Vertwijfeld zat Han in de wachtkamer van de privékliniek in Gronau te wachten. Hoe had hij zo stom kunnen zijn? Zijn opvoeding kwam boven: God zal elke zonde die ooit begaan is straffen. Hij keek rond in de wachtkamer, niemand lette op hem. Hij vouwde zijn handen en begon te bidden.
Han kwam uit een christelijk gezin en zijn vader was boer. Nou ja boer, meer een vergaderboer. Terwijl boerend Nederland stopte met boeren of aan schaalvergroting deed, was de vader van Han druk met vergaderen. In de gemeenteraad, in het polderbestuur, in de diaconie en in het bestuur van de christelijke school. Als er in de omgeving bestuurd en vergaderd moest worden dan was de vader van Han er bij.
Al vroeg werd duidelijk dat Han net zo weinig met het boeren had als zijn vader. Han ging naar de christelijke lerarenopleiding en belandde in de voetsporen van zijn vader via de Plattelandsjongeren en de jongeren afdeling van de partij in de gemeenteraad.
Na een keurige verloving trouwde Han met zijn Antje. Antje en hij hadden elkaar op een EO-jongeren dag ontmoet. Na hun huwelijk namen ze het ‘ga heen en vermenigvuldig u’ letterlijk en het zaad stroomde rijkelijk over Gods akker. Dat maakte dat er kort na elkaar vijf kinderen werden geboren. Na nummer vijf had de gynaecoloog nadrukkelijk geadviseerd om, vanwege ernstige complicaties bij de geboorte van nummer vijf, van verdere zwangerschappen af te zien. Gods akker werd dor en daarmee ontstond voor Johannes een probleem. Zo lang de gemeenschap op voortplanting was gericht, was Antje er altijd voor in geweest om op haar rug te gaan liggen en haar benen te spreiden. Paren voor het plezier was voor Antje geen optie.
De politieke carrière van Han floreerde omgekeerd evenredig met zijn seksleven. Toen Antje besloot om haar knieën verder stijf tegen elkaar te houden, werd Han benoemd tot wethouder. Wethouder op zijn vijfendertigste en het bracht Antje het aanzien waar ze stiekem altijd op had gehoopt. Han gaf het leraarschap en het gedoe met vervelende pubers op en werd voltijds bestuurder.
Als leraar en christelijk echtgenoot had Han nooit de behoefte gehad aan flirten en ook nooit iets gemerkt van vrouwelijke belangstelling. Antje was nooit in geweest voor variatie, gewoon op haar rug was voor haar goed genoeg. Han was werelds genoeg om te weten van alternatieven, maar zo lang hij zijn zaad kon lozen was het voor hem prima geweest. Nu hij bij Antje niet meer aan zijn trekken kwam werd hij genoodzaakt om aan zijn leuter te sjorren. Ter inspiratie keek hij op zijn studeerkamer naar plaatjes en filmpjes. Wat een bron van inspiratie, een nieuwe wereld ging voor hem open. Een wereld van geschoren poezen, standjes, seks met meerdere personen tegelijk, en seks in alle mogelijke lichaamsopeningen.
Als drooggelegde echtgenoot kreeg hij noodzakelijkerwijs meer oog voor vrouwen en hij ontdekte als wethouder het bestaan van een al lang bekend en uitgebreid beschreven verschijnsel, namelijk ‘macht erotiseerde’. Na een aanvankelijke worsteling met zijn geweten leerde hij dankbaar gebruik te maken van geboden kansen.
Het zevende gebod was er in gehamerd ‘Gij zult niet echtbreken.’ Toen ‘het probleem’ thuis groter werd, had hij Antje voorgesteld om uit elkaar te gaan. Alsof er een bom in sloeg. Binnen een week zaten ze met ouders en schoonouders plus de dominee in een familieberaad. Tijdens dat beraad werd Han opnieuw duidelijk gemaakt, wat hij al lang wist, ‘dat wat God verenigd heeft, dat scheidde geen mens’. Hij bleef bij Antje en verborg zijn escapades.
Vanuit de diaconie waren Han en Antje gevraagd om hulp te verlenen aan mede christenen. Een uit Irak gevluchte Assyrische familie die in de gemeente was komen wonen. Antje leefde zich er helemaal in uit en Han leverde niet al te enthousiast wat hand- en spandiensten. Dat bleef zo tot er een beroep op Han werd gedaan om te helpen met de komst van zus. Een jongere ongetrouwde zuster van de Assyrische vrouw was nog in Irak en wilde naar Nederland komen. Han ging aan de slag en verzorgde de communicatie met COA en IND. Na een paar maanden kwam het verlossende bericht, het zusje mocht komen. In de diaconie werd een inzameling gehouden voor reisgeld en Han regelde haar komst en speelde voor chauffeur toen zus Asnath op Schiphol aankwam.
Ze is wel erg werelds gekleed, dacht hij toen er een jonge vrouw in een korte rok en een strak, haar kleine borsten accentuerend truitje in de armen van haar familie viel. Het samenzijn was van korte duur want Asnath moest door naar Ten Apel naar het aanmeldcentrum van de IND. Een paar dagen later kwam er bericht Asnath mocht voorlopig blijven. Voor ze naar een COA locatie zou gaan mocht ze een paar dagen bij haar familie logeren. Het echtpaar had die dag inburgeringscursus, Antje was druk met het vijftal, dus bood Han aan om naar Ten Apel te rijden.
Asnath sprak gelukkig redelijk Engels en dat maakte dat ze al voordat ze in de auto zaten uitgebreid in gesprek waren. Een gesprek waarin Asnath herhaalde.
“You help my family, you are a good man.” Ja, ja, dacht Han opzij kijkend en jij bent een lekker ding. “The good Lord, will reward you.” Han, die langzaam maar zeker van zijn geloof aan het raken was, dacht nog, ‘en hoe dan’?
Op Han zijn vragen wat Asnath in Irak gedaan had kwam als antwoord. “Student and business woman.” He? Dacht Han en als reactie op zijn verdere vragen zei ze. ‘computers’ en ‘entertainment business’. Han wist van de papieren die hij had gezien dat ze zevenentwintig was en daarmee wat oud voor een studente. Eerder weet hij dat aan de omstandigheden in Irak. Aan nieuwsgierig doorvragen kwam hij niet toe, Asnath bestookte hem met vragen over Nederland, zijn gezin, zijn geloof in de goede god en over hoeveel geld ze van de Nederlandse regering ging krijgen. Han gaf het op, hij luisterde en gaf af en toe antwoord. Na een half uur en bij de zoveelste dankbetuiging legde ze haar hand op zijn bovenbeen.
Toen hij verrast opzij keek zei ze, “you help my familiy, I help you.” Ze maakte zijn riem los en ze ritste zijn gulp open. Ze wurmde zijn hard wordende pik te voorschijn en met zijn pik in een warme vrouwenhand nam een verbouwereerde Han de afslag Staphorst. Hij dacht koortsachtig na en koos bij een wegwijzer voor het bordje Zwartsluis. Met zijn kloppende pik in een kleine vrouwenhand bracht Han de auto op een landweggetje tot stilstand.
“You like reward?” Schiet op, dacht Han en hij zei “Yes please.” Asnath bukte zich en met haar gezicht in zijn schoot nam ze zijn geval in haar mond. Han wist van de filmpjes dat hij zeker niet de grootste had, maar het voelde nu wel als de hardste. Terwijl Han schaapachtig naar grazende koeien in de weilanden keek, werd hij klaar gezogen. Toen Han voelde dat hij ging komen, probeerde hij haar hoofd op te tillen en los te komen uit haar mond. Ze liet hem niet los, ze hield haar lippen strak om zijn kloppende pik en zoog verder. Han kon het niet meer houden en spoot in haar mond. Ze tilde haar hoofd op, opende het portier en spuugde zijn kwakje naast de auto in het gras.
“Next time you help me, we fuck for reward,” zei ze toen ze het portier weer sloot.
Die avond op zijn slaapkamer worstelde Han in gedachten met zijn gelovige opvoeding en het klaar komen in een vrouwenmond. Hebreeën 13:4: ‘Het huwelijk moet door iedereen in ere worden gehouden, en het echtelijke bed moet onbezoedeld blijven. Gods oordeel zal komen over ontuchtige en echtbrekers’.
Na een paar dagen vertrok Asnath naar het AZC in Katwijk. Antje die haar ontmoet had, vertelde Han, “een vrouw, die zich zo kleed die deugt niet. Arme familie.” en ze vroeg naar de reis vanaf Ten Apel.
“Gewoon wat gebabbeld, over haar leven in Irak en haar studie,” zei Han. “Ze kletste wel veel, haar mond ging maar op en neer,” voegde hij er boosaardig aan toe.
Een paar maanden later op een zomerse middag. De Assyriërs hadden een etentje georganiseerd voor al die lieve mensen die hun geholpen hadden met hun huisvesting en de inburgering. Antje en Han waren van de partij. Antje vanuit haar betrokkenheid met het gezin en Han vanwege kriebels in zijn kruis. Hij hoopte Asnath terug te zien.
Ze was er, en hoe. Han zag hoe Antje haar met gefronste wenkbrauwen opnam en met een zo ver mogelijk gestrekte arm een heel afstandelijke hand gaf.
“Het lijkt de hoer van Babylon wel,” fluisterde Antje even later in Han zijn oor. Han deed zijn best om niet te veel maar Asnath te staren, het zweet brak hem uit en dat kwam niet alleen van de zomertemperatuur. Asnath droeg een minuscuul kort broekje en een strak shirt, waarin haar kleine puntige borsten en haar tepels duidelijk aftekenden. Ze droeg duidelijk geen bh en in het strakke broekje zag Han geen randjes van een slipje. Terwijl hij haar tersluiks opnam zag hij dat ze een duur uitziende ketting en horloge droeg.
Tijdens het eten vertelde de gastvrouw trots dat haar geliefde jongere zus binnenkort zou gaan trouwen met een in Zweden verblijvende verre neef. Ze wilden het huwelijk hier in de gemeente laten sluiten en inzegenen. Ze vroeg of Han kon helpen met de formaliteiten en of Antje wilde helpen met de voorbereiding. Han zag Antje rood worden en voor ze iets kon zeggen, zegde hij zijn hulp toe. Antje kneep haar lippen op elkaar en keek kwaad naar Han. Asnath bedankte ze beiden uitbundig en vertelde dat ze “so excited was” en “that she could”nt wait till the wedding day was there.” Ze keek Han aan en vertelde dat ze van haar zwager gehoord had dat hij een belangrijk man in de gemeente was. Han straalde en stamelde, “yes I am.” Waarop Asnath hem vroeg of hij haar vandaag de trouwzaal in het gemeentehuis kon laten zien. “I am so anxtious.” Han vermeed naar Antje te kijken en zei dat het nu wel kon. Hij haalde thuis zijn auto en de sleutels van het gemeentehuis en ze gingen op weg. In de trouwzaal liep Asnath verrukt rond. Het was “splendid.” Net toen Han teleurgesteld dacht, dit was het dan, zei ze. “I need a rehearsel” en Han aankijkend, “you may kiss the bride.”
Vijf minuten later zat Asnath op de rand van de tafel, die normaal gebruikt werd voor de trouwaktes. Haar broekje en slipje waren uit en haar shirtje was omhoog geschoven. Tussen haar benen stond Han met zijn broek op zijn enkels en zijn pik zo ver mogelijk in haar spleet.
Aangemoedigd door Asnath, “yes, yes fuck me,” stootte hij heen en weer. Han was, met in zijn hoofd het vooruitzicht van een geweldige neukpartij, in staat om zich te beheersen. Hij hielp Asnath naar een orgasme, stootte door en net toen hij zelf wilde komen duwde ze hem weg. “Not in my pussy, that is for my husband.” Ze pakte zijn pik vast en met een paar rukjes liet ze hem op de tafel spuiten. Nee, een “again?” vond ze niet nodig.
Op de terugweg sluiks opzij kijkend zag hij Cartier op haar horloge staan. Hij had van dat soort dingen geen verstand, maar wist wel dat het heel duur moest zijn.
Nadat de kinderen die avond naar bed waren, heerste er een ijzige stilte in de woonkamer van Antje en Han.
Ondanks het gemok van Antje genoot Han nog drie dagen na van zijn avontuurtje. De vierde dag voelde hij ‘s morgens bij het plassen een branderig gevoel en dat ging gedurende de dag niet over.
‘s Avonds, alleen in de badkamer, inspecteerde hij zijn pik. Hij zag wat pus uit het piesgaatje komen. Jij grote lul, dacht hij. Hij sliep slecht die nacht. Naar de huisarts? Dat kon niet, de huisarts was ook van de kerk. Een andere huisarts? Niet in de gemeente, daarvoor was hij te bekend. Het werd een dag met afgezegde afspraken, smoezen en een bezoek aan een kliniek net over de grens in Duitsland.
Wordt vervolgd.
Graag uw sterrenwaardering bovenaan en/of reactie onder het verhaal. Of direct contact met mail. Dank u. Liefs My