Er stond een lekker briesje. Renate hield de fokkenschoot goed vast. Maarten neuriede aan het roer en deed vergeefse pogingen om z’n sigaret aan te krijgen. Hij deed het roer onder z’n oksel om twee handen vrij te hebben en eindelijk lukte het hem. Een geurige sliert tabaksrook fladderde naar stuurboord. Maarten liet z’n blikken over Johanna dwalen die aan bakboord lag te soezen. Haar stevige kontje torende omhoog in haar gespannen bikinibroekje. Omdat ze een beetje wijdbeens lag, kon hij iets verder kijken. Hij voelde hoe er iets in z’n kleine zwembroek begon te werken. Hij liet snel z’n blik naar de andere kant van de boot gaan, waar Bas op z’n rug een peuk lag te roken. Bas, over wie op school zoveel verhalen de ronde deden! Wie en wat die al niet allemaal versierd had! Het was een troost voor Maarten dat de bobbel in Bas’ broek een gewone bobbel was, niet groter dan bijvoorbeeld zijn eigen bobbel.
He, wat begon dat ding in z’n broek te spannen en te jeuken. Weer keek hij naar Johanna’s onderaanzicht. Het bloed begon hem naar het hoofd te stijgen. Ook Renate betrok hij nu in z’n gezichtskring. Ze zat half van hem afgewend voorin. Hij kon juist de lijn van haar linkerborst volgen. Renate haar borsten had hij vaak gevoeld onder het vrijen, maar steeds door een jurk of shirtje heen. Hij probeerde zich te herinneren hoe dat voelde. Net als destijds kreeg hij er nu ook weer een stijve van. Als hij ergens alleen was geweest, had hij er wel raad mee geweten. In bed, boven de wasbak, met in z’n andere hand een seksblaadje.
“lk heb zin om te zwemmen” zei Hilda, zonder zich om te draaien. “Ja, ik heb het ook warm” antwoordde Bas. “We kunnen het anker hier uitgooien maar ook doorvaren tot dat eilandje” zei Maarten. “Doe dat maar kerel” zei Bas, “daar ligt nog een boot en in boten bij eilandjes heb ik vaak de leukste dingen gezien”. Ook Johanna richtte zich nu op, en vroeg: “Hoe laat is het eigenlijk?” “Vier uur” zei Bas. “Moet je vroeg thuis zijn? Maarten koerste op het eilandje af, de andere boot lag gedeeltelijk achter bomen en struiken aan de andere kant. Maarten legde de boot stil en wierp het anker uit. Achtereenvolgens lieten alle vier zich in het water glijden. Bas ging meteen Johanna achterna. Johanna had de naam het mooiste meisje van de school te zijn, en ook het geilste. Ze wilde pas mee gaan zeilen toen Bas het gevraagd had. Bas was dan ook al achttien! Maarten zwom een rondje om het eiland. Op een meter of twintig passeerde hij de andere boot. Deze leek wel uitgestorven. Alleen het kabbelen van het water was te horen. Nee, nu hij meer in de wind zwom, hoorde hij duidelijk, hoewel zacht, een radio, “See fly feel me”. Hij liet zich op z’n rug uitdrijven.
Zag hij daar haren of vergiste hij zich? Hij vergiste zich niet! Het haar ging achterover, er kwam een neus, een mond, en een fles. Wijn zo te zien. Beter dan die zoete en lauwe priktroep die zij meegenomen hadden. De fles ging weer naar beneden en kwam even later op een andere plek weer omhoog. Hij zwom in een grote boog naar het eilandje toe, Daar kon hij misschien beter zien. Wat hij zag, viel hem in eerste instantie tegen. Twee vrouwen. Ze zagen hem ook en een donkere met heel kort haar hield de fles uitnodigend omhoog Hij waadde weer het water in en zwom naar hun boot toe, hees zich aan de rand op en bleef zo op z’n gestrekte armen hangen.
“Je mag wel even aan boord komen”: zei de donkere. “Een slokje wijn is beter dan een scheut van dat verpeste water hier! “Mag je wel drinken? Hoe oud ben je? “ vroeg de roodharige. “Achttien”: antwoordde Maarten zonder te liegen. Hij stapte naar binnen; ging op de bank zitten en nam de fles aan. Erg veel zat er overigens niet meer in. “Geneer je niet, het is niet onze enige!” Kordaat zette hij de fles aan de mond en dronk: ad fundum, waardoor hij zich verslikte. “Lekker?” vroeg de rooie. “Maak jij nog eens een fles open Geesje! De laatste”: zei ze. Maarten begon zich al wat rozig te voelen. Die borsten leken verdomme bij iedere slok groter te worden. “Ben je in je eentje aan het zeilen?” “Nee, met z’n vieren.”
“Met vier jongens?”
“Nee, er zijn twee meisjes bij.”
“Zo… , jij bent er vroeg bij!” Maarten voelde dat hij bloosde. “Waar zijn de anderen?” “Nog aan het zwemmen denk ik.” Hij keek naar de boot en zag vaag dat Johanna zich stond af te drogen. “Is dat je vriendinnetje?” vroeg Marion.
“Nee.”
“Is het andere meisje je vriendinnetje?”
“Geweest” antwoordde Maarten.
“Dus je hebt een ongelukkige liefde achter de rug! Daar moet op gedronken worden” zei Geesje. “Hi ha ho” zei Maarten.
Van die ene borst zag hij bijna de hele tepel. Voor de tweede keer vandaag leek het of z’n broekje te klein was. Geesje bukte zich voorover om de fles te pakken en hij zag zo haar hele tieten. Hoe zouden die voelen? “Heerlijk, die wijn.”
Wil je nog wat?” vroeg Geesje . “Ach, een klein slokje gaat er nog wel in.” Veel meer dan een klein slokje nam hij ook niet, want hij voelde zich al een tikkeltje dizzy. “Leuk figuurtje heeft dat meisje, daar op die boot. Niks voor jou Maarten?” vroeg Marion, “of heeft ze al een vriend?”
“Geen vaste, iedereen loopt haar achterna!”
“Jij ook?
“Iedereen!” Geesje was bezig met de nagels van haar voeten. Haar borsten lagen op een presenteerblaadje, glad en rond.
“Vind je onze bikini’s mooi?” vroeg Marion.
“Prachtig, “ bracht Maarten er uit. “Wat vind je er mooi aan?”
“Eh alles!”
“Alles? Zoveel is het anders niet. Zijn ze mooier dan van de meisjes die jullie bij je hebben? Ze staan mooier.”
“Wij zijn ook ouder, wij zijn al bijna dertig!” Een van Geesje’ s borsten was nu helemaal uit z’n schamele omhulling gefloept. Maarten keek er gebiologeerd naar. Marion stootte haar aan: “Geesje, je bent een beetje bloot aan de bovenkant. Er is een heer in het gezelschap!” Geesje keek verschrikt op en frommelde haar tiet er weer in. “Heb je wel eens vaker borsten gezien?” vroeg Marion.
“Ja.”
“Mooier dan deze?”
“Niet in het echt.”
“Vind je de mijn ook mooi?” Tijdens deze zin maakte Marion haar behaatje los en haar twee tieten hadden de grootste moeite om te blijven staan. Aarzelend keek Maarten ernaar. “Wij hebben daar namelijk altijd ruzie over, wie de mooiste heeft. Hebben jongens nooit zoiets?”
“Ja, als we ons verkleden voor gymnastiek of zo.”
“Nou, welke vind je het mooiste?
“Ik zie niet veel verschil.”
“Geesje, laat jij ze ook eens zien. We hebben nu tenminste eens een onpartijdige scheidsrechter” Ook Geesje liet haar slabbetje vallen. “Deze zijn iets minder groot, maar ik vind wel dat ze mooier staan,” luidde Maartens commentaar. “Ik geloof dat je gelijk heb, die van Geesje zijn steviger. Die van mij groter.” Om dit laatste te demonstreren schudde ze even licht met haar bovenlichaam.
“Ze lijken op die van die ene filmster ” zei Maarten, “hoe heet ze ook alweer? Die gingen ook zo op en neer toen ze door het bos rende.”
“Ben jij wel eens met een meisje naar bed geweest?” vroeg Marion, terwijl ze haar hand op Maarten z’n knie legde. “Nee, nog nooit. Alleen maar vrijen en grijpen.” De hand masseerde de knie, kroop af en toe een stukje hoger, ging dan weer terug naar de knie. Ook Geesje was nu iets dichter bij komen zitten. Vier borsten had hij onder z’n handbereik. Z’n lul dreigde boven z’n broekje uit te komen. Hij voelde hem helemaal bewegen en kloppen. Voordat hij het volledig besefte, had hij twee borsten vast, van elk een. De warmte en zachtheid ervan plantte zich over z’n eigen lichaam voort. Wat waren die tepels groot en hard. Alsof ze op een dergelijk sein gewacht hadden, wierpen vier handen zich op zijn hinderlijke broekje, dat binnen de kortste keren naar de bodem verhuisde. Wat een verademing. Trots keek hij naar z’n schuin omhoog wijzende lul. “Wat er niet allemaal in zo’n klein broekje kan zitten, he Geesje.”
“Ongelofelijk.” Geesje voelde er voorzichtig aan en een ongekend zalige huivering doorvoer Maartens lichaam.
Door z’n hele lijf leek elektrische stroom te lopen, van z’n lul tot in alle uithoeken. Heel zacht masseerde Geesje zijn lid, met haar andere hand aaide ze over z’n zak. “Prachtig is hij. Voel jij ook eens Marion?” Nu betastten Marions handen z’n lul. Zij deed het iets forser, schoof al aarzelend z’n opperhuid op en neer, waardoor z’n eikel vrij kwam. Ook die streelde Marion. Dat deed op een vreselijk lekkere manier een beetje zeer. Van de weeromstuit had Maarten vergeten iets uit te richten met de twee borsten die hij nog steeds in z’n handen droeg. De borsten zelf herinnerden hem er aan. Ze drongen duidelijk aan en Maarten hervatte zijn streel-, grijp- en knijpwerk. Steeds dichter kwamen de borsten bij hem. Die van Marion, de groten, lagen ongeveer op z’n schoot, hij voelde ze tegen z’n dijen opkruipen. Geesje richtte z’n piemel tussen Marions tieten, Marion kneep ze door haar schouders naar voren te brengen samen en begon langzaam heen en weer te gaan. Hij liet Geesje ‘s tiet los en greep ze nu alle twee van Marion, drukte ze nog meer naar elkaar toe en bewoog steeds meer z’n heupen op en neer.
“Nu ga je bijna met een meisje naar bed, he Maarten? Alleen op de verkeerde plaats,” zei Marion. Maarten merkte dat haar stem zachter was geworden dan eerst. “Echt neuken doe je hier,” vervolgde Marion en ze pakte Geesje bij haar kruis, waarin ze leek te wroeten. Aan Geesje te zien, vond ze dit lekker. Marion greep de bovenkant van Geesje ’s broekje en, Maarten kon z’n ogen haast niet geloven, begon ze met korte rukken het broekje omlaag te trekken. Een donkere dot haar, en daaronder… Snel lag Geesje ‘s bikinibroekje naast dat van Maarten en Marion bleef doorwroeten. Geleidelijk gingen de benen uiteen en steeds meer van de kut werd zichtbaar, vooral toen Marion af en toe haar vinger naar binnen liet schieten, aanvankelijk een klein stukje, allengs steeds verder tot hij er bijna helemaal in verdween. Toen hij Geesje zwak hoorde kreunen, bemerkte hij pas dat hij daar zelf ook, waarschijnlijk al een tijdje, mee bezig was. Marion haalde z’n lul tussen haar borsten vandaan, ze bleef bij Geesje naar binnen en naar buiten schuiven, en bracht hem aan haar lippen, die ze er traag omheen welfde. Steeds verder verdween hij in haar warme, vochtige mond. Zou een kut ook zo voelen? Dacht hij, of nog lekkerder?
Geesje was nu ook met Marions broekje bezig, de laatste der Mohikanen, en ook dat verdween naar de bodem van de boot. Hier zag Maarten prachtig, donkerrood schaamhaar, nog meer dan bij Geesje, wier hand ook hier spoedig haar weg vond. “Stop hem er in,” hijgde Marion ineens en liet zich achterover vallen. Dit liet Maarten zich geen twee keer zeggen. Hij dook boven op haar en begon al te wippen voordat z’n pik er in zat.
“Stop ‘m er met je hand in!” Dit deed Maarten. Hij pakte zijn lul vast en begon het gat ermee te zoeken. Toen hij kennelijk vlakbij was, schoot Marions toch al zo beweeglijke kutje plotseling omhoog en vast zat hij. Er leek geen eind aan te komen, z’n hele lul schoot naar binnen, werd opgeslurpt. Ze duwde hem er weer bijna uit en weer schoof hij de warme, zachte, vochtige tunnel in. Steeds sneller volgden de bewegingen elkaar op. Maarten hoorde iedereen kreunen en hijgen. Hij had nooit kunnen dromen dat het zo lekker was. Plots voelde hij dat z’n sperma in aantocht was, z’n eikel begon te kloppen. Hij dacht dat hij het uitgilde toen de eerste spetter er uit schoot. Als een waanzinnige bleef hij door stoten en door spetteren. Ook Marion hoorde hij vreemde geluiden maken. Hij voelde dat z’n voorraad bijna uitgeput was, maar toch kwamen er nog spetters, zij het met steeds meer tussentijd. “Nog meer, Maarten… Maarten!” Hij stootte door maar er kwam niets meer. Marion gierde nu helemaal. Haar hele onderlichaam schoot omhoog, haar benen trokken zijn lichaam omlaag en persten zijn lul, nog steeds stijf, naar binnen. Daar binnenin werd z’n lul aan alle kanten geknepen en gemangeld. Het deed hem behoorlijk pijn en Marion krijste door. Rustiger werd Marion in haar geluiden en in haar schokken. Ze kneep hem nog wel.
Afgemat lag hij met z’n wang op haar formidabele, snel op en neergaande borst. Een hand streek over zijn billen, ertussendoor, over zijn ruggengraat, door zijn haar. Hij kwam tot de conclusie dat het een hand van Geesje moest zijn, nu weer terug bij, en vooral tussen zijn billen, want beide handen van Marion waren bij Geesje bezig. En hoe! Twee vingers van de ene hand woelden in de kut, waarvan hij soms de roze binnen stoffering ontwaardde. De duim, van diezelfde hand, ging onder haar kutje door in de richting van haar billen en deed daar misschien wel hetzelfde wat die ene vinger bij en vooral in zijn kont deed. Verdomme, wat stak ze die vinger er ver in. Ook onder z’n zak voelde hij trouwens iets. Z’n leuter was inmiddels slap geworden maar zat er nog steeds een stukje in, hoewel hij voelde dat hij er uit wilde floepen. Hij deed z’n uiterste best om hem er in te houden, zeker nu hij naast zich kon zien wat een prachtig en zalig ding een kut was. Hij wou dat hij daarin zat, maar dan wel stijf! Geesje begon nu wijdbeens te kronkelen. Hij zag nu ook dat Marions andere hand midden in het schaamhaar bezig was en snel horizontaal heen en weer wreef. Nog dieper ging die vinger bij hem naar binnen, nog duidelijker werden z’n kloten vastgegrepen. Z’n lul vertoonde weer tekenen van leven en strekte zich als een uitschuifbare verrekijker uit, steeds dieper weer naar binnen bij Marion.
Geesje ging nu net zo te keer als Marion een kwartiertje geleden onder hem. Marion begon zelf ook weer een beetje mee te wippen, wat zijn erectie alleen maar bevorderde. Bij iedere kalme maar steeds diepere stoot werd het weer lekkerder. Geesje ontplofte. Het schouderschokken van haar lichaam voelde hij via Marion bij zichzelf komen. Hij zou zo wel uren willen voortglijden en hoopte dat z’n zaad niet te snel zou komen. Toen Geesje ’s gewip afnam, minderde Marion ook vaart. Na een poosje lag hij stil, diep in haar verankerd. Bij deze rust sloot Geesje zich langzamerhand ook aan, totdat alleen nog het gekabbel tegen de boot hoorbaar was. Lang bleven ze liggen. Maarten z’n piemel was weer een aardig stukje gekrompen. Marion fluisterde in z’n oor: “Je moet zo maar eens bij Geesje naar binnen kruipen. Die wil dat fijne ding van je vast ook wel eens voelen.” Maarten lag eigenlijk net zo behaaglijk. Hoewel, nu hij weer eens naar dat donkere dotje daar keek. Met een beetje heimwee trok hij zijn half-grote lul behoedzaam uit Marion, wat maakte dat een grappig geluid, hij richtte zich op en kroop op z’n knieën naar Geesje toe.
“Kom maar lieverd.” Zij pakte hem beet en had heel vlug z’n lul weer volledig stijf. Vervolgens legde ze hem op z’n rug en knielde ze boven z’n op spanning gekomen eikel. Langzaam liet ze zich zakken. Hij raakte de buitenkant al aan en steeds verder zakte ze, totdat hij haar schaamhaar tegen z’n buik voelde kriebelen. Nu ging ze op en neer wippen. Hij leek nog verder naar binnen te schieten dan eerst. Bovendien kon hij het nu schitterend bekijken. Ook haar tieten kwamen zo buitengewoon voordelig uit. Ze was trouwens verrekt knap, deze Geesje. Voor hem mochten ze op school Johanna houden. Ze deden hun best maar. Voor hem hoefde het niet meer. In z’n ooghoek ontwaardde hij Marion. Ze lag vlak naast hem en met haar handen bij zichzelf bezig. Maarten koerste ook een van z’n eigen handen in die richting. Z’n hand werd gretig ingehaald en aan het werk gezet. Hij kon er niets van zien maar voelde wel dat hij ergens tussen haar haartjes langs een klein bobbeltje werd gehaald en vandaar, omlaag dus, naar de opening waar hij net vandaan kwam.
Geesje begon steeds feller te wippen. “Kom Maarten, kom…” Hij ging steeds feller meedoen, z’n hand overigens ook. “Stoten Maarten. Stoten…” Hij deed verdomme niet anders. Hij stootte zich suf en zag een roze waas voor z’n ogen trekken. Weer voelde hij het sperma oprukken en daar kwam het aan. Ja…ah, Ja… ah, ha! Hij spoot zich in een hoog tempo in haar leeg. Zij kreunde en haar lippen schenen te praten of te roepen. Het antwoord kwam van de andere kant, waar zijn wijsvinger tot lul gepromoveerd was. Midden van deze tweestemmige serenade voelde hij zich heer en meester, vooral toen hij in de verte z’n naam hoorde roepen. Hij glimlachte om Hilda, om Johanna en vooral om Bas.
“Hoe laat is het eigenlijke,” vroeg Marion, toen ze gedrieën nog steeds naakt, een sigaretje zaten te paffen en iets verfrissends dronken. Nog steeds werd Maarten met tussenpozen geroepen. Geesje haalde ergens een horloge vandaan en zei: “Het is kwart over zes.”
“Mooie tijd om een duik te nemen,” zei Marion en ze voegde de daad bij het woord. Maarten volgde haar voorbeeld. Geesje had geen zin. Dat friste lekker op. Vrij snel zwommen ze weer terug naar de boot. Bij het instappen schaamde hij zich een beetje vanwege z’n minimale leutertje maar zij vonden dat juist enig. Na nog een sigaretje nam hij afscheid van allebei, vrij innig.
“Misschien tot een volgende keer Maarten. Je weet het nummer van onze boot!” Met z’n broekje weer aan zwom hij om het eiland terug naar zijn eigen boot. Een paar keer keek hij nog om tot hij alleen nog maar het zeil zag, met het nummer.
MaartenS