Als ik u vertel dat mijn naam Casanova is, waarde lezer, dan weet u dat ik u niets dan de waarheid voorschotel. Het ligt immers niet in mijn aard om groter te maken wat van zichzelf al perfect is. Laat ik u dan bij deze gelegenheid mijn ware belevenissen beschrijven in een situatie die mijn talent voor het erotische in raffinement aan mijn lust voor het culinaire koppelde.
Het geval wil dat ik mij door de kunst van subtiele chantage aan tafel had weten te noden bij de Graaf van Chaumont, genaamd Eduard, en zijn vrouw Antoinette. Om de schone Antoinette was het mij te doen, maar daarbij wilde ik Eduard ook niet al te zeer bruuskeren. Ik kwam ’s zomers graag op zijn landhuis in de Alsace en wilde mij de toegang daartoe, en tot veel van het vrouwelijk schoon in zijn huishouding, niet onmogelijk maken. Vooral de elegantie en vrijmoedige vrouwelijkheid van Sylvie, een persoonlijke vertrouwelinge van Antoinette, was mij al een aantal keer goed bevallen. Het was ook Sylvie die mij tijdens een van onze vrijages, attent maakte op het feit dat Antoinette een zekere fascinatie voor mijn reputatie koesterde. Daarbij deed ze mij enkele vertrouwelijkheden aan de hand die Eduard voor mij chantabel maakten en mij een gelegenheid boden Antoinette te benaderen.
De culinaire reputatie in het huis van Chaumont was in haar wijde omgeving algemeen bekend en het viel mij dan ook niet moeilijk om, met Sylvie als mijn medeplichtige, een situatie te creëren waarin ik door Eduard met hem en Antoinette aan tafel genood kon worden. Met de bescheiden chantage, die ik uit piëteit met Eduard hier en nu maar niet uit de doeken doe, wist ik me er tevens van te vergewissen dat Eduard zich op enig moment van het gezelschap zou afzonderen om een pijnlijk demasqué te voorkomen. Op de situatie die dan zou ontstaan, bereidde ik me met Sylvie tot in de finesses voor.
Nog onder de ogen van Eduard veroverde ik die avond aan zijn tafel de begeerlijke gravin door met zoveel enthousiasme mijn genot aan de dis te beschrijven dat de wellust er vanaf droop. Bij dat alles vergat ik niet om haar onder tafel met subtiele aanrakingen van mijn been het hof te maken. Ik wist dat ze daar gevoelig voor was; zoveel had Sylvie mij al wel verteld over de erotische voorkeuren van haar dame. Het was slechts de beklemming van haar adellijke positie die haar belette om uiting te geven aan haar meer promiscue kanten. Sylvie had mij menigmaal weten op te winden met de verhalen die de dames in het privé van haar boudoir plachten uit te wisselen. De vertrouwelijkheid die daar tussen beide vrouwen bestond had haar remmingen aanzienlijk verminderd en het mogelijk gemaakt dat zij openlijk hun erotische fantasieën uitwisselden. Een andere keer zal ik u nog wel eens verhalen over de huiveringwekkende erotische escapades die de gravin en Sylvie elkaar toevertrouwden. Voor nu beperk ik mij tot de feiten van die memorabele avond met deze beide prachtige vrouwen.
Eenmaal de graaf met licht verhit gezicht het eetvertrek had verlaten, kon ik mij, bijgestaan door de van lust vervulde Sylvie, die immers getuige zou zijn van het glorieuze gerecht dat ik zou opdienen, volledig wijden aan verleiding en bereiding. Respectievelijk van de verwachtingsvolle Antoinette en van mijn surprise de bouche. Daarbij vermocht ik Antoinette uiteindelijk met een al enigszins geopend decolleté – oh lezer, als u haar zacht zuchtende boezem had kunnen waarnemen zoals ik die avond! – En de warme gezoende gloeiende mond, in afwachting aan tafel achter te laten. Dat zij een uitzonderlijk nagerecht mocht verwachten had ik haar al toevertrouwd. Sylvie ontfermde zich over het tafelgerei en volgde mij, aldus beladen, naar de keuken van het grafelijk landhuis.
Sylvie stuurde onmiddellijk alle keukenpersoneel naar hun kamers met de mededeling dat er een geheime receptuur te bereiden stond. Haar steelse opgewonden blik moet toch wat achterdocht gewekt hebben, maar iedereen vertrok tenslotte en liet mij met mijn vertrouwelinge alleen. Aan ons de schone taak om het hemelse gerecht dat ik Antoinette wilde presenteren in volle glorie op te wekken.
Het zal u, lezer, niet verbazen dat mijn al knellend geworden kleding fluks het veld diende te ruimen. Het belangrijkste ingrediënt moest immers alle ruimte krijgen om zijn volledige omvang aan te kunnen nemen. Daarvan nu kweet zich Sylvie met verve. Met haar zoete mond – al menigmaal had ik die kwaliteiten mogen ervaren – bediende zij zich nu smakelijk proevend van haar taak. Haar tong en zachte verhemelte streken met fluwelen aanraking mijn almaar harder wordende geslacht. Van belang voor de presentatie van het gerecht achtte ik het om het de volle dik beaderde omvang te laten aannemen en ook mijn ballen ertoe te bewegen zich strak om de schacht te schikken. Met haar vaardige handen en bevallige mond, likte en schikte Sylvie mij. Wanneer het genoegen van de chef-kok bij het koken bepalend is voor het uiteindelijke culinaire genot, en dat is mijn overtuiging, dan wachtte Antoinette zeker de ultieme verrukking. Sylvie bracht mij daarom met haar genietend zuigen steeds dichter en dichter aan de grenzen van mijn, toegegeven, ruime uithoudingsvermogen. Zo kon zij ook zelf vaststellen dat het gerecht op smaak begon te komen en goedkeurend richtte zij zich tenslotte op, met een dromerige blik in haar ogen die mij verried dat het haar ook zeker niet onberoerd liet.
Aldus geprepareerd konden wij uiteindelijk beginnen met het toevoegen van enkele belangrijke smaakelementen. Daartoe nam Sylvie uit de verse kruidenvoorraad van de keuken enkele jonge scheuten koriander en kwetste deze in haar handen tot de verfijnd peperige geur ervan mijn neusgaten binnen drong. Langzaam masseerde zij nu mijn strakgespannen eikel met dit verse kruid en bracht mij alweer met zuchten bijna tot een hoogtepunt. Vooral ook omdat zij zich met haar andere hand zelf tussen haar warm opgezwollen schaamlippen masseerde en mij daarbij de wellustige aanblik bood van de glinstering daartussen. Ik moest meermalen geconcentreerd aan de ingewikkeldste recepten denken om mijn gerecht niet voortijdig tot zijn apotheose te brengen. Al helemaal toen Sylvie mij, zoals in het recept bewust voorzien, tenslotte in haar hemelse pruimpje leidde en zichzelf hevig vingerend tot een heftige ontlading bracht om haar eigen genoegen in rijkelijk vloeiend vocht over mij uit te storten. Zo kon ik tenslotte alle bedoelde smaken en geuren samenbrengen in dat ene hoogstaande gerecht, dat nu zowat klaar was om ook echt opgediend te worden.
Sylvie meldde zich nog licht hijgend bij haar vrouw en gebood haar onomwonden de kamer een wijle te verlaten en zich in verwachting op te maken voor wat komen ging. Vanuit de keuken nam ik waar hoe Antoinette haar rokken nam en haar bevallige taille zich gracieus richting de deur spoedde. De aanblik van mijn beide minnaressen, een geconsumeerd en de ander nog te consumeren, vergrootte zo mogelijk nog de ferme opwinding tussen mijn benen en deed mijn geslacht in anticiperende huiveringen samentrekken. Ik diende mij nog even te beheersen, maar raakte zo ook steeds meer klaar voor de catharsis die spoedig zou volgen. Mijn verlangen daarnaar over de afgelopen weken van voorbereiding had mij toch niet kunnen doen beseffen hoe heerlijk dat alles uiteindelijk zou zijn. Mijn beste lezer, huiver bij mijn beschrijving van wat volgen zou.
Ik zette mij in een zo elegant mogelijke pose neer op tafel. De kern van mijn bestaan precies daar was Silvie kort daarvoor nog het bord van Antoinette had weggehaald. Op mijn aanwijzingen legde Sylvie het tafelzilver weer onberispelijk om mij heen. Een schoon damasten servet en een glas licht mousserende witte wijn completeerden de schikking van dit exclusieve nagerecht. Ik liet Sylvie begaan wanneer zij daarbij haar handen nog eens vergenoegd over mijn strak gespannen dijbenen liet glijden, of haar wellustig zachte lippen nog eens over mijn satijnzachte schacht liet strijken. Dit alles diende tenslotte het doel om de verfijnde receptuur in al haar verleidelijkheid optimaal tot zijn recht te laten komen. Als laatste verzocht ik haar om het gerecht te voorzien van een met limoensiroop gefixeerd suikerrand. Een fijn werkje, waarbij de gevoeligheid van mijn al perfect gevulde geslacht tot een zoete scherpte werd gebracht, klaar om gesavoureerd te worden.
“Roep haar maar,” bracht ik omfloerst uit. “En vergeet de blinddoek niet!”
Sylvie kweet zich met bewonderenswaardige dienstbaarheid van haar opwindende taak. Zij kon de perfectie van het sublieme gerecht dat Antoinette wachtte, al uit eigen ervaring voorvoelen, maar liet niets blijken van haar opwinding. Haar werd nu al de blik gegund die Antoinette zo dadelijk met al zijn opwindende kracht zou treffen. Ik wist dat ik alles daarvoor tot in perfectie had voorbereid en dat ik hiermee Antoinette het hemelse gerecht zou schenken dat ik haar had beloofd. De blos op haar wangen was echter het enige dat Sylvies opwinding verried. Met kalme stem leidde zij Antoinette naar haar plaats, en verzocht haar met de handen in de schoot plaats te nemen op de brede Louis XVI stoel. Daarna plaatste ik met hulp van Sylvie mijn voeten zo voorzichtig mogelijk aan weerszijde van Antoinette’s rok op de stoel, vermoedend dat zij toch minstens iets van mijn hitte nu moest waarnemen. Ik rechtte mijn rug, daarmee de presentatie van het gerecht vervolmakend, en liet mijn blik tenslotte rusten op Antoinette’s decolleté, waarin met het ritme van haar ademhaling haar opwinding merkbaar was. Die opwinding deed wat zelfs ik als meester van dit gerecht niet had kunnen voorzien. Het maakte aan de glanzende top van mijn eikel een wonderschone parel van vocht vrij, die de laatste subtiele smaaknuance toevoegde aan mijn culinair-erotische surprise. Zoals afgesproken kondigde Sylvie het moment suprême aan.
“Opent u de ogen mevrouw. Het gerecht is opgediend. Het dient genoten te worden met mond en handen.”
Sylvie ontdeed Antoinette van haar blinddoek. Ik fixeerde mijn blik nu op Antoinette’s grijsgroene ogen en trachtte die te lezen op dit ultieme moment. Het was echter haar stem die haar verrukking het eerst verried. Een zacht schokkend zuchten kwam van haar lippen, terwijl ze haast eindeloos strak naar mijn perfecte gerecht bleef staren. Even zochten haar ogen toen de mijn, maar meteen ging haar blik terug naar mijn van verwachting onrustig kloppende geslacht. Nu liet ze tenslotte haar ademhaling vrij en met een zacht gekreun bewoog zij haar mond als eerste naar de druppel, die ze met een genietend zacht zuigende zoen van mijn eikel afnam en met de ogen dicht smaakte.
De prikkelende suikerrand, die in de rand van mijn afgestroopte voorhuid lag werd door haar met lange vochtige halen geproefd en genoten. Toen Antoinette haar mond en tong over de laatste suikerkorrels liet gaan, precies bij het gevoeligste plekje aan de voorkant waar de afgestroopte huid aan de eikel verbonden is, kon ik mijn opwinding niet langer onderdrukken en bracht mijn heupen met een schok omhoog. Een genotvol en goedkeurend kreunen was mijn deel en spoorde mij aan haar nu de smaaksensatie te geven die in de receptuur van dit gerecht de vervulling moest brengen. Het geluid van haar zuigende mond en de warme vochtige sensatie van haar tong en wangen brachten mij snel naar het al zo lang uitgestelde hoogtepunt. Antoinette voelde de opkomende stuwing in de basis van mijn nu beenharde geslacht, bewoog haar handen meesterlijk om mijn ballen en schacht en liet mijn eikel in zachte warme aanraking met haar tong snel op en neer gaan. Precies die geraffineerde manipulatie van mijn lust, bracht mij tot een hevig gutsend hoogtepunt. Door de roes van mijn orgasme heen, zag ik hoe mijn zaad als een oester in de schelp van haar tong kwam te liggen en uiteindelijk langzaam overstromend haar mond met parelgrijs vocht vulde.
“Proeft u nu!” Gebood Sylvie met duidelijk opgewonden stem.
Langzaam sloot Antoinette haar lippen in een zacht nat tuitje om het topje van mijn eikel. Ik zag haar vergenoegd haar mond verder samentrekken en in een langzame slikkende beweging gleed de vrucht van mijn schoot in de vervulling van haar keel. Het genot van de smaak tekende zacht haar gezicht en toonde haar aan mij in een ogenblik van opperste extase. Langzaam vergleed die emotie en bracht zij opnieuw, nu nagenietend, haar heerlijke mond diep over mijn nog altijd harde en naschokkende lans. Zo smaakte zij nog eens de zonde van mijn vlees en genoot daarbij de na-dronk in afwisseling met de prikkelende witte wijn. Een wijn die uiteraard door de ervaren Sylvie eerder al op smaak bij mijn verleidelijk recept was uitgezocht.
Welke genoegens mij die avond nog wachtten met mijn twee aanminnige tafeldames is iets wat ik u, waarde lezer, nog wel eens in een volgende geschiedenis uit de doeken zal doen. Wel wil ik u melden dat ook zij op hun beurt door mij in smakelijke verrukking zijn genoten.
Thomas
Graag Uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u
My