Het was al verschrikkelijk rotweer buiten en nu kreeg Veronique ook nog een zeer ongelegen telefoontje van haar werk! Of ze wel direct wilde komen, want er was een enorme drukte op dit moment. Met tegenzin had ze nog “ja” gezegd ook! En het was nog wel haar vrije dag. De eerste in twee maanden tijd. Maar goed, nu kon ze niet meer terugkrabbelen. Dat was ook haar stijl niet. Dus trok ze haar leren jasje aan en stapte ze in haar stationwagen. Het was ongeveer een uurtje rijden over de snelweg maar, met dit rotweer zal het daar wel vast staan. Toch besloot ze om lekker eigenwijs de snelweg te pakken. Ze had toch al geen zin om naar het werk toe te gaan en om in de file lekker een beetje naar de radio te luisteren was dan een goede oplossing. Ze kwam na vijf minuten bij de oprit van de snelweg en maakte vaart.
Een raar tikkend geluid was te horen in de buurt van de motor. ‘Zal het slechte weer wel zijn,’ dacht Veronique bij zichzelf en ze reed gewoon door. Tot haar grote teleurstelling was er geen hond op de snelweg te bekennen. ‘Och, dan kan ik net zo goed opschieten.’ En precies nadat ze dat had gezegd, gaf ze een flinke dot gas. Daar had je die rare tikken weer! In eerste instantie trok Veronique zich er weer niets van aan, maar nu nam haar snelheid gestaag af, terwijl ze haar gaspedaal gewoon in hield getrapt. Zo snel als ze kon, zette ze haar auto op de vluchtstrook. Ze had dus echt geen zin om naar een praatpaal te lopen in dit rotweer. Dus pakte ze haar ANWB-kaart en ze belde met haar mobiele telefoon het telefoonnummer wat hierop genoteerd stond. Nadat ze al haar gegevens door had gegeven, moest ze ongeveer een kwartier wachten totdat er eindelijk een wegenwacht auto langs kwam rijden.
De man stapte uit en tikte bij Veronique op het raampje. “Wat is het probleem, mevrouwtje? Vroeg hij haar op vrolijke toon. “Mijn motor begon raar te tikken en ineens deed hij het niet meer. Daar had hij natuurlijk niet zo veel aan, dacht ze bij zichzelf. “Maakt U de motorkap even los? Dan zal ik wel even kijken.” Zo gezegd, zo gedaan. De man was tien minuten bezig met kloppen en rammelen maar schoot weinig op. Ondertussen begon het harder te regenen. De man klopte weer op het raam en wilde Veronique uitleggen wat er mankeerde, maar ze gaf aan dat hij maar even aan de andere kant moest komen, zodat hij in de auto kon zitten in dit rotweer. “Dank U wel, mevrouw. Dit is de eerste keer dat iemand zo aardig is.” Nu Veronique de man van zo dichtbij kon bekijken, schoot er een warm gevoel door haar lichaam heen. “Geen enkel probleem. Hoe heet je eigenlijk?” De man glimlachte.” Rob. Mijn naam is Rob.”
“Wat een sexy naam. Simpel, maar oh zo sterk.” Rob begreep waar dit naartoe ging en draaide zijn lichaam wat in de richting van Charlotte. Op een of andere manier had het slechte weer een magische werking op dit tweetal, want allebei maakten ze aanstalten om elkaar te kussen. Veronique nam het initiatief en begon Rob zachtjes te kussen. Zonder enige twijfel ontmoetten hun tongen elkaar en de zoete, warme smaak van speeksel was ongelooflijk opwindend. Rob had nog niet de tijd gehad om een regenpak aan te trekken, omdat hij continu aan het rijden was, van de ene auto naar de andere en in de tussentijd kwam de regen. Dit was een geluk voor Charlotte, want het enige wat ze nu hoefde te doen was de knopen van zijn spijkerbroek open te maken. Tot haar verbazing zag ze, dat Rob geen onderbroek aan had. Rob begon door deze ontdekking wat te blozen, maar die kleur veranderde in een kleur van genot, toen Veronique zijn hard geworden lul, nat van het geil, in haar warme vrouwenhanden nam.
Met haar linkerhand begon ze aan zijn ballen te voelen. Zachtjes draaide ze zijn zaaddragers tussen haar soepele vingers. Met haar rechterhand ontblootte ze zijn grote eikel en maakte die nat met wat speeksel. Ze begon nu hard te trekken en merkte dat Rob zijn lul nog harder werd. Ze nam zijn paarse eikel tussen haar donkerrode lippen en draaide kleine rondjes met haar warme tong. Voorzichtig likte ze om de rand van zijn eikel en proefde een klein stroompje geil op haar tong glijden. Als een watervalletje langs zijn eikel gaand. Met diepe, gulzige halen begon ze nu heerlijk te pijpen en kneep ze zachtjes in Rob zijn ballen. Ze voelde hoe de ballen samentrokken en hoe de lul dikker werd en begon te kloppen. Rob ging klaarkomen. Ze hield even op met pijpen en keek Rob aan. “Wil je in mijn mondje klaarkomen? Of lekker in mijn gezicht spuiten?”
“Ik wil je lekker helemaal onderspuiten, meisje!” Veronique begon hem weer lekker af te zuigen en voelde hoe het sperma naar boven kwam. “Oh, ja! Ik kom!” Het sperma schoot hard uit de enorme dikke lul en de eerste lading ving Veronique op met haar tong. De rest spoot hard in haar gezicht en ze voelde hoe het warme zaad langs haar kin en wangen naar beneden droop. Ze veegde het af met haar vingers en likte het sperma van haar handen af.
Op haar werk aangekomen moest ze verklaren hoe het kwam dat ze zo laat was. “Ik had autopech, maar de ANWB deed er gewoon lang over.” En dat was zeker niet gelogen.
Arnulf