Zomerstorm

Mijn Oosterse afkomst was bepalend geweest bij de keuze wie naar het congres in Vietnam zou gaan. Bão Mùa Hè. Zij vertaalde en begeleide mij vier dagen. Vrij vertaald noemde ze “Zomerstorm”. Goede vorderingen gemaakt. Ze had mij erg goed geholpen en hard gewerkt. We waren eens lekker “doorgezakt”. Ik kon op het vliegtuig slapen. De laatste nacht. Ik keek op mijn horloge. Bijna vijf uur. De zon zou al bijna opkomen. Om tien uur mijn retourvlucht.

“We moeten maar eens gaan,” stelde ik voor. Ze knikte. Ik betaalde de rekening en we vertrokken. Buiten was het vochtig, maar het regende niet. De straatverlichting wierp gloeiende kegels van traag draaiende mist op. Het was zo laat als het maar kon worden zonder het ochtend te noemen, en het was tijdelijk stil op straat. “Breng je me even naar huis?” vroeg ze, me aankijkend. Ik knikte.

“Natuurlijk.”

Halverwege het wandelingetje van twintig minuten begon het te regenen. We versnelden onze pas. Het begon harder te regenen. Ik haalde vingers door mijn haar en voelde de druppels in mijn nek sijpel. Met nog ongeveer een halve kilometer te gaan klonk opeens een donderklap en toen begon het echt te stortregenen. We zetten het op een rennen, maar het had niet echt zin. We bereikten haar appartement en doken onder het afdak bij de achteringang. “Jezus”, zei ze lachend. “Ik ben al eeuwen niet meer zo kletsnat geweest”. Ze knoopte haar druipende jas los, keek naar mij en glimlachte.

“Als je dan toch nat bent, is het best lekker.”

Damp kringelde op van haar vochtige jurk.

“Je staat helemaal te dampen” merkte ik op.

Ze keek omlaag, vervolgens weer naar mij en streek een paar natte pieken uit haar gezicht.

“Ik ben warm geworden van dat rennen,” zei ze.

Ik veegde water uit mijn gezicht. Tijd om te gaan, dacht ik. Maar ik bleef staan.

“Bedankt voor de boeiende avond,” zei ze na een korte stilte.

Ik schonk haar een glimlach.“Bedankt voor de goede zorgen”

Er viel een wat drukkende stilte. Vervolgens stapte ze dichterbij en omhelsde me, met haar gezicht tegen mijn schouder. Dat verraste me, en in een reflex sloeg ik mijn armen om haar heen Gewoon een beetje vertroosting, was mijn gedachte. Neem afscheid met een goed gevoel. Ik was me er wel van bewust dat dit al te rationalisering klonk. Het stoorde me een beetje, normaal kan ik prima zonder. Ik voelde haar zachte contouren, haar warmte die als elektrische geleiding door onze natte kleren trok. Ik voelde mijn lichaam reageren. Ze tilde haar hoofd op van mijn schouder. Haar mond was vlak bij mijn oor.

“Kom binnen,” hoorde ik haar zeggen.

Ze legde een hand op mijn borst. Ze voelde de reactie.

“Je bent al lang niet meer met iemand geweest,” zei ze.

“Waarom zeg je dat?” vroeg ik.

“Dat weet ik gewoon. Zoals je naar me kijkt.”

Haar hand drukte wat harder. “Ik voel je hart.”

Ik keek uit over de straat achter het afdak. De regen kletterde in grijze, schuine vegen neer. Een van mijn handen bewoog naar haar wang. Ik sloot mijn ogen. Haar huid was nat van de regen en ik dacht aan tranen. Ze tilde haar hoofd op en ik voelde haar gezicht tegen het mijn. Haar hoofd bewoog iets op en neer, als op het ritme van muziek die ik bijna kon horen. Ik hield mijn ogen dicht en dacht: doe het niet, wees niet zo stom. Ik hoorde mijn eigen ademhaling, door mijn neus, over mijn tanden. Ik begon me los te maken en mijn natte wang streek langs de hare. Ze bracht een van haar handen naar mijn nek en hield me tegen.

Ik hield mijn hoofd iets schuin. Onze mondhoeken raakten elkaar. Ik voelde haar adem op mijn wang. En het volgende moment kusten we elkaar. Haar mond was warm en zacht. Onze tongen verstrengelden zich. Mijn handen vonden hun weg onder haar jas naar haar taille. Ze nam mijn hoofd tussen haar handen en kuste me feller. Ik kneep in haar heupen en vervolgens gleden mijn handen omhoog en over de welving van haar ribben naar haar borsten. Onder de natte stof van haar jurk waren haar tepels hard. Haar lichaam gaf warmte af. Ik hoorde mezelf kreunen. Het klonk als een overgave. Ze deed een stap naar achteren en rommelde in haar tasje. Ze trok er een sleutel uit en keek naar me, haar ogen donker, haar ademhaling zwaar.

`Kom binnen,’ zei ze.

Ze draaide zich om en stak de sleutel in het slot. De deur gleed open en we gingen naar binnen. In de lift naar de vierde verdieping kusten we elkaar voortdurend. Op de gang naar haar deur trokken we aan elkaars kleren. We gingen haar appartement binnen, een halletje aan het eind van een korte gang. Daarachter bevond zich een woonkamer. Het grauwe schijnsel van de straat zette het vertrek in een schemerige gloed. Ze sloot de deur achter me en duwde me ertegenaan. Opnieuw begon ze me te kussen, gulzig, terwijl ze mijn bloes losknoopte. Behoedzaam liet ik haar jas van haar schouders glijden en ik liet hem achter haar op de grond vallen. Ze kuste mijn hals en borsten terwijl haar vingers bezig waren met mijn riem en broek. Ik trok de rits van haar jurk naar beneden, ik schoof de bandjes van haar schouders, de jurk gleed geluidloos op de vloer. Ik voelde dat ze haar schoenen uitschopte. Ze duwde mijn blazer van mijn schouders, maar de natte stof plakte aan me. Ik schudde hem van me af en trok mijn bloes uit. Even bracht ze een warme hand tegen mijn buik, alsof ze me in die positie wilde bevriezen. Ik voelde het diamanten armbandje, een kleine, koude cirkel rond haar pols.

Ze reikte omlaag en begon mijn broek omlaag te trekken. Ik hield haar even tegen zodat ik eerst mijn schoenen en sokken kon uitdoen. Een broek rond mijn enkels vind ik een belachelijk zicht. Ik stapte uit mijn broek en slipje en schopte ze weg. Ze duwde me weer tegen de deur, sloeg haar handen op mijn kont en trok me stijf tegen zich aan. Haar borsten, buik, het heuveltje drukten tegen me aan, warm, zacht en om gek van te worden zo uitnodigend. Teder nam ik haar hoofd in mijn handen en voorzichtig duwde ik het iets naar achteren. Ik keek in haar ogen. In het flauwe licht van de gang leken ze zelfs nog op te gloeien.

Haar handen gingen naar mijn heupen en ze zakte voor me door haar knieën. Ik keek naar haar en mijn ademhaling kreeg het ritme van een straathamer. De deur voelde koud aan tegen mijn blote rug en het vol­gende moment verzwolg haar mond mijn perzik, voelde ik niets anders meer. Een van haar handen reikte omhoog naar mijn buik. Ik nam ze even in de mijn, legde ze op mijn borst en liet ze toen weer los. Met een zachte bonk viel mijn hoofd terug tegen de deur. Ik voelde haar lange zwarte haar langs mijn dijbeen strijken, voelde elke streng, alsof ik met een hete gloeidraad werd ge­streeld.

Een van mijn handen gleed weg en volgde de rand van haar oor, de ronding van haar wang, haar kaaklijn. Ik ademde zwaar in, spande mijn onderbuik totdat er geen lucht meer in mijn longen zat en ademde toen weer scherp in door mijn neus.

Ik bracht mijn vingers onder haar kin en probeerde haar overeind te krijgen. Ze neigde haar hoofd en keek op naar me. “Ik wil dit afmaken,” zei ze. Ik bukte me, plaatste mijn handen op haar bovenribben en tilde haar overeind. De woonkamer was geschakeld met een kleine keuken en een slechts iets grotere slaapkamer. Ze loodste me naar de laatste. Ik was me vaag be­wust van mijn gloeiend vochtig geslacht. Vlak achter de slaapkamerdeur lag een futon op de vloer. Ik stapte erop en legde haar voorzichtig op haar rug. Ze liet haar armen van mijn nek naar mijn oren en gezicht glijden. Met beide handen reikte ik omlaag en schoof de tanga over haar platte bekken omlaag. Ze tilde haar heu­pen op en het kledingstuk gleed over de welving van haar achterste. Ik trok het over haar enkels en wierp het terzijde.

Ik plaatste mijn handen aan weerszijden van haar op de futon, kuste haar hals, haar borsten en buik en zakte af naar de plooien van haar dijen. Ze greep in mijn haar en trok hard genoeg om me pijn te doen, maar ik liet haar nog even wachten voordat ik haar gaf wat ze wilde. Toen dat eenmaal gebeurde, ademde ze zwaar uit. Ze klauwde nog harder in mijn haren. Ik omvatte met beide handen haar billen en bracht ze omhoog van de futon. Ik wierp een blik omhoog. Haar buikspieren stonden strak gespannen en haar borsten trilden licht van de bewegingen van mijn hoofd en handen.

Ik nam alle tijd met haar. Ze smaakte fris, ziltig en zoet. Haar vingers woelden door mijn haar, grepen het soms vast en trokken eraan, op het ritme van mijn aanrakingen. Ik liet me niet opjagen, zelfs niet toen de druk van haar handen me tot snelheid maande.

“Sneller” hoorde ik haar opnieuw zeggen. “Sneller, harder”.

Telkens weer. Haar benen ver­hieven zich achter me en bogen zich tot voorbij mijn oren. Haar stem klonk opeens van ver weg en leek wel van onder water te komen. Haar benen spanden zich nog meer, haar knokkels begroeven zich in mijn schedelhuid. Vervolgens ontspande haar lichaam zich langzaam en vulde geluid weer de kamer. Ik liet haar op de futon zakken en keek haar aan. Het grauwe licht van de kamer was iets helderder geworden. Het bescheen het groen van haar ogen, en zonder nadenken zei ik.

“Wat ben je mooi.”

Ze reikte omhoog en nam mijn hoofd in haar handen.

“Jij” zei ze. “Kom hier”.

Ik gleed naar haar omhoog.

Haar hand zocht naar me, vier vingers vonden hun weg.

Mijn handen gleden naar haar gezicht. Ik boog mijn hoofd naar voren en sloot mijn ogen, zoals ik ooit had leren bidden. Ik voelde haar lippen tegen mijn gezicht; geluidloos vormden ze wat woorden. Een minuut verstreek, misschien wel twee. Geleidelijk werd onze beweging intenser, heen en weer, als golven die het strand op spoelen en zich weer terugtrekken. Nog even doorgaan zo en ik wist dat ik het niet meer kon houden. Ze bracht haar hoofd omhoog en de kus werd hartstochtelijker. Ik werd me bewust van een geluid, als het spinnen van een kat of een laag gegrom, dat over haar lippen en tong rolde.

“Laat je gaan” zei ze terwijl haar mond langs de mijn lippen streek. “Nu! Alles nu!”

Ze duwde haar onderlichaam hard tegen me, liet alle vingers mijn G spot bespelen. Ik hield haar hoofd in mijn handen en kuste haar fel. Ze bracht mijn bekken omhoog tot ik op mijn knieën zat. Ik voelde haar dijen en enkels langs mijn heupen schieten, haar andere hand voor zichzelf. We bewogen sneller. Ze klemde haar benen om mijn kont. Ik hoorde haar iets kreunen. Mijn rug kromde, mijn tenen klauwden in de futon, en met een langgerekt kreet die net zoveel op pijn als genot leek te duiden, liet ik mezelf gaan. Alle kracht vloeide uit mijn benen, en mijn lichaam voelde plotseling zwaar aan. Ik gleed van haar af.

Met mijn hand licht op haar buik keek ik haar aan.

“Dank je lieverd” zei ze. Dat was heerlijk.

Ik glimlachte. “Dank je” herhaalde ik. Mijn lichaam leek wel van gelei te zijn.

Ze legde haar hand op de mijn en kneep in mijn vingers. Een ogen­blik waren we allebei stil.

‘Mag ik je iets vragen?’ vroeg ze.

Ik keek haar aan. “Natuurlijk.”

“Waarom was je eerst zo afkerig? Ik merkte dat je wilde. En jij wist dat ik wilde.”

Even vielen mijn ogen dicht, flirtend met de slaap. “Ik denk dat ik bang was.”

“Bang? Voor wat?”

“Dat weet ik niet precies.”

Ik dacht even na. Als een deken kwam de slaperigheid over me.

“Om me te binden. Zoals je al zei, ben ik al lang niet meer met iemand samen geweest.”

Als ik nog langer bleef, zou ik in slaap vallen. Ik ging zitten en wreef in mijn gezicht.

“Geeft niet, hoor,” zei ze. “Ik weet wel dat je moet gaan.”

Ze had natuurlijk gelijk. ‘0, ja?’ vroeg ik.

“Ja.”

Ze zweeg even. “Ik zou je graag nog eens willen zien”.

Ik ging naar de wc en liep daarna terug naar het halletje, waar ik mijn natte kleren aantrok. Ze waren koud en plakkerig. Terwijl ik mijn bloes knoopte, kwam ze naar me toe. Ze had haar haren naar achteren gekamd en droeg een donkere, flanellen badjas. Een moment keek ze me aan. Ze haalde een stukje papier tevoorschijn uit de zak van haar badjas. Ze strekte haar arm uit om het me te overhandigen. Ik nam het papier aan en zag dat ze er een telefoonnummer op had geschreven. Ik stopte het in mijn zak. Ik gaf haar mijn nummer. Een “ik bel je wel” liet ik achterwege.

Ik knuffelde haar niet vanwege mijn natte kleren. Alleen een vluchtige kus. Daarna draaide ik me om en vertrok. Geruisloos liep ik door de hal naar de trap. Ik bereikte de begane grond en wierp een blik op de ingang. Even beeldde ik me in hoe ze me hier had omhelsd. Het leek nu al lang geleden. Ik voelde een onaangename mengeling van dankbaarheid en verlangen, doorspekt met gevoelens van schuld en spijt.

Tijdens een zomerse storm.

私の指

Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u.

Liefs My