Zullen we?

()

Hij voelde zich enigszins ongemakkelijk toen ze zich naar hem toe boog. Zijn maag rommelde, hij voelde een lichte misselijkheid opkomen. De geur van haar parfum drong zijn neus binnen waarna het zich nieuwe wegen baande in zijn hersenen en onbekende terreinen blootlegde. Haar ogen waren groot en bruin van zo dichtbij en omgeven door een stelsel van fijne rimpeltjes en plooitjes. Onwillekeurig dwaalde zijn blik af naar de V-halsopening van haar shirt waarvan de stof zich spande om haar borsten.

“Heu, ik had zo gedacht…” Ze sprak zacht en zoekend, op een toon die duidde op een samenzwering. Schichtig keek ze achterom naar de deur. “Ik heb zo zitten denken…” trachtte ze weer te beginnen. Niet helemaal op haar gemak bewoog ze van het ene been op het andere, weer achteromkijkend. “Heb je een idee van wat ik denk?” Het was klaarblijkelijk makkelijker om datgene wat ze dacht duidelijk te maken door middel van een vraag. Het schoot door hem heen dat het niet waar kon zijn, maar aan de andere kant leek het overduidelijk. Hij had het idee dat het bonken van zijn hart door zijn T-shirt zichtbaar moest zijn.

“Je bedoelt…?” Hij kwam niet verder dan de suggestie van een wedervraag. Wat hij niet in woorden uitdrukte werd verduidelijkt door de vragende blik in zijn ogen en zijn wenkbrauwen die hij hoog optrok. Ze maakte niet eens geluid toen ze nauwelijks merkbaar met haar hoofd knikte en beschaamd even naar beneden keek, naar de tafel waarop ze met haar armen leunde. Toen ze haar hoofd weer oprichtte en hem weer aankeek lag er ook in haar ogen een vragende blik. “Wat dacht jij ervan?” Weer die samenzweerderige toon en haar afdwalende blik die naar de deur.

Hij knikte slechts. Hij volgde haar met zijn ogen toen ze naar de deur toe liep en deze sloot. Met een luide klik duwde ze de nippel in de slotstand, waarna ze zich omdraaide en terugliep naar zijn bureau. Hij had zijn wenkbrauwen nog steeds opgetrokken, maar in zijn ogen lag nu iets van een glimlach. Zij beantwoordde die met een gespannen grijns. “Zo, en nu?” Ze trok haar truitje recht en sloeg de armen over elkaar. In haar glimlach lag een mengeling van triomf en uitdaging, terwijl ze in een afwachtende houding voor zijn bureau stond. “Nu begint het gedonder denk ik.” Hij keek haar aan vanaf zijn bureaustoel.

“Dat denk ik ook.” Ze plantte haar handen in haar zij en deed een poging zo nonchalant mogelijk over te komen. Dit lukte niet echt. “ik ben… wat klam…” De glimlach had plaatsgemaakt voor een veelbetekenende blik die viste naar een verstandhouding en tegelijkertijd opgewekt wilde zijn. “Ik ben wat… stijf… Er klonk wat plagerigheid door in zijn reactie. In zijn ogen lag een suggestie van ongemak. “Kan ik misschien heu… helpen?” Nu lukte het haar beter nonchalant over te komen, hoewel ze een gespannen lach nauwelijks kon onderdrukken. “Graag, doe maar.”

Ze liep op hem toe. Hij rolde zijn stoel naar achteren om ruimte te maken. Met gesloten ogen onderging hij haar hulpvaardigheid, die ze eerst wat onwennig, maar gaandeweg met groeiende voortvarendheid in de praktijk bracht. Zo voortvarend, dat hij af en toe de tanden op elkaar klemde en de adem inhield om niet teveel ruchtbaarheid te geven aan de groeiende opwinding. Zij kon deze opmaken uit korte ademstoten die gepaard gingen met ingehouden gekreun, of zijn vingers die zich spanden en zich vastgrepen in haar haar. Op zijn gezicht lag een uitdrukking van extase, welke haar ertoe motiveerde om met extra zorg en aandacht haar activiteiten voort te zetten. Bij het zien van zijn enthousiasme had ze aanvankelijk haar wenkbrauwen even opgetrokken en diep adem gehaald. Met een enthousiasme van een dergelijke omvang werd ze in de echtelijke sponde nauwelijks meer geconfronteerd. De jaren van onbezonnen en verhitte jeugdigheid lagen al een tijdje achter hen, dat maakte het wellicht verklaarbaar. Hier haalde ze als het ware haar gram voor routine en gewenning. De gedachte schoot door haar heen dat ze, op haar knieën voor hem gezeten, zich verjongde door zijn jeugdige energie in zich op te nemen, wat wellicht een dwaze gedachte was, maar dat kon haar op dit moment niet interesseren.

Hij opende zijn ogen en sloeg de op en neergaande bewegingen van haar hoofd met een gevoel van vertedering gade. Zachtjes streek hij met zijn handen door haar lokken, en glimlachte bij het zien van de grijze haren die hij blootlegde. Ondanks dat hij haar zo’n twee decennia ouder schatte dan zichzelf trok zij hem aan. Hij liet zijn handen over haar gebolde rug glijden en boog zich toen voorover om kennis te nemen van de twee schatten die altijd zichtbaar maar nooit te zien waren en zachtjes gewiegd werden op het ritme van haar bewegingen. De volheid en de weekheid van haar borsten intensiveerden de ervaringen van zijn zintuigen. Hij trok haar truitje op en legde zijn handen op de warme huid van haar rug, beschreef imaginaire patronen met zijn vingers en speelde met de zachte overvloedigheid van haar buik. Ze maakte zich even los van hem en richtte zich op om hem te helpen bij het uittrekken van haar shirt. Met een hand om zijn mannelijkheid geslagen zat ze voor hem, keek hem aan en liet zich door hem bekijken. Met zijn duimen streek hij langs de bandjes van haar beha, die zwart was en sober in zijn functionaliteit. Met de toppen van zijn vingers gleed hij langs de twee fluwelen cups die als zwarte halve manen haar borsten vormden. Met een hand achter haar rug maakte ze de sluiting los en met een terloopse beweging van haar schouders gleed het langs haar armen omlaag in haar handen.

Vrijelijk veerde haar vrouwenvlees nu mee op het ritme van haar armbewegingen. Met twee handen pompte en wreef ze zijn oer-sap naar de oppervlakte, tot het in een opeenvolging van lome, gedecideerde stralen het luchtledige in geslingerd werd. Het maakte een zachte landing tussen haar borsten, spatte tegen haar kin en bleef lodderig hangen in haar krullen. Ze slaakte een kreet van verbazing over de witglanzende vloeistof die over haar hand golfde en glanzende sporen trok over haar huid. Het bankje in de L vormige kamer bood uitkomst. Hij ging zitten, schopte zijn schoenen en broek uit en trok zijn shirt over zijn hoofd. Hij keek toe hoe ze de strakke jeans van haar heupen duwde, gevolgd door het elastische zwarte slipje daaronder.

Geheel naakt nu kwam ze op hem zitten en duwde haar lichaam tegen het zijne. Zichzelf ternauwernood beheersend verkende hij haar lichaam. Beurtelings zoog hij op haar tepels. Haar hartslag versnelde toen ze zijn hand tussen haar benen voelde. Ze holde haar rug en maakte zich lang. Met gesloten ogen onderging ze zijn tastende vingers. Hij nam nauwelijks de tijd voor een voorspel, ging er klaarblijkelijk vanuit dat ze voldoende opgewarmd was. Slechts een paar draaiende bewegingen van zijn hand waren nodig om te stuiten op een glinsterend spoor van zacht wuivend vrouwenvlees, dat zich als een verkwikkende rivier door een glooiend en met stug gras begroeide landschap kronkelde. Met een vinger volgde hij het spoor langs haar zachte bedding tot aan de bron. Het leek wel of zijn hand een zalvende werking bezat. Maar, zij was het zelf die, gestimuleerd door zijn aanrakingen, een olieachtige substantie afscheidde waardoor haar doorgaans droogstaande vallei getransformeerd werd tot een drassig moeraslandschap dat buiten zijn oevers leek te treden.

Zijn vingers zoefden langs haar welvingen en wallen, doorploegden haar vochtige vallei en gleden schijnbaar moeiteloos in haar openbloeiende kelk, die zijn vingers leek vast te willen zuigen met smakkende geluiden. Ze klampte zich met beide handen vast aan de rugleuning van de bank, terwijl hij achter haar stond en haar vast had gepakt aan de ruimvallende huid van haar taille. Zijn vingers lieten rode afdrukken achter daar waar hij haar vasthield en haar naar zich toetrok of van zich afduwde. Ze moest haar aandacht er bij houden om niet toe te geven aan de neiging om een schreeuw of een verwensing te uiten wanneer hij met volle kracht zijn onderlichaam tegen haar achterste dreunde, of een plotselinge tempoversnelling invoerde die haar deed schudden op haar grondvesten en snakken naar adem. Dan duwde ze haar mond tegen haar arm of bonkte haar hoofd tegen de rugleuning van de bank. Tussen haar armen en kon ze zien hoe haar borsten rondtolden en op en neer kwakten op het dreunende ritme. Het enige wat ze kon doen was met puffen en snuiven de stoten op te vangen en gebruik te maken van de meer rustige momenten waarin hij kennelijk zelf ook even bij moest komen.

Op zo’n moment beperkte hij zich tot een langzaam schuiven om zijn hoogtepunt uit te stellen en keek hij naar zijn lid, die glansde als een vloer die in de boenwas was gezet. Wanneer hij het tempo opvoerde verleidde haar klotsende billen hem ertoe om met de vlakke hand een flinke pets uit te delen. Wat een geluid opleverde van een bescheiden knallende zweep, alsof hij een paard aanvuurde. Waar hij zijn hand liet neerdalen, gloeide haar huid op. Toen hij een hand onderlangs tussen haar benen liet glijden en haar glibberige plooien opzij vouwde en masseerde tot hij vond wat hij zocht, wist hij haar, telkens wanneer hij het knobbeltje beroerde dat eigenwijs tussen een paar huidplooien de kop opgestoken had, geluiden te ontlokken, die ze met gesloten mond in haar keel liet resoneren. Op het ritme van zijn heupen gleden zijn vingers over het plekje ter grootte van een kiezelsteen dat door decennialange werking van langsstromend water glad en glibberig geworden was. Haar hoofd liep rood aan en haar aderen zwollen in haar nek.

Hij deed geen poging meer om een ejaculatie uit te stellen. Toen hij uit de gorgelende diepten van zijn onderlichaam het zaad omhoog voelde stuwen, verhoogde hij nog een keer het tempo, totdat het vanuit donkere diepten een uitweg vond die eigenlijk geen uitweg was, maar meer een overplaatsing naar een andere plek, waar het donker was en nat.

Hij bekeek haar terwijl ze zich aankleedde. Ze hield haar buik in om de strakke jeans te kunnen sluiten. Ze lachte besmuikt naar hem onder het aantrekken van haar bh. Waarna hij haar het T shirt aangaf, dat ze aantrok en fatsoeneerde. De huid bedekkend die over de rand van haar te strakke spijkerbroek wilde lubberen. Nadat ze balancerend op beide benen haar laarzen had aangetrokken, wreef ze met beide handen wild door haar haar, in een poging haar kapsel op orde te brengen. “Nou,” zei ze nadat ze de laatste plooien had gladgestreken, “dan ga ik maar.” Hij knikte en stond op.

“Nog steeds in staat van paraatheid?” Gapte ze terwijl ze zich naar hem toeboog en een kus op zijn mond gaf. Met een onderhandse beweging liefkoosde ze zijn geslacht dat nog of weer recht overeind stond en plaagde zacht met haar vingertoppen zijn ballen. “Hm…” mompelde hij, terwijl hij zijn handen nog eens op haar vrouwelijke welvingen legde en haar vastgreep. Hij gaf haar een vriendschappelijke tik op haar kont toen ze zich omdraaide en wegliep. Terwijl het geluid van haar tikkende hakken wegstierf op de gang, raapte hij zijn kleding bij elkaar en hij begon zich aan te kleden.

Esmeralda

Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u. Liefs My

How useful was this post?

Click on a star to rate it!

Average rating / 5. Vote count:

No votes so far! Be the first to rate this post.

We are sorry that this post was not useful for you!

Let us improve this post!

Tell us how we can improve this post?

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *