Het is nog vroeg, maar het zonnetje schijnt al. Haar warme stralen geven mij een goed gevoel terwijl ik de picknickmand klaar maak. Heerlijk verse croissants, vers geperst fruitsap, lekkere aardbeien en kersen. En natuurlijk niet te vergeten een heerlijk koud flesje Cava met twee glaasjes. Alles zit er netjes in, een dekentje er bovenop en we zijn er klaar voor! Misschien toch nog even snel de Vespa opblinken, want voor zo’n heerlijk ritje moet natuurlijk wel alles tip top zijn!
Een beetje zenuwachtig kijk ik regelmatig op mijn klok, was het al maar 9 uur. Kon ik al maar vertrekken. Ik neem de kaart nog eens bij de hand en bekijk nog eens de route die we willen gaan rijden. Ze zit helemaal in mijn hoofd. De grote wijzer is bijna boven… Zal ik dan maar vertrekken? Komaan, zeg ik tegen mijzelf en maak de picknickmand vast op de bagagedrager van de Vespa. Helm op, en we zijn weg! Een klein beetje nerveus kom ik toe, maar als ik je mooie lach zie zijn die zenuwen meteen helemaal weg. Jij staat daar in een mooi zomers kleedje op mij te wachten met een klein zakje in je handen. Als ik vraag wat erin zit, wil je mij dat niet vertellen. Een leuke verrassing zeg je, voor als het nodig is…
Je neemt je helm, zet die op en komt achterop zitten. Heerlijk voelt dat, zo dicht bij elkaar. Als we wegrijden merk ik dat je jezelf vasthoudt aan het bagagerekje. Wel een beetje jammer. We rijden door het mooie Limburgse landschap zo op weg naar de Katarakt- route. De zon schijnt heerlijk, de lucht is stralend blauw. Het glooiende landschap lacht ons toe en we genieten van het prachtige uitzicht! De herfstkleuren doen langzaamaan hun intrede.
Telkens als we moeten remmen voel ik hoe je dicht tegen mij aan schuift! Wat een heerlijk gevoel. Van mij mocht je de hele tijd zo dicht tegen mij blijven zitten, en dan plots voel ik dat jij het precies ook wel fijn vindt om wat dichter tegen elkaar me zitten, heel voorzichtig zet je uw handen in mijn zij om jezelf vast te houden. Een rilling gaat door mijn lichaam… kippenvel! Zou ik… zou ik niet… jawel… heel voorzichtig neem ik je hand vast en schuif ze zachtjes een beetje naar voor. Heerlijk… die lieve zachte hand op mijn buik. Het was precies voor jou een teken, een teken dat je jezelf wat beter vast mag houden aan mij. Je streelt met je tweede hand zachtjes in mijn zij en laat die ook naar voor glijden! Al mijn haren over mijn hele lichaam staan recht. Wat een heerlijk gevoel…
We rijden nog een stukje verder om dan aan een mooie glooiende weide te komen. Je kent het wel, zo aan de rand van het bos, in the middle of nowhere. Jij doe het hek van de wei open en springt terug achterop als je het hek achter ons dicht gedaan hebt, hobbelend rijden we de heuvel op om daar de Vespa neer te zetten. Wat zalig… zo samen op die Vespa over de hobbels rijden. Lekker lachen, bijna vallen, heerlijk hoe je mij zo stevig vast houdt. Vespa achter de boom, gegiechel, een mooie glimlach, en een lief woordje, geweldig toch wat zo’n ritje met twee mensen kan doen. Ik neem de mand van de Vespa en leg het dekentje mooi open in de wei. Lekker warm is het! Gelukkig hebben we een beetje schaduw van de dikke boom waar we achter zitten.
We gaan lekker zitten, dicht bij elkaar zodat we niet te hard hoeven te praten. Zalig gewoon, de rust, het geluid van de wind door de blaadjes van de boom, de vogeltjes in de lucht met hun vrolijk gefluit. Het gezelschap van zo’n mooie dame… de wind die zachtjes door uw haren blaast… uw kleedje dat zo’n beetje wappert van het briesje. Terwijl jij de croissants op een bordje legt schenk ik een glaasje Cava in. Hij is nog lekker fris! We genieten duidelijk alle twee van de omgeving en het gezelschap. Jij leunt zachtjes tegen mij aan als je sensueel in je croissant bijt. Ik kijk en geniet. Er vallen wat kruimels op je mooie kleedje. Ik twijfel, of ze weg zou wrijven. Uiteindelijk zeg ik tegen je dat er daar wat kruimeltjes op je kleedje hangen en jij veegt ze zo’n beetje plagend weg.
“Had jij ze niet liever weggeveegd?” Vraag je.
Je neemt een aardbei uit het doosje, dipt dit in je glaasje Cava en bijt er heel sensueel in. Je lippen zo mooi rond die aardbei, alsof je ze kust. Ik krijg er een rilling van en streel je over je rug.
“Wat ben je mij toch aan het plagen, pas maar op of ik kan niet meer van je afblijven” fluister ik in je oortje.
Je neemt nog een aardbei, maakt ze weer nat, en nu hou je ze vlak voor mijn mond. Hm… Ik trek ze met mijn tong een stukje mijn mond in en bijt er een stukje vanaf. Maar goed dat jij nu niet weet hoe opgewonden ik hiervan geraak. Langzaam maar zeker geraakt het doosje aardbeien op deze manier leeg, en ook de glaasjes Cava gaan er vlotjes door. Ik begin het al behoorlijk te voelen, dus verder rijden is nu geen optie. Ik leg mij eventjes languit op mijn rug. “Sluit je oogjes maar eventjes” zeg jij lief tegen mij, en wie ben ik om dat dan te weigeren. Ik sluit mijn ogen en voel de warmte van, ja… het is de warmte van jouw handen die ik voel. Zacht streel je mijn armen… mijn buik. Hm… ik lig hier ZO te genieten. Met de rug van je hand streel je heel zachtjes langs mijn wangen. Alle haartjes staan weer recht overeind. Misschien wel meer dan mijn haartjes alleen…
Zo ontspannen ben ik al heel lang niet meer geweest, ik voel hoe je naast mij komt liggen, zo lekker dicht tegen mij aan, op je zij met een hand op mijn buik. Heel zachtjes streel je. Je liefkozingen worden steeds zachter en zachter… trager en trager. Langzaam maar zeker zak je weg en je ligt daar zo heerlijk tegen mij te dutten. Wat zou ik doen? Blijf ik liggen? Of draai ik je zachtjes van mij af en kom ik naast je zitten. Dan kan ik je natuurlijk een beetje strelen Terwijl ik nog lig te twijfelen rol jij zachtjes op je rug. Zo’n mooi zicht hoe je daar met een gelukkige glimlach ligt te rusten.
Voorzichtig beweeg ik mijn mond richting jouw wangen. Ik geef je een heel teder kusje en er verschijnt een lieve glimlach op je snoetje. Mijn handen strelen door je haar. Ik krijg er zelf rillingen van, zo fijn voelt het. Jij bent precies nog in dromenland, maar als mijn vingers zo uit je haren, langs je hals en over je schouders glijden zie ik aan je reactie dat je maar doet alsof je slaapt. Met mijn nagels glijd ik over je blote armen. Kippenvel krijg je ervan…
Ik streel terug omhoog. Nu tot aan je kin om dan mijn hand zo tussen je borsten door naar je buikje te laten glijden. Je lichaam schokt als ik daarbij je borsten per ongeluk aanraak. Maar je blijft rustig doen alsof je slaapt. Als ik je terug een kusje op je wangen geef hoor ik een klein zuchtje. Ik kus je neusje. Ik kus je nog eens op je wang, maar nu een beetje dichter bij je mond, je lippen gaan een beetje van elkaar, ik kus nog eens en raak de hoek van je mond. Je kreunt heel zacht van genot. Oh! Je moest eens weten wat ik nu allemaal zou willen doen. Maar durf ik dat wel zo hier en nu? Ik streel je nog een keer, nu van je buikje omhoog naar je schouder, plagend dicht langs je rechterborst door, ik zie je tepeltjes hard worden, ze steken heerlijk in je kleedje!
Maar dan worden we opgeschrikt! Opgeschrikt door het oorverdovende lawaai van een oude tractor die de wei in komt. We schrikken ons te pletter. We voelen ons een beetje betrapt, terwijl er eigenlijk niet echt iets gebeurd is. Maar zo met die gezellige boer in de wei is er niets meer aan. Dus we pakken onze spulletjes weer netjes in en stappen dan maar terug op de Vespa om ons ritje verder te zetten. Je zit weer zo lekker dicht tegen mij, je armen lekker rond mij. Ik voel zo alweer de goesting groeien. Hm… Ik zou je hand zo graag een beetje verleggen…
Hoe zou dit verder gaan?
Vespa
Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u.
Liefs My