Op de vrijdag na de bewuste wedstrijd van K.V. Mechelen vroeg Wouter, mijn baas, aan alle medewerkers van de administratie wie er over zou willen werken. Komende maandag zou de accountant komen voor de tussentijdse controle en er moest nog van alles en nog wat voor hem klaar liggen. Allerlei specificaties moesten nog worden gemaakt en er moesten ook nog diverse boekingen gemaakt worden, volgens Wouter. Je kunt wel nagaan dat vrijdagmiddag niemand zin had in deze klus.
“Als dan niemand mij vrijwillig wil assisteren zullen we maar moeten loten wie de pineut is”, meldde Wouter nog, in de hoop dat iemand zich vrijwillig zou melden, maar zonder succes. Wouter schreef de namen van de medewerkers op briefjes die hij vervolgens dichtvouwde. Hij deed alle briefjes in een plastic koffiebekertje en liet Lore, een van mijn collegaatjes, een briefje trekken. “Veronique” las Lore de naam op het briefje opgelucht op.
“Shit, heb ik dat weer, en ik wou vanavond nog wel lekker gaan stappen met Arnulf”. Maar goed, de loting had eerlijk plaats gevonden en ik legde me erbij neer dat stappen er vanavond waarschijnlijk niet meer in zou zitten. Hoe het verder ging. Rond een uur of vijf is iedereen, behalve Wouter en ik, verdwenen. Wouter heeft me opdracht gegeven een aantal grootboekrekeningen uit te zoeken, en ik ben dan ook volop aan het werk als rond half zes Wouter vraagt of ik zin heb om wat te eten.
“Lust je Chinees, dan haal ik wel een bak nasi of bami, wat je het liefst hebt”.
“Doe maar nasi”, reageer ik. Even later is ook Wouter verdwenen om wat te eten te halen. Plotseling hoor ik de bel. Het kan Wouter niet zijn, want die heeft een sleutel. Ik kijk via het kijkgaatje in de deur wie er aan de deur staat. Tot mijn verbazing en ook enigszins tot mijn schrik staat die man van de bank voor de deur, hoe heet hij ook al weer, oh ja, Arthur. Ik voel dat mijn hoofd rood wordt als ik de deur voor hem open. “Geert is even weg om wat te eten te halen”, meld ik Arthur met ingetogen stem.
“Dat geeft niets, ik wacht wel even”, zegt hij met een glimlach die alles zegt. Ik word alleen nog maar roder in mijn gezicht en weet me zelf op dit moment geen enkele houding te geven. Nu blijkt wel dat het verschil van de consumptie van een aantal pilsjes een grote invloed heeft op mijn zelfverzekerdheid.
“Als u het niet erg vind ga ik verder met mijn werk”, zeg ik nog schuchter.
“Prima, what has to be done, has to be done”. Tijdens mijn werkzaamheden voel ik gewoon dat Arthur mij met zijn ogen aan het uitkleden is. Ik voel me zeer ongemakkelijk. Eindelijk hoor ik dat de deur van het kantoor met een sleutel wordt opengemaakt. He gelukkig, daar is Wouter. Wouter komt binnen met een tas met Chinees eten.
“He, Arthur, goed dat je op dit tijdstip nog even langs kon komen”, begroet hij Arthur. “Als je zin hebt kun je gerust even mee eten”. Arthur stemt met dit idee in en Wouter ruimt een van de bureaus in als tijdelijke eettafel. Arthur assisteert hem daarbij en ik zie hoe ze elkaar iets toefluisteren. Wat ze precies zeggen kan ik echter helaas niet horen. Het eten schept Geert als een volleerd ober op de papieren borden die hij meegekregen heeft bij de Chinees.
“Wil je saté”, vraagt Arthur me, ongetwijfeld refererend naar de gemorste saté in de V.I.P.-box van K.V. Mechelen waarmee het avontuur toen begon. Ik zie zijn ogen glimmen, maar laat me niet kennen.
“Ja, doe maar, als je maar voorzichtig opdient”.
“Wil je nog wat extra saus”, vraagt Wouter. Ik zie hoe hij oogcontact heeft met Arthur. Wouter moet op de hoogte zijn van wat er vorige week gebeurd is. Ik weet al waar dit naar toe zal gaan, en eerlijk gezegd windt de ontstane situatie mij toch op. Ik voel dat mijn poesje vochtig wordt en dat mijn tepels verstijven.
“Kom laten we eerst wat eten, want ik weet waar jullie naar toe willen, maar ik wil eerst wat eten”, zeg ik dapper. De beide heren grijnzen naar elkaar, maar stemmen er in toe toch eerst te gaan eten. Tijdens het eten voel ik zowel Arthur ’s als Geert ’s hand langs mijn dijen gaan en word ik bloedgeil. Halverwege het eten sta ik bijna op springen en sta ik op. “Nu wil ik eerst dat jullie mij een lol doen en een leuke strip- show geven”. De beide heren kijken elkaar enigszins verbaasd aan, maar zijn toch bereid mij dit lolletje te gunnen. Het is op zich ook wel grappig om te zien hoe twee eind dertigers, met beginnende bierbuikjes een privé-striptease voor me geven. Als zowel Arthur als Wouter alleen hun slip nog aanhebben zie ik dat hun apparaten al aardig in volume zijn gegroeid. Zeker de, te kleine, slip van Arthur laat weinig meer te raden over.
“Zo, nu willen wij onderhand ook wel eens wat zien”, zegt Wouter. Aangezien zij zo sportief waren om een striptease te geven besluit ik in te gaan op Geert’ s verzoek. Tergend langzaam ontkleed ik me. Eerst mijn rok, vervolgens mijn bloesje. Ik draag alleen nog een tangaslipje en een BH. Nadat ik ook mijn BH heb uitgedaan beginnen de twee heren zich verbaal te roeren. Ik ga op een stoel zitten recht tegenover Wouter en Arthur. Langzaam beweeg ik mijn vingers langs de rand van mijn slipje. Zo nu en dan trek ik mijn slipje iets opzij zodat de beide heren een glimp van mijn schaamhaar zien. Ik zie dat Arthur zijn onderbroek heeft uitgedaan en aan zijn lul aan het trekken is. Wouter heeft zijn hand in zijn broek en maakt wrijvende bewegingen. Ik trek mijn slipje van onderen opzij zodat mijn schaamlippen zichtbaar moeten zijn, en begin mezelf te verwennen. Wouter en Arthur willen nu meer en komen op me af.
“Eh, eh, nu nog niet”, zeg ik streng. De beide mannen gaan weer zitten, maar hebben het zichtbaar moeilijk met hun erecties. Ik doe mijn tangaslipje uit omdat het me in de weg zit. Arthur had natuurlijk al eens gezien dat ik mijn poesje in de vorm van een hartje had geschoren, maar Wouter was duidelijk verrast. Ik begin mezelf nu intensief over mijn kittelaar te aaien. Ik voel een orgasme opkomen en sluit mijn ogen. Plotseling voel ik een tong langs mijn schaamlippen likken. Ik open mijn ogen en zie dat Wouter zich niet in heeft kunnen houden. Ook Arthur is naar voren gekomen en biedt mij zijn lul aan. Ik pak zijn paal in mijn hand en beweeg mijn mond naar zijn stijf staande apparaat. Ik geniet van de tong van Wouter die langzaam in mijn kutje penetreert.
Mijn poesje staat nu echt op springen. Ik span mijn dijen rond het hoofd van Wouter om hem nog dichter bij me te voelen en met mijn hand begin ik wild aan de lul van Arthur te trekken. Het orgasme dat ik krijg tintelt door mijn hele onderlijf. Op dat moment voel ik dat, door mijn wilde en harde trekbewegingen, ook Arthur zich niet meer in kan houden en grommend klaar komt. Zijn sperma beland in mijn openstaande mond en over mijn kin. Ik slik zijn geil dankbaar op. Het voelt als een warme rauwe oester, en ik geniet van zijn bijdrage aan het toetje van de maaltijd.
Wouter is met een enorm rood hoofd inmiddels opgestaan en hij wil ook “a piece of the action”. Hij duwt zijn lul tegen mijn nog drijfnatte poesje en begint me voorzichtig te neuken.
“Kom Wouter een beetje steviger mag wel, zo voel ik je maar amper”, kreun ik hem toe. Wouter slaat mijn woorden niet in de wind en begint me nu wild te neuken. Arthur staat op korte afstand toe te kijken hoe Wouter zijn lul met stevige stoten in en uit mijn kutje ramt. Met zijn linkerhand masseert hij mijn borsten en met zijn rechterhand probeert hij zijn lul weer in een erecte toestand te krijgen. Dat laatste lukt al vrij snel want hij fluistert me toe dat hij me tussen een sandwich wil. Sinds vorige week weet ik wat dat is. Ondanks dat het vorige keer toch wat pijn deed stem ik toch in met zijn verzoek op voorwaarde dat hij mijn kontje eerst goed vochtig maakt.
“Geert, stop eens even, Arthur wil ook meedoen”. Arthur begint met veel spuug mijn kontje nat te maken. Hij steekt eerst een vinger naar binnen die zonder problemen wordt opgenomen in mijn aars. Met nog meer spuug dringt ook zijn tweede vinger naar binnen. Hij begint wat met zijn vingers in mijn kontje te spelen waardoor mijn sluitspier zich langzaam ontspant. Het doet dit keer absoluut geen pijn en ik geniet van de bewegingen in mijn achterste.
“Ik denk dat je er klaar voor bent”, zegt Arthur. Hij gaat zitten op een van de aanwezige stoelen. Ik ga achterstevoren boven hem staan en druk mijn kontgaatje langzaam tegen zijn stijve pik aan. Heel langzaam begin ik mijn kontje op en neer te bewegen over zijn stijve paal. Eerst voorzichtig alleen zijn eikel, maar omdat het nog steeds heel soepel gaat begin ik mijn kont steeds harder over zijn pik te bewegen. Op een gegeven moment zit zijn lul tot aan zijn ballen in mijn achterste. Nu begint ook Wouter zich er weer mee te bemoeien. Hij duwt zijn lul weer in mijn poesje. Elkaar perfect afwisselend neuken de beide mannen me nu in mijn kont en kut. Het gevoel is voor mij onbeschrijflijk. Het is veel lekkerder dan vorige week. Ik onderga deze dubbele neukbeurt dan ook met het hoogste genot.
Wouter staat nu echt op klaarkomen en trekt zijn lul uit mijn kutje. Hij spuit zijn sperma over mijn kutje heen. Het geil druipt naar beneden over de lul van Arthur die, nu hij geen rekening meer hoeft te houden met een lul in mijn poesje, zijn lul hard op en neer begint te stoten in mijn kontje. Ik voel dat zijn lul op springen staat en even later voel ik een warme stroom sperma zijn weg omhoog zoeken in mijn darmkanaal. Na een paar nastoten trekt Arthur zijn lul terug uit mijn kontje. Het sperma druipt uit mijn gat op de stoel. Een fraai souvenir voor degene die zich maandag af zal vragen hoe die witte vlekken op zijn stoel terecht zijn gekomen.
Met brede grijnzen op hun gezichten kleden Arthur en Wouter zich weer aan. Ik ga eerst nog even naar het toilet om de spermaresten van mijn gezicht, kont en poes af te wassen. Inmiddels zijn Arthur en Wouter al bezig om de koud geworden etensresten weg te gooien. Ik kleed me ook weer aan en zie dat het bekertje met de lootjes nog op tafel staat. Om ook nog te helpen met opruimen gooi ik het bekertje achteloos in de prullenbak. Een van de lootjes valt echter naast de prullenbak. Als ik het lootje openvouw zie ik de naam Veronique staan. Na inspectie blijken ook alle andere lootjes te zijn voorzien van mijn naam. Ik kijk Wouter nog eens aan met de lootjes in mijn hand.
“Ja, soms moet je het toeval een beetje helpen”. Ik lach schalks terug. ‘Ik krijg jou nog wel ventje’, denk ik. Het komende weekend heb ik volop de tijd hoe ik Wouter op gepaste wijze terug kan pakken, en wel op een wijze waar zowel hij als ik van zullen genieten.
Veronique
Graag uw sterrenwaardering bovenaan en/of reactie onder het verhaal. Dank u.
Liefs My
Alle gelijkenissen met bestaande mensen of situaties is puur toeval. Dit verhaal werd door de redactie goedgekeurd voor de hele toestand met het gerecht losbarstte. Een knipoog is niet meer dan het is.
My