Vanuit de deuropening keek Kees haar na. Met kordate stevige passen liep ze naar de straat. Op weg naar haar auto ontweek ze met een ruime boog een honden-uitlaatster. Ze was weer terug in haar voorzichtige rol, zorgvuldig alle besmettingsmogelijkheden vermijdend. Voordat ze haar auto opende legde ze haar tassen op de motorkap. Ze haalde een flesje tevoorschijn en spoot wat gel op haar handen, daarna pas opende ze de auto. Ze keek nog even over haar schouder. Geen groet, en als ze al glimlachte, dan hield haar mondkapje dat verborgen.
Terug het huis inlopend dacht Kees na over hun avontuur van zo even. Het was de vreemdste seks die hij ooit had gehad. Hij vroeg zich af of hij zich niet beter had kunnen inhouden. Haar stoel stond nog steeds naar die van hem gedraaid. Zou de zitting naar Bea ruiken. Niet doen, besloot hij, niet snuffelen. Hij schonk de wijnfles verder leeg en dacht na over het gebeurde en zijn vreemde initiatief.
De lock-down raakte Kees nauwelijks. Hij was gewend om veel thuis te werken en een sociaal dier was hij nooit geweest. Buiten zijn werk, wat schaarse familieleden, zijn sportmaten en wat dorpsgenoten had hij weinig contacten. Zijn keus en hij vond het leven prima zo. Dat zijn Wippie, zoals hij haar in gedachten noemde, hem al weken op afstand hield, was lastig, maar meer ook niet. De los vaste relatie met een gehuwde vrouw liep naar zijn gevoel toch al op zijn eind. Hij las de berichten over eenzaamheid van anderen en verbaasde zich. Hij deed zijn ontwikkelwerk. Stuurde zijn team op afstand aan en genoot er van om niet naar kantoor te rijden en formele besprekingen bij te wonen.
Het enige dat hem hinderde was de administratieve afhandeling en eindrapportage van een project. Hij was daarvoor gekoppeld aan een van de controllers van de organisatie. De afdeling Control, hij noemde ze altijd de afdeling “strak en stijf”. De controller waar hij de afhandeling mee deed kende hij tot voor kort van een enkele ontmoeting. Tijdens een kantoorfeest waren ze aan elkaar voorgesteld. Mager type van ongeveer zijn leeftijd en als typische representante van haar afdeling in stijve mantelpakjes-achtige kleding. Hij had geen goede herinnering aan hun kennismaking. Naar zijn gevoel had ze hem bekeken, zoals je kijkt naar iets wat uit je neus valt. Zijn poging tot een gesprek was beloond met een blik over zijn schouder naar een groepje achter hem. “Interessant zeg,” had ze gezegd en weg was ze. “Takkenwijf,” dacht hij toen.
Bea de Vries. De samenwerking met mevrouw Vrieskou schoot niet op. Ze bleef maar hameren op de urenoverschrijding en hij was het zat om zich te blijven herhalen in zijn uitleg. In hun mails en telefoongesprekken voelde hij een vijandige argwaan. Hij had er over nagedacht, haar bellen met beeldverbinding en het ter sprake brengen? Hij besloot dat een gewoon ouderwets gesprek onder vier ogen waarschijnlijk beter zou werken. Hij belde haar op en nodigde haar uit voor een gesprek. Ze reageerde verontwaardigd. Of hij niet wist dat er een lock-down was? En nee ze kwam zeker niet naar kantoor! Bij hem of haar thuis? Ze bleek in een appartement te wonen en volgens haar konden ze daar geen afstand houden. Na zijn opmerkingen over mooi weer op komst en een grote tuin, stemde ze er aarzelend mee in om de volgende middag naar hem toe te komen.
Hij had de tuintafel buiten gezet, samen met wat stoelen plus een tweede geïmproviseerd tafeltje. Precies op het afgesproken tijdstip belde ze aan. Toen hij de deur opende stond ze twee meter van de deur af. In vrijetijdskleding, voorzien van een kleurrijk huisvlijt mondkapje en met haar laptoptas in haar ene hand en een boodschappentas in haar andere hand. “Nee,” ze wilde niet binnenkomen, ze bleef liever buiten, “en op afstand,” voegde ze er nog eens aan toe. Hij ging haar voor, om het huis heen naar de tuin. Ze volgde op veilige afstand. Op zijn vraag of ze iets wilde drinken kreeg hij een bedankje. Uit de boodschappentas haalde ze naast wat dossiermappen een thermosfles en een mok.
“Nee, dat vijandige dat had hij mis, maar zijn afdeling stond nu eenmaal slecht bekend als het om tijdige en accurate cijfers ging.” Hij telde rustig tot tien en vertelde over de interne opdrachtgever die het eisenpakket bleef wijzigen. Hoe ze daarop steeds weer keurig de prognose hadden bijgesteld. En hoe hij gedoe achteraf voorziend, alles gedocumenteerd had. Mails, vergadernotulen, gespreksverslagen, urenstaten en prognoses. Ze keek hem sceptisch aan, maar stemde in om in te loggen zodat hij haar een overzicht van zijn dossier kon sturen.
Het werd een lange middag. Uit elkaar in de tuin, ieder met zijn eigen laptop voor zich en eigen drinken. Na ieder slokje ging haar mondkapje weer omhoog. Om haar te testen bood hij haar koekjes en chocola aan. Zoals verwacht bedankte ze en haar mondkapje kon niet verhullen dat ze er een vies gezicht bij trok. Al pratende ontdooide ze wel wat, echter zonder haar stijve gereserveerdheid te laten vieren. Al pratend, lezend en cijfers interpreterend kreeg Kees het idee dat ze oor kreeg voor zijn versie van de toedracht. Ze begreep het, zei ze met nog steeds een “maar” in haar stem. Kees rook de overwinning en vroeg of haar nog iets dwars zat. Daar moest ze over nadenken, voordat ze antwoordde, “er zijn bij jullie altijd overschrijdingen.” Dat beaamde Kees en hij legde uit dat het tot nu toe vechten tegen de bierkaai was geweest om het opdrachtgeverschap binnen de organisatie beter vorm te geven. “Mooie uitdaging voor jouw afdeling om daar iets mee te doen,” besloot hij, haar zo een kluif toewerpend.
Ze antwoordde niet direct, maar gaf aan het toilet te willen gebruiken. Waarop hij voorstelde, om hun gesprek binnen voort te zetten. Het werd frisser en hij had haar al over haar armen zien wrijven. Ze aarzelde en het vergde aandringen en uitgebreid benadrukken dat ze gemakkelijk twee meter uit elkaar konden blijven. Hij volgde haar met zijn blik toen ze naar de wc liep. Mager en toch spande haar broek om haar billen. Die lekkere kont was hem op kantoor nooit opgevallen, kwam het door de broek?
Op weg naar het toilet keek Bea nieuwsgierig rond. Zijn huis en tuin waren haar meegevallen en ook binnen was het niet het vrijgezellenhol dat ze verwachtte. Zijn reputatie als ongelikte beer zag ze hier niet terug. Alles was smaakvol, niet haar smaak, maar toch. Zeker geen berenhol. Even later zaten ze ruim uit elkaar in de kamer, zij weer met haar mondkapje op. Uit haar tas haalde ze een flesje ontsmettingsgel waarmee ze uitgebreid haar handen inwreef. Haar stijve gedrag en voorzichtigheid brachten hem op het idee om haar uit evenwicht te brengen. Hij bood haar opnieuw iets te drinken aan. Ze aarzelde over een glas wijn. Waarop hij haar aanbood, dat als ze bang was voor besmetting, ze zelf de fles mocht openen en een glas uit de kast pakken.
Ze keek hem verbaasd aan en stemde toen in. Op zijn aanwijzingen pakte ze de wijn, de opener en een glas. Kees pakte zijn eigen glas en wachtte zijn beurt af om in te schenken. Haar mondkapje ging omlaag en bleef tot zijn verrassing omlaag tijdens het gesprek dat volgde. Hoewel ze gereserveerd bleef werd het een prettig gesprek. Na hun werk en collega’s kwamen ze op de pandemie en wat het voor hen betekende. Ze reageerde verbaasd op Kees zijn bewering dat het hem weinig deed. Ze vertelde dat ze er veel last van had, het hield haar uit haar slaap.
““Maak je je zo veel zorgen dat je het krijgt?” Haar antwoord verraste hem niet, haar gedrag die middag had haar angst al duidelijk gemaakt. Wat hem wel verraste was wat daarna volgde. Ze liet haar gereserveerdheid los en vertelde dat ze door de voorzorgsmaatregelen intimiteit miste. Verrast keek Kees haar aan, bedoelde ze seks? Ze bloosde een beetje toen ze omstandig uitlegde dat het haar om een hand schudden ging, een klopje op een arm, een troostende arm om iemand heen. “Niet alleen seks,” zei ze wat snibbig. Ze had zijn gedachten goed geschat. Ze vertelde dat ze het achteraf enorm waardeerde dat hij had aangedrongen om een echt gesprek te hebben. “Deze middag samenwerken deed me goed.” In de tuin had ze zich gerealiseerd hoe zeer ze contact miste. Terwijl ze praatte was Kees opgestaan. Hij leek daardoor dichterbij, te dichtbij vond ze. Haar hartslag ging omhoog en beschermend sloeg ze haar armen voor haar borst. “Ik geloof dat ik de wijn kan voelen.”
Tegelijk besefte ze dat ze hem na deze middag van samenwerken en praten interessant was gaan vinden. De gedachte aan hoe het zou zijn als ze hem kon aanraken, kwam in haar op. Zou hij een goede minnaar zijn? Hij was heel anders dan haar ex echtgenoot en andere relaties. Ruwer en dat niet alleen in uiterlijk. “Ga alsjeblieft zitten, anders kom je te dichtbij.” Kees ging zitten en Bea verraste zichzelf door te gaan babbelen over van alles en nog wat. Probeerde ze de middag op te rekken? Kees luisterde maar half. Er gebeurde iets vreemds in zijn hersenen. De ingrediënten onthouding, lekkere kont, haar angstige gedoe en gereserveerdheid, plus het woord intimiteit gingen een soort van chemische reactie aan. Hij had ook nog een rekening te vereffenen na hun eerste kennismaking. Het giste, borrelde en kookte over in zijn hersens en zo werden zijn gedachten vergiftigd met een idee. Zonder er verder bij na te denken flapte hij het eruit, een definitie die hij ooit geleerd had, het voordeel van een kronkelig opleidingsplan. “Intimiteit is verbondenheid met een ander. Waarbij je in het contact met die ander, je helemaal op je gemak bent en je authentieke zelf.” lepelde hij uit zijn hoofd op.
Hem vragend aankijkend, vroeg ze zich af waar dit heen ging.
“Samen seks is intimiteit delen,” zei hij. Gevolgd door, “weet je wat nog intiemer is?” Ze schudde nee. “Masturberen en dat delen.” Hij zag haar verbaasde blik. Zonder op een reactie te wachten denderde Kees door met een uitleg over hoe de meeste mensen masturberen als ze alleen zijn en dat het hem juist heel intiem leek om dat te delen. Zal ze nu opstaan en weglopen? dacht hij. Even leek het er op, ze bewoog in haar stoel. Het bleek alleen maar verzitten te zijn. Ze was geschokt, ze had willen opstaan en weggaan en zich toen gerealiseerd dat ze dan te dicht langs hem heen moest. Pas later kwam ze op het idee dat ze door de tuindeur had kunnen vertrekken. Wat een lul om, net nu ze hem leuk begon te vinden, zo’n verhaal op te hangen.
“Bedoel je dat je wilt gaan potloodventen waar ik bij ben?” vroeg ze spottend.
“Nee samen,” zei hij, zijn broek losmakend.
Om zich een houding te geven lachte ze wat smalend. “Jouw huis, je gaat je gang maar. Ik kijk belangstellend toe.”
Even nog vroeg Kees zich af of dit in de werksituatie ooit tegen hem gebruikt kon worden. Nee, dacht hij, ik dwing haar nergens toe en ze gaat dit zeker niet rondvertellen. Om zijn erectie te tonen stond hij op en hij liet zijn broek en zijn onderbroek tot op zijn enkels zakken. Zo voor zijn stoel en op veilige afstand voor haar staand, keek hij naar haar reactie. Ze staarde naar zijn erectie. Ondanks de gênante situatie vond ze het een fraai exemplaar, gezwollen met een paarse eikel. Het gevaarte priemde vanuit een krullende bos donker haar schuin omhoog. Ze keek geboeid toe hoe hij zijn hand over zijn pik bewoog. De drang om te vertrekken was weg.
Kees ging zitten, leunde achterover en wreef over zijn pik zonder haast te maken. Hij onderdrukte de drang om klaar te komen, hij lette goed op haar en wachtte rustig af. Na een minuut of zo zag hij hoe een van haar handen van de stoelleuning gleed en boven op haar dij werd gelegd. Bea schrok, het was automatisch gegaan. Ze zag een spottend lachje om zijn mond en ze realiseerde zich dat hij door had dat het haar opwond. Ze keek om zich heen. Hij zou dit toch niet opnemen? Kees stopte even met rukken. Zijn pik zwaaide heen en weer toen hij sprak.
“Nee, er hangen geen camera’s. Dit idee kwam in me op doordat jij over intimiteit begon.” Dat hij al een paar weken droog stond, ging haar niets aan.
Ze ging verzitten. “Verdomme, je bent een klootzak,” zei ze en ze maakte haar broek los. Ze kwam wat omhoog om haar broek omlaag te schuiven. Een grijze boxer-achtig onderbroek werd zichtbaar. Terwijl Kees verder ging met zijn zelfbevrediging, ging ze wat wijdbeens zitten. Kees zag dat de stof in het kruis donkerder was. Goed zo, dacht hij. Ze leunde achterover en stak een hand in haar onderbroek.
“Zie je het voor je hoe mijn pik in …”
“Hou je mond,” snauwde ze, “bederf het nou niet.”
Kees vond de bewegende hand in haar onderbroek minstens zo spannend als wanneer ze naakt zou zijn. Zo masturbeerden ze samen, waarbij Kees goed op haar lette. Pas toen haar ademhaling versnelde en ze met een ingehouden kreetje zachtjes begon te schokken, liet hij zich gaan.
Hij ving het zo goed mogelijk in zijn handen op en liep toen met zijn broek op zijn knieën en een druipende pik naar de keuken. Hij kwam terug met een keukenrol, die hij haar toe wierp.
Ze stond op en met haar rug naar hem toe gebruikte ze wat velletjes, die ze daarna in haar tas propte. Ze deed haar mondkapje weer op en had ineens haast om weg te gaan.
De dag erna hadden ze een paar maal emailcontact over de rapportage. Ze hielden het puur zakelijk en dat luchtte hem op. Maar toch, haar gezicht dat hem op het werk nooit als bijzonder was opgevallen, had zich nu vastgezet in zijn geheugen. En dan met name het moment van haar zelf opgewekte extase. Bang om afgewezen te worden dorst hij geen opening te creëren. Hij had geen spijt, maar hij vroeg zich in toenemende mate wel af of hij niet enorm stom was geweest.
Eenendertig uur na hun gezamenlijke bevrediging gingen ze tegelijk naar bed. Acht kilometer van elkaar en ieder alleen in een tweepersoons bed, bleek het voor beiden lastig om in slaap te vallen. Ongeveer tegelijk kwamen ze op het zelfde idee en ze sloegen ze het dekbed terug.
Kees fantaseerde over Bea met haar kleren uit. In zijn fantasie had ze een lekkere harige kut met vlezige schaamlippen. Weliswaar zijn type niet met dat magere lijf, maar ja die lekkere kont. Bea, vingerde en probeerde een fantasie minnaar op te roepen. Zo’n man als ze pas in een erotisch filmpje had gezien. Dat lukte niet, steeds kwam Kees er doorheen met zijn erectie en zaadlozing. Verdomme, dacht ze, de klootzak, hij is helemaal mijn soort man niet. Haar orgasme bleef uit tot ze zich er aan overgaf. Het was maar een fantasie, was haar laatste gedachte voor ze wegzakte.
Het duurde vijf dagen tot Kees een mail kreeg waarin ze meldde dat de rapportage helemaal af was. Ze stelde voor om het nog eenmaal samen door te nemen voor de laatste puntjes op de i. Het kon wat haar betreft bij haar thuis. Ze had nagedacht en nagemeten en vastgesteld dat ook in haar kleine appartement twee meter afstand houden mogelijk was. Of het hem de volgende middag om twee uur schikte? Kees antwoordde direct, waarbij hij twijfelde tussen gewoon bevestigen en ja graag. Hij besloot tot bevestigen, hij wilde niet te gretig overkomen.
Die avond in bed er over nadenkend vroeg hij zich af of ze iets van plan was en zo ja, wat? Het hield hem zo uit zijn slaap dat hij opstond om haar bericht nog eens te lezen. Hij werd er niet wijzer van. Kees douchte voor vertrek en tegen zijn gewoonte in dacht hij na over zijn kledingkeuze. Keurig op tijd, laptop onder de arm en voorzien van mondkapje belde hij aan. Ze opende de deur met een mondkapje op. Tot zijn teleurstelling was haar begroeting neutraal. Hij volgde haar naar binnen en ging op de stoel zitten die ze hem aanwees. Op een ruime afstand van hem ging ze tegenover hem op een tweezitsbank zitten. Het mondkapje ging af.
“Nu is het mijn beurt,” zei ze met een strenge blik. Zonder verdere inleiding vroeg ze hem om een herhaling van zijn optreden. “Maar nu met je kleren uit.”
Kees, dacht even na en keek rond. Ze begreep zijn twijfel en vertelde dat er geen camera’s waren. “Ik doe ook mijn broek uit,” zei ze, als aanmoediging. Kees wierp een blik uit het raam. Het was veilig, het voordeel van een bovenverdieping zonder inkijk. Terwijl Bea toekeek kleedde hij zich uit. Zijn pik werkte maar deels mee. Wel hard maar niet de trotse fiere paal van een week eerder. Ze verzocht hem om te gaan zitten en liep de kamer uit. Het duurde een paar minuten voordat ze terug kwam. Minuten die Kees doorbracht met rondkijken en dat hielp niet voor de staat van zijn erectie. Wat wel hielp was haar terugkomst. Ze had zich gedeeltelijk uitgekleed en voor Kees werkte haar ontblote onderlichaam erotiserend, nog meer dan wanneer ze helemaal bloot geweest zou zijn. Als een konijn gevangen in een lichtbundel staarde hij naar haar kruis.
Slank dat wist hij al, met een prominente venusheuvel en forse schaamlippen onder een getrimd driehoekje donker haar. Hij merkte pas op wat ze in haar hand had toen ze ging zitten. Enigszins verbaasd keek hij hoe ze een vibrator vasthield. Een rood buigzaam kunststof geval met het formaat van een flinke penis met eikel en opgezwollen aderen. Reflexmatig keek hij omlaag om te vergelijken. Groter dan de zijne! Hij zag haar glimlachen en hij vroeg zich af of ze zijn gedachten kon lezen. Ze had het in ieder geval goed geschat. “Ze verkopen grotere. Maar deze vind ik realistischer,” zei ze het apparaat aanzettend en naar haar kruis brengend. Ze ging wijdbeens onderuit in de stoel zitten en hem aankijkend drukte ze de vibrator tegen haar schaamlippen.
Ze wachtte even voor ze ging verzitten om wat meer wijdbeens de vibrator tussen haar schaamlippen tegen haar kittelaar te drukken. Kees keek gefixeerd toe. Dit had hij niet verwacht en al helemaal niet van haar. Ze zag zijn blik en ze stelde tevreden vast dat zijn erectie hersteld was. Na haar bezoek aan zijn huis hadden verontwaardiging en een gevoel van ‘dat ik dat durfde’, elkaar afgewisseld. Het ene moment wilde ze het voorval zo snel mogelijk vergeten en op andere momenten dacht ze er, trots dat ze haar remmen had losgelaten, aan terug. Naar mate de dagen verstreken overheerste het laatste. Ze voelde zich geil en dat gevoel had ze lange tijd niet zo sterk gevoeld. Zo kwam ze op het idee om hem een koekje van eigen deeg te geven. Hoewel ze lang twijfelde, of ze dat kon. Het was een artikel in de krant dat haar hielp bij haar besluit. Het ging over huidhonger, de intense behoefte aan lichamelijk contact. Ze herkende het bij zich zelf. Het liefst zou ze echt met iemand vrijen, maar helaas, dat zat er voorlopig niet in. Het gezamenlijk masturberen was een goede surrogaatoplossing gebleken.
Ze hoopte op een hint van hem en bij het uitblijven daarvan had ze haar trots opzij gezet en hem uitgenodigd, maar niet voordat ze zich had voorbereid. In eerste instantie had hij haar door zijn onverwachte voorstel gechoqueerd en dat wilde zij hem ook. Zo was ze op het idee gekomen om haar oude vibrator te wisselen voor iets nieuws, een zo echt mogelijk lijkende dildo. Gelukkig werd de bestelling een dag later al bezorgd. De bezorger had het pakje voor de deur gelegd, aangebeld en keurig een paar stappen terug gedaan. Nadat ze het pakje geopend had en de verpakking weggegooid, ontsmette ze de schaar, haar handen en de inhoud. Hij leek niet zo echt als ze gehoopt had. Had ze niet beter toch de huidkleurige kunnen bestellen? Maar toch…
Ze dacht aan seks en dat wond haar op. Met het apparaat voorzien van batterijen ging ze naar haar slaapkamer. Gordijnen dicht en kleren uit. Voor de spiegel keek ze naar zich zelf met de dildo in haar hand. Dat wond haar nog meer op. Op bed liggend duwde ze de dildo tegen haar kittelaar. Ze sloot haar ogen en verbeeldde zich dat ze met een man was. Een man die haar streelde, een man die met zijn stijve penis in zijn hand zijn eikel over haar kittelaar streelde. Met haar ogen dicht zag ze het voor zich. Het was zeker niet de penis van haar ex die ze zag en het waren ook niet de penissen van de zes andere mannen waarmee ze ooit seks had gehad. Wat ze voor zich zag was de gezwollen pik in Kees zijn hand.
Ze sloot even haar ogen en liet het genot over haar komen. Haar ogen openend zag ze dat Kees zijn hand stil hield en helemaal opging in haar zelfbevrediging. Laat hem maar dacht ze, zich zelf verwennend. Ik heb genoeg rekening met mannen gehouden, dit gaat om mij. Ze voelde dat ze enorm nat was. Even dacht ze nog aan de bekleding van de bank. Die gedachte drukte ze weg terwijl de vibrator verder naar binnen gleed.
Kees keek toe. Het voelde niet als toekijken, het was een ongelofelijk geil om deelgenoot te zijn en te zien hoe ze zichzelf ongegeneerd bevredigde. Hij voelde pas later thuis in bed er over nadenkend iets van teleurstelling. De scene in zijn hoofd opnieuw belevend wist hij het, het was vibratornijd.
Ze kwam schokkend klaar en zag hoe Kees met zich zelf verder ging. Ze spoorde hem aan. “Toe dan …., spuit dan!” Toen het kwam, met een grote tevreden glimlach, “denk om mijn vloerbedekking.”
Bea, hoewel nog steeds afstand houdend liet wat van haar voorzichtigheid los. Ze reikte hem zonder mondkapje met gestrekte arm een doos tissues aan om, zich daarna weer snel terug te trekken.
De projectafronding daarna was een anticlimax voor beiden. Bea was loom en op weg naar huis kwam Kees tot de conclusie dat als ze niet eerst hun ding hadden gedaan, hij wat scherper zou zijn geweest op sommige delen van haar tekst. Dat belette hem niet om haar een bericht te sturen, “Dank je het was heerlijk “ Ze antwoordde direct, “Idem.” Blij verrast opende ze de volgende morgen de deur voor een bezorger met een bos bloemen.
Het was Kees die het volgende initiatief nam. Hij belde haar op om de volgende dag bij hem thuis te komen werken. “Ruimte genoeg en er wordt mooi weer voorspeld. Misschien kunnen we in de tuin werken.” Kees zei werken en hij bedoelde meer. Zo verstond Bea het en daarom zei ze direct ja.
Toch verraste ze Kees de volgende dag. Ze stond voor de deur, zonder mondkapje en tot zijn verbazing deed ze deed geen stap achteruit. Ze vertelde dat ze had nagedacht en besloten dat het veilig was. Ze had al weken lang bijna alle contacten vermeden en was super voorzichtig geweest en hij leefde volgens haar als een kluizenaar. “Nauwelijks kans dat een van ons besmet is.”
Kees, die hoopte op een nieuwe masturbatiesessie op afstand, moest even schakelen. Hij liet haar voorgaan naar binnen. Bea rook vers gezette koffie en vroeg zich af wanneer hij initiatief zou nemen, voor of na de koffie? In de woonkamer zette ze haar laptoptas neer en keek hem met een glimlach aan. Zou hij aansporing nodig hebben? Haar loopje de kamer in en een blik op haar strak verpakte billen waren voor Kees voldoende om te wennen aan de nieuwe status quo. Hij wilde haar kussen, vreemd eigenlijk, dacht hij. Zo intiem geweest en nog nooit gekust. Zijn eerdere kwalificatie ‘takkenwijf’ was hij vergeten.
Hij vroeg het haar, “mag ik je kussen?” Ze knikte en boog zich naar hem toe. Als vanzelf ging het, ze opende haar lippen, zijn tong kwam en ontmoette de hare. Hij kuste verrassend. Gretig en toch teder, niet zo macho als ze van hem verwacht had. Met zijn handen op haar billen drukte hij haar tegen zich aan. Niet dat het nodig was, ook zonder die druk had ze de afstand tussen hen al geminimaliseerd. Ze voelde zijn erectie tegen haar buik drukken. Zijn volgende actie verraste haar. Hij probeerde met zijn handen achter in haar broek te komen. Het zat te strak. Ze hielp hem door haar broek los te maken. Twee handen in haar slipje die haar billen kneedden. Billenman, dacht ze en ze vond het heerlijk.
Hij nam haar mee naar zijn slaapkamer, waar ze elkaar hielpen met uitkleden. Ze had hem bloot gezien en toch was zijn lijf verrassend. Anders dan ze gewend was, strakker en dat voelde goed. Ook meer behaard. Vroeger, bij het zien van sterk behaarde mannen vond ze het griezelig, bij Kees voelde ze geen afschuw. Het tegendeel, ze vond het geil om met haar vingers door de haren op zijn borst te strelen. Het uitgebreid verkennen van zijn lichaam stelde ze uit, ze ging voor de hoofdprijs. Terwijl ze zijn erectie met twee handen koesterde maakte hij haar bh los. Er was een tijd geweest dat ze verlegen was om haar borsten te tonen. Daar was ze overheen, wel was ze benieuwd hoe hij zou reageren.
“Geweldig!, twee verschillende,” zei hij, ze in zijn handen nemend. Hij kneedde ze zachtjes, de grootste die wat hing en de kleinere waarvan de tepel eigenwijs naar links wees. “Twee zusjes en geen tweeling,” Hij boog zich om haar tepels een voor een met zijn lippen te liefkozen. Met zijn hand in haar slipje verkende hij haar vochtige kruis. Ongeduldig en om hem ruimte te geven stroopte ze zelf haar slipje omlaag. Ze voelde hoe een vinger in haar gleed en automatisch drukte ze haar bekken tegen zijn hand. Met een tepel tussen zijn lippen vingerde hij haar. Ze leunde zwaar op hem. Haar verlangen duldde geen uitstel.
“Kom in me.”
Stiekem, zonder dat met anderen te delen, was Kees trots op zijn creativiteit in standjes. Dankzij een goed getraind en sterk lichaam kon hij lastige standjes goed volhouden. Die keer kwam het er niet van. Ook Bea gaf geen aanleiding tot creativiteit. Beiden werden beheerst door honger naar bevrediging. Bea ging liggen en spreidde haar benen. Mocht Kees getwijfeld hebben, dan liet ze hem geen keus. Ze trok hem op zich en zonder verder voorspel duwde hij zijn pik in haar. Zonder weerstand gleed zijn pik naar binnen. Zo die is nat, dacht hij en hij begon te bewegen. Het vaginale schreeuwtje dat volgde klonk als muziek in zijn oren.
Gewoon recht voor zijn raap, pompen met grote diepe stoten op zoek naar verlossing. Bea werkte mee, ze ving de stoten op en met haar handen op zijn onderrug deed ze haar best om hem diep in zich te krijgen. De huid van zijn pik streelde de huid van haar schede en omgekeerd. Ze voelde zijn slingerende kloten kletsen. Bewegende voorhuid in schedehuid, de ultieme bevrediging van huidhonger, maar daar dacht Bea niet aan. Ze dacht maar aan een ding, laat hem doorgaan en laat hem dit volhouden. Wat dat betreft was het oude spreekwoord, ‘twee zielen een gedachte.’ van toepassing.
Als Kees zich al had willen inhouden dan was hem dat niet gelukt. Ze was nat en toch ook strak en het voelde geweldig. Ze ving zijn stoten op en dat voelde als een extra kneepje in zijn pik. Haar handen die hem steeds naar binnen trokken hielpen ook niet mee om zich in te houden. Het was geen minnespel, geen zorgen voor elkaar. Het was ieder voor zich en toch samen, op weg naar ontlading.
Gereserveerd vond Kees haar nog maar een week terug. Op zijn bed was daar niets van over, ze jammerde eerst zachtjes en vervolgens ongegeneerd. Ze schreeuwde en Kees, met een laatste stoot, spoot zijn sperma in haar. Diep in haar, hield hij stil en voelde hoe haar samentrekkingen hem leeg persten.
Weken later op een mooie warme voorjaarsdag. Weken, die voor hen heel bevredigend waren verlopen. Ze buitten het voordeel van thuiswerken uit, nu van het weer genieten en vanavond inhalen. Ze wandelden, zoals echtparen dat doen. Ieder met zijn eigen gedachten, omdat alles wat gezegd moest worden gezegd was. Tot zijn verrassing droeg ze die dag een kledingstuk waarin hij haar nog nooit gezien had, een rok.
Bea opende met “Kees?”
En na zijn bevestiging dat hij luisterde. “Weet je wat voor stel wij zijn?”
Oh nee, dacht Kees geschrokken, alsjeblieft geen etiket. Het gaat juist zo lekker.
“Collega’s met voordelen.”
Kees grinnikte en wurmde opgelucht zijn hand achter haar rug in de band van haar rok naar binnen. Zoekend naar de rand van haar slipje om een van haar billen vast te pakken. Er was geen rand. Hij keek haar verrast aan.
Ze lachte, “verrassing.”
“Heerlijke voordelen.” zei hij, haar blote billen vastpakkend.
Tinus Boot