Ik controleer de binnengekomen bestelling of alle artikelen wel op voorraad zijn als mijn telefoon gaat.
“Goedemorgen, EPA, met Paul,” begin ik het gesprek. “Waarmee kan ik U helpen?” Aan de andere kant hoor ik een vrouwenstem.
“Hallo Paul, met Anja”. Even ben ik stil. Dan gaat de vrouw verder. “Anja, van de vriendinnenclub!” Dan weet ik wie ik aan de lijn heb. Het is een van de vier vrouwen uit de vriendinnenclub waar mijn vrouw Leonie ook deel van uitmaakt.
“Hey Anja, ik had even niet in de gaten wie ik aan de lijn heb”. Ik hoor Anja lachen. “Geef toch niet, zo vaak krijg je mij niet aan de lijn”. Anja is kunstenares die schildert en een galerij heeft waar ze haar werk en die van een paar anderen verkoopt. Ik vraag mij altijd af of dit wel lonend is, maar het schijnt goed te gaan. Anja gaat verder.
“Leonie heeft gezegd dat jij veel weet over het invullen van aanvraagformulieren voor het krijgen van subsidies. Nu werd mij een formulier toegestuurd waarmee ik een leuk bedrag kan krijgen. Ik begrijp er helemaal niets van, dus dacht ik dat jij mij misschien kunt helpen”. Ik vul inderdaad regelmatig formulieren zowel privé als voor mijn werk dus zou ik haar kunnen helpen.
“Wanneer moet je het formulier terugsturen?” Vraag ik. Even is het stil aan de lijn.
“Het formulier heb ik al een tijdje in huis. Het terug sturen moet nu binnen twee dagen,” zegt ze. “Als je vandaag wat tijd zou hebben is dat geweldig”. Ik hoor de aarzeling in de stem van Anja. “Misschien kunnen we samen lunchen dan kunnen we er naar kijken”, zegt ze, “Uiteraard lunchen we op mijn kosten!” Ik kijk op de klok. Het is nu bijna elf uur. Het is rustig op kantoor en heb geen plannen gemaakt om te gaan lunchen dus het aanbod van Anja staat mij wel aan.
“Nou je hebt gelukt,” zeg ik. “Ik heb geen andere plannen, dus wat mij betreft gaan we samen wat eten tussen de middag”. Ik hoor een zucht aan de andere kant.
“Je bent geweldig!” Zegt ze, “Laten we naar het heiderestaurant gaan, daar kunnen we op het terras zitten”. Ik ken het restaurant aan de rand van een bos en heidegebied. Het is ongeveer 20 minuten van kantoor.
“Dat is een uitstekend voorstel,” zeg ik, “Laten we zo rond half een afspreken”. Anja lijkt opgelucht.
“Gelukkig! Het zou jammer zijn als ik de subsidie zou mislopen. Ik zie je daar straks dan”. De verbinding wordt verbroken.
Het is lekker warm buiten als ik het kantoor verlaat en in mijn auto stapt. Het is een kort ritje naar het restaurant. Ik zet mijn auto op de parkeerplaats bij het restaurant en stap uit. Ik kijk even bewonderend rond. Het is inderdaad een mooie omgeving zo aan de rand van de heide. Het restaurant heeft een terras op de eerste verdieping. Ik loop naar boven het terras op. Het is niet al te druk ondanks het lekkere weer. Ik kijk rond maar zie Anja nog niet. Ik neem plaats aan een tafeltje in de hoek van het terras. De parasol geeft wat aangename schaduw. Ik kijk op de menukaart als ik Anja de trap op ziet komen. Ze kijkt even rond, ziet mij dan zitten en loopt op mij af. Zij heeft een kort, gebloemd zomerjurkje aan. Ze loopt op platte, witte schoentjes. Ik sta op en omhels haar. Ik aai over haar rug en merk dat ze geen bh draagt. Ze gaat zitten.
“Allereerst hartelijk dank dat je direct tijd had voor mij!” Begint ze. “Papierwinkel in orde maken is niets voor mij”. Ze glimlacht. Ze pakt de menukaart en kijk daar vluchtig op. “Zullen we er een glaasje wijn bij drinken?” Vraagt ze. Ik ben wel met de auto, maar eentje moet wel kunnen dus ik knik. Anja kijkt om haar heen en wenkt de kelner. Ze bestelt twee lunches en koude, droge witte wijn. Anja pakt een map die ze had meegenomen en haalt daar wat papieren uit. Ze geeft ze aan mij. Ik kijk er snel naar en zie dat het heel eenvoudig is om dit in te vullen. Waarom ze mij daarvoor nodig heeft is mij niet duidelijk, maar lekker gezellig eten met een mooie vrouw is zeker leuk. Ondertussen brengt de kelner de glazen witte wijn. We proosten. We vullen zoveel mogelijk het formulier in, de rest kan ze later thuis aanvullen. De lunch wordt gebracht. Anja vertelt dat de zaken voor haar op dit moment best goed gaan. Ze verkoopt regelmatig mooie schilderijen zowel van haar zelf als van haar collega schilders. Met name haar naakten verkopen goed.
“Jij en Leonie moeten ook eens langskomen, dan kan ik van jullie een mooi schilderij maken.” Zegt ze. Aan het eind van de lunch nemen we nog een kop koffie en Anja betaalt, zoals afgesproken, de lunch. We staan op en lopen richting de parkeerplaats.
“Weet je wat lekker zou zijn,” zegt Anja, “Dat we nog samen even gaan wandelen op de heide. Het is zulk mooi weer vandaag”. Ik denk even na. Vandaag is het rustig op kantoor en heb zeker nog even tijd.
“Lijkt mij inderdaad leuk, vandaag is het rustig op kantoor en ze zullen mij niet missen”.
Anja loopt snel naar haar auto en legt er de meegenomen papieren in, dan loopt ze weer naar mij toe. Ze geeft mij een arm en trekt mij richting de heide. Het is vandaag, ondanks het lekkere weer, vrij rustig op de heide. Het is een normale werkdag en ook de kinderen zitten op school. Hier en daar zie je mensen wandelen. Na zo’n tien minuten wandelen trekt ze mij een smal padje op.
“Ik wil je laten zien waar ik veel inspiratie opdoe voor mijn werk,” zeg ze. Het is inderdaad een smal pad dat lichtjes naar boven loopt. Er staan wat meer bomen die een aangename schaduw geven. Anja blijft ondertussen maar doorpraten over van alles en nog wat. Dan staat ze stil.
“Luister en kijk”, zegt ze. “Dit is wat je noemt de perfecte locatie”. Ik kijk rond en moet toegeven dat het hier rustgevend is met een perfect uitzicht over de heide. “Ik ga dan nog een stukje van het pad af,” gaat ze verder. “Daar links is een plekje waar ik dan ga zitten om inspiratie op te doen”. Zonder af te wachten trekt ze mij mee. We lopen nu tussen wat heidestruiken door nog wat verder omhoog. Dan komen we op een klein open plekje. “Kijk hier is mijn favoriete plek,” zegt ze. Het pad waarop we net nog liepen is niet meer te zien. Even verderop zie ik een jong stel met een kind lopen. Anja gaat zitten en trekt mij ook omlaag.
“Kijk maar eens goed rond, dan zal je de rust ervaren,” zegt ze. Ik ga naast haar zitten en kijk wat rond. We kunnen net over de struiken kijken en zijn vrijwel onzichtbaar voor eventuele passanten. Anja trekt het dunne vestje wat ze aan had van haar schouders en zet haar armen achter haar. Ik kijk naar Anja. Haar bosten steken, nog net bedekt door het zomerjurkje, naar voren. Ik heb de neiging om de borsten aan te raken, maar doe het niet.
“Heb jij wel eens gevreeën in de buitenlucht?” Vraagt ze ineens. Ik heb wel met een van mijn vroegere vriendinnen in een bos, ver van de wandelpaden, een lekkere vrijpartij gehad, maar dat is al weer een tijd geleden. “Ik hou wel van de spanning die het met zich mee brengt,” gaat ze verder. “Je weet nooit of je betrapt wordt”. Ze kijkt naar mij en zie dat ik wat rood ben aangelopen. Ze glimlacht. Dan legt ze haar hand op de plaats waar mijn penis beschermd wordt door mijn broek. Ze drukt er wat op. “Volgens mij wil deze jongen het best uitproberen hoe het hier zou zijn,” zegt ze terwijl ze mij indringend aankijkt. Mijn testosteron ontploft in mij. Mijn handen gaan naar de smalle schouderbandjes van Anja’s jurkje. Ik schuif ze beide omlaag. Nog eventjes wordt het jurkje tegengehouden door de harde tepels van Anja’s borsten, maar dan worden haar borsten zichtbaar. Ik knijp wat in haar tepels. Ik buig wat voorover en neem een van de tepels in mijn mond. Ik bijt, heel zachtjes, in de tepel. Ik hoor Anja kreunen. Ik voel dat ze de riem van mijn broek losmaakt. Dan duwt ze mij achterover zodat ik languit in het hoge gras kom te liggen. Ik zie dat ze snel haar slipje uitdoet. Ze trekt mijn inmiddels losse broek en onderbroek omlaag en gaat boven op mij zitten. Ze trekt haar jurkje over haar hoofd uit. Dan maakt ze de knoopjes van mijn hemd los. Ze knijpt wat in mijn tepels wat voor mij het signaal is om haar borsten te masseren.
Ondertussen tikt mijn penis verwachtingsvol tegen de billen van Anja. Ik voel de nagels van Anja over mijn borsten. Dan gaat ze wat omhoog en ze stuurt mijn penis naar haar warme, kletsnatte kutje. Langzaam zakt haar kutje over mijn penis. Ik pak haar billen vast. Dan gaat ze langzaam op en neer. Ze buigt naar voren en onze lippen vinden elkaar. Wild voel ik haar tong in mijn mond. Dan gaat ze steeds sneller op en neer, haar adem gaat ook sneller. Dan gaat ze weer rechtop zitten, haar handen drukken hard op mijn borsten. Ik voel dat een orgasme niet ver weg meer kan zijn en druk mijn handen stevig op haar billen. Dan voel ik haar kutje samentrekken en hoor dat ze met een gilletjes schokkend klaarkomt.
“Doorgaan!” Zeg ik. Ze gaat nog een paar keer op en neer en dan spuit ik haar kutje vol met mijn sperma. Anja buigt weer voorover en we kussen elkaar passievol. Mijn handen aaien haar rug. Dan rolt ze van mij af.
“Dat was lekker!” Zegt ze, “moeten we vaker doen”. Ik draai mij half op haar en begin haar tepels te kussen. Mijn hand zakt tussen haar benen en ik begin haar te vingeren. Ze trekt mijn hoofd omhoog en kijkt mij aan. “Je hebt er dus nog geen genoeg van?” Zegt ze lachend. Ik blijf doorgaan met vingeren. Dan stop ik en ga tussen haar benen zitten. Mijn mond gaat naar haar kruis en ik begin haar te likken. Mijn tong gaat zo ver mogelijk haar kutje in en ik begin te zuigen. Anja kroelt wat met haar handen in mijn haar. “Ga door, niet ophouden”. Toch stop ik en even later zit mijn penis weer diep in haar. Ik neuk haar nu voor een tweede keer en opnieuw komen we beiden klaar.
We blijven nog even uitgeput naast elkaar liggen, maar dan kleden we ons weer aan. We genieten nog wat van het uitzicht. Niemand had ons gezien, of in ieder geval gedaan of ze ons niet zagen. Dan gaan we weer staan en lopen terug naar de parkeerplaats. We nemen kussend afscheid waarbij Anja nog eventjes in mijn kruis knijpt.
“We laten het niet hierbij,” fluistert ze in mijn oor. Dan stapt ze in haar auto en rijdt weg. Ik kijk haar nog even na, maar rij dan weer terug naar kantoor waar het niemand opvalt dat ik wat langer ben weggebleven dan normaal.
Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Of direct contact met mail. Dank u. Liefs My