Eén keer hadden we het met elkaar gedaan, jaren geleden. Een mooie nacht, na een lang gesprek zoals we dat vaak hadden. Ik herinner van die nacht elke beweging, elke streling, elke zucht. Hoe gelukkig en triest ik me voelde toen ik in haar leegliep. Nadien hadden we er nooit meer over gepraat. We bleven beste vrienden, en hadden zeer open gesprekken. Maar nooit over die avond. Sarah en ik. Ik wist alles over alle vriendjes die ze had, alle ruzies die ze met haar vriendjes had. Bjorn plakte te veel aan haar, David wilde nooit vrijen.
“Maar ik krijg altijd wat ik wil, hoor. En als hij niet wil, loop ik wel naar een ander.” Ze maakte het uit met David, en vond een ander. Ik was het niet. Balen. Toen ik haar op de markt zag, hadden we elkaar alweer enkele maanden niet meer gezien.
“Heb je zin om een kop koffie te gaan drinken?” vroeg ik.
“Met al die boodschappen? Kom anders mee naar mijn appartement.” Ze liep voor me de trap op. Haar billen zwaaiden sierlijk in haar jurk. Ze was even groot als ik, vrij lang voor een vrouw. Gespierd. Ze had een gulle glimlach, sproetjes in haar gezicht, lang zwart haar. Ze maakte koffie. Ik zat op een stoel, zij leunde tegen het aanrecht. Een jaar geleden was ze getrouwd met Ludwig.
“En nu kinderen?” vroeg ik.
“Ik denk het”, zei ze. Ze zuchtte.
“Ik ben 32. Nu moet het.”
“Het moet niet”, zei ik.
“Het moet. Ik wil het. Hij wil het ook. Hij heeft een goede baan, en hij valt echt mee. Het is een lieve man. Verzorgt zichzelf. Verdraagt mij als ik onuitstaanbaar ben.” Ze zuchtte opnieuw.
“Sarah, wat is er?” vroeg ik. Ze zweeg zoals zij soms kon zwijgen.
“Weet je wat het is, lieverd? Het is alles opgeven. Nooit meer vrij zijn. Gebonden, en langzaam helemaal normaal worden. Een huisje in een verkaveling, twee wagens, zomer- en wintervakantie. En telkens weer naar die man kijken. Denken: is dit het nu. Is deze man mijn lot, de weg die ik moet volgen? Waar is de passie? Waar is het avontuur?”
Ik had geen oplossing. Ik was niet getrouwd, had geen kinderen. Waren mijn dromen intact gebleven? Niet echt, natuurlijk.
“Geeft hij je genoeg? In bed bedoel ik?”
“Hm…” ze zweeg lang. “We vrijen genoeg. We kennen elkaars lichaam, weten wat de ander lekker vindt. Dan is de seks beter. Tot het niet meer goed is. De verrassing is weg. Voor mij, en voor hem ook. Dezelfde momenten, dezelfde standjes. En sinds we een kind proberen te maken is het nog erger. Ik ben een kweekmachine geworden, en hij een zaadfabriek.”
“Klinkt niet goed.”
“Dat is niet hoe kinderen gemaakt moeten worden”, zei ze plots. “Kinderen moeten verwekt worden in wilde seks. Vol passie, door mensen die elkaar aanbidden. Die elkaar aanraken omdat het moet. Die geen afspraken maken, geen tijd in hun agenda vrijmaken. Het moet gebeuren door mensen die elkaar neuken als gevecht tegen de wanhoop. Die geen respect hebben voor zichzelf, volledig verdwijnen in het moment, in de ander. Niet door mensen die op tijd stoppen omdat ze ’s ochtends fris op het werk moeten zijn.”
Ik stond op van mijn stoel. Zij zette haar kop koffie op het aanrecht, en liep op mij af. Ze had helemaal gelijk. We stonden tegenover elkaar, en keken recht in elkaars ogen. Een traan liep over haar wang, daarna een tweede.
“Ik word zwanger”, zei ze. Haar twijfel veranderde in zelfzekerheid. “Dat wil ik. Ik word een goede moeder. Het kind krijgt alles wat het nodig heeft. Ik zorg ervoor dat ik gelukkig word in mijn huwelijk. Mijn man verdient een goede vrouw. Maar ik wil één kans. Eén kans op een geheim. Eén kans dat het kind, dat ik met hem zal opvoeden, toch niet van hem is. Ik wil een kans dat het kind verwekt is in passie. In geile seks, uit lust, en niet door hem.”
Ik greep haar vast en kuste haar. Ze trok zich even terug, keek diep in mijn ogen. Dan nam ze mijn hoofd vast, en kuste mij, met alles wat ze had. Ze drukte haar lippen hard op de mijne. Ze nam mijn handen, en bracht die naar haar borsten. Ik greep haar jurk, trok ze stuk. Ze viel op de keukenvloer. We kusten opnieuw. Ik trok mijn hemd uit, zij greep naar mijn broek. Ik legde mijn hand op haar slipje. Ze was nat. Mijn hand ging naar binnen, ik vond haar gezwollen klitje. Ze was gladgeschoren. Zo gesetteld ben je ook weer niet, dacht ik. Maar het was nu niet het moment om te spreken. Ze kreunde diep, en trok mijn stijve lul uit mijn broek. Liet zich op haar knieën vallen, en begon mij diep te pijpen.
Het was lekker, maar het was niet wat ik wilde. Ik wilde haar dichterbij, zoveel mogelijk plekken van haar lichaam tegen het mijne voelen. Ik trok haar overeind, nam haar vast en zette haar op het aanrecht. Ik kuste haar borsten, zij sloeg haar nagels in mijn rug. Ik nam een volgende kus van haar mond. Ze beet. Ik keek opnieuw in haar ogen, en dacht de woorden die ik niet mocht zeggen.
Ik trok haar naar voor, maar het aanrecht was iets te hoog om te doen wat ik wilde doen. Ze sprong eraf, draaide meteen haar rug naar mij. Ik nam haar hard. Haar geil stroomde langs mijn lul over mijn benen. Dit ging ik niet lang volhouden. Ik bracht mijn rechterhand naar haar klit. Ze draaide haar nek voor nog een kus. De volgende gaf ik achter in haar hals. Ik duwde haar voorover op het aanrecht, voor een volgende stoot. Ik voelde haar baarmoederhals, en bleef haar ritmisch neuken, steeds harder. Mijn handen zaten bij haar borsten, zij speelde met haar klit. Ik dacht aan het verschil tussen vriendschap en liefde. Tussen seks en relaties. Haar kut kneep samen om mijn lul. Ze kwam schokkend klaar. Ik spoot Sarah vol met mijn hete sperma. Ze kreunde, lachte en huilde tegelijk.
Ik ging op de vloer zitten. Ze stond nog even recht, maar zakte dan ook door haar knieën. Haar gezicht was bezweet, het was zweet van mij en van haar, vermengd met tranen. Ik hield haar vast, haalde haar haren uit haar gezicht.
Ik had haar willen zeggen dat ik altijd bij haar wilde blijven. Dat ik haar van haar man wilde redden. Haar en haar kind de passie geven die zij allebei nodig hadden. Die ik nodig had, met haar. Ik kwam er niet toe. We konden geen woord tegen elkaar zeggen. Ik kleedde mij aan, gaf haar nog een laatste passionele kus. Ik vertrok, zij zat nog steeds naakt op de vloer van haar keuken.