DE ENE SECRETARESSE IS DE ANDERE NIET 1.2

()

Zoals iedere ochtend kwam ik haar weer tegen. Een meisje op een fiets die mij tegemoet rijdt. Ten opzichten van de andere fietsers die tegemoet kwamen was zij toch wel de meeste opvallende. Altijd een vrolijk gezicht, half lang blond haar en lange benen waar geen eind aan lijkt te komen. Meer had ik nog niet gezien. In het begin keek ik al naar haar en later begon ik haar te zoeken. In de verte zag ik haar dan aankomen en weer later begon ik haar te begroete. Zoals de meeste mensen had ze zoiets van ‘wat nou weer’ gezien haar reactie. Toch kreeg ik het voor elkaar dat ze mij op een gegeven moment terug begroete en na een tijdje begroete zij zelfs als eerste.

“Hoi,” riep ze alweer voordat ik haar gedag kan zeggen! En weg is ze weer.

Ik nader het punt waar mijn vrouw twee jaar geleden is overleden. Een kleine knik ik het fietspad waardoor je het zicht op het fietspad even kwijt ben. Van de andere kant kwam op dat moment een brommer aanrijden en…

De klap overleefde ze niet volgens de arts en politie. De brommer was flink opgevoerd en na de botsing enkele tientallen meters verderop tegen een boom terecht gekomen. De jongeman heeft het wel overleefd en dat waarschijnlijk door zijn helm.

De rilling liepen weer over mijn rug als ik het bewuste punt nader. Rustig fiets ik verder naar mijn werk. In de loop van de dag verandert het weer flink. De lekkere warme dagen van de zomer lijken voorbij te zijn. De herfst heeft zich al aangekondigd met flinke wind, kou en nog erger de regen. Met bakken komt het uit de lucht.

Doordat ik mijn eigen bedrijfje heb besluit ik morgen lekker thuis te werken.

Nu kan je waarschijnlijk denken waarom pakt hij de auto niet. Een simpele reden is dat de afstand net te ver is om te lopen en eigenlijk te dichtbij om de auto te starten. Als het weer zo blijft als nu, ontkom ik er toch niet aan om de komende dagen de auto te pakken. Ik kan thuiswerken maar niet een hele week.

Gelukkig is het de volgende dag droog net zoals de rest van de week zal zijn, volgens de weersberichten. Ik besluit toch maar naar mijn werk te gaan. Het meisje is net voorbij gereden en lachte vrolijk toen ze me zag. De rest van de week was het inderdaad droog tot de vrijdagochtend rond vier uur.

De regen slaat hard tegen de luiken van mijn huisje waardoor ik wakker wordt. Mijn huisje is een ruime woning met een gigantisch stuk bos erbij. Het huis heeft wat weg van een blokhut. Net zoiets wat je weleens in de films ziet alleen groter. Een ruime woonkamer met openkeuken. Boven vier slaapkamers en een ruime badkamer. Op de overloop kan je een luik naar beneden halen om op de ruime vliering te komen.

Buiten ziet het er dus uit als een blokhut compleet met verhoogde veranda en een brede trap ervoor. Voor een deel in de grond en onder mijn hele huis is de garage die ruim genoeg is voor twee auto’s. ‘Het is weer wat moois met het weer, denk ik als ik om zeven uur echt wakker wordt. Ze zeggen het ene en je krijgt het andere’.

Het is een vervelende week geweest. Afspraken die te laat komen of erger helemaal niet. Maar niets is zo erg wanneer ik hoorde dat Anneke, mijn secretaresse ander werk heeft gevonden. Ze gaat voor haar zwager werken. Wel erg jammer want ze was erg goed in haar werk, en bovendien was ze ook leuk om te zien. Maar helaas is het niet anders.

Ik bel naar Anneke en meldt dat ik vandaag wel thuis blijf. Wel bereikbaar maar niet voor iedereen beschikbaar. Zoals altijd vindt Anneke het een goed idee als zijzelf ook eerder weg mag. Ook ik vindt het uiteraard een goed idee en vraag of ze plannen heeft. Het blijkt van niet en ik vraag weer of ze misschien een hapje wil eten of wat drinken. Het gebeurt wel vaker dat we eind van de week wat drinken. Dit keer niet is het antwoordt.

