Annechien is uit geweest en komt thuis van een feest met haar vriendinnen. Iets te vroeg zo blijkt. Zou haar verantwoordelijkheidsgevoel een rol hebben gespeeld? Haar ouders zijn op vakantie en ze wist dat haar jongere broer zijn vrienden thuis uitgenodigd had. Enkele dvd’s liggen verspreid op tafel. Braveheart, Gladiator en nog wat ruige avonturen- en actiefilms liggen klaar voor consumptie. Achteraf is Annechien blij dat ze, in een opwelling om haar thuiskomst aan de jongens kenbaar te maken, niet met de tuinverlichting heeft geknipperd. Verbaasd en opgewonden observeert ze het vreemde schouwspel van haar broer Diederik met zijn twee vrienden. Het mooie aan observeren is dat je er kunt zijn en toch eigenlijk ook weer niet. Een soort “To be or not to be there”, dat is de vraag. Kennelijk werd er omstreeks 1600 ook al geobserveerd. Afijn, het zou flauw zijn om nu gebruik te maken van haar positie. Een stout misbruik kan in haar ogen altijd nog. Nee, laat ze maar, ze doen niemand kwaad, toch? Gewoon een vrolijke vorm van vrije tijdsbesteding.
De drie jongemannen van hetzelfde hockeyteam, samen op- en doorgegroeid tot jongvolwassenen, zitten rondom een schotel met houtvuur in de ruime tuin. Gratis whisky uit pa’s collectie drinkend. Een roestvrijstalen ijsblokbeker erbij, heerlijk tongen met die “rocks”. Zo hoort dat. Ze zijn een plan aan het bekokstoven. Met de smaak van enkele vrijgezellenavonden nog vers in het geheugen ligt iets dergelijks in de lijn der verwachting. Maar dan net even anders. Dat niemand uit hun familie- of kennissenkring van plan is op korte termijn het jawoord te geven mag de pret niet drukken. Ze hebben geen geldige reden nodig om een partijtje te organiseren. Toch? Diverse plannen zijn al de revue gepasseerd. In aardig beschonken toestand fantaseren ze er op los. Niet gehinderd door tijd of publiek.
Diederik, Bart-Jan en Siebren debatteren over de vraag of ze strippers zullen aantrekken. Het financiële plaatje lijkt het grootste probleem. Ook over de inhoudelijke uitvoering bestaat nog enige onzekerheid. In de staat waarin ze verkeren kun je ze dat niet kwalijk nemen. Alles is hier mogelijk. Morgen een forse kater met gratis spijt. Maar morgen is ‘later’ en op deze leeftijd is ‘later’ niet belangrijk. Carpe diem. Zit er nog whisky in de fles?
Het hockeytrio zit rond het houtvuur en Diederik oppert of ze überhaupt wel strippers nodig hebben om deze klus te klaren. Hij staat kordaat op, grijpt naar zijn kruis en tot verbazing van zijn vrienden trekt hij zijn broek op de knieën.
“Kom jongens, wie het eerste klaar is”, roept hij met jeugdig enthousiasme en dubbele tong. Als aanvoerder is het vanzelfsprekend dat hij voorop gaat in de strijd. De teamgenoten zijn gewend zijn aanwijzingen te volgen. Bij het jagen op de bal van de tegenstander is Diederik degene die het voortouw neemt. Eéntje van die veeleisende soort die wil, nee… moet winnen. Bart-Jan twijfelt even, zag hij daar nou plotseling in het woonhuis het gordijn bewegen? Hij haalt diep adem en kijkt naar zijn maat Siebren, normaal de meest timide van het stel, maar deze is te ver heen om te weigeren. Siebren staat moeizaam op en maakt zijn riem los, schuift zijn broek naar beneden en trekt aan zijn half-grote pik. Bart-Jan gooit nog wat hout op het vuur als wil hij de daad zo lang mogelijk uitstellen, maar ten opzichte van zijn vrienden kan hij niet achterblijven. De wedstrijd vangt aan. Mannen onder elkaar. Het gaat om de eer, een jongensachtig speelse manier om de pikorde ook in deze vorm vast te stellen. Wie zal de stilzwijgende eretitel in de wacht slepen?
Het vuur rakelt op. Ieder is op zijn eigen wijze met zichzelf bezig, pielend in het kortgeknipte gazon. Mooi uitgelicht door het flakkerende vuur. De ruggen hol. Drie jongensvuisten op hol. Jop, jopper, jopst. Diederik voorop, knijpend en rijpend het advies van zijn vader opvolgend; ‘als je wat wilt bereiken, dan moet je eraan trekken jongen!’ Siebren in tweede positie, duwend en stuwend. Bart-Jan, beweeglijk in alles wat hij doet, heeft nog wat in te halen. Maar nadert al plukkend en rukkend, gestaag. De achterstand blijkt echter te groot. Siebren gefocust met de ogen dicht, nadert de koppositie. Diederik kijkt naar zijn maten en is even de concentratie kwijt. Ai,… nooit achterom kijken als je voorop ligt. Funest in deze situatie. Hij ziet Siebren gestaag doorsprinten en gooit er ambitieus nog een tandje bovenop. Het mag niet baten. De finish van Siebren is te sterk. Drie extatische vreugde uitingen klinken kreunend door de nacht. Kort na elkaar.
Annechien grinnikt. Hilarisch eigenlijk, om je eigen broer van achteren met de broek op de knieën te zien. Zo vaak heeft ze zijn billen niet mogen bewonderen. Annechien is blij dat Diederik niet de winnaar is geworden. Krijgt hij nog meer praatjes. Het is haar een genoegen om zijn misplaatst zelfvertrouwen getemperd te zien worden. Siebren bevalt haar wel, met zijn knappe verschijning, heerlijk om te zien. Die concentratie ook… met zijn ogen dicht. Die zou ze op dit moment best audiëntie willen verlenen. Zij, verleidelijk op bed liggend, wachtend op zijn verlegen binnenkomst. Om hem dan kordaat op arrogante toon te eisen om zijn broek op knieën te laten zakken. Nee, boxershort ook mee natuurlijk. Ze zou haar blote benen afwisselend langs elkaar glijden om ze dan plotseling te openen en Siebren een blik op haar kruis te gunnen. In haar fantasie geniet Annechien van zijn verbouwereerd gezicht en kijkt gefascineerd naar zijn half-stijve pik die spontaan aarzelend en schokkend tot volle wasdom wil komen. Een tinteling gaat door haar lichaam. Ze neemt haar borsten vast, knijpt er wrijvend in en plukt zachtjes aan haar tepels. Een warm herkenbaar gevoel bekruipt haar onderbuik. Ze voelt de inspiratie opkomen. Tijd voor een nieuwe fantasie?
Geduld is niet haar sterkste kant, ze vindt dat er misschien toch enige druk op deze jongen moet worden uitgeoefend. Ze rookt eigenlijk niet maar in een fantasie mag alles. Annechien verzint dat ze een sigaret uit haar handtas neemt. Tussen duim en wijsvinger wordt deze omhooggehouden en ze eist van Siebren dat hij uitgebreid en volledig zal klaar komen tegen de tijd dat zij haar sigaret opgerookt heeft. Kom zeg, ze heeft geen uren de tijd! Annechien glimlacht vilein bij het beeld van de haastig grijpende hand om zijn pik op het moment van het aansteken van de sigaret. Ze plaagt Siebren door met haar tenen tergend onder zijn ballen te duwen. Wisselend in frequentie en kracht inhaleert ze de rook. Om de spanning bij Siebren op te voeren, zou ze met haar voet plagend zijn rukkende hand proberen weg te halen. Lekker gemeen om het Siebren zo moeilijk mogelijk te maken. Annechien ziet hem al wanhopig kijken naar het brandend peukje in haar hand, allengs in een opvoerend tempo rukkend, groeiend naar zijn hoogtepunt.
Haar hartslag is aardig opgelopen en Annechien voelt een opgewonden blos op haar wangen komen. In haar hoofd ontstaat een soort enorme warboel van bandeloze ingevingen en associaties. Ze weet niet hoe het werkt in haar hoofd. Maar als ze inspiratie heeft dan ontstaan de meest vreemdsoortige verhalen. Dan lijkt haar hoofd te exploderen van associaties en volstrekt willekeurig gedachtegangen, die niets met elkaar van doen lijken te hebben, maar die dan toch van invloed zijn op elkaar en het eindresultaat als zodanig behoorlijk beïnvloeden. Ze kan haar ongebreidelde fantasie niet uitleggen.
Een “jetzt geht’s los!” gevoel ontspringt. Haar tepels staan strak gespannen en de vochtigheidsgraad in haar slipje is naar een ongekende hoogte gestegen. Snel naar boven voordat de jongens onverhoeds doorkrijgen dat ze reeds gearriveerd is en ongevraagd naar binnen zouden komen. Ze moet even tot zichzelf komen. Haar ingevingen verwerken, de chaos in haar hoofd ordenen en als het ware haar onstuimige fantasie een plaats geven. Met haar hand stevig in haar kruis gedrukt loopt ze soppend de trap op.
***
Ah, de fantasie; een eeuwige lente die men niet ernstig genoeg kan nemen. Brandstof voor de geest. Prachtig als je het kan laten gaan, als het je overkomt. Het ultieme afrodisiacum. De kwaliteit ervan beïnvloed het geluk van het leven. Fantasie schijnt altijd, ook door kleine raampjes. Het leven is soms als een dicht bos, rechtdoor kan nooit, maar probeer het eens met fantasie; je vliegt er zo dwars overheen! Groter soms dan vrijheid. Kom Annechien, vertel me jouw ongebreidelde fantasie, laat het me horen, laat het me zien, laat het me beleven. Ik reis met je mee.
***
Annechien heeft op haar Facebook een uitnodiging gekregen voor een PP, een Private Party. Dresscode: sexy kleding. Ze wordt vriendelijk verzocht de bijbehorende app te downloaden indien ze de uitnodiging accepteert. Meer informatie dan plaats, datum en tijdstip wordt niet verstrekt. Wie de afzender is blijft eveneens ongewis, maar het moet een bekende zijn want zoveel Facebook vrienden heeft ze niet. Annechien aarzelt. Het klinkt allemaal erg raadselachtig maar juist het mysterie prikkelt haar nieuwsgierigheid enorm. Na een nachtje slapen besluit ze de gok te wagen. Wat heeft ze te verliezen? Een beetje spanning in haar voorspelbare studentenleventje is altijd welkom. Ze downloadt de app die ze, tot haar frustratie, niet eerder dan bij aanvang van de PP kan activeren.
Op de dag des oordeels kleedt Annechien zich sexy, doch niet gewaagd. Ze weet immers niet wat ze mag verwachten. Het kokette rokje laat precies genoeg van haar lange benen zien en het bloesje kan naar believen verder open of dicht. Via de app op haar smartphone krijgt ze toegang tot een uitgaansgelegenheid waarin een soort Madame Tussauds-achtige entourage is gecreëerd. Samen met nog een tiental, zorgvuldig op hun uiterlijke schoonheid geselecteerde, jonge dames betreedt ze de spaarzaam verlichte ruimte. In een driehoek staan drie pashokjes. Er staan drie gekostumeerde mannen in. Onbeweeglijk. Wassen beelden in oer-kledij. Een robuuste Germaan in een soort berenvel met knots in zijn hand, een Schot in officiële klederdracht met zijn onafscheidelijke doedelzak en een woeste Romeinse legionair inclusief speer en leren rokje onder zijn gepantserde borstplaat. Ze kunnen elkaar niet zien. De manshoge glasplaat zit alleen aan de voorkant. De bovenkant van de cabines is open.
De genodigde dames omcirkelen aanvankelijk verbaasd en nieuwsgierig de cabines. Wanneer ze door krijgen dat de beelden van vlees en bloed zijn, wordt de sfeer ondeugender. Wanneer de verlichting boven de mannen langzaam wordt opgeschroefd houdt Annechien haar adem plotseling in. Herkent ze daar…? Nee toch! Diederik in de outfit van de Romein…? Hoewel hij nagenoeg stoïcijns in zijn rol blijft ziet ze hem toch even verschieten als hun blikken elkaar kruisen. Nieuwsgierig inspecteert ze de andere hokjes. Ja hoor! Siebren en Bart-Jan zijn ook van de partij. Een geile siddering trekt spontaan door haar buik naar haar kruis.
Opeens beginnen alle smartphones tegelijkertijd te trillen en te piepen. Er wordt een antwoord verlangt op de volgende vraag: met wie van deze drie woeste krijgers zou je wel eens een beschuitje willen eten? De meeste stemmen gelden. Annechien hoeft niet lang na te denken. Met haar broer heeft ze al menig ontbijtje gedeeld, tot vervelens toe. Hij betekent geen uitdaging voor haar. Met vaste hand kiest ze voor de Germaan met die knots in zijn hand. Wanneer in de cabine van de winnaar felgekleurde lampjes oplichten bewegen plotseling de beelden. De attributen worden afgegooid en de bovenkleding uitgetrokken. Enthousiast wordt dit met vrouwelijke kreetjes en uithalen verwelkomd. Hilariteit alom. De vrouwen cirkelen om de drie pashokjes om zo min mogelijk van de onverwachte striptease te missen. Als de torso’s eenmaal ontbloot zijn, bevriezen de mannen hun bewegingen. Een teleurstelling wordt vocaal kenbaar gemaakt door de vrolijke dames die tevergeefs proberen oogcontact met de beelden te maken.
Opnieuw eisen de telefoons de aandacht op. De tweede vraag luidt; welke van de drie mannelijke afstammelingen van de geschiedenis is het grootst geschapen? Gevolg; verbazing, in stilte doorsijpelend besef, rode koontjes, vrouwenogen die elkaar aftastend aankijken over handen die besmuikt voor het gezicht worden gehouden. Vrouwen onder elkaar. Meer een steun zoeken bij elkaar maar niet weten hoe te reageren in deze context. Prachtig om te zien.
Annechien probeert een binnenpretje te verbergen. Ze beschikt immers over voorkennis, al heeft ze de intieme delen van het drietal niet tot in detail kunnen onderscheiden. Maar ze meent het enig juiste antwoord op deze vraag te weten. Doelgericht kiest ze dan ook voor de Schot met zijn spannende kilt. De spanning stijgt als nu de onderkleding langzaam wordt verwijderd. De mannen staan nu met de voeten tussen hun aanvankelijke uitdossing. Met hun voorkeurshand bewerkt ieder op eigen wijze zijn pik om de geslachtsgrootte optimaal te kunnen tonen. Eén van hen heeft even tijd nodig om tot volle oorlogssterkte te komen. De vrouwen draaien rond de mannen om vooral zoveel mogelijk ‘schaulust’ opwekkend beeldmateriaal op te slaan. Het enthousiasme stijgt en hun ogen verwijden zich. De aanmoedigingen stapelen zich op en het gejoel zwelt aan. Annechien geniet. Ze triomfeert in stilte.
De beelden blijken goed te zijn geïnstrueerd en houden nu de handen op de rug. De bikkelharde bink stijf vooruit. Discipline is alles. Kirrend en lachend wordt bewonderend gediscussieerd wie het bij het rechte eind heeft. Op sommige plaatsen is het glas op heuphoogte vettig besmeurd door vochtige vrouwenhanden.
De laatste vraagstelling voordat de finale eindtelling verricht wordt; welke persoon uit de oudheid hier gepresenteerd, gaat het eerste klaarkomen? Dit is een inkoppertje voor Annechien. Ze vertrouwt erop dat Siebren haar ook ditmaal niet zal teleurstellen en stemt op hem.
Er wordt officieel om stilte verzocht. Opperste concentratie. De spanning wordt opgevoerd. Er klinkt een startsein en meteen daarna beginnen de mannen zich onder luid gejoel en vrouwelijk geschreeuw af te trekken. Enkele dames blijven staan en houden hun favoriet bijtend op hun lip in de gaten. Eén ervan wrijft onopgemerkt met haar hand over haar kruis en probeert staande voor het glas oogcontact te maken. Anderen draaien opgewonden om de mannen heen. Twee dames zitten op de knieën op de grond, hun handen op de glazen deur en ze proberen met tuitende lippen hun uitverkorenen uitgelaten te stimuleren. Annechien besluit zich niet publiekelijk te verlagen tot dergelijke kapriolen en opent slechts een extra knoop van haar bloesje. Ze weet dat Siebren haar heeft gezien. Dat moet voldoende zijn.
Een aanzwellend gegil treedt op als de Germaan zijn zaad tegen het glas sprietst. Geen dame kan het laten om niet even naar dit hokje te lopen om te kijken hoe de man zwetend en trillend op zijn gespannen gebogen benen, zijn sperma er stukje bij beetje uit schokt. Een hoop gejuich ontlokkend. Kort hierna een overstemmende, overspannen vrouwengil bij de Romein. De dames spoeden zich opgewonden naar de betreffende pascabine, waar ze nog juist het laatste deel van zijn sijpelend orgasme kunnen meekrijgen. Opgewonden en elkaar gekmakend willen ze alles met eigen ogen aanschouwen. Als laatste krijgt de Schot het te kwaad en spuit zijn kostelijk nat vol tegen het glas. Zijn hoofd ligt in de nek, druppels inspanningszweet parelen op zijn voorhoofd en hij heeft een forse post-ejaculatieblos op de wangen. De dames klappen en fluiten en lijken volledig losgeslagen te zijn. Van het aanvankelijk gespeeld gedrag is geen sprake meer. De remmingen zijn afgegooid.
Na alle spanning en opwinding rijst geleidelijk de vraag wie zich winnares van de Party mag noemen. De app moet het antwoord geven maar dit laat nagelbijtend lang op zich wachten. Steeds meer telefoons worden ongeduldig geraadpleegd want de winnende dame mag zich bij de oer-man van haar keuze in de cabine voegen. Te oordelen aan de lichaamstaal van de aanwezige vrouwen vloeien de sappen rijkelijk en draaien de hormonen overuren. Annechien vormt hierop geen uitzondering.
Dan begint opeens Annechien ‘s smartphone op hoog volume een opgewekt melodietje te spelen. In felle kleuren licht het beeldscherm op met de tekst: “you’re the winner baby!” Alle ogen zijn nu op haar gericht. Ze bloost zowaar, niet in de laatste plaats omdat ze voor haar gevoel het spelletje niet helemaal eerlijk heeft gespeeld. Maar haar beloning maakt dat meer dan goed. Bedolven onder jaloerse blikken van haar medespelers loopt ze met knikkende knieën naar het hokje van haar Germaan Siebren. Hij ontvangt haar letterlijk met open armen en feliciteert haar met een kus op haar mond. Zijn atletisch gebouwde lichaam en de geur van zweet en sperma maken nog meer oerinstincten in haar wakker. Terwijl ze zijn tongzoen met overgave beantwoordt voelt ze zijn handen over haar borsten en billen glijden. Alle gevoel voor plaats, tijd en realiteit smelt als sneeuw voor de zon wanneer Siebrens vingers onder haar rok, en daarna onder haar slipje verdwijnen. Haar nattigheid verraadt alles.
***
Op het moment dat haar orgasme zich aankondigt hoort Annechien de lallende stem van haar broer beneden onder de trap.
“Annechien, ben je thuis? Drink je nog een drankje met ons?”
“Ik kom,” roept ze.
©Mikes