Ik haalde de laatste stoptrein van Antwerpen naar Brussel ruim op tijd. Ik had geen zin om gestoord te worden tijdens mijn reis en aangezien ik de conducteur bij de machinist zag instappen, liep ik over het perron naar de laatste coupe van het tweede treinstel. Ondertussen keek ik door de smerige treinvensters naar binnen. Bijna niemand in de trein en naarmate ik verder naar achteren liep werd het leger en leger. Heerlijk rustig na een zware dag. Stilte. Ik opende de deur van de treincoupé en nam plaats in mijn favoriete plek, meteen links achter de deur op een zogenaamde tweezitter vanwaar ik heel het coupé kon overzien. Ik zakte onderuit en legde mijn hoofd tegen het raam, sloot mijn ogen en genoot van de stilte die in een trein zo zeldzaam is. Ik dommelde een beetje weg, tot ik het sissen van de deur hoorde. Ik keek niet op, maar dacht, ‘verdomme, hopelijk niet zo’n halfgare student die zijn walkman zo hard zet dat ik kan horen wat hij speelt!’ Tja, ik heb nooit beweerd dat ik geen ongegronde vooroordelen heb. Maar verder besteedde ik er geen aandacht aan.
De fluit van de conducteur klonk, immens ver weg. Deuren sisten en sloten. Met het typische gepiep en gekraak zette de trein zich in beweging. Ik ging even verzitten om mijn hoofd niet tegen het raam te laten bonken door het schudden van de trein en keek bij de gelegenheid even snel de coupé door, om te zien wie er zo bruut was geweest mijn rust te verstoren.
Mijn agressieve hersenspinsels werden heel snel verdreven toen ik zag wie er in de coupe was komen zitten. Twee banken verder aan de rechterkant had ik frontaal zicht op een jonge vrouw van ongeveer 30 jaar, met een geweldig mooi, bijna zwart, lang, golvend kapsel tot aan haar middel. Ze las een pocketboek en droeg het haar daarom aan een kant van haar hoofd naar voren om te voorkomen dat het in haar gezicht viel. Helaas droeg ze het aan mijn kant zodat ik van haar gezicht slechts weinig zag. Verder een hele wijde zwarte trui met een boothals en een lange zwarte wikkelrok. Al dat zwart maakte haar mysterieus, haar kleding nonchalant, haar houding zelfverzekerd. Een feest voor mijn ogen, alleen al om haar te zien lezen.
Nu en dan sloeg ze een bladzijde om en dan bewoog ze even, verder zat ze helemaal stil. Ik kon mijn ogen niet van haar afhouden. Ze trok me aan, prikkelde mijn fantasie. Ze ging verzitten. Draaide in mijn richting. Ik kon de omslag van het boek zien dat ze las. Bloedrood, met in het midden een zwart-wit foto van een vrouw liggend voor en kachel die opkeek naar de lens van de fotograaf. Van de titel kon ik alleen lezen, ‘Het korte eroti…” verder kon ik het niet lezen. Op de achterflap een klein kleurenfotootje, vast en zeker van de schrijver met een stuk tekst.
Even keek ze op van boven haar boek, en keek me daarbij recht aan. Ik voelde me betrapt, en werd vuurrood. Maar zijn gaf een glimlach prijs die alles goed maakte en me helemaal deed verzinken in mijn fantasie. Haar ogen waren opvallend licht. Lichtblauw, bijna grijs, en pasten eigenlijk niet bij haar voorkomen. Dat maakte haar alleen nog mysterieuzer. Toch wilde ik niet meer van deze vrouw weten, ik wilde haar alleen bekijken. Ze was zó mooi, dat zelfs de minste kennis over haar het perfecte beeld alleen maar zou verstoren. Zij verdiepte zich weer in haar boek, ik verdiepte me weer in haar verschijning. Maar ze had in de gaten gekregen dat ik zat te staren, dat was wel duidelijk.
Geleidelijk kwam in het stilleven meer beweging. Ik realiseerde me na enige tijd bewust dat ze niet meer stil zat, in tegendeel. Het begon er op te lijken dat ze quasi per ongeluk steeds een andere houding aannam zodat ik telkens gewezen werd op een volgend nog mooier deel van haar prachtige lichaam. Bovendien kreeg ook zij blosjes op haar bleke wangen. Ik was dus niet de enige die onrustig was geworden. Waarom? Omdat ze wist dat ik haar in het oog hield? Neen. Ik concludeerde dat de inhoud van haar boek de oorzaak van haar onrust was. Ze werd steeds onrustiger, getuige het feit dat ze steeds korter in de zelfde houding bleef zitten. Uiteindelijk zat ze niet meer stil, maar schuifelde opgewonden over de bank, ze kon haar draai duidelijk niet vinden. Haar lippen gingen een klein beetje van elkaar. Van het boek draaide ze de laatste pagina om en ze legde het naast zich op de bank, buiten mijn gezichtsveld. Vanaf de bank tegenover haar haalde ze een kleine zwarte handtas. Daarmee verdween ze richting toilet aan het andere einde van de wagon. Ik kon het niet nalaten haar na te kijken en haar mooie silhouet te bewonderen.
Ze was lang weg. Te lang om een plasje te doen en haar make-up bij te werken. Ik was brutaal genoeg om naar haar te kijken toen ze door de deur de coupé in kwam en mijn kant uit liep. Uiteraard ging ze weer op haar eigen plek zitten, maar tot die tijd keek ik hoe ze liep, hoe haar borsten bewogen en hoe haar hele lijf leek te gloeien. Naar mate ze dichterbij kwam leek het zowaar warmer te worden. Het was maar goed dat ze mij negeerde en weer op haar eigen plek ging zitten, ik had me vast en zeker verbrand als ze mij hat aangeraakt en de blos op mijn gezicht zou verraden hoe opgewonden ik van haar was. Ze ging nu gemakkelijk zitten. Onderuitgezakt, voeten op de bank voor zich en haar gezicht naar het raam gericht. Iedereen weet dat je buiten niets ziet gedurende een nachtelijke reis, zeker niet als binnen in de coupé alle lampen branden. De trein minderde vaart en stopte in Duffel. Niemand stapte in of uit in onze coupé. Ik kon niet zeggen dat ik het erg vond.
Toen het voertuig zich weer in beweging zette kwam mijn reisgenote ook weer in beweging. Haar rechterhand wreef over haar buik, en dook onder haar trui. Onmiskenbaar op zoek naar haar tepel waar ze zacht en vooral langzaam mee begon te spelen. Onzichtbaar onder haar trui en toch zichtbaar. Ze sloot haar ogen, maar niet voordat ze zich er discreet van vergewist had dat ik haar nog observeerde. Door haar beweging zakje haar trui langzaam maar zeker over haar schouder en legde die bloot. Geen BH bandje, handig in dat geval. Haar linker hand streelde aanvankelijk haar dijbeen, maar kroop voorzichtig in de richting van haar kruis. Het strelen van haar benen en de binnenkant van haar dijen zorgde er voor dat haar wikkelrok open viel. Ze droeg zelf-ophoudende kousen op een romig witte huid. Haar hand ging nu gericht richting kruis en trok de rok opzij, alsof ze me een beter uitzicht gunde. De tijd vergleed samen met de vele kleine en grote stations waar de trein iedere keer een paar minuten stopte. Het werd nog beter toen ze haar linkerbeen optrok en tegen de armleuning van de bank zette.
Ik keek rechtstreeks tegen haar slip aan. Vier vingers gleden achter de zwarte kant en vonden duidelijk haar klitje. Haar bewegingen werden wilder en ze deed ook geen moeite meer haar trui over haar borsten te laten vallen. Met het masseren van haar borsten kwam dan de ene en dan de ander bloot en had ik de gelegenheid haar kleine, harde, donkerroze tepels te bewonderen. Ze plukte ze zachtjes, draaide ze om beurten voorzichtig, om er vervolgens zacht aan te trekken tot ze uit haar vingers glipten. De huid om haar kutje heen ging glimmen door het sap dat ze uitsmeerde terwijl ze zich vingerde. Haar duim haakte achter de elastische band en trok het slipje onderuit, waardoor ik uitzicht kreeg op een ‘middenstreep’ op haar heuveltje. Er gingen vingers in haar kutje en haar klitje werd snel gemasseerd. Ze raakte duidelijk in een soort roes en liet zicht achterover zakken om vervolgens ongegeneerd plat op de bank te gaan liggen.
Ze begon hoorbaar zwaarder te ademen en slaakte af en toe en kreetje. Ze masturbeerde op het ritme van de trein en juist toen ze haar hoogtepunt bereikte, dook de trein hard in de remmen. Haar orgasme overstemde echter het piepen van de remmen, en duurde niet zo lang. Toen de trein stil stond kwam ze vlug overeind, alle kleding viel onmiddellijk in de plooi en ze keek me verleidelijk aan. “Ik moet er hier uit.” Zei ze met een Vilvoords accent.
Ik schrok, want ze wist dus dat ik alles had gezien. Ik was zo in haar vertoning opgegaan dat ik ook mijn hand onder mijn mini rokje tussen mijn benen had laten dwalen. Ze pakte snel haar spullen en liep vlug de coupé uit. Terwijl ze mij voorbij liep gooide ze de pocket Van TaniaB in mijn schoot. Half versuft keek ik nog even door het raam naar buiten en kreeg ik een kushandje toegeworpen dat ik mijn leven lang niet zal vergeten.
私の指
Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u.
Liefs My