De advertentie

()

Op een prikbord ziet Dorien een klein briefje met de advertentie zelfverdedigingstechnieken. Het lijkt haar inderdaad wel handig om te weten wat ze moet doen als ze een keer lastig gevallen zou worden. Het komt voor dat ze ’s nachts in haar eentje terug naar huis moet, en ze zou zich toch wat veiliger voelen wanneer ze een paar technieken en grepen zou beheersen. Die avond fietst ze dus naar het aangegeven adres, een beetje onzeker over wat ze moet verwachten. Het blijkt een sportschool te zijn. Dat zit dus wel goed, denk ze, terwijl ze naar binnen loopt. Het is aardig druk. Volgens het briefje moet ze op de eerste etage zijn; daar is dan weer helemaal niemand. Of toch: Dorien ziet in het midden van de gang een deur openstaan en ze hoort stemmen. Vooruit dan maar, denkt ze. Ze steekt haar hoofd de deuropening binnen en ziet maar drie personen. Een man van een jaar of dertig, duidelijk een sporter, en een meisje en een jongen van hooguit twintig die bij elkaar zitten, een stelletje dus.

“Nog een kandidaat?” Vraagt de man vriendelijk. “Kom erbij, ik was al begonnen.”

Dit is wel een heel intiem clubje. Dorien gaat met een afstandje naast het stel zitten. Het meisje is knap, maar wat tenger en heeft een verlegen oogopslag, terwijl de jongen Dorien met een zelfverzekerde glimlach aankijkt als ze gaat zitten. Niet het soort jongen dat een cursus zelfverdediging nodig zou hebben. Hij is vast meegekomen omdat zijn vriendin niet alleen durfde, denkt Dorien.

“Je hebt de theorie net gemist,” zegt de man, “ik legde net uit dat het er in deze cursus om gaat om de energie van je tegenstander tegen hemzelf te gebruiken. Weet je wat, je mag het gelijk zelf proberen”.

Hij wenkt Dorien naar hem toe en vraagt haar tegenover hem te gaan staan.

“Ik zal je eerst laten zien waar we naartoe werken. Jij gaat me nu aanvallen, maar je moet je niet inhouden, je moet proberen het zo snel en zo hard mogelijk te doen. Je mag zelf weten op welke manier, zodat ik me niet kan voorbereiden”. De man blijft heel ontspannen staan terwijl Dorien wat schroom moet overwinnen om te doen wat ik haar gevraagd is. Dan springt ze naar voren en brengt haar vuist omhoog, alsof ze met een mes op hem afkomt, maar ze legt niet veel ziel in deze actie en nog voordat haar arm omlaag gaat, heeft de man haar al bij haar onderarm gegrepen, draait zich om haar heen, zodat haar arm op haar rug komt, en trekt er zo hard aan dat Dorien wel voorover moet buigen. Verrast kermt ze van de pijn. Vliegensvlug slaat hij zijn andere arm om haar keel en klemt haar helemaal vast, zijn lichaam over het hare heen gevouwen. Omdat ze voorover gebogen staat, trakteert Dorien het stel zeer tegen haar zin op inkijk in haar shirt.

In deze hulpeloze houding houdt de man haar even vast, dan laat hij haar los en zegt; “nou nog een keer, maar nu goed. Wees niet bang om me pijn te doen”. Dat de vent gelijk aan haar zat en haar in een vernederende houding heeft gebracht, maakt een hoop agressie in Dorien los, al is het maar een spel. Dit zal ze hem betaald zetten. Ze hervat zich, gaat weer tegenover hem staan en stort zich plots met verdubbelde kracht naar voren, met gebalde vuist, om hem een kaakslag te verkopen. De man kan haar ternauwernood ontwijken, duikt en zet zijn schouder onder de hare, en trekt haar over zich heen. Dorien rolt op de grond, hij springt bovenop haar en drukt haar polsen boven haar hoofd tegen de harde vloer, omklemt haar onderlijf met zijn sterke benen.

“In deze houding kan ze absoluut niets doen, zoals jullie aan haar kunnen zien,” zegt de leraar opgeruimd. Ze kan haar benen niet gebruiken, en ook met de armen kan ze geen kracht zetten, omdat ze uitgestrekt liggen. Kortom, ze is aan haar belager overgeleverd. En die zal natuurlijk proberen daar misbruik van te maken. Als demonstratie buigt hij zich over Dorien heen en drukt zijn mond pardoes op de hare, dwingt zijn tong tussen haar lippen en voordat Dorien het goed en wel beseft wordt ze getongd. Als ze de verrassing te boven is, begint ze te spartelen, trekt haar mond weg en briest; wat denk je wel! Laat me los, onmiddellijk!”

“Kijk, dit is niet de goede reactie,” legt de leraar heel rustig uit tegen de twee toeschouwers, Dorien nog steeds neergedrukt houdend.

“Je woede laten blijken, beginnen te schreeuwen en te spartelen, is alleen maar verkeerd aangewende energie, die niets uithaalt. In het ergste geval maak je je belager alleen nog agressiever. Om dit te illustreren slaat hij het meisje onder hem met vlakke hand in het gezicht, hard en goed gemikt. Het geluid van de klap echoot door het lokaal. Ogenblikkelijk slaat Dorien ’s woede om in pijn en angst. Ze weet niet wat hier gespeeld wordt, maar beseft dat het geen normaal spel of simulatie is. De pijn in haar wang is angstaanjagend reëel. Bang voor nog zo’n rake klap houdt ze zich nu stil.

“Dat doet mijn vriend nu ook altijd,” hoort ze het meisje opeens zeggen. “Als hij zegt dat hij me wil verkrachten, en hij pakt me beet, dan reageer ik net zo als zij, dan begin ik te schreeuwen en te spartelen, en binnen no-time is-ie mij aan het slaan.” De jongen grinnikt alleen maar. Dorien gelooft haar oren niet ze had gehoopt dat die twee zouden ingrijpen, haar te hulp zouden schieten, maar in plaats daarvan blijven ze gewoon zitten en geven ze commentaar, alsof Dorien een studieobject is in plaats van een meisje dat aangerand wordt! Dit gaat helemaal de verkeerde kant op, schiet het door Dorien ’s hoofd de leraar vervolgt.

“Dat komt omdat je met je reactie je aanvaller juist tot meer geweld aanzet. Als je in zo’n hulpeloze houding ligt als onze arme vrijwilligster, en je toch geen kans maakt, kun je beter het volgende proberen. Werk mee, geef je belager tijdelijk zijn zin, en wacht je kansen af. Verspil geen kracht, maar bewaar die voor het moment dat je belager kwetsbaar is.” Hij richt zich tot Dorien, op wier bange gezichtje een vuurrode wang prijkt. We proberen het nog eens.

Weer drukt hij zijn mond op de hare en dwingt een tongzoen af. Niet wetend wat te doen (ze zit in ieder geval niet te wachten op nog zo’n klap), denkt ze aan de woorden van haar leraar. Meewerken en rustig blijven o god, denkt ze, kan ik dat aan? Ze weet zich over haar angst heen te zetten en probeert zich te ontspannen. Ze hoort de leraar goedkeurend kreunen wanneer haar lichaam verslapt en ze haar tong verkennend om de zijne laat draaien, eerst schuchter maar allengs met meer gevoel. Als ze hem weet af te leiden, maakt ze een kans begerig kust ze hem zo verliefd mogelijk. Het lijkt te werken: hij laat haar pijnlijke polsen los, begint haar langs de uitgestrekte armen te strelen en komt zo bij haar borsten uit, waar hij gevoelig in begint te kneden.

Dorien onderdrukt haar natuurlijke impuls om zich te verweren en begint zelfs verleidelijk te kronkelen onder deze ruwe aanraking. Maar ze kan een gesmoord kreetje niet onderdrukken wanneer er in haar tepel geknepen wordt. Nu! Denkt ze, en duwt hem met alle macht van zich af. Ze heeft meer kracht dan ze zelf dacht. Ze rolt onder hem vandaan, waarbij ze hem hard tegen zijn schenen trapt. Maar hij herstelt zich, grijpt haar bij een enkel en sleurt haar naar zich toe.

“Niet slecht,” zegt hij, “maar je werkt het niet goed af. Je had me tussen de benen moeten proberen te trappen, dan had ik me niet zo snel kunnen herstellen. En bovendien blijft het probleem nu gewoon bestaan, voel je wel? En schaamteloos drukt hij zijn kruis tegen haar kont. Ze voelt zijn hardheid. Dorien ’s vernedering is compleet. Als ze op kijkt ziet ze het stelletje opgewonden naar haar kijken. De hand van de jongen is onder het rokje van zijn vriendin geschoven. Van hun hoeft Dorien dus geen hulp te verwachten. “Jammer dat het mislukt is, vervolgt de leraar. Nu zal je belager geen geduld meer met je hebben. Hij zal je nu met geweld gaan verkrachten. Daar moet je ook mee leren om te kunnen gaan, dus we gaan nog even door”.

Hij trekt haar aan haar haar, met de andere hand begint hij aan haar broek te frunniken, knoopt hem open. Telkens als Dorien een poging tot verzet wil doen, wordt ze harder aan haar haar getrokken. Met een paar rukken wordt haar broek samen met haar slipje tot op haar knieën getrokken. Machteloos, vernedert en kermend van de pijn begint Dorien bijna te huilen. Maar de volgende stap op weg naar het onvermijdelijke is al gezet, ze voelt de warmte van een erectie tegen haar ontblote billen, een dwingende vinger wrijft over de lengte van haar kutje.

“Is ze nat?” Vraagt het meisje ademloos. Ze heeft haar rokje omhoog geschoven en laat zich bereidwillig vingeren door haar vriend. Deze kijkt met bijzondere wellust naar Dorien.

“Ze is heel nat,” zegt de leraar en laat een vinger zomaar in haar kutje glijden. Dorien kan wel door de grond zakken, want hij heeft gelijk. Haar kutje heeft blijkbaar een eigen willetje, zelfs als alles in Dorien nee schreeuwt.

“Gevaarlijk om je kutje zo nat te laten worden,” merkt de leraar op. “In een volgende les zullen we oefenen dat te voorkomen. Nu denkt de verkrachter natuurlijk dat zijn slachtoffer het zelf wil, met alle gevolgen van dien”.

Hij trekt Dorien aan haar haren naar achteren, en in een trefzekere beweging duwt hij zijn pik haar natte kutje binnen. Hij begint haar ook meteen te neuken, met lange halen.

“Oh heerlijk,” hoor je het meisje kreunen. “Verkracht haar, die schijnheilige teef, verkracht haar. Ik word bijna elke dag door mijn vriendje verkracht, en het is zo lekker om het eens bij een ander meisje te zien gebeuren”.

De leraar zet de vaart er goed in. Hij trekt Dorien steeds aan haar haren naar achteren, zodat zijn pik dieper door kan stoten. Dorien kermt het uit bij iedere stoot.

“Stel je niet zo aan, kreng” weer dat meisje met haar grote mond, en ze leek zo onschuldig! Wat haat Dorien haar!

“Ik word wel harder verkracht en dan zit ik niet zo te piepen als jij. Ik moest m’n vriend eens op je loslaten dan heb je pas reden om te jammeren. Mm…, lekker, je vinger in mijn kutje god, wat ben ik geil. Mag ik ook eens aan haar haren trekken?”

Ze laat zich op haar knieën naast Dorien zakken, en als de leraar zijn hand weghaalt, verzamelt ze een flinke streng haar en neemt het van hem over. Ze trekt Dorien nog harder over de pompende pik heen.

“Neem die pik, nu voel je ook eens hoe het is om verkracht te worden. Weet je trouwens wat mijn vriend altijd bij mij doet? Dit”. En doodleuk steekt het krengetje een vinger tegen Dorien ’s anus en begint in een tegengesteld neukritme naar binnen te dringen. Dorien houdt het niet meer en schreeuwt het uit. Het meisje is nu door het dolle heen en roept haar vriend erbij.

“Snoer die teef haar mond eens,” snuift ze, en begint zijn broek open te trekken. Vlak voor Dorien ’s hoofd springt een enorme pik met een grote gezwollen kop omhoog. Het meisje pakt hem beet en leidt hem tegen Dorien ‘s mond.

“Open die mond,” roept ze en trekt Dorien nog maar eens aan haar hoofd. Dorien ’s hijgende mond opent zich onwillig en het meisje voert haar stukje bij beetje die obscene, veel te grote pik goed zo nog een stukje groot hè? Vooruit en nu pijpen”.

Om Dorien wat aan te moedigen duwt ze de vinger nog wat dieper het kontje in. Ondertussen blijft de leraar haar vrolijk neuken. Van alle kanten gevuld komt er een dwingend ritme in Dorien ’s kwellingen. De pik in haar kutje in tegengestelde beweging met de pik in haar mond en de vinger, synchroon hieraan, in haar nauwste gaatje. Ze kan geen kant op, vastgepind als ze is tussen twee mannen, met die rotmeid er nog bij om het helemaal erg te maken.

“Ik ga klaarkomen,” meldt de leraar na een tijdje. Het meisje weet weer iets.

“Neuk haar nog even en spuit haar kontje dan lekker helemaal onder. Met je sperma kan ik haar kontgaatje nog beter vingeren”.

De leraar verkrampt, de eerste straal ontsnapt al in Dorien ‘s kutje, snel beweegt hij zijn spuitende pik tussen haar billen, en richt de rest van zijn lading op de vinger die in en uit het aarsje glijdt. De met zaad overgoten vinger neukt haar nu dieper, de hele vinger zit erin. De jongen die van dit schouwspel heeft mogen genieten, terwijl Dorien hem pijpt, houdt het ook niet meer. Dorien voelt zijn grote eikel nog meer opzwellen, ze weet niet waar ze haar tong moet laten. Het meisje heeft het door en roept dat hij moet spuiten en dat ze alles door moet slikken. Onvermoeibaar blijft ze Dorien ‘s kontje vingeren.

“Oh, ik kom kreunt de jongen”. Vol walging voelt Dorien hete stralen achter in haar mond schieten, op hetzelfde moment slaat het meisje haar hard op de billen.

“Slik zijn zaad, sletje! Doe het!” En ze blijft Dorien op de billen slaan tot de fontein van sperma gestopt is en de kletsnatte pik eindelijk uit haar mond gehaald wordt. Volkomen uitgeput rolt Dorien op haar zij. Haar belagers komen langzaam bij.

“Ik denk dat je nu wel begrijpt hoe belangrijk het is om jezelf te kunnen verdedigen,” zegt de leraar. “De volgende keer gaan we precies hetzelfde met je doen. Eens kijken of je ervan geleerd hebt. Deze cursus is pas afgerond als je onze aanval met succes kunt afweren, ik verwacht dat dat zo’n kleine twee maanden gaat duren. Maar dan hoef je ook voor niets en niemand meer bang te zijn!”

R&L

Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u.

Liefs My

How useful was this post?

Click on a star to rate it!

Average rating / 5. Vote count:

No votes so far! Be the first to rate this post.

We are sorry that this post was not useful for you!

Let us improve this post!

Tell us how we can improve this post?

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *