we terug waar hij ons onderbroken had. Na wat we gezien hadden wilden we geen van beiden nog spelletjes spelen met haar. Eerlijk vertelden we hoe we daar aangeland waren en dat ze zich geen illusies moest maken.
Natuurlijk vond ze het spijtig. Maar die magnum hadden we verdiend vond ze, en voor haar was de avond toch gebroken. Als we nog wilden blijven om samen van de champagne te genieten zou ze het heel fijn vinden. Eerlijk gezegd had heel het gebeuren mij niet onberoerd gelaten. Zelfs toen hij haar zo brutaal spietste had ik zonder echt te willen dat bekende opkomende geile gevoel moeten ondergaan. En Vera was echt een knappe sexy meid. Ik merkte dat ook Anja daar een beetje verhit zat te wezen. Was het de champagne, de situatie of gewoon het gevolg van heel de avond. Terwijl Vera de deur ging vast doen en het buitenlicht uit deed zoende ik ongegeneerd Anja en liet een hand onder haar T shirt naar haar knopjes dwalen. En zij liet haar hand toe om mijn heuveltje te strelen onder mijn rokje.
Eventjes waren we van de wereld. Maar toen kregen we via een discrete kuch terug contact met de aarde. De glazen werden nog eens gevuld, we geraakten in een geanimeerd gesprek. En zo kwamen we erachter dat ze weliswaar een lesbische relatie had gehad maar, dat die puur platonisch was geweest. Eigenlijk had die vrouw alleen maar misbruik gemaakt van haar oprechte verliefdheid. De fles liep nu toch tegen zijn einde en we zaten daar eigenlijk alle drie met rode oortjes. Bij mezelf een vochtig plekje in mijn slipje. En de tepels van Anja priemden duidelijk zichtbaar. Het werd tijd om op te krassen. Toen we dan ook aanstalten maakten kwam er bij Vera ineens het hoge woord uit. Of we niet wilden blijven slapen. Of we haar wilden helpen om haar lesbische gevoelens ook fysiek te beleven. Dit was zelfs voor Anja een verrassing om van achterover te leunen. Hier kwam dan toch mijn bezitterig trekje bovendrijven. Anja afstaan! Geen sprake van. Maar, eerlijk is eerlijk. Bij mij gingen er vlinders fladderen. Mijn slipje ging knellen rond mijn lipjes en vermoedelijk werd ik knalrood. Het idee om Vera in te wijden deed mij haast smelten. ‘k Werd er gewoon geil van. Anja bekeek het zoals altijd een beetje koeler. Aan wie van ons had ze dan wel gedacht? Daar had Vera zelfs niet aan gedacht. Voor haar vormden wij een eenheid en ze vond het niet meer dan normaal om dat ook zo te ervaren. Nou moe! Die meid wist van aanpakken. Ik voelde de hand van Anja naar het natte plekje in mijn slipje tasten. En alleen al het feit dat ze dat deed vertelde me dat ze mij wou overtuigen.
Doen we het? Vroegen mijn ogen.
We doen het, vertelden haar vingers, en met een heerlijke tongzoen bevestigden we onze geilheid. Dat liet natuurlijk ook Vera niet onberoerd. Dat we haar niet afwezen was eigenlijk al genoeg gezegd. Ik voelde haar hand schuchter op mijn knie en ze zoende Anja zacht in de nek terwijl we onze tongen het spel lieten opstarten. Anja moet de hand van Vera op mijn knie gevoeld hebben en zacht nam ze haar vingers en lieten die kennis maken met mijn heuveltje, met alles wat daar in de buurt voor erogeen doorgaat. Anja verkende eventjes de mond van Vera en leidde die daarna naar mijn lippen.
Ze had erg zachte lippen. Een beetje gespannen, en ook de tong verried zenuwen. Nog één keer raadpleegde ik met oogcontact Anja en liet mij drijven op de liefkozingen van Vera. De vingers van Vera hadden mijn slipje opzij geschoven en ze streelden zacht over, op en om mijn lipjes. Ik liet mij gewoon gaan en moedigde haar zacht aan om zeker niet te stoppen. Eén vinger gleed tussen de natte gezwollen lippen en vond daar het knopje der oneindige lusten. Heftig zoende ik haar. Onze tongen wedijverden met elkaar in liefkozingen. Mijn handen omvatten haar hoofd en het zoenen was zo lekker dat ik nog honderd jaar wou doorgaan. Plots verstijfde Vera. Een kreun kwam van heel diep. Ik wist dat Anja het plekje van Vera gevonden had en uit ervaring wist ik wat haar vingers konden teweeg brengen. Zonder dat ze het bewust was en puur uit reactie op Anja duwde Vera haar vinger in mijn spleetje. Nu was het aan mij om te kreunen. Diep te zuchten en mijn zoenen te verleggen naar Anja.
Zachtjes begon Anja de boot af te houden. Ze liet Vera los en haar ogen vroegen mij hetzelfde te doen. We kwamen in elkaar armen terug een beetje bij de tijd. Enigszins verlegen lieten we elkaar los. Met een veelbelovend lachje vroeg Anja of we hier met ons hoofd op de tafel zouden “slapen”. Vera had toch gevraagd om te blijven slapen? Als antwoord overlaadde Vera ons met zoenen en terwijl ze alle lichten nu doofde leidde ze ons mee naar boven. Boven wachtte ons haar lievelingskamer. Het was een erg smaakvol ingerichte grote heldere kamer. Ze doofde de grote lichten en stak enkele geurkaarsen aan. Ook verder verlichtte ze de kamer met kaarsen die, in heel mooi bewerkte glazen bollen, de sfeer benadrukten. Ze zette zachte muziek op. Wind en golven in samenspel met piano. De kroon op het geheel werd gevormd door het bed. Het was rond en bekroond met een ronde hemel. Het geheel deed denken aan een grote koningskroon overspannen met doorzichtige tule. Zwarte zijden lakens met dieprode drakentekening op de kussens en in het midden van het bovenlaken. Alleen al de sfeer maakte dat ik Anja en Vera tegen mij aandrukte en het liefdesspel wou hervatten.
Maar, hier vroeg Vera even een time out om de laatste klant van zich af te spoelen in een aangrenzende badkamer. Dat gaf ons de gelegenheid even te overleggen. We wilden het echt bij de inwijding houden en niet blijven slapen. Maar evengoed vonden we haar beiden heel lief en erg mooi. Met enige routine ontkleedden we elkaar terwijl we voorzichtig elkaar net genoeg opgeilden om klaar te zijn tegen dat Vera terug zou komen. We gleden onder het zijden laken en verstrengelden ons in elkaar. Ze had zich in de badkamer verkleed en snel gleed ze naast ons in het warme bed. Ze had een wit nachthemdje aan waaronder ik een bh en ontroerend kanten broekje opmerkte. Anja omhelsde haar heel teder. Ze hield het hoofd verstijfd, warm tegen mijn schouder. Ze ademde als een vogeltje, ze beefde.
Ik zei dat ze niet bang moest zijn en helemaal bloot tussen ons in moest komen liggen. Ze betoogde dat haar borstjes te klein waren, maar, ik kuste een gloeiend oor en Anja probeerde heel zacht haar mond te bereiken. Ik streelde haar rug onder het nachthemdje. Al haar spieren waren gespannen. We streelden haar oneindig zacht en fluisterden al het liefs van de wereld in haar oor. We hadden voortdurend aandacht voor haar maar vergaten ook elkaar niet. En ook dat hielp. Toen Anja eventjes heftig, kreunend van genot reageerde, terwijl ik haar tepel zoog, voelde ik bij Vera een klein schokje door haar venusheuvel trekken. Ze ontspande geleidelijk tot ze als een nimfje tussen ons in lag en bekende dat ze, voor mij daarstraks, zelfs nog nooit een tongzoen had uitgewisseld.
We aarzelden geen moment om als didactisch materiaal te dienen een haar aanschouwelijk te leren hoe ze kon genieten van een tong en hoe je elkaar kon opwinden door alleen nog maar de intentie te uiten om te zoenen. We zoenden elk een ooglid en heel zachtjes verkenden onze tongen haar gespannen lippen. Anja likte haar lippen en mijn tong. Ik speelde met mijn tong rond de lippen van Anja en vervolgens die van Vera. De hand van Anja dwaalde onder haar hemdje naar haar navel en zo verder naar haar borsten. Onwilkeurig reageerde ze. Ze kreunde en ontspande haar lippen. Mijn tong likte nu haar open mond en aarzelend kwam haar tong mij tegemoet. Haar mond was warm en vol verlangen, haar lippen een exotisch paradijs van mogelijkheden. Haar adem als van de allereerste vrouw en haar lichaam begon mee te zoenen. Anja trok het laken naar beneden en begon iedere vierkante centimeter van haar lichaam te zoenen. Toen ze bij de satijnen liesstreek zachte lippenbeetjes plaatste greep Vera mijn hoofd, verplichtte mij in haar ogen te kijken en fluisterde…
“Dit heeft nog nooit iemand mogen doen, ik zweer het je” Ik geloofde haar. Alles wat ze zei was waarheid. En ik vroeg haar; “Mogen wij nu alles doen?”
“O, Tania, doe alles met mij wat je wilt, wat ik nu voel heb ik nog nooit gevoeld, ja doe het, doe alles, doe het…”
“We zullen het heel langzaam doen. Je moet geduld hebben. We hebben een zee van tijd. We zullen je alles leren vanaf de eerste keer, alles vanaf de eerste oervrouw.”
“Ik heb altijd een afkeer van mannen gehad, misschien omdat ik zo hevig verlangde naar wat ze mij niet gaven. Het voelde iedere keer weer alsof ik werd verkracht.”
“Was er dan geen enkele lief voor je?”
“Ik wilde niet dat ze lief waren, ze moesten zo vlug mogelijk weg.”
“Kom, ik zal je bh uit doen, ik wil je borstjes zien.”
“Ze zijn klein, weet je, daarover hadden de mannen die mij uitlachten gelijk. Ik schaam mij over mijn borsten. En vind je mijn achterste niet te dik?” Een siddering trok door haar heen toen Anja als reactie op de vraag haar meest intieme sterretje zacht streelde en een vingerkootje onder haar broekje op verkenning liet gaan. “Kus mij. Het is de eerste keer in mijn leven dat ik er werkelijk naar verlang om gekust te worden.” Ze kronkelde onder de liefdesbeetjes van Anja. Ik streelde haar warme platte buik met de dunne huid van een volbloed. Ik beroerde het elastiek van haar broekje. Anja zoende ons. Wij zoenden elkaar. Drie tongen gaven lust aan kronkelende lijven. Ik maakte één voor één de knoopjes van het nachthemdje los. Daarna haar bh en boog in een opperst gebaar van aanbidding voor het paar verrukkelijke bolvormige borstjes met bruine tepels. Tepels die ik streelde en waar ik zoenend op beet. Ze kwamen hard en gezwollen rechtop staan. Haar borsten verstrakten. Haar ademhaling had het moeilijk omdat ze zoende met Anja en door mij naar adem moest happen. Anja zoende haar onophoudelijk terwijl ik de tepels likte en de borsten zacht kneedde.
“Ho…Tania wat doe je met mij?” ” Anja wat…” En haar vraag werd gesmoord in de volgende tongzoen. Ik zwoer voor mijzelf dat wij haar gelukkig zouden maken. Ik haatte op dat moment alle mannen die de kunst der liefde verlagen tot een reeks van lelijke stootbewegingen van het onderlichaam. Ik verafgoodde Anja. Zij had mij ooit de eerste keer tot de hoogste verrukking gevoerd. Ik wilde dat allemaal aan Vera schenken. Ik gooide haar bh en nachthemdje ver weg in de kamer en omhelsde haar met heel mijn lichaam. Iedere beweging werd door haar een onderdeel van een seconde voorvoeld. Onze liefkozingen gleden wonderlijk in elkaar. Mijn handen streelden onder haar broekje over de gladde billen, beroerden het zachte warme schaamhaar. Anja fluisterde dat ik hield van het vrouwenbaardje. Dat ik het zou kussen en met mijn tong zou door woelen tot ik haar juweeltje had gevonden.
Terwijl Anja nu haar tepels proefde deed ik het broekje uit. En ze werkte mee. Kreunend onder het behendige tongenspel van Anja. Ik kuste haar en vroeg fluisterend of ik haar juweeltje de eerste zoen mocht geven. Haar ogen smeekten ja terwijl ze hijgend haar borsten vooruit stak naar de gladde lippen van Anja. Ik boog mij voorover. Woelde met mijn mond en tong door het dolmakende parfum dat haar schaamhaar verspreidde. Mijn tong vond het. Mijn lippen lieten niet meer los. De eeuwige vrouw begon heftig te kreunen. Haar onderlichaam duwde, wilde ontsnappen aan de opkomende golven. De golven trokken zich terug om des te heftiger opnieuw de golfbreker van mijn tong aan te vallen. De oervrouw golfde als de zee. Haar ademhaling was als de wind die opgezweept door de golven tussen de rotsen van onze wellust werd geperst en langgerekte kreunen veroorzaakte. De golven werden kleiner maar krachtiger. Het kreunen gingen over in gilletjes. Haar handen drukten mijn mond heftig tegen de schepper van haar drift. Ze werd gerekt, gekruisigd. Ik hoorde dat ze voor het eerst van haar leven de hoge bange schreeuw van de opperste verrukking slaakte. Eindelijk was ze “Vrouw”.
Mijn tong beroerde dankbaar haar dampende holte en ik liet haar bijkomen in de armen van Anja. Haar handen zochten naar mij. Met drie lagen we tegen elkaar aan genesteld. Alle schaamte, alle remmen waren voorgoed verdwenen. Nu wou Anja mijn plaats innemen. Vera nog eens naar de opperste verrukking brengen. “Neen, dat is te veel, dat is niet te verdragen” hoorde ik haar stamelen. Zij sloot Anja af van haar schatkamer en overlaadde mij met zoenen, strelingen.
Heerlijk! Veel meer kon ik daar niet over zeggen. Maar het voornaamste was dat Anja weliswaar de schatkamer van Vera ontzegd werd maar, mijn juweeltjesdoos stond wijd open en was meer dan klaar om alle liefkozingen in ontvangst te nemen. En daar wist Anja mij meesterlijk te bespelen. In een mum van tijd lag ik zalig te kronkelen en te genieten van haar harde tong. Voelde ik het geil langs mijn kale spleetje in de mond van Anja druppelen. Heftig zoende ik Vera. Ik voelde onze borsten zich in elkaar verstrengelen. Haar zacht nijpende vingers rond mijn tepels, haar tong flitsend rond en tussen mijn lippen. Ik voelde hoe Anja haar specialiteit aanzette en voor ze de punt op de i kon zetten sloeg ik mijn dijen om haar hals en smoorde haar bijna in mijn druipende vulva. Ik omhelsde Vera wild, krijste het uit en begroef mijn nagels in haar schouders. Mijn rug spande zich als een boog en onbeheerst neep ik alles fijn wat in mijn bereik was. Weer verenigden wij ons in een zalig trio van voldane rust. Eventjes moet ik ingedommeld zijn toen ik met het vertrouwde gevoel van Anja ’s haren op mijn buik terug op de wereld kwam. Ik hield mijn ogen gesloten en streelde zacht haar voorhoofd. Plots voelde ik spanning in haar schouder. Toen ik opkeek zag ik de krullen van Vera begraven tussen de benen van Anja. Heel teder streelde ik Anja haar gezicht, haar ferme tepels en stevige borsten. Ik zoende haar innig en was dolgelukkig toe ze haar bekken wild en onbeheerst tegen de tong van Vera aan reed tot ook zij haar beste krachten offerde aan “De Vrouw”
Het was al ver in de ochtend voor we met de smaak van koffie op elkaars tongen in het piepkleine keukentje een laatste zoen uitwisselden en we zonder zwalpen recht naar huis reden.
Een week later wilden we Vera terug bezoeken maar de zaak was gesloten.
Zo was het goed.
TaniaB
Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u.
Liefs
My