De terugkomdag

()

Bijna 25 jaar geleden, zolang was het. We hadden een reünie van mijn middelbare school. Een klein schooltje ergens op de Veluwe, behoudend en degelijk maar ik had er zin in. Nieuwsgierig wat er van al die jongens en meiden geworden was.

Het leek alsof ik terug reed in de tijd, het dorp, de school niets leek er bijna veranderd. Na me te hebben aangemeld liep ik naar de hoek waarin ik mijn oude klasgenoten zou moeten treffen. Als enige stond er een lange vrouw, plooirok en een bos rode krullen. Mijn hersenen pijnigend wist ik het. Marianne, toenmalig domineesdochter, uit een naburig streng christelijk dorp. Een destijds stil meisje waar ik niet of nauwelijks contact mee had. Als ik haar met haar naam groet, draait ze zich verrast om. Verrassend snel noemt ze mijn naam, Paul, terwijl haar ogen flonkeren, een blik die me verbaast. Ze steekt haar hand uit, een koele hand met mooie lange vingers. Haar gezicht, zonder make-up, ziet er nog bijzonder goed uit. Dan loopt ze zonder iets te vragen naar de koffie tafel en haalt een kop koffie voor me. Even later zijn we in een geanimeerd gesprek verwikkeld. Ze woont nu in Zeeland, waar haar ouders destijds heen zijn verhuisd. Ze is uiteraard getrouwd en heeft inmiddels vijf kinderen, iets wat haar niet echt aan te zien is.

“Een eind rijden.” Merk ik op.

“Ja”, zegt ze, “daarom heb ik hier ook maar een hotel geboekt.”

Ze blijkt in het zelfde hotel te overnachten als ik, niet zo verwonderlijk overigens want er is maar een hotel in het dorp. De rest van de middag duikt ze maar wat vaak in de buurt van me op valt me op, iets wat me wel nieuwsgierig maakt. Rond een uur of zeven is het afgelopen en ze staat me bij de deur op te wachten.

“Ben je ook lopend.” vraagt ze. Ja, knik ik.

“Mag ik…”

“Uiteraard.” Zeg ik. Buiten gekomen zucht ze even en lacht zachtjes.

“Wat is er?” Vraag ik haar. Ze meldt dat ze drie glaasjes wijn heeft gedronken, iets wat ze normaal bijna nooit doet. Ik lach en steek mijn arm uit. Dankbaar aanvaart ze deze.

“Gelukkig is het donker” zegt ze “en ziet niemand ons. De dochter van…. Dat zou toch niet kunnen.”

Een kwartiertje later komen we bij het hotel aan. Dineer je mee vraag ik haar.

“Ja, graag.” Zegt ze.

“Zie ik je over tien minuten dan.”

Even later zit ik aan een knusse tafel afgezonderd in een hoekje.

Ik bestel al vast een goede fles wijn en alvast een slok nemend zie ik haar aankomen.

Een beetje zenuwachtig rond zich heen kijkend gaat ze zitten. Nog altijd bang voor de dubbele moraal van het dorp en haar hele omgeving denk ik.

Door de wijn raakt ze al snel meer ontspannen. Ze vertrouwt me toe dat ze eigenlijk zelden of nooit uit eten gaan. Haar man, met wie ze op haar 19de trouwde is al even streng in de leer als haar vader was en is.

Ik bedenk me hoe zonde dit allemaal is.

Het eten, hoewel eenvoudig, smaakt prima en een tweede fles is zo besteld. Marianne heeft inmiddels een rode blos op haar gezicht en praat honderd uit.

Dan raken onze knieën elkaar.

We kijken elkaar aan maar er gebeurt niets.

Het laatste kopje koffie, tijd om te gaan denk ik. Ik teken de rekening af en stil lopen we richting de lift. Haar hele houding verraadt twijfel.

Ik zeg niets, doe ook nog niets.

Mijn kamer is de eerst. Nog steeds zonder iets te zeggen open ik de deur en houd hem geopend.

Intens kijken we elkaar aan.

Ze twijfelt, neemt een pas, lijkt te willen omkeren maar stapt dan mijn kamer binnen. In het midden blijft ze staan. Haar hele houding verraad spanning. Haar ademhaling gaat gejaagd. Ze kijkt nog een keer naar de deur dan sta ik achter haar.

Mijn handen duwen haar rode haren aan de kant en kussen haar nek, haar hals, haar lippen. Hongerig duwt ze haar tong nu naar binnen. Langzaam knoop ik haar blouse open en even later valt deze op de grond. Haar BH volgt al snel. Prachtige witte borsten met heerlijk stijve tepels lokken mijn mond. Ik zuig even hard op haar tepels en hoor haar nu kreunen. Mijn handen gaan naar de sluiting van haar rok. Haar handen bieden even weerstand voor de vorm maar geven zich al snel over. Ze huivert als haar slipje van haar billen afglijd.

Even neem ik een stap terug en bewonder ik haar prachtige lichaam. Ik ben ongetwijfeld de tweede man die haar ooit zo heeft gezien. Haar huid is blank, haar kutje bedekt met een rode bos haar.

Zelf neemt ze weinig of geen initiatief. Daarom pak ik haar handen en breng ze naar mijn broekriem. Ze heeft mijn intenties nu door en begint deze los te maken waarna ze mijn broek van mijn kont af short.

De boxer laat ze nog even voor wat het is en ze verplaatst haar aandacht naar mijn overhemd. De knoopjes zijn zo los en met mijn t shirt heeft ze ook weinig moeite. Dan staat ze even stil. Haalt diep adem, overwint haar angsten zo lijkt het.

Ze lacht verlegen en trekt dan met twee handen mijn boxer naar beneden.

Mijn stijve zwiept bevrijdt naar voren en raakt haar handen eventjes.

Dan pak ik haar hoofd tussen mijn twee handen en begin haar te zoenen terwijl ik haar achterover op bed laat zakken. Onze gloeiende huiden raken elkaar. Ik zoen haar lippen, haar kin en zak af naar haar borsten een nat spoor achterlatend. Haar tepels zijn hard, paars en heerlijk van formaat. Zachtjes neem ik ze tussen mijn lippen, zuig ze naar binnen, lik ze. Marianne hijgt bij het voelen van deze aanraking, kreunt zachtjes.

Mijn mond glijdt verder, naar haar zachte witte buik, door de opwinding nu voorzien van een licht rode kleur. Ik lik het stukje huid net boven haar schaamhaar, het doet haar naar adem happen.

Mijn tong glijdt verder, maakt nog even een omtrekkende beweging via haar liezen.

Ze houdt haar benen nog steeds gesloten, niet bekend met deze aanraking zou later blijken. Mijn neus wordt nu geprikkeld door haar sappen, nat als ze nu is. Voorzichtig open ik haar benen, haar drijfnatte kutje tevoorschijn toverend. Mijn tong glijdt verder. Op het moment dat ik haar drijfnatte lipjes raak schiet ze als door een wesp gestoken overeind.

“Oooooh! Neen, dat kan toch niet.” Stamelt ze nu verschrikt.

Met haar heupen stevig in mijn handen ben ik niet meer te stoppen. Mijn tong cirkelt razend snel rond haar gezwollen klitje. Ze kan niets anders en wil het misschien ook wel niet en laat zich machteloos achterovervallen. Kreunend en steunend hoor ik haar “oh, neen” mompelen. Mijn tong streelt, penetreert, likt  Ik zuig, geniet en voel haar meer en meer richting een orgasme wegzakken.

Plotseling in alle hevigheid knelt ze mijn hoofd tussen haar dijen, haar lichaam verstart en met een diepe kreun komt ze klaar. Happend naar adem, spastisch samentrekkend golf na golf, een glazige blik in haar ogen.

Zelf sta ik nu ook onder top spanning.

Ik zet mijn eikel tegen haar lipjes en stoot in een keer diep in haar, genietend van de alles omvattende hitte.

Ze komt nu weer wat bij.

Terwijl ik haar nu met lange slagen begin te neuken kijken we elkaar diep in de ogen. Bij elke stoot kreunen we simultaan. Sneller en sneller wordt mijn tempo.

Tussen haar opeengeklemde tanden kreunt ze dat ze “niets gebruikt.”

Even schrik ik, sh…, schiet er door mijn hoofd. Heel even maar, dan voel ik mijn orgasme door mijn lichaam aan komen razen.

Net op tijd trek ik me uit haar terug, terwijl de eerste straal haar buik en borsten bedekt. Heftig, vurig… van alle opwinding kom ik heerlijk klaar. Sterren dansen voor mijn ogen…

Uitgeput nestel ik me tegen haar aan, streel en kus haar zachtjes.

Ze staat op, ik volg haar.

Samen heerlijk douchen.

Maar, gaandeweg neemt de afstand tussen ons toe.

Ze wil weg, zo snel mogelijk merk ik.

Zwijgend kleed ze zich aan, glimlacht nog een keer flauwtjes en stapt de deur uit.

De volgende dag is ze blijkbaar voor dag en dauw vertrokken…

Peter

Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u.

Liefs My

How useful was this post?

Click on a star to rate it!

Average rating / 5. Vote count:

No votes so far! Be the first to rate this post.

We are sorry that this post was not useful for you!

Let us improve this post!

Tell us how we can improve this post?

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *