Enkele weken later kwam Rock Jeanette tegen in een totaal andere setting. Dit keer in zijn territorium. Rock zag haar bij een voetbalwedstrijd in het vak voor VIP-supporters. Opvallend gekleed in een paarse jurk met overslag-look met daarover een colbert. Zijn club speelde een thuiswedstrijd en in de eerste helft was er impulsief in zijn hoofd een gevaarlijk en kinky (gewaagd) plan ontstaan. Niets tegen Quinte zeggen. Die zou het hem gegarandeerd afraden.
Rock bleek nog niet klaar te zijn met deze, in zijn ogen, verwende en verwaande vrouw. Als ze dacht iedereen voor haar karretje te kunnen spannen had ze het mis. Voor zijn gevoel diende er nog iets rechtgezet te worden. Hij voelde zich te trots om als nietszeggend lustobject te worden behandeld. Nee, zijn zeik maakte ze niet lauw. Te vaak had Rock de afgelopen weken onder het witgoed spijt gehad van zijn lethargisch en slaafs handelen destijds. Zijn arme lakens hadden het bij zijn wraakfantasieën zwaar te verduren gehad en zeker niet droog kunnen houden.
Het stond 2-0 en de pauze naderde. Staande tussen zijn maten op de tribune voelde Rock zich al snel overmoedig. Zeker bij het euforisch verloop van de wedstrijd. Rock was snel overprikkeld, van nature verlegen of een beetje geïntimideerd in drukke menigtes of tijdens het uitgaan. Hij blufte zichzelf er dan vaak doorheen. Bravoure was zijn troef en zijn gedrag kon dan wel eens doorslaan. ‘Ontremd’ was misschien het goede woord. Opgejaagd door zijn rusteloze gedachtes overkwam hem een fenomenale lust tot actie en werd hij voortgedreven door een soort woedende energie. Het leven moet gevierd!
Rock was met Quinte op de motor naar het stadion gekomen en had zijn leren outfit aan. Normaal een geaccepteerde kledij in het supporter vak, maar het stond echter ordinair in de VIP locatie waar hij ze van plan was te ontmoeten. In de zaal met de skyboxen werden veel zaken gedaan door de sponsoren van de club en hun genodigden. Hardwerkende mensen dat wel. Ambitieus ook, op een plek die zelf ook ambities had en veel van hen eiste. Rock zag het allemaal iets anders. Als hij er goed over nadacht kon hij het wel relativeren maar daar had hij geen behoefte aan. Nuancering kost energie en moet zinvol zijn om te blijven doen. In zijn ogen was het een groep poenerige personen. De mannen stonden netjes in het pak, kusten hun bier en deden te nadrukkelijk voorkomen geïnteresseerd te zijn in hun gesprekspartner. Terwijl hun vrouwen met netwerkogen en overdreven alerte mimiek, driftig rondkeken of ze iemand herkenden die iets voor hen kon betekenen. Wat haatte Rock deze ruimte. Vriend en collega hooligan Quinte gaf al aan dat het er te zeer rook naar ‘fundamentele attributie-fouten’. Waar hij dat nou weer vandaan had gehaald? Zeker een boekje gelezen. Maar hij had gelijk. In Rock’s eigen woorden was het er onecht en behoorlijk egocentrisch. Ach, iedereen heeft recht op zijn eigen problemen.
Door de vrouwen werd Rock bekeken, beoordeeld en direct arrogant uitgekotst. Een oppervlakkige beoordeling op uiterlijk. Klaar binnen een milliseconde. Hij voelde het gebeuren maar het deerde hem niet. Zelfverzekerd ging Rock recht op zijn doel af. Het lukte om oogcontact met Jeannette te krijgen en hij bespeurde bij haar een lichte schrikreactie. Een beveiligingsbeambte zette een stoppende hand op zijn borst. Rock keek hem aan en plukte de hand weg. Bij een ontmoeting met de macht kreeg Rock altijd een ondermijnende twinkeling in de ogen.
ID? Geen idee!
Rijbewijs? Niet bij.
Hij was toch met de motor waarom anders die kledij, dan mag je toch verwachten dat je je rijbewijs bij hebt, hield de beveiliger vol. Rock probeerde de wijze man duidelijk te maken dat hij een bekende had gezien die hij graag alleen maar even zou willen spreken. De ‘slimste mens’ bleef echter irritant voor hem staan. Niet echt snugger van hem! Uiteindelijk vroeg Rock dreigend of hij nu eindelijk wilde opsodemieteren. Je kunt je werk ook té serieus nemen.
Tussen de massa zag hij mevrouw Jeannette een geruststellende hand op de revers van haar man leggen. Armando, gegoten in zijn Armani kostuum. Rock grinnikte toen hij ‘Pietertje’ zag, zijn maat Quinte had eens gevat opgemerkt, dat tijdens het gieten iemand toch echt wel vergeten was ‘stop’ te zeggen. Jeanette kwam meanderend op Rock toe lopen en bezwoer de commotie met de denigrerende vraag.
“Ben jij niet dat mannetje dat bij ons geprobeerd heeft de voortuin te reorganiseren?”
Rock voelde een stuwing opkomen. Een vlam ontsprong in zijn hoofd. Mannetje? Bovendien…, is weken professioneel hard werken ‘proberen’? Het bloed werd onder de nagels vandaan gezogen. Mocht hij al enige twijfel hebben dan was deze nu volledig weggevaagd. Het linke mengsel van adrenaline en hormonen die bij Rock opspeelden, was niet meer te temmen. Hij ging de wheely maken het spel meespelen.
“Kan ik je even privé spreken, het is nogal van belang?’ Vroeg Rock, haar nieuwsgierigheid tartend”.
Jeanette was even van haar stuk gebracht. Snel zocht ze oogcontact met Armando die hun scherp in de gaten hield. Ze stelde haar man met een kleine hoofdknik en een knipoog gerust. Gelukkig continueerde hij zijn ongetwijfeld zeer interessante conversatie met zijn zakenrelaties.
“Vertel, ik luister”.
“Niet hier”, siste Rock. Hij nam haar bij de hand, knikte geruststellend naar de beveiliger en trok haar tussen de mensenmenigte door. Zijn hart ging tekeer van opwinding. Bij de deur aangekomen keek hij nog even over zijn schouder. Pietertje had niets in de gaten. Afleidend babbelend leidde Rockrigoreus haar via de trap naar beneden de catacomben in.
Achter in de hal wist Rock een vergaderruimte die zeker op dit moment niet gebruikt zou worden. Gaandeweg werd Jeanette, ofschoon opgewonden nieuwsgierig, toch ongerust en begon tegen te sputteren. Ze verzwikte haar enkel doordat ze op haar hoge hakken zijn tempo van lopen nauwelijks bij kon houden. Het verhaal van zijn leven; altijd te impulsief en te bruut. Op de vraag wat hij van plan was, gaf Rock het eenvoudige ontwijkende antwoord.
“ik ben nog niet klaar”. Rock trok haar rigoureus voort tot in de vergaderkamer. Gooide de deur achter haar dicht en drukte haar met zijn gespierde lichaam klem tegen de deur. Hij kuste haar rigoureus vol op haar mond en hartstochtelijk begon hij haar borsten te kneden.
Haar reacties had Rock juist geschat. Na een kort moment van schrikherstel beantwoordde Jeanette geladen met een instinctieve geilheid zijn ruwe tongzoen en plaatste haar onderbeen in zijn knieholte. In deze omstrengeling trok ze zijn kruis krachtig tegen zich aan en greep, kraste en kneep in zijn gespierde rug onder zijn openstaande leren jack. Rock duwde zijn hoofd in haar nek, rook haar parfum, duizelde ervan en likte indringend haar nek. Ze kreunde. Kippenvel stond op haar huid. Rock grinnikte. Beet! Met zijn grote handen graaide hij naar haar volle billen en trok ze bruut uit elkaar. Hij trok de onderkant van haar jurk omhoog en greep met één hand van boven in haar slip. Veel tijd was er niet, het moest snel gebeuren.
Rock stak direct één vinger van achter tussen haar lippen. Mmm, lekker vochtig. Met zijn wijsvinger begon hij te trillen. Een herkenbaar kreunend geluid was haar directe antwoord. Hij besloot deze hand zijn positie te laten behouden en met zijn andere rukte hij in één beweging haar hemdje en bh naar beneden. Ze stuwde haar bekken naar voren en bood met een holle rug haar borsten aan. Ze trok zijn hoofd naar haar borst. Als logisch gevolg nam hij haar tepel tussen zijn lippen. Licht zout transpiratievocht maakte Rock nog geiler. Zachtjes bijtend hoorde hij haar gejaagd hijgen. Hij voelde en hoorde haar hart enorm tekeer gaan. Zijn hand vond zijn weg naar onder om haar soppend kruis van voren en van achter volledig met zijn handen te omvatten. Met in elkaar gevouwen handen tilde Rock haar met kracht op. Jeannette was in alle staten, had een gigantisch geile blik in haar ogen en reed wild wiebelend haar klit tegen zijn gehoekte pols. Ze trok zijn T-shirt omhoog en rukte met enige moeite de gulp van de zwarte leren broek naar beneden. Zijn harde pik werd flink ter hand genomen en ze draaide haar gekromde vingers enkele malen stevig om zijn glanzende eikel.
“Pak me”, was haar dwingende vraag. Met omfloerst samengeknepen ogen keek Jeanette hem aan.
“Heb je een condoom bij je?”
Natuurlijk. Welke vent van zijn leeftijd heeft in het weekend geen condoom op zak. Hij draaide haar gezicht naar de deur en schopte dwingend met zijn voet tegen haar enkels zodat ze breeduit met haar benen gespreid voor hem stond. Jeanette slaakte een kreet van de pijn aan haar enkel. Rock beet met zijn tanden in de condoomverpakking en scheurde hem open. In een haastige, routinematige beweging werd het zacht, weeïg ruikend rubber de verpakking van zijn stijve.
Snel nu. Weg met die slip. Met de vingers gehaakt achter het elastiek op haar heupen scheurde hij het katoenen lapje kapot. Haar bekken trok hij heftig naar zich toe. Om niet voorover te vallen zocht Jeanette met haar platte handen steun tegen de deur. Rock stond achter haar en rook haar geile nat en moest zich beheersen om niet direct door te stoten. Ze gooide haar hoofd in haar nek en duwde haar volle billen naar achter om zijn rechtop staande keiharde pik op te zoeken. Rock plaatste zijn eikel dreigend tussen haar lippen maar weigerde door te drukken. Wat hem op een verontwaardigd gekreun kwam te staan.
Met zijn eeltige handen gleed Rock in een masserende beweging over haar rugspieren. Langzaam, vanaf haar bekkendriehoek tot aan haar nek. Hij volgde de lijnen van haar prachtige taille met zijn vingers. Ze werd hierbij gedwongen om verder voorover te bukken en haar billen kwamen op deze manier prachtig naar achter. Rock rook wederom haar geile vocht en genoot van het hunkerend uitgesproken ‘Schiet op’, van Jeanette. Hij duwde langzaam zijn bekken tegendraads naar voren. Jeanette kwam hem gierend over de volle lengte tegemoet. Zijn pik werd diep vastgezogen. Wat een heerlijk gevoel. Rock verhoogde het tempo als een locomotief die zichzelf langzaam op gang trekt. Om de sfeer te verhogen boog hij over haar rug om met één hand haar borst te kneden. Zijn vingers graaiden gretig over haar tiet en knepen in haar stijve tepel. Deze experimentele houding kon hij echter niet lang volhouden. De gestage frequentieverhoging van zijn stoten werd door Jeanette met verve jachtig beantwoord. ‘Wiebelen’ kon je het echt niet noemen. Rock ging rechtop staan om zich te concentreren op zijn locomotion. Haar licht gebogen benen trilden van de spanning.
“Kom maar konijntje doe maar… kom maar… doe maar… kom op konijntje, ah… bij de konijnen af!”
Het tempo was ziedend geworden en zijn bewegingen werden in zijn hersenen automatisch overgenomen door een primitief oer-niveau waardoor er geen weg meer terug was. Met beide handen op haar bekken trok hij Jeanette om zijn paal. Met open mond en zijn hoofd achterover hield Rock het niet meer en spoot zijn zaad met een diepe gedempte kreun, schokkerig in het elastische rubber. De spiertrekkingen van zijn lichaam werden in gebogen toestand over haar rug opgevangen en aan haar doorgegeven. Aan het trillen van haar lichaam en aan haar verbale reactie te horen was ze in dezelfde reflexmatige staat gekomen. Een intens orgasme was haar deel.
Snel trok Rock zich terug en begon aan het fatsoeneren van zijn kleding. Jeanette stond nog met gespreide benen en voorover, met haar handen tegen de deur na te hijgen. Rock raapte de overblijfselen van haar slipje snel van de grond en stak ze in één beweging zijn broekzak. Tempo nu, ze hoorden het publiek al joelen. De pauze leek voorbij.
Dan… Een hoop kabaal en schreeuwende stemmen. De deur van de kamer werd ruw open geduwd. Hevige paniek bij Jeannette. Ze gilde en kon ternauwernood de zwaai van de deur ontwijken. Haar man Armando kwam binnengestormd met een aantal suppoosten. Op de vraag wat dit te betekenen had was het beverige, snikkend, fakend en Calimero-achtig antwoord van mevrouw dat Rock haar hier zojuist aangerand zou hebben.
Had hij van haar anders kunnen verwachten?
Gevolg; ongepolijst gevloek en zeer beledigende opmerkingen van Armando aan het adres van Rock. Weer dat pedant wijzend vingertje van hem. Scheen mode te worden. Rock mocht ‘Pietertje’ eigenlijk van begin af aan al niet. Hij greep hem vast en probeerde Rock te stompen. Rock gaf nog aan dat hij deze reacties niet zo bijzonder kon waarderen, maar meneer Armando wilde niet luisteren. Integendeel. Zijn vriend Quinte die bezorgd naar Rock op zoek was gegaan, rende met een angstig voorgevoel op het geschreeuw en de commotie af. Hij zag het aantal personen en de ongelijke strijd en wilde het voor Rock opnemen. Maar hij werd non-verbaal direct met een frons en een kort hoofdschudden door Rock ingeseind; niet mee bemoeien. De hooghartige beledigingen aan het adres van Rock werden steeds erger en heviger. Totdat hij kleinerend met ‘Rokkie’ aangesproken werd. Niet echt pienter van Pietertje.
Tintelingen in Rock’s hoofd, een waas voor zijn ogen, een opwelling van adrenaline en kracht die zich in zijn lichaam samenbalde. Een ander oer-niveau werd zodanig in zijn hersenen geactiveerd dat onderdrukking van deze stimuli door zijn bovenliggende hersenniveaus onmogelijk meer plaats kon vinden. De keuze van zijn wapens overkwam Rock. Een linkse directe gevolgd door een gerichte rechtse hoek frontaal op zijn kin waren ruimschoots voldoende voor een volledige knock-out. Flauwe vent!
Gillend van schrik en paniek dook Jeannette huilend op haar Armani. Daarna een hoop geduw en getrek met een viertal suppoosten. Stelletje lafaards. Één op één durfden ze niet. Rock had ze echter niet teruggeslagen. Hij had geen problemen met deze gasten. Zij deden tenslotte waar ze voor betaald werden.
Toen Rock vermoeid werd afgevoerd twijfelde hij in een fractie van een seconde tussen het werpen van een zeer gemeende, minachtende blik of een totaal glashard negeren van haar aanwezigheid. Hij koos voor het harde glas. Rock was volledig klaar met haar. Kutwijf!
***
De klodder spuug is geleidelijk aan viskeus naar beneden gekomen en op de grond uiteen gespat. Doordat zijn mond van binnen enige niet egale stukjes vertoond zit bij de lichtgele klodder een beetje rood. In zijn hoofd zit een warboel van gedachten, gevoelens en losse eindjes. Rock heeft er vannacht in deze cel van wakker gelegen. Onder bepaalde omstandigheden en rekening houdend met de emotionele situatie kan iedereen gevaarlijk worden. Maar Rock is niet gevaarlijk. Hij komt alleen niet zo over. De realiteit is ook heel verwarrend.
Boosheid is zijn primaire reactie op verlies, al sinds zijn jeugd en dat is ook nu zijn belangrijkste gevoel op dit moment. Woedend is hij. Op zichzelf, op anderen en op de omgeving. De bevrijdende, ontembare razernij is voorbij. Daarvoor zit hij hier nu opgesloten. Wat op dit moment resteert, is boosheid maar van een ander, volwassener soort. Eerder een vruchtbare emotie. Woede als noodzakelijk voorportaal van verwerking. Gekanaliseerde woede die verandering afdwingt. Want dat er iets moet veranderen aan zijn eigen gedrag is Rock wel duidelijk. Verbetering begint met de erkenning dat er iets aan de hand is. Niet met smoesjes.
Rock trekt zich moeizaam omhoog en haalt een schlemielig katoenen stukje textiel uit zijn broekzak. Boos werpt hij het kleffe slipje van Jeanette op zijn vochtig product. Er wordt aan de deur gemorreld en deze gaat knarsend open. Men roept zijn naam.
“Rock,…”
“Geen Rokkie!” Geeft hij geïrriteerd als antwoord.
Rock wordt opgehaald en door twee personen begeleid naar een kamer met een tafel, een paar stoelen en een laptop. De vraag wordt gesteld of hij een verklaring wil afleggen.
Soms zijn er van die omstandigheden in het leven dat je je woorden zorgvuldig moet kiezen. Vaak is de situatie dusdanig dat het beter is om zo min mogelijk naar buiten te brengen. Meestal is het dan nog het meest tactvol om helemaal je mond te houden en vooral niets te laten blijken. In navolging van de consumentenbond neemt Rock de ‘beste keus’.
Bovendien, wat zou hij moeten zeggen? Dat het hem allemaal overkomen is? Dat hij in een baldadige bui in hun tuin met de slijptol de tralies strategisch door heeft geslepen, zodat de rotsen te zijner tijd naar eigen wens uit de steenkorf de vrijheid tegemoet kunnen rollen. De vrijheid tegemoet. Wie kan daar nu tegen zijn? Nee,… het is niet het moment. Laat ze het uitzoeken.
Rock wordt beschuldigd van allerlei zaken als openbare geweldpleging, aanranding, verkrachting en van het publiceren van belastende videobeelden op sociale media. Het eerste hoort hij stoïcijns aan, maar bij de laatste aanklacht is hij op zijn hoede. Direct daarna wordt hem indringend gevraagd of hij bekend is met, dan wel meer weet over het filmpje, dat sinds gisteravond viraal gaat op sociale media. Rock heeft werkelijk geen idee waar het over gaat. Hij krijgt te horen dat journalisten Jeanette hebben opgespoord. De beambten confronteren hem met de reportage inclusief de bewuste film zoals gepubliceerd door de lokale pers. Het scherm van de laptop wordt naar hem toe gedraaid.
What the fuck! Rock ziet tot zijn grote verbazing Jeanette naakt in haar woonkamer rondlopen. Hij wordt rood en is verbijsterd over deze nieuwe ontwikkeling. Zijn hoofd tolt, ademt snel en hij probeert koortsachtig na te denken. Wat is hier aan de hand? Met enige gêne kijkt hij nieuwsgierig naar de verontwaardigde verklaring van Jeanette op de video.
“Het rolgordijn is altijd dicht. En je verwacht dit toch niet. Ik ben in mijn eigen huis. Iedereen loopt zo wel eens door het huis, maar het is toch niet normaal dat mensen het dan gaan filmen en het op internet zetten? Een vriendin stuurde mij vanmorgen dit filmpje met de tekst; ben jij dit?” “Ik ben erg geschrokken. Ik heb direct Armando mijn man gebeld. We hebben geprobeerd het filmpje zoveel mogelijk van de sociale media af te krijgen, maar dat valt nog niet mee.”
De journalist gaat verder in zijn statement.
“We hebben navraag gedaan bij de directeur van het tuinbedrijf waarbij de persoon of personen werken die volgens betrokkene zeer waarschijnlijk het filmpje heeft gemaakt. Hij geeft aan de gang van zaken ten zeerste te betreuren. Dit filmpje is mij niet bekend en dat het op internet geplaatst wordt is betreurenswaardig. We zullen navraag doen onder onze werknemers van ons bedrijf, maar vooralsnog gaan we ervan uit dat de schuldige niet onder onze medewerkers te vinden zal zijn. Wij zullen mevrouw Jeanette een bos bloemen sturen. Hopelijk zal ze zich snel over het voorval heen kunnen zetten”.
Inmiddels schijnt de halve provincie haar in vol ornaat gezien te hebben. Via WhatsApp en Facebook gaan de beelden van een blote Jeanette rond. Ze was zich van geen kwaad bewust toen ze op die bewuste dag de douche uitstapte. Jeanette heeft aangifte gedaan en vindt dat de mensen die het filmpje online hebben gezet, gestraft moeten worden. Ze wil het voor de rechter te laten komen in verband met de schending van de privacy. Duidelijke zaak. De persoon in kwestie is goed nat.
Rock besluit niets te zeggen. Wat moet hij zeggen? Een vriend verlink je niet. Alles wat hij nu zegt kan tegen hem gebruikt worden.
© Mikes