Het is weer een puinhoop in huis en na mijn ontbijt besluit ik op te ruimen. Weer eens wat anders dan werken wat ik de rest van de dag ook nog kan doen. Er zijn geen belangrijke punten en ik heb geen deadline voor iets.

“Verdorie,” roep ik hardop als de bel gaat en op mijn horloge kijk. Half elf. Wie nu weer? Ik open de deur en zie ‘het meisje’ staan. Zeiknat staat ze te klapperen met rode vlekken op haar armen en benen. Gelijk zie ik dat het foute boel is.

“Wat is er met je gebeurd,” vraag ik terwijl ik haar naar binnenloods. “Ben je gevallen?” “J-Ja! N-N-nee,” stottert ze. “I-I-ik b-b-ben l-l-lastig g-g-gevallen!”

“Ben je aangerand,” vraag ik geschrokken terwijl ik haar op een stoel laat plaats nemen?”

“H-hij w-wilde m-met me m-mee om te n-neuken,” roept ze waarna ze in huilen uitbarst. “I-ik w-wilde n-niet en g-gaf h-hem een-een k-klap en b-begon te g-gillen. T-toen s-s-sloeg hij m-mij! En t-toen v-viel ik. H-hij f-fietste snel w-weg t-toen ik m-mijn m-mobieltje p-pakte!”

“En waar is hij heen gereden,” vraag ik en haar een glas water geef. “Waar is jouw mobieltje nu dan?”

“W-weg met m-mijn m-mobieltje, huilt ze nog harder!”

“Ik bel de politie,” zeg ik. “En jij gaat even naar een dokter. Zal ik jouw vader of moeder even bellen!”

Ze vindt alles best en ik licht de politie in over dit voorgeval. Haar moeder krijg ik niet te pakken en haar vader is al jaren weg. Ik vraag of ik mee zal rijden naar de dokter. Enigszins twijfelend stemt ze toe ook nadat de politie, die al snel aanbelde ook nog eens verteld verder te moeten gaan met een ‘onderzoek’.

Met enig spoed rij ik Sonja, zoals ze dus heet naar het ziekenhuis. De arts bekijkt al haar verwondingen en meldt dat er niets ernstig is. Waarschijnlijk zal het nog even pijn doen maar meer is er niet.

Toch iets opgelucht rijden we weer terug naar mijn huis. Ik vraag nog of ik haar misschien ergens heen moet brengen wat ze nu niet wil.

Bij mij thuis gekomen gaat vrijwel gelijk mijn mobiel met een onbekend nummer. Het blijkt de moeder van Sonja te zijn, Lydia genaamd. Ik had mijn nummer ingesproken en heel kort de situatie uitgelegd. Ze is natuurlijk erg geschrokken en komt haar dochter direct ophalen.

Sonja is aan het bijkomen en begint langzaam aan wat meer te praten terwijl ze haar thee nippend opdrinkt.

Ze blijkt bijna 19 jaar te zijn en was op weg naar haar werk. Vanochtend zou ze eigenlijk naar school moeten gaan maar de ochtendlessen waren vervallen. Zo kon ze dus ook eerder naar haar bijbaantje in een kantoor vlakbij het centrum. Ze wil directiesecretaresse worden waarvoor ze een extra jaar scholing volgt en heeft met heel veel geluk ook een bijbaan gevonden in die richting. Alleen moet ze bij het bedrijfje waar ze nu werkt de rotklusjes doen. Vol goede hoop houdt ze dit vol om zoals belooft daar alvast verder te gaan als secretaresse. Ik vertel dat mijn secretaresse op gaat stappen en als ze interesse heeft bij mij wel de juiste werkzaamheden kan en mag doen. Ze bedankt me hiervoor.

Ze begint een beetje rond te kijken en te vragen waarna ze van mij hoort over de bewuste knik in het fietspad. Rondkijkend merkt ze voorzichtig op dat het eigenlijk wel rommelig is. Ik lach om haar spontane en recht door zee opmerking. Lachend vraagt ze of ik niet kan opruimen als ik vertel dat ik altijd een rommel maak.

De deurbel gaat en ik doe open terwijl Sonja haar theeglas voor de laatste druppels achterover slaat. Haar moeder is dolblij dat ik haar dochter zo goed heb geholpen en zoals de meeste mensen vraagt ook zij hoe ze mij kan bedanken. Lachend zeg ik dat het mijn plicht was en dat ik er blij mee ben dat er verder geen andere gekke dingen zijn gebeurt. Met een flinke handdruk en een voorzichtig zoentje op mijn wang lopen beide dames richting de auto.

Drie weken gaan na deze dag voorbij. Mijn secretaresse heeft laten weten dat ze nog een extra maand bij mij blijft. Dolblij ben ik met dit besluit en ook omdat ik nog niemand heb gevonden die haar kan vervangen. Onderweg naar mijn werk en terug ben ik Sonja niet meer tegen gekomen.

Eindelijk halverwege de vierde week zie ik weer een bekende verschijning aankomen.

“Sonja,” zeg ik lachend en afrem. “Ik heb je niet meer gezien sinds…eh toen! Hoe is het met jou?”

“Goed hoor,” glimlacht ze en afstapt. “Ik mm… durfde niet meer! Maar nu wel!”

“Hoe komt dat dan ineens, vraag ik nieuwsgierig?”

“Nou kijk,” zegt ze en een bus met peperspray uit haar jaszak haalt. De eerste de beste die het probeert krijgt toch een lading!”

“Nou fiets dan maar snel verder,” lach ik en op mijn horloge kijk. “Ik eh moet ook verder. Ik heb zo een bespreking! Sorry!”

“Eh… Nee natuurlijk,” glimlacht ze en weer opstapt. “Al opgeruimd?”

“Nee, roep ik hard lachend en om kijk. “Nog interesse?”

“Nee,” lacht ze hardop en ook wegfietst!

‘Dit maakt de dag goed,’ zeg ik tegen mezelf en doortrap. ‘Leuke meid’.

De dag verloopt inderdaad ook verder goed.

Het is zaterdag en ik slaap nog half als de deurbel gaat. Ik kijk bovenuit het raam en zie Sonja staan. “Ik kom eraan,” roep ik en ik snel een joggingbroek met een sporthemd aantrek en de trap afren.

“Phoe,” zegt Sonja lachend en zonder wachten binnenstapt. “Weer een rommel of nog steeds?”

“Eh beide,” zeg ik lachend terwijl ik deur dichtgooi. “Wat brengt jou hier?”

“Eigenlijk niets,” lacht ze en rondkijkt. “Heb je een emmer en water met schoonmaakspul?”

“Oh nee,” lach ik. “Daar kom niets van in!”

“Waarom niet?”

“Omdat ik… eh… nog niet wakker ben,” verzin ik snel. “En dan kan ik niets doen voordat ik echt goed wakker ben!”

“Dan ga je opnieuw opstaan en gelijk douchen,” zegt Sonja standvastig terwijl ze in het gootsteenkastje een fles schoonmaakmiddel pakt. “Kom op met die emmer!”

Eigenlijk moet ik er wel lachen om haar besluitvastheid en dat ook duidelijk laat zien. Lachend geef ik de emmer en meld dat ik eerst even onder de douche stapt terwijl zij maar even een kopje thee, koffie of iets mag pakken. Dat vindt ze een prima idee en zo stap ik een kwartier later weer onder de douche vandaan. Met een T-shirt in mijn hand en een andere joggingbroek aan loop ik mijn haar drogend de keuken in.

“Zo dat was snel,” zegt Sonja. “Hoe wil je ze?” Op de keukentafel liggen een paar sneeën brood en beleg. Er staat een pot met koffie en gelijk dringt de geur van gebakken ei door mijn neus in.

“Geklutst om en om,” zeg ik overbluft. “Wat eh? Waarom doe je dit?”

“Omdat ik er zin in heb,” lacht ze terwijl ze een ei op een bord schuift. “Je vindt het niet erg als ik die dan opeet?”

“Nee, natuurlijk niet,” antwoord ik nog steeds overdonderd. “Maar waarom!?”

Ze legt uit dat ze over mijn voorstel had nagedacht en met mij wilde praten wat ik haar kon bieden. Gelijk toen ze binnenstapte met dit plan kreeg ze de ingeving om mij te helpen met opruimen. Natuurlijk wil ik haar een leuk voorstel geven maar opruimen hoort er niet bij. En al helemaal niet bij mij thuis.

Rustig praten we verder over de koetjes en de kalfjes totdat ik klaar ben met het onverwachte ontbijt.

“Zo ik zal afruimen,” zegt Sonja en opstaat. “Dan kan jij beginnen met die papieren daar uit te zoeken. Daarna gaan we schoonmaken!” Ik blijf zitten en kijk hoe ze aan de slag gaat met de afwas.

Sonja is een zoals ik al vertelde een leuke meid van bijna 19 jaar oud met half lang blond haar. Nu wij zo zaten te praten moest ik steeds naar haar grijsblauwe kijkers kijken. Net als naar haar B, misschien kleine C tieten. Onder haar witte shirtje met tekst erop waar de puntjes van haar tepels tussendoor duwen heeft ze een spijkerbroek aan. Strak om haar slanke benen die vanaf haar billen in bijna een rechte lijn naar haar enkels lopen. Aan haar voeten heeft ze zwarte sneakers met witte veters.

Ze haalt haar grote oorbellen uit en legt ze op de tafel terwijl ze mij aankijkt.

“Zou je niet iets anders gaan doen,” zegt ze glimlachend! “Of blijf je staren?”

Ik verschiet van kleur door haar opmerking. “Betrapt,” zeg ik lachend terwijl ik opsta. “Ik ga al aan de slag!”

“Goed zo,” lacht ze en ook weer verder gaat!”

De rest van de dag praten we over onze doen en laten. De ouders van Sonja zijn gescheiden wat ik de vorige keer al had gehoord. Haar moeder werkt zo beetje dag en nacht om alle rekeningen te kunnen betalen. Net als deze zaterdag had ze weer extra werk aangenomen om zo wat extra’s te kunnen verdienen. Door dit had Sonja vandaag ook alle tijd en dat was te merken ook. Niets in het nadeel van haar, het tegendeel juist.

Ze werkt hard en dat zie ik graag. Niet zozeer bij mij thuis maar op kantoor zal ik zeker blij zijn met haar. Ik hoop dan ook dat ze mijn bod zal accepteren om zo voor mij te komen werken.

“Zeg Sonja,” zeg ik als het bijna tegen vier uur begint te lopen. “Zou jij misschien een pizza lusten en die hier op willen eten? Na het eten breng ik je dan thuis!”

“Ja lekker,” zegt ze na even nagedacht te hebben. “Even mijn moeder bellen of het goed is!”

Lydia vindt het een prima idee alleen wel als ik haar thuis kan brengen met haar fiets. Anders zal het niet door kunnen gaan omdat Sonja maandag haar fiets weer nodig heeft. Met deze vraag kijkt Sonja mij aan en ik knik dat het goed is waarna Lydia haar goedkeuring geeft.

De pizza is snel gehaald en samen kijken we tv terwijl we ons tegoed doen aan de pizza. Na het eten drinken we nog wat en dan breng ik Sonja weg.

Bij Sonja thuisgekomen haal ik haar fiets eruit en loop ik met haar mee. Lydia is al thuis en begint gelijk met koffie zetten.

Duidelijk is te zien dat er niet veel geld in dit huishouden is. Oude meubels en de oude roestige auto bij het verf-bladerende huis maakt het hele plaatje compleet.

Als je snel naar Lydia kijkt zou je niet zeggen dat ze krap bij kas zitten. Maar als je wat langer kijk zie je wel degelijk dat het wel zo is.

Lydia heeft ten opzichte van haar dochter een goed figuur. Lang donkerblond, bruin haar wat helaas futloos op een paardenstaart zit. Een leuk, vrolijk en bijna rond gezicht met bruine ogen en mooi gevormde lippen die licht rood gekleurd zijn.

Kleine randjes op de bekende plaatsen maar niet te. Een redelijk bos hout voor de deur wat de knoopjes van haar chic uitziende blouse flink hun werk laten doen. Haar zwarte rokje tot net op de knie is duidelijk ook niet iets wat de laatste jaren is gekocht. Haar mooi gevormde kuiten zijn in een licht beige panty gehuld met zwarte dof gelopen hakken.

Onder in mijn buik voel ik een vreemd gevoel komen en ik word iets onrustig bijna zenuwachtig als ze mij aankijkt.

“Suiker in uw koffie,” vraagt Lydia met een glimlachje.

“Eh… nee! Dank u!”

“Oh… eh… sorry maar ik heb niets voor bij de koffie, zegt ze kijkend in een trommel.” “Ach, dat geeft toch niets,” zeg ik met een lachje en een klein slokje neem. “Hm… lekker!”

“Daar ben ik blij om,” zegt Lydia weer terwijl ze gaat zitten. “Sonja staat je fiets op slot?” “Ja… ma…,” roept Sonja vanuit de gang. “Ik ben even boven!”

Lydia verteld over het aanbod wat ik vorige keer aan Sonja heb gedaan. Eerste instantie drong het niet tot haar door. De week erna begon het wel tot haar door te dringen en gezien de rotklusjes op haar huidige werk was ze erg enthousiast over het voorstel. Ze wilde dus graag zo baantje en helemaal met de belofte die ik heb gedaan. Alleen durfde Sonja niet terug te gaan met het idee dat ik het niet meende. Vreemd kijk ik van het verhaal van Lydia op. Vandaag had Sonja de stoute schoenen aangetrokken, gaat Lydia verder en was ze op haar fiets gesprongen om uiteindelijk bij mij met een smoes dus aan te bellen.

Lachend en pratend over het gedrag van Sonja komt de tweede kop koffie op tafel waarna ik afscheid neem. Beide dames blijven in mijn hoofd rondspoken. Sonja met haar lekkere bekje en haar moeder met die dikke tieten. Na een tijdje alleen onenightstand of bij de dames van lichte zeden ben ik sneller geil dan anders. Zo gauw ik thuis kom behelp ik mezelf maar weer eens denkend aan…

De maandag eind van de dag komt Sonja bij mij op kantoor.

“Hoi Sonja,” roep ik en gelijk Anneke binnenlaat. “Sonja dit is Anneke mijn secretaresse.” “Nog wel,” haakt Anneke gelijk er op in. “Dus jij wil hier stage lopen en wat bijverdienen?”

“Alleen wat verdienen,” zegt Sonja met blozende wangen en mij aankijkt. “Ik bedoel…” “Ze heeft al een stageadres,” help ik Sonja. “Ze heeft geld nodig en waar ze nu werkt krijgt ze de rotklusjes. Dus als jij haar zoveel mogelijk nog kan helpen en inwerken?” “Tuurlijk,” antwoordt Anneke gelijk. “Lijkt me heel leuk zo’n leuke jonge meid erbij!” “Alsof jij zo oud bent,” zeg ik lachend en op een seintje van Anneke ja knikt.

“Ik ga ervandoor Sonja,” zegt Anneke met een glimlach. “Ik hoor van Joris wel wanneer jij kan beginnen! Doei!” Gelijk loopt Anneke de dubbele deuren door en sluit ze zacht terwijl ik Sonja een stoel aanbied.

“Wanneer zou je willen beginnen?”

Sonja heeft er zin en begint haar agenda door te nemen. Terwijl ze doorbladerd bekijk ik hoe ze gekleed is. Op kantoor wil ik graag dat mijn mensen er netjes bijlopen. Heren in een pak en dames in een rok, jurk of damespak. Op de vrijdag is het casuele tenzij je een afspraak heb.

Van oorsprong is het bedrijf een onderdeel van een groot Amerikaanse keten. Mijn schoonvader een rasechte Amerikaan heeft het hier opgezet. Later heeft mijn vrouw het overgenomen en losgekoppeld van de bedrijvenketen. Weer wat later leerde wij elkaar kennen en werd ik bij ‘de inboedel opgenomen’ zoals haar vader weleens zei. Alles is gebleven zoals haar vader en later zijzelf het wilde, compleet met de regels en codes die erbij horen.

“Hoe moet ik me dan kleden,” vraagt Sonja nadat ik haar even vlug de regels heb uitgelegd en onder andere ook de regel van kleden. “Ik heb niet zoveel kleding en ook niet zoals er gevraagd wordt!”

Dat had ik al verwacht na wat ik zaterdagavond had gemerkt.

“Nou kijk,” zeg ik en opsta. “Als je hier komt werken krijg je een bepaald bedrag waarmee je kleding mee kan en mag kopen. Op zijn simpel Nederlands, kledinggeld!” Ik leg in grove lijnen uit hoe het zal lopen en Sonja is er blij mee.

“Dus ik wil je spijkerbroek hier niet meer zien dan alleen op vrijdag,” sluit ik mijn uitleg af. “En nu gaan we naar huis. Als Anneke er weer is legt zij wel uit hoe het verder gaat!”

Buitengekomen zie ik geen fiets staan en Sonja loopt samen met mij mee naar de weg.

“Geen fiets?” Vraag ik terwijl ik haar aankijk?

“Neen, lekke band,” lacht ze. “Tot morgen!”

“Mm… Sonja,” zeg ik terwijl ik naast haar ga rijden. “Stap achterop dan rijden we naar mijn huis. Daarna breng ik je met de auto wel thuis!”

“Neen, nee dank u. Ik wordt zo wel opgepikt!”

“Door wie dan,” vraag ik door haar leugen heen kijkend? Het is even stil waarna ik het nog eens vraag. Hierop springt ze achterop en we rijden naar mijn huis en daarna gelijk door naar haar huis. Achter Sonja aan loop ik mee naar binnen. Met rode ogen zit Lydia op de bank in een oude en versleten badjas.

“Wat is er,” vraagt Sonja. Ik ga naast Lydia zitten en Sonja aan de andere zijde van Lydia. Snikkend vertelt ze dat ze haar ontslag heeft gehad. Uit het vorige bezoek begreep ik Lydia ook als secretaresse werkte en daardoor wilde Sonja dit ook.

“Kom bij mij werken,” zeg ik als Sonja even weg is en ik haar aankijk. “Ik bedoel…!” “Sonja vertelde over Anneke? Jouw secretaresse? Zij heeft ontslag ingediend?”

“Ja dat klopt helemaal en…,” zeg ik en opsta om het gepiep van mijn mobiel uit mijn broekzak te halen. “Sorry!” Lydia gebaard mij dat het niet uitmaakt en staat ook op waarbij een van haar tieten bijna de vrijheid uit de badjas heeft gevonden. Mijn broek wordt heel snel kleiner waarbij ik me gelijk omdraai en de wangen van Lydia kleuren als een biet.

“De beveiliging,” zeg ik en me weer terug draai. “Waarschijnlijk loos alarm maar ik moet gaan!”

“Eh ja, euh… ik zal over het aanbod nadenken,” zegt Lydia en voor me langs loopt richting de deur. “Tot ziens!”

“Mm… ja,” zeg ik twijfelend en een spanning voel opkomen als ik weer langs haar af naar buiten stap. “Sonja heeft mijn nummer maar eh… je… Mag gewoon langs komen hoor!” Met een glimlach staart ze me aan.

Zou ik haar zoenen denk ik en iets vooruit stap? Lydia stapt ook gelijk naar voren. Nee, niet doen denk ik gelijk weer. Lydia merkt de twijfel ook en stapt weer iets achteruit terwijl ze gelijk haar badjas dichter trekt.

“Zie je wel weer,” zegt ze afketsend en de deur iets dichter duwt!

“Eh ja… graag,” zeg ik en me omdraai!

Het was inderdaad loos alarm snel ga ik naar huis. Denkend aan de situatie bij de voordeur van Lydia. Lydia zelf, de donkerroze tepel, gewoon de vrouw zelf. Haar nog natte haren van het douchen, haar zoete geur. Ik heb weer een harde en trek me leeg denkend aan Lydia.

De hele week loop ik met Lydia in mijn hoofd en Anneke vraagt of er iets is. In grove lijnen vertel ik wat er is gebeurt.

“Oh…” zegt ze lachend, “ik dacht even dat je verliefd was op Sonja?”

“Nee gek, lach ik!”

“Het is wel een lekkere meid! Toch?”

“Oh ja,” lach ik. “Maar haar moeder mag er ook wezen.”

“Wat je ook doet,” lacht Anneke. “Maar niet als ik nog binnen ben!”

Vreemd kijk ik haar aan terwijl ze lachend wegloopt.

Het weekend verloopt nog trager en aan de maandagochtend lijkt geen eind te komen. In de middag stapt eindelijk Sonja binnen en gelijk voel ik wat borrelen in mijn buik. Sonja ziet eruit als een plaatje.

Haar lange benen in een zwarte panty gestoken met een mooi rokje en een leuke blouse erop. De hele week verrast ze me met leuke en mooie kleding. Een echte dame is ze als ze zo gekleed is. Haar moeder heeft laten weten dat ze eerst wat anders wil proberen voordat ze op mij beroep doet.

Jammer denk ik en Sonja aankijk als ze voor me op een klein trapje de bovenste ordner pakt. Erg jammer want Lydia zal ik zeker over mijn bureau trekken als ze zo voor me staat als nu haar dochter doet.

“Hallo Joris,” roept Anneke mij uit mijn geile dagdroom. “Ik ga!”

“Mm… ja, zie je maandag weer,” zeg ik en voel dat ik bloos. “Of nee! Vanavond een hapje doen?”

“Nee, volgende week wel,” lacht Anneke die naar Sonja wuift. “Doei!” Nog even snel fronst ze haar voorhoofd als ze mij aankijkt en dan naar Sonja knikt. “Ik ben weg,” lacht ze!

“Half vijf,” zegt Sonja kijkend op haar horloge. “En iedereen is al weg! Werken ze nooit door tot vijven?”

“Op vrijdag niet,” lach ik en naar de kast loopt. “Wil je wat drinken?”

“Lekker,” zegt Sonja die op de bank neerploft. “Is Anneke volgende week niet voor het laatst hier?”

“Nee, die week erna,” zeg ik terwijl ik een glas fris aan Sonja geef. “Alsjeblieft!” Ik plof ook neer in de stoel bij de bank waar Sonja opzit.

“Je ziet er goed uit,” zeg ik en mijn glas ophef. “Proost op jouw nieuwe baan!”

“Proost,” lacht ze terug en haar glas opheft. “Zou mijn moeder hier ook nog komen werken?”

“Dat ligt niet aan mijn lieverd,” zeg terwijl ik langs haar bovenbeen tegen de rand van haar pantybroek kijk. “Je moeder is meer dan welkom!”

Sonja draait iets bij en ik kijk bijna tussen haar benen onder haar net iets te korte rokje. Haar moeder had zoiets van “Je moet goed en verzorgt bij Joris werken. Flink je best doen en je niet als een meisje gedragen. Wees een jonge vrouw en misschien mag je dan in vaste dienst komen.”

“Over je kleding heb ik niets te klagen,” zeg ik lachend. “Integendeel. Ik zie je graag iedere dag zo!”

“Hoe bedoel je,” vraagt ze twijfelend, niet goed begrijpend wat ik bedoel?

“Je ziet er geweldig mooi uit,” lach ik terwijl ik me voorzichtig iets onderuit laat zakken. “Als je moeder ook zo mooi is mag ze ook direct hier komen werken!”

“Hoe bedoel je!”

“Eh… ik bedoel! Waarom niet,” zeg ik en onder haar rokje tegen haar kruis kijk. “Ik had je moeder direct al een aanbod gedaan toen ik hoorde dat ze haar ontslag had gekregen. Het is aan haar!”

Het gevolg van het onderuitzakken en het zicht tussen haar lange benen was ik even vergeten en helaas zag Sonja dit ook. Met een rood gezicht kijkt ze naar de bult in mijn broek.

“Mm… heu… een secretaresse,” stottert ze terwijl ik zo blijf zitten. Ze heeft toch al genoeg gezien dus waarom zou ik nu alles gaan verbloemen.

“Doen die ook mm…, gaat ze verder. Je weet wel zoals je vaker hoort dat ze…”

“Hm… nee hoor,” zeg ik haar duidelijk makend dat ik haar begrijp. “Dat zijn geruchten!” “Ik geloof er niets van” lacht ze. “Anneke is zeker ook weleens… eh hier mm… g..”

“Neen, Anneke niet,” val ik haar in rede en mijn paal nog harder voel worden als Sonja haar benen nog iets wijder zet. “Ik en mijn vrouw wel!”

Zou ze expres zo zijn gaan zitten of verbeeld ik me dit? Een nadeel heb ik hiermee en dat is dat ik steeds geiler en geiler wordt. Haar lange benen in die witte panty die eindigt onder het korte spijkerrokje. Haar witte blouse waar haar witte bh goed door zichtbaar is. Mijn paal wordt pijnlijk hard terwijl Sonja met haar benen gaat zitten wiebelen. Benen bijeen, benen wijd, benen bijeen, benen wijd. ‘Verdomme,’ denk ik. Ze doet het erom lijkt het. Of niet?

“Nog een glaasje,” vraagt ze ineens en staat op waarbij ze gelijk mijn glas, nog half gevuld uit mijn handen trekt. Hetzelfde?”

“Eh… ja lekker,” zeg ik en mijn lul goed duw nu ze toch met haar rug naar mij staat. “Die meest linkse fles!”

“Alsjeblieft,” zeg Sonja terwijl ze mij een gevuld glas geeft waarna ze gelijk weer gaat zitten.”

“Mm… lekker,” zeg ik. “Zo als iedereen weg is, glaasje drinken en zo meteen een lekker hapje eten. Toch een goed begin van het weekend! Of niet?”

“Mm…” zucht Sonja. “Is het lekker?”

“Wat,” vraag ik?

Sonja staat op en gaat op mijn knieën zitten. “Die whisky,” zegt ze terwijl ze mij aankijkt!”

“Hm… Ja hoor,” zeg ik nippend aan mijn glas en toch ineens erg zenuwachtig wordt. “Als je wil. Dan staat daar een fles!”

“Ik wil eerst een slokje.” Stil blijf ik zitten en ik staar Sonja aan die mij ook aan blijft kijken. Mijn geile bui wordt alleen maar erger en ik maak Sonja duidelijk dat ze maar beter kan gaan.

“Ik wil wel een slokje proeven,” zegt ze, terwijl ze mijn glas uit mijn handen pakt en daarbij dus duidelijk aangeeft niet te willen opstaan.

“Een klein slokje maar!” Ze zet het glas aan haar lippen en gelijk voel ik hoe ze in de bult van mijn broek knijpt.

“Hm… Lekker,” lacht ze zacht?

“Hm… ja…,” zucht ik zwaar en gelijk door mijn over-geile bui bezwijk en toelaat dat ze verder gaat met kneden. “Heerlijk!”

Al knedend in de nog groter wordende bult in mijn broek zet ze het glas van mij weg. Ze zit me aan te staren terwijl ik over-geil niets lijk te kunnen inbrengen tegen haar trekken en kneden.

“Mm… Sonja,” zucht ik zwaar. “Ik heb mm… al een tijdje geen mm… Ja! Geen mm…”

“Ik ook niet,” lacht Sonja. “Sinds een jaar niet meer!”

“Maar Sonja ik ben…”

“Ssst… sust Sonja. Geniet!”

“Oh… Sonja,” kreun ik als ze wat steviger in mijn paal begint te kneden. “Stop of mm… doe wat anders. Ik hou mm… niet lang meer vol!”

“Wat en waar wil je,” zucht Sonja nu ook. Toch kijk ik op van dit niet geheel onverwachte antwoord. Ik had verwacht dat ze een spelletje zou spelen met me. Op het laatste moment dan lachen en wegrennen. Maar nu zie ik hoe ze haar blouseje heeft opengemaakt en in haar eigen tiet zit te kneden.

“Hm… Sonja hier, hijg ik en haar rokje iets optrek als Sonja gelijk van mijn knieën opstaat. Gewoon hier!”

Gelijk trek ik haar panty kapot en duw haar voorover over het lage tafeltje. Steunend en hijgend blijft ze staan en zet ze haar benen iets wijder terwijl ze steun zoekt op het tafeltje. Ik trek haar string opzij en duw een vinger tussen haar kutlipjes door terwijl ik gelijk mijn broek open trek.

“Hm… lekker nat,” hijg ik en haar string nog wat verder opzij trek!

Ik duw mijn eikel door de opening in de panty, langs haar string tussen haar kutlipjes in. Even houdt ze haar adem in en dan ineens een harde gil als ik mijn stijve in haar stoot.

“Oh, oh… oh, ho…ho,” hijgt Sonja als ik mijn dikke paal snel in en uit haar stoot.

“Oh, ik oh ga… ah… oh… komen!”

“Ik oh… ook… Ja! Ik ook!”

“Oh ja… ah… ik voel je. Oh… komen, gilt Sonja. Ja… ah!”

Diep in Sonja ontploft mijn lul waarna ik ook gelijk Sonja voel knijpen. Even blijven we zo staan totdat mijn lul weer slapper wordt.

“Pff, zucht Sonja. Dat was lekker!”

“Ja,” zucht ik ook. “Maar wel te kort en te krachtig!”

“Niet zo gek na al die tijd,” lacht Sonja en haar rokje goed trekt. “Wat nu?”

“Hoe bedoel je, vraag ik?”

“Nou…hm… na eh… dit?”

“We zien wel,” lach ik terwijl mijn glaasje Whisky achterover sla. “We zien wel!”

Gust

Graag uw sterrenwaardering bovenaan en/of reactie onder het verhaal. Dank u.

Liefs My

How useful was this post?

Click on a star to rate it!

Average rating / 5. Vote count:

No votes so far! Be the first to rate this post.

We are sorry that this post was not useful for you!

Let us improve this post!

Tell us how we can improve this post?

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *