In de file 1.2

()

Zomaar een doordeweekse dag dacht Michael, toen hij die ochtend voor de spiegel in zijn badkamer stond, om zich op te frissen om naar zijn werk te gaan. Op de achtergrond had hij zachtjes de radio aanstaan om zijn vriendin vooral niet wakker te maken. Die had immers een dag vrij en dat was maar goed ook, ze hadden immers maar weinig geslapen de afgelopen nacht, zo waren ze in elkaar opgegaan, dat ze helemaal de tijd vergeten waren.

Maar goed dat het hem gelukt was om op tijd op te staan en hij voelde zich wonderwel kiplekker in zijn vel zitten. Op de radio hoorde hij de standaard dagelijkse files voorbij komen, welke ook stonden op de route die hij moest rijden om op kantoor te komen. Dat viel nog mee dacht hij bij zichzelf, slechts drie kilometer file, dat is wel eens anders geweest. Nadat hij zich had opgefrist en zijn spullen bij elkaar gezocht had ging hij vol goede moed aan het uurtje file beginnen. Het gewone dagelijkse ritueel. Hij was al een aardig eind op weg, toen het nieuws van acht uur melde dat er nu geen drie maar twaalf kilometer file stond vanwege een zeer bijzondere oorzaak volgens de nieuwslezer. Maar wat precies de oorzaak was had de presentator op dit moment nog geen zicht op.

De filemelding was nog maar net op de radio voorbij gekomen en Michael zag de eerste remlichten al opdoemen, foute boel dacht hij. Snel de eerste afrit nemen was zijn eerste reactie, maar hij was niet de enige in die dat dacht, vele auto’s zag hij ondertussen naar deze eerste afrit rijden. Maar vreemd genoeg stond er een vrachtwagen bovenaan de afrit stil. Hij blokkeert de hele weg. Michael voegde snel weer in op de snelweg en besloot de volgende afrit te nemen die een kleine kilometer verderop gelegen was, hij zag de afrit al liggen maar toen begon hij het wel heel vreemd te vinden. Daar stond opnieuw een vrachtwagen op precies dezelfde wijze stil. En hij had het nog niet uitgedacht of het verkeer kwam echt compleet stil te liggen. Nadat hij zo’n vijf minuten stil stond volgde er een extra nieuwsuitzending op de radio.

Deze extra nieuwsuitzending ging over de “file” waarin hij zich op dit moment bevond, de nieuwslezer gaf aan dat de “file” ondertussen was opgelopen tot 20 kilometer volledig stilstaand verkeer, als gevolg van een wilde actie van boze vrachtwagenchauffeurs. Ze hadden er voor gezorgd dat de snelweg compleet was geblokkeerd en tevens hadden ze alle op- en afritten van deze snelweg afgesloten. De extra nieuwsuitzending ging nog even door maar de rest vond Michael niet zo heel erg interessant meer.

Lekker is dat, en hij zat in zichzelf wat te grommen. Hoewel hij de acties wel kon begrijpen, hij had alleen nooit verwacht dat dit soort acties ook in ons land konden voorkomen. Snel maar even naar kantoor bellen dacht hij om de situatie even uit te leggen. Hij pakte zijn telefoon, maar hij bleek niet de enige te zijn die op dit idee was gekomen, er was geen doorkomen aan. Het hele mobiele netwerk was overbelast. Nou ja dan later nog maar een keer proberen dacht hij. Het nieuws zou ondertussen ook wel bekend zijn op kantoor bedacht hij, dus zoveel haast heeft het ook weer niet.

Hij zette de radio wat harder en ging bij gebrek aan beter maar een beetje om zich heen kijken. Tijdens het rond kijken was het hem opgevallen dat er in de Amerikaanse Van naast hem wel een hele interessante bestuurster zat. Hij schatte deze wulpse blondine op een jaar of 35. Toch wel prettig dacht hij bij zichzelf dat hij een wat hogere auto had dan de meeste mensen die om hem heen stil stonden, zo kon hij toch wat beter genieten van al het mooie wat deze dag te bieden had. Toch nog een geluk bij een ongeluk dacht hij bij zichzelf.

Hij kon zijn ogen toch niet afhouden van de blondine naast hem, en hij probeerde zo onopvallend mogelijk te kijken. Zijn ‘onopvallend’ kijken was haar ook niet helemaal ontgaan. Zij begon hem vanuit haar Van ook maar eens ‘onopvallend’ goed te bestuderen, en voordat ze er erg in hadden kregen ze oogcontact.

Om één of andere reden gaf hem dat een heel apart gevoel, en het leek net alsof het oogcontact net wat langer duurde dan gewoonlijk.

Weer een extra nieuwsbericht op de radio. De boze chauffeurs hadden in een persbericht aangegeven dat de blokkade tenminste tot aan de avondspits zou gaan duren en dat ze niet van plan waren om in die periode ook maar één voertuig door te laten. Lekker is dat dacht Michael, en hij opende zijn deur om wat meer frisse lucht in de auto toe te laten. Gelukkig hadden ze er wel goed weer bij.

Nadat deze extra nieuwsuitzending was afgelopen viel het hem op dat de meeste mensen deze extra uitzending gehoord hadden, want ondertussen begonnen steeds meer mensen hun auto te verlaten. Ze begonnen rond te lopen op de weg welke normaal bevolkt werd door snel voorbij flitsende auto’s. De snelweg was nu echt veranderd in een grote parkeerplaats.

Ook de wulpse blondine, de tijdelijke buurvrouw van vandaag was uit haar Van gekomen en liep op Michael af. Een vreemd gevoel ging door zijn maagstreek alleen wist hij niet waarom. “Heb je ook net de extra nieuwsuitzending gehoord” vroeg ze aan hem. “ja, ik denk dat we vandaag weinig verder komen en met een beetje pech gaat het nog langer duren ook.”

“Dat denk ik ook” zei de wulpse blondine tegen Michael. Ik denk dat we er maar het beste moeten van maken. We hebben weinig andere keus.”

“Dat is waar,” zei Michael, en hij stelde zich voor aan de blondine. Zij stelde zich ook voor als Sanne. Ze raakte gelijk met elkaar in gesprek dat liep gelijk zo natuurlijk net alsof ze elkaar al jaren kende. “We hebben toch nog wel één gelukje,” zei Sanne tegen Michael. “Mijn Van is compleet als camper ingericht, ik ben dus van alle gemakken voorzien. Heb je toevallig zin in een bakje koffie” vroeg ze hem. “Dat lijkt me lekker” was zijn antwoord hierop.

“Dat is goed, dan ga ik even naar binnen om de koffie te zetten. Weet je. Achterin heb ik nog twee klapstoeltjes liggen wil jij die dan even pakken, dan kunnen we ook nog even van het lekkere weer genieten, we kunnen nu toch weinig anders. “Ja, dat is goed,” en Michael liep naar de achterkant van de Van toe. Sanne zei tegen hem, “ze liggen op het bed je ziet ze vanzelf liggen.” Michael trok de achterdeur open en zag inderdaad de twee klapstoeltjes liggen. Maar hij had niet verwacht zo’n bed aan te treffen. Zijn oog viel op een prachtig compleet opgemaakt tweepersoonsbed. Hij pakte de twee stoelen van het bed, liep ermee terug naar de zijdeur van de Van en ging alvast zitten. Toch wel apart bedacht hij, dat hij nu hier zo rustig zat op een normaal zeer drukke snelweg.

Na een paar minuten kwam Sanne aanlopen met twee kopjes koffie en gaf er één aan Michael. “Dat ziet er lekker uit,” en gaf haar direct een compliment over het bed wat hij zo juist had gezien. Ze knipoogde, “ik zei toch dat ik van alle gemakken was voorzien.” Het was ondertussen bijna tien uur geworden, hij probeerde nog eens naar zijn werk te bellen en hij kwam er als door een wonder doorheen. Zijn werkgever had het nieuws ondertussen ook meegekregen en wenste hem veel succes deze dag. Waarop Michael hem bedankte en hem zei “dat gaat wel lukken hoop ik, ik zit nu aan een vers bakje koffie.” Ze praten nog wat over het werk en het gesprek werd snel afgerond.

De tijd verstreek en het leek wel alsof Michael en Sanne steeds meer in elkaar opgingen qua gesprekken, deze gingen al lang niet meer over koetjes en kalfjes alleen. Ondertussen wisten ze al redelijk wat van elkaar en ze hadden geen oog voor het geen er om hun heen gebeurde zo diepgaand waren de gespreken tussen deze tijdelijke buurtjes.

Doordat ze geen oog meer hadden voor de overige “slachtoffers” van deze actie hadden ze niet in de gaten dat een stel mannen om de tijd te doden maar met elkaar waren gaan voetballen, en niet veel later ging het dan ook verkeerd. Tijdens een onbedoelde actie van één van de voetballende mannen kwam de bal tegen zijn mok terecht en deze viel direct op zijn broek, de koffie maakte direct een hele natte plek op zijn broek zo rond zijn kruis.

Gelukkig zei Michael dat we zo in gesprek waren, en dat de koffie ondertussen goed afgekoeld is. Ik zou er niet aan moeten denken dat de koffie nog gloeiend heet was geweest op deze plaats. “Dat is niet zo mooi” zei Sanne, met die plek kan je toch niet blijven zitten. Loop maar even mee naar binnen dan kijk ik wel even of ik je broek nog droog kan krijgen. Michael volgde haar de Van in. Binnen aangekomen pakte Sanne een handdoek uit een kastje en deed haar jasje uit. Michael had nu een heel goed gezicht op de mooie rondingen van Sanne, welke goed verpakt zaten in een bloesje. Sanne zag hem kijken en Michael zei “dat ziet er goed uit”

“Dank je” antwoordde Sanne en ging door haar knieën om goed bij zijn broek te kunnen. Michael had nu helemaal een goed gezicht op haar heerlijke borsten door de inkijk in haar bloesje. Sanne probeerde met de handdoek de broek droog te wrijven. Tja… het wrijven op die plaats samen met de fantastische inkijk die hij nu had liet hem niet onberoerd en al snel ontstond er een enorme bobbel in zijn broek.

Sanne deed in eerste instantie net alsof ze niets door had en probeerde de broek met de handdoek droog te krijgen, maar dat lukte niet, gelukkig is het nog vroeg zei ze tegen hem en hebben we nog wat uurtjes voordat we weer verder kunnen. Het lijkt me het beste als je die broek uit doet dan kunnen we hem buiten even te drogen hangen, dan is hij veel sneller droog. Sanne maakte aanstalten om zijn broek los te maken. Michael schrok hier even van en deed een stapje terug, Sanne keek hem hierop vragend aan en zij “ik heb heus wel vaker een man in zijn ondergoed gezien.”

“Euh, ik moet je eigenlijk wat bekennen” begon Michael, “ik heb af en toe de gewoonte om juist het ondergoed te “vergeten” en dat is vandaag ook het geval. “Ach, wat maakt dat nu toch uit” zei Sanne tegen hem. “Ik heb die gewoonte af en toe ook, en toevallig vandaag ook, dus zo gek is dat niet.” Sanne deed een stap naar voren en begon zijn broek los te knoppen, waarin wel heel duidelijk de bobbel zichtbaar was. Wat een geluk dacht Michael bij zichzelf dat ik een broek met knopen aan heb en dat er geen rits in zit, hij kon zich immers die bekende scène uit de film Turks Fruit maar al te goed herinneren, en daar moest hij nu toch even niet aan denken.

Toen Sanne zijn broek helemaal had losgeknoopt en hem naar beneden had getrokken kon hij het niet langer verbergen. Tenminste ze had het echt wel doorgehad dat deze hele situatie hem totaal niet onberoerd had gelaten en zijn lul stond ondertussen fier overeind op volledige oorlogssterkte. “Mm… dat ziet er niet verkeerd uit” zei Sanne met een blik op zijn dikke en grote stijve lul gericht, en ze gaf er snel een vluchtig kusje op. Ik zal eerst die broek van jou maar even gaan ophangen want ik ben bang dat er anders niets van komt.

Zodra ze de broek had opgehangen kwam ze terug de Van in en sloot de zijdeur. Ze liep direct op haar doel af. “Ik denk dat we deze tijd die we hier hebben vandaag wel op een hele interessante wijze kunnen gaan doorbrengen” zei ze met een geile glimlach op haar gezicht. Dat vind ik toch wel een aantrekkelijker idee dan de hele dag aan de koffie te zitten. Sanne duwde Michael met een zachte duw op het tweepersoonsbed achter hem, en knielde direct voor hem neer.

“Ik zal er eerst maar eens voor gaan zorgen dat ik straks wat langer van je kan genieten, want ik houdt niet echt van die vluggertjes. En ze begon hem direct diep te pijpen, ze deed dingen met hem die hij nog nooit eerder had meegemaakt en alleen maar van gedroomd had. Ze naam zijn lul helemaal in haar mond en begon hem te deep troaten. “Mm… wat is dit lekker.” Michael begon steeds harder te kreunen. Het duurde dan ook niet lang voordat de lul van Michael op knappen stond. Hij kreunde tegen Sanne, “ik kom bijna.”

Geheel in de veronderstelling dat ze de rest dan met haar handen zou afmaken zoals hij van zijn vriendin gewend was. Bij zijn vriendin mocht hij nooit in haar mond klaarkomen, maar het leek wel alsof het voor Sanne alleen maar een aanmoediging was om nog net even een tandje beter haar best te gaan doen. Het duurde dan ook niet lang of hij voelde de hele lading sperma diep in haar mondje terecht komen, Sanne bleef net zolang zuigen totdat ze ook de laatste druppel sperma van hem in haar mond had. Ze liet er niets van verloren gaan en slikte gewillig alles door.

“Zo,” zei Michael toen hij een klein beetje was bijgekomen, “dat was wel een superervaring, het is zo verschrikkelijk lang geleden dat ik in iemands mondje ben klaar gekomen en dan nog wel in zo’n mondje. Dan heb ik het nog geeneens over dat deep troaten dat was echt een compleet nieuwe ervaring voor mij.” “Mm… ” zei Sanne “dat is nog eens een geweldig compliment” En ze gaf hem een zeer vurige en geile tongzoen als bedankje. Michael proefde zichzelf en dat maakte hem alleen maar nog geiler dan hij al was. Hij vond het nu tijd geworden om maar eens op onderzoek uit te gaan bij Sanne en legde Sanne voorzichtig op haar rug op het bed. Hij wou nou echt wel eens weten of ze echt die ochtend “vergeten” was haar slipje aan te trekken.

Julie waarschijnlijk ook, en volgende week kun je hier het vervolg lezen.

Dutchman

Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u. Liefs My

How useful was this post?

Click on a star to rate it!

Average rating / 5. Vote count:

No votes so far! Be the first to rate this post.

We are sorry that this post was not useful for you!

Let us improve this post!

Tell us how we can improve this post?

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *