Veronique kwam aangereden in haar autootje van boodschappen doen, parkeerde netjes in het vak, stapte uit en keek achterom. Ja hoor, hij stond weer naar haar te kijken. Veronique woont na haar scheiding in een klein Vlaams Brabants dorpje in een doodgewoon rijtjeshuis. Tegenover haar staan wat vrijstaande huizen en op de hoek van haar straat, in het hoekhuis daar woont een echtpaar. Ongeveer midden 40, zij een echte boerin, type molenpaard. Hij een ietwat schriel mannetje dat duidelijk weinig in te brengen heeft bij haar. Kwam Veronique thuis of verliet zij het huis dan stond hij altijd toevallig net in zijn tuin naar haar te kijken. Stond echt te geilen op haar. Kwam ook nog bij dat tegenover dat hoekhuis de parkeerplaats van haar autootje was zodat zij daar altijd noodgedwongen langs moest.
Veronique, een vrouw van midden dertig, zit er nog erg goed uit voor haar leeftijd, slank, stevige borsten. Meestal gaat zij wel onopvallend gekleed om in het stijve dorp niet te veel op te vallen. Maar dat was voor de buurman geen reden om normaal te doen. Met haar naaste buren heeft zij het wel eens over die buurman gehad die altijd op haar staat te geilen. Ze hadden een plannetje gesmeed. Zodra het mooi weer was, zou Veronique een erg kort rokje aantrekken, uitdagend naar haar auto zou lopen en in uitstappen. Kijken hoe hij zou reageren. Eindelijk was het zover.
Op een zaterdag scheen eindelijk de zon en was de temperatuur aangenaam. Het was eindelijk rokjesdag. Veronique keek naar buiten en zag dat de buurman in zijn voortuin aan het werken was. Zij keek in haar slaapkamerkast en koos een klein zwarte string uit. Een tijd geleden had ze in een opwelling een kort gekleurd plissé rokje gekocht en dit kwam nu zeer goed van pas. Even later stond ze in haar uitdagende kleding op open zomerschoentjes met een behoorlijk hakje, keek ze in de spiegel en zag dat het goed was. Ze liep haar achtertuin in en toonde de buren haar niemendalletje. Die zouden in spanning achter het huiskamerraam gaan kijken. Veronique had nog een ander plannetje achter de hand. Zij liep terug naar haar keuken en drukte een knopje van een piepkleine camera in. Die had zij van een kennis geleend en had een opnametijd van zo’n drie uur. Voldoende voor haar plannetje.
Zij opende de voordeur en zag aan de overkant haar buurman al kijken. Zag ze het goed dat ie al als het ware zijn lippen stond af te likken? Ze sloot licht voorover gebukt haar voordeur en liep lichtelijk heupwiegend naar haar auto.
“Goedemorgen buurman, mooi weer vandaag, he” zei ze tijdens het voorbijlopen. “Moet even tanken voordat de post komt waarop ik zit te wachten”. De buurman stond al bij het tuinhek, lichtelijk bezweet op zijn schoffel naar haar te kijken. Ze liep naar haar auto en stak de autosleutel in het slot. Intussen bukte zij overdreven voorover en zorgde ervoor dat de buurman een goed zicht had op haar naar achter stekende billen en stringetje. Zij stapte haar auto in en zag dat bij de buurman bijkans zijn ogen uit zijn hoofd vielen. Veronique reed weg en schoot in een enorme lach. ‘Wacht maar, ik krijg je nog wel’, sprak ze in zichzelf. Ze reed de straat uit, parkeerde de auto aan de kant en wachtte een tiental minuten voordat zij besloot om terug te rijden. Ze reed de straat weer in en zette de auto weer netjes op de plaats waar zij ook vertrokken was. Wat zij vermoedde, bleek ook te kloppen.
De buurman stond al op haar te wachten. Zij stapte langzaam uit en zorgde dat de buurman een goed zicht op haar had. Wat hij niet verwachtte, Veronique liep op hem af. “Mag ik u wat vragen, ik heb net getankt maar ik ben vergeten te vragen of het oliepeil gecontroleerd kon worden. Ik weet niet hoe dat moet, zou u dit misschien voor mij willen doen”. Dat liet de buurman zich geen twee keer vragen. Hij struikelde zowat over zijn tuingereedschap, het zweet brak hem uit en stamelde “natuurlijk”. Veronique gaf hem haar autosleutels en de buurman kweet zich zorgvuldig van het gevraagde.
“Alles ok”, zei hij.
“Mag ik u heel vriendelijk danken, heeft u misschien trek in een kopje koffie.” Wat Veronique hoopte gebeurde.
“Mijn vrouw is naar de stad dus ik kan wel even met u meelopen”. Veronique liep naar haar huis met de buurman achter haar aan. Intussen keek zij naar het huis van haar buren en gaf een vette knipoog. Zij zag ze niet maar wist dat ze stonden te kijken. Veronique opende de voordeur.
“Loopt u maar achter mij aan” en zij liep door naar haar keuken. “Neem een stoel, ik zal een vers kopje maken”. De buurman ging zitten en Veronique liep intussen even naar het toilet. Daar trok zij snel haar stringetje uit en deed haar rokje weer naar beneden. Terug in de keuken liep zij naar het aanrecht en begon koffie te zetten. Intussen er voor zorgend dat zij voorover gebukt stond zodat de buurman naar haar blote billen en wellicht meer kon kijken. Zij draaide zich om “melk en suiker”.
“Ja. Lekker” stamelde de buurman die intussen met enorm rood gezicht op zijn stoel zat. Als Veronique het goed gezien had, zat ie met een enorme paal in zijn broek. Al koffie drinkend vertelde Veronique over haarzelf dat het alleenstaand niet altijd erg gemakkelijk was, je bent toch een gezonde vrouw, nietwaar.
“Nog een bakje buurman”?
“Noem mij maar Harry” zei hij. Veronique stond op van haar stoel en liet quasi onverschillig haar hand langs zijn benen glijden. Zij liep naar het aanrecht waar zij zwaar voorover gebukt met de koffiepot ging rommelen. Eigenlijk wachtend op datgene dat zij hoopte dat er zou gaan gebeuren. En ja hoor. Zij merkte dat haar buurman achter haar kwam staan en tegen haar aan kwam leunen. Zijn handen schoten langs haar lichaam naar haar borsten en begonnen deze te betasten. Intussen voelde zij een enorme bobbel tegen haar billen drukken.
“Buurman, wat doet u nu’ opperde Veronique, “dat mag u niet doen”. Intussen in haar zelf lachend. Er ging gebeuren wat zij gepland had.
“Ik ben al een tijd gek op je en wil je best helpen”. Veronique voelde dat de buurman intussen zijn erectie uit zijn broek gehaald had en deze tussen haar benen probeerde te schuiven. Zij moest toegeven dat ie beslist een flinke had, niet van zo’n mannetje verwacht en besloot hem een beetje te helpen. Zij deed haar benen wat uit elkaar, daarmee de buurman de gelegenheid gevend zijn pik in haar kutje te schuiven.
“Harry, u bent een getrouwde man, dit kunt u toch niet doen” zei Veronique.
“Niks met mijn vrouw te maken, ik wil je al lang neuken en nu doe ik dit” en Harrie begon Veronique driftig te neuken.
“En ook nog zonder condoom, stouterd”. Harry was echter niet meer te stoppen, hij moest en zou deze vrouw neuken. Veronique moest toegeven dat ie eigenlijk best wel een lekkere grote en dikke pik had die in andere omstandigheden en bij een andere man horend haar best plezier had kunnen verschaffen. Door de opgefokte spanning duurde het echter niet lang of Harry spoot leeg in Veronique ’s kutje.
“Nu al gekomen, jij had hoge nood, zeker lang niet meer met je vrouw geneukt merk ik”. Het drong blijkbaar tot Harry door wat hij gedaan had en hij kreeg plotseling veel haast. Trok zijn broek aan en al mompelend liep hij snel het huis uit. Veronique liep naar de camera en schakelde hem uit. En moest toen onbedaarlijk lachen. De opname ging zij gebruiken om aan hem te geven. Met de mededeling dat hij stoppen moest met op haar te geilen anders gaf ze ook een kopie aan zijn vrouw. De buurman zou nooit meer gluren naar haar. Zij ging vervolgens naar de buren om samen de gebeurtenissen door te nemen en om samen uitbundig te lachen.
Arnulf