Martin 1.2

()

Het was een mooie vrijdagavond, een van de eerste avonden van het jaar waarop je het gevoel had dat de lente begonnen was. Ik was met mijn vrouw op bezoek bij een heel goede vriendin. Sinds ze gescheiden is woont ze samen met haar achttienjarige tienerdochter Martine in een gezellig oud rijtjeshuisje aan de rand van het centrum. Het was nog te fris om buiten te zitten, maar met de tuindeuren wijd open en de open haard zachtjes brandend hadden we toch het gevoel dat we buiten bij een kampvuur zaten. Terwijl we onder het genot van een glas wijn met zijn drieën zaten te kletsen en een nieuwe CD beluisterden kwam de dochter thuis. Martine is een leuk vlot meisje, met een voor die leeftijd vaak zo kenmerkend rank figuurtje en kort donkerblond haar. Ze mengde zich onopvallend in het gesprek en vertelde over school, haar sportclub en haar vriendinnen. Ik vroeg haar of ze zondag moest sporten, maar dat was niet zo.

“Jammer” zei ik, “het wordt prachtig weer, een mooie gelegenheid om lekker buiten te zijn en een kleurtje op te doen. Je gaat zeker iets leuks doen met je vriendinnen. Lekker op een terrasje zitten of zo?” Ook dat bleek niet het geval te zijn, al haar vriendinnen waren zondag weg. Het gesprek ging verder over het weekend, mijn vrouw moest beide dagen werken, onze vriendin ging zondagmiddag naar een kennis toe en ik had nog geen plannen.

“Ik denk dat ik op mijn fiets stap en naar Hoek van Holland rijd, even een paar uurtjes op het strand liggen” zei ik.

“Waarom ga je niet mee” zei onze vriendin tegen Martine, “dan heb je wat te doen en zit je niet alleen, ik ben de hele middag weg.”

“Ik weet niet of ik je bij kan houden op de fiets hoor, je rijdt altijd zo hard!” Lachte Martine.

“Neem mijn fiets maar” zei mijn vrouw, “daarmee kan ik hem ook bijhouden dus dat moet jou ook lukken.” Martine had er wel zin in, we spraken af dat zij om 11 uur bij ons zou zijn en dan haar fiets zou ruilen voor die van mijn vrouw.

Zo gezegd zo gedaan, die zondag stond Martine om klokslag 11 uur voor de deur. We pakten de fietsen, deden onze rugzak om en gingen op pad. Het is bij ons vandaan een klein uurtje fietsen naar Hoek van Holland, maar de tijd vloog om. Vrolijk kletsend peddelde Martine met me mee, ik deed het rustig aan en zij hield me gemakkelijk bij. Bij het strand aangekomen zetten we onze fietsen op slot en wandelden door de duinen richting zee. Er waren al aardig wat mensen op het strand, maar het kostte weinig moeite om een niet al te druk plekje te vinden. We spreidden onze badlakens uit in het zand en gingen zitten.

“Eerst maar een even wat eten en drinken” zei ik.

“Ja graag” zei Martine, “ik heb best trek gekregen.” Na een broodje en een glas jus d”orange was het tijd om lekker te zonnen. We hadden allebei onze badkleding al van tevoren aangetrokken, dus we konden simpelweg onze T-shirt en short uittrekken.

“Je hebt al een aardig kleurtje gekregen van dat uurtje fietsen in de zon” zei ik.

“Ja,” antwoordde ze, “ik had eigenlijk beter mijn bikini aan kunnen trekken in plaats van mijn badpak, dan had ik helemaal bruin kunnen worden maar ik dacht dat het nog wat fris zou zijn.”

We vleiden ons op onze buik op de badlakens en genoten van het voorjaarszonnetje. Ondertussen kletsten we af en toe wat, draaiden ons zo nu en dan eens om en rookte ik een sigaretje. Na een klein uurtje begon het strand aardig vol te lopen, het leek wel of half Rotterdam hier naartoe gekomen was. We raakten omringd door gezinnen met kinderen, het was behoorlijk lawaaiig en er rolden regelmatig ballen over ons heen.

“Zullen we wat verderop een rustiger plekje zoeken?” vroeg Martine.

“Dat lijkt me een goed plan” zei ik, we pakten onze spullen op en liepen noordwaarts. Na een minuut of tien lopen werd het een stuk rustiger.

“Zullen we hier neerploffen” vroeg ik, “want als we nog verder lopen komen we op het naaktstrand uit.” Martine keek mij verlegen aan.

“Zullen we naar het naaktstrand gaan” vroeg ze blozend, “dan kan ik mijn badpak uitdoen en lekker helemaal bruin worden.” Ik was even verrast, dat had ik niet van haar verwacht.

“Als je het niet vervelend vind dat ik ook uit de kleren ga vind ik het prima” antwoordde ik.

“Nee hoor,” zei ze, “als ik bij mijn vader ben loopt hij ook wel eens in zijn blootje naar de badkamer.”

We liepen nog een stukje door tot we op het naaktstrand waren, legden onze spullen neer en trokken onze badkleding uit. Ik vond het wel een beetje onwennig om in mijn blootje naast mijn jonge nichtje te staan, maar zij voelde zich blijkbaar vrij en ging op het badlaken zitten om zich met zonnebrandcrème in te smeren.

“Wil jij mijn achterkant even doen” vroeg ze, en ze ging languit op haar buik liggen. Ik begon haar rug en schouders in te smeren.

“Vergeet mijn billen niet hoor” zei ze terwijl ze zich genietend uitstrekte. Mijn handen daalden af naar haar onderrug en gleden over haar mooie stevige kontje. Terwijl ik haar billen insmeerde spreidde ze haar benen een beetje waardoor ik wat schaamhaartjes zag schemeren in de verte. Ik wilde me niet laten verleiden tot dingen waar ik spijt van zou krijgen, dus ik stopte en begon mezelf in te smeren. Martine kwam overeind en zei.

“Ga maar liggen, dan zal ik jouw achterkant ook even doen”. Gehoorzaam ging ik op mijn buik liggen. Ze spoot een flinke straal koele zonnebrandcrème op mijn rug en begon die rustig uit te smeren. Met haar kleine zachte handen verdeelde ze de crème over mijn huid, het leek alsof ze me masseerde. Ze begon bij mijn schouders, die werden heerlijk gekneed. Ik legde mijn hoofd op mijn armen en lag stiekem te genieten. Toen begon ze aan mijn rug, zacht maar stevig wreef ze de crème uit, steeds verder omlaag gaand. Voor mijn billen nam ze de tijd, ze kneedde ze stevig, af en toe ging er een vinger door mijn bilspleet. Ik kreeg er kippenvel van, zo lekker was het. Ik dacht dat ze nu wel klaar was, maar ze ging nog even verder met mijn bovenbenen. Een voor een nam ze die onder handen, niet alleen aan de achterkant maar ook aan de zijkanten. Steeds gleed er een hand tussen mijn benen, en daarbij werd mijn balzak regelmatig geraakt. Ik voelde het bloed naar mijn geslachtsdeel stromen en zei tegen haar dat het zo wel goed was. Ze ging op haar zij op het badlaken liggen en bekeek me zonder schroom van top tot teen.

“Je hebt best een mooi lijf” zei ze, “een stuk strakker dan mijn vader.” Ik wist niet goed wat ik moest zeggen.

“Jij hebt ook een mooi lijf” zei ik. Ze lachte breed en zei.

“Vind je? Vind je mijn tietjes niet te klein?”

“Nee hoor,” zei ik, “alles is mooi in proportie.” Ze lachte weer en ging verder. “Ga eens op je zij liggen.” Ik twijfelde, moest ik dat wel doen? Ik wist dat ik me op glad ijs begaf maar besloot om nog een keer haar zin te doen. Ze floot zachtjes tussen haar tanden.

“Wat een mooie pik heb je, mooi groot en wat een mooie bos haar erboven, lief met dat streepje dat zo naar je navel loopt.” Ik kreeg het nu echt warm, maar ze deed alsof het de gewoonste zaak van de wereld was en ging gewoon verder.

“Ik heb niet zo heel veel haar op mijn poesje, maar het is wel lang. Ik knip het regelmatig in model, vind je het mooi?” Ik knikte, mijn keel was te droog om antwoord te geven. Ze schoof iets dichter naar me toe, stak haar arm uit en nam voorzichtig mijn pik in haar hand.

“Niet doen joh” bracht ik met benauwde stem uit, maar ze bleef hem vasthouden.

“Oh, ik voel hem groeien in mijn hand” zei ze opgewonden. Ik kreunde zachtjes, dit liep uit de hand! Vol bewondering keek ze naar mijn pik die al snel vrijwel zijn volle omvang had aangenomen. Voorzichtig bewoog ze haar hand zodat mijn eikel ontbloot werd.

“Kijk, er komt een druppeltje uit, wat schattig” lachte ze. “Dat is voorvocht” zei ik, “dat komt door de opwinding”. Verbaasd keek ze me aan en vroeg. “Wordt je dan opgewonden van mij?” Ik knikte.

“Vind je het gek, ik lig hier naast een prachtig jong meisje dat mijn pik vasthoudt, welke man wordt daar nou niet opgewonden van?” Ze giechelde nerveus en zei.

“Sorry hoor, dat was niet mijn bedoeling. Maar ik heb nog nooit een pik in mijn hand gehad, ik vind het heel mooi om te zien en te voelen hoe hij groeit in mijn hand. Mag ik hem nog even vast blijven houden?”

Weer knikte ik. Nog even hield ze hem vast. Toen begon ze langzaam met haar hand op en neer te bewegen…

 Wordt vervolgd

RonZ

Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u.

Liefs My

How useful was this post?

Click on a star to rate it!

Average rating / 5. Vote count:

No votes so far! Be the first to rate this post.

We are sorry that this post was not useful for you!

Let us improve this post!

Tell us how we can improve this post?

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *