“Derk, wil jij nog wat drinken?” Met tegenzin legde Derk zijn krant neer om Nellie aan te kijken en te antwoorden. Wat een dag dacht Derk. De horde was met een boswachter het bos in voor een lange excursie en Derk was met Nellie op het terras achtergebleven. Derk vanwege zijn enkelblessure en Nellie, die aan de ziekte van Crohn leed had verteld dat ze een slechte dag had. Met Nellie op pad om koffie voor hem en thee voor haar te bestellen tilde Derk voorzichtig met zijn handen zijn been op om de voet met de ingetapete enkel op een stoel te leggen.
Wat een godvergeten kutzooi. Hoe was hij in deze nachtmerrie terecht gekomen? Als bedrijfsuitje, een dag op stap met een groep mensen waar hij niets mee had. Vanmorgen die knallende ruzie met Claire en nu in de schaduw op een terras met saaie grijze mus Nellie.
Het was begonnen met het stomme besluit van ruim een jaar terug om ambtenaar te worden. Hij had voor de organisatie een interim klus gedaan en ze gaven aan dat ze hem graag in dienst wilden nemen. Net op dat moment was de markt voor interim klussen minder geworden. Claire had aangedrongen op meer zekerheid en hij naderde zijn vijftigste verjaardag. Het bleek al snel het stomste dat hij ooit gedaan had. Doortastend, creatief, oplossingsgericht, de eigenschappen die hem als voltijds interim succesvol maakten bleken in vaste dienst van deze ambtelijke tent minder gewaardeerde eigenschappen. In de weerbarstige praktijk van het ambtenaar zijn bleken braaf tussen de lijntjes kleuren, kloten klaren en veel geduld de eigenschappen waarmee je in de organisatie kon overleven. Het besluit dat al een week of wat in zijn hoofd rijpte had hij vanmorgen in de bus genomen. De bus rondkijkend had hij opnieuw beseft dat dit niet zijn wereld was. Gelukkig had hij zijn netwerk in takt gehouden. Morgen maar gaan bellen en de boodschap verspreiden dat hij weer beschikbaar was.
En dan die tering ruzie vanmorgen in de auto. Omdat hij geblesseerd was kon hij niet zelf rijden en had Claire hem naar het verzamelpunt voor de bus gebracht. Met duidelijke tegenzin en maar door emmerend waarom hij per se mee wilde, “man je kan amper lopen”. Alsof hij dat zelf niet wist.
“Wat wil je bewijzen?” Had ze gezegd.
Ja, wat wilde hij bewijzen? Dat hij geen thuisblijver was of laten zien dat hij er toch bij hoorde? Een blik door de bus had hem al van het tegendeel overtuigd.
Van zo’n blessure en het niet kunnen sporten werd zijn humeur ook niet beter. Hij had Claire gevraagd om op te houden om tegen hem te zeiken en zo was de ruzie geëscaleerd. Terwijl hij het autoportier achter hem dicht gooide hoorde hij haar nog roepen. “Je zoekt het zelf maar uit, eigenwijze idioot”.
Zijn gemijmer werd onderbroken door Nellie die terug kwam met een dienblad met twee koffie en een vlaaipunt. Ze zag zijn verbaasde blik en zei, “de koffie staat op de rekening van onze werkgever en ik trakteer op vlaai”.
“Waar heb ik deze traktatie aan verdiend?”
“Oh” zei ze, lichtjes blozend. “Omdat het een mooie dag is en omdat we hier gezellig samen zitten terwijl de rest door het bos struint”. ‘Gezellig?’ Dacht Derk, waar haalt ze het vandaan. Ik wil hier helemaal niet zijn.
“Dank je wel voor de vlaai,” zei hij beleefd.
“Ik twijfelde nog welke ik zou kiezen. Ik weet dat je gek bent op zoetigheid, maar ik wist niet welke je lekker zou vinden”. Mens, die niet zo moeilijk, dacht Derk, ik eet gewoon alles. “Goede keus Nellie, deze lijkt me heerlijk”.
Derk at zijn vlaai, nipte van zijn koffie en deed zijn best naar Nellie te luisteren. Ze vertelde over haar kwaal en dat ze voor de zekerheid niet met de bus mee, maar met haar auto gekomen was. Derk had zijn vlaai op en het gesprek stokte. Gelukkig dacht Derk en hij reikte weer naar zijn krant.
“Derk?” Derk keek haar aan.
“Vind je het vervelend om hier met mij te zitten en met me te praten?”
Verdomme, dacht Derk, dit was niet handig. “Het spijt me Nellie, dat ik zo lomp doe. Ik heb gewoon een pestbui vandaag. Trek je alsjeblieft niets van me aan”.
“Ja, tact is niet je sterkste eigenschap,” zei Nellie. “Wel waardeer ik je eerlijkheid en hoe je voor anderen opkomt”. Verrast keek Derk haar aan.
“Een maand terug heb ik gehoord hoe je het voor me op nam”.
He, dacht Derk. Ik dacht dat ze op het toilet was toen ik tegen haar collega’s tekeer ging. Nellie maakte deel uit van een afdelingssecretariaat met naast Nellie nog 4 andere dames. Nellie werkte overigens vooral voor een collega van Derk. Derk ergerde zich van het begin af aan al aan het gekwek en het geroddel in het secretariaatshok. Hij had door gedeeltelijk opgevangen opmerkingen, blikken, rode wangen en een zich schuw gedragende Nellie al langere tijd het vermoeden dat Nellie gepest werd. Op een dag had hij haar met een betraand gezicht naar het toilet zien vluchten. Daarop was hij driftig de secretariaatsruimte in gestapt en hij had zijn vermoeden uitgesproken. De dames keken hem aan en niemand sprak hem tegen. Waarop Derk gezegd had dat het getreiter nu afgelopen moest zijn. Met het dreigement, “als ik merk dat Nellie gepest wordt dan krijgen de pestkoppen met mij te maken”. Dat de boodschap aangekomen was bleek de dagen er na, toen tegen de gewoonte in geen van de dames aanbood om koffie voor hem te gaan halen. Barst maar, had hij gedacht. De beweging is goed voor me. Het gemok hield na een week op en hij had geen nieuwe signalen van pesten gezien.
“Oh dat”. Zei Derk. “Ik was het geouwehoer en geroddel meer dan zat”.
“Je hebt je niet geliefd gemaakt in de organisatie,” zei Nellie. “Nu roddelen ze over jou”.
“Ach, ze doen maar. Het raakt me niet en het interesseert me niet wat ze zeggen”.
“Het bevalt je niet bij ons, he?”
“Nee, maar is dat zo duidelijk?”
“Voor mij wel, het verbaasde me ook dat je na die interim periode in vaste dienst wilde komen. Je bent gewoon een ander type mens dan dat bij ons werkt”.
Derk begon te lachen. “Dank je wel voor je eerlijkheid Nellie. Wil je een geheimpje horen?” En doorgaand na een knikje van Nellie. “Ik heb net vanmorgen besloten om mijn ontslag te nemen”.
Nellie keek hem aan en knikte, “je hebt groot gelijk”.
“En jij?” Vroeg Derk.
“Ach, weet je. Mijn kwaal komt en gaat in golven. Hier weten ze dat ik de ziekte heb en er wordt niet moeilijk gedaan als ik me af en toe ziek meld. Ik ben bang dat als ik elders een baan zoek, ik niet door de proeftijd heen kom”.
“En het gepest?”
“Dank zij jou durven ze het nu niet meer openlijk te doen. Ik leer ook om me er minder van aan te trekken. Ik heb geleerd om de zielige venijnige treitertjes te negeren. Gelukkig gaat Angelique, de grootste pestkop binnenkort met zwangerschapsverlof. Ik verwacht dat ze daarna niet meer terug komt”.
Nellie vertelde dat er ook iets goeds uit het pesten was voortgekomen. Ze was weer gaan schilderen en boetseren. Ooit had ze op een kunstacademie gezeten. Helaas had ze door omstandigheden de opleiding moeten afbreken. Ze was elf jaar getrouwd en gedurende het huwelijk werkte ze bij haar man in de zaak en kwam er niets meer van tekenen en schilderen. Toen het huwelijk strandde was ze blij dat ze deze baan kon krijgen.
Derk luisterde verbaasd. Saaie grijze mus Nellie ontpopte zich als een interessante gesprekspartner. Kunst academie en creatief bezig zijn had hij nooit van haar verwacht.
Derk dacht na over het programma voor de rest van de dag. Als straks de groep terug kwam zouden ze gaan lunchen om daarna een huifkartocht te gaan maken. Kijken naar de kont van het paard en ik heb er geen zak zin in, dacht Derk. Gevolgd door eten bij Juffrouw Tok, hoe krijgt iemand dit verzonnen.
“Nellie, ik heb een idee. We gaan samen naar het Kröller Müller. Ik ben er nog nooit geweest. Ken jij het?”
“Ja, maar ik ben er in jaren niet meer geweest”.
“Het is hooguit vijftien kilometer hiervandaan. Ik weet niets van kunst en jij wel. Jij kan me als je wilt uitleg geven”. Nellie aarzelde, “en de anderen dan?”
“Oh, die vermaken zich wel zonder ons. En wordt jij enthousiast van het programma hierna?”
Na even nagedacht te hebben. “Weet je wat, ik laat een briefje achter. Ik moest plotseling weg en jij hebt aangeboden om me weg te brengen”.
“Jij durft, dan lieg je en wat als ze morgen vragen waarom je zo plotseling weg moest?”
“Oh, daar kan ik nog een dag over nadenken. Kom op laten we op avontuur gaan”.
Derk zag Nellie twijfelen. Sukkel, dacht hij, ze vertelde toch dat ze zich vandaag niet goed voelde.
“Lukt het met je ziekte?”
“Ja, dat wel, ik voel me nu veel beter dan vanmorgen vroeg. Ik twijfel alleen nog of we dit kunnen… , vooruit laten we gaan”. Derk schreef een briefje en liet dat achter bij de receptie.
Nellie reed, Derk navigeerde en onderweg vertelde Nellie dat ze sinds vijf jaar gescheiden was. “Nee, er waren geen kinderen”. Na de scheiding was ze bij haar alleenstaande moeder ingetrokken en sinds die twee jaar terug overleden was woonde ze alleen in een veel te groot huis.
Derk vertelde wat anekdotes uit zijn tijd als interim. Opzij kijkend zag hij dat als ze lachte, het niet meer die grijze mus was. Met Nellie ontdooit en kennelijk steeds meer genietend van het avontuur ontstond er een jolige sfeer. Vanaf het parkeerterrein strompelde Derk naast Nellie naar de ingang. Een aanbod om op haar te steunen sloeg hij na een blik op de frêle magere Nellie af. Bij de ingang zagen ze een aankondiging over een tijdelijke expositie met eigentijdse erotisch kunst.
“We treffen het zei Derk, kijk, rode oortjes kunst”.
Nellie wilde beginnen met de beeldentuin. Maar, twijfelde of Derk het zou aankunnen met zijn zwakke enkel.
“Natuurlijk kan ik dat” zei Derk, desnoods hinkend. Nellie wist de weg en ze leidde Derk langs werken die ze bewonderde. Bij een groep beelden van rustende mannen gekomen zei Derk, “kijk collega’s van ons”.
“Foei Derk, dat is niet aardig. Er zijn best veel hardwerkende mensen in de organisatie”. “Ja,” zei Derk “en veel onzinbanen. Wat dacht je van al die collega’s die niets anders doen dan ingewikkelde verrekeningen van kosten tussen afdelingen te administreren? De overvloed aan communicatie wetenschappers of al die beleidsambtenaren wiens grootste prestatie het is om een opleg A4tje toe te voegen aan een rapport van een extern bureau. Dan heb ik het niet eens over al die hielen likkende kontenkruipers die de hele dag lopen de slijmen bij de politici”.
“Ja Derk, het is duidelijk dat je ons zat bent. Kom laten we binnen gaan kijken”.
Ze liepen eerst door de vaste expositie, waarbij Nellie af en toe uitleg gaf over kunststromingen en over het leven van een aantal kunstenaars. Derk, die totaal niets van kunst wist, luisterde vol belangstelling. Ze weet er veel van, dacht hij, dat had ik nooit achter die muts gezocht. Op het secretariaat is een Excelsheet al snel te ingewikkeld voor haar en hier is ze in haar element.
Ze bewaarden de erotische eigentijdse kunst voor het laatst. De kers op de kaart, dacht Derk, die er nieuwsgierig naar was. Hij was ook benieuwd hoe een grijze mus als Nellie er op zou reageren. Nee, dacht hij dat is niet eerlijk, het is helemaal geen grijze mus. Ze geeft me goed van repliek en ze sprankelt van enthousiasme als ze over kunst vertelt.
Het was niet druk bij de expositie. Voor Derk die op een soort van Kamasutra hoopte, viel het nogal tegen. De eerste werken waren ‘naakten’ waarbij het vond Derk veel fantasie vergde om het naakt te zien. Niet iets om een harde plasser van te krijgen, dacht hij.
Hij slenterde naar Nellie toe, die voor een groot doek was blijven staan. Derk ging naast haar staan en dacht, wauw! Een afbeelding die op zijn zachts gezegd behoorlijk erotisch was. Het lijkt wel porno dacht Derk. Een man en een vrouw naast elkaar gezeten. Zij hield in haar linker hand de gezwollen penis van de man. De kop van de gezwollen penis stak boven de kleine vrouwenhand uit. De eikel, vochtig glanzend was levensecht geschilderd. De vrouw met gespreide benen zittend, met twee vingers van de man in het overvloedige schaamhaar van haar poes. De vrouw met grote wat hangende borsten en grote naar voren priemende tepels. Derk slikte en keek opzij naar Nellie. Hij zag dat het doek haar niet onberoerd liet. Ze likte met haar tong over haar bovenlip en hij zag zweetdruppeltjes op haar voorhoofd. Dit was het moment dat Derk zich realiseerde dat de voorheen grijze mus een vrouw was met seksuele behoeften.
“Wat vind je er van?” vroeg hij en hij merkte tot zijn ongenoegen op dat zijn stem schor klonk en dat de vraag er minder nonchalant uitkwam dan hij wilde. Nellie dacht even na voor ze antwoord gaf.
“Knap geschilderd en nog al heftig. Kijk eens hoe knap de extase in haar gezicht tot uitdrukking komt”. Derk, die alleen nog maar oog had gehad voor andere aspecten van het doek, keek en gaf haar gelijk. Ja, ja extase dacht hij, ik voel in mijn broek dat daar ook sprake van opkomende extase is.
Omdat er andere bezoekers bij kwamen staan liepen ze verder. Nog meer naakten en als ze abstract geschilderd waren zei het Derk weinig. Er was nog wel een sprekend doek van drie vrouwen die met dildo’s in de weer waren.
“Ik weet een mooie titel voor dit schilderij zei Derk”. Nellie keek hem vragend aan. “Behelpen”. Derk zag aan het meewarige glimlachje dat ze hem schonk dat ze deze opmerking niet waardeerde. Derk vertelde daarom maar de mop over het jongetje in de klas die op een vraag van de juffrouw over torren de vibra-tor noemde. Nellie schaterde tot ze de verstoorde blikken van andere bezoekers zag. Ze naderden het einde van de expositie. Een van de laatste werken was een zich wassende vrouw met ook nu weer overvloedig schaamhaar.
“Zeg Nellie, hebben schilders een voorkeur voor modellen met veel schaamhaar?”
“He?” En na even nadenken. “Nee, niet dat ik weet. Ik snap wel wat je bedoelt, na wat we gezien hebben. Misschien hebben ze zich laten inspireren door het beroemde werk “L”orgine du monde”. Ken je dat?” Derk kende het niet en Nellie zocht naar een afbeelding van het doek op haar telefoon. “Kijk”. Ja, dacht Derk da’s een beste bos haar.
Het laatste doek stelde een stel met elkaar spelende bosnimfen voor. Derk vond het een geil schilderij. Tegen Nellie zei hij. “dit vind ik een mooi tafereel”.
Nellie interpreteerde zijn opmerking correct, want Derk betrapte haar erop dat ze naar beneden naar zijn kruis keek. “En jij Nellie?”
“Hm…, nogal afgezaagd om zo iets te schilderen”.
“Wat schilder jij Nellie?”
“Oh, van alles. Nu vooral landschappen, vroeger veel portretten en ook wel naakten”. Derk spitste zijn oren en dacht na. Hij was nog steeds pissig op Claire. Na een korte affaire vijf jaar terug had hij zich voorgenomen om nooit meer vreemd te gaan, maar nu?
Buitengekomen vroeg Nellie, “wat is het volgende onderdeel van je spijbelplan?”
“Ik heb je een etentje door de neus geboord, mag ik je straks trakteren? Het is nu nog te vroeg en na alles wat we gezien hebben ben ik nieuwsgierig naar jouw werk. Wil je het me laten zien?” Nellie dacht lang na.
“Het wordt wel een heel bijzondere dag zo,” zei ze met een voorzichtig glimlachje. “Vooruit, uiteindelijk moeten we toch die kant weer op. Kom dan gaan we”.
Nellie bleek in een vrijstaande bungalow te wonen. Haar voormalig ouderlijk huis vertelde ze. Nadat ze eerst wat gedronken hadden nam ze hem mee naar haar atelier. Ze vertelde dat het de vroegere slaapkamer van haar ouders was. Ze was, toen ze weer bij haar moeder introk, haar oude kamer weer gaan gebruiken en daarna had ze het maar zo gelaten.
“Wat wil je eerst zien, oud of nieuw werk? Ik heb lang niet alles bewaard. Gelukkig hebben mijn ouders alles wat ik hier achtergelaten had wel bewaard”. Derk, die eigenlijk alleen nog maar geïnteresseerd was in naakten, zei heel correct. “Laten we het in chronologische volgorde doen van oud en nieuw”.
Nellie liet wat schilderijen en voorwerpen zien die op de academie gemaakt had, waaronder een naaktstudie van een man. Toen pakte ze een doek dat ze direct weer terug zette met de achterkant naar Derk toe. Nieuwsgierig geworden vroeg Derk, “wat is dat?”
“Oh iets heel ouds, iets wat ik gemaakt heb toen ik net getrouwd was. Kort daarop kwam er niets meer van schilderen. Wil je zien wat ik de laatste tijd gemaakt heb? Ik ben gaan aquarelleren”.
Ze liet een paar aquarellen zien. Derk raakte enthousiast over een aquarel van de IJssel. “Die heb je bij Welsum geschilderd,” zei hij. Nellie lachte, “bijna goed. Daar heb ik de foto gemaakt. Het schilderen heb ik hier gedaan”.
“Na vandaag zal je deze ook wel interessant vinden”. Ze toonde een aquarel van een kussend stel. De man met zijn handen op de billen van de vrouw, de buiken strak tegen elkaar en de borsten van de vrouw geplet tegen de borst van de man.
“Modellen?”
“Nee, de fantasie van een alleenstaande vrouw”. Derk was even stil en dacht na over haar opmerking en de manier waarop ze hem aankeek toen ze het zei. Ze zette het doek weg en zei, “nou dat was het. Oh nee wacht”. Ze haalde een tekening tevoorschijn met een prachtige karikatuur van Derk met zijn collega’s in vergadering. Derk barstte in lachen uit. “Geweldig, eigenlijk zou je dit op kantoor moeten ophangen”.
“Ja, jij kan er om lachen, maar ik weet zeker dat je collega’s dat niet allemaal kunnen”.
“Zeg Nellie, dat doek dat je weg zette zonder het te laten zien, mag ik…?”
“Het is nogal intiem en het is van twintig jaar geleden”.
“Nou en, of is het iets waar de Nellie van nu zich voor schaamt?”
Nellie met een voorzichtig lachje, “dat zeker niet. Ach weet je wat, waarom ook niet. Eigenlijk ben ik er trots op”. Ze pakte het doek op en draaide het om. Tsjonge, dacht Derk. Het bleek een zelfportret van een naakte voor de spiegel staande Nellie. Derk zag haar billen, een smalle taille en in tegenstelling tot nu had ze lang haar. In het spiegelbeeld zag hij het gezicht van een jonge sprankelende Nellie met kleine parmantige borsten en een toefje donkere haren in haar kruis.
“Daar mag je zeker trots op zijn,” zei Derk. “Wat een mooi figuur”.
“Oh, ik dacht dat je geïnteresseerd was in de schilderkunst”. Toen ze Derk zijn beteuterde gezicht zag. “Ik heb je wel door. Wees eens eerlijk Derk. Op het werk had je nooit aandacht voor me en ergens vandaag is dat totaal veranderd. Ik merk aan alles dat je met me naar bed wilt. Volgens mij is dat idee geboren tijdens het kijken naar de erotische schilderijen. Klopt dat?”
Derk was even sprakeloos en dacht na over zijn antwoord. “Eh… ja, toen we over de expositie liepen zag ik je in eens met andere ogen en merkte ik wat voor een leuke aantrekkelijke vrouw je bent. Nu vraag ik me af waarom ik dat niet eerder zag”.
“Na mijn scheiding en wat slechte ervaringen met afspraakjes ben ik gestopt met moeite te doen en ben ik mannen op een afstand gaan houden, misschien heb je dat gevoeld. Toen ik merkte waar jij op uit was heb ik nagedacht in de auto. Als je niet zo verrekte lomp doet ben je een aantrekkelijke vent. Je bent getrouwd en daar ben ik dubbel in. Het voelt niet goed om met de man van een ander te gaan vrijen, aan de andere kant kan het daardoor vrijblijvend zijn”. Derk keek haar aan en wist zo snel geen gepaste reactie. “De laatste keer dat ik met een man samen was is een jaar geleden. Tijdens de vakantie op een single reis voor. Ik had wat te veel gedronken en achteraf bleek het afgrijselijk. De dagen er na wilde hij me nog claimen ook. Die man stonk en als ik er aan terug denk ruik ik nog zijn lucht”. Ze trok een vies gezicht.
“Weet je wat? We gaan ons douchen”. Zonder op een reactie van Derk te wachten liep ze voor hem uit naar de badkamer.
In de badkamer begon ze zich, zonder duidelijke gene maar ook zonder er een show van te maken, uit te kleden.
Derk keek toe. Hij zag een, voor een vrouw van midden veertig, verrassend strak lijf. Wat mager. Nog steeds de parmantige kleine borsten, nu iets meer onderhevig aan de zwaartekracht en net als op het zelfportret het toefje donkere haren. Helemaal uitgekleed keek ze Derk aan, “schiet eens op Derk”. Derk keek naar zijn ingetapete enkel en dacht, laat maar. Hij kleedde zich uit en zag hoe Nellie onder de douche stapte. Zijn pik, die zich al roerde vanaf het zien van het zelfportret, te voorschijn halend keek hij Nellie aan.
“Zal ik die inzepen Derk?” Snel trok Derk zijn kleren verder uit. Met zijn erectie vooruit stapte hij bij Nellie onder de douche. Ze pakte zonder schroom zijn pik vast en begon het apparaat in te zepen. Derk zocht haar mond voor een kus en toen ze die beantwoordde pakte hij een van haar kleine borsten. Hij kneedde zachtjes haar borst en rolde zachtjes haar tepel tussen zijn duim en wijsvinger. Nellie was gestopt met inzepen en kneep nu alleen nog in zijn pik. Derk zocht met zijn vingers zijn weg naar haar spleetje en begon haar met twee vingers te vingeren. Nellie beantwoordde dat door al kussend zijn voorhuid heen en weer te schuiven. Derk verbrak de kus om een tepel tussen zijn lippen te nemen. Hij had haar clitoris gevonden en streelde die, terwijl Nellie op zijn vingers heen en weer kronkelde. ‘Doorgaan of afdrogen’? Dacht Derk. De vraag hoefde niet gesteld te worden.
“Doorgaan Derk, toe ga door. Ik, ik…” en een zachte onderdrukte kreet. Zo, dacht Derk, die had er zin in. Nellie drukte een kus op Derk zijn mond en zei, “dank je wel, dat was een lekker voorproefje”. Ze droogden elkaar af en Nellie nam hem mee naar haar slaapkamer. Haar vrijgezellen bed bleek een twijfelaar. Toen Derk haar op haar rug wilde leggen vroeg ze of ze boven mocht. “Het is zo lang geleden,” zei ze, “zo kan ik zelf voorzichtig voelen of het gaat”. Derk ging op zijn rug liggen en Nellie ging gehurkt over hem heen zitten en leidde zijn paal voorzichtig naar binnen. Overbodige voorzichtigheid, dacht Derk. Haar kut was drijfnat van het vingeren en eenmaal met zijn eikel tussen haar schaamlippen liet ze zich zakken en werd Derk zijn jongeheer helemaal in haar kut opgenomen. Derk tilde zijn hoofd op en stelde tevreden vast hoe zijn pik over de volle lengte in haar stak. Het voelde goed, ze was nat en toch voelde het strak. Nellie begon te bewegen. Eerst zachtjes terwijl Derk met zijn handen haar kleine borsten en haar tepels vasthield. Ze werkte zich naar een orgasme en leek geen aandacht voor Derk te hebben. Later na afloop merkte Derk een spiegel aan de wand op en toen realiseerde hij zich dat ze naar haar neukende spiegelbeeld had gekeken. Haar tempo ging omhoog. Derk liet haar borsten los en schoof zijn handen onder haar billen om haar te ondersteunen in haar wipbewegingen. Ze kwam nu wel gillend klaar en ze liet zich met Derk zijn pik nog diep in haar voorover zakken voor een kus. Derk gebruikte zijn handen op haar billen om haar heen en weer over zijn pik te schuiven en hij stootte zijn bekken omhoog tot hij kwam.
Ze bleven een tijdje liggen totdat Derk bedacht dat ze geen condoom gebruikt hadden. Hij verontschuldigde zich bij Nellie, die zei. “Geeft niet, ik kan geen kinderen krijgen”. ‘Dat is niet wat ik bedoelde,’ dacht Derk.
Ze fristen zich op en kleedden zich aan. “Mag ik je nu mee uit eten nemen?” Vroeg Derk.
“Ik heb een beter idee, ik heb nog een pizza in de vriezer. Zal ik de pizza klaar maken met wat salade er bij?” Dat idee stond Derk wel aan.
Na de pizza en een gedeelde fles wijn vroeg Derk om een herkansing.
“Herkansing? Het was heerlijk. Of bedoel je een reprise?”
Dit keer begon het minnespel in de huiskamer naast de tafel met de vuile borden en de lege glazen. Derk liet zich in een ouderwetse fauteuil zakken. Nog van haar ouders, dacht hij. Hij trok haar op schoot en ze begonnen te vrijen. Ze kusten, Derk met zijn hand op haar borsten en Nellie met haar billen over zijn ontwakende erectie wrijvend. Toen hij haar wilde uitkleden zei ze, “neen, niet hier” en ditmaal nam ze hem mee naar haar atelier. Eenmaal uitgekleed ging Nellie met haar billen naar hem toe voor een grote spiegel staan.
“Zo mag het,” zei ze terwijl ze wat wijdbeens ging staan. Derk schoof zijn pik naar binnen en begon in haar te bewegen. Na een paar stoten zei ze, “wacht even, ik wil even iets pakken”. Verbaasd en met tegenzin trok Derk zich terug. Nellie liep de kamer uit en terwijl Derk teleurgesteld met zijn natte glinsterende pik in zijn hand stond, keerde ze terug met een handspiegel. “Ik wil goed kunnen zien hoe je in me zit,” zei ze. Ze leunde opnieuw voorover tegen de spiegel aan. Derk zijn pik vond zijn weg terug in haar natte warme gleuf. Terwijl Derk haar neukte hield Nellie de handspiegel zodanig dat ze kon zien hoe zijn pik in haar kut heen en weer ging. Ze verbaasde Derk opnieuw met haar aanmoedigingen. “Toe neuk me, toe harde stoten diep in mijn kut…, ja nu heen en weer. Oh…”. Derk genoot van het geile spel en de aanmoedigingen. Hij hield haar bij haar heupen vast en keek langs haar heen mee in de grote spiegel. Hij keek naar haar bungelende kleine borsten en haar vertrokken gezicht en hij voelde bij iedere uithaal hoe zijn heen en weer slingerende ballen haar raakten. Hij hield zich keurig in tot ze haar orgasme kreeg. Hij liet haar uitrazen en toen trok hij zich terug. Hij keerde haar om en tilde haar op. Bah, dacht hij toen hij zijn enkel voelde. Gelukkig begreep Nellie zijn bedoeling, ze sloeg haar armen om zijn nek. Derk zocht een goede positie voor de spiegel en Nellie hielp hem om zijn pik weer naar binnen te laten glijden. Terwijl Derk haar met zijn handen onder haar billen omhoog hield, schoof ze heen en weer over zijn pik. Ze voelde Derk schokken. Ze zag zijn grimas tijdens het spuiten en kreeg een vierde orgasme die dag.
Later, nadat Derk zijn vrouw een bericht had gestuurd dat ze hem niet hoefde op te halen reed Nellie Derk naar huis. Ze stopte om de hoek, kuste hem en zei. “Nu hebben we samen een geheim, dank je wel minnaar voor een dag”.
Thuis gekomen deed Derk zijn best om Claire, na de ruzie van die ochtend, te negeren. Hij gaf geen antwoord op haar vragen over de dag. Reageerde niet op iets dat zij over haar dag vertelde en wees haar aanbod om iets te drinken te pakken met een nors “nee” af.
Toen hij naar bed wilde gaan, ging Claire voor hem staan. “We moeten praten,” zei ze. “Zo gaat het niet langer. Je hebt het niet naar je zin op je werk. Ik snap ook dat je gefrustreerd ben over je blessure, maar dat hoef je toch niet allemaal op mij af te reageren?” Derk keek haar aan en spijt begon al aan hem te knagen. “Zeg alsjeblieft die klote baan op. Ik heb mijn werk en we hebben spaarcentjes op de bank. Ik wil mijn oude Derk terug”. Derk, tot dan toe nagenietend, voelde spijt opkomen en hij dacht, wat ben ik een stomme klootzak. Hij vertelde Claire dat hij er die morgen over na had gedacht. “Je hebt gelijk, ik heb besloten om mijn ontslag te nemen.
“Gelukkig,” zei Claire. Ze kuste hem en zei, “ga je mee naar boven?”
Graag uw sterrenwaardering bovenaan en/of reactie onder het verhaal. Of direct contact met mail. Dank u. Liefs